No. 15344
Bil iiraer Maat ail BEIE Maften.
Eerste Blad
Dokter Stillfried.
Jaargang.
Zaterdag 13 Januari 1917
Deze courant verschijnt dagelijks, niet uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen met inbegrip van
6 ets. incassokosten f 1.30; franco per post f 1.75.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vla ar dingen 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere ,egel meer
20 cents. Reclames 4.0 cent per regel. Incassokosten 5 cents Groote letters naar
de plaats die zij innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
biervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
Incassokosten voor Schiedam 5 cents, voor postkwitantien 10 c^ent
Dagelijks worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voluoen.
Deze advertentiën worden, mits voor 3 achtereenvolgende nummers opge
geven, slechts 2 maal berekend.
Intercommunale Telefoon Xo. 103,
BÜÏTENLAND-
Yan het Westelijke front.
Duitseh legerberiöht
Legergroep-Kroonprins RnpprechtOp
onze stellingen bij Armcntières en Lens,
en Aan beide zijden van den weg Albert-
Bapaume, werd een door ons krachtig be
antwoord hevig vijandelijk artillerievuur af
gegeven.
Ten X. van de Ancre deden "de Engel-
schen in de vroege morgenuren Tweemaal
vergeefsche aanvallen. Bij Serre werden de
aanvalseolonncs voor onze linies vernietigd,
ten noprden van Eaucourt werden zij, na
aanvankelijk succes, door krachtige tegen
aanvallen met verlies in hun vroegere stel
lingen teruggedreven, 50 gevangenen en 2
mitrailleurs bleven in onze hand.
Bij Bapaume zijn kleine infanteriegevech-
ten nog niet geëindigd.
Legergroep-Duitsehe KroonprinsTen
westen van de Maas, op de Maashoogten en
in de Vogezen op enkele plaatsen tijdelijke
opleving van den artillerie- en mijnen-
strrjd. De hedenmorgen in de rij and el ij ke
•loopgraven op de hoogten van Cambres
en ten oosten van Nomeny binnengedron
gen afdeelingen keerden, zonder verlies, en
16 Fransche gevangenen medebrengend, te-
rug.
Franse h legerbericht.
De nacht verliep kalm over het geheele
front.
Engelsch legerbericht.
Veld maars chalk Huig beplcht: In, da laat
ste 24 uur hebban, wij' ten noorden van de
Ancre 28 gevangenen gemaakt, waaxfloor
het totaal) Üer bij da geslaagda operaties
van, gisteren 'gevangen genomen) vijanden
tot 204 man, is gestegen;.
Gfeternadht 'dronfgen wij op twee) punten
ten moorden; van, Atnodht iii een vijandelijke
loopgraaf; wij maakten gevangenen, on le
den slechts geringe verliezen.
Belangrijke autiïlorieacLiie heeft -plaats
gehad 'op verschillend© punlten, bij Ran,-
court. Wij 'bombardeerden, mei goed! succes
de vijandelijke loopgraven) ten noorden van
Ran sart tenl 'ten, noorden van Givenchy.
Van het Oostelijke front.
Duitseh legerbericht.
Front-prins Leopold: Aan de Dwina en
in het meren-gebied ten zuiden van Du.na-
burg verzwakte de gevechtsactie.
Aan den spoorweg Wilna.Dunaburg wer
den aanvallende Russische compagnieën
met verlies teruggeslagen. Twee ter verbe
tering onzer 'stellingen ondernomen .aanval
len ten zuidwesten van Riga brachten 32
get angenen in onze handen.
Russisch legerbericht
Gis eren deden de Buitschers met aan
zienlijke strijdkrachten een aanval op onze
Roman naar hot Duitsdh van
DORA DÜXCKER.
7)
Zou hrf het haar vergeven, dat zij hem
deze bekentenis zoo lang had onthouden?
Zou hij met haar voelen, dat zij niet anders
had gekund, juist tegenover hem niet, van
wien zij meende te weten, dat hij de vrouw,
wanneer zij niet bepaald een genie was,
enkel beschouwde ai een bekoorlijk weelde
artikel in 't leven? Zou zij zijn vriend
schap verbeuren? Zou zij iets op het spel
zetten, waarvan zij met bodeesden schroom
en onbegrijpelijk vurig verlangen in zalige
uren droomde?
