No. 15344 Bil iiraer Maat ail BEIE Maften. Eerste Blad Dokter Stillfried. Jaargang. Zaterdag 13 Januari 1917 Deze courant verschijnt dagelijks, niet uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen met inbegrip van 6 ets. incassokosten f 1.30; franco per post f 1.75. Prijs per week: Voor Schiedam en Vla ar dingen 10 cent Afzonderlijke nummers 2 cent Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan het Bureau bezorgd zijn. Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven). Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere ,egel meer 20 cents. Reclames 4.0 cent per regel. Incassokosten 5 cents Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven biervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen. Incassokosten voor Schiedam 5 cents, voor postkwitantien 10 c^ent Dagelijks worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voluoen. Deze advertentiën worden, mits voor 3 achtereenvolgende nummers opge geven, slechts 2 maal berekend. Intercommunale Telefoon Xo. 103, BÜÏTENLAND- Yan het Westelijke front. Duitseh legerberiöht Legergroep-Kroonprins RnpprechtOp onze stellingen bij Armcntières en Lens, en Aan beide zijden van den weg Albert- Bapaume, werd een door ons krachtig be antwoord hevig vijandelijk artillerievuur af gegeven. Ten X. van de Ancre deden "de Engel- schen in de vroege morgenuren Tweemaal vergeefsche aanvallen. Bij Serre werden de aanvalseolonncs voor onze linies vernietigd, ten noprden van Eaucourt werden zij, na aanvankelijk succes, door krachtige tegen aanvallen met verlies in hun vroegere stel lingen teruggedreven, 50 gevangenen en 2 mitrailleurs bleven in onze hand. Bij Bapaume zijn kleine infanteriegevech- ten nog niet geëindigd. Legergroep-Duitsehe KroonprinsTen westen van de Maas, op de Maashoogten en in de Vogezen op enkele plaatsen tijdelijke opleving van den artillerie- en mijnen- strrjd. De hedenmorgen in de rij and el ij ke •loopgraven op de hoogten van Cambres en ten oosten van Nomeny binnengedron gen afdeelingen keerden, zonder verlies, en 16 Fransche gevangenen medebrengend, te- rug. Franse h legerbericht. De nacht verliep kalm over het geheele front. Engelsch legerbericht. Veld maars chalk Huig beplcht: In, da laat ste 24 uur hebban, wij' ten noorden van de Ancre 28 gevangenen gemaakt, waaxfloor het totaal) Üer bij da geslaagda operaties van, gisteren 'gevangen genomen) vijanden tot 204 man, is gestegen;. Gfeternadht 'dronfgen wij op twee) punten ten moorden; van, Atnodht iii een vijandelijke loopgraaf; wij maakten gevangenen, on le den slechts geringe verliezen. Belangrijke autiïlorieacLiie heeft -plaats gehad 'op verschillend© punlten, bij Ran,- court. Wij 'bombardeerden, mei goed! succes de vijandelijke loopgraven) ten noorden van Ran sart tenl 'ten, noorden van Givenchy. Van het Oostelijke front. Duitseh legerbericht. Front-prins Leopold: Aan de Dwina en in het meren-gebied ten zuiden van Du.na- burg verzwakte de gevechtsactie. Aan den spoorweg Wilna.Dunaburg wer den aanvallende Russische compagnieën met verlies teruggeslagen. Twee ter verbe tering onzer 'stellingen ondernomen .aanval len ten zuidwesten van Riga brachten 32 get angenen in onze handen. Russisch legerbericht Gis eren deden de Buitschers met aan zienlijke strijdkrachten een aanval op onze Roman naar hot Duitsdh van DORA DÜXCKER. 