68"* Jaargang.
Zaterdag 16 October 1915
No. 14963
Derde Blad
Zij wordt geen. huisvrouw!
&&s*
isL
|X
D«*e cc™t verschijnt d a g* I jj k smet uitzondering van Zon- en Feestdagen.
K* °°r Schiedam Viaardingen fl. 1.25, Wo
?ö-iper post fl. 1.65.-
f-v BS® P6* week!: Voor Schiedam enVlaardingen 10 cent.
l: Afzonderlijke nummers 2 cent
Abonnementen worden dagelijks aangenomen,
J"! Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan het Bureau bezorgd rijn.
J Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Rechtzaken.
Welke nacht f
Voor de 5e Kamer der Amsterdamsche
rechtbank is gisteren de zaak behandeld
tegen een 35-jarig Amsterdamsch advocaat,
verdacht van meineed. Wegens niet ver
schoning werd verstek verleend.
Op zekeren nacht maar zekerheid om
trent dien nacht bestond, gelijk straks zal
blijken, niet in October 1912, belandde
bekl. in het cabaret „De Deliclub", te 's Gza-
venhage, mocht zich daar vermeien in het
gezelschap van drie schoonen en begreep
dat zijn ridderlijke plicht meebracht de da
mes te onthalen op champagne. Ook stelde
hij de beeren musici in de gelegenheid
een glaasje op aller welzijn te drinken.
Hij zelf vergenoegde zich sobertjes met
whisky, bestelde onderwijl een doos siga
retten en gunde den koetsier een biertje.
De ober was erg in zijn schik met zulk
een bezoeker, maar was te oordeelen
naar zijn, voor de rechtbank afgelegde ver-
klaring, toch voorzichtig genoeg om na
iedere flesch te waarschuwen dat dit nu
de zooveelste was. Och, dat kwam er min
der op aan. Toen het oogenblik van schei
den kwam, legde hij hem een accept voor:
15 flesschen champagne A f 15 't stuk, 7
glazen whisky A fl 't stiik, voorts de si-
retten en hét glas bier, totaal f234.
De advocaat, vol zoeten wijns of whisky,
teekende met een streep. De ober ver
scheurde het papier en schreef andermaal;
de advocaat gaf wederom een streep. Maar
eindelijk teekende hij toch met iets wat
zijn naam moest verheelden. Het accept
zon den volgenden dag „cash" zijn.
Na ging den volgenden dag de ober naar
het tijdelijk adres van zijn klant, sprak daar
oen oude damo, rijn tante, liet haai' hot pa
pier met de drie cijfers 2, 3 en 4 zien, met het
gevolg dat tante kwam aandragen met 2
gulden 34 cents. Met dit bedrag gèen vrede
nemende, stelde de ober een vordering in om
zijn f234. Dp zaak jkwjami voor de eerste Ka
mer aan de orde, maar daar verklaarde de
adcocaat, toen hem de decisoire eed werd
opgelegd, dat het niet waar was dat hij
op 11 Dotober die champagne enz. in ge
noemd cabaret had genoten of doen ge
nieten. i i
Nu volgde dan de strafvordering wegens
meineed. 1
De hoofdgetuigen, n.l. de oBer en de eige
naar van de zaak, verklaarden zidh absoluut
niet te kunnen' herinneren of het in don
nadht van den lOen op den Hen, dan wel in
dien van den Ilea op den 12en was, dat die
champagne enz. was geserveerd. Ook de
dames getuigen waren den datum kwijt En
toen het op het vaststellen van do onder toe-
kening van het accept aankwam, konden de
schriftkundigen, de heeren Van Gestel en
Kramer, slechts als „waarschijnlijk" verkla
ren dat de naamteekening was van den ver
dachten advocaat i 1
Het O. M„ mr. Luyken Glashorst, er op
wijzende dat niet Vaststaat de datum waar
op de levering is geshied, waarop de civiele
vordering was ingesteld en de eed berustte,
evenmin vaststaat de datum van 11 October,
in de dagvaarding aangenomen, mitsdien
ook niet te bewijzen is flc meineed, requi-
reerde vrijspraak van beklaagde.
'Aan do rechtbank' pp 29 dezer uit
spraak. I
Sport
Voetbal.
Uit het programma der morgén in de
Westel. afdeelingon N. V. B. ito spelen
wedstrijdeni
le klasse.
