68"* Jaargang.
Zaterdag 29 Januari 1916
No
15051
Tweede Blad.
Uit de Tweede Kamer.
Kennisgeving.
Yerlraring opgespoten gronden
liggende in en bij het
Sterrebosch.
Onderwijzeres
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en. Feestdagen.
Prijs per Kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen £L 1.25, franco
per post fl. 1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 rent
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór 'vr
uur aan bot Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (bock Korte Haven).
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naax de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
biervan zijn gratis aan bet Bureau te bekomen.
In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 oenfs per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
AANGIFTE VAN LEERLINGEN
vtoor de
Openbare Scholen voor Gewoon
Lager Onderwij s C-F, II en J.
Burgemeester en Wethouders van Schie-
dam;
geven bij deze kennis,'dat de aangifte
van leerlingen voor de Openbare School
C. (Lange Nieuwstraat), kan geschieden bij
het Hoofd, den Heer -A. BAAN
D. (St Anna Zusterstraat), lean geschieden
bij het Hoofd, den Heer J. SCHUUR-
MANS;
E. (Dwarsstraat), kan geschieden bij het
Hoofd, den Heer J. A. VAN DER POEL;
F. (Singel), kan geschieden bij het Hoofd,
den Heer B). VAN B0CH0VE;
H. (Prins Mauritsstraat), kan geschieden
bij liet Hoofd, den Heer C. RUITER;
,T. (Broersveld), kan geschieden bij het
Hoofd, den Heer .T. H. KLEIJN:'
van 24 Jamijari tot en met 5 Februari a.s.
Zij herinneren er aan dat de leerlingen
om toegelaten (e kunnen worden
moeten zijn geboren vóór of op 2 Novem
ber 1910 en moeten zijn voorzien van een
vaccinatie-bewijs of van een geneeskundige
verklaring dat zij aan de natuurlijke kinder-
poikkken hebben geleden.
Burgemeester en Wethouders maken de
ouders bij deze opmerkzaam, dat zij die
voor hunne kinderen loelating verzoeken op
de School F (Singel) bet navolgende school
geld verschuldigd zijn
a. voor één kind 20 pent per week;
b. voor twee kinderen uit één gezin 321/2
cent per week;
c. voor drie kinderen uit één gezin 40
cent per week';
d. voor elk' kind meer uit één gezin 5
cent per week;
en zij die toelating Voor hunne kinderen
verzoeken op oen der scholen C (Lange
Nieuwstraat), D (St. Anna Zusterstraat),
E (Dwarsstraat), II (Prins Mauritsstraat),
•T {Broersveld) behoudens bij gebleken
onvermogen hieraan te kunnen voldoen
als schoolgeld verschuldigd zijn:
a. voor één kind 10 cent per week
b. voor twee kinderen 'uit één gezin 16
cent per wieek;
- c. voor drie kinderen uit één gezin 18
cent per week';
d. voor elk kind meer uil één gezin 4
cent per week.
Schiedam, den 21sten Januari 1916.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
H; U HONNERLAGE GRETE,
Be Secretaris,
VI SICKENGA.
Burgemeester en Wetliouders van Schie
dam;
zijn Voornemens op Maandag 31 Ja
nuari 1916, 's namiddags 2 uur, 'ten
Raadhui ze, bij' openbare inschrijving te ver
huren. voor den tijd van ongeveer drie
jaren, ingaande op den dag der gunning
en eindigende 30 November 1918,
een gedeelte der aan de gemeente
behoorenxie opgespoten gronden, lig
gende in en bij het Sterreb'oscih.
De voorwaarden van verhuring zijn ver
krijgbaar ter Gemeentesecretarie (aid. Ah
De op zegel geschreven inschrijvingsbil-
jettien moeten vrachtvrij1 .worden ingeleverd
in de ten Roadhuizo aanwezige gesloten
bus.
Aan de Openbare School C te Schiedam
(Hoofd de heer A. Baan; wordt gevraagd
een
met akte J en Ki
Aanvaagsjaarwedde f575 -f* f50 en 7
verhoogingen voor dienstjaren van f50,
akte handteekenen f50, hoofdakte f200.
Inlichtingen te bekomen bij het Hoofd
der school.
