69"* Jaargang, Zaterdag 11 November 1916 No 15293 Tweede Blad. Uit de Tweede Kamer. «I rf A TM 4 Deze courant verschijnt d age 1 ij ks, met uilzondering van Zon- en Feestdaren. Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlairdingcn D. 125 tóf™ per post AL 1.65. Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent Afzonderlijke nummers 2 cent Abonnementen worden dagelijks, aangenomen. Advertentien' voos- het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan het Bureau bezorgd zijn. Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven). Prijs der AdTertentiën: Van 16 regels Q. 0.92; iedere regel meer 20 ©eats. Reclames 40 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentien bij abonnement op voordeelïge voorwaaiden- Tarieven hiervan zijn gratis aan hel Bureau te bekomen. Dagelijks worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tol den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Deze adverlentiën worden, mits voor 3 achtereenvolgende nummers opge geven, slechts 2 maal berekend. Intercommunale Telefoon No. 103. Er lag een zwaarmoedige stemming over de Tweede Kamer bij den aanvang van de zitting van Dinsdag 1.1.; het was den eersten keer, dat de leden elkaar weer ontmoetten na het plotseling verscheiden van den heer Tydeman, die den dag -vóór zijn dood zich als eerste spreker had laten inschrijven om op de groote rede van Cort van der Linden te antwoorden, weinig ver moedende dat de ore waarin niemand meer werken kan, voor hem zoo nabij was. Het gevallig en welgekozen woord, waarmee de voorzitter, Goeman Borgesius, den afge storvene herdacht, en waarbij de Regee ring zich bij monde van den premier aan sloot, werd door de Kamerleden eerbiedig staande aangehoord, en menig oog richtte zich naar de ledige plaats naast Lieftinck, waar Tiel's afgevaardigde cp enkele maan- den na 25 jaren neeft gezeten. Tydeman's heengaan is in 1de teerst0 plaats voor de Vrije Liberalen een groote slag. Hij was zoo de ziel van zijn partij dat men zich die ternauwernood zonder hem kan voorstellen. En hij geloofde onwrikbaar in haar levensvatbaarheid; zelfs torn zijn Kamerfractie in 1909 van 9 op 4 werd teruggebracht, versaagde hij niet, en op een spottende opmerking van sociaal-de- mocratische zijde over dien teruggang, kwam het afgemeten antwoord, dat ove weging, waardoor een partij verliezen heeft geleden en hoe die te herstellen zijn, uitsluitend aan die partij zelve voorkomt. Wat afgemeten en vuirect was Tydeman, zorgvuldig elk woord wikkende en wegen de; zulks te doen, achtte hij aan de eer van het Parlement verplicht, en bij de laatste boutade van zijn buurman Lief tinck, die tevens zijn vriend was, bedekte i hij het gezicht met de hand, om niet te laten zien, dat hij lachte over aardigheden, die-hij stellig in strijd moet geacht heb ben met hetgeen de parlementaire stijl eischt. s Tydeman was een beslist vrijzinnig man, al was de toepassing van de vrijzinnige beginselen, die hij de ware vond, zeker niet altijd de onze. Voor hem was Ie triomf van die beginselen het allerhoogste, en al heeft dit hem wel eens te ver gedre ven op den weg van het anti-clericalisme, hij heeft zeker heel veel voor die begin selen gedaan. Ook was hij heel wat minder conservatief dan hij werd afgeschilderd. In 1894 was hij voorstander van de Kieswet- Tak, en-zijn breuk met de liberale Tak- kianen ontstond eerst bij de ontbinding der Tweede Kamer, die het gevolg was van de aanneming van het amendement- Meijier, omdat hij weigerde de clericale Takkianen tegenover zittende liberalen te steunen; hij meende door aldus te hande- len de kieswet-Tak slechts ten koste van de vrijzinnige meerderheid -te koopen, en dat was hem te hoog een prijk. Hij gaf zijn stem aan de eerste editie-Ongevallen wet, al werd hij later dan ook, toen hij zag hoe onmisbaar complement de particu liere verzekering daarvan is, de warmste verdediger-daarvan, en "in „den nacht van -Staal" was hij het die de brug legde, waar over de b§grooting van dezen minister vei lig in haar huisje kon komen, en wij ge- -looven dat ook toen de begeerte om het vrijzinnig ministerie aan het roer te hou den, over zijn houding heeft beslist. Het kan niemand dan ook verbazen, dat een man van dezen aanleg met groote .bezorgdheid de Bevrediging' op Oindenvijsr geiüed aanzag, en de aparte Nota, door hem aan het Rapport van de Staatscom- iriissfo toegevoegd, is een doorloopend go- tuigen vajn %zijn groote (liefde voor dc{ openbare schooT, die er zeker niet min,- 'dèr om Was geworden, doordat Breda zijn' 1 Woonplaats was, en hij te midden van een katholieke bevolking vertoefde, W&aretnder .hij' zeker persoonlijke vrienden had, maai; ïfN Wier beginselen hij onvermoeid bestreed., Tech is ook in deze ten, slotte zijn hoa- is- üng geheel beheerscht door \d© liefde, voor de vrijzinnig© beginselen, en ld© laatstet rede, die hrj Bh de .Twééd© Kamer leeft! --gekoudèn, is er het belwijs van. Toen het Bfeval zoo kwiam te staan, dat do aam 88y reming van het gewijzigde artikel' 1921 ;|4/-"zoo goed als verzekerd was, zag hij, echt ®-^*sï&atsman als hij Was, dat het eenige waf hem en zijn par(%enooten stond te doen, i?Was: 'dit art 192 zoo best te doen redi- Boaren als mogelijk whs, maar dat hij nooit zóó mocht manoeuvreeren, dat hij l^nhast een aangenomen art 192 nog een fok in, de Concentratie (op den kjoopl zou moeten nemen. i J^ant Tydeman Was een staatsman, en T éen van hoog allure. Kiezersvreesj Jhiem ©;nb?efcê(njd, en hij was toch ju! zijn district buitengewoon populair, al heeft hij dan ook nooit naar eenige populariteit gejaagd; al was hij de man, die bet „neen" zeggen zoo uitnemend verstond, misschien Wel een enkele maal te veel en te spoe dig, maar dan kwam dit, omdat hij zoo vele anderen zag, die maar ai te bereid Waren om steeds „ja" te zeggen.' Persoonlijke eerzucht was hem vreemd, en dit heeft gemaakt, dai 13 nooit achter de Mmistersiafel is g-Lomec. ïïij zou dal wel gedaan hebben als hem een porte feuille ware aangeboden in een kabinet met een vrijzinnige meerderheid achter? zich, maar dat is niet bet serai seweest, noch in 1905, noch in 1913," en het denk beeld om afhankelijk tè zijn van de so ciaal-democraten, w?3 hem gewoonweg oa- veidraagbjk. Daarom heeft hij feich in 1913 met hand en tand verzet tegen de vorming van een Concentraiae-kaKaet, wat wij in hem een fout hébben gevonden, omdat na de weigering van de portefeuille door de S. D. A. P. deze in de positie was gekomen, dat ze ieder, die ze wé! aanvaardde, uiterst dankbaar moest wezen, en de historie van het thans zittend kabi net s-telt ons in deze in het gelijkCort van der Linden heeft haast geen trouwer nunistarïeelen dan de sociaal-democraten, die nu ook weer in zake Vrouwenkies recht om zoo te zeggen blindelings zijn leiding volgen. Eindelijk heeft de Con centratie zelve haar ontstaan voor een belangrijk ded. aan Tydeman te danken. Toen hij door het langdurig bewind van Heemskerk de vrijzinnige beginselen iede- ren dag meer in gevaar zag komen; toen hij begreep, dat een blijven van dat mi nisterie 'tot na 1913 voor de vrijzinnige beginselen de genadedag zou wezen heeft hij gemaakt dat het struikelblok; voor de drie fracties, om tot elkaar te komen, dat was het verzet van de Vrije liberal® tegen de invoering van Algemeen Kies recht uit den weg werd geruimd: dit was trouwens voor hem geen beginselkwestie, maar de vraag van wat vroeger of "wat later. En zijn anti-sodaal-democratische tendenzen gingen weer niet zoover, dat hij bij de groote (belangen, die bij de laatste Statenverkiezingen op bet sped stonden, niet zou hebben wallen mede- wierk®, om tot dat compromis met d© S. B. A. P. bij de herstemming® te komen, dat door de vrijzinnige beginselen werd vereischt 1 Mot Tydeman is weer een van onze groote parlementaire figuren heengegaan, en al is niemand onmisbaar, en al is er nooit waar- der woord geschreven, 'ian dat de dooien hunne docden moeten begraven, zijne plaats zal moeilijk door een ander te vervul len zijn. Over de replieken kunnen wij kort zijn. omidat er geen© enkele onder was, die wij als onmisbaar-zouden willen of kunnen quallficeeren. De heer De Savomin Lob man deed zijn best om het wantrouwen van de hoeren Eerdmans, de Mural t, Otto, Ter Spill, en Lieftinck, ten opzichte van de inzichten van de Rechterzijde weg le nemen; bij den he.