69"* Jaargfmg.
Zaterdag 13 Mei 1916
no. 15139
Tweede Blad
Uit de Tweede Kamer.
*mim m ixi m
Ingezonden Medcdeelingen.
Eczeem.
Deze courant verschijnt d age lijk s, mot uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fL 1.25, franco
per post fl. 1.65.
Pnjs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
- Afzonderlijke mimmers 2 cent
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags Vóór een
uur aan het Bureau, bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der Advertentiën: Van 16 rogels Q. 0.92; iedere regel mOftf
20 cents. Reclames 80 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zjj
innemen.
Advertentiën hij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
Dagelijks worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot denprij*3
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Deze advertentiën worden, mits voor 3 achtereenvolgende nummers opge
geven, slechts 2 maal berekend.
Intercommunale Telefoon Xo. 103.
Een sombere stemming hing over di
Tweede Kamer, toen ze Dinsdagmorgen voor
het eerst bijeen kwam nadat de treurmare
van den dood van dr. Bos over het land
was gegaan, en de gevoelvolle en welgeko
zen woorden, die de voorzitter aan zijn na
gedachtenis wijdde, en waarbij Minister Cort
van der Linden zich aansloot, werden met
bijzonderen eerbied aangehoord.
Bos is dood; het is haast niet om zich in
te denken, dat wij dezen veclbegaafden man,
die zijn groote talenten op zoovelerlei ge
bied belangloos aan de publieke zaak gaf,
nu moeten missen, al kwam het doodsbe
richt dan ©ok niet geheel onverwacht, daar
zijn gezondheidstoestand in den laatsten tijd
lang niet meer was wat die wezen moest.
Het was een vallen en opstaan, een kam
pen van een ijzeren wil en lust om te wer
ken tegen een- lichaam dat vóór alles rust
behoefde, en het heeft velen pijnlijk aange
daan in de laatste maanden op te moeten
merken, dat de telkens grootere moeite
waarmee dr. Bos in' deze de overwinning
behaalde, voor niemand kon verborgen blij
ven. Men had zoo gaarne gezien, dat hij
in zeer langdurige rust heil zou gezocht
■hebben voor de kwaal, die zijn krachten
ondermijnde, maar op iedere aanmaning
daartoe kwam een: Straks, als het Bevre
digingsrapport gereed zal zijn, laterals het
rapport over de Oorlogswinst zijn voltooiing
zal hebben gevonden, en thans, daar ligt
hij zielloos neer en wij zeggen het mot
Gnsbrecht van Amstel na:
„Hij is met krijgsmanseer xn het
harrenas gestorven."
-Bos was een groote figuur en een man
van buitengewone kennis. Doctor in de wis-
en natuurkunde, was hij geheel behoed voor
de eenzijdigheid, die veel beoefenaars van
genoemde wetenschap aankleeft, doordat hij
de zaken ook in de practijk zoo goed kende,
waartoe zijn velerlei soort arbeid hem zoo
ruimschoots de gelegenheid had geschonken.
Begonnen als leeraar aan het gymnasium
te "Winschoten, was hij achtereenvolgens en
ook tegelijk Schoolopziener, redacteur van
een dagblad, en directeur over- een hypo
theekbank, die onder zijn bestuur tot groo-
ten bloei Wam. Zijn 15-jarig Kamerlid
maatschap completeerde zijn kennis, en de
helderheid waarmede hij dikwijls over de
moeilijkste en meest ingewikkelde vraag
stukken zijn licht liet schijnen, was bui
tengewoon.