Utrecht: Hercules'Quick, t i
U. V. V.Haarlem.
Haarlem: H. F. C.—V. O. C.
HaagH. V. V.D. F.
RotterdamSpartaH." B. S.
2e klasse/A'. r
Gordum uUnitasXerxes. 1
Schiedam: S. V. V.—R. F. C.
DordrechtDordrecht—Neptunus.
Delft: ConcordiaD. V. S. 1
3e klasse A'.
Viaardingen: Fort unaDe Conöordiaan,
Rotterdam: Groen WitLeonidas.
1 uJ jFieijen(oor|dExcelsior,
3e klasse/ B.
Rotterdam: LycurgusC. V. V.
1 ,5 U. S. C.Hermes. I
Reserve (2e klasse Aj.
Haag: D. V. V. II—Ajax (LJ II, -
Rotterdam-: IX V. S. II—V. C. III.
1 Xerxes HS. V. V. II.
Schiedam iHermes. Il—'Sparta III. 1 1
Gemengd Nieuws,
Geen maskerade te Utrecht.
In een gisteravond gehouden vergadering
van het Utrechtsch Studentencorps is be
sloten de maskerade het volgend jaar niet
te doen doorgaan. Aan de maskerade-com
missie werd opgedragen een plan samen
to stellen voor een gewone lustrumviering.
Ontvluchte krijgsgevangenen.
Te Roermond zijn gisteren vier Russen
aangekomen, twoe onderofficieren en twee
soldaten, uit Duitsche krijgsgevangenschap
te Bremen ontvlucht. Met behulp van kom
pas en landkaart hadden zij zich weten
voort te helpen.
Ook een honderdjarige'.
In den loop der vorige week is herinnerd
hoe de exodus uit Antwerpen en omgeving
naar het „vluchtoord Nederland" plaats had
en nog eens gememoreerd hoe zuigelingen
en grijsaards met de brcede schare daar-
tusschen aankwamen. In het „Schoolblad"
wordt er aan herinnerd, dat onder die
ouden ook een hoogbejaarde oud-collega
was, de heer Jac. Verhoeven, die nu nog
vertoeft in zijn vluchtoord Hoeven in Noord-
Brabant bij Roosendaal en waar hij op 17
October 1915 zijn100e jaar intreedt.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl- 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordoelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan bet Bureau te bekomen.
In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen lot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan bet Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
Verboden uitvoer
Bij ambtenaren van de belasting werden
gisteren aan de Binnenhaven te Rotterdam,
door een expediteur uit de Boompjes, ter
verzending naar Crefeld aangeboden 51
zandsteenen zuilen, volgens de aangifte be
stemd voor den bouw van bruggen. Elke
zuil- is ongeveer 85 centimeter lang.
De zuilen waren reeds in een Duitschen
spoorwagen, staande op het spoorwegter
rein aan de Binnenhaven, ingeladen, toen
een van de rijksambtenaren bij het schud
den aap een dezer zuilen een klokkend
geluid meende te hooren. Dit wekte arg
waan. Men sloeg deze zuil open, en toen
bleek deze een bus te bevatten, die GO
liter benzine inhield. Het spreekt vanzelf,
dat ook de andere zuilen aan een nauw
keurig onderzoek worden onderworpen, en
uit alle kwamen dergelijke bussen gevuld
met benzine te voorschijn. Deze bussen,
te zamen ruim 3000 liter inhoudende, zijn
voorloopig op het entrepöt opgeslagen en
onder bewaking gestold. (N. R. Ct.)
Ongelukken.
Gisteren is ter beschikking van de justitie
te Rotterdam! gesteld, de beaignde Van K„
van het stoomschip „Kodiri" van den Rot-
terdamschen Lloyd, die mot het stoomschip
„Rindjani" -derzelfde maatschappij te Rot
terdam is aangebracht. Ilaj heeft op zee,
bij ongeluk, door het plotseling afgaan van
een revolver, den scheepskok van het stoom
schip „Kediri" doodgeschoten.
De ijzerwerker A. do II., uit de Bajonet
straat te Rotterdam, was gistornamiddag
op het terrein van de Rotterdamscho Droog
dok-Maatschappij aan den Boven IleyplaaL
to Rotterdam beaig met hot bewerken van
een zware ijzeren plaat, die in een takel
hing. Plotseling viel, door het losschieten
van een haak, de plaat; de ijzerwerker
werd er daar getroffen, zakte met een ge
broken schedel ineen en is kort daarop
overleden.
