i
68"*" Jaargang,
Zaterdag 26 Februari 1916.
No. 15075
Tweede Blad.
üit de Tweede Kamer.
Deze ocwmant verschijnt dagelijks, met afzondering van Zon- en Feestdagen,
ïltfls per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen £L 1.25, franco
per post fl. 1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 oent
Afzonderlijke nummers 2 cent
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentien voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
our aan bot Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange' Haven No. 141 (hoek Tvorte Haven).
Prins der Advertentien: Van 16 regels £L 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 tent per regeL Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentien bq abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschenen, worden zoogenaamde kleine advertentien opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan bet Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
Aanbesteding.
Burgemeester en Wethouders van Schie
dam,
zijn voornemens dp Donderdag, 2 Maart
a.s., 's namiddags 2 uur, ten Raadbuize
aldaar, in het openbaar aan te besteden:
Het verf- en glaswerk van de bureaux
voor gemeentoadministxalde en woni ng voor
concierge, Nieuws traat no. 26.
Bestek verkrijgbaar tegen betaling van
f 0.25 aan bet Bureau van Gemeentewerken,
Korte Haven no 33.
Aanwijzing in het gebouw Nieuwstraat
26, iederen werkdag, des r.m, 10 uur.
Het amendementde Geer heeft ons niet
in onze verwachtingen beschaamd; het is
inderdaad de brug geworden, waarover men
tot elkaar is gekomen. Vóór het echter
zoo ver was, is er nög het een en ander
gebeurd, waarover wij ons woordje hebben
te zeggen. i
De Dinsdag begon met een lange en zeer
uitvoerige redevoering van den heer de
Savomia Lohman, om op te komen tegen
art 2 van de wet, dat vrijstelling "geeft
van den eed aan hen, die tot een kerkelijke
gezindheid behooren, welke het af.eggen
van een eed verbiedt; dit z.p de Doops
gezinden.
Aan do hand van het bekende werk van
Johs. Dyserinck „De vnjsteLing van don
eed voor de doopsgezinden" hield de af
gevaardigde voor Goes een geleerd betoog,
om te bewijzen, dat de Doopsgezinde Socië
teit in de eerste plaats geen kerkgenoot
schap is, en in de tweede plaats, dat, al
was ze dat, zij allerminst de eedsaflegging
verbiedt Hij wilde dus, en kon zich daar
voor ook beroepen op prof. Rauwenhoff, dat
bjj deze wet aan het privilege der doops
gezinden een einde zou gemaakt worden,
en dat dezen, als zij van den eèd zouden
willen worden .vrijgesteld, zich net als ieder
ander op onoverkomelijke gemoedsbezwaren
zouden hebben te-bèroepen Toen het op
stemmen aankwam, bleek het echter, dat
de Kamer, al zeer weinig gezind is aan
historisch verkregen rechten te tomen;
toen art. 2 in stemming kwam, haalde het
slechts 5 van de 74 stemmen, te weten die
van de jieeren Van Veen, Schreurer, de
Savomin Lohman, Beumer en Van Idsinge.
Deze uitslag ,\vas voor den Minister dub
bele verheugenis, omdat hij zelf lid is
van de Poopsgezinde Sociëteit
Onder de prede van den heer de Savor-
nin Lohman had 'n incident plaats. Toen de
afgevaardigde vöcr Goes met zijn geleerd
betoog een prediker in de woestijn bleek
te zijn, jerwijl hij anders altijd het oor
der Kamer heeft duidt het de Kamer
eens ten kwade, waar de eedskwestie dezen
keer tot jn het oneindige is uitgesponnen
werd hij ernstig boos, en deed hij don
wejnig parlementairen .uitval, dat hij niet
kon spreken, pis er voortdurend zooveel
sociëteitspraatjes werden gehouden, en hij
verzocht de hoeren, die zich daarmee be
zig hielden naar de koffiekamer te gaan.
De Voorzitter jtrok dit terecht op zijn fat
soen, als rittende daarin een aanmerking
op zijn leiding, en bracht den spreker,
wij zouden haast zeggen sussend onder het
oog, dat hij de 20ste spreker was, en dat
er blijkbaar ook aan de Rechterzijde leden
waren, die de rede van den geachten spre
ker te lang vonden. Maar de heer Loh
man is niet makkelijk te sussen, en de
heer Goeman Borgesius is wel de laatste,
die daarin zal slagen, en zoo weren dan
ook de .woorden des voorzitters hier die
in het vuur. En vinnig klonk bet dan ook
uit zijn mond, dat, toen de Rechterzijde
in do meerderheid was, Links heel wat lan
ger redevoeringen heeft gehouden dan hij
thans deed, waarnaar Rechts dan rustig
luisterde. Spreker wilde zeker medewerken
tot het bekorten van de debatten, maar
hij kon van zijn betoog geen letter missen
om tot de'conclusie te komen, die hij1 trek
ken wil. Maar hij1 wilde wei gelooven,
dat zijn rede te lang was naar den rin
van den Voorzitter en van de overzijde.