7) Zou hrf het haar vergeven, dat zij hem deze bekentenis zoo lang had onthouden? Zou hij met haar voelen, dat zij niet anders had gekund, juist tegenover hem niet, van wien zij meende te weten, dat hij de vrouw, wanneer zij niet bepaald een genie was, enkel beschouwde ai een bekoorlijk weelde artikel in 't leven? Zou zij zijn vriend schap verbeuren? Zou zij iets op het spel zetten, waarvan zij met bodeesden schroom en onbegrijpelijk vurig verlangen in zalige uren droomde? Zijlhad, in haar gedachten verdiept, haar eerst zoo haastigen, veerkrachügcn Ired vertraagd. Op de laatste trede van het ter ras bleef zij staan en zag op de donkere dennen 'aan haar voeten neer, waartusschen de weg, badend in het maanlicht, een smalle, lichte streep vormde. Aan beid© kanten verhief zich het meer dan honderdjarige bosch als een donkere, naar den sterrenhemel- omhoog «ijzende zui lenhal. Met stille verrukking nam Gertrude Klee- mann, die tot dusver in haar leven weinig tijd had kunnen vinden voor droomen en bespiegelingen, en voor wie de maneschijn- lyriek een onbekend iets was gebleven, dit beeld dn"haar ziel op., stellingen ten oosten van Kalagem. De aan vallen werden door ons vuur en door een tegenaanval afgeslagen. Ten zuiden van het dorp Zoebilno, tus- schen Wladimir, Wolynsk en Loeszk, 10 K.M. ten! Zuiden van Kiselin, wierp de vijand uit zijn loopgraven in onze richting een slang, gelijk een brandslang, en een oogenblik later hoorde men het karakteris tieke gefluit 'van ontsnappend gas. Eerst ontwikkelde zich een geelgroene gaswolk, die vervolgens wit werd, en die door den wind, die langs het front woei, werd weg gevaagd, en dus onze loopgraven niet be reikte. Dat duurde een paar minuten en werd niet herhaald. Van het Zuidelijke front. Italiaanseh legerbericht. Aan 'het Trentinofroafc matige artillerie- actie. Vijandelijke projectielen troffen in Andraz '(Boven Cordevole) een van onze klein© 'hospitalen; 'dat duidelijk do onder- scbieidcngsteekenbn toornde.- E.T is geen slachtoffer te betreuren. Aan liet Gi'uhafront heviger avLillerie- actie. Ons 'vuur deed brand ontstaan achter de Mont 'Fartistellinig (Karst) en. droef mar- clieerendo troepen) Uiteen op de wegen van Ranziano iri 'het Trigidodal en van San' Gi'ovan,nL noordwestelijk Jvon Dwina voe rend. Hedennacht wihrp 'een.' eskader vijande lijke marihevliegtuigen 'Lat van. bommen in de streek Vau Aquilèja. Er werden drie menlschen gewond ea er werd eeriige schade aangericht. Een 'der Vliegtuigen werd neer geschoten, door 'ons Afweergeschut. De vlie gers werden, 'gevangen, genomen. Tezelfdertijd bombardeerden, onzo Vlieg tuigen met succes het vijandelijk vliegkamp in Prozecco (ten noordwesten van Triest,) en, liet watervliegstation in de haven van Triest Hoewel 'hevig beschoten, keerden onze vliegtuigen onbeschadigd terug. O ostenr ijk s ch legerbericht. Een onzer, eskaders watervliegtuigen wierp in den nacht van don 12den Januari met succes bommen op het vijandelijk vliegkamp te Beligna, hetwelk na do be schadiging door onze vliegers in het vorige jaar bij aanvallen op den 4en November en 6en December weder is opgebouwd. Op de nieuwopgerichte loods werden meerdere treffers waargenomen. Van het Roemeensche front. Duitsdh legerbericht. Front-aartshertog Jozef: Ter uitbreiding van ons sucices op 10 Januari werden gis teren -aan beide zijden van de Oitoezstraat verschillend© achter elkander gelegen stel lingen van den vijand in storm genomen. De vijand leed bloedige verliezen en ver loor een officier en 80 man als gevangenen, 6 mitrailleurs en 3 mijtawteirpeTs als buit. Tem n. en ten z. van het Soesittvdal ble ven vijandelijke aanvallen zoinder succes. Front-von Mackensen: In de moerassige streek tussclhen Braïla en Galatz, drongen wij de Russen naar den Sereth terug. Laboertea wierd