IS*" Jaargang,
Vrijde 2 Februari 1917
No. 15361
Dokler Stïïlfried-
Q
m
Kennisgeving.
Kennisgeving.
BÜïTËSLAm
De onbeperkte daJkbootoorlog
lil
lm
i i I V5
V i -
V -» t 'O ^-SS-'fy^
t y V,»,
11 f}
t*"
'^^j&ZSSt*
c:ura*
3>ttot couroat v®rsohijat dag eiq ks, met uilzondonag \&a Zon- *u F#««tda^n.
Er§# p#r icwarfcaalVoce Schiedam oa Yiaaidingen met ial^pip y**
- vat I J 4
Rel». incassokosten f 1.30; franco />er post 11,75.
v PMS* p«r week: Voor Schiedam en VUardiagea 10
Afzonderlijke nummers 2 cent
Abonnementen worden dagelijks aaofspomen.
•eat
Advertentién voor het eerstvolgend mm vomer moeten daa middags v66r eea
ttur «u het Bureau bezorgd zjjn.
Bureau: Lange Savon No. 141 (kosk Korte Ifavea).
Prijs dar Ad ver teutië&i Va» 1^-S jufeJs fh 0.9*2; iedere ra|ei meat
80 «ante. Reclames 40 ««at par reje3. IneürMokovtef) S eeuèe. OroOje letters ©aaf
'üo plaats die zij innemen.
Advertentien b§ «bonnemeat op roordeeiig* voorwaarde*. T«riev«a
Marron aijn gratie aan het Barsen te bokama*.
Incaesokoatea voor Sohiedasa 5 cents, voor pootfcwètautiën 10 cent.
Degelijks warden zoogenaamde kleine ndvertentidn opgenomen tot den prijs
va* 40 eents per advertentie, hij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Deze adverteutiSn worden, mits voor 3 achtereenvolgend* summon opge
geven, slechts 2 maal berekend.
laterconminiiate Telefoon No. iOtt.
D# Burgemeester van Schiedam;
Vestigt de aandacht op de kennisgeving
van den Minister van Landbouw, Nijver
heid en Handel voorkomende ia de Staats
courant vaa 1 Februari 1917, luidende
als volgt:
>,De Minister van Landbouw, Nijverheid
en Handel brengt ter algemeene kemx's,
dat, naar hem gebleken is, zijn kennisgeving
Ux de StaaE3hourant van 25 Januari j.l
waarbij is bepaald, dat ingevclge art. 5
der Distributiewet 1916, op 3 Februari a.s.
door hen, die de daarin genoemde artike
len in voorraad hebben, opgave moet wor
den gedaan, aanleiding hoeft gegeven tot
twijfel, wie tot het doen1 der opgave ver
plicht zou zijn, n.l. de eigenaar- der goe
deren, dan wel hij die de goedertin voor
dien eigenaar onder zijn berusting heeft.
Tot opheffing van allen twijfel dienaan
gaande wordt hierbij ter algemeene kennis
gebracht, dat de opgaven zullen moeten
worden gedaan door hen die de goederen
lender zich hebben, onverschillig of zij
dl dan niet eigenaar daarvan zijn.
's-Gravenhage, 1 Februari 1917.
Voor den Minister,
De Secretaris-Generaal,
VERSTEEG.
De bedoelde circulaire had betrekking
pp het doen van opgaven van don voar-
Jraad aardappeeln, bruine boonen, groene
ferwten, bak- en braadvet, rijst en gort op
B Februari a.s. aan den Burgemeester.
Schiedam, 2 Februari 1917.
De Burgemeester van Schiedam;
M. li. HiONNERLAGE GRETE.
Si/89
larioktiajea welke gevaar, schade 01
kimdar kunne* veroorzaken.