-r Eerdmans gelukte die poging in zooverre, dat die verklaarde de pacificatie wel aan te durven als ér Rechts alleen Lobman "s zaten, maar zoodra do hoogleeraar, di© Rotterdam- III vertegen woordigt, naar Dr. Nolens en diens 24 ge trouwen kijkt, wordt de anti-papistische geest vaardig over hem en wordt deze hem de baas. Mr. Troelstra hield eone' zeer lange rede, om nogmaals te bewijzen, dat alle eer van deze Grondwetsherziening aan de S. D. A. P, toekomt; de invoering van het Algemeen Kiesrecht, omdat dit, eerst toen zijne partij krachtig den schouder onder het wiel zette op de politiek© programs zou zijn. gekomen. en de Bevrediging zou reeds voorbereid zijn door de Groninger motie van 1902. Na tuurlijk bleef Mr. MarchanE -ttarop het antwoord niet schuldig» di© ais rechtgeaard Vrijzimii g-cLeniocraat als een briesende leeuw ppsp ringt bij de békende sociaal- democratische aanmatiging om zich voor de oorzaak te Verklaren van alle goeds, dat er in Nederland op politiek en sociaal gebied tot stand kwam; wij.zullen ons in dezen strijd der politieke neiging niet men- gen. Met de zaak' van het Vrouwenkiesrecht zat de heer Troeistni.ua het „onaannemelijk ■van den Minister, blijkbaar ietwat verleA gen, het desbetreffende amendement is firmrMii vervang® door ©en motie, waarm de urgentie van het Algemeen Kiesrecht Wordt uitgesproken, plus een verzoek aan den Minister om pen© -Staatscommissie in t© stellen, om over- deze zaak haar a_vies uit te brengen. De heer Cört v^ d® Lm- dien, hoffelijk als altijd, zou het denkbeeld zulk een© Staatscommissie in overwe ging nemen, en over de motie zal op ad vies van-den heer van Raalte, later wonden gestemd, en dat is heel verstandig, een© zuivere stemming daarover krijgt men eerst als mm gevrijwaard is tegen het gevaar, dat ri x>r aanneming van die motie, "art SO zelf iu gevaar kan kamen. Wij bewonderen de vindingrijkheid van den heer Troelstra, maar als hij Algemeen Vrouwenkiesrecht op dit oogenblik inder daad urgent vond, had hij zijn amendement vast moeten houden. Met veel genoegen hoorden wij uit zijn mond, dat men moest trachten gerustheid in den lande over de Pacificatie te kweeken, door te zoeken naar zoo duidelijk mogelijke redactie van art 192; dit klonk anders dan de quali- ficatie van verleden week, dat de oppositie daartegen slechts een „relletje" was. Dat was heel wat wijzer dam de houding van den heer Marchant, die maar vol houdt dat die oppositie enkel uit slecht begrip voortkomt en dat men de opposanten dan maar eens precies moet uitleggen, wat de verschillende zinsneden van art 192 be- teekenen, maar dat men daarin geen ver andering moet brengen, die niets anders is dan "„een biefstukje voor de kiezers". Dat de Bevrediging zoo iets nieuws is, dat die vele voorstanders van het openbaar onderwijs met zorg moet verruilen, schijnt niet tot den leider der Vrijzïnnig-Etemocra- i® door te dnngen, evenmin als de waar heid dat art 192 met groote meerderheid in de Tweede Kamer aangenomen, min der waarl wordt als zich daartegen in den lande een groote agitatie ontwikkelt Het verwondert ons niet, want al is de opvolger van Bos zeker een man van groote bekwaamheden, hij heeft nu eenmaal geen vezel staatsmansvleesch aan het lijf. De heeren Visser van Uzendoom en Eerdmans gaven blip: .van mee te zullen gaan, als artikel 192 hen verzekerde, dat het bijzonder onderwijs evengoed zou zijn als het openbare; de beschuldiging van den laatste aan het adres van