Zijlhad, in haar gedachten verdiept, haar
eerst zoo haastigen, veerkrachügcn Ired
vertraagd. Op de laatste trede van het ter
ras bleef zij staan en zag op de donkere
dennen 'aan haar voeten neer, waartusschen
de weg, badend in het maanlicht, een
smalle, lichte streep vormde.
Aan beid© kanten verhief zich het meer
dan honderdjarige bosch als een donkere,
naar den sterrenhemel- omhoog «ijzende zui
lenhal.
Met stille verrukking nam Gertrude Klee-
mann, die tot dusver in haar leven weinig
tijd had kunnen vinden voor droomen en
bespiegelingen, en voor wie de maneschijn-
lyriek een onbekend iets was gebleven, dit
beeld dn"haar ziel op.,
stellingen ten oosten van Kalagem. De aan
vallen werden door ons vuur en door een
tegenaanval afgeslagen.
Ten zuiden van het dorp Zoebilno, tus-
schen Wladimir, Wolynsk en Loeszk, 10
K.M. ten! Zuiden van Kiselin, wierp de
vijand uit zijn loopgraven in onze richting
een slang, gelijk een brandslang, en een
oogenblik later hoorde men het karakteris
tieke gefluit 'van ontsnappend gas. Eerst
ontwikkelde zich een geelgroene gaswolk,
die vervolgens wit werd, en die door den
wind, die langs het front woei, werd weg
gevaagd, en dus onze loopgraven niet be
reikte. Dat duurde een paar minuten en
werd niet herhaald.
Van het Zuidelijke front.
Italiaanseh legerbericht.
Aan 'het Trentinofroafc matige artillerie-
actie. Vijandelijke projectielen troffen in
Andraz '(Boven Cordevole) een van onze
klein© 'hospitalen; 'dat duidelijk do onder-
scbieidcngsteekenbn toornde.- E.T is geen
slachtoffer te betreuren.
Aan liet Gi'uhafront heviger avLillerie-
actie. Ons 'vuur deed brand ontstaan achter
de Mont 'Fartistellinig (Karst) en. droef mar-
clieerendo troepen) Uiteen op de wegen van
Ranziano iri 'het Trigidodal en van San'
Gi'ovan,nL noordwestelijk Jvon Dwina voe
rend.
Hedennacht wihrp 'een.' eskader vijande
lijke marihevliegtuigen 'Lat van. bommen in
de streek Vau Aquilèja. Er werden drie
menlschen gewond ea er werd eeriige schade
aangericht. Een 'der Vliegtuigen werd neer
geschoten, door 'ons Afweergeschut. De vlie
gers werden, 'gevangen, genomen.
Tezelfdertijd bombardeerden, onzo Vlieg
tuigen met succes het vijandelijk vliegkamp
in Prozecco (ten noordwesten van Triest,)
en, liet watervliegstation in de haven van
Triest Hoewel 'hevig beschoten, keerden
onze vliegtuigen onbeschadigd terug.
O ostenr ijk s ch legerbericht.
Een onzer, eskaders watervliegtuigen
wierp in den nacht van don 12den Januari
met succes bommen op het vijandelijk
vliegkamp te Beligna, hetwelk na do be
schadiging door onze vliegers in het vorige
jaar bij aanvallen op den 4en November
en 6en December weder is opgebouwd. Op
de nieuwopgerichte loods werden meerdere
treffers waargenomen.
Van het Roemeensche front.
Duitsdh legerbericht.
Front-aartshertog Jozef: Ter uitbreiding
van ons sucices op 10 Januari werden gis
teren -aan beide zijden van de Oitoezstraat
verschillend© achter elkander gelegen stel
lingen van den vijand in storm genomen.
De vijand leed bloedige verliezen en ver
loor een officier en 80 man als gevangenen,
6 mitrailleurs en 3 mijtawteirpeTs als buit.
Tem n. en ten z. van het Soesittvdal ble
ven vijandelijke aanvallen zoinder succes.
Front-von Mackensen: In de moerassige
streek tussclhen Braïla en Galatz, drongen
wij de Russen naar den Sereth terug.
Laboertea wierd genomen.