Voortgekomen uit de kleine burgerij", en
aan 'zich zeiven ondervonden hebbende
■wat de Waarde Van goed onderwijs is,
Was hij (laarvoor in de eerste plaats de
kampoen, en pile onderwijs, het volks
onderwijs niet ite Vergeten, heeft enorm veel
aan hem te danken. En als hij de aange-'
wezen man was om op te treden als voor
zitter Van do Bevredigingscommissie, was
dat niet, pmdat, zooals sommigen wet eens
hebben gemeend, hij! Van buitengewone con-
fciliantheid was tegenover den politieleen
tegenstander, maar (omdat hij in de be
ëindiging van den politieken schoolstrijd
in de eerste plaats zag een onderwijs-
belang; omdat de bevrediging Voqr hem
onmisbare .voorwaarde was om ons volks-
'onderwijs in zijn geheel tot zoo' hoog ma
'gelijk peil op te voeren, en voor de zaak-
Van de Bevrediging is zijn dood een schier
'onherstebhar Verlies.' Wje ,is er van Links
die niet zooveel kennis van de zaak, en
over zijfa. invloed beschikkende, haar in
de Kamer kan verdedigen? -
iBos was democraat en dat onvervalscht
Toen de uitslag van de verkiezingen in
1913 aan de Concentratie geen meerder
heid 'bi-acht door den buitengewonen aan-
'was van de sociaal-democratie, en daar
door logische consequentie van de stem
bus uitspraak werd: een vrijfe.-soc.-dcmo-
cratisdh' ministerie, aanvaardde hij die con
sequentie terstond, en het was een blijde
dag voor hem toen II. M. de Koningin
hem de Vereerendc opdracht gaf een dus
danig ministerie te vormen. Indien er mis
schien zijn geweest die hoopten, dat de so
ciaal-democraten het hun gedane aanbod
niet ztoudgn aanvaarden in de verwachting,
dat daardoor hun politieke positie zou wor
den verzwakt. Bos behoorde 'tot- dezulken
Zeker niet, het was hem alleen om de
Zaak te doen, en waar hij do overtuiging
bad dat het democratisch hervormings
werk door Zulk een ministerie buitenge
woon Zou Worden gebaat, zette hij zich
faiet ijVer aan het werk om de opdracht,
hemdoor H'. M- gegeven, te volvoeren;
en groot waS zijn teleurstelling toen hij
'daarin niet slaagde. Maar waar helaas ande
ren wél eenS in hun liefde voor de zaak
'door minder groote teleurstellingen dan
deze verflauwen, of erger nog baar den rug
toekeeren, Bos was niet uit dit hout ge
sneden, en ging blijmoedig voort te doen
Wat zijn hand vond te doen. Hjj weigerde
zelfs niet het voorzitterschap van de Com
missie voor do Oor!ogswi astbelasting te
aanvaarden, toenTreub het hem aanbood,
Treub. die, toen 'n verschil van meening
over fle dekking der oorlogskosten tusschen
hem en Bos ontstond, dezen niet had be
jegend, zooals een man van zijn talen
ten en begaafdheid had mogen verwachten.
Bos' heengaan is eindelijk een buitenge
woon groot verlies voor de vrijzinnigheid
in het algemeen, want, al was hij vrij'zinmg-
aemoeraat, niemand was meer gesteld dan
hij, op samenwerking tusschen do vrijzin
nigen van verschillende kleur, waar dit
maar mogelijk was. In 1901 was hij uit de
L. U. getreden, en dat zonder eenige aar
zeling, omdat hij meende, dat de democratie
hem den plicht oplegde heen te gaan, maar
niemand verblijdde fer zich meer over dan
hij, toen de Liberale Unie zich in 1903 met
algemeen© stemmen voor Algemeen Kies
recht verklaarde, en toen in 1912 -ook de
Vrije Liberalen betuigden zich niet langer
tegen den eistih te zullen verzetten, klonk
uit zijn mond het eerst de roepstem om den
strijd tegen het kabinet-Heemskerk, dat in
elk opzicht de reactie inluidde, als een
strijd van de gezamenlijke vrijzinnigen te
voeren. Hij zag allo dingen groot, en was
geheel vrij ,van wat irten politieke meening-
ziekte pleegt te noemen. Helaas, de man,
die zooveel voor den lande heeft gedaan
en nog had kunnen doen, wiens vrijzinnig
heid do ware Was, omdat zie was de demo
cratische, is ten grave gedragen, maar hij
zal in de herinnering blijven leven, omdat
er geen zaak van1 polifiidkl belang is, of hij
heeft er zijn stempel op gezet, en wij heb
ben allen bij zijn graf eerbiedig het hoofd
ontbloot, in gedachte of in werkelijkheid,
in de overtuiging, dat een van de besten
onder de besten) van ons is heengegaan.
