68"*" Jaargang. Zaterdag 12 Februari 1916. No. 15063 TweedeBlad. Uit de Tweede Kamer. n ft *4$*" ?v «TV^?^*,5W»*' *i*i"£c,rts ""5"- ïp^t.r*J*'*',r,wi,?'5|t"' K'-si A 'tl Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Ergs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fL 1.25, franco per post fL 1.65. Ergs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 oent Afzonderlijke nummers 2 cent Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën vota- het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een aar aan het Bureau bezorgd zijn. Bureau: Bange Haven No. 141 (hoek Korte Haven). Ergs der Advertentiën: Van 16 regels £L 0.92; iedere regel meer 15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. "Intercommunale Telefoon No. 103. fo* Nu de crisis is opgelost, zullen wij ook dit overzicht niet kunnen beginnen, zon der over die oplossing nog een enkel woord to zeggen. Dat een buitengewoon bekwaam financier als mr. Van Gijn zich in 's lands belang bereid heeft verklaard de erfenis van Treub te aanvaarden, is te meer ver blijdend, waar deze geheel op de hoogte is van de ingediende belastingontwerpen; als thesaurier-generaal was hij, om zoo te zeggen, de rechterhand van den minister van Financiën., Ook verheugt het ons dat de Arbeidsverzekering nu naar Waterstaat overgaat: Lely zal zeker de Ouderdoms wet op uitmuntende wijze verdedigen en allicht met meer succes dan zijn voor ganger zou hebben gedaan, waar1 hij er nooit op uit is den tegenstander meer dan noodig is te treffen. Maar waf van de gplossing van de crisis de groote licht zijde is, is wel, dat daardoor het bewijs is geleverd, dat de Regeering dien eerbied voor de uitspraken der Kamer heeft, die door onze constitutioneele anstellingen wordt vereischt. Daarom mag men haar dank weten, dat de oplossing van de crisis zoo spoedig gekomen is als men maar kon en mocht verwachten. Dat is het antwoord op het adres van de heeren Van Aalst c. s. aan de Tweede Kamer om te bevorderen, dat de heer Treub niettegenstaande de aanneming van de motie-Schaper, als minister zou behouden blijven. Dit adres zou in alle opzichten den naam verdienen van een onbenullig adres, wanneer het inderdaad bedoelde aan de Tweede Kamer dat te vragen, waarom gevraagd wordt. Want de Tweede Kamer kon in deze niets doen, art. 77 van de Grondwet bepaalt toch uitdrukkelijk, dat de Kroon de ministers naar welgevallen benoemt en ontslaat. Maar dit adres be- teekent iets 'anders; het wil de Tweede Kamer van de plaats dringen, waarop zo recht heeft te staan, hot tracht de meening ingang te doen^vinden, dat die volksverte genwoordiging niet anders is dan een sta- in-den-weg, die niét spoedig genoeg kan worden opgeruimd. En daartegen kan niet genoeg opgekomen worden door al wat vrij zinnig denkt; de Regeenng heeft haar ver antwoordelijkheid, maar de Tweede Kamer heeft ze ook, en een harer verantwoorde- lrjkheid bewuste volksvertegenwoordiging is zeker de allereerste waarborg voor onze volksvrijheden; de kiezers*blijven tenslotte degenen, die over de gedragingen van de door hen gekozenen oordeel hebben te vel len. En, de heer De Savomin Lohman zeide het zoo terecht: De Tweede Kamer zou aan haar waardigheid te kort doen door op een eens uitgebracht belangrijk votum terug te komen. Wij begrijpen, dat er vooral in deze tijden menschen Worden aangetroffen, vooral menschen van zaken, die gewend zijn snel te handelen, omdat t debeslissing altijd in één hand, d. i. hun eigen hand, ligt, die meenep, dat men de zaai nu gerust aan Cort van der Linden c. s. zou kunnen overlaten, en die maar liever wilden, dat er geen Tweede Kamer was." Wij voor ons hebben ook het grootste vertrouwen in het thans zittend Kabinet in het algemeen en in het inzicht en de