genomen. In den nadht van 10 oj> 11 Januari poog den gewapende vijandelijke schepen Isaecea te passeeren en op den Dionau stroomop te gaan. Een stoomschip werd door ons artil lerievuur tot ziufcen gebracht, een ander Eindelijk liep zij verder tot aan den in gang van het dennenbosch, waaruit de warme, welriekende geur der naalden haar tegemoet kwam. En nu wandelde zij nog een' eindje over mos en planten onder do boomen door, totdat zij met den rug tegen een den geleund bleef staan wachten op dat onbekende, geheimzinnige, dat komen zou. Zij kwam zich op dien eenig-mooien, too- verachtigen avond als veranderd voor. Was zij het werkelijk zelf, die hier bij maan licht in een dennenbosch stond en op een man wachtte, voor wien zij wellicht bin nen enkele minuten, nadat hij haar beken tenis had gehoord, mets meer zou mogen zijn.?VW'as het werkelijk dezelfde Trade Kleemann, die haar geheele leven niets an ders had gekend dan arbeid en nuchtere werkelijkheid, die reeds half kind nog haar wonderlijken en geleerden vader had moe ten helpen, totdat zij later haar eigen ,weg van ernstigen arbeid en groote inspanning was gegaan Voor het eerst, sinds zij kon denken, had zij hier in Wolkenstein de zaligheid van welverdienden vrijen, tijd van stille sah- bathsrust genoten. De kleine handreikingen, die zij den dok ter hood, rekende zij niet, evenmin het schriftelijk werk, waarmede zij bezig was. Vergeleken hij hetgeen achter haar lag, was dit slechts spel. Ook dezen eersten tijd van niets doen in haar leven zou Gertrude Kleemann zich niet hebben kunnen gunnen als het lot zich niet ih een van zijn grilligste lui- gedwongen op den noordelijken oever te landen. Bnlgaarsch legerbericht. Vijandelijke monitors bombardeerden Toricea Vijandelijke vliegtuigen wierpen bommen op Toeriea eu Isaecea. In Toel- oea weiden vrouwen en kiudereu^gedood en vele huizen verwoest. Voor Isaocea de den wij door ons artillerievuur een vijan delijke sleepboot zinken Russisch legerbericht. Bij een verkenning hoven het Poetnadal ontmoette een onzer vliegtuigen twee vijan delijke vliegtuigen. Een gevecht met een dezer volgle, die daarbij tot dalen werd gedwongen. Ten zuiden van de Oitoz deed. de vijand een aanval, waarbij onze troepen iots wer den teruggedrongen. De vijand viel de Roe menie rs aan ten westen van Monastirka Kasjmoel aan de Cassina, maar wenl afge slagen. Tri deze streek zetten de Roei ne mers zelf een offensief in en wierpen zij1 don vijand op lo hoogten twee kilometers zui delijk terug. Vruchteloos waren, ook do -vijandieuijke aanvallen in de streek ten noordwesten van Canipoerile aan de Soe- sita, bijl Katoenikhal 6 K.M. ten zuid oosten vau de Boezeoe. Yan het Balkanfront. Duitscdi legerbericht. 1 Aan hot Macedonische front deal de vijand ten z. van het Ochridamoer een aan val op het Oostenrijkse h-Hongaarscli-B ul- gaarsche front achter Ciarava De stellin gen konden behouden blijven. Bulgaarscli legerbericht. Tusschan het Ochridameer en het Pr ©sim meer gingen de Bulgaarse!) e troepen en die der bondgenoolen vooruit. Van het overige front mats belangrijks, behalve zwak arid larie vu ur op enkel© plaatsen. De vredesvoorstellen. - Amerikaansche persstemmen. In een hoofdartikel over het antwoord der Entente op president Wilson's vredes nota, zegt de „Herald", dat dit document een der merkwaardigsten in de geschiedenis zal worden. Het blad zegt voorts: „Volko men. hun verantwoordelijkheid beseffend je gens de volkeren die zij vertegenwoordigen en jegens de rechtvaardige zaak, waaraan die volkeren zich gewijd hebben, zoowel