69** Jaargang
Zaterdag 29 April 1916
imo 15127
Tweede Blad
Dit de Tweede Kamer.
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prys per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fL 1.25, franco
per post £1. 1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middag* vóór e*a
uur aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 111 (hoek Korte Haven).
Prijs der Advertentiën: Van 1—6 regels £1. 0.92; iedere regel meer
20 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën-bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
Dagelijks worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prij*
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Deze advertentiën worden, mits voor 3 achtereenvolgende nummers opge
geven, slechts 2 maal berekend.
Intercommunale Telefoon Xo. 103.
si"-
Wie den honderd hfeeren uit Den Haag
wel eens verweet, dat ze niet altijd het
juiste begrip hadden van de waarde van
den jnationalen tijd, zal zeker in den ver
volge niet vergeten, dat de Tweede Kamer
Woensdag J.l. iets heeft gedaan, waarom
yele zonden haar in deze kunnen worden
vergeven. Toen heeft zij1 toch in minder
dan geen tijd het ontwerp werd des
morgens in de afdeelingen (behandeld, en
werd een paar uren later zonder discussie
en zonder hoofdelijke stemming aangeno
men voor de eerste vijf maanden één
uur uitgewonnen op den avond, die door
zijn kunstlicht te veel afneemt van "de
stieenkolenvoorraad, die thans grooter waar
de heeft dan ooit. Wij zullen een uur
yroeger naar bed gaan en een uur vroe
ger (opstaan, en daar de klok met 1 Mei
a.s. iéén uur vooruit gezet wordt, zullen
wij (dit doen zonder het te merken. Onze
kinderen pp de lagere school, H. B. S. of
Gymnasium zullen dm 8 uur in plaats van
om 9 uur 'hun lessen aanvangen; wij zul
len, om 5 uur in plaats van om 6 uur
eten, en de geweten looze huisvader, die
zijn avonden liever in het café dan in
den huiselijken kring slijt, zal van zijn
vertoornde ega om 12 uur in plaats van
om 1 uur zijn standje krijgen over zijn
nachtbraken.
Er zijn er die meonen, dat dit alles maar
schijn zal wezen, en dat niemand zal ver
geten, dat de klokken in werkelijkheid een
uur -vóór zullen zijn op den waren tijd,
maar de ervaring leert dat anders. In
Duitsohland, toch, waar men den Midden-
Europeeschen tijd sinds jaren heeft, en
waar men dus reeds vóór den oorlog 40
minuten bij den wezenlijken tijd vóór was,
er is nu nog 1 uur bijgckontön leefde
men reeds weinige dagen na de invoe
ring daarvan in alle onbehvustheid voort,
dat de klokken eigenlijk verkeerd gingen,
en zoo zal het ook hier gaan.
Wie zich eindelijk afvraagt, waarom de
Regeering met. dezen onmiskenbaar nuttigen
maatregel niet vroeger is gekomen, zij on
derricht, dat, naar wij vernamen, zij eerst
zeker wilde zijn, dat een dergelijk voor
stel niet tot eindelooze discussies aanlei
ding zou geven, en dat zij daarom ge
wacht heeft, dat de roepstem om een tijd-
(wetsontwerp uit de Kamer, zoowel van
Links als van Rechts, tot haar kjwam.