Bur^emeeetiar en Wethouders van Schie
Gelet op de bepalingen der Hinderwet
Brengen ter algemeene kenn:s„ dat op den
len Februari 1917 yergunmng is verleend
aan:
lo, de N. V. NEDERLANDSCHE CON
SERVEN-" EN VEEVOEDERFABRIEKEN
„DE SCHIE" en hare rechtverkrijgenden
tot het uitbreiden barer groentendroog
inrichting nan do 'Schie 5658,/kadaster
Sectie A nós. 41, 42, 1191, 145Ó, 964 en
1530, door bijplaatsing van een electro
motor van 20 P„K., dravende een venti
lator.
2o. M. VAN EMDE-N en zijns rechtver
krijgenden, tot het oprichten van een me
taalknipperg in het pand Hoofdstiaat 1,
kadaster Sectie' L no 1745, mot een gas
motor van 6 P.K., drijvende eon schaai
voor het knippen van ijzer on andere
metalen voorwerpen.
3a. de FIRMA" BLAD EN PRINS en
hare rechtverkrijgenden tot het oprchten
van een herstelplaats van werktu'gen in
de panden Nieuwe Haven 8789, kadaster
Sectie M nos. 387 en 388, met oen elec
tromotor van 5 P.K.. drijvende een drna'-
Roman naar het Duitech van
EGRA DÜNCKER.
04)
„Niets nieuws voorgevallen?"
„Nee, doktor. Ju frrouw^Slengogoli heeft
niet willen baden. Maar dat is niets nieuws
nee. Het bad, tweede soort natuurlijk, an
ders doet 't de juffrouw uit het Potenland
of daaruit de buurt, niet, 'eb ik toen da-
deJjjk aan dien krantensinjeur nau, 'oe
'eet 'ij toch ook weer was 't niét bij
„Hummel, Pappenheim."
„Zeker, zoo is 't. De dokter maakt mij
beschaamd, gegeven en een kouden om
slag op "t 'oofd. God beware, wat 'eeft
die een schedel als 'n hippopotamus. Als
daar niets anders uit moet komen dan ver-
s&nsetls dan zou mij dat toch waarachtig
verwonderen."
Als Slillfried slecht gehumeurd was, luis
terde b$ toch met genoegen, zelfs over
den vastgestelde» tijd naar dien wasch-
echter Berijmer. Pappsnhe'm was voor hem
op Wolkenstein wat vooir hem in Berlijn ©en
kort bezoek in den Metropol of in 'n ca
baret zou, zijn geweest, oen klein© opfris-
behing bjj kwellende ontovxe len lieid mej
ffichzolf
„Nu en verder?"-
De oude man wreef over rijd koperkleuri-
gen. neus, waar midden op ©au kdedne wrat
troonde.
„Niets van belang. De overste hoeft zijn
warme omslagen op het ]jj£ g/ekregan. Groote
goedheid, dat men zoo wat !$f kan noemen.
jSoodig 5wii;,ik dat jawtt,'1
bank, 2 amar.lsteenen, 2 boormachines ea
een ventilator voor oen smidsvuur.
Schiedam, 2 Februari 1917.
Burgtrnstsler tn Wethouders voornoemt,
M. L. HONNERLAGE GRETE,
De Secretaris.
V. SICKENGA.
8S/40
Rede van Von Bet hm a nu.
Het «lot an de gisteren gemelde rede
van den Dmtschen Rijkskanselier woidt
eerst thans gemeld. Het luidde als volgt:
„De marinestaf en de slagvloot zijn vast
overtuigd, een overtuiging, welk© haar
praebschen steun vindt in de ervaringen
van den onderz'^esehen kruiseroorlog dat
Engeland op deze wijze tot vrede zal wor
den gebracht. Onze bondFunooten deelen
m onze meaning. Ooslenn;^.-Hongarije sluit
zich bij ons optreden ook practisch aan.