Soliicitaiiën aan den Burgemeester .vóór
6 Februari a.s., onder opgave der scholen
waaraan de candidaten werkzaam zjjn of
zijn geweest.
Het was de week van Treub, maar geen
verkwikkende week. Het was sinds lang
min of meer bekend, dat liet over de
Ouerdomswet tusschen den Minister van
Financiën en de Linkerzijde eenigszins
hommeles was, cn de correspondentie over
de zaak tusschen hem en den Voorzit
ter van de Tweede Kamer heeft ditgansch
wereldkundig gemaakt. Die Ouderdomswet
is één van de hoofdpunten van het Regee-
ringsprogramze is geweest wat Concen
tratie en Sociaal-democraten tegenover de
wet-Talma hadden te zetten, en ze is thans
de -zaak, waarop gansch de Rechterzijde
zich heeft vereenigd om aan Regeering en
Linkerzijde heiden den slag toe Ie bren
gen. Dat alles had men mogen verwachten
dat ook door Minister Treub zou zijn be
grepen, maar hij heeft daarvan weinig blijk
gegeven, en om ons onverklaarbare redenen
is zijn liefde voor haast maken met de
Staatspcnsionneering wel eerigszins ver
flauwd.
Dat dit conflict met de Reehteizijde
moest uitlokken, is duidelijk; dat het zelfs
aanleiding heeft gegeven lot het vermoe
den dat de Minister quaestie zocht 0111
gelegenheid te hebben heen te gaan, is even
eens begrijpelijk. In hoeverre dal in ver
band zou kunnen staan met personeele
ovei wegingen, wenschcn wij niet te beoor-
deelen. Wij achten het absoluut uit den
booze bij den staatsman in het privé leven
te zoqken naar de verklaring van ietwat
vreemde gedragslijn in zijn beleid, en wij
betreuren het ten zeerste, dat eenige bla
den er blijkbaar anders over gedacht heb
ben.
Hoe dit alles zij, de Ministeris begon
nen met den handschoen toe te wexpen.
Bij ccn brief van 31 December 1915 deelde
hij zoo officieel mogelijk aan den Voor
zitter van do Tweede Kamer mede, dat
hij bezwaar moest maken mede te werken
tot de openbare behandeling van het ont
werp Ouderdomswet, zoolang niet deVoor-
loopige Verslagen zullen zijn uitgebracht
over belastingontwerpen, die, wet gewor
den, maar schatting, te zamen ten minste
f 30 millioen in de schatkist zullen brengen.
En Jiij voegde er bij, dat hij toen reeds
moest verklaren, dat hij er prijs op stelde,
dat onder die belastingontwerpen hot ont-
werp-pensioenbelasting zou voorkomen.
Wij stellen ons zoo voor, dal de Voor
zitter van de Tweede Kamer, de ervaren
parlementariër Goeman Borgesius, toch
even zijn oogen zal hebben uitgewreven,
toen hij dit schrijven onder de oogen kreeg.
Treub zou wachten op Voorloopige Ver
slagen, omdat hij daaruit zou kunnen op
maken welk lot ten slotte zijn belasting
ontwerpen te beurt zullen vallen? Terwijl
het hekend is, dat die Vooiloopige Verslagen
voor een Minister in deze absoluut geen
richtsnoer kunnen zijn, tenzij, maar dat
gebeurt zoo eens een enkel maal in de
vijf mi twintig jaren, daaruit één en het
zelfde geluid tot hem komt. Maar in den
regel ziet men daaruit slechts wat de opinie
is van „vele", „onderscheidene" cn „en
kele" leden, waar andere „vele", „onder
scheidene" en „enkele" leden zich clan
tegenover" stellen.
Dit Werd door de presi rent van Je Tweede
Kamer in diens schrijven minzaam onder
het oog gebracht, die hem er levens op
wees, dat dit wachten op de genoemcie
voorloopige verslagen de onmogelijkheid zou
scheppen om do Ouderdomsrente nogin
Maart te behandelen, wat de Minister zelf
in zijn rede van 9 December 1.1. wensche-
lijk had genoemd. Eindelijk hicla hij niet
voor den heer Treub verborgen, dat als
deze op zijn standpunt bleef staan, daar
door het gansdie werkprogram, van do
Regeering in gevaar zou worden gebracht.