Waf is een bruggehoofd.
Op den tocht van de Duitsdie troepen in 't
Oosten 'was de weg.bijna bezaaid met zg.
brugge hoofden. 'Merkwaardig is, dat, hoe
wel deze militaire term aanhoudend terug-
keert juist in de laatste weken nog veel
onzekerheid 'heerscht over zijn beteekenis.
Vele Courantenlezers denken bij het woord
bruggehoofden alleen aan het naar den aan
valler -gekeerde einde eener brug: oorspron
kelijk -had hot dan ook uitsluitend dejze
beteekenis. Nadat evenwél rivieren spoor-
en straatwegen van de strategie moer be
lang 'kregen en Enen bij den opmarsch
in een vijandelijk land moesten rekenen
inet ïnillioenenlegers kreeg onverwachts ook
het .begrip bruggehoofd een meer uige
breide -beteekenis. Het behoeft in militai
ren zin niet meer de dekking te zijn van
een rivierovergang, maar duidt in het alge
meen ihet punt aan hetwelk de aanvaller
in (bezit moet hebben om zijn opmarsch
te kunnen voortzetten en zijn doel te be
reiken. :Z!oo kan .een Vooruitgeschoven
valdstelling bruggehoofd rijn voor een ves
ting, deze weder Voor een rij van ves
tingen.
Een versterkt dorp of oen kleine vesting
zijn dikwijls bruggehoofden Voor een groote
stad, êenige bergen evenzoo voor belang
rijke passen, enz. Het belang van een brug
gehoofd wordt natuurlijk bepaald door het
geen er in militairen am door gedekt wordt
en daarnaar regelt men de militaire tech
nische inrichting, bewapening, bezetting en
verdediging.
Stkhs en Gurkha's.
Bernhard Kellermann geeft in het „Ber
liner Tageblatt" de volgende beschrijving
van in Duitsche gevangenschap geraakte
Sikhs en Gurkha's.
De Sikhs loopen heen en .Weer op hun
hooge gazelten-beenen. Zij hurken om een
twijg-vuur. Groot, slank, edel, bruine ge
zichten met zwarte krul baarden, de tur
ban, geel, blauw, gedraaid om het bruine
voorhoofd. Zij zwijgen, (fun kastanjebruine
oogen glanzen. Zij zijn in gedachten verzon
ken. Dit Europa, dat zij alleen kenden van.
hooren zeggen, heeft hun tot peinzen ge
stemd. Zeshonderd van zulke bruine kna
pen liggen tusschen de loopgraven bij
Aubers Het ging te vlug. Een paar officie
ren zijn onder hen. Zij dragen een paar
sü open op de leeingele hemdblouses van de
uniform Anders onderscheiden zij zich niet
van hun kameraden. Zij zijn stil", voornaam
en mooi.
Met de Gurkha's is het anders gesteld.
*:j zijn oen kop kleiner dan de Sikhs.
Het zijn Eskimo's, Japanners, Tihetanen.
Indie is met hen uit. Mongolië begint Zij
zijn bruin, bobben grove botten, gespte-,
ten schuine oogjes met onzuiver wit om'
de pupil. Hot zijn knapen, die men voor
alle mogelijke beroepen gebruiken kan. Zoo
zien ze er althans pit. In vredestijd kun
nen het goedmoedige, onschuldige men-
schen zijn, in den strijd valt er stellig mat
ben niet te spotten. Do Engelschman weet,
wat hij aan hen heeft. Zij dragen aard-
kteurige, turnbanachtige wollen mutsen,
windsels lom de boenen, kembruine unifor-
men \rnot tasschen op de borst Maar rij zien
er absoluut niet militair tuit.
„Ghuika, Ghurka!"
Zij moeten aantreden om geteld te wor
den. De Ghurka onderofficier kakelt een
commando. Hij ziet er uit als een zwarte
Japanner. „Ghurkha, Ghuikha!" Zijn oogen
fonkelen van opwinding, hij beeft van het
gewichtig doen. Zijn mannen zijn gruwelijk
buigzaam. Het' is een verschrikkelijk werk
hen in drie gelederen op te stellen. Eindelijk
staan ze, zonder de minste militaire hou
ding.