Evenals wij om Engeland en de westkust
van Frankrijk een blokkadegebied leggen,
waarin wij elke scheepvaart naar de vijan
delijke landen zullen trachten be verhin
deren, kondigt Oostenrijk-Hongarije ©en blok-
kadegebied af om Ilahe. Aan alle neutrale
landen, is voor het icrkeer onderling buiten
het blokkadcgebied, vrijheid gelaten. Aan
Amenka bieden wij, erenals wij die reeds in
1915 gedaan heliben, onder bepaalde voor
waarden, veilig personenverkeer aan, ook
piet bepaalde Engelsche havens."
Vervolgens las do kanselier d© nota voor
aan de regeenng der Vereenigde Staten,
en deelde mede, dat betreffende nota's
aan de andere neutrale regeeringen zijn
gezonden.
Do kanselier besloot daarop met de vol
gende woorden:
„Niemand onzer zal voor derï' ernst van
den stap welke wij doen, de oogen slui
ten. Dat het. om ons leven gaat, weet een
:eder sinds 4 Augustus 1914 en door de
afwijzing van ons vredesaan '4 is deze
wetenschap Moedig onderstree',Toen wij
m 1914 tegenover de Russische mobilisatie
naar het zwaard moesten grijpen, deden wij
lit met bet gevoel volkomen verantwoord
te zijn ton opzichte van ons volk ©n in. het
bewustzijn van vastberaden kracht. Wij
moeten, daarom kunnen wij ook. Einde-
'ooze stroomen bloods zijn sindsdien ver
boten, maar dat hebben wij niet kunnen
doen verdwijnen.
Wanneer wij nu besloten hebben gebruik
te maken van onze best© ©n scherpste
wapen, dan leidt ons daarbij niets anders
Uur de nuchters overweging van all© be
rolde en omstandigheden, niets dan de vaste
wil ons volk te onttrokken aan den nood
en den smaad, die onze vijanden het toe
denken. i lil
„Maar ik wet! Pappenheim
„Noem mij met k\\ alijk, dokter, ©an Strijk
plank is een 'ooggebergte daarbij. Nu ja,
Jat zullen wel zoowat alle ebenemon-
'en geweest zijn."
„En de hand der pianiste?"
Pappenheim maakte met beide annm ©en
i [Werend gebaar
„Aan die waag ik mij niet, dat is vtot'-
wenzaa.k. Die is mij to preutsch om te
.-ent men teel ©n jammert als ©en kat, dat
zij zich nooit weer op een rammelkast
•al kunnen produoéeron Nu 'n Joachim
'al ©ok wel niet aam 'aar verloren gegaan
zijn."
Still fried glimlachte. „Schaapskop. Dat
was immers jn vioolspeler En schei hu
uit mot jo gerammel, Pappenheim. Verkleed
je vlug. Je moet naar d© post en bo-
r-endion ©en paar boodschappen, voor mijn
zuster doen."
Pappenheim had 'lit, bevel in stramin
iiouding 'ontvangen Daarop sloeg hij do
hakken, tegen elkaar ea maakt© roohtsóm
koert.
Toen hij den dokter den rug had to omge
keerd, bromil© hij verdrietig zijn goloof-
koosd© lijfspreuk: „Noodig viad ik' dat nu
bepaald nietHij had juist tegen den tuin
man hoog opgegeven van zijn dagelijks oh ma-
middagslaapje. IIij vond het dus alles be
halve pretlig, dat die hem in plaats daarvan
voor dienstverrichtingen zou zien afmar
cheeren.
Marietje wachtte roods met den brief vami
haar vader in de hand op ihaar oom. Zwij
gend legde zij dien voor Still fried, die maar
zijn schrijftafel was gegaan.
Het schrijven van den- ouden toomeel-
«pejer j$aa uit Weenen g^dateM. «6 leidde:
Djï uitslag ligt in Hooger Hand. Wat
menschenkracht vermag om de overwin
ning voor ons vaderland te veroveren, daar
toe is niets verzuimd, weest daarvan, Mijne
Heeren, overtuigd. Alles wat daartoe noo
dig is, zal geschieden."