In den nadht van 10 oj> 11 Januari poog
den gewapende vijandelijke schepen Isaecea
te passeeren en op den Dionau stroomop te
gaan. Een stoomschip werd door ons artil
lerievuur tot ziufcen gebracht, een ander
Eindelijk liep zij verder tot aan den in
gang van het dennenbosch, waaruit de
warme, welriekende geur der naalden haar
tegemoet kwam. En nu wandelde zij nog
een' eindje over mos en planten onder do
boomen door, totdat zij met den rug tegen
een den geleund bleef staan wachten op dat
onbekende, geheimzinnige, dat komen zou.
Zij kwam zich op dien eenig-mooien, too-
verachtigen avond als veranderd voor. Was
zij het werkelijk zelf, die hier bij maan
licht in een dennenbosch stond en op een
man wachtte, voor wien zij wellicht bin
nen enkele minuten, nadat hij haar beken
tenis had gehoord, mets meer zou mogen
zijn.?VW'as het werkelijk dezelfde Trade
Kleemann, die haar geheele leven niets an
ders had gekend dan arbeid en nuchtere
werkelijkheid, die reeds half kind nog haar
wonderlijken en geleerden vader had moe
ten helpen, totdat zij later haar eigen ,weg
van ernstigen arbeid en groote inspanning
was gegaan
Voor het eerst, sinds zij kon denken,
had zij hier in Wolkenstein de zaligheid van
welverdienden vrijen, tijd van stille sah-
bathsrust genoten.
De kleine handreikingen, die zij den dok
ter hood, rekende zij niet, evenmin het
schriftelijk werk, waarmede zij bezig was.
Vergeleken hij hetgeen achter haar lag, was
dit slechts spel.
Ook dezen eersten tijd van niets doen in
haar leven zou Gertrude Kleemann zich
niet hebben kunnen gunnen als het lot
zich niet ih een van zijn grilligste lui-
gedwongen op den noordelijken oever te
landen.
Bnlgaarsch legerbericht.
Vijandelijke monitors bombardeerden
Toricea Vijandelijke vliegtuigen wierpen
bommen op Toeriea eu Isaecea. In Toel-
oea weiden vrouwen en kiudereu^gedood
en vele huizen verwoest. Voor Isaocea de
den wij door ons artillerievuur een vijan
delijke sleepboot zinken
Russisch legerbericht.
Bij een verkenning hoven het Poetnadal
ontmoette een onzer vliegtuigen twee vijan
delijke vliegtuigen. Een gevecht met een
dezer volgle, die daarbij tot dalen werd
gedwongen.
Ten zuiden van de Oitoz deed. de vijand
een aanval, waarbij onze troepen iots wer
den teruggedrongen. De vijand viel de Roe
menie rs aan ten westen van Monastirka
Kasjmoel aan de Cassina, maar wenl afge
slagen. Tri deze streek zetten de Roei ne
mers zelf een offensief in en wierpen zij1 don
vijand op lo hoogten twee kilometers zui
delijk terug. Vruchteloos waren, ook do
-vijandieuijke aanvallen in de streek ten
noordwesten van Canipoerile aan de Soe-
sita, bijl Katoenikhal 6 K.M. ten zuid
oosten vau de Boezeoe.
Yan het Balkanfront.
Duitscdi legerbericht. 1
Aan hot Macedonische front deal de
vijand ten z. van het Ochridamoer een aan
val op het Oostenrijkse h-Hongaarscli-B ul-
gaarsche front achter Ciarava De stellin
gen konden behouden blijven.
Bulgaarscli legerbericht.
Tusschan het Ochridameer en het Pr ©sim
meer gingen de Bulgaarse!) e troepen en die
der bondgenoolen vooruit. Van het overige
front mats belangrijks, behalve zwak arid
larie vu ur op enkel© plaatsen.
De vredesvoorstellen.
- Amerikaansche persstemmen.
In een hoofdartikel over het antwoord
der Entente op president Wilson's vredes
nota, zegt de „Herald", dat dit document
een der merkwaardigsten in de geschiedenis
zal worden. Het blad zegt voorts: „Volko
men. hun verantwoordelijkheid beseffend je
gens de volkeren die zij vertegenwoordigen
en jegens de rechtvaardige zaak, waaraan
die volkeren zich gewijd hebben, zoowel
als jegens de menschheid, hebben de offi
cieel© woordvoerders der geallieerden een
nieuwe onafhankelijkheidsverklaring na
mens de beschaving neergeschreven".