Ze zien er allen onverschillig en stompzin
nig uit Zij hebben het goede humeur ver
loren. Ze hoesten voortdurend. Het Euro-
peeschc klimaat is hun slecht bekomen.
Do kleine, zwarte onderofficier schuift hen
in het gelid en nu slaan ze er allen met
dc zielige uitdrukking van den Aziaat op
het gelaat, het bruine gezicht vol rimpels
cn plooien
Hun namen worden opgeroepen. Veten
schijnen vergeten te zijn hoe zij heeten. Of
zij slapen. Het duurt oneindig lang voor zij
zich melden inet een husur öf se'nich, wat
bettekenen moet. hier ben ik. Het appél
is gedaan. Zij zijn geteld en geregistreerd.
En nu steken zij alten geeuwend de ar
men omhoog. liet geheelo Gurkha leger
gaapt. Intusschon hebben de Sikhs aan
een touw twee schapen gebonden. Zij gaan
met zachte, groote stappen, als menschen,
die gewoon zijn in sandalen te loopen. De
schapen trippelen gehoorzaam achter hen
aan. Bij een waterkuip, waarin zoo juisf
een Schot zijn vuile voelen wicsch, houden
zij stil cn het slachten moet beginnen. De
dieren moeten de koppen naar het oosten
wenden, maar de Sikhs kunnen het niet
eens worden over de hemelrichling. Geen
wonder, men heeft hen in dit Europa zoo
heen cn weer gesleept, dat zij duizelig
werden. Met behulp van een kompas wordt
do moeilijke kwestie opgelost en den scha
pen wordt de keel doorgesneden.
Eten en drinken, bidden en slapen, dat
zijn hun dagelijkscnc gewoonten gebleven.
De oorlog heeft hun verveeld. Zij zijn hem
reeds vergeten. Neen, deze oorlog interes
seert hun niet het minst."
Uitlotingen.
5 pCt. RUSSISCHE LOTEN ran 1866.
Trekking, ter amortisatie van 342 serien, op
14 September 1915.
De in deze seriën vervatte 17.100 aos. zijn
aflosbaar 14 December a.s. met R. 140.
BRUNSWIJKSCHE LOTEN.
Trekking van 30 September.
Premien: 81000 M. serie 0120 No. 43;
10 800 M serie 999 No. 197500 M. serie 6070
No. 36; 5400 M. serie 5089 No. 21; elk 300 M.
sene 535 No. 33, serie C89 No. 13, serie 1421
No. 4G, serie 1755 No. 8, serie 3337 No. 40,
serie 5478 No. 151, sene 7037 No. 49, serie
8010 No. 4, serie 8250' No. 84, serie 9012
no. 14; elk 180 M. serie 3186 no. 17, serie
3687 No. 2, serie 4259. No. 43, serie 7747
No. 8,s erie 8250 No. 42, a«ri» 8443 No. 80.
Koloniën.
Een Inspectietocht.
Men schrijft aan de „Java Bode" uit Zuid-
Sumatra;
Hot zal u zeker bekend zijn, dat de hoog
ste chef van den. post- en telegraafdienst,
de heer Pop, in gezelschap van den heer
iWigm&n, den exploitatio-ehef van de te
legraaf een veelomvattenden inspectietocht
heeft gehouden in Zuid-Surnatra.
Nu is het wel niet veel bijzonders, dat
een dienstchef een inspectiereis maakt, ook
al is deze nog zoo uitgebreid.
De heer Stieltjes, de voorganger van den
heer Pop, had ook wel dienstreizen on
dernomen, maar ik geloof te mogen zeggen
dat de aard van den jongst gehouden ire
spectietocht zeer verschillend was van de
vroeger gehoudene, zooals ook het karak
ter en de Arpvatting van zaken dezer twee
dienstchefs verschillen.
Wij hebben hier den heer Poj> bezig ge
zien. We hebben kunnen waarnemen de
groote belangstelling voor de kleinste de
tails van den dienst, de onverwoestbare
energie, waarmee hij de zaken aanpakte.
Wij hebben kunnen hooren op welke
bijna gemocdellijke wijize hij den onderge
schikten op het hart drukte vóór alles
het werk op zoo nauwgezet mogelijke wijze
te betrachten. Het was meer een leiden
dan een „narijden".