J Een Oostenrjfksch'e i
klaring.
Dok de regeering van Oostenrijk-Hon
garije heeft een verklaring het licht doen
zien, waarin de „rücksichtiose" duikboot
oorlog aangekondigd wordt, „in overleg met
bet Bulgaarsche Kabinet." Verder brengt
deze verklaring na de Detach©
geen nieuwe meer.
Persstemmen,
In Duitscbland toonen fle bladeö
zich algemeen ingenomèn met de aankon
diging van den Rijkskanselier. De ,,Lokal
Anz." schrijft: Andere naties zouden, in
dien zij zulke geduchte wapens' hadden
gehad als onze duikbcoten zijn, zich niet
in het gebruik daarvan hebben laten be
perken. allerminst Engeland, dat zich niets
bekommert om mcnschelijkhoid en volken
recht, zoodra zijn belangen op het spel
staan. Do Duilsche lankmoedigheid ©n
nauwgezetheid "hebben altijd weer geaar
zeld; maar nu Is de leuze: De duikboolen
voorwaarts! Nu zullen onze vijanden eerst
terdege kennis maken met do verschrikking
van de Duitsche duikbooten. Wat thans
van onze du'kbootenvloot verlangd wordt,
overtreft verre hetgeen reeds vertoond is.
Maar niemand in Duits-hland ©n bij onze
bondgenooten twijfelt er,aan, dat haar te
zware taak op de schmders wordt ge
legd. Zij zullen het klaa/spekn. Jn onwrik
bare vastberadenheid is het Duitsche volk
bereid zich tot het uiterste ua verdedigen.
Wij allen weten, dat wij" een geweld'gsn tijd
te gemoet gaan. Hij zal geen angstig volk
vinden.
De „Kreuzzeitung" zogt: Heden trekt de
Duitsche regeering de laatste consequen
te uit de snóode afwijzing van ons' vre
desaanbod. Dit besluit zal in alle kringen
van bet 'Duitsche volk met gevoel van
verademing en met onvoorwaardelijk© en
vastberaden instemming worden begroet
De Volkszeitung" schrijft: Het moet De
oorlog treedt in een nieuw stadium. iWïj
hopen, dat hot het beslissende zal' zijn. W$
willen vrede. Wil de vijand geen vrede op
den grondslag van eerlijke overcenkonjst,
dan moeten Wij onder volledig© gebroikma-
king van onze wapens den vrede afdwingen.
- De (soc.-dem„Vorwarts" zegt: liet ge
heel© Duifcsoho volk koestert den wtonstóh,
dat hot nieuwe besluit van de regeering
moge leiden tot een verkorting van den,
oorlog De overgroot© menigte van hef
Duitsche Volk is het met' de Duitsche ref
eeering oens in den wensch de goede be-
Irekkingen met de Vereenigde Staten in.
stand te houden, Amerika's groot© historif
scho rol is niet de bondgenoot te zijn yan
óén der beide strijdende partijen, maar de
bondgenoot van alle vi ©des vri en den aan
deze en gene zijde van den Oceaan.
Niemand in Duitscbland vergeet, dat de
moeilijkheden, waaronder de neutralen door
„Mjjn lief Idnd, mijn goede trouw© doch
ter.