Dat de Regeering voor eindelooze dis
cussies bevreesd is, is natuurlijk, en zal
zeker niemand haar euvel duiden nu de
rKamer s'chier een geheelo weck besteed
heeft aan de behandeling van art. 1 van
de Ouderdomswet
i
Art. 1 van dc Ouderdomswet bepaalt
wie de Ouderdomsrente zullen krijgen; in
het oorspronkelijke artikel moest men daar
voor behoeftig" zijn, en zijn behoeftigheid
kunnen bewijzen. Minister Lely heeft ech
ter o. i. zeer juist ingezien, dat dit woord
in onzen volksmond nu juist niet'n welwil
lende klank heeft, «n daarom het criterium
aldus veranderd, dat het zullen zijn zij,
die zonder de Ouderdomsrente niet zullen
kunnen voorzien in eigen onderhoud en
dat van jmt gezin. Daar was reden voor
na het amendement van den heer De Sa-
v ornin Lohman, om deze wet van Ouder
domswet in Staatsarmenzorgwet te verdoo-
pen; dit 'alles, opdat er- waarheid in dc
wetgeving zij, en de rentetrekkers niet zul
len vergeten dat zij een voorwerp zijn van
de staatsweldadigheid. Een van onze groote
bladen heeft dit amendement een plagerig
amendement genoemd; het had er gerust
bij kunnen zeggen: een harteloos amende
ment. Het is uit de oude school, maar
"helaas niet geheel verouderde school, zoo-
als blijkt, van weldadigheidsbetrachting. Wie
de weidaad ontvangt wij redeneeren
nu van het standpunt van den heer Loh
man, die het Staatspensioen niet anders
behoeft te beschouwen als een aalmoes
moet tevens vernederd' worden; hem
moet ter dege worden ingepeperd, dat hij
arm is, dat hij geen enkel recht heeft, dat
hij den rug heeft te krommen, als hij 'de
liefdegave" ontvangt. Niemand minder dan
Beets heeft in zijn Camera Obscura, dus
nu reeds 90 jaren geleden, dat soort Chris
telijke liefdadigheid aan den kaak gesteld,
toen hij er tegen opkwam, dat, wie van de
armen begraven werd, nog als trap in het
graf mee kreeg, dat dit aan gansch de
wereld bekend werd gemaakt. Hij deed dit
in deze woorden: „Maar zóó ver gaat de
koelbloedigheid in sommige plaatsen, dat,
indien gij arm zrjt en niet hebt can nw
vader, of uw moeder, of uw dierbare vrouw,
of uw lief kind een eerlijke begrafenis te
geven, men u niet van de kosten ontheft,
zonder op het rouwlaken met groote let
ters het verwijt te schrijven: „Voor de
Arme n"."
Maar het amendement van den heer
Lohman heeft een goede zijde; het kan
niet anders dan de voorstanders van het
Staatspensioen vermeerderen, omdat door
de uitreiking daarvan alle kans op ver
nedering van den ouden arme is uitge
sloten, zooals de ondervinding met de rente
trekkers volgens de wet-Talma heeft ge
leerd. Zij komen aan het Postkantoor dc
rente afhalen, net zoo goed als een ander
zijn postzegels komt koopen, of zijn brief
aanteekenen en niemand denkt er over hen
daarop „aan te kijken", zjj worden gehol
pen, we zouden haast zeggen, zooals men
zou wenschen dat de stille armoede ge
holpen wordt. Stel daar nu eens tegenover
de hulp door diaconie en armbestuur ver
leend, waarbij, vooral in kleinere plaat
sen, de nooddruftigen vaak queue moeten
maken buitensdeurs, om te krijgen, wat ze
verlangen, zoodat een ieder weet wie be
deeld wordt. Is het niet genoeg, om dc
man of de vrouw, die nooit van kerk of
armbestuur getrokken heeft, omdat arbeid
in eigen behoeften en dat van het gezin
voorzag, maar dj© door een samenloop van
omstandigheden wel genoodzaakt is hulp
in te roepen, te doen wenschen, dat de
dood hem uit dit tranendal zal verlossen,
om te ontkomen aan de ellende van ,dus
publiekelijk aan den kaak te worden ge
steld
Wij wenschen .siermee zeker met een al-
moenen klad to werpen op onze diaconieën
en armbesturen, ook bij bea is beperktheid
van middelen dikwijls de oorzaak, dat zij
anders doen dan zij zouden willen, maar