den Minister, dat hij, onder invloed in zijn Kabinet op hem uitgeoefend, tot de Berredigingsvoor- stelien was overgegaan, gaf aanleiding tot een zeer pijnlijk incident, daar de heer Cort van der Linden den spreker 'met grooten nadruk sommeerde zijn beschuldi ging nader te preciseeren, en te zeggen of hij daarmede bedoelde: beïnvloed door de Roomsche staatspartij. Het conflict werd gelukkig opgelost doordat de heer Eerd mans zijn woorden geheel terugnam, en daarvoor zijn verontschuldiging aanbood, waarop de Minister hem de hand drukte, waardoor alles weer pais en vree was. De heer Van der Voort' van Zijp bleef op bevel van den dictator uit de Kanaalstraat om additioneele artikelen vragen, waarin de onderwijsvoorstelien zonden worden vastgelegd, en dit wordt zéker geen aan gename taak voor den leider der anti- revolutionnaire Kamerfractie, nu de bond- genooten daarvan niet willen weten. De heer van Idsinga hield een tweede hoogstaande, academische rede, waarin hij min of meer een loopje nam met Loh- man en Kuyper, die Troelstra's zegewagen van het algemeen kiesrecht hieloen trek ken, maar die, hoe schoon die ook was, daarom kracht miste, omdat hij wel zoi wat hij niet, maar niet wat hij wel -wilde, in dit opzicht staat hij vrijwel gelijk met de be strijders der pacificatie, op den heer Otto dan na, die naast de openbare scholen, confessioneele Overheidsscholen wil stich ten, een middel, waaraan natuurlijk nie mand aan wil, want dan zou de openbare school, waar ieders godsdienstige gevoelens worden geëerbiedigd, zeker tot een mini mum worden gereduceerd. En de heer Nolens verklaarde zich in zake art. 192 .wel geheel tevreden te zijn met het voorstel van de Staatscommissie, dat door de Re geering is overgenomen, maar bleek niet geheel ongeneigd mede te werken tot meer bevredigende redactie, mits daardoor aan de vrijheid van richting van het ondefwijs niet te na werd gekomen, mits deze nooit zon verleenen de vrijheid van de benoe ming barer onderwijzers en van de keuze barer leerboeken. Wij voor ons meenen dat niemand van Links die vrijheid wil aantasten. Toen kwam de Minister aan het woord om het debat te resnmeeren.^Aan den heer Visser van IJzendoorn, die zulks gevraagd had, werd geantwoord, dat de Minister in deze buitengewone omstandigheden zelfs bij verwerping van zijn voorstellen, zijn post niet zou verlaten, waardoor dus.de Kamer haar volle vrijheid behoudt. Als resultaat van de debatten over art. 192 constateerde hij, dat men het in de Kamer over drie zaken eens is; lo. dat de openbare school behouden moet worden; 2o. dat er financieele gelijkstelling moet komen; 3o. dat er eischen moeten rijn voor deugdelijk onderwijs. Maar dat men het niet eens is over de vraag hoe deze drie desiderata het best in de Grondwet vast te leggen. Hij achtte het echter niet onmogelijk hierin was hij toeschietelij ker dan verleden week 5— ook voor de eischen van deugdelijkheid een redactie te krijgen, die alle partijen bevredigde, en door deze uiting zijn de kansen op het welslagen van de zaak, die o. i. toch al zeer groot waren, nog vermeerderd. Toen kwam art. SO ami de beurt. Het luidt: Het recht om de leden der Tweede Ka mer te kiezen, wordt toegekend aan de mannelijke ingezetenen, tevens Nederlan ders, of door de wet als Nederlandsche onderdanen erkend, die den door de wet te bepalen leeftijd, welke niet benaden 23 jaren mag zijn,, hebben bereikt en aan de vrouwelijke ingezetenen, die aan gelijke voorwaarden voldoen, indien en voor zoo ver de wet haar daartoe uit hoofde van niet aan het bezit van maatschappelif- ken welstand ontleende redenen bevoegd verklaart. De wet bepaalt in hoeverre de uitoefe ning van bet kiesrecht wordt geschorst voor de militairen, beneden den rang van officier bij de zee- en de landmacht voor den tijd. gedurende welken zij zich onder de wapenen bevinden. Van de uitoefening van het kiesrecht zijn uitgesloten zij, wien dat recht bij