Jo zult zeker verbaasd zijn een brief-van
mij uit Weenen te krijgen. Het £s een laatste
poging geweest, maar ook dat is mislukt
Lijd en middelen tot lang afwachten zijn er
niet meer. Ik zal moeien probeeren ergens,,
al is het ook aan do overzij ivan den Oceaan,'
werk to vinden, dat mij en de kinderen on-
lerhoudt Zij zijn voor 'toogenblik vrij goedi
hij onze oude hospita gehuisvest Jou moet
.k telkens weer bedanken voor je trouw©
/org voor mij en dat jo zoo jong reeds op
t-igen beenen staat. God. bejoopejo mijn goed]
kind. Ik zal dezer dagen mijn eindbesJuüt
nomen. Voordat ik voor goed afscheid neem
an den vaderlandschen bodem, zie ik mijn
Marietjo in elk geval nog, pok al zullen tijd/
•n omstandigheden ©en lang samenzijn den-
tclijk niet toelaten. Daarom, verzoek ik jo
leeds nu door deze regelen ik kan mij
gemakkelijker uiten, als ik je lief, treurig gen
/.iclitje daarbij niet moet .aanschouwen t—
voor mij oen warm plaatsje in je goed lyirt
lo bewaren. Geloof me, kindlief, ik ben niet;
geheel de droom er en onpraclisch© man,
voox wien men mij houdt Dat hoop ik j©
spoedig to kunnen bewijzen Maar ik kan ©n
wil mij niet aan mijn kunst bezondigen. In
een nieuwen, vreemden stijl, die niet tnoii
tnijn overtuiging strookt, kan ik-haar niet
dienen.
Jij bont te jong mijn kind, om te Weten»
welk een onvergetelijkon grootendijd de too-
neelkunst achter zioh heeft en dat zjj niet
pas tusschen gisteren ©n vandaag Is uitge
vonden, aooaj» prz» jongere» eft
den oorlog te lijden, hebben, door de n ieu w©
besluiten der Duitsche regeering vergroot
worden. Zij kunnen afgezien van de ten,
opzichte van Amerika gemaakte uitzonde*-
riDg geen verkeer ter zes meer ondcij-
houden met Duitschland's vijanden, zonder
bemanningen en ladingen aari groote gevai
ren bloot 'te stellen. 'Het kan riet uitblijven,
dat Duitschland's vijanden van deze om
standigheid gebruik maken en beproeven
zullen, de neutralen, en vooral Amenka
over te halen, om zich bij hunne <maliti©
aan te sluiten. Deze pogingen zjjn niet
nieuwzij zullen echter in de naaste toe
komst weder met vernieuwde» ijver hervat
Worden.
De neutralen zullen zich afvragen, vraar
hun belangen ligger:. Maar zij zullen inzien,
dat een verpletterende nederlaag van
Duitscbland niet in hun belang is en dat
zelfs zoo rig in dit opzicht Man een janderd
meening zjjn zulk ©en verpletterende ne
derlaag van Duifschland ook door hun tod-
treden tot de vijandelijke coalitie niet te J>d.
reuken is.
Het blad eindigt met te verklaren, dat de
meeiiiagen van de partgen en van de bla
des, die zich over de verscherping van den
du ikbooten oorlog ui'gesproken hebben, ook
die van de „Vorw&rts", bekend zijn. >,Maar
thans gaat het niet meer om meeningen,
doch om de Duitsche oorlogvoering, om
nieuwe besluiten, die de regeering genomon
heeft en die zij eerst daarna nan den Rijks-
dag en aan het Duitsche volk hoeft medé
gedeeld. Nu moeten de feiten spreken."
In Oosten rij k laat de pers der recht©»
Zfjde haar voldoening onverholen bliji
ken. De pers des linkerzijde schrijft rusti
ger en zakelijker, maar betuigt eveneens-
dat de verscherpte duikbootoorlog als mid\
del om tot den vrede to geraken, haar we'
kom is. I
Hét Weensche „Fremdahblatt" verklaart:
De centrale mogendheden willen, voor zoo
ver zulks te verecnigen is met haar zelf
verdediging, aan de neutrale staten het
lijden van den oorlog besparen, terwijl juist
thans door de Entente een blokkade van
de Noordzeekust is ingesteld, waardoor het
voortduren van den oorlog tot een kwel
liag-wordt voor volken, die er niet9 mede
te maken hebben.