Want, werd de Ouderdomsrente spoedig
afgedaan, dan achtte de Voorzitter het mo-
gelijk om, na afdoening! der schriftelijke
gedacMenwisseling, met de behandeling van
belastingontwerpen na korten termijn te be
ginnen. Moor werd de behandeling oer
Ouderdomsrente weer voor geruimen tijd
uitgesteld, .dan kon liet allicht gebeuren
dat niet alleen de grondwetsherziening maat
ook de belastingontwerpen tot een volgend
jaar moesten blijven liggen.
Minister Treub gaf echter niet toe; al
gaf hij toe dat het mogelijk was, dat de
Voorzitter van do Tweede -Kamer het ge
lijk aan zijn zijde kon hebbenhij moest
zekerheid hebben vïin de versterking van
's Land-, middelen, welke aoor den finan-
cieclen toestand gebiedend wordt geëisrht.
cn hij hield dus vast aan zijn .vastenu,
ook al werd hem door den heer Borgesius
er zoo terecht op gewezen, dal noch be
liandeling, noch aanneming van de wet zelfs
dadelijk geld behoefde te kosten, daar art.
54 van het ontwerp zelf bepaalt, dat do
wet zal worden ingevoerd op een nader te
liepalen dag. En dat die nader te bepalen
dag dan natuurlijk de dag zou kunnen
wezen, waarop hij de middelen tot dek
king van de uitgaven, die de Ouderdoms
rente met zich brengt, zou, hebben ver
kregen. Waar dus de Minister op zijn stand
punt bleef staan, achtte de Voorzitter van
de Tweede Kamer hel noodzakelijk deze
op de hoogte van zaken te stellen, en zoo
vroeg hij verlof aan den Minister de met
hem gevoerde correspondentie over te leg
gen wat hem gewerd. En zoo zag men
met buitengewone belangstelling de rege
ling van de werkzaamheden tegemoet, over
tuigd, dat daarbij deze zaak ten sprake
zou komen, en dat tevens zou worden
overwogen of een minister, die in deze
aan gelegen lied cm zulk een standpunt in
nam, nog wel langer op den steun van do
Regeerings 11 leerderheid zou mogen rekenen.
De zaak werd daarmee ingeleid, dat de
heer de Meester Dinsdag 1.1. naar aanlei
ding van het .voorgestelde werkprogram,
waarop natuurlijk de behandeling van de
Ouderdomswet niet voorkwam, namens
Re gansclie Linkerzijde .zijne groote te
leurstelling daarover uitsprak. Hij verzocht
echter aan dun voorzitter nog niet op dien
dag liet debat over de regeling van de
werkzaamheden te doen beginnen, maar
daarmee te wachten totdat de afdeel in gen
zouden getrokken zijn. 011 deze hun voor
zitters zouden hebben gekozen, die zoo,
als men weet, tezamen de Centrale Sectie
vormen, die in overleg met den voorzitter
van de Tweede Kamer aan hem voorstellen
doet omtrent den Joop van de behandelingen
van zaken, j
En zoo kregen wij Donderdag 1.1. den
aanvang van bet groote politieke stuk. dat
blijkens de overvolle tribunes en buiten
gewoon goed bezette Kamer, meer belang
stelling trok dan ,ooït.
Hot begon met een politiek spel vau
Rechts, die bij afdoening van zaken niets
geen belang heeft, en die niet de minste
haast heeft. Rechts bad bezWaar dat achter
eenvolgens in de jafdeolingen Zouden moe
ten worden behandeld: [de Inkomstenbelas
ting, de Dividend- en Tantièniebelasting, de
Wijziging van .de wet op de Vermogens*
belasting, de Pensioenbelasting, |de Wijzi
ging der Successiewet. |de Zegelbelasting, de
Registratiebelasting, de Bierbelasting, de
Heffing van het .Statistiekrecht, en de wet
tot regeling van de brievonposterij, die ook
eene belastingwet is, ,daar zij 1% nrilliocn
moot opbrengen. Men iziet uit dit lijstje Jat
de regeeringsmeerderheid ("de (Centrale
Sectie bestaat uit 4 leden van Links en 1
van Bechts) vóór alles bereid was den
Minister zooveel mogelijk ter wille te zijn,
en hem de gelden te verschaffen, die hij
benoodigd acht. Rechts sputterde er tegen
zij had nog geen tijd gehad om die ontwer
pen behoorlijk te bostudeeren, zoo kregen
Wij achtereenvolgens uit den mond van de
heeren do Savornin Lohman on riolens te
liooren, waarbij de laatste op voor hem
al zeer ongewone wijze, n.l. zeer iieftigen
toon, zich beklaagde ,over de afjakkering
waaraan de Kamer jdoor hel vaststellen van
dat. werkprogram zon 'worden blootgesteld.