als jegens de menschheid, hebben de offi cieel© woordvoerders der geallieerden een nieuwe onafhankelijkheidsverklaring na mens de beschaving neergeschreven". De „New-York Times" zegt: „Zullen de centrale mogendheden, zal Duitschland de onbeschaamdheid hebben te zeggen, dat niet elk dezer voorwaarden rechtvaardig is? In dat geval zal het oordeel der ge heele wereld tegen Duitschland zijn, zooals het thans een groot deel der wereld ge wapend tegenover zich heeft. De geheele overige wereld, buiten de grenzen der cen trale landen, zullen een vrede aanvaarden en goedkeuren, die op deze voorwaarden gegrondvest is, als een rechtvaardige vrede, indachtig aan het lijden en do verliezen, die aan de verwoestende werking van den oorlog to wijten zijn. Do wereld zal in men, geheel onverwacht, een goedaardige scherts met haar had veroorloofd. I Ergens in het verste Oosten van het irijk was een broeder van haar vader, een oud, grimmig jonggezel, om wien zij zich nooit in haar leven had bekommerd, op de ge dachte gekomen, haar tot zijn universeele erfgename te maken. Aldus was Gertrude Kleemann _eenige maanden geleden erfge name van een niet onaanzienlijk vermo gen geworden. Zij had er echter geen oogenblik aan gedacht wegens deze plotselinge verande ring in haar lot, haai' leven een andere richting te geven. Slechts een paar weken, die intusschen maanden waren geworden, had zij willen uitrusten in een mooie na tuur, om daarna haar zelfgekozen weg ver der voort te zetten. Voor het eerst op dien helderen mane- schijn-avond vervulde haar een gevoel van innige dankbaarheid jegens den ouden man, die haar den eersten rutstijd in haar be staan had geschonken, een rusttijd, die deed ontwaken, wat zij nooit te voren had gekendhet heerlijke gevoel van een vrouw en slechts een vrouw te wezen. En weer gaf Gertrude Kleemann zich op dien heerlijken avond aan haar droomen over. Pas langzamerhand drong het tot haar bewustzijn door, dat zij reeds geruimen tijd in het bosch moest hebben gestaan. Stemmen in haar nabijheid hadden haar uit haar mijmeringen opgeschrikt. Haar eer ste gedachte was: Stillfried. Zou nij niet het hijzonder de voorgestelde waarborgen voor den toekomstigen vrede in Europa welkom heeten. Kan Duitschland opkomen tegen een vrede van eeuwigdurende recht vaardigheid en recht, tegen een vei bond van volkeren, als waarborg dat de vrede niet weder zal worden verstoord Duitsch- lands bewering, dat het voo- zijn bestaan vecht, verliest alle waarde tegenover de plechtige verzekering der ge llieerden, dat het nooit hun bedoeling is geweest, het Duitsche volk te verdelgen. Het staat thans aan Duitschland te zeggen, of er nu vrede zal komen. Het kan den oorlog voortzet ten, maar dat zal een hopelooze worste ling zijn, die met de onvermijdelijke neder laag en hardere voorwaarden zal eindigen." De „New-York World" beschouwt de En tente-voorwaarden als een maximum, dat slechts bereikt zal kunnen worden, inge val Duitschland en Oostenrijk-Hongarijevol komen verslagen worden. Het blad acht die voorwaarden in twee minder belangrijl-e opzichten immoreel, n.l. wat betreft het afstaan van grondgebied aan Italië en aan Roemenie, dat, zooals- het blad op merkt, nooit aan die landen heeft be hoord. In vele opzichten echter bereikt het antwoord het toppunt van idealisme inde internationale politiek in Europa, en som mige doelen vormen een ware proclamatie van emancipatie. Het blad gaat aldus verder. „Kan Duitsch land nu weigeren het voorbeeld der geal lieerden te volgen, door zoowel zijn oorlogs doel ais zijn vredesvoorwaarden