on herroepelijke rechterlijke uitspraak is ont zegd: zij, die rechtens van hun vrijheid zijn beroofd en zij, die krachtens onherroe pelijke rechterlijke uitspraak wegens krank zinnigheid of zwakheid van vermogens, de beschikking of het beheer over hun goe deren hebben verloren, of van de ouder lijke macht of de voogdij over één of meer hunner kinderen ontzet zijn. Aan onher roepelijke veroordeeling tot een vrijheids straf van meer dan een jaar of wege" - bedelarij of landlooperij, zoomede aan meer dan twee, binnen een door de wet te bepalen tijdperk vallende, onherroe pelijke rechterlijke uitspraken openbare dronkenschap vaststellende, verbindt de wet tijdelijk of blijvend het verlies van het kiesrecht. De uitoefening van het kiesrecht is verplicht volgens regels door de wet te stellen. De groote verandering is dus, dat dit artikel Algemeen Mannenktesrecht, los van alle teekenen van geschiktheid en welstand, voorschrijft, waarbij alleen zij uitgesloten. Svorden, die geestelijk maatschappelijk minderwaardig zijn; dat vrouwenkiesrecht en evenredige vertegenwoordig;ng worden mogelijk gemaakt, en stemplicht ingevoerd. Natuurlijk waren op het artikel tal van, amendementen ingediend. Daar was een amendement-Troelstra-iVian Leeuwen, om' van den 23-jarigen leeftijd den 21 jarigen' te maken, dat door den heer Troelstra! werd verdedigd met het argument, dat zoovele 21-jarige arbeiders reeds een zelf standige positie hebben. .Verder een aniendement-Hecres, omtcni aanzien van het Vrouwenkiesrecht de oor spronkelijke redactie van. de Regeering te herstellen en niet te lezen„indien en voor zoover", maar enkel „voor zoover". Dit' „indien" was er ingekomen ter wille van' de tegenstanders van vrouwenkiesrecht; die den gewonen wetgever ook vrij willen iaten niets aan vrouwenkiesrecht te doen; terwijl de schrapping van. die woorden, zooals de voorsteller terecht aantoonde,' him den plicht zal opleggen zoo spoedig mogelijk met een regeling te kexmen Daar was een amendemeut-Snoeck H®- kemans-De Visser, om ook, zootds thans het geval is, de belastingwanbelalers van bet kiesrecht uit te sluiten, verdedigd mot het oude adagium, dat, wie in de lasten, niet wil doelen, geen recht op dé luster) heeft, en tevens om de arbcidsschuwen van de stembus te weren. Dit lokte een harts tochtelijke rede van den beer Kleerekoper uit, die dit ©en maatregel tegen de arme wanbetalers noemde, terwijl de rijk© Wan betaler, d. w. z. hij, die zich veel te laag in de belastingen opgeeft, van aanneming van het amendement geen jast zou heb ben. De heer De Beaufort nam do zaak practischer, door er op te wijzen, dat hef amendement zijn doel geheel voorbijschoot, Want dat het alleen tengevolge zou heb ben, dat d© belasting van hen. die deze niet willen betalen, door de politiek© par tijen zal wórden aangezuiverd, een onder deel van de ktezerskwéék, die thans reeds op groote schaal beoefend wordt' Daar was een ameudementrHugenholtz-- Sannes, om d© tweede alinea van art 80 to schrappen en-dus de schorsing van het kiesrecht voor mindere militairen te doen,' verveen. D^d jwias. in. 1887 Sn da Grond wet gekomen op voorstel van den heed Roosebóom, al was het dan met de meer derheid van slechts één stem. en uit vrees voor ..politiek m de kazerne", maar dia was er niet gekomen volgens den verde diger daarvan, zelfs nu de politiek© par tijen, de sociaal-democratische in de eerste plaats, zooveel krachtiger politieke pro paganda maken dan vroeger. i Daar was eindelijk een amendement-Scha per om den stemplicht niet in de Grondwet vast te leggen, maar slechts mogelijk te maken; mea zou eerst eens af kunnen wachten, hoe de opkomst onder het nieuwe regime zijn zal, en een amendement-Nkm- dels .de sociaai-ieinocrateii zijn over den stemplicht het niet met elkaar eens, bm di® geheel te weren, en eindelijk een amen dement van Nispen tot Sevenaer-Beumer, omzelfs de mogelijkheid van vrouwenkies recht geheel af te snijden. De afgevaardigic voor RJbeden scheidde zich in deze van zijne partijgenooten af, en hield ter verde diging daarvan een© re te*voering, die niet hoogor kwam dan het afgezaagde argument, dat het stembiljet aan de vrouw den vrede in het geszin zal verstoren. Over den stemplicht is een groot debat geweest, dat, naar het ons voorkwam, be wust of onbewust, beheerscht werd door de kansen, die het den partijen geeft Niet iedere® bekijkt het van zoo hoog standpunt als prof. van Hamel, die in het stembiljet terecht eenc groote opvoedende kracht ziet, wat wij volkom® mot hem eens zijn. De man die gedwongen worit in het stem hokje te koenen, want het is eigenlijk geen Stemplicht maar opkomstplicht zal zich in 99 van de 100 gevallen afvragen, waarom hem deze plicht is opgelegd, hij zal dien vervullen, en daardoor op de hoog te willen komen van d© eischen der ver schillende politieke partijen. De stemplicht is verder door de heer®, Lohman, Loeft, van Idsinga, Limburg en van Beresteijn verdedig!. Natuurlij waren hunne argumenten niet dezelfde^ maar hier over was-men het wei eens, dat invoering daarvan zeer veel zal ontnemen van het mammosmistische karakter, dat onze ver kiezingen meer en meer gaan dragen, en juist door het ophalen van kiezers. Ea als men de heeren Hendels ea Beumer hoort betoogen, dat men geen zuivere uitspraak van de stembus krijgt, als de onveischillii gen. daarheen word® gesleept, zooi® wij toch de vraag will® steil®, die ook de heer Lohman deed, of de kiezers, di© slechts opkom®, als men h® na huisbet zoek e® autoritje naar de stembus ver schaft, dan niet onverschillig zijn ©n of stemplicht niet juist "geschikt is om van deze onverschillig® op .dep duur toch be: langsteltend® te mak®. Er was nog een andare quaestie, nJ. o£ meervoudig Inesrecht met dat art. 80 mo gelijk was. De Minister noodigde hen die daarvoor vre°s koesterden uit, een amende ment in te dienen, om dit te -verhinder®, en dat amendement is er dan ook geko men, onderteekend door mannen uit alle partijen der Linkerzijde. Stemplicht werd door hen op dezelfde gronden als die van den heer van Hamel verdedigd, waarbij hij nog voegde dat men zonder dien nooit tot goede Evenredige Vertegenwoordiging zou kunnen komen, daar iedereen die thuisbleef daarvan de be- teekenis zou verminderen en vooral met het oog op de aanstaande invoering van Vrouwenkiesrecht achtte hij dien noodig, waar de vrouwen in de verschillende stan den zoo heel anders tegenover den politie^ ken strijd staan. De amendementen Schaper" en BeumerMendels werden dus ten sterk ste ontraden; ook het amendement-Snoeck- Herikemans over de wanbetalers, die uitslui ting parte In het oude stelsel, waarin het betalen van belasting één van de kente kenen van geschiktheid en welstand was, maar dat zal nu* juist ophouden.-Daaren*. boven was het amendement zelfs onvol ledig van het standpunt van den voorstel ler, die dan ook de smokkelaars en de wanbetalers in do gemeentebelastingen had moeten uitsluiten. Met die „arbeidsscbuwen" nam de Minister een loopjehet was slechts een misvatting om -te meenen, dat dezen alleen onder de arbeiders voorkwamen. Het am®dement-Heeres werd onaanne melijk verklaard, omdat de Minister niet verder wilde gaan dan den grendel in, zake vrouwenkiesrecht wegschuiven. Voor de schorsing der mindere militairen voelde hij wel met veel, maar er konden zich buitengewone omstandigheden voordoen, waarin dat noodig was, en daartoe moest de Grondwet dan ook de bevoegdheid ge ven. Tegen den wensch om het artikel dan op alle militairen, van welken rang ook, te doen slaan; zooals de heer Buymaervaa Twist had gewild, had de Minister geen be zwaar. Het amendement-van Nispen tot' uit sluiting van Vrouwenkiesrecht, was natuur lijk Toor den minister onaannemelijk. - '~t f.i. jTv, Het amendement-Heeres wérd ingé&ok-l éts rü ■ft'» 4. t 4 DAMSCH

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1916 | | pagina 5