Requiescat in pace.
De Ouderdomswet is in de afgeloopen
week, voor Wat er nog Van restte, in één
dag afgehandeld. Het amendement-Rutge rs
waarop deze Vrijdag 5 Mei de Kamer deed
uiteengaan, om de rente af te nemen van
de 70-jarigen, die zich op dim respectabe
len leeftijd nog gaat misdragen, 'weid met
Links togen Rechts verworpen. En hoe
weinig liet ernst is met zulke amendemen
ten, mag wel Wijken uit' het Mt, dat slechts
13 leden van Redhts waren opgekomen om
hunne stom daaraan te geven.
Toen Kwamen er Weer eenige amendemen
ten, die als redactócatoelc verbeteringen wer
den overgenomen, waarop we liet amende
ment-Kooien) Kregen, onx aan den burge
meester dier gemeente het recht van beroep
te geven tejge®) de toekenning of de her
ziening van ©ene ouderdomsrenten wanneer
hij meent, dat die niet in den haak zijn.
Doel van het amendement Was nlatuurlijk,
eene voortdurend© controle oxer deze zaak
in te stellen.
Minister Le£y bestreed hot amendement,
daar de positie van den burgemeester niet
meebrengt, dat hij als vertegenwoordiger
van het Rijksgezag optreedt als controleur
op het college van B. en W., waarvan hij
zelf lid is, en ontkende dat men zich in
deze kan beroepen op art. 70 der Gemeen
tewet, dat den burgemeester het recht geeft
een besluit van den raad'tot vernietiging
voor te dragen, op grond van strijd mét de
wet of met het algemeen belang; hot gaat
in' deze toch om do grootére of geringere
appreciatie van een bepaald geval. Het
amendement werd echter met 37 tegen 21
stemmen aangenomen, daar zich bij Rechts
voegde de Vrije Libpralen en verscheiden
Unie-liberalen, die blijkbaar van meening
waren, dat, nu de gemeenten niet meer
financieel 'jJnteresseerd zijn bij het toeken
nen der rente, de contróle daarop niet te
scherp kan wezen. Oork de Vrijzinnig-Demo
craten gaven hun stem aan dit amende
ment ,uit de ietwat zonderlinge verklaring,
door den heer Teenstra afgelegd, dat ze dit
eigenlijk deden om de Vrije liberalen, die
beweren dat de wet zoo verslechterd is
door de aanneming van het amendement-
Duys, waarhij is' bepaald, dat de kosten
van de ouderdomsuitkeering geheel aan de
gemeenten zullen worden vergoed, geen
nieuw wapen tegen de wet dn handen te
geven. Bitter beklaagde spreker zich, dat
in „De Fakkel", het 'partijrorgaan van de
Vrije Liberalen, een artikel' was voorgeko
men van de hand van den heer Drion,
waarin deze wapenen aan de oppositie had
verschaft door'zijn bewering dat de aanne
ming van het amendement Buys ten gevolge
zal ïhebben, dat de gemeenten gunsten .'zullen
gaan uitdeelen uit de staatskas. De afgevaar
digde voor Zuidhom wees er op hoe schro
melijk overdreven dit is, waar er slechts
een marge van 10 percent kan zijn met be
trekking tot de personen, die al of niet
onder de nitkeering zyllen vallen. Of dus
een gemeente karig of royaal' zal' zijn, met
de ouderdomsrente zal dus slechts uitmaken
een marge van 10 percent. De heer Duys
deed er „nog een harijg woordje bij, en
zeide, dat de' sodaal-demócraten te rijner
tijd wel zouden afrekenen met de Vrije Libe
ralen, die zich tegenover de Ouderdoms
rente „onbetrouwbaar" hadden getoond, 'n
uitdrukking, waarvoor hij natuurlijk tot de
orde geroepen werd.
