69"* Jaargang.
Zaterdag 3 Juni 1916.
No. 15156
Tweede Blad
Uit de Tweede Kamer.
Beste cótoanc verschijnt dage lij ks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Ptgs per kwartaal: /oor Schiedam en Viaardingen fl. 1.25, franco
per post fl. l.oo.
Prijs pea- Week: Voor Schiedam en Viaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
'Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan liet Bureau Bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der Ad ver tentiën: Van 1—6 regels fl. 0.92; iedere regel meer
20 cents. Reclames 80 cent per regel. Groote letters naar de plaat-, die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
Dagelijks worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Deze advertentiën worden, mits voor 3 achtereenvolgende nummers opge
geven, slechts 2 maal berekend.
Intercommunale Telefoon No. 103.
Arbeidsbeurs.
In verband, mist art. 11 der verordening
op de arbeidsbeurs hetwelk bepaalt, dat tie
loden van de Commissie van Toezicht op die
Beurs door den Gemeenteraad wonlen be
noemd op aanbeveling van patroons- en
werMiedenorganisatics, wondt hiermede ter
kennis gebracht van do werklieden-or
ganisaties, die van de bevoegdheid tot het
doen van eon aanbeveling gebruik willen
maken, dat zij tot don. 15 Juni a. s. ,in do
gelegenheid zijn voor de wegens het ont
slag nemlen als lidwerkman door den heer
,A A. Mameve» ontstaande vacature, aan
bevelingen aan ons ooilege in te zendein
voor de benoeming van een lid-werkman
ran de Commissie van Toezicht op de Ar
beidsbeurs alhier.
Schiedam, 25 Mei 1916.
Burgemeester en Wethouders van Schiedam,
AL L. II0NNERLAGE CRETE.
De Secretaris,
v. sickenga.
Burgemeester en Wethouders van Schie
ten;
brengen ter kenni3 van belanghebbenden,
dat vóór 1 Juli a.s. bij hun College moe
ten worden ingediend aanvragen om koste
loos of tegen verminderd schoolgeld te
worden toegelaten tot den a.s. cursus van:
a. het Gymnasium;
b. de llcogere Burgerschool;
c. de Burgeravondschool;
d. den Gemeentelijken Handelsavoadcur-
sus.
Maken privaten en ramen
school C.
Burgemeester en Wethouders van Schie
dam;
zij'n voornemens op Donderdag S
Juni a.s., 's namiddags 2 uur, ten
Raadhuize aldaar in het openhaar aan te
besteden
Het wijzigen van privaten en uri
noirs, het plaatsen van fontein-
bakken en het maken en plaat
sen van raamkozijnen en dakra
men in do Gemeenteschool aan
do Lange Nieuwstraat.
Bestek met teekening verkrijgbaar tegen
betaling van f0.50 aan het Bureau van
Gemeentewerken, Korte Haven 33.
De op zegel geschreven inschrijvingsbil
jetten moeten vrachtvrij' worden ingeleverd
in de ten Raadhuize aanwezige gesloten
bus.
Aanwijzing alle werkdagen aan het Bu
reau van Gemeen te we rken van 9'/2IO1/2
uur voormiddag.
De Tweede Kamer is in de afgeloopen
week slechts twee dagen bijeen geweest,
maar ze heeft daarin een zeer belangrijk
ontwerp afgedaan, zij het dan ook dat het
in de eerste plaats de belangstelling had
van de deskundigen op onderwijsgebied.
Het ging namelijk om de regeling van de
subsidie aan het "Uitgebreid en Aleer Uit
gebreid Lager Onderwijs, in de wandeling
als U. L. O. en AI. Uu L. 0. betiteld.
Deze zaak heeft een vóórhistorie. Alinis-
ter Heemskerk heeft in 1910 een regeling
gegeven voor de subsidieering van het
M.U.L.O., en zat toen met de moeilijk-
.heid, dat deze zaak eigenlijk kwalijk op
zichzelf geregeld kon worden, daar ze een
onderdeel vormde van de voorstellen van
de zoogenaamde Ineenschakelingscommis-
sie, die, dit tusschen haakjes, het AI.U.L.O,
hij 't Aliddelbaar Onderwijs wil onderbren
gen. De heer Heemskerk gaf daarom slechts
een voorloopige regeling, die enkel van
toepassing zou zrjn op de bestaande of
in wording zijnde AI.U.L.O.-scholen, maar
niet op die welke na <de totstandkoming
der wet zouden worden opgericht, en dit
werd uitdrukkelijk in de wet vastgelegd.
Dat was Se zoogenaamde bevriozingsme-
thode, want daardoor stond de oprichting
van nieuwe AI.U.L.O.-scholen feitelijk stil.
Een methode, waarmede men zoowel Rechts
als Links zeer weinig ingenomen was, daar
men juist meende, dat de oprichting van
AI.U.L.O.-scholen, die een wezenlijk gevoel
de behoefte voorzien, zooveel mogelijk
moest worden in de hand gewerkt. Toch
vereenigde de Kamer er zich mede, Rechts
naar wij denken, omdat zij hij de regeling
van het AI.U.L.O. de Ineenschakelingscom-
missie, waarvan niemand minder dan Prof.
Woltjer voorzitter geweest is, niet Wilde
uitschakelen, en Links kreeg daarvoor alle
aanleiding, toen het beruchte amendement
van der Alolen—Wijnbergen werd aangeno
men, waarbij ook aan het U. L. 0. een be
langrijke geldelijke versterking werd gege
ven, zonder behoorlijke waarborgen, dat die
bet gehalte van het onderwijs "ten goede
zou komen.
En dat zij daarin juist 'zag, heeft de
uitkomst geleerd; men behoeft de hl ede-
deelingen door den Inspecteur van "het L. 0.
in de 3de inspectie daaromtrent 'maar op te
slaan, om te weten te komen wat kunstjes
er al zoo gepleegd zijn Pm een doodge
wone Lagere School voor oen 'U.L.O.-schoo-l
te laten doorgaan, en zoo teen subsidid
machtig te worden voor andere doeleinden
dan waarvoor de wet ze had bestemd. Het
is dan ook niet voor diets dat de he-eren
Van der Alolen en Van 'Wijnbergen sinds de
aanneming van dit amendement met den
naam van subsidie-jagers zijn versierd.
In de wet-Ileemskerk was nu 'bepaald, dat
een finale regeling vóór 1 'Januari 1916 zou
moeten tot stand komen. De heer Cort
van der Linden had daarin 'niet veel zin,
want hij was, door zijn deskundigen voor
gelicht, van meening, dat het heter was
het AI.U.L.O. te regelen hij de behandeling
van de Lyceum-ontwerpen, die een apart
hoofdstuk in het rapport der Ineenschakc-
lingscommissie uitmaken. Alaar de heer Ty-
deman, groot voorstander van het AI. U.-
L. O.-onderwijs, vreesde daarvan ernstige
vertraging in de zaak (dat dikke en uit
gebreide rapport der Ineenschakelingscom-
rnissie, hoe gewaardeerd werk ook, Ver
liest iederen dag meer van 'de kans om
in wetsontwerpen te worden belichaamd)
en zoo kwam hij reeds 'in December 1914
met een motie om de Regoering te verzoe
ken deze zaak niet langer te laten rus
ten, en deze motie werd mot groote meer
derheid aangenomen. Dientengevolge dien
de op 27 Juli 1915 de Alinister zijn wets
ontwerp in, en al werd 'hij dan ook door
den oorlogstoestand- genoodzaakt den fa
talen termijn van 1 Jan. 1916 'niet te eer
biedigen, maar uitstel tot 1 Juli 1916 te
vragende Tweede ICamer heeft thans ech
ter de wet zóó' op 'tijd aangesneden, dat ze
door de Eerste Kamer nog vroeg genoeg
kan worden behandeld, om op 30 Juni
a.s. in het Staatsblad te fetaan.
Door den loop der omstandigheden is,
wat de Regeering thans bood, ook geen.
finale regeling geworden. Thans moest toch
rekening gehouden worden met het rapport
der Bevredigingscommissie, en in het toe
ken van hare rapporten stond zeker liet
thans door den Minister aangeboden wets
ontwerp; het bevatte niets wat men zou
kunnen noemen reageeren op de aan het
hijzonder onderwijs gegeven rechten, en
de Kamer begreep dat alles zoo goed,
dat alle amendementen die zulk een geest
ademden zonder genade werden verwor
pen. Hoofdzaak was dat het ontwerp allen
welkom was, al waren er natuurlijk dan
ook, die meer gewenscht hadden dan de
Alinister hun geliefde te geven.
Wat de regeering zoo juist ingezien heeft
is, dat het eerste wat het AL tU. Li. O.
]>ehoeft, is vrijheid van beweging. Ze heeft
het zoo kernachtig in de Alomorie van Ant
woord. gezegd: „Wie meent, dat een goeie
regeling niet bestaanbaar is zonder ecnie
zelfs in bijzonderheden nauwkeurige om
schrijving van dat soort van onderwijs,
verliest uit het oog, dat een scherpe om
lijning van plaats en bestemming der school
niet anders dan belemmerend kan werken
op de voortdurende ontwikkeling van het
onderwijs. Vrijheid van beweging is oen©
levensv00rwaande voor de school, wil zij
kunnen voldoen aan de dikwijls zeer uiteen
loopende behoeften der jeugd.'-'
Zoo is het, het AL U. L'. jO. is ontstaan'
uit ©ene werkelijk gevoelde behoefte van
het Nedcrlandscho volk, en aan die behoefte
moet worden voldaan, maar dat zou niet (het
geval zijn, als dat onderwijs gedrongen
werd in het doodonde keurslijf der unifor-
miteit.
.Een enkel voorbeeld zal dat duidelijk!
maken. In eene plaats aan de' Oostgrens (van
ons vaderland, Waar druk ham lelsverkeer
met onze Duitsche naburen bestaat, zal do
Al. U. L'. O.-sohooi in eerste (plaats 'de
Duitsche taal op haar leerplan betten, naast
de beginselen, van het boekhouden; onder
eene zeevarende bevolking zal de Engelsche
taal en daarnaast de wiskunde de voorkeur
moeten hebben. De wetgever heeft dan ook
niet van boven af te decreteeren wat (er op
de AL U. Ii. O.-sdholen tel worden; jonidelr-
wteten, m&ar zidh te bepalen' tot het jsteHen
van een kader binnen hetwelk de AL jU. L.
0.-scholen verder vrijelijk kunnen worden
opgebouwd en kunnen uitgroeien.
Wat is, de hoer Gerhard herinnerde er
aan, in betrekkelijk korte spanno tijis, de
behoefte aan AL U. L O. «root geworden.
In 1889, toen bij Se wet-ALackay voor (het
eerst subsidie weid gegeven aan het bij
zonder onderwijs, wilde ili© Alinister van
subsidieering van het U. L. O. en AL U.
L. O. niet weten, en eei-st na pverleg met
de Commissie van Voorbereiding, gaf hij
op dit p.unt een weinig too, want (ie luttele
subsidie zou slechts te krijgen zijn voor
drie onderwijzers, en dan nog tot niet Jioo-
ger bedrag dan f 250 voor elk van jhen. En
de heer De Savornin Lohman, drukte allen
aandrang om meer. den kop in, door ile
uitspraak: „Die scholen voor liieer uitge
breid lager onderwijs zijn liet die onge
twijfeld aan de gemeente liet meest kostc-n,
doch daaraan kan men het best tegemoet
komen door heffing van schoolgeld, met het
oog op degenen, die de school bezoeken. <En
do beer de Savornin Lohman had in >1889
met die uitspraak volkomen gelijk, want
de AI. U. L. 0.-scholen waren toen zuiver
standenscholen, en ze werden in hoofdzaak
bezocht door do leerlingen'voor wie de
Iloogere Burgerschool niet geschikt was,
omdat ze niet capabel 'waren liet onderwijs
in tal van vakken, door verschillende
voldoeraren gegeven, Ie verwerken, iets wat
zeer natuurlijk is, en eigenlijk is het 01 et
alle gezonde paedagogie in strijd om op jeen
kind van 12 jaar eau klein dozijn leeraren
tegelijk los te laten. Zeer ten onrechte >heb
ben de AL U. L. O.-scholen in e.1 ien tijd
den smaad moeten dragen, dat ze eigenhjl;
do scholen zjjn voor de stumperds; ilie
waren er zeker ouder, zooals op iedere ,in-
richting van onderwijs, maar wij kennen
eminente mannen in ons vaderland, die een
sieraad van de Universiteit zijn geweest,
waaraan ze studeerde, en die deze hebben
betroden met geene andere vooropleiding,
dan die van eene goede AL U. ;L O.-school,
natuurlijk aan ge raid met privaatlessen in
het Latijn ©n het Grieksch.
Aiaar zelfs in 1905 bij de pvet K uypeir,
kwam de zaak van hot AL U. |L. O. nog
niet zoo naar voren als wenschebjk zou /ge
weest zijn; het ©enige wat er voor gedaan
werd was, dat de subsidie voor de jdrio
onderwijzers van f250 op f 300 werd ge
bracht. En in 1910 is het do verdienstel
van de Rechtsche partijen geweest, dat zij
toen duidelijk en scherp hebben laten uit
komen, dat het U. L. O. en jAL U. L. O.
langzamerhand eene gansoh andere betee-
kems gekregen hadden dan in do dagen
van 1889 en 1905. En nu moge (liet waar
zijn, dat de .mannen van rechts die ,a.ltiji
veel meer belang hebben gehad bij het jAI.
U. L. O., dan de mannen van (Links, omdat
zij de openbare II. 13. S. uit (don boo zo
achten, terwijl de oprichting van bij'zondero
II. B. S. op zeer groote financieel© (bezwa
ren afstuitte, waardoor zij, in de eerste
plaats voor him kinderen op d|e AL )U. LI O.-
scliolen waren aangewezen, dat doet natuur
lijk niets af aan het feit, dat (hun aandrang
om krachtiger steun voor dozen tak van (on
derwijs van Staatswege, dan tot dusver het
geval was, z-cer voel heeft bijgedragen om
ook anderen dat onderwijs in zijn beleekenis
voer ons volksleven te doen zien. Wantjwij
staan voor het feit, dat door den (drang der
omstandigheden in de lijn der ontwikkeling
de ruimere behoefte aan dat uitgebreid on
derwijs wordt gevoiejid door een steeds grom
ter aantal Icjorliiigan niet alleen, maar door
een steeds grooter aantal leerlingen uit een
venneerend ar,Uil la gen der bevolking. En dat
is'n zeer verblijdend toeken, 'n volk dat do
vollo boteekenis begrijpt van het gezegde,
dat do kennis macht is, gaat steeds grooter
ontwikkeling tegemoet. F11 dat die behoeft,
aan U. L. 0 en AL U. |L. 0. telkens meer
gevoeld wordt; liet verwondert ons niet De
lijd ligt achter ons, dat de lagere (school hei
begin en het einde was van de (aanbrenging
van konnis aan de meerderheid van de kin
deren van het Nederlandsche volk. Van het
herhalingsomderwijs moge door onoordeel
kundige regeling en geheel onvoldoende sa-
larieering der onderwijzers niet veel terecht
zijn gekomen, toch is het bij dat ©nkelq
lagere onderwijs niet gebleven; daar zijn
de vakscholen in grooter getale gekomen,
daar zijn de landbouwcursusseo voor onze
plattelandsbevolking, enz. Bezwaar, groot
bezwaar van den hoer Gerhard was dan
ook, dat het subsidiestolsel in do wet ;nog
altijd van dien aard is, dat bij jeen luttel
aantal leerlingen voor AI. U. L. 0,, (plotseling
het aantal onderwijzers, waarvoor subsidie
wordt verstrekt, belangrijk vermeerdert, ver
uitgaand© boven de behoeften voor dat
kleine 'aantal leerlingen, terwijl omgekeerd
goed ingerichte Al. U. L, 0.-schoten van
groóten omvang veel minder krijgen dan
wensohelijk mag genoemd worden. Dit komt
doordat ©en school waarvan slechts ©en
klein gedeelte der leerlingen aan het AL JJ.
L. O. toekomt, feitelijk gesubsidieerd wordt
alsof allen daarnaar toekwamen, zoodat z©
in haar geheel* èn'. als AL U. jU 0,,-school,
den financiëelen overheidssteun geniet; dat
is eene zoogenaamde kopschool, te weten
eene lager© school met een AL U. (L. 0, pcop
er op; terwijl eene school, die enkel -AI. U.
L. O.-school is, ook alleen de AL [U. L. O.-
suhsidie 'krijgt. Zulke scholen heeft b.v. de
gemeente Amsterdam opgericht, met drie
klassen, om zoo te zeggen met ecni7de, 8ste
en 9de leerjaar, waarvan de beste leerlingen
van do lagere school, die de zes klassen
daarvan met goede vrucht hebben doorioo-
pen, 'gebruik maken.
De heer Gerhard had door overlegging
van een staatje van de subsidie, die zoo
wel aan openbare als bijzondere Al. U.
L. O.-scholen wordt verleend, de leemten
van het tegenwoordige subsidiestelsel aan
getoond, en een amendement ingediend om
daarin verbetering te brengen. Hij ging
daarbij tevens uit van het systeem, dat
het Lager Onderwijs de grondslag moet
zijn voor hel gehec-le gebouw, dat men on
afhankelijk van hetgeen er op volgt, moet
regelen, om daarop dan te bouwen het
U. L. 0., het Al. U. L. 0. en het vakonder
wijs. Toen echter de Alinister het amende
ment afwees op grond dat daarvan de
gevolgen niet waren te overzien, maar ook
omdat het wel degelijk de oorspronkelijke
bedoeling van den wetgever is geweest aan
do „Kopschoten" ook voor het gewone
lage onderwijs extra-onderwijzers te geven,
was de afgevaardigde voor Amsterdam II
zoo verstandig zijn amendement in te trek
ken. Alaar hij deed het slechts als een re-
culer pour mieux sauter, want hij diende
toen een motie in, aldus luidende:
„De Kamer, overwegende dat het gewoon
1. 0. beschouwd moet worden als de grond
slag van alle onderwijs, waaraan o. a. u.I.o.
en m. u. 1. o. zich aansluiten
van oordcel dat de subsidieering van het
1.0. behoort te geschieden naar regelen,
voor elk der vorengenoemde drie geledin
gen van dat onderwijs afzonderlijk voor te
stelten-
gaat over tot de orde van den dag".
Deze motie zal op een later te behan
delen dag worden behandeld, en al zal
het zeker wol, vooral als de oorlogstoestand
lang aanhoudl, een heel poosje duren vóór
het zoover komt, een interessant debat
mag daarover worden tegemoet gezien.
Trouwens, het was een slecht werk om
op dit oogenbhk cenige ingrijpende wijzi
ging te willen bewerkstelligen in het door
do Regoering aangeboden/?. Deze had zich
tot taak gesteld het bestaande te consoli-
deeren, en wat door iedereen als leemte
was erkend, weg te nomen, maar ze had
tevens vrij duidelijk in de Memorie van
Antwoord laten uitkomen, dat het noode-
loos was om te beproeven meer van haar
gedaan te krijgen dan ze op hel oogenblik
kon bieden. En de hecle Kamer voelde
dit, en tevens en ook daardoor stond
de Regeering zeer sterk dat het gebodeno
de moeite van het aannemen overwaard
was. Dat werd door alle sprekers erkend,
door den heer Tydeman, den heer Olto,
den heer Gerhard, den heer De Jong, den
heer Van der Alolen,'den heer Van Wijn
bergen en zelfs door den heer De Visser,
die het echter buitengemeen betreurde dat
dc regeling van het ALU.L. 0. door dit
ontwerp uil, de zoogenaamde Lyceum ont
werpen was losgemaakt.
Onder de amendementen ontmoetten we
eerst dat van de hecren Gerhard en Ter
Laan om het vak „handelskennis voor het
AI.U.L.O. te laten vervallen. Eensdeels
omdat die handelskennis, die eigenlijk in
de practijlc nooit veel meer zal worden
dan beginselen van hel boekhouden, zeer
gevoegelijk onderdeel kan zijn van het vak
rekenen, andcrsdcels omdat het ongeraden
schijnt door opneming van dat vak de gren
zen van het lager onderwijs te overschrij
den en het vakonderwijs te voel te nade
ren. Het werd met 28 tegen 26 stemmen
in bonte rij van vóór- en tegenstemmers
verworpen.
Een amendement 01 tode Jong, om de
beginselen der gemeente, provinciale en
staatsinrichting van Nederland als leervak
te doen vervallen voor liet AL U. L. O.,
gaf aanleiding tot een ietwat feilen en
nogal verwarden strijd. Het scheen toch,
dat hier voorstanders van dit onderwijs
en tegenstanders daarvan tegenover elkan
der stonden, wat echter niet hot geval is.
Zeker is, ook voor den leerling van do
lagere school, ©enig© kennis 'hoe ons land
eigenlijk geregeerd wordt van oneindig meer
waarde dan alle bijzonderheden omtrent
Dirk I, Dirk II en Aernout. Alaar daarom
ging het niet, althans niet in hoofdzaak.
Zeker, daar waren er, die, door zich' tegen
uitbreiding der leervakken to verzetten, te
gen overlading wilden waken, maar vele
anderen vreesden, dat door dit rak als
AI. II. L. O.-vak te bestempelen, aan den
onderwijzer op de gewone lagere school
de bevoegdheid zou ontnomen worden zijn
ondervijs in de geschiedenis dienstbaar
te maken aan do kennis van de gemeen*/',
provinciale en staatsinrichting. D:t is toch
geen ijdele vrees, waar de zoo bekwame
paedagoog, dr. Gunning, districtsschoolop
ziener te Amsterdam, van mccniiig ïsj dat
dït onderwijs volgens de wet op de L. O.
niet in deklagere school mag worden ge
geven.
Een haastig geïmproviseerd amendement
van den heer van der Alofen. om het rak
„geschiedenis" van de lagere school aan
te vullen door daarachter te voegen „daar
onder begrepen de eerste beginselen dér
gemeente-, provinciale- en staatsinrichting
in Nederland", bracht redding voor hen,
die meenden, dat men op de lagere school
van deze dingen niet zou kuiuK'n spre
ken, en gaf tevens het amendement Otto
de Jong den doodsteek. Dat had de lieer
Otto moeten begrijpen, aan wïeu zi^n me
devoorsleller de verdediging van Lel amen
dement had overgelaten, en dus had hij het
moeten intrekken. Alaar dal begreep dit
Kamerlid, wellicht bij gemis aan parlemen
taire ervaring, blijkbaar niet, en zoo hield
Iiij stand, en dat wel op liet alleiongeluk
kigste oogenblik, dat men daarvoor kiezen
kon. Er was toch door den voorzitter een
avondzilting aangekondigd, omdal het ont
werp vóór de korte vacantio, die de Kamer
van Hemelvaartsdag tol Pinksteren gaat
genieten, afgehandeld moest zijn. Alaar
Dinsdag bleek het zoowat tegen twee uur.
dat, als men tot een uur of zes zal,
men er dien zelfden dag nog zonder
avondzilting kon doorkomen. Door alle
clubs waren dan ook dc afwezige leden
weer opgetrommeld, opdat men tot stem
men in slaat zou zijn, wat natuuilyk niet
wegnam, dat verscheiden leden onmogelijk
tot het laatst kondon blijven; men veigete
niet, dat de Kamerleden nog andere zaken
hebben te behartigen; zoo moe-don do hoe
ren Ter Laan en Duys b.v*» op bepaalden
tijd weg, om do raadsvergadering in Zaan
dam bij te wonen, waarin natuurlijk noch
do burgemeester, noch een dor wethouders
kan gemist worden. Zoo was iedere minuut
goud waard, en toch stond de hoer Olto
maar door te pralen, en dat onder om
rumoer, terwijl niemand naar hem luister
de, omdat het amendemnl alle beteeke-
nis verloren had. Dc voorzitter hakte toen
de knoop door op een wijze Alexander
den Groote waardig, want hij" verklaarde,
dat door de aanneming van hel amende
ment Van der Molen hel amendement Ollo-
de Jong was komen te vervallen. Een op
vatting, die zeer kwcslieus was, en waar
tegen do afgevaardigde voor Amsterdam
III met vrucht verzet had kunnen aantoe-
kenen. Hij deed dat dan ook, maar onge
lukkiger wijze zoo, dat hij den voorzitter
der Kamer niet behoorlijk liet uitsproken,
waarop ïlczc geweldig hamerde, cu onder
daverend gelach den lieer Otto -verzocht
te gaan zitten. En de heer Otto ging zit
ten, en thans voorgoed, waaruit men weer
zien kan, dat de beste zaak door onhan
dig optreden bedorven kan worden. Trou
wens, aan het ontwerp yoranderl dat alles
niets; na het amendement van den heer
Van der Molen zou liet amendement Olie
de Jong geen andere stemmen hebben kun
nen verkrijgen dan die der vo01 stellers,
Een amendement van dezelfde hecren om
„meer waarborgen" baalde slechts 9 stem
men hel hoorde dan ook in deze voor
loopige regeling allerminst thuis.
Nu het vak Handelsonderwijs behouden
bleef, stelde de heer Van Wijnbergen voor
aan hen, die in het bezit zijn gekomen:
van het diploma, uitgereikt door de Na
tionale Vereeniging voor Handelsonderwijs,
de bevoegdheid te geven dit vak te onder
wijzen aan dc AL U. L. O.-scholen. De Re
geering nam dit amendement over; natuur
lijk zal dat voorrecht alleen gegeven wor
den aan wie dat diploma thans hebben,
niet aan hen, die het na liet totstand
komen der wet nog verkrijgen, gesteld al
dat dio Vereeniging, nu de Staat gelegen
heid zal geven wettelijke bevoegdheid te
verkrijgen voor het geven' van onderwijs
in handelskennis, zal doorgaan met de di
ploma's verkrijgbaar te stellen.
De wet zelve werd nog niet in stemming
gebracht, omdat er wijzigingen tijdens de be
handeling in het wetsontwerp waren aan
gebracht, waarvoor dc voorzitter een twee
de lezing verordineerde.
Die was wel noodig, beweerden sömmige
bladen, die, misleid door heL gejoel, dat
er bij het optreden van den heer Otto
was, gemeend hebben dat dc wet aan het
eind der behandeling aan minder ernstige
overweging blootstond. Dit is echter geheel
mis; er is precies verkregen, wat er ook
verkregen zou zijn al was de Kamer muis
stil geweest, en al hadden alle leden daar
r.«órgezeten als doodbidders. Zeker, gejoel
«lEE JMSSHE COURANT
1