dat neemt todh niet weg, dat ais mem dan
zidh wil obsiineeren 'act staatspensioen «een
aalmoes te noemen, deze aalmoes tenminste
dit vóór hoeft, dat dio zander eenige be
doelde of onbedoelde vernedering in ont
vangst kan genomen worden. En het ver
wonderde ons, dat de heer Tydeman, al
was hij dan gelukkig ook liegen met amen
dement-de Savornin Lohman, in zooverre
li |jit deze meeging, dat hij toegaf, dat
niemand „recht" nad op de uitkeemig. Men
moest het woord „redht" vervangen door
„het feit van de toekenning van de uitkee-
ring", zooals door den heer van Idsïnga
betoogd was. Wij willen, gaarne erkennen,
dat wij onbevoegd zijn om over de waande
van deze juridische opmerking: of van dit
juridisch geknutsel te ooodeelem, maar wij
hadden "tot nog toe ons in onze onnooze.-
heid verbeeód, dat alles wat ons bij de (wet
gelast wordt, plicht is, en dat alles wat
de wet ons toeslaat „recht" is. De af
gevaardigde voor Tied schoen ondertusschen
zelf niet veel waarde aan zijne opmerking
te hechten, daar hij ze als van zuiver
redaohoneelen aard bestempelde; maar dan
vragen wij toch: Waarom ze dan geplaatst,
waar z© Links, zoowel bij vele vrijzinnigen,
als bij de sociaaldemocraten zooveel ont
stemming wekte? i
Het Cemcentratie-aerrmdement om de be
deelden in de wet op te nemen, moge ja!
den schijn hebben, dat men in den kring
der vrijzinnigen luchthartig denkt over
's lands financiën (de opneming zal be
ginnen met 31/2 ruiliioen te kosten), dat is
toch niet meer dan schijn. Eene ouder
domsrente) (uitgereikt aan „hehooftigea'",*
verliest eenvoudig allen zin, wanneer men
ze onthoudt aan hen van,'wie het, doordat
ze bedoeld worden, boven alles vaststaat,
dat ze „behoeftig" zijn. Toen Treub dan ook
in zijn eerste ontwerp de bedeelden niet
had opgenomen, kwam er van alle kanten
uit de Kamer aandrang, dat hij zulks als
nog zou doen. Eu Treub heeft dan ook
geheel toegeven lag nooit in zijn natuur
begrepen, dat hij de uitsluiting der bedeel
den evenmin zou kunnen volhouden, als
men dat in' Engeland heeft gedaan, en in
zijne Memorie van Antwoord te kennen ge
geven, dat hij 'dezö zaak aan de Kamer
overliet, haar deze tevens iets gemakke
lijker makende door eeno becijfering to ge
ven, wat de opneming der bedeelden, in'do
wet kosten zou.
Minister Lely, die de hoop had uitgespro
ken geen overwegende bezwaren bij zijn
collega van Financiën te vinden tegen de
opname der bedeelden, beeft dezen blijk
baar taaier gevonden dan hij' had verwacht
De hoop althans, dat de Minister zelf bij
nota van Wijziging die opneming zou be
werkstelligen is niet verwezenlijkt De heer
Van Gijn heeft zooals trouwens een goed
minister ,van Finanoiën betaamt, een zoo
akelig tafreel opgehangen van den toestand
der schatkist, dat het was om den meest
verharden optimist tranen met tuiten te
doen huilen, en daarna de Kamer bezwo»
ren in Godsnaam niet meer te doen dan,
het hoog moedige. Toen hj| echter eindigde
met de verklaring, dat al moest hij bet
amendement afraden, aanneming daarvan
niet zou maken dat hij de verantwoorde
lijkheid daarvan niet zou willen dragen,
was de zaak gezond.
Wij kunnen begrijpen, dat een minister
van Financiën zoo spreekt, als de -lieer
Van Gijn sprak, maar toch zouden wij nog
iets willen zeggen over dat „hoog noo-
dige". Welnu, daartoe rekenen wij, dat
alle behoeftigen geholpen worden, al heeft
de beer Lely dan ook zeer terecht en
zeer ter snede aan den heer Kooien ge
antwoord op diens vraag: Zult gij de wet
uitvoeren vóór de middelen daarvoor ge
vonden zijn? „Neen, want de uitvoering
van art 369 van de wet-Taima lieeft mij
geleerd tot wat droeven toestand men komt,
als men groote uitgaven doet zonder dat
daarvoor de middelen zijn aangewezen."