In art. 53 der wet wordt bepaald, dat
de wet zal kunnen aangehaald worden on
der den naam „Ouderdomswet", en nu
kwam zoowaar de heer de Savornin Lob
man. nog eens op de proppen met een
amendement, om de wet te noemen „Slaats-
armenzorgwet". Na al hetgeen wij over
eenzelfde poging van den heer Lobman
bij art 1 van de wet hebben gezegd, zul
len wij ons thans vergenoegen met uit te
spreken, dat het niet verheffend aandoet
een „man van de standing van den heer
Lobman zich met zoo verpolitiekt spel te
zien bezighouden, en dat Minister Lelyzeer
verstandig deed door zich te houden .of hij
de eigenlijke bedoeling van den afgevaar
digde voor Goes niet begreep. Hij antwoord
de dan ook droogjes, dat 'Ouderdomsrente-
wet eigenlijk juister was, maar te lang,
waar een korte benaming voor een wet
aanbeveling verdient. Men sprak daarom
ook niet van Ongevallenverzekeringswet,
Ziekteverzekeringswet of van Invaüdrteits-
verzekeringswet, maar van de Ongevallen
wet, de Ziektewet en de Invaliditeitswet.
Het amendement-Lohman werd natuurlijk
met Links tegen Rechts verworpen.
En toen kwam de Heer Duys voor den
'dag met een amendement, waarin bepaald
zou worden, dat de wet binnen 5 jaar
zon moeten worden herzien. Dit was ze
ker geen gelukkig amendement; het is toch
een bekend feit, de heer Nolens wees er
terecht op, (dat zulke bepalingen in een
'wet niets geven, want als de Regeering,
die daar top het oogenblik zit, geen lust
heeft in de1 herziening, komt ze eenvoudig
met een (uitstelwetje. Zoo deed Heems
kerk met de bepaling in de Hooger-Onder-
wij'swet-Kuyper, dat de positie van. de
theologische faculteit binnen 5 jaar moest
worden geregeld. (Die bepaling werd in 1905
in de wet opgenomen, ömi het toerimalige
Kamerlid Voor Harlingen, xnr. Schokking,
in staat to stellen zijd stem aan ue wet
te geven, en we schrijven thans 1916 en
de positie van de theologische faculteit
is nog altijd niet geregeld, en het ziet
er ook niet naar uit of zulks spoedig
zal gebeuren.
Maar de heer Duys beoogde natuur
lijk met zijn amendement iets anders. Nu
'de sociaal democraten, zeer verstandig trou
wens, ter wille van de wet tegenover de
onwrikbaarheid des Ministers, hun amen
dementen tot verlaging van den leeftijd,
ivaaiop de rente zal worden genoten, en
tot verhooging van het rentebedrag heb
ben ingetrokken, moest er iets gedaan wor
den om partijgènooten, die daarover onte
vreden mochten zijn en een recht
geaard sociaaldemocraat is nooit tevreden
ietwat tegemoet te komen. Bij aanne
ming van het amendement kan hel dan
luiden: Ziet, lieve vrienden, we hebben
tiu nog wel niet direct kunnen Verkrijgen
wat wij wenschen, maar over 5 jaar,
dan zult ge zien, dan gaat Het er op los.
Het amendement had dan ook tengevolge,
dat de politieke hartstochten weer fel op
laaide, waaruit onze lezers wel reeds zul
len opgemaakt hebben, dat de lieer Rutgers
'zich in het debat mengde. Deze kwam mot
de verklaring, dat het nu al weer ging
om verwachtingen op te wekken, die men
niet in staat zal ^ijti ojv te 'lossen. Het
teas, zoo zei do 'hij smalend, niet anders
dan de voortzetting van het verkiezings-
spel in 1913, en aan die komedie deed
hij niet mee. Hij 'vergeleek het amendement
hiet de motie-Ter Laan over de betere
salarieering van de onderwijzers, het was
de „geschilderde ham" waarmede, naar
'men zegt, sommige Hagenaars op hun tafel
pronken. „En zelfs daar ben jullie nog
tegen," was het eenige wat de heer Duys
daarop .terug had."