Teen werd de voorzitter op zijn beurt
boos. Hij verzocht van dergelijke opmer
kingen verschoond te blijven. Hij moest
met alle respect voor den spreker opmer
ken, dat deze niet medewerkte om de
zaak te bekorten. En als bewijs daarvan
deelde hg mede, dat den Vrijdag te voren,
de 'beer De Savomin Lohman hem ver-
jsochi bad «r toe mede te werken, dat de
zaak niet zou afloopen. Deze mededeeling
van den voorzitter werd door verscheiden
leden van Links met afkeurende verbazing
ontvangen, en we hoorden den heer Duys
roepen, dat het „schande" was. De voor
zitter eindigde met de opmerking, dat het
in deze omstandigheden toch wel wat hard
was, dat aan zijn leiding de schuld ge
geven werd, dat de zaak niet harder op
schoot. 1
De heer De Savomin Lohman betwistte,
dat hij een dusdanig verzoek had gedaan;
hij had alleen gevraagd om het dien dag
niet tot stemming te laten komen, omdat
verschillende menschen naar huis zouden
gaan, en verschillende wijzigingen waren
aangebracht, zoodat de eindstemming op
een anderen dag zou kunnen worden ge
houden. Het bleek hier echter, dat liet
geheugen van den afgevaardigde voor Goes
hem min of meer in den steek liet, want
de voorzitter deelde mede, dat ook de Grif
fier wist, dat hij gevraagd had de discus
sie Vrijdags niet te doen afloopen, omdat
er nog eenige fouten in het ontwerp wa
ren, die moesten worden weggenomen. En
toen hij hem aanbood daarvoor de zit
ting drie kwartier te schorsen, liep deze
boos weg, en denzelfden avond werd
in „De Nederlander", het blad ran den
heer De Savornin Lohman, de voorzitter
beschuldigd, dat hij niet medewerkte om
dc zaak te bekorten. Verder wees hij er
op, dat de voorzitter niet de macht heeft
om de Kamer tot luisteren te dwingen, of
één van de leden te noodzaken de Kamer
te verlaten.
De beer De Savornin Lohman merkte
hiertegenover op, dat hij geen beroep op
den voorzitter daartoe gedaan had, hij had
zichtot de leden gericht, die hem het
spreken bemoeilijkten, en, nu het hem
bleek, dat men aan de Linkerzijde van
oordeel was, dat hij onwaarheid had ge
sproken, beriep hrj zich op den heer No-
lens, die wist, dat hij alleen om uitstel
van de stemming had gevraagd, er
moest bij den voorzitter misverstand zijn,
afschuwelijk misverstand. Enfin, daarover
werd men niet veel wijzer, want de Grif
fier mag niets zeggen, en de heer Nolens
zeide niets, het strookt trouwens al heel
weinig met zijn aard zich in ruzies te
steken. Maar men kan veilig aannemen,
dat het gelijk aan de zijde van den voor
zitter was, anders ware de heer De Savor
nin Lohman, gegeven zijn temperament,
zeker heel anders van leer getrokken. Maar
het lange en korte van de zaak is, dat de
Rechterzijde hoegenaamd geen haast heeft
met bet Regeeringsprogram, en dat de Lin
kerzijde, die zoo gaarne den door den oor
logstoestand verloren tijd zou inhalen, al
die bedachtzame langzaamheid van Rechts
met leede oogen aanziet. Wij zullen Rechts
daarover niet al te hard vallen, het rek
ken der discussies is in ons Parlement
ook een gewettigd wapen, zoolang tenmin
ste wij riict het voorbeeld van sommige
buitenlandsche parlementen volgen, en
vooraf een beperkten tijd, die niet mag
overschreden worden, voor de behandeling
van ieder ontwerp vaststellen. Daarenboven
had de beer Lohman zeker geen ongelijk,
toen hij er op zinspeelde, dat dit wapen
in een vroegere periode ook door Links
is gehanteerd, bij de Invalidileilswet-Talma
heeft b.v. de heer Duys een redevoering
van nief minder dan 9 uren gehouden; het
geheugen van den heer De Savornin Loh
man speelt hem echter in zoover parten,
dat wij van. eenig luisteren daarnaar door
de Rechterzijde nooit iets hebben gemerkt.