bekend te maken? Tenzij de keizerlijke regeeringen even ver willen gaan als haar vijanden, kunnen zij voor het groote tribunaal der openbare meening niet verschijnen." De bekende pro-Duitsche „American" zegt: „Het antwoord is zeer ruw. Uit den toon zou iemand, die niet beter wist, kun-- ncn opmaken, dat de geallieerden te Berlijn vredesvoorwaarden voorschrijven. Het bla.d verklaart, dat de centrale mogendheden deze voorwaarden nooit zullen aannemen eu zegt dan: „Als aan deze eischen vast gehouden zal worden, dan zal er geen vrede komen vóór een van beide partijen de overwinning behaald heeft of uitgeput neerstort." Duitsche persstemmen over 'do nota der Entente. Over de nota van de Entente schrijft de „Lokal-Anzeigcr"In elk Duitschcr in wiens hart toch een spoor van eergevoel onwaar digheid is, zal een blik op dat eeuwig ge denkwaardige document de laatste rest van vredesverlangen vernietigen, daar het on mogelijk is, dat de Duitschcr verlangen naar een vrede gevoelt, die er zoo uitziet als die, welken dat document in uitzicht stelt. Hot tienvoudig verhond constateerde thans bij oorkonde, dat dc oorlog een ver overingsoorlog is. Tevergeefs trachtten de samenstellers der nota te bewijzen, dat het een veroveringsoorlog ter verwezenlijking van net nationaliteitenbeginsel is. De „Deutsche Tageszeitung" zegt: Voor en na streven de vijanden naar de verwe- alleen komen? Kwam hij mogelijk in 't geheel niet? Hadtien anderen den weg naar haar gevonden? En plotseling werd haar stemming zeer nuchter. De stemmen klonken dichterbij. Gertrude onderscheidde nu duidelijk den scherp gcaccentueerdon spreektrant van juf frouw Mengegoid. „AVeet u zoo mag ik gaarne wan delen. Zoo is het interessant,hoorde zij het meisje zeggen. Zij werd ijskoud van schrik. Zij had de coquettcrie, waarmede Rosalie Mengegoid haar netten naar Stillfried uitwierp, reeds meermalen opgemerkt. Tot dusver schenen haar toenaderingen ijdel geweest te zijn. Zou hij juist nu in haar strikken geraakt wezen? Een groote angst maakte zich van haar meester. Rosalie trad uit het kreupelhout aan den arm van een heer, dien Gertrude Klee mann in het eerste -oogenblik niet herkende. Alleen zooveel wist zij, dat het niet Frits Stillfried was. Een innige vreugde dreef haar het bloed weer naar de bleek gewor den wangen. Juffrouw Mengegoid. die wat bijziende was, h;wl 't eenzame meisje onder de den nen nog niet opgemerkt. „Wel, mijnheer Korb, waarom blijven wij staan? Heeft u mij misschien iets bijzon ders te zeggen?" vroeg zij coquet. ,De Tedacteur van de „Freie Warte'" had verschrikt naar juffrouw Kleemann geke ken. Deze ontmoeting vond hij uiterst pijn lijk. Hij was er volstrekt niet op gesteld zcnlijking van eischen, die uit moeten loo- pen op de vernietiging van Duitschlands positie als groote mogendheid en het Duit sche volk tot verminking en verkommering vcroordeelen. Het „Beri. Tagebl." merkt op, dat men) de eischen slechts- dwaas en zinneloos kan vinden. Dc Duitsche regeering liet in haar nota uitkomen, dat haar voorwaarden in geen onoverbrugbare tegenspraak waren met het program van verzoening, dat Wilson aanbeveelt. De Entente-mogendheden zeg gen nauwkeuriger "wat zij willen, maar bar ricadeeren tevens telken weg die tot ver zoening zou kunnen voeren. De „Tagliohe 'Rundschau" schrijft: De oorlog der nota's zal hiermee voorloopig wel 'geëindigd *zijrVan den Sereth en de Middellandsche Zee 'hoort men een anderen oorlog met duidelijker stem. De „Kreuszeitung" neemt na een uit eenzetting van de bedoelingen der Entente: Dit program 'zou ook den ijverigsten