De hoer do Savornin Lobman tapte uit
een ander vaatje, en verklaarde zioli vóór
hel amendement, omdat hij deze „verderfe
lijke" wet, als 7j& er kteam, zoo spoedig mo
gelijk wilde herzien, in zijn geest natuur! ijk,
en de interruptie van den heer Koster, dat
de heer Duys dus kón maken, mot zijn
amendement dat ©ene Rechtsche regeer in g
de uitkeering van f 2 op. f 1 terugbracht, was
hier zeker op hare plaats en wel geschikt
den afgevaardigde voor Zaandam te doen
inzien, dat zijn amendement nu gerust niet
aan alle 'kanten even mooi was. Het werd
ten slotte verworpen, met 43 tegen 24 stem
men; bij de sociaal-democraten voogden
zich do hoeren Ketelaar, de Muralt en tot
ou o verbazing ook de lteer Koster, plus
7 hecien van Rechte, onder wie de heen
de Savornin Lobman, die zatih dus niet af-
keorig betoonde, van' ïn politiek troebel
water te visschen.
Eindelijk ikwam er èen' amendement van
den heer Rutgers, om do wet niet in te
voeren vóór de Invaliditeitsverzekering-,
Tahna zlou zijn ingevoerd. Over den ernst
van (hei amendement behoeven wij niet veel'
woonden vuil te maken'. En dit amendement
zou de voorsteller alleen dan terugnemen,
wanneer de Minister de verklaring zou wil
len afleggen, dat hij als voorbereiding voor
de invoering der Invaliditeitswet, zoo spoe
dig mogelijk de verkiezingen voor de Ra
den van Arbeid zou doen plaats hebben.
Teen werd Minister L©ly, die den herten
duur van de discussie over -lc wel fl
xrlepardon, de onhoffelijkheden \.m
den heer Rutgers met weergaloos l -luid
had verdragen, terecht vciontxvaaidiyl Hij
wees er op, hoe, wlat de afgov.mrlig 1 van
Hilversum thans wilde, was, dal de Mi
nister noig eens zou beloven, wat hij reeds
beloofd had. Maar, zoo zei hij met bij
zonderen nadruk: Dal doe ik niet; wie mij
niet gelooven wil moet dat maar laten; ik
treed niet in beloften en kom met voor den
heer Rutgers op de knieën. Ik heb reeds
verklaard mijn, plicht te zullen doen in
overeenstemming met wat dc wet mij ge
biedt De Linkerzijde onderstreepte 'lr
woorden met luid applaus, en de heer Rul
gers dikte zijne onaangename houding nog
wat aan met de verklaring, dat de toorn
van den Minister niet den minsten indruk
op hem had gemaakt. Of het esne goed
karaktertrek Van iemanid is, dal hij onge
voelig is voor de verontwaardiging van een
hoogstaand man; daarover zullen wij hot
oordeel maar aan onze lezers overlaten.
Het amendement-Rutgers werd met Links
tegen Rechts afgestemd, en toen was men
aan liet einde, maar do eindstemming over
het wetsontwerp zal, omdat er gedurende
de behandeling wijzigingen in zijn aan
gebracht, later plaats hebben; naaf wij
vernemen zal dat a.s. Donderdag wezen.
"Wat er trouwens met liet wetsontwerp ge
beurt, de verdediging daarvan is een
groote triomf geweest voor den heer
Lely, die in de materie waarom het ging
'zich' in een korte" spanne tijds zoo heeft
ingewerkt, alsof het ontwerp van zijn eigen
hand was. Dat had Treub hem niet kun
nen verbeteren. Maar wat hij op Treub
vóór had was dit,- dat hij bij dit ontwerp,
waarbij men zoo fel tegenover elkaar
'stond, getracht heeft de voor- en tegen
standers tot elkaar te brengen. Anders dan
Treub. die van de heele wetgeving Talma
niets wilde overnemen, lielioudl hij daar
Van bet grootste gedeelte, al zal hij dan
ook daarin wel gewenschto wijzigingen
aanbrengen, om daarnaast, onafhankelijk
daarvan, het Staatspensioen in lo voeren
en aan deze echt nationale cn verzoenings
gezinde houding zal niets afdoen of hij
in zijn pogen slaagt of niet. Het zal. ons
benieuwen of Donderdag a.s- Rechts au
grand complet aanwezig zal zijn om le
gen'de wet te stemmen, want daarin ligt
voor ons het criterium hoe Rechts per
slot van rekening tegenover deze wet slaat,
niet daarin, 'of sommige Kr Kolieken mis
schien nog hum stem aan de wet zullen
geven; dit laatste achten wij haast on
mogelijk, nu de Christelijk Ilislorischen en
de Anti-revolutionairen zoo bijzonder fel
tegen Let wetsontwerp zijn opgetreden. Men
moet niet vergoten, dat het voorstemmen
van eenige leden van Rechls oen breuk
zou beteekenen in do Coalitie, cr. die zal
men met de provinciale stembus in liet
zicht lot eiken prijs willen voorkomen.