Van eemge postambtenaren heb ik kun
nen vernemen, hoe diverse verbeteringen,
den internen dienst betreffende werden
aangebracht. Zoo van die op het oog klein
lijkende verbeteringen, doch die in werke
lijkheid den algemeenen gang van zaken
zeer ten goede komen. Verbeteringen, welke
van dien aard zijn, dat men zich verbaast,
dat deze niets reeds eerder werden inge
voerd. Practisehe zin èn een gezonde kijk
op zaken ontbraken vroeger wel hóél
vaak 1
Over het algemeen gaf naar ik hoor
de toestand van de telegraafverbindingen
den dienstchef geen reden tot klagen, of
schoon er toch diverse maatregelen tot
verbetering van het geheel op het program
moeten staan.
De twee genoemde heeren gingen van
Palembang (waar zij niet direct de be
schikking kondon krijgen over auto's, in
verband met in het Palembangscho bin
nenland uitgebroken ongeregeldheden) eerst
naar de Telokbetongscho streken en zoo
eerder naar Benkoelen.
Ten slotte wil ik nog als bijzonderheid
opmerken de samerfwerking, welke de
dienstchef zocht met de heeren van liet
Binnenlandsch Bestuur, waardoor het eer
lang mogelijk zal wezen, ,onr te beschikken
over voldoende gegevens tot beoordeel ing
van de oeconomischc toestanden, waarvan
toch voor een groot deel het post- en te-
tegraafverkeer afhangt.
Een factor, waaraan men yooiheen niet
heeft gedacht. 1
„Zij wordt geen huisvrouw;" deze ver
zuchting hoort men in den tegemvcordi-
gen tijd dikwijls van moedors, als de
vreugde over een goed rapport, dat het
dochtertje van school heeft meegebracht,
een weinig bekoeld is. En niettegenstaande
het goede rapport den verheugden vader
aanleiding geeft het meisje in de roode
wangen te knijpen, om zijn mondelinge er
kenning hij de schriftelijke van de leeraars
to voegen, houdt moeder toch vol: „Zij
wordt geen huisvrouw! Zij heeft voor al
les lysl en lijd, behalve voor kleine huis
houdelijke bezigheden, en als men er met
veel moeite in geslaagd is, haar in deze
richting iets te leeren, is zij het oven gauw
weer vergeten!" Grootmoedertje in 't bij
zonder schudt over de verschillende leer
vakken van het kleinkind bedenkelijk het
grijze hoofd. In haar tijd wist men op
de meisjesschool nog niets van vormleer
en scheikunde; maar toon konden do vrou
wen koken, een huishouden leiden en
sparen. i
„Dat moest men op do meisjesscholen
leeren 1" meent moedertje. „Wat hebben de
meisjes voor nut van .algebra en meetkunde.
Dat zijn dingen, die ze, zoodra dc school
deuren voorgoed achter haar gesloten zijn,
weer zoo gauw mogelijk, vergeten.
En als het meisje de gewono school
verlaat én naar de kostschool gaat, waar
ze piano speelt en zingt, waar de Franschc,
Duitsche en Engelsche conversatie-lessen
geen einde nemen, dan gaat het berst recht
niet naar grootmoedertjes zin, en met be
droefde oogen kijkt ze in de toekomst. Haar
eenige troost is, dat het kind, eenmaal
school en kostschool achter zich zal héb
ben, en dan ja, dan zal grootmoeder
haar invloed doen gelden, dan zal het jonge
1 meisje tot practisehe buisvrouw gevormd
worden, cn in keuken en kelder regee-
ren. Ach, grootmoedertje ziet lu laas, ook
wanneer dit vurig verlangde tijdslip aan
gebroken is, dat haar mooie droom in
rook vervliegt. Er is zooveel anders te
doen! Lezen, visites maken, wat schilde-
ren of muziekinaken, boodschappen doen,
bij vriendinnen logeeren, en in den vin-
ter, bals, .opera's, concerten! ach, er
blijft voor het arme, jonge meisje heusch
geen tijd over, om zich in practisehe zaken
te oefenen. Ten gevolge hiervan is groot
moedertje troosteloos, cn het reficin van
al haar klaagliederen over de moderne frrmi-
wenopvoeding is„Wal moet daar van wor
den ?"-
Er is reeds zooveel over dit thema ge
schreven geworden, en men schrijft vele
ongelukkige toestanden van onzen tijd toe
aan de omstandigheid, dat de meisjes een
verkeerde opvoeding krijgen. maar in
waarheid is het zoo erg met.