Wij zouden hem willen vragen of de kop
stukken van Rechts geheel vergeten zijn wat
de Rechterzijde in .de vorige periode van
de Linkerzijde heeft opgelegd? Terwijl hier
nog een groot .verschil is; onder de vorige
periode was Rechts jdoor eigen schuld zoo-
Veel te laat, door gemis aan tijdrekenkunde,
z'ooals door niemand jininder dan Dr. Kuy-
per uitdrukkelijk is .vastgesteld, terwijl thans
de linkerzijde geheel {buiten eigen schuld
Zooveel te laat is, n.l. door den oorlogs
toestand. i
Het oude spelletje werd echter gespeeld;
do hoer v. d. Voort v. Zijp kwam met
twee voorstellen, ten eerste om in plaats
van 2 Februari op 16 Februari in de af-
deelingen te gaan om do belastingontwer
pen. te onderzoeken, cn om de grondwets-
herzieningsvoorstellen niet eerder in de af-
deelingen te behandelen vóórdat een re-
geeringsvoorstel tot wijziging van art. 192
der Grondwet de Kamer zou hebben be
reikt. Beide voorstellen werden natuurlijk
met Links tegen Rechts verworjien, Voor
wie zou meenen, dat de Linkendjde door
verwerping van het tweede voorstel zich
ook maar in de geringste mate zou hebben
verklaard. tegen Pacificatie op onderwijs
gebied, achten wf het dienstig nog eens
in herinnering te brengen, dat het juist
de Kuyperiaansohe partij is, die van die
Bevrediging niet wil weten. Als liet voor
stel van den heer v. d. Voort v. Zijp
ware aangenomen, zou alle prikkel voor tLo
Onderwijscommissie om ten spoedigste met
haar taak gereed te komen, zijn weggeno
men, terwijl juist do behandeling ran de
Grondwetsvoorstellen in de afdeeiingen alle
aanleiding voor baar is om er de zweep
op te leggen.
En toen begon het groote soak. De lieer
Do Meester trad namens de gansefte Con
centratie op, om met vrijwel dezelfde ar
gumenten, die de Voorzitter van de Tweede
Kamer in de gevoerde correspond enlie had
gebezigd, het standpunt van den Minister
to bestrijden. Hij wees er op hoe de meer
derheid bereid is met den Minister mede
te werken om de financieele plannen in
veilig vaarwater te brengen. Maar dal, in
dien deze bleef verharden bij zijn weige
ring om de Ouderdomsrente te behande
len, hij dan willens en wetens een conflict
uitlokt met de meerderheid der Kamer,
die van oordeel is, dat hij door zoo te
doen met handelt in hel belang des land:-.
De lieer De Savornin Lobman kwam
toen een politiek slaadje mt de zaak haien,
althans trachtte zulks te doen, en beproefde
aan te toonen, dal liet conflict hieruit
ontslaan was, dat de heer Treub niet al
leen Minister van Financiën is, maar tevens
de bewindsman, die met de zorg voor de
sociale hervormingen is belast Ware hij
toch alieen Minister van Financiën, dan
zou hij dp hand op de schatkist kunnen
houden en togen ioderen collega, die uit
gaven wilde doen, waarvoor de middelen
niet zijn aangewezen, kunnen zeggen:Eerst
geld, wat dan ook do gezonde financieele
politiek zou zijn. Dat klonk alles heel aar
dig. maar er bleef niet veel van over,
toen de heer Schaper in herinnering bracht,
dat de heer De Savornin Lobman weinige
dagen geleden 111 zijn blad Lad geschreven,
dat het zeer verkeerd zou zijn geweest afs
men eerst de Tariefwet-Kolkman luid aan
genomen. en daarna de .verzeker!ngsivctten-
Tidttia, want dat sociale wetten eerst moe
ten worden aangenomen, alvorens men in
do middelen voorziet, waaruit ze moeten
worden betaald. Tableau.