De Minister van Financiën mag dan geen
Demosthenes zijn, hij weet wal liij te zeg
gen heeft op bondige cn pakke-nde wijze
aan den man te brengen, en voor wie
nog niet wist dat de heer Van Gijn een
bijzonder kundig financier is, zou dit zeker
Pa zijn rede over do Oorlogswinstb-elas-
ting duidelijk zijn geworden.
'Als de heer van Vuuren geen rechts
grond. voor deze belasting kon vinden, en
inderdaad in de bestaande wet is die
daarvoor niet te vinden, waarom men dan
ook juist een nieuwe wet maakte, hielp
de Minister hem daaraan door er op ie
wijzen dat heel hot Nederlandsche volk liet
als een recht voelt, dat waar de grootste
helft der Nederlanders door dc rampen des
oorlogs bitter lijdt, die andere bevooi rechte
kleinere helft, die daaruit zoo enorm veel
voordeel behaalde, in dc eerste plaals ge
roepen zal xvorden om de oorlogskosten
te dekken, en dat zulks dc beste rechts
grond is dien men maar ktn verlangen.
Als do heer Nierstrasz, do g-oole reeder,
met nu juist geen overmaat va.i kicschhcid,
pleit voor de stoomvaaxtmaitschappijen,
die zooveel „energie" noodig gehad hebben
om de buitengexvone x, inst. te (naken, dan
verklaart de minister doodleuk dat dit toch
zeker alleen geldt voor de directeuren, en
dat hij er volstrekt rn.=l op tegen is, dat de
maatschappijen aan dezen een extra-grati
ficatie geven, en dat hij die zelfs niet als
oorlogsxvinst zal beschouwen, maar dat dit
niet geldt voor do aandeelhouders, xvant
dat hij zelf aandeelhouder is in een van de
stoomvaart-maatschappijen, die groote xvinst
maakten, maar dat hij die in ontvangst
genomen heeft zonder iets van zijn eigen
energie te merken. En als de Holland
Amerika-lijn, die iu 1913 15 percent divi
dend uitdeelde en over 191G 50 percent,
bij de Kamer komt requestreeren om cr
tegel to protesteeren, dat van de reser
ves belasting zal worden geheven, om ie
verklaren dat ze daar later wel bereid toe
zullen wezen, als die reserves blijken nitl
veiloren te zijn gegaan, stelt de Minister
de zeer juiste vraag, waarom, die maat
schappijen van die reserves dan xvel tot
tièmes hebben gegeven aan directie en con.
tmssarissen. Uit xxelke vraag reeds voldoen
de blijkt achter xvat uitvluchten de groote
maatschappijen zich trachten te verschui
len oïrt aan de heffing te ontkomen. Trou
wens, als men die hoeren hoort, dan breekt
er na den ooilog zoo'ri ellendige tijd voor
hen dan, dat men ze thans maar sparen
moest, en hun de groote reserves maar
in haar geheel laten houden. De Minister
wees daartegenover op het feit, dat als er
na den oorlog abnormale concurrentie komt.
deze niet aan ons maar door ons zal
worden aangedaan. Dat de Minister niet
gebleven is bij zijn oorspronkelijk plan om
de winsten tusschen f 1000 en f2000 vrij
te laten. is. omdat hij de jnistheid erkent
x an de opmerking, in het Yoorloopig Ver
slag gemaakt, dat dan 30.000 landbouwers
nj zouden vAlle.n, en die behoeven do
man maar fö() te gex-en. dan is er xvoer
r»i milhoen hij elkaar. Aan den aandrang
om m geen geval meer dan 50 imlliocn uit
dc belasting te halen, kon de Minister geen
gevolg gex-en. en het was onjuist, dat hij
daartoe ooit het plan had gehad, jfij had
als voorzichtig financier de belasting op-
50 millioen geraamd, xvat natuurlijk heel
wat anders is. Mocht echtèr de belasting
maar xvio gelooft dat? meer opbicn-
gon dan onze uitgaven voor den oorlogs
toestand hebben- bedragen, dan zal ieder,
wal hij te x-eel betaalde, terug krijgen.