De neutralen verlangen innig naar den
vrede, die hen van den zwaren druk zal
bevrijden. Dezen vrede brengen wij ook
voor hen nader, doordat wij ons opmaken
om het sterkste middel in den strijd tegen
mogendheden, die tirannie ter zee uitoefe
non, te gebruiken. Wij hebben roet het
besluit om den duikbootonoorlog te ver
scherpen lang gewacht, omdat wjj 1iog
steeds hoopten, dat ©en uitweg uit den
oorlog te vinden zou zijn. Wij hadden ons
bereid verklaard vrede te sluiten opgrond
slagen, die veroeirigbaar waren met de
rechtmatige belangen ook van de jegens
ons vijandige volken. Het antwoord was
een smadelijke afwjjzing en daarop volgde
gaarne iwillen bewenen. R©ed3 eergisteren
heeft ©en stijl bestaan en die Was d© slechts
sta niet. Die stijl, d© stijl van mjjn jeugd, i»4
in mijn vleesch en bloed overgegaan, hij is
één geworden mot mijn overtuiging, ik kan
en wil dien niet verloochenen. Ik kan eor
niet toe komen om jegens onze klassieken
hij wijze van sproken geweld te plegen, ben
niet bij machte mij kunstmatig tot do nieuw©
leer op te werken, dat hot woord van den
dichter, achter het milieu, achter de stem'
ming, of hoe de uiterlijk© rommel van het
looneel tegenwoordig betiteld wordt, mooi
aanhinken, 't Is mogelijk, dat bij de modern©
dichtkunst, dit moderne dogtna moot nage
leefd worden. Ik kan en wil daaraan niet
meedoen. Liever verhongeren of steenon
kloppen. Daar heb jij jo on-modemen idealist
weer, maar hij belooft zichzdf en jou, da
hij zich in de nieuwje wereld Van den ouden'
Adam zal ontdoen.
Je oude vader Richard Stillfriod."
Frits had den brief van zjjn broeder niet
zonder ontroering ten eind© gelezen. Achter
hem stond Mariolje zacht te snikken, jflij
beet zich op de lippen. Wanneer zou einde
lijk do vloek van zijn jeugdige, domm© streek
van hem genomen* worden. Wanneer einde
lijk zou bjj weer als een vrij mensch mair
zijn betere en gezond© ingevingen kunnen
handelen, zonder als gevolg daarvan be
denkelijke catastrophe» te moeten vïeezen
Marietje had haar hand bezwerend op zijn
schouder gelegd. i t
,,U mag het niet toestaan, oom, dat hij
naar Amerika gaat, zoo'n oude man, zoo ge-
M dat bjnj
in antwoord op de uitnoodiging van presi
dent Wilson een lijst van voorwaarden,
een caricatmir van zijn idealistisch toe
komstbeeld, die de verbrokkeling van Oos
tenrijk-Hongarije. de verdeeling van Tur
kije, de berooving en verideïning van
Duitscbland en het neerdrukken van een
kleiner te maken Bulgarije tot een vazal
staat bevat; Deze ongehoorde eiachen had
do Vierbond moeten afwijzen, ook al had
don de vijandelijke troepen ver binnen zijn
grenzen gestaan. Nu zij echter gesteld wor
den, ofschoon juist integendeel wij op alle
oorlogstooneclen voorwaarts zijn gedrongen,
was hel duidelijk, dat het wapen, waarmede
de Entente het veroverings- ea vernieti-
gingsprogram hoopte te kunnen uitvoeren,
de honger is. Met afsluiting en uithongering
wil de Entente wereldgeschiedenis in haar.
geest maken. Tegenover dit misdadig plan
stellen wij den wil tot don tegenstand tot
het uiterste, tot tegenstand door 'n „rück-
sichtios" offensief onder water. Daar men
ons ten doode wil wijden, maken wij ons
gereed den. vgand ziju levensbronnen af
te snijden.
In Amerika wordt de aankondiging
van het begin van Duitschland's „rücksicht
iose" onderzeeërs-campagne, in de hoöfd- -
artikelen der bladen, 't belangrijkste geschil
punt goaoemd. Velen achten het ©en dwin
gender reden om de diplomatieke betrekkin
gen direct af te breken. Verscheidene kran
ten, vooral dc „World", zijn er voor. graai
Bernstorff onmiddellijk zijn paspoorten toe
to zenden. Het blad noemt de Diutscbej
nota een antwoord op Wilson's toespraak
tot den Senaat en^ wat haar uitwerking
betreft, een oorlogsverklaring aan de Ver
eenigde Staten. „Er is slechts één ant
woord mogelijk op de nieuw© Duitsch©
proclamatie in zake den duikbootonoorlog.
De Duitsche ambassadeur moet dadalipc zga'
paspoorten ontvangen en de diplomatieke
betrekkingen moeten onmiddellijk afgebro
ken worden. Er moet in dht geval geen
uitstel plaats hebben, totdat de hand der
regeering door moord en roof met voorbe
dachten rade tot ingrijpen wordt godwon-
gen. De president moot de voorwaarden van
zijn eigen ultimatum ton uitvoer* leggen, j
en dit zoo vlug doen, dat Berlijn niet
lean beweren, dat hot de bedoelingen ba
de politiek van de Amerikaanse!*© regee
ring verkeerd begrepen heeft. Zoo dit toij
oorlog met Duitschland moet leidon, laaf
die dan komen. Zoo wij ons nederleggen
bij een hervatting van een „rücksichtiose"
onderzeeèrsactie, dan beteekont dit, dat wij
ons blootstellen aan de nadoelen, van den
oorlog, zonder gebruik to maken van onze
middelen tot zelfverdediging. Dit zou on
dragelijk z^jn. Geen vredo is de nationale
vernedering en degradatie waard."
De „Herald" zegt:. Men behoeft niet ver
baasd te zijn om deze nieuwste uitbarsting
van Prussianismo.. De wanhoop dor neder
laag blgkt er uit. De Duitsche regeering
is ongetwijfeld van mooning, dat zg een
bjj ons moet komen, dat er maait» zal ge
daan worden iets anders voor hem te vin-
den.'1 i i 1 I
Het kind smolt letterlijk in traititen Wegj
Don toon van overmoedige» spot, dien Stills
fried meestal aansloeg bg Marietje'» al ©bel
gemakkelijk vloeiende tranen, kan hg ah, bielj
recht vinden.
Verduiveld, het teven kan Vervloekt gés
compliceerd wezen. I
„Nu, nu kind, woes maar gerust hij
streek haar goedig over het krullende blon
de haar „ik zal niet schrijven, maar jij!
moogt dat doen en je vader zeggen, dat hij.
voor hij een bindend besluit neemt, parsti
eens in Wolkenstein moet komen.''
„Dank j© wel oom en wanneer?" /vroeg
Marietje haastig. f
„Vandaag hebben we den derden Septem
ber. Den tienden zal het feest plaats vin
den. Wel, laten wij dus zoggen in de laatstsj
lagen van September," hij dacht even na.
„of nog beter na den eersten October."
Marietje wterd dadelijk weer rood vaal
toorn en greep naar hot waterglas. Slillfried;
wilde het haar afnemen. - j
„Laat toch dat malte wUtonirmkea.j
meisje. Dat ergert Radike ook aL" Hij zei*
dat puur uit goedhartigheid, om den ^vfegj
voor haar te openen, die haar naar Radtkö
zou kunnen, terugbrengen. Nu zouden rirjj
immers toch niet meer voor het feest weg-
Soopen, Nu mochten zij zich (w©I weer ver-A?|p
zoenen; kjj gunde dat hot /arme, I
M
*y
A
iïu<£;
f
Vj**
■te e Xa 'k
,IW
