fefi
De oorlog.
Jaargang,
Donderdag 22 Februari
No. 15378
DE KLIMOP.
4
Pl courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zen- en Feestdagen,
j Prijs per kwartaalj Voor Schiedam en Vlaardingen met inbe°Tipvan
gets incassokosten f 1.30; franco per port f175.
per weekiroor Schiedam en Vlaardingen 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent
Abonnementen wenden dagelijks aangenomen.
Advertentien voor het oorstvolgead nummer moeten des middags vóór een
Bïr aan het Bureau bezorgd zijn-
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Pnjs der Advertentiën; Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel me#*
20 cents Reclames 40 cent per regel. Incassokosten 5 cents. Groote letters naai
dekplaats die zij innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Taxieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
Incassokosten voor Schiedam 5 cents, voor postkwitaniién 10 cent
Bagelgks worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Deze advertentiën worden, mits voor 3 achtereenvolgende nummers opge
geven, slechts 2 maal berekend.
Iruercommunalo Telefoon No. 103.
Koninklijk Nationaal Steun
comité 1914.
Eere-VoorzitsterII. M DE KONINGIN.
DERDE OPROEP.
Jlet Koninklijk Nationaal Steuncomité
'meeat, opnieuw een. beroep te moeten doen
op den weldadigheidszin van het Neder
landsche volk.
Behoorde m het afgeloopen jaar, dank
zij den verboterden ©eononuschen toestand,
de werkloosheid hier te lande tot do uit
zonderingen en werden daardoor de geld
middelen, van het comité belangrijk minder
aangesproken, thans zijn or omstandigheden
ingetreden, waardoor opnieuw aan de fi-
nanüen dezer instelling zware eisohem ge
steld worden'.
Dopr d-e strenge vorst zijn tal van. be
drijven tot stilstand gebracht. De aldus ont
slaande werkloosheid zou. ook in mormal©-
tifdein zijn voorgekomen; de kostbaarheid
dor eerste levensbehoeften, en de betrekke
lijk korte duur der economische opleving
veroorzaken echter, dat het voor tal van
gezinnen niet mogelijk is- geweest, voldoen
de over te leggen, om gedurende de win-
tervverldcosheid in het aJlemoodigste, to
voorzien.
Bov-endien is er menige industrie, die
door gebrek aan grondstoffen of kolen,
thans stil staat, of binnenkort waarschijn
lijk zal moeten stoppen.
Hare Majesteit do Koningin, de Hoog©
Ecre-Voorzitster, heeft, naast de groote gif
tón, die reeds vroeger door Hare Majes
toit ter beschikking van het 'Koninklijk Na
tiomaal Steincomité 'gesteld waren, thans
opnieuw een bedrag van f50.000 aan deze
instelling geschonken.
Aangemoedigd door "deze schitterende bij
drag©, moernen 'ondergéteekenden tot het
Nederlandsöhe Volk de uitnoodiging te moe
ten, richten, het voetspoor zijner Lands
vrouw© to 'willen volgen en hun door ruime
gaven de gelegenheid te openen, dfe taak,
die het KoninHijk Nationaal Steundomiilé
op zich genomen hoeft, tot het eind te
vervullen. i t
Het Koninklijk Nationaal Steun
comité 1914
Mr. M. W. F. TREUR,
le Algemeen© Voorzitter
- F. E. posthuma;
2e Algemeene Voorzitter
De Commissie van Uitvoering
Prof. Is. P. DE VOOIJS,
Voorzitter.
Mevr. lij v. BIEMA!Hijimiis.
Jhr. Mr. SNOECK HENKEMA.NS.
Mr. J. T. LINTHORST IIOMAN
Rrof. Dr. W. H. NOLENS
J. OUDEGEEST.
H. A. v. IJSSELSTEYN,
Algemeen, Secretaris.
Giften worden ingewacht bij de Heeren
Jhr. Mr. IV, Th. C. VAN DOORN, le
Penningmeester, Koninginnegraaht No. 35.