Waar hol nu bij deze wet, boe billijk die
ook is. vooral op de nil voering aankomt.'
•de d hol goad aan, ui! des Ministers mond
te x'cni enten, dal cr gewaakt zal worden
legen plagerij, tegen pietluttig© uitleggingen
omtrent liet begrip Oorlogsxvinst.. Daartoe
zulten de ambtenaren, belast met den arm
slag, order krijger, zich niet dood te staren
op -détails, ©n ze zullen bovendien bijgestaan
en gciidvisoard worden door een© commissie
van mannen uit den handel en de industrie.
Wij zouden haast zeggen: Mem LiehClmu
xvas whilst du noch mëlir? als xvij «iet
xx isten, del Liobclien licx-or heetemaal me!
betaalde.
Zorg maar, dat ge uxvo commissie zóó
kiest, dat ge niet bij den duivel te biechten
komt, Snlernxutpeemfo dc heer Schaper,
maar Z.Exo. verzekerde, dat hij dezen boo
zen gee»t er buiten zou houden.
Er waren ©enige amendementen, ©n voor.
zoover die redactioneel© verbet cringen wa
ren, Zooals dat van den heer Tydeman, dat
door den Minister werd overgenomen, kun
nen xvij die laten rusten. Waar ïin Ido xvet
staat, dat men Ier bepaling x-an de xvinst.
hot gemiddeld© mag nomen van de drie aan
den oorlog voorafgaande jaren, en dat wal
er meer is, zal xvorden belast, stelde de b©ejn
v.ui Vuuien voor bij amendement bot voor-
deeligste van die drie jadr als basis te ne
men. Daarover is lang gediscussieerd en bet
is eindelijk door den voorsteller terugge
nomen. IloL amendement der sociaal-demo
craten, om in plaals van 30 tot 50 percent
belastingheffing ie gaan, xxienl natuurlijk
verwin pen, ©n de lieelc xvel. zal wel in be
houden luwen gekomien zijn of komendoor
bijzonder© omstandigheden waren xvij ver
hinderd Vrijdagmiddag d© rilling tot den
©ind© toe hij te xvonon. ©n xvsiar xvij onr-
naar elders moesten verplaatsen, kon ook
het verslag daarvan ons niet bereiken.
CD© vergadering wend vendnugi.1, zonder
dat over deze kwestie xxtas beslist. Red.),
Eczeem begint gewoonlijk ms't kleine
puisljes, vaak optredend tusschen do vin
gers, in de oksel, enz., die aan do huid
een helderrood© klour geven en Vergezeld
gaan van hevige jeuk cn prikkeling. Zij
kunnen zich spoedig uitbraden ep laten
den paliënt rust noch duur. t
Andere huidkwalen, die den lijder veel
ongemak en lasl bezorgen, zijn gordelroos,
vurigheid der huid, dauxnvorm, netel roos,
xvi n terhand on, huiduitslag, enz.
De martelende jeuk' en prikkelende pijn
van eczeem, gordelroos on allo jeukende
huidziekten worden verzacht door do eer
ste aanxvending van Foster's Zalf en zelfs
hardnekkige gevallen, die jarenlang xvesr-
stand bo<3en aan andere bchandclii ig,
moesten spoedig zxviebten voor de gene
zende eigenschappen van deze zalf.
Foster's Zalf (Jet op den juistcn na mij
is te Schiedam verkrijgk bij Kappelho'.f
Ilovingb. Toezending geschiedt frantic* na
on tv. v. postwissel 5, f 1.75 per doos.
SCHIEDAiVISGHE COURANT