paci fist ten 'onzent voldoende moeten zijn. Te genover de uitingen van den vijand stelt het blad de Duitsche nota aan de neutra len en juicht de juiste gevolgtrekking hier van toe, gelijk die ook reeds was gemaakt in de keizerlijke legerorder. De oorlog duurt voort. Daarbij 'zal do regeering liet geheele Duitsche volk achter zich hebben, hoe blij- der, geestdriftiger ten vastberadener zij den strijd voert. Een Belgische nolaaan pre sa ri ent Wilson. Tegelijk met het gezamenlijk antwoord van de geallieerde regeenngen overhandigde Criand den gezant van de Vereenigde Sta ten een afzonderlijke nota van de Belgi sche regeering. De Belgische regeering geeft hierin uiting aan haar diepe erkentelijkheid jegens het Amerikaansche volk en voegt er aan toe: President Wilson schijnt te mcenen, dat dc menschen, die in twee vijandelijke kam pen gesplitst zijn, hetzelfde oorlogsdoel na streven. Het vdórbeeld van België toont ongelukkigerwijs aan, dat dit niet het ge val is. België had nooit, zooals de Cen trale mogendheden, veroveringzuchtige be doelingen. De baibaarsche wijze, waarop de Duitsche 'regeering de Belgische natie behandeld heeft en nog behandelt, laat niet toe te veronderstellen, dat er Duitschland aan gelegen is in de toekomst de rechten der zwakke volkeren te waarborgen, welke het, sinds dc door dat land ontketend© oorlog Europa begon te verwoesten, steeds met voeten heeft getreden. Aan den tenderen kant neemt Z. M.'s regeering met "vreugde ©n vertrouwen kennis van de verzekering, dat de Vereenigde Sta ten vorlangèn, maatregelen voor te berei den, die na het sluiten van der. vrede ge nomen zullen worden, om de kleine naties tegen geweld eu verdrukking te beschermen. Vóór het Duitsche ultimatum wensohte Belgié slechts in goede verstandhouding met ai zijn naburen te leven. Het nam met' nauwgezette loyaliteit jegens elk van hen de plichten 'waar, die door de neutraliteit waren voorgeschreven. Mloe is het door Duitschland beloond voor het vertrouwen, dat het geschonken had? Op één enkelen dag werd Üe neutraliteit zonder plausicbele reden geschonden ten het land overval len. Toen Üe rijkskanselier deze schending vau recht en verdragen m don Rijksdag met juffrouw Mengegoid, die hem tot deze avondwandeling had overgehaald, in een Schijnbaar zoo intiem samenzijn gezien te worden. Hij kende maar «al te goed de be lachelijke rol, die zij in Wolkenstein speelde. Zonder veel complimenten te maken, liet hij Rosalie"s arm los en ging op juf frouw Kleemann toe, die haar schrik en haar bevangenheid slechts langzaam over won. „Het zal u zeker verwonderen, mejuf frouw, dat ik zoo laat nog naar boven kom, maar dokter Stillfried verzocht mij nog ioc-n aangolegeaiiheid voor ile „Freio War te" met den heer Radtke ïn orde ,te bren gen." „Maar teerst hebban we gewandeld. Het was verrukkelijk, niet waar, mijnheer, Korl>?" Ue jonge man stond verleger-, in kijken, hij avemschto juffrouw* Mengegoid raar het eind der wereld. Nu hoorde hijl h,tar zeg gen: „Maar als ik vragen, mag, wat /voert u hier Uit, juffrouw, zoo' eenzaam hij nacht in klou manneschijn?"' Zij (keek Gertrude Kleemann' met dicht geknepen oogen 'onbeschaamd aan. Korb adel haar haastig in de rede: 1 „De juffrouw zal nog eten luchtje go- schept hebben, zooals wij ook. Maar gaat u nu 'moe, juffrouw Mengegoid? Dokter Stillfried verwacht in die „Linie" bericht ovteir den afloop der conferentie. Het womit meer dan, tijjd Rajittóa op te zoeken." (Wordt vervolgd). o n> SCHIEDAMSCHE COURANT

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1917 | | pagina 1