De lieer Schaper verklaarde namens zijn
parlijgenootcn, dat hij dezelfde grieven had
als die de heer De Meester tegen het
standpunt van den heer Treub bad ontwik
keld.
En toen kwam de Minister om do spre
kers te beantwoorden, en het is schier
onnoodig te zeggen, dat bij zijn rede de
belangstelling tot ongekend hoogtepunt
steeg. Het was ontegenzeggelijk een knap
stuk redevoering, waar het ging 0111 dc
gronden van zijn tegenstanders te weer
leggen. Maar de greote fout was. dal de
Minister in plaats van ruiteilijk toegeven
of van willens en wetens zijn politieken
dood tegemoet te gaan. oen middenweg
koos. Nu hij gezien had dat de Kamer be
reid was allen spoed met zijn financieele
wetsontwerpen te maken, en deze reeds 2
Februari a.s. in de afdeelingen te ouder-
zoeken, liet hij zijn oisch van het ver
schijnen der Voorloopige Verslagen val
len, maar koppelde hij de Ouderdomswet
onverbreekbaar vast aan de Pensioenwet;
de Kamer zou niet op liet een zonder het
ander hebben Ie rekenen. Dit was iets ab
soluut nieuws, wat door den Minister noch
bij de indiening van zijn ontwerp, noch
in dc Memorie van Toelichting, noch in
de Memorie van Antwoord daarop was ge
noemd, en verwekte heel veel ontstemming
Daardoor ging alle effect, veiloren van
's Ministers verklaring, dat hij bereid was
aan de Kamer do hand toe te steken. Hij
denatureerde daardoor toch met alleen den
aard van de Slaatspensionnecring, die het
pensioen gratis wil geven, terwijl de Pen
sioenwet 1 percent daarvoor eischt van
inkomens Ie beginnen met f 650, zoodat
duizenden arbeiders in den vorm van be
lasting premie zullen betalen voor het
staatspensioen, maar benam tevens de ge
legenheid aan de voorstandera van Stnats-
pensionnoering om vrij en onbevangen over
de Pensioenwet te oordcelen. Dc ontstem
ming was zóo groot, dat de Kamer weinig
notitie nam van 's Ministers verklaring, dat
Jiij zich bij zijn houding in geen enkel op
zicht liet leiden door persoonlijke motie
ven, maar enkel door het landsbelang. E11
het slot was, dat de Minister zich alleen
bereid verklaarde met de Kamer samen te
werken op grond van zijn financieel plan
dat haar bekend was, en wilde zij dat niet,
dan zou de gansche verantwoordelijkheid
voor haar komen. Wat zeker niet onhan
dig gevonden was, in een conflict doet men
altijd goed het recht aan zijn zijde te krij
gen, al is het dan ook maar een schijn
van recht, en eene Kamer, die in dezen
tijd van financieelen nood een Minister van
Financiën, en dan nog wel een man van
de bekwaamheden van Treub, de politieke
levensdraad afsnijdt, neemt zeker een zware
verantwoording op zich, maar de Ka
mer heeft evengoed haar verantwoordelijk
heid :il- de Minister, en moet daarvoor
staan.
Toen dc Minister uitgesproken had,
schorste de voorzitter de beraad slagingen,
en zoo kreeg dus iedereen een nacht om
zich op da zaak te beslapen, wat in de
gegeven omstandigheden natuurlijk niet an
ders dan wensehelijk kon geacht worden.
Vrijdagmorgen was de belangstelling voor
wat er in de Tweede Kamer behandeld zou,
worden, zoo mogelijk nog grooter dan den
dag te voren.
Het begon met een aankondiging van den
Voorzitter, dal, waar liij voor zichzelf zoo
goed als de zekerheid had dat het Voor-
loopig Verslag over de Pensioenswet bin
nen enkele weken gereed zou kunnen zijn,
hij thans reeds met het voorstel kwam om
de Oudeidomswet te zetten op de lijst van
die onderwerpen, die in openbare behan
deling zouden komen. Tevens sprak hij
als zijn ooideel uh', dat, waar men hier
nieC oen regeling van werkzaam-
bede n te doen had, hef niet aanging
Inans reeds een debat te voeren over de
vraag of Je Minister het reclil had o£ goed
deed do Pensioenswet aan de Ouderdoms
wet vast te koppelen. Deze opvatting ver
wekte luide protesten in de 'Pveedc Kamer,
en dat standpunt was ook moeilijk houd
baar, waar do Minister zelf begonnen wias
roet deze zaak op het tapijt ie brengen.