Een. zeer raak antwoord op een al te
vrijmoedige vraag, die zeker niet gedaan
moest worden door een lid van de Coali
tie, die goed gevonden heeft dat Tal ma»
peperdure wetten werden uitgevoerd, zon
der dat eenig middel tot bestrijding der
kosten was aangewezen, en het Tarief nog
niet in behandeling was geweest Het Ta
rief, dat nu, zooals achteraf blijkt nog niet
eens voldoende kou zijn gdweest voor de
bestrijding van de hosten van do uitvoe
ring van art. 369 van de wet Talina, en
waaruit nota bene zijn. heele InvaliditeiU-
en Ouderdomsverzekering bestreden had
moeten worden. Maar de financieel© poli
tiek der Rechterzijde is altijd jammerlijk
geweest, altijd heeft zij uitgaven, zooods
bijv. de ondenvijs'vot-Kuyper geviseerd,
waarvoor geen middelen warenaangewe
zen, en de heer Fabius, hoogleeraar aan de
Vrije Universiteit, had volkomen gelijk, toen
hij het als bijzonder slechte financieels po
litiek van het ministerie-Heemskerk brand
merkte, dat het aan art. 369 van de wet-
Talma uitvoering had gegeven vóór bet
de Tariefwet binnen had.
Wal nu de Nederlandsche financiën be
treft, die hebben zeker door den oorlog
een geduchten deuk gekregen; onze Staats
schuld is nu reeds met bijna een half mil
liard vermeerderd. Maar dat mag ons niet
onlmoedigen en niet doen vergeten, dat wij
nog geen duizendste part lijden van het
geen zij dulden, die in een oorlogvoerend
land wonen. Daarom moeten wij trachten
onze'geestelijke en stoffelijke welvaart zoo
lang als het maar mogelijk is op peil te
houden; er is veel geld in Nederland; er
wordt tegenover toleden verliezen van velen
door anderen reusachtige oorlogswinsten
gemaakt, en als wij maar genoeg energie
hebben, zat het na den oorlog een zeer
gunstige tijd zijn om plaatsen op de wereld
markt in te nemen, die anderen wel moe
ten openlaten, omdat de oorlog een haat
heeft gezet, die hen daar niet meer zou
dulden.
Dat de sociaal-democraten amendemen
ten hadden ingediend, die om meer vroegen
dan de Regeering wil geven, is natuurlijk
overbodige mededeeling, en zoo kwamen zij
met het voorstel om de rente niet op 70-
jarigen, maar op 65-jarigen leeftijd toe to
kennen.
Wij verwonderen ons daarover niet; zij
kunnen niet anders, en zij kunnen vooral
niet anders. ,De S. D. A. P. verkeert op
dit oogenblik in een zeer moeilijke posi
tie, en' dat zij daarin verkeert strekt haar
tot groote eer; die moeilijke positie is toch
slechts het gevolg van haar ernstigen wil
om Nedeïland buiten den oorlog te hou
den. Daarom steunt zij de Regeering hij
alles wat daartoe dienen kan, en de hee-
ren Schaper en Albarda, die over het in
trekken dor verloven een onderhoud ge
had hebben met den Minister Cort van der
Linden, zijn met de .openlijke verklaring
gekomen, dat deze intrekking, boe bezwa
rend voor de bevolking ook, onvermijdelijk
was. Deze bezadigde houding heeft gemaakt
dat alle aan de S. D. A. P. vijandige ele
menten de kans schoon begonnen tie vin
den haar een hakje te'zetten. En zoo heb
ben anarchisten, Wijnkoopianen, syndicalis
ten, uit de S. D. x>. vertrokken dienst
weigeraars, enz., .msterdam een con-
grens belegd, wao - .n een stampvolle zaal
en voor daverend toejuichende toehoorders,
moties zijn aangenomen, waarin op demobi
lisatie is aangedrongen en op massale werk
staking, om dio demobilisatie af te dwin
gen. Een gevaarlijk spelletje, waar do be
volking zeer onder de mobilisatie lijdt, waar
niemand in Nederiand de mobilisatie niet
liever -vandaag een eind zou zien nemen
dan morgen, maar waar de groote massa
niet altijd begrijpt, dat demobilsatie op dit
oogenblik Nederland dadelijk in den oorlog
zou brengen. -
Maar, juist tegenover de groote massa
krijgen deze vijanden van de S. D- A. P.