rechtschapenheid van den Premier in het bgzonder, maar laten zij, die meenen, dat die volksvertegenwoordiging eigenlijk niet veel meer is dan een sta-in-den-weg, toch bedenken waartoe een. onmachtig Parle ment leidt, zooals in Rusland met zijn Doema, die niet veel meer is dan een, parodie pp een volksvertegenwoordiging, en 'zij zullen zich bekeerèn van de dwalingen huns weegs. De wijze, waarop Cort van der Linden de crisis in nog geen 14 dagen tjjd heeft opgelost, kan daartoe ook mede werken, ze heeft van Aalst c. s. geleerd, dat voor dezen algemeen geachten minis- ■-tér niets hoogers bestaat dan het behoud van de zuiverheid van onze constitutio neele'instellingen. En daarvoor moet ieder, die prijs stelt op het ongerept handhaven van Thorhecke's schoone werk, hem har telijk dank weten. 1 De Kamer kWpta-in de afgetoopen week 'if* het eerst te staain voor een motie, die Si' wensdhite uit te spiekten, dat het "niet op 'Indien (wieg,"ligt der Regeenjjog ,omi de uitgave, der „Soldatencftbrant" tesubsidièeren, uift, V* welkte motie tot ons genoegen met 33 tegen 21 Stemmen - verworpen werd. Die „Sol- datencourant" is een aardig, beslist neutraal blad, dat door onze gemobiliseerde troepen op gnooten prijs wordt gesteld, omdat het ben juist al die nieuwtjes geeft, die bij be hoeft jen zeker ook niet het minst daarom omdat de soldaten daar zelf in schrijven, en lieden die de pers niet kennen weten niet, hoe aardig het is zichzelven voor het eerst giedrukt te zien. Op ons heeft het den in druk! gemaakt, dat aan sociaal-democrati sche zijde ook het motief werkte, dat dit blad concurrentie aandoet aan „Het Volk", en bij anderen gold dat zeker ook. Zoo b.v. bij' den heer Juten, redacteur van een blad in Bjergen op-Zoom, die er over klaagde; dat sinds de ui (gave van de „Soidatencourant" aan de particuliere couranten-nijverheid de exploitatie van de couranten onder de man schappen werd belet. De stemming ging bui ten de politiek' oan, de 21 vóórstemmers wa ren: 7 sociaaldemocraten, 3 vrijzinnig-de mocraten, 2 Unieliberajen, 4 Katholieken, 4 anti-Revolutionairen en 1 Christelijk-Histo- rische. ©|0nter rij is haast niet denkbaar. Toen kwamj in behandeling het wetsont werp: „Bjeschikbaarstell ing van melk tegen verminderde prijzen", n.l. voor zieken en zuigelingen, len duidelijker kon toen nietuit- komen, hoe of de motie-Saimes over de „melkVoorziening", waarbij Minister Post huma' zoo* kies in verzuim werd gesteld, feitelijk niet anders is geweest dan socialis tische propaganda zonder meer. In de eerste plaats heeft het ons getroffen,' dat, juist als na de wittebroods-motie, er na de melk- rnobe geen sprake geweest is. van eenigo actie jn de partij om de bevolking warm te jmaken v)oor een zaak, die men in de Kamer niet had kunnen bereiken. In de •tweede plaats moet men wel tot de dver- tuiging komen, dat de melkvoorziening thans heel weinig te wenschen overlaat, als men verneemt, dat bet aanbod van den Minister aan de gemeenten om ze door Rijkssteim in staat te stellen aan zieken en zuigelingen tot Vennjnderden prijs melk te leveren tot resultaat heeft gehad, dat4 alleen Leiden en Amersfoort daarvan ge bruik maken, terwijl van Rotterdam en Amsterdam zelfs geen aanvrage kwam. Vooral van Amsterdam, welks Gemeente bestuur den Minister zoo kras beschuldigd heeft van verzuim in zake melkvoorzie ning, is dat heel sterk. Wij vereenigen ons dan ook geheel met den lof, dien de heer Teenstra den Minister gaf voor zijn op treden in deze quaestie. Het wetsontwerp werd zander hoofdelijke stemming aange nomen. Meer zou het echter spannen bij het ont- wierp: „Kosten van de maatregelen ter be strijding van mond- en klauwzeer", dat ook door Minister Posthuma moest worden ver dedigd.' Men herinnert {zich de zaak. Bij" de be groeting vaat (landbouw, Handel en Nij- verheid, werd, (zij het dan ook in een© zeer 'onvoltallige Kamer <en met een© meerder heid van ptechts ©en paar stemmen, eene j motioTeenstra-de Wijkersloot de Weerde- stóijn aangenomen, pm ter bestrijding van 'het mond!