Een redevoering: vxn den heer Schreurer
deed de laatste hoop vervliegen als
iemand die tenminste ooit gehad heeft,
dat de echte Kuyperianen ooit voor een
een pompromis zouden te vinden zijn. Vol
gens spreker werd met alle amendïmdn-
ten, zoowel met dat van den heer De
Geer, als dat van den heer Rütgers en
dat Van den heer Sasse van Ysselt, de
facultatiefstelling, die het ontwerp Wil, al
leen wat moeilijker gemaakt. En nu t de
heer Rutgers zijn amendement zóó ho;ft
gewijzigd, dat voor bet niet aan God ge
looven in de plaats is gekomen, het niet
hebben van een godsdienstig geloof, was
er voor hem alle geur af, zoodat hg,
zelfs al werd dit amendement aangenomen,
toch zijn stem aan het wetsontwerp zou
onthouden. Hij sloot zich toch geheel aan
bjj den heer Van Wijnbergen, waar deze
had gezegd, dat hij het athëisme een ver-
.grijp achtte tegen God en de menscbc-
Igtoe samenleving. De beer Gerhard -mocht
terecht zeggen, dat deze rede hem afdeed
zien van rijn aanvankelijk voornemen
en aan de debatten over de amendementen
deel te nemen; de heer Schreurer en hij
spraken zoo verschillende talen, dat ze
elkander toch nooit zouden verstaan.
De heer De Geer was gelukkig r et zijn
amendement blijven staan, al had rij dan
ook verklaard, dat hij en zijn vrienden
ook hun stem aan het amendement-Rutgers
zouden geven, omdat rij ook dit beschouw
den als te kunnen rijn een compromis tus-
schen Links en Rechts. Het wilde ons
voorkomen, dat de afgevaardigde yoor
Schiedam hier twee zaken vergat. In de
eerste plaats, dat de Linkerzijde, o.i. te
recht, zeer groot bezwaar heeft tegeh het
eischen, dat iemand verklaren zal dat hij
geen godsdienstig geloof heeft, als hij als
ongeloovige tot de belofte wil worden toe
gelaten. Dit moge dan het Engelsch»
systeem rijn, dat bij onze westelijke na
buren nu 30 jaar lang bevrediging heeft
gegeven; wij zijn hier in Holland, en hebben
over deze materie nu eenmaal andere denk
beelden. In de tweede plaats kan men
een amendement nooit geheel losmaken
van den voorsteller, en het groote verschil
tusschen de heeren De Goer en Rutgers
hij deze heele historie was dit, dat van
den eerste heel de Kamer voelde, dat hij
inderdaad op verzoening uitging, terwijl
de laatste niets anders deed dan den
tegenstander in de hoogste mateirriteeren.
Trouwens, als de heer Rutgers er op ge
steld is ooit den invloed in de Tweede
Kamer te krijgen, waarop hij door zijn
groote bekwaamheden ontegenzeggelijk aan-
spraak hèeft, zal hij zijn gedragslijn aan
een totale herziening moeten onderwerpen,
Hel kemphanige en tevens' het jongens
achtige in zijn optreden, gepaard aan een
vrijmoedigheid, die vaak alle grenzen over
schrijdt, hebben zijn reputatie enorm ge
schaad, misschien reeds te veel om het
ooit weer geheel te boven te komen. Dat
hij zich b.v. veroorloofde 1e zeggen, dat
als de tegenstander niet genoeg notitie
van zijn argumenten nam, hij ze twee- of
driemaal zou herhalen, is eigenlijk over
alles hoen, al wettigt het natuurlijk niet, dat
de-lieer Hugenhol te daarop het praedicaat
van „geklets" toepaste. En de heer Rutgers
heeft zich dan ook in korten tijd het twij
felachtige voorrecht verschaft, dat de heer
Duymaer van Twist al zoo long bezit,
dat rijn redevoeringen doorgaans inciden
ten uitlokken, en dat behoefde bij hem niet
het geval te wezen; daarvoor heeft hij te
veel capaciteiten.
Zijn amendement werd met Links tegen
Rechts verworpen, met 42 tegen 33 stem
men e; dc heer Bicbon .voegde zich bij de
tegenstemmers. Het amendemenUte Geer
werd met 65 tegen ,11 stemmen .aangeno
men; do 11 tegenstemmers waren alle Van
Links, 8 sociaal-democraten, de heeren Hu
genho! tz, Kloerekoper, ter Laan (Den
Ilaagj, ter Laan (Rotterdam), Mondeis,
Spiekman, Helsdingen en Sannes; de unie-
liberalen Rink en Liefiinck, <yi de vrijt
liberaal de Beaufort De ,65 voorstemmers
bestonden uit 36 man van Links en 29 man
Rechts. j
Toen kwam de hoer Rutgers met het
voorstel, dat er een jnienw artikel in de
wet zou worden gevoegd, .waarin werd
neer geschreven, dat derechter bij de waar-
deering van getuigen-verHaiingen in aan
merking zal mogen nemen, dat ©ene ver
klaring niet onder eede is afgelegd. De
Minister maakte zich terecht ,yan deze po
ging om op gevallen (beslissing' terug te ko
men af, met de opmerking, dat de wet den
rechter reeds nu de gelegenheid geeft aan
de oene getuigenis meer waarde t© hechten
dan aan de andere, ftvaarop de afgevaardigde
van Hilversum zijn voorried introk, èn om
do woorden van den Minister, èn..., om
dat geen enkele stem jbetwist heeft, dat de
rechter de bevoegdheid hoeft jdo getuigen
verklaringen te vaardeeren. Deze manier
van doen, en hei jvoor te stellen, alsof uo
Kamer inderdaad meeging met jd© bedoeling
van het door' hem (Voorgestelde, wekte bij
velen precies hot, tegendeel -van bewonde
ring. v
Art 4 van de Wet geeft ook de keuze
tusschen eed ©n belofte ,bi) de aanvaarding
van ©enig openbaar ambt, van ©eenig©
openbare betrekking, waardigheid of bedie
ning, van ©enig beroep of van eenig© meer
duurzame werkkring, als dio van voogden
of curators.
De heer van Sasse 1 van IJsselt stelde
als (amendement op dit artikel voor de
keuze niet t© geven aan ambtenaren en
beambten, 'wier verklaringen, verbalen of
relazen, om ingevolge het Wetboek van
Strafvordering als wettige bewijsmiddelen
te fcunhen gelden, door hen moeter rijn
afgelegd op den eed, bij den aanvang hun
ner bediening gedaan.
Bedoeling was, dat de politiebeambten,
die tot den laagst© toe op bun ambtseed
worden geloofd, al rijn zij dan ook eenige
getuige, steeds den eed zullen afleggen,
opdat het niet zal voorkomen, dat iemand
veroordeeld wordt op de niet-heëedigde ver
klaring van éón persoon. De heer Visser
ran IJzendoorn gaf als zijn 'meerling te
kennen, dat dit toch een misvatting was,
want dat men in zoo'n geval niet veroor
deeld wordt op de verklaring van één ge
tuige, maar op die van den verbalisant,
en of deze zijn bevindingen nu al of niet
onder eede mededeelt, zal toch zeker geen
verschil maken. Nadat de Minister verklaard
had, dat het amendement reeds daarom
hem onnoodig voorkwam, omdat voor de
opsporingsambtenaren de besten van het
corps worden genomen, trok de vporsteller
het in.
Verder had. de heer Sasse van IJsselt
voorgesteld een amendement, dat ten doel
had de decisoiren eed niet in het gedrang
te doen komen, omdat die eed vaak het
laatst© bewijsmiddel is en nu zal verval
len; zooals men weet had de heer van
Doom ten dez© ook zijn vrees niet achter
wege gehouden. Het amendement eisehte,
dat degeen die niet van plan was den
decisoiren eed af te leggen, dit dan ook da
delijk bij den aanvang van het geding aan
zijn tegenpartij zou mededeelen. De heer
Limburg verzocht hom rijn amendement
in te trekken, daar het thans niet de tijd
was om deze quaes tie onder de oogen te
zien, maar dat dit moest gebeuren bij dc
behandeling van de wijziging van het bur
gerlijk procesrecht.
„Na de volgende week", spotte de heer
Bos, waarop de hoer Limburg, zijn deftig
heid bewarende, verklaarde, dat „het mis
schien nog wel iets langer zou kunnen
duren. Ook de Minister verklaarde liet amen
dement niet te kunnen steunen, maar d©
heer van Sasse van IJsselt hield zijn amen
dement voi, juist omdat hij in eenigszins
spoedige herziening van ons burgerlijk pro
cesrecht niet de minste fedude had. Het
werd met 38 tegen 34 stemmen verworpen,
Links tegen Rechts; ook thans voegde de
heer, Bichon van IJsselmonde zich bij de
Linkerzijde.
Ten slotte kregen we het amendement de
Savornin Lohman om de bepaling, dat deze
wet slechts van kracht zou, zijn tolt 1 Januari
1919, te laten vervallen. Zooals men zich
herinnert, was het tijdelijke karakter van
de wet een concessie aan de Rechterzijde.
Dit had, volgens den afgevaardigde voor
Goes, gepn zin meer, nu hel Bestand niet
meer bestaat; tijdens het Bestand zou een
tijdelijke regeling zin gehad hebben, omdat
mqn toen niet scherp tegenover elkaar kon
gaan slaan, wat men thans ruimschoots
had gedaan. Het maakte op ons den indruk,
dat spreker absoluut geen lust had de Rech
terzijde binnen drie jaar weer voor 'n vraag
stuk te stellen, waarover zij hopeloos ver
deeld is. De heer Eerdmans wild© het tij
delijk karakter behouden, omdat men fou
ten, in do practijk gebleken, dan kon weg
nemen net alsof men dat anders niet
zou kunnen; hoe dikwijls is de Ongeval
lenwet, b.v. niet reeds gewijzigd, niettegen
staande zij nooit een tijdelijk karakter heeft
gehad 1
De heer Ruigere zou tegen hel amende
ment stemmen omdat het heelo ontwerp
geen genade kon vinden in zijn oogen, en
hij het dus een zoo kort mogelijk leven
wou geven. En zoo werden de tegenstem
mers tegen het amendement, dat met 53
tegen 15 stemmen werd aangenomen, een
combinatie van Kamerleden, die vonden
dat het ontwerp te veel vrijheid gaf en
van de Kamerleden, die meenden, dat het
ie weinig vrijheid gaf. En ,zoo verdwaal
den de anti-revolutionairen in het gezel
schap van vier sociaal-democraten, plus
den heer Eerdmans en den voorzitter. Toen
het tot stemming kwam, verklaarde de
heer Brummelkamp namens zijn fractie,
dat ze, al had het ontwerp gedurende de
behandeling verbeteringen ondergaan, het
onaannemelijk vond, omdat daardoor dc
eed vervangen wordt door een minwaar
dig surrogaat. De heeren hadden blijkbaar
het parool uit de Kanaalstraat gekregen.
Het was in alle gevalle geen mooi com
pliment, dat do heer Brummelkamp maakte
aan do 15 katholieken en 5 christelijk-
hïstorischen, die hun stem aan de wet ga
ven. De tegenstemmers waren slechts één
dozijntje, 9 anti-revolutionairen en 8 ka
tholieken. En die 22 stemmen van Rechts
vóór het ontwerp geven de verzekerdheid,
dal het ook door de Eerste Kamer zal
worden aangenomen, en Dr. Kuyper heeft
dan ook reeds in „De Standaard" de jam
merklacht geslaakt, dat al deze 22 met
volle zeilen naar het liberalisme zijn over
gegaan'
Den Minister onze gelukwenscb
BINNENLAND.
Hevige aardbevingen In Ned. Oost-Indië.
Uit Weltevreden wordt van Donderdag!
aan de „Tel," geseind:
Heden werd te Batavia bericht ontvan
gen, dat in Tapanoeli en Assahan hevige
aardbevingen werden waargenomen. "De
gouvernementsgebouwen te Taroetoeng zgn
ernstig beschadigd en moesten ontruimd
worden. Het aantal slachtoffers, dat bij
deze ramp het leven verloor, is tot nu toe
hier onbekend.
Watersnoid IS cd Ooit Iodlë.
Voor dc Watersnood-commissie voor Ned.
Oost-Indië is bijeengebracht te Amsterdam
f84.442.90; te Rotterdam £52.125; in Den
Haag f53.550; totaal f 190.117.90.
Gisteren is weder f 50.000 telegrafisch
aan den Gouverneur-Generaal overgemaakt.
Oir. bel., Invoerr. en Ace.
Ministcrieele benoemingen, bevorderin
gen, verplaatsingen, enz. bij1 den dienst
der directe belastingen, enz.
Verplaatst: Ingang 21 dezer: W. Steeu-
huis, komm. 2e kl„ van Vriezen veen naar
Kampen (tijdj.
Ingang 1 Maart: C. M. J. Molijto, sur
numerair der grondbel., van dir. Amster
dam naar dir. Utrecht; N. R. T. v. Bins-
bergen, rijkskl. 2e 3d., van kr. Bolswand
naar insp. Alkmaar; de rijksklerken 3e kl.
L. T. Dijkstra, van insp. Heerenvoen naar
insp. Amsterdam D. B. 4e afd.; G- F.
Pas, v. insp. Waalwijk naar insp. Heeren-
vecn (tijd.;J. Schol tens, van insp. Zalt-
bommel naar insp. Leeuwarden le afd.;
do kommiezen lc kl. J. P. de Ridder, van
Rotterdam (Sch.d.j naar Bergen op Zoom;
I. van Ham, van Schiedam naar Dordrecht;
K. H. Dreesen, van Rotterdam (Sch.d naar
Amsterdam (Sch.d.;; de kommiezen 2e kb
J. F. Raadsveld, van Bergen op Zoom
naar Rotterdam (Sch.dJII. Kooij'man, van
St Pieter naar Smeermaas; M. J. Si
mons, van Maastricht (b./ naar St. Pieter;
N. H. Spronck, ran Caberg naar Maastricht
(b.j; W. Sioben, van'Maastricht (V.) naar
Caberg; A. Waterman, van Dordrecht naar
Amsterdam (G.D.;; G. F. Henkei, van
Groesbeek naar Lochem; W. C. Knipping,
van Tiel (tijd.; naar Nijmegen (V.); IX G.
Mulder, van Beek bij Nijmegen naai- 's-Iiec-
renberg; II. van der Meulen, van Roti
terdam (Sch.d.; naar s-Gravenhag© (G.D..
tijd.;; B. Houwen, van Rotterdam (Sch.d.)
naar 's-Gravonhage (D.B* tijd.;; B. Rijks,
van Snoek naar Groningen; J. Balkcma,
van Akkrum naar Groningen; K. Dekker,
van Scllingen naar Snoek; M. J. Voort-
huis, van Maastricht (vj naarNieuw©
Schans (1 jJ. Lowe, van Vlagtwedde naar
Bierum; de kommiezen 3e kl. T. Schol
ten, van Gennep (ge.l.; naar Gennep (st-);
J. A. Eibers, van Tegolen naar Gennep (g.e.
Id; A. J. Bovenschen, van Coevorden naai'
LenthII. van Driel, van Ootmarsum naar
Miliingen; J. B. Koëter, van Maten naar
Scllingen; L. Vos, van Kerkrede naar Ma
ten; II. Roede, van Nieuwe Schans (1.;
naar Onstwedde.
Ingetrokken verplaatsing: I. van Ham,
komm. le kl., ran Schiedam naar Delft.
Eervol ontslag verleend aan: K. Spjjk-
man, komm. le kl. te Rotterdam, ingang.
16 Augustus.
De volgende Kantoren zullen door den
ontvangen P. N. v. Remorbél worden over
gegeven en overgenomen, t w.: IJzendijke
29 April na kantoortijd; Baarie Nassau
1 Mei vóór kantoortijd.
De rijkskl. J. Hilbrands ten kantore Rot
terdam (invoerr.; wordt met ingang van
29 dezer nnIhAvon ran zijn detachering
ten kantore Enkhuizon en aangewezen voor
do tijdelijke waarneming van hef. kantoor
Baarle-Nassau (overname beheer 29 dezer
na kantoortijd;.
De kommies 3e kl. G. I. van Drunen
te Roermond wordt met ingang van 1 Maart'
ontheven van de tijdelijke waarneming van
het grenskantoor Swalmen.
De kommies 2e kl. P. T. Wilms te Maas
tricht (b) wordt met ingang van 1 Maart
tijdelijk belast met de waarneming van hel
grenskantoor Swalmen.
De rijksklerk 3e kl. 'J. Nog ten kantore
Zutpben wordt met ingang van 28 dezer
ontheven van zgn detacheering ter inspec
tie Assen en aangewezen voor de tijdelijke -
waarneming van het kantoor jAkkrum (over-
name beheer 28 dezer na kantoo'rtgd).
De surnumerair J, C- D. van den "Bus-
Na
»öSl
£2
"Si
IIEDAMSCHE COURANT.
i
i i
«fpj
J c 1
:%V s& abA
b, 6 Vi ^5*
9 k 1