Ge kunt ons genist gel nerven, bezorgd
grootmoedertje, dat iedere viouw van haar
geboorte af de bestemming tot pr.icti-i he
huisvrouw in zich draagt, en als de rechte
leermeester maar komt, dan zal de door
u zoo vurig gewenschte studie in practi
sehe dingen beginnen, en wel niet groo-
ten ijver en belangstelling. Deze leermees
ter is de liefde.
Een onzer vriendinnen, oen eenigszins ge
ëmancipeerd meisje, wilde volstrekt "niet
trouwen, en zij meende dat ook werkelijk,
want zij kon gemakkelijk een man krijgen,
daar ze mooi, jong en rijk was.
„Ik ben veel to veel op mijn mooie,
gouden vrijheid gestold 1" sprak zij, en zij
had ook werkelijk oen heerlijk, l aijdens-
waardig, geheel zelfstandig loven. „Zou ik
niet dwaas zijn, als ik in hot zweet mijns
aanrehijns ging koken, wasschon. kleine
kinderen verzorgen, kousen mazen en over
hemden strijken ik dank er voorl"
Zij schilderde cn had reeds meermalen op
tentoonstellingen ingezonden, waar haar
schilderijen een gunstige kritiek verwier
ven, en zelfs koopers vonden. Zoo; copiecrdc
zij eens een Madonna, die oen stedelijk
museum in eigendom toebehoorde. Voor
dit doel reed zij dagelijks naar de groote
stad, die dicht hij onze geboot teplaals lag,
en wij reden dikwijls mee. Wij aten dan
in een uitstekend hotel en altijd zeer goed.
Dc eigenaar van dit hotel, die in elegance
zijn gelijke niet had, zag er uit als een
Engelsche lord, en had de gewoonte tus
schen zijn gerokte kcllncrs en de tafeltjes
der gasten te loopen als een generaal, die
zijn troepen aanvoert. Nooit stak hij een
hand uit en hij sprak zeven t~' n. liet
amuseerde ons dikwijls hoe hij met godis-
tingeeule buitcnlandscho gasten conver
seerde^ en hoe hij voor dezen in zijn op
treden in niets behoefde onder te doen.
Voor dames was hij zeer galant. Hij hielp
haar de mantels uit- en aandoen, en droeg
bijzondere zorg voor haar bediening; ook
keek hij met Aigusoogon naar hetgeen haar
voorgezet werdhet moest onberispelijk
zijn. Maar ook daarbij deed hij, alsof hij
den dames een eer bewees. Alice gaf toe,
dat liet een „interessant" mensch was.
De hotelher van zijn kant, kon zijn
oogen niet van onze mooie vriendin af
houden, hij bleef voortdurend in haar on
middellijke nabijheid, bekeek met welge
vallen haar .steeds goed gekozen, zeer
elegante toiletten, zoodat wij ons ongerust
maakten, dat er spoedig een aanzoek zou
volgen.
Want Alice en tiouwen, en dan nog
wel met een hotellier, dat zou immers
nooit gebeuren.
„Mannetje," dachten wy dikwijls bij ons
zeiven, „geef je maar geen moeite, do
vogel laat zich toch niet vangen 1"
Soms deed het ons ook voor den man
leed; want wie kan nu over zijn gevoe
lens waken? Toen maakten wij een reis,
en terwijl we nog op do badplaats waren,
kregen wij een verlovingskaart van onze
schilderende vriendin en den blonden hotel-
lier.
„Nu begrijpen wij er niets meer van,"
schreven wij. „Nu ga je toch trouwen en
nog wel een hotellier i Nu zal de wereld
wel vergaan! Zijn hotel moot liij natuurlijk
sluiten en hij zal je moeten helpen schil
deren. Neen, we begrijpen nieLs van je."
„De hemel beware ons," antwoordde zij,
„zouden we niet dwaas zijn het liotcl te
sluiten, 't Is heusch niet erg om te koken,
als men is bij dengeen, dien men lief
heeft."
En zij trouwde een hotellier en
zij kookte zelf. Alle lekkerbekken uit do
groote stad werden haar stamgasten.
■feifc.*1
tm-'j
«tf£" p"f
'/,lr
A
-if J-
iL
ft AV»-
i r V il