De „New-York Times" zegt: „Zullen de
centrale mogendheden, zal Duitschland de
onbeschaamdheid hebben te zeggen, dat
niet elk dezer voorwaarden rechtvaardig
is? In dat geval zal het oordeel der ge
heele wereld tegen Duitschland zijn, zooals
het thans een groot deel der wereld ge
wapend tegenover zich heeft. De geheele
overige wereld, buiten de grenzen der cen
trale landen, zullen een vrede aanvaarden
en goedkeuren, die op deze voorwaarden
gegrondvest is, als een rechtvaardige vrede,
indachtig aan het lijden en do verliezen,
die aan de verwoestende werking van den
oorlog to wijten zijn. Do wereld zal in
men, geheel onverwacht, een goedaardige
scherts met haar had veroorloofd. I
Ergens in het verste Oosten van het irijk
was een broeder van haar vader, een oud,
grimmig jonggezel, om wien zij zich nooit
in haar leven had bekommerd, op de ge
dachte gekomen, haar tot zijn universeele
erfgename te maken. Aldus was Gertrude
Kleemann _eenige maanden geleden erfge
name van een niet onaanzienlijk vermo
gen geworden.
Zij had er echter geen oogenblik aan
gedacht wegens deze plotselinge verande
ring in haar lot, haai' leven een andere
richting te geven. Slechts een paar weken,
die intusschen maanden waren geworden,
had zij willen uitrusten in een mooie na
tuur, om daarna haar zelfgekozen weg ver
der voort te zetten.
Voor het eerst op dien helderen mane-
schijn-avond vervulde haar een gevoel van
innige dankbaarheid jegens den ouden man,
die haar den eersten rutstijd in haar be
staan had geschonken, een rusttijd, die
deed ontwaken, wat zij nooit te voren had
gekendhet heerlijke gevoel van een
vrouw en slechts een vrouw te wezen.
En weer gaf Gertrude Kleemann zich op
dien heerlijken avond aan haar droomen
over.
Pas langzamerhand drong het tot haar
bewustzijn door, dat zij reeds geruimen
tijd in het bosch moest hebben gestaan.
Stemmen in haar nabijheid hadden haar
uit haar mijmeringen opgeschrikt. Haar eer
ste gedachte was: Stillfried. Zou nij niet
het hijzonder de voorgestelde waarborgen
voor den toekomstigen vrede in Europa
welkom heeten. Kan Duitschland opkomen
tegen een vrede van eeuwigdurende recht
vaardigheid en recht, tegen een vei bond
van volkeren, als waarborg dat de vrede
niet weder zal worden verstoord Duitsch-
lands bewering, dat het voo- zijn bestaan
vecht, verliest alle waarde tegenover de
plechtige verzekering der ge llieerden, dat
het nooit hun bedoeling is geweest, het
Duitsche volk te verdelgen. Het staat thans
aan Duitschland te zeggen, of er nu vrede
zal komen. Het kan den oorlog voortzet
ten, maar dat zal een hopelooze worste
ling zijn, die met de onvermijdelijke neder
laag en hardere voorwaarden zal eindigen."
De „New-York World" beschouwt de En
tente-voorwaarden als een maximum, dat
slechts bereikt zal kunnen worden, inge
val Duitschland en Oostenrijk-Hongarijevol
komen verslagen worden. Het blad acht die
voorwaarden in twee minder belangrijl-e
opzichten immoreel, n.l. wat betreft het
afstaan van grondgebied aan Italië en
aan Roemenie, dat, zooals- het blad op
merkt, nooit aan die landen heeft be
hoord. In vele opzichten echter bereikt het
antwoord het toppunt van idealisme inde
internationale politiek in Europa, en som
mige doelen vormen een ware proclamatie
van emancipatie.
Het blad gaat aldus verder. „Kan Duitsch
land nu weigeren het voorbeeld der geal
lieerden te volgen, door zoowel zijn oorlogs
doel ais zijn vredesvoorwaarden bekend te
maken? Tenzij de keizerlijke regeeringen
even ver willen gaan als haar vijanden,
kunnen zij voor het groote tribunaal der
openbare meening niet verschijnen."