De lieer 'Borgesius zag (.lit in, en zou zich
dus niet verzetten tegen enkele opmcrldn-
gen daarover, maar toen de heer de Geer,
die op zijn aewone heldere wijze dalpunt
aing behandelen, endaaiovereen vermaning
a.11 den Icorzittcr opliep, wist hij het
veld te («houden door aan te toonen,
dat hij het gelijk aan zijn kant had. Waar
er toch aan de Rechterzijde zijn, die groot
bezwaar hebben togen bestemmingsheffin
gen, oftewel belastingen waaruit de kosten
van een bepaalde wet moeten worden be
taald, 'Werd hun, zoe betoogde de lieer do
Geer keer juist, door de samenkoppeling
van Pensioenswet en Ouderdomswet den
pas afgesneden, om, over dergelijke heffin
gen onbevangen te oordeelen. Men kan
zeker den afgevaardigde voor Schiedam ook
thans weder den lof niet onthouden, dat hij
deze zaak' zeer objectief en buiten alle
politiek om bekeek, - en in zooverre stak
hij uitermate gunstig af bij zijn partijleider,
den heer de Savornin Lobman, die thans
ook weer politiek spel dreef en die het er
op gezet had zijn oude vrienden de sociaal
democraten, die van Link's het meest ont-
stenjd waren over de samenkoppeling van
Pensioenswet en Ouderdomswet, nu eens
recht tot kook hit Ie te brengen. De Minister
heeft groot gelijk, dat hij deze beide wetten
samenkoppelt, aldus den afgevaardigde voor
Goes. Dat er voor de Ouderdomswet niet
meer mag besteed worden dan de Pen
sioenswet opbrengt, is reeds daarom zoo
goed, omdat dit belet, dat als die wet er
zaJ zijn, ze' steeds wordt aangevuld en uit
gebreid. Nu reeds hebt gij, sociaal-demo
craten allerlei amendementen op hot wets
ontwerp ingediend, die de kosten daarvan
zoo zullen verzwaren, dat zelfs aan de
stomste {ja, waarlijk de lieer de Savornin
Lobman gebruikte dit onjfcirlementaire
woord) de oogen moeten opengaan, zoodat
Minister Treub zeer terecht Ti breidel aan
gelegd heeft aan jelui politieke extravagan
ces. Dat dit olie in hot vuur was Kan men
begrijpen.
Ondertusschen had de heer Schaper >011
krachtig protest tegen |de samenkoppeling
doen hooren; de .ouderdomsrente mot pon-
bioenbelasting weid. door jhern. niet ten
onrechte gequalificcerd als joene verplichte
verzekering on dan «nog vau de slechtste
soorL Maar de sociaaldemocraten - haddon
(volgens de'zkii spreker, jal erkennen zij
gaarne, dat de .Minister veel goecfs voor hel
land gedaan heeft, genoeg Van de buien
vim dezen Minister, die nukkig, koppig,
veranderlijk en tyranniek is, en met wien
[werkelijk geen land is te bezeilen. Hij
diende daarom ten slotte de volgende
nrotie in:
„De Kamer van pordeeï dat de dwang
door don Minister uitgeoefend op de Ka,-
mer, door een onverbrekelijk verband te_
leggen tusschen de pensioenhelasting en de'
ouderdomsrente niet kan .Worden aanvaard,
gaat over tot de orde van den dag."
Do Voorzitter trachtte nog de aan Ide
orde-stelling van deze gnotie te verhinderen,
maar het ging prielde heer de Savor
nin Lobman verztetlo jzich. daartegen en
ook de heer Notens kwam met de /practischc
overweging aan, dat jhet altijd het «best© is,
om, wanneer er piocilijkheden zijn, daaraan
zoo spoedig mogelijk jeen einde te maken.
-^=3=12