"W. 's JACOBjS, 2o Penningmeester, Nas-
san Ouwerkerkstrnat No. 8.
Ook kan, storting va.- bijdragen geschie
den bij: do Directie der NederlandsoLc
Bank, liaro Bijbank te Rotterdam en hare
Roman naar het Italiaansch, van
GRAZHA DELERDA.
4) -
,,Is dit do dochter van Paulu?vroeg dc
man, Rosa aanziende. Heeft hij alleen, maai
dit meisje? Denkt lnj er mot aan om eer
tweede vrouw tê nemen?"
,,0, neen," antwoordde donna Rachel
mol een treurig lachje. ,,Hijds den eersten
keer veel te ongelukkig geweest Hij denkt in
't geheel niet aan het huwelijk. ,,Ja, dit i
zijn eenïg kind. Maar bedien je- Bailor©, y
eet niets. Neem desa forel», zift deze."
„Eu je pastoor,'dien ouden priester, die
eens het slachtoffer yan een straatroof i-
geWieest, leeft hij nog?" vroeg ziu, Cosimu.
„'Of hij loeft. Hij is zelfs nog heel vlug
ter been." i
Terwijl zij zoo aan het praten wanen, werd
er aan de poort geklopt
„Het zal nog een gast Wezen," zei donna
ïtacbe'e, ,,ik hoor paardengetrappel
„Het is misschien babbai (vader)", riep
„Rosa, van haar stoel afklimmend en zij
rende weg om te zien wie 'twas. -
Een andere gast Was voor de poort aan
het praten met Annesa. Het Was een magere
man, zwart armoedig gekleed. De vrouw
kende hem niet oh zaj hem met zichtbaar
misnoegen aan.
„Is het hier "thuis Vad -don Simone'
Decherclii zei de'gast„It kom,r uit Aitzu,
mijn nalam is Melchioflte 0Efttf"iéd'''ïk ïtón|
AgetatSdhiappen 's Gxavenhage, Dordrecht en
Leiden, do Nederlandsche Handel-Maat-
schappij of hare Agentschappen te Rotter
dam en 's Gravenhago en de Administraties
der Dagbladen, die zich tot het m ontvangst
ndrnen van bijdragen beschikbaar hebben
gesteld en door hunne Administratie ont
vangen-bijdragen telkens zullen bekend ma
ken i
's Graven hage, 14 Februari 1917.
Nieuwe Uitleg 12.
BUITENLAND.
De onbeperkte duikbootoorlog.
Merkwaardig, dat juist nu, tijdens den
onbeperklen duikbootoorlog, voorkomt wat
in lang niet heeft plaats geluid: dat er
slechts één schip als gezonken te melden
\alt, de Engelsche stoomer „Brigade", een
vaartuig van 425 ton.
üuitschland.
Volgens de berichten uit Duitschland gaat
het merkwaardig goed. Gistermiddag is
juist de centrale commissie van den, Rijks
dag bijeengekomen. De vergadering begoji
met een geheime zitting.
Voordat tot behandeling van, de agenda
werd overgegaan, deed de staatssecretaris
van buitenlandsche zaken uitvoerige mede-
deehngen over de ontwikkeling van den
poliüeken toestand sedert 31 Jan. j.l. Hij
behandelde de houding der verschillende
neutrale mogendheden en deelde mede da/
er een Witboek met de gewisselde diplo
matieke bescheiden zou worden uitgegeven.
De staatssecretaris weidde daarbij m den
breede uit over den toestand ten. opzichte
van Amerika in verband met het afbreken
der politieke betrekkingen. Ten slotte sprak
hij, onder toejuichingen der vergadering,
liet vaste vertrouwen uit, dat Duitschland
door het gebruik van het wapen dei- onder
zeeërs het beoogde doel zou bereiken.