De bekende pro-Duitsche „American"
zegt: „Het antwoord is zeer ruw. Uit den
toon zou iemand, die niet beter wist, kun--
ncn opmaken, dat de geallieerden te Berlijn
vredesvoorwaarden voorschrijven. Het bla.d
verklaart, dat de centrale mogendheden
deze voorwaarden nooit zullen aannemen
eu zegt dan: „Als aan deze eischen vast
gehouden zal worden, dan zal er geen
vrede komen vóór een van beide partijen
de overwinning behaald heeft of uitgeput
neerstort."
Duitsche persstemmen over
'do nota der Entente.
Over de nota van de Entente schrijft de
„Lokal-Anzeigcr"In elk Duitschcr in wiens
hart toch een spoor van eergevoel onwaar
digheid is, zal een blik op dat eeuwig ge
denkwaardige document de laatste rest van
vredesverlangen vernietigen, daar het on
mogelijk is, dat de Duitschcr verlangen
naar een vrede gevoelt, die er zoo uitziet
als die, welken dat document in uitzicht
stelt.
Hot tienvoudig verhond constateerde
thans bij oorkonde, dat dc oorlog een ver
overingsoorlog is. Tevergeefs trachtten de
samenstellers der nota te bewijzen, dat het
een veroveringsoorlog ter verwezenlijking
van net nationaliteitenbeginsel is.
De „Deutsche Tageszeitung" zegt: Voor
en na streven de vijanden naar de verwe-
alleen komen? Kwam hij mogelijk in 't
geheel niet? Hadtien anderen den weg naar
haar gevonden?
En plotseling werd haar stemming zeer
nuchter. De stemmen klonken dichterbij.
Gertrude onderscheidde nu duidelijk den
scherp gcaccentueerdon spreektrant van juf
frouw Mengegoid.
„AVeet u zoo mag ik gaarne wan
delen. Zoo is het interessant,hoorde zij
het meisje zeggen.
Zij werd ijskoud van schrik. Zij had de
coquettcrie, waarmede Rosalie Mengegoid
haar netten naar Stillfried uitwierp, reeds
meermalen opgemerkt. Tot dusver schenen
haar toenaderingen ijdel geweest te zijn.
Zou hij juist nu in haar strikken geraakt
wezen? Een groote angst maakte zich van
haar meester.
Rosalie trad uit het kreupelhout aan den
arm van een heer, dien Gertrude Klee
mann in het eerste -oogenblik niet herkende.
Alleen zooveel wist zij, dat het niet Frits
Stillfried was. Een innige vreugde dreef
haar het bloed weer naar de bleek gewor
den wangen.
Juffrouw Mengegoid. die wat bijziende
was, h;wl 't eenzame meisje onder de den
nen nog niet opgemerkt.
„Wel, mijnheer Korb, waarom blijven wij
staan? Heeft u mij misschien iets bijzon
ders te zeggen?" vroeg zij coquet.
,De Tedacteur van de „Freie Warte'" had
verschrikt naar juffrouw Kleemann geke
ken. Deze ontmoeting vond hij uiterst pijn
lijk. Hij was er volstrekt niet op gesteld
zcnlijking van eischen, die uit moeten loo-
pen op de vernietiging van Duitschlands
positie als groote mogendheid en het Duit
sche volk tot verminking en verkommering
vcroordeelen.
Het „Beri. Tagebl." merkt op, dat men)
de eischen slechts- dwaas en zinneloos kan
vinden. Dc Duitsche regeering liet in haar
nota uitkomen, dat haar voorwaarden in
geen onoverbrugbare tegenspraak waren met
het program van verzoening, dat Wilson
aanbeveelt. De Entente-mogendheden zeg
gen nauwkeuriger "wat zij willen, maar bar
ricadeeren tevens telken weg die tot ver
zoening zou kunnen voeren.
De „Tagliohe 'Rundschau" schrijft: De
oorlog der nota's zal hiermee voorloopig
wel 'geëindigd *zijrVan den Sereth en de
Middellandsche Zee 'hoort men een anderen
oorlog met duidelijker stem.
De „Kreuszeitung" neemt na een uit
eenzetting van de bedoelingen der Entente:
Dit program 'zou ook den ijverigsten paci
fist ten 'onzent voldoende moeten zijn. Te
genover de uitingen van den vijand stelt
het blad de Duitsche nota aan de neutra
len en juicht de juiste gevolgtrekking hier
van toe, gelijk die ook reeds was gemaakt
in de keizerlijke legerorder. De oorlog duurt
voort. Daarbij 'zal do regeering liet geheele
Duitsche volk achter zich hebben, hoe blij-
der, geestdriftiger ten vastberadener zij den
strijd voert.
Een Belgische nolaaan pre sa
ri ent Wilson.
Tegelijk met het gezamenlijk antwoord
van de geallieerde regeenngen overhandigde
Criand den gezant van de Vereenigde Sta
ten een afzonderlijke nota van de Belgi
sche regeering.
De Belgische regeering geeft hierin uiting
aan haar diepe erkentelijkheid jegens het
Amerikaansche volk en voegt er aan toe:
President Wilson schijnt te mcenen, dat
dc menschen, die in twee vijandelijke kam
pen gesplitst zijn, hetzelfde oorlogsdoel na
streven. Het vdórbeeld van België toont
ongelukkigerwijs aan, dat dit niet het ge
val is. België had nooit, zooals de Cen
trale mogendheden, veroveringzuchtige be
doelingen. De baibaarsche wijze, waarop
de Duitsche 'regeering de Belgische natie
behandeld heeft en nog behandelt, laat niet
toe te veronderstellen, dat er Duitschland
aan gelegen is in de toekomst de rechten
der zwakke volkeren te waarborgen, welke
het, sinds dc door dat land ontketend©
oorlog Europa begon te verwoesten, steeds
met voeten heeft getreden.
Aan den tenderen kant neemt Z. M.'s
regeering met "vreugde ©n vertrouwen kennis
van de verzekering, dat de Vereenigde Sta
ten vorlangèn, maatregelen voor te berei
den, die na het sluiten van der. vrede ge
nomen zullen worden, om de kleine naties
tegen geweld eu verdrukking te beschermen.
Vóór het Duitsche ultimatum wensohte
Belgié slechts in goede verstandhouding
met ai zijn naburen te leven. Het nam met'
nauwgezette loyaliteit jegens elk van hen
de plichten 'waar, die door de neutraliteit
waren voorgeschreven. Mloe is het door
Duitschland beloond voor het vertrouwen,
dat het geschonken had? Op één enkelen
dag werd Üe neutraliteit zonder plausicbele
reden geschonden ten het land overval
len. Toen Üe rijkskanselier deze schending
vau recht en verdragen m don Rijksdag
met juffrouw Mengegoid, die hem tot deze
avondwandeling had overgehaald, in een
Schijnbaar zoo intiem samenzijn gezien te
worden. Hij kende maar «al te goed de be
lachelijke rol, die zij in Wolkenstein
speelde.
Zonder veel complimenten te maken, liet
hij Rosalie"s arm los en ging op juf
frouw Kleemann toe, die haar schrik en
haar bevangenheid slechts langzaam over
won.
„Het zal u zeker verwonderen, mejuf
frouw, dat ik zoo laat nog naar boven
kom, maar dokter Stillfried verzocht mij
nog ioc-n aangolegeaiiheid voor ile „Freio War
te" met den heer Radtke ïn orde ,te bren
gen."
„Maar teerst hebban we gewandeld. Het
was verrukkelijk, niet waar, mijnheer,
Korl>?"
Ue jonge man stond verleger-, in kijken,
hij avemschto juffrouw* Mengegoid raar het
eind der wereld. Nu hoorde hijl h,tar zeg
gen:
„Maar als ik vragen, mag, wat /voert
u hier Uit, juffrouw, zoo' eenzaam hij nacht
in klou manneschijn?"'
Zij (keek Gertrude Kleemann' met dicht
geknepen oogen 'onbeschaamd aan.
Korb adel haar haastig in de rede:
1 „De juffrouw zal nog eten luchtje go-
schept hebben, zooals wij ook. Maar gaat
u nu 'moe, juffrouw Mengegoid? Dokter
Stillfried verwacht in die „Linie" bericht
ovteir den afloop der conferentie. Het womit
meer dan, tijjd Rajittóa op te zoeken."
(Wordt vervolgd).
o n>
SCHIEDAMSCHE COURANT