- en Idauwizieer hot afmaak-sjra-i teem, dat ons in 1915 op tien tiiillioen was koonen te staan, stop te zetten, en het dus met het jsoleepsysteein! te probeeren. De Minister heeft di© motie eerlijk .willen uitvoeren en daarom aan zijd 'collega van Oorlog gevraagd,' of hij op de (noodig© militairen kon rekenen, zon der wélke de zoo hoog noodig© contról© op de handhaving van het systeem onmogelijk ris, en {voelde zich toen hij ontkennend ant- antwoord kreeg (niet verantwoord. Hij vroeg daarom twee jmillioen aan om met het 'afmaak-systeem door (te gaan, waar iso- leering ondoenlijk' (bleek. Dat was ©en zeer 'eerlijke en loyale manier van doen, want feitelijk geeft jhet desbetreffende Koninklijke •Besluit hem (het recht overal af te-laten maken, waar (andere middelen tot bestri ding .van jhet euvel' hem ontbreken, en dan 'had hij (lifter, ais dat gebeurd was met eene 'suppletoir© begrooting (bij do Kamer kunnen 'komen om (zich de gelden te verschaffen. Maar, als (do Minister misschien gerekend 'had door (dozO handelwijze den dank der J Kamer te {verwerven, heeft hij zich geheel 'vergist f Men trad (thans niet, of althans riief veel iterug in (het debat van December Ï.I., maar het ging hoofdzaak om de vraag, of de Minister door (de indiening van dit wets ontwerp wel genoeg eerbied had betoond ivoor de jmotie, aangenomen in zake mond- sen klauwzeer. Do hoer (do Savomin Lohman ging daarbij in eene ielfs voor hem buitengewone hef maar, na jwat wij hierboven schreven is het duidelijk, dat .wij van meening rijn, dat die eer in geen enkel opzicht te na word ge komen. D© afgevaardigde voor Goes be toogde, dat (do motio-Teenstra beslist had „nu niet ganger afmaken". En de Minister had met (die motie mede te gaan, andera stelde hij jzich buiten en boven de wet. Verder verweet (hij dezen bewindsman, dat hij door (tendentieus© strikvragen aan de desbetreffende autoriteiten, antwoorden had verkregen, die hom als bewijs moesten dienen, dat goede uitvoering van het iso- leegsysteeim onmogelijk is. B.v. hij had aan een .burgemeester, dae gevraagd had, of m {een bepaald geval volkomen isolatie niet kon (treden in de plaats van het a£- maak-systeem, de {Wedervraag gesteld:kunt gij gedurende A weken de hoeve met vol doend betrouwbaar personeel zoodanig af sluiten, dat gneüsch nocli dier muis ©n rat inbegrepen de hoeve verlaat? Wij voor ons gouden zeggen, dat die vraag nog al gerechtigd {was, naardemaal het juist de ratten en ,0111,1 zen zijn, die de besmetting het meest {overbrengen. En bet bleek, dat de beer (Posthuma nog aan eènige ander© vergrijpen van denzelfden bodenkelijken aard schuldig ^jond. Conclusiehet doel van het fin twerp1 is niets anders dan het trachten om terug t© komlen op de aan neming der tmotie-Teenstra. Erkend moet worden, dat de Minister niet verstandig had gehandeld, en de er varen parlementariër, de Savomin Lobman, 'buitte dat natuurlijk uit, toen hij zich voor de indieningvan zijn wetsontwerp in de Memorie van Toelichting beriep op het feit, dat de motid-Teenstra indertijd in een zeer onvoltallige Kamer en met slechts zeer kleine meerderheid was aangenomen. Want 1een besluit der Kamer heeft dezelfde (kracht of alle 100 leden er aan hebben medegewerkt of slechts 51, het minimum, dat, de Grondwet vooi schrijft, maar Mi nister Posthuma- heeft nu eenmaal geen ziertje parlementaire ervaring. De heer de Savornin Lohman eindigde 'met den raadkaan den Mhiister de zaak nog eens te overwegen, maar de Kamer niet te