De staatssecretaris van marine wees in
een uitvoerige, aan het einde met langdu
rige toejuichingen begroete, rede erop, dat
de verwachtingen, die de marine op dan
duikbootenoorlog had gebouwd, niet alleen
vervuld, maar zelfs overtroffen zijn.
Bij de stelselmatige bemanteling in de
Engelsche pers van de feiten in zake de m
den grond geboorde schepen, en wel op
aandringen der Engelsche regeering, is het
natuurlijk moeilijk thans reeds vaststaande
cijfers te geven. De onlangs in een groot
Bcrlijnsch dagblad opgegeven tonnanrnaat
van vernielde schepen is de regeering
heeft de bewijzen daarvoor thans reeds m
handen in geenen deele~juist. Men zou
versta ndig handelen, zoo vervolgde de nu
mster, dergelijke globale berekeningen, Jie
door onze vijanden slechts gebruikt wor
den om tegen ons .te agitceren en hetgroole
succes van den duikbootenoorlog le vei klei
nen, met te publiceeren en af tc wachten
tot do officieele opgaven verschijnen.
Do minister kon, ofschoon vele duikboo
ten tengevolge van hu,n groote werkingssfeer
het petekind v,an Rasqual© Sole, een grooit
vriend van don Sinione. Mijn peetoom heeft
mij een brief voor hem meegegeven."
„De herberg is open", mopperde Annesa,
maar zij ging don Simone Waarschuwen
dat het petekind, van zijn vriend om gastvrij-1
heid vroeg eti cte oude edelman gaf als ©enig
antwoord het bevel om nog oen' couvert op
tafel ie zetten. i
Maar de .nieuwe gast wilde in do keuken
blijven en zoodra Annesa hem een korfje
met ïnood ka-js en spek vóór had gezet, be
gon hij gulzig te eten. Hij moest erg arm
zijn, luj was bijna sjofel gekleed en zij».j
groote treurige oogen hadden een vermoei do
en ziekelijke uitdrukking. Annesa keek' hem
aan en voelde haar toorn bedaren. Alles
.goed beschouwd, aangezien do Deciierchis
er op stonden hun huis voor iedereen open
to zetten Was het toch beter de- armen te
voeden in plaats van de rijke schokkers al-
die Bnllore Spanu.
„Hier eet deze forel", zei de VrouW, den
armen gast een gedeelte van haar eten toe»
i eikend. „Ik zal je ook te drinken geven.!'
„Dat God het je vergalde, mijn zuster",
antwoordde de man aldoor etend.
„Ben je voor het feest gekomen?"
„Ja, ik ben gekomen om sporen en leidsels
te verkoopen
De vrouwi schonk hem een glas in.
Hij dronk, keek naar haar en schoen haar
nu pas te zien.
Haar haar vooral trek zijn aandacht
„Ben je van dit dorp? Ik zou deuken
van niet"
-„Daar heb' je gelijk' aarf; ik ben niet van
WIj f IteHfJJOTOOm
en de hun gegeven bevelen van hun tochten|
nog met zijn teruggekeerd, reeds thans ;er?
zekeren, dat het resultaat de door de marine)
gekoesterde verwachtingen overtreft Zeeq
ei heugend is hot, dat er geen aan
leiding is, om met het vei ties van ook maar
éen duikboot sinds het begin van den on-"
beperkten d ui kb o o tc n oorlog te moeten, re
kenen. De afvveerrnaatregeienwaarvan in
da Engelsche pers en het Engelsche parle
ment zooveel drukte is gemaakt, bleven,
volgens de rapporten van de teruggekeerd^
duikboolen, binnen normale grenzen. Ju
da Noordzee is zoo goed als geen, scheep
vaart meer.
De neutrale scheepvaart is blijkbaar zooi
goed als geheel stop gezet Kortom, de ma?
rine kan met het grootste vertrouwen de
verdere ontwikkeling "van den, duikbopten-
oorlog tegemoetzien. De verwachtingen,
welke het Duitsche volk daaraan knoopte,
zijn tot dusverre ten volle gerechtvaardigd.