kans om nu aangezien te worden yoor
de ware broeders, die het maar durven
zeggen, terwijl de gehate partij der parle
mentairen kan aangebracht vvoiuen als een
slappe bedoening, die met een regoarmg
uit ue boerzwaaoie beult. Teck-memi ooi-
het gevaar, dat in deze actie voor de
S. D. A. P. ligt, mag blijken uit bet feil,
dat-de heer Wijnkoop, die tot nog toe
nooit meer dan een 5d toehoorders bijeen
veimocht te krijgen, thans voor een ge
hoor van honderden en nog eens honder
den personen Optrad. Waar het eigenlijk
om g.ng bleek treuwens duidelijk, roea de
heer Douieta Nieuwenuuis bet woord voer
de, die nog slechts weinige volzinnen had
geuit, of mj deed reods een aanval op
uen ouden erfvijand Tioelstra, 'terwijl men
van hem toch had mogen vei wadi ten, dat
hij van een tegenstander, die nog steeds
door minder gewenschten gezondueidstoe
stand buiten gevecht is gesteld, zou af
gebleven zjjn.
Hoe dit alles zij, waar de S. D. A. P.
in alles met de Regeering mee gaat., waar'
het doel is Nederiand buiten den ooi log
te houden, zou het onbillijk zijn teven»
van haar te vergen, dat zy in zaken die
buiten de neutialiteilsverzokermg vallen,
geheel meegaande zuilen zijn. Toch lag
er in de indiening van dit amendement
om de 70-jaiigen leeftijd in den 65-jarigen
te veranderen, een politiek gevaar. Dat
de M. ai ster dit amendement onaannemelijk
zou verklaren was te verwachten, maar
dat behoefde de sociaal-democraten niet
terug te doen deiuzen, zjj .konden dan
alleen blijven staan; dat is voor hen re
gel, en het amendement had*dan alleen,
hun «stemmen gekregen. Maar het gevaar
zat hierin, dat de Rechterzijde zich vóór
dat (gmendemenf zou veiklarcn, waarop
dan door een combinatie vah Rechts mei
de (Sociaal-deinocraten aan. de wet de dood
steek kan worden toegebracht Dit gevaar
met voorzien te hebben leek ons vaif de
S. D. A. P. dan ook een politieke fout,
en idie fout heeft zich gewioken* Do heer
Aaiberso maakte een zeer handig poli
tiek gebruik van dit amendement 0111 zrdi
er woór te verklaren; hij zou dat onder
gewone (Omstandigheden zeker niet gedaan
hebben, maar nu door de indiening van
de wet op het Staatspensioen de Invali
diteitsverzekering op losse schroeven was
gezet, leek het hem wcnsoheiijk toe «Ion
leeftijdsgrens Te verlagen, opdat tenminste
de bö-jaiige invaliden iets zouden krijgen.
Dit was zeker niet kwaad gevonden, en
heel wat fijner optreden dan van den
heer dJuymaer van Twist, die na de on
aannemelijk (verklaring van het sociaal
democratische «amendement dooi- 'den Mi
nister, alles nog eens oplas wat zoowei
van vrijzinnige als van sociöal-democia
tische (jijde tón gunste van den leeftijds
grens .van 65 jaren is gezégd, en den
heer Duys, die namens zijn fractie liet
amendement had verdedigd, een: Jo durlt
nietl toeriep.
En de heer Rutgers maakte dit nog erger
door een© boetpredikatie te houden over
de beloften van sociaal-democraten in, ver-,
kiezingstijden, waarop wij, wol' eenigszms
tot onze verbazing, den hoer Sannes hebben
hooren antwoorden, dat hij on zijn© portij-
genooten dan nooit moer beloofden dan zij
voor hunne rekening kunnen nemen. Enfin,
hot eind van do zaak was, dat do hoer
Duys onder gelach van Rechts, waarbij do
afgevaardigde tuit Stoenwyk natuurlijk wocr
de rol van kooraanvoender vervuld©, zijn
amendement introk. Voor hot gelach was
echter geen enkele rede, hot is volkomen
logisch, dat wie eeno wet wil, tegen daarop
onaannemelijk verklaarde amendemanten
stemt, de sociaal -dom oer a ton deden inder
tijd hetzelfde bij do Bakkerswet, on toen
hebben zij maar toen gold liet een© ,w©L
van Rechts daarvoor zelfs van dozo zijde
grooten lof verkregen.
Dat thans over de uitdrukking van, het
amendement min <xf moer oen heibel ont
stond, (was zeer zeker gTootendoeós do
schuld van den afgevaardigd© voor Zaandam
zelf, die in zijn© rede de zaak veel ito hoog
had opgezet, en hot een „schandaal" had
genoemd, dat de Regeering met don
70-jarigen leeftijd had durven komen. Der
gelijke dikke woorden mogen hot 'hom in
de mooting misschien doen, in de Kamer
wreken zij zich altijd. Minister Lely her
innerde hem er fijntjes aan, dat, toen dr.
Bos met Mr. Troelstra aan het onderhande
len was over de formatie van een vrijzinnig
sociaal-democratisch ministerie, luj als
tweede punt van het eventueel Rogeeruigs-
program de uitbreiding van art. 369 van dc
wet-Talma had genoemd, do uitbreiding
in don zin van hot dmendement-Boxgesius-
Drucher-Tydeman, zooals dat in het Con-
centxalxeprogram was -uitgewerkt, en dat
Mr. Troelstra dit allerminst een „schandaal"
had genoemd, maar een onmisbaar punt op
het program van elke Regeering, die aan het
roer zou komen. Do heer Duys had waarlijk
beter gedaan zidh dat te berinneren, dat
zou hem van zijne helaas ingekankerde ge- i
woonte om altijd te „fulmineeren", hebben
kunnen terughouden.
Daar komt meer bij. De sociaal-democra
ten moeten niet vergeten, dat zy in de ge
legenheid zijn geweest zelf te gaan zitten
achter de mimsterstafei, en dat zij, met-
tegenstaande mannen als Schaper en Vlie
gen vonden dat zij dit moesten doen, dit
niet hebben aangedurfd. En of zij daarvoor
nu goede redeneu hadden of niet, doet niets
ter zake, het feit, dat men de regeering
niet durft aanvaarden, als die aanvaarding
de logische consequentie is van de stem
busuitspraak, moet zeker tot bescheidenheid
stemmen tegenover wie die aanvaarding wel
aandorsten, en van die bescheidenheid in
de redevoering van den heer Duys hebben
wij niets gemerkt. Dit noodzaakte hem dan
ook in tweeden termijn tot inbinden, wat
nooit pleizierig werk is, maar voor niemand
onaangenamer dan voor dezen spreker, dio
altijd als parool heeft, dat men van dik
hout planken zaagt. En wij kregen toen te
hooren, dat de hoer ^kiys g^n persoon-
lijk maar een objectief schandaal be
doelde, en wij laten het aan knapper taal
kenners dan wij over uit te maken wat
hiermee bedoeld werdwij hebben er alleen
uit begrepen, dat de afgevaardigde voor
Zaandam zich door eigeu onberadenheid
in een klem had gebracht, waaruit hij zich -
moeilijk kon redden.
Er waren nog andere minder belangrijke
amendementen, tenminste wat de gevolgen
van de aanneming belrcfl. Een amendement-
KooienRütgers, om niet te lezen dat men
recht heeft op een uilkeering, maar dat
men iemand is aan wie de uitkce-
ring wordt toegekend. Na wat hier
boven gezegd js, behoeven wij over de
portéo daarvan geen woord vuil te maken;
een amendement van den heer SnoeckHen-
keinans om „noodzakelijk levensonderhoud"
te lezen in plaats van „onderhoud", om
dat iemand wel onder wat hij voor zijn
onderhoud noodig heeft, allerlei luxe zou
kunneu rekenen. Een amendement-Idsinga
Kooien om nog duidelijker in de wet te
zetten dan thans hel geval is, dat men geen
rente krijgt als men die niet noodig heeft.
Alen ziet, dat de wjjze, waarop de los
making van art. 369 uit de wet-Talma ge
werkt heeft, die de rente deed toekomen
aan eeaige duizenden, dio zo eigenlijk niet
noodig hebben, Rechts den schrik om het
hart heeft doen slaan.
Verder nog eeuigo amendementen, die
wij (onbespiokcn kunnen Jaten, waar zo
van zuiver rcdaclioneeien aard zijn, en
eindelijkoen op het laatst ingekomen amen
dement «om bij het woord uitkcering liet
woord wekclijksohc te doen vervallen.
Bij dc stemm.ng over do amendementen
werd alleen het amendement om do be
deelden dn do wet op te nomen, aangeno
men; verder ecu paar amendementen van
redaoLLomoelen aard. Dat art. 1 aangeno
men werd met allo stemmen van Rechts
tegen is geen gocu voorleeken van wat
Rechts in do Eerste Kamer met do «.wet
zal doen.
0o«k volgende week zullen er twee
avondzittingen gehouden wordende lieer
Kooien deed nog oven hot voorstel om
do behandeling te schorsen, maar dezo
obstructie werd door Links verhinderd;
de aaidigheid van hot tegenspartelen gaat
er af. Het zal ons benieuwen of «lit de
hoeren van Rechts tot inkrimping van 'hun
redevoeringen zal brengen.
Volgende week zullen wij ook iets over
hot onlwerp-naturalisalie zeggen.
In do avond zittingen is ondertusschen
afgehandeld liet ontwerp op den duurte-
toeslag. De Regeering had daarvoor een
vorm gekozen, die alle amendeering on
mogelijk maakte, en die de Kamer uiteen
overliet bij motie meer te vragen. Wat
geen reden had nu de Regeering na over
leg met de Commissie van Rapporteurs
inderdaad niet onbelangrijke verbetering
van het ontwerp gaf, maar dan ook daar
naast verklaarde niet verder te willen
gaan.
Natuurlijk ziju de klachten van hon, die
meer hadden gewild niet uitgebleven, ©u
al is ook onze meeniag, dat do Regeering
iets vender had mogen en zelfs moeten gaan-,
wij wenschen niet uit het oog te verliezen,
dal hier moeilijk is het juiste midden te
houden. En dat juiste midden wonit bepaald
o.i. door het volgendeEen duurte toeslag
aan de ambtenaren, d. i. dus oon duurte,
toeslag uit de penningen der belastingschul
digen betaald, i3 dan alleen verantwoord,
wanneer daartegenover slaat do aanhouden- 4
do zorg.van de Regeering om mot hulp wan'
de schatkist de eerste levensmiddelen zoo
laag mogelijk voor allen in prijs te houden.
Of er nu de j'uiste verhouding zal bestaan,
tusschen do gelden voor het eerste en het
JM
a brtusim.*ïOA-±,\*utssi!*ï ftMC-
SQHIEDAMSCHE CO JRANT
*r-