forceeren op haar besluit terug te komen. De heer Duymaer van Twist, ook in deze specialiteit, trad wél in het debat van De cember terug, en herhaalde de toen reeds door hem te berde gebrachte argumenten tegen het afmaaksysteem, en stelde de vraag of de boeren bij het isolatie-systeem verze kerd zouden zijn van den steun der Regee ring. De heer de Wijkerslooth de Weerdesteijn zette zich op heel wat hooger standpunt en bekeek juist als de heer de Savornin Lohman het ingediende ontwerp van de zuiver constitutioneele zijde. Hrj wees er op, dat in dezen tijd de Regeering een veel grootere macht naar zich toegetrok ken heeft dan in normale tijden het ge val is. En dat de Tweede Kamer, die on voldoende ingelicht wordt en die de Regee ring niet in een moeilijk parket wil plaat sen, zich meer dan anders van critiek ont houdt, door welke onthouding het zwaarte punt van' de macht meer en meer verplaatst werd naar de uitvoerende macht en de Kamer quantité négligeahle is geworden. Als de Regeering, zoo ging hij voort, niet voelt, dat er een oogenblik komt, waarop zij rekenschap zal moeten afleggen; als :zij meent dat zij almacht, of althans zeer groote macht heeft, dan is dat een eerste stap tot willekeur en autoritaire beslissin gen. Spreker onderschrijft dan ook volkomen de conclusie van Dr. Bos in het econo misch debat van 2 December, toen deze opkwam voor de erkenning van het Par lement in dezen tijd als een reëele macht. Want 'door de houding der Regeering is het prestige der Tryeede Kamer gedaald, zooals bewezen wordt door het adres van de heeren van Aalst c.s., waarin deze de Kamer verzoeken terug te komen op haar beslissing in zake Minister Treub. Die hee ren denken, dat ze de Kamer eens duidelijk moeten maken; dat ze een verkeerd besluit heeft genomen, en dat ze dat weer Sn orde moet maken, maar op welke manier zeggen die heeren er, jammer genoeg, niet bij. En in dit ontwerp meende spreker al weer minachting te zien voor een besluit der Kamer. "Wij zouden deze beschouwingen zeer juist vinden, en wij willen ook niet zeggen, dat het niet goed zou zijn, dat zulke dingen eens gezegd worden, want de macht der v Kamer is inderdaad door de buitengewone 1 omstandigheden, waarin wij, .verkeeren, meer geknakt dan goéd is, maar nogmaals déze'beschouwingen leken ons op dit wets- ;tige réde jvoórop, en wij zoudeé. zeker het l.aeze nescnouwmgen lezen c ^geheel' met (hem eens geweest zSjln, als hg I ontwerp met toepasselijk voor de jeer der Kamer war© opgekomen, 1 Waar het ontwerp z.ï. dug bedoelde .voort te gaan met bet afmaaksysteem, kan hij daaraan zijn stem niet geven. Ook de heer Teenstra had met leedwezen de indiening) van het wetsontwerp gezien; hrj achtte na do aanneming zijner motie bel afmaaksysteem afgeioopen. De heer V. d. Velde meende Minister Taima, die m©t het afmaaksysteem is begonnen te moeten ver dedigen met de op niets gegrond© ver onderstelling, dat deze er wel met mee zou zijn doorgegaan, totdat daaraan 10 mil- lioen zou zijn gespandeerd, maar het scheen wel, of de duiten thans niet opkunnen". De heer jBpdssevain wilde van het afmaak systeem niet meer weten, als de boeren, dat zijn de belanghebbenden zei ven, het niet betalen. Dit is natuurlijk,1 een gansch fou tieve redeneering:, omdat de gezondheid van onzen veestapel, al is het dan ook mede een boerenbelang; in de eerste plaats een staatsbelang is; in dien gedachtengang zou de afgevaardigde voor Amsterdam VII even goed hebben kunnen beweren, dat de Rotterdamsche Waterweg moet betaald Wor den door de Rotterdammers en dè Rijks wegen, door hen, die er gebruik van maken. De heer Van Nispen tot Sevenaer bleef aan het afmaaksysteem vasthouden, en ried de Kamfer zieti te honden aan den raad van den ouden Heemskerk, om met te veel met moties te Werken, en de landbouwer Beckers bleef zich beslist voorstander van het af maaksysteem noemen. De heer Van Foreest steunde opnieuw den Minister, en de heer Schreurer onthield hem zijn stem, beiden zonder iets .nieuws in bet midden brengen, en de heer Van Doom schaarde zich aan de zijde van hen, die het ontwerp een terug komen noemden op de motie-Teenstra Zelfs de tegenstanders van den Munster zullen moeten erkennen, dat hij zijn zaak kranig verdedigd heeft. De vlugge imuenmg Van dit wetsontwerp: _Wias xuet anders ge- scmed dan uft eemed vooi de Kamer. Den dag toch na de aanneming der ïnotie- 'ieenstra, zette hg zich reeds aan het ,werk om deze pit te voeren, maar reeds spoedig bleek hem de onmogelijkheid daarvan. Hij k,on de nojodige hulp van de muiLairen met krijgen yjoor het isoleer-systeem, In artikel 10 ,van het Koninklijk Besluit van 1896 is .omschreven welke maatregelen kunnen wpr-- den genomen tegen veeziekten, bepaaldelijk het mond- en klauwzeer. Die maatregelen hebben betrekking' op afzondering en ver voer yan zulke dieren. Verder is bepaald, dat in bijzondere gevallen, ter beoordeeling van den districts-veearts, afmaking1 van ziek of verdacht vee kan worden bevolen, waar bij de beslissing blijft bij den Minister. En nu wil dat wetsontwerp feitelijk niets anders dan overleg (vjan den Minister met de Kamer, wat onder die bijzondere gevallen zal zijn te verstaan. Het is hier dus gieen vraag van bevoegdheid maar van toepassing van be voegdheid. Tóen de militairen hem ont vielen om het isoleer-systeem goed toe te passen, heeft hij aan de Landbouwmaat- schappijen gevraagd of die er voor konden zorgen en deze hebben ontkennend ge antwoord, en dezen stand van zaken moest de Kamer kennen. Hrj zal alleen afmaken waai' noodig is, en mocht de 2 millioen daaraan opgaan met een nieuwe aanvraag bij de Kamer komen. Toen het op stemmen aanging, dacht men dat de Minister het pleit had gewonnen, maar de stemmen staakten; het stond 32 tegen 32. De Voorzitter stemde tegen, en het zou de moeite waard zijn zijne motie ven te vernemen, daar het anders adat is, dat de president zooveel mogelijk met de Regeering stemt. Den volgenden dag werd er dus overgestemd, en heel wat meer leden, waren toen op hun post. En toen werd het ontwerp met 45 tegen 32 stemmen aangenomen. Voor den Minister van Landbouw, Handel en Nijverheid was dit een welverdiende overwinning, en wij begrijpen niet best, hoe de Kamer, tegen zoo goed als alle landbouwspecialitedten in, de verantwoording zou hebben durven dragen een zoo groote'ramp als een mond en klauwzeer-epidemie te willen weren met een alleszins onvoldoend- isoleer systeem. En toen, ten twéedemale het ,Eedsont- werp,- thans zoo 'gewijzigd, dat het ont werp ©en beslist tgd el ijk karakter draagt, en dat "het toetsingsrecht van den rechter omtrent de oprechtheid van de verklaring van het bestaari van gemoedsbezwaren, is vervallen. -Gehandhaafd is echter het be ginsel, .dat d© gemoedsbezwaren, van8.hen Jï* lef* die niet en van hen die wel tot een kerk genootschap behooren, gelijkelijk worden geëerbiedigd. Het debat werd geopend door den heer De Savomin Lohman, en een woord van hulde mag zeker niet ontbreken aan dezen 78-jarige voor den ijver, dien hij nog altijd betoont en de helderheid van geest, waar door hij uitblinxt. Als wij zeggen, dat hij het debat opende, bedoelen wg met daar mee, dat hij eerste spreker was, die eer was aan den heer Brummelkamp gegund, die echter niets nieuws te berde bracht. In ©en zacht gemurmel, dat de pers met wanhoop pleegt te vervullen, werd hier de bekende Kuyperiaansche litanie afge draaid; zelfs de „eedshelpers", dat zijn de menschen, die van hem," die weigert den eed af te leggen, moeten getuigen, dat hij een vertrouwbaar man is, kwamen zoowaar weer op de proppen. Het wetsontwerp was natuurlijk onaannemelijk voor den anti revo lutionair, want door dat ontwerp zal d© geneigdheid om den eed af te leggen, d. i. dus de godsdienstzin, verminderen, en de ondergrond van dit alles is en was, dat de meeste anti-revolutionairen niet de vrij heid willen erkennen om ook niet te ge- looven, een vrijheid, die ons allen nu een maal bij de Grondwet is gewaarborgd. Maar daar willen mannen als Brummelkamp niet van weten en de heer Van Wijnbergen, nog minder; de -atheïst, moet zich dan maar als zoodanig bekend maken en al den smaad dragen van zijn belijdenis van on geloof. Zouden de heeren zeiven niet in zien, dat ze dopr dezen ,eisch de ergste van alle zonden, vde geloofsveinzerij in "de hand werken? Het was tegen dit gedoe der "onvrijheid, dat de heer de Savornin Lohman met kracht opkwam. Hij vergeleek hen, die dezen eiseh stelden met de Farizeeërs, door hen niet als huichelaars betiteld, maar als menschen, die meer aan den vorm dan aan het wezen' hechtten. Lohman is te lang rechter geweest- om niet te begrijpen, dat het instituut van den eed alsnog niet gemist kan worden;' maar hrj gaat van den gezonden stelregel s uit- Leg den eed niet noodeloos op, en' dwing hem niet af, waar die aan de con sciëntie geweld aandoet. DaiGods woord den eed zou vereischen, zooals Dr. Kuyper ge lieft te beweren, werd ten sterkste door hem bestreden; men kan hoogstens zeggen dat dit Woord den eed niet verbiedt, die van heidenschen oorsprong is. Hij brand merkte de onwaarheid, door Dr. Kuyper verspreid, dat Links, als zijnde atheïst den eed wil afschaffen; een legende, die zeker' nooit minder had mogen zijn geformeerd dan thans, nu van Links het goed recht van de godsdienstige opvoeding wordt er kend. En hij nam ten slofte een loopje met Dr. Kuyper, die Gladstone eens gedoopt heeft als „Calvanist in merg ©n been", terwijl deze zijn heele leven voor de gewe tensvrijheid, ook in zake den eed, is opge komen. Hij zon zijn stem aan het ontwerp geven. Het is de moeite waard bg zoo'n redevoe ring van den heep de Savomin Lohman, wiens Christelijke levensbeschouwing onver dacht is, het gezicht te zien van de wasch- echte Kuyperianen. Zij begrijpen er niets van, zij kunnen hun ooren niet gelooven; maar dat komt omdat zij nooit zeiven over deze zaken hebben nagedacht, maar steeds onvoorwaardelgk aanvaarden wat 'de Lei der leeraart, al zou dit dan ook zgn, dat - 2 X 2 vijf is. De heer Gerhard SDrak in een zeer eoede.^ rede zijn verbazing er over uit, dat;V dit tweede ontwerp bij de Brummel-^ kamps en van Wijnbergens nog meer ver- - zet vond dan "het eerste, nu aan twee dschen is voldaan, bet geven van ©en beslist tijde-. 4 lijk. karakter daaraan (het ontwerp zal slechts gelden tot 1 Januari 1919), wat de Rechterzijde kans geeft zelf de definitieve oplossing van het vraagstuk ter hand te nemen, en het vervallen van het toetsing- recht des rechters. Maar hij vergat hier, dat de heer van Wijnbergen gezegd ïiad aan dien datum geen waarde te hechten (zooals de waard is vertrouwt hrj zgn gas-; ten) endat men van Rechts er aller-; minst op gebrand is zelf het vraagstuk ter, hand te nemen, omdat men over de oplos->( sing daarvan onderling hopeloos verdeeld-is;'p Waar verder iedereen had verklaard, (datj hij van eedsdwang afkeerig was, ,vro©g> 'de afgevaardigde voor1 Amsterdam recht waarom men dan niet de bakéng-VBrf|| zette naar veranderde inzichten,'; ïhgj waarschuwde tegen gevaarlijk© uitingéqyal^ die van den heer van "TWnnb^ën;*dMpieKi atheïsme een gevaar is lvoörfdé or MM' •f ij "-v"-' - jtr Js vCi1 4« 'SS I #1 'Xfc x .- SCHillEDAMSCHE COURAIIT. f 1 tf j ys f 4

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1916 | | pagina 5