De minister van buitenlandsche zaken
wees op de sterke vermindering van de voor
ziening van Engeland met onmisbare ver-
bruiksarhkelen, (levensmiddelen en mijn-
hout) en van de kolenvoorzienuig aan dej
geallieerden ea neutralen door Engeland.
De vermindering in Deo. '16 togen Dec.
'15 is aanmerkelijk grooter dan de gemid
delde vermindering m hot goheelo jaar '16
togen '15. Cijfers toonen aan, dat de Brit
sche voorziening hel critiek© pupt dicht is,
genaderd. Ook van economisch standpunt
kan met beslistheid op de volledig© vervul
ling van alle aan den duikbootenooriogj
vastgeknoopte verwachtingen gerekend wor
den. (Bijval).
Engeland- i
Intusschen zint Engeland blijkbaar op
repressaille-maatregelen. Do „London Gaz."
publiceert tenminste reeds een beschikking/
waarin wordt verklaard, dat aangezien
de jongste aankondiging door Duitschland
omtrent den duikbootoorlog, vierkant in
strijd is met de bepalingen van liet volken
recht en de voorschriften van raetischehjk-
heid, en aangezien de vijandelijke actie hei,
voor Engeland noodzakelijk maakt nadere
maatregelen te nemen, ter verzekering van
de uitwerking van vroeger getroffen maat
regelen om te voorkomen dat benoodigtl-
heden van «enigerlei aard de vijandelijk^
landen in- of uitgaan schepen, die goe
deren met bestemming voor den vijand of
van vijandelijke herkomst vervoeren, bloot
gesteld zijn aan prijsmaking en verbeurdver
klaring, tenzij zij de zeestrijdkrachten van|
Engeland en diens bondgenooten ruim
schoots gelegenheid .geven hun ladingen te
onderzoeken en zulke goederen aan ver
beurdverklaring le onderwierpen.
Daarom zullen de schepen, die op ze©
worden aangetroffen op weg naar of van ©en,
haven in een onzijdig land, dat de middelen
levert ter'bereiking van vijandelijk gebied,,
„Ben je een vreemdeling?".
„Ja, ik ben een vreemdeling."
„Waar kom je vandaan?"
„Uit een land van de wereld
Zij ging naar de kamer naast de keuken,
van daar naar de plaats en kwam toen, weeaj
binnen.
De arme gast profiteerde van haar af
wezigheid om zich nog een glas \vijn in te
schenken, en hij werd nu vroolijk, bijna
brutaal.
„Ben je verloofd?" vroeg hij de vrouw,
toen zij terugkeerde „En anders kijk maar
of ik u aansta. Ik" ben hier gekomen om
sporen' en leidsels te verkoopen en. oeni
vrouW te zoeken." v
Maar die gekheid viel met in den smaak
van Annesa, die weer treurig en spottend»
werd: i
„Je kunt een van je leidsels om de halsi
van de een of andore vrouwt binden en
die achtef je aanslepen tot aan je dorp."
„Neen, waarachtig," drong de ander aan,
vertel me of je een verloofd© hebt, ja oö
neen Aan je manier van spieken te oo-r-
deeten, zou ik zeggen van-neen; of is hij'
heel loelijk."
„En loch_ vergis jij" je beste broeder; mijn
beminde is'veel mooier dan jij bent"
„Laat mij met hem kennis maken."
„Waarom niet? Wacht eren."
Zij ging weer naar de eetkamer en na de
forellen hracht zij de met uien gebakken
eieren binnen, en ten laatste bracht zij eed
koek van deeg en versche kaas toebe
reid.
„Wij hadden geen-gasten verwacht", ver-
ohfechtildigde zich donna Rachel©, zichl
zonder dat ze een haven in Brifsch gebied'
of dat van andere geallieerden aanloopen,
totdat het tegendeel bewezen is, gerekend'
worden goederen met bestemming voor den,
vijand of van vijandelijken, oorsprong te ver- j
voeren en zullen zo worden, opgebracht om j
onderzocht en zoo noodig voor het prijs-
gerecht gebracht te worden I
Elk schip dat goederen met vijandelijke,
bestemming of van vijandelijke hm komst'
verveei t zal blootstaan aan in beslag Jie
rning t verbeurd verklaring.
Goederen, die bij het onderzoek van hef
schip. van. vijandelijke herkomst of mof
vijandelijke bestemming blijken, zullen bloot
staan. aan verbeurdverklaring.
In een interview, dat lord Robert Cecil,
de minister van blokkade, een vertegen
woordiger van de „Associated Press" toe
stond en waarin de gevolgen van de nieuwe
onderzeeërs-campagne behandeld werden,
verklaarde hij, dat die campagne op den
invoer van de benoodigde artikelen m En
geland tot dusver slechts weinig invloed
heeft gehad. Daarentegen heeft zij wei den
fiandel tusschen de neutralen onderling be
lemmerd.
De meeste schepen, die van Nederland
of Skandinavië op Amerika varen, doen
volgens overeenkomst havens in het Ver
§enigd Koninkrijk aan, ton einde de geva
ren en ongemakken, die aan een visitatie en
onderzoek op zee verhonden zijn, te voor
komen. Sommigen dier schepen aarzelen om
hiermede voort te gaan, wat naar onze
mieening dwaas is, daar aan het aandoen
van. een haven in het Vereenigd Koninkrijk
-geen ernstig gevaar verbonden is en het
bedoelde gebruik voor hen zeer groote ge»
makken oplevert.
Alle betrokkenen zijn bet er over eons,
dat bet Duitsohe zeeroovers-decreet inder
daad geen bluf is. Daartoe is* bet te, moord
dadig. Maar bet gevaar ligt niet in een
eigenlijke vernietiging op groote schaal,
want bet aantal getorpedeerde schepen is
sléchts zeer gering in vergelijking met da',
hetwelk zonder schade de havens bereikt,
maar het angstwekkende ligt juist in do on
zekerheid, waar een aanval zal plaats heb
ben. i i
Wij zijn er echter zeer opgesteld, aan de
wensoheu der neutralen m dit en m ieder
ander opzicht tegemoet te komen. Wij tref
fen daarom schikkingen ten opzichte van
zékere gevallen, waarm wij overtuigd zijn,
dat de schepen, niet in hv. belang van onze
vijanden varen, zoodat zij in oen andem
Engelsche haven onderzocht kunnen, wor
den. Hiermede wordt natuurlijk niet be
doeld, dat Engeland afstand, doet van het
recht van visitatie en onderzoek, wat voor
Engeland onmogelijk sou zijn. Engeland
vervangt slechts den eenen vorm van uit
oefening van dat recht door een anderon)
en, teneinde volkomen duidelijk te maken
wat met deze handelwijze bedoeld wondt,
verklaart hot tegelijkertijd, dat schepen die
trachten de blokkade te focecren, met oen
lading uit Duitschland afkomstig of voor
dat land bestemde goederen, zich. direcit of
indirect aan veroordeel in g dóór een prijs
gerecht moots tellen!.
nederig tot Ballor© Spanu wendend. Excu
seer ons dus als wij je slecht ontvangen,
Ballore." i
„Je ontvangt my als een prins", antwoord?
do deze, terwijl hij met plezier at en dronk.i
Ook de twee grootvaders maakten gek
heden,.
Don Simone was ofschoon vroolyk en
vreedzaam, zooals Ballore hem altijd gekend
had. In het lachen van Ziu Gosimu lag in
tegendeel een treurige klankook de astlima-
tische oude, die langzaam op de-roze en
vette pulp van een forel kauwde, nam doei
aan het gesprek en grijnsde als de gast over
Paulu sprak.
,Er valt niets te zeggen, wij waken twee
dolle jongens, uwj zoon en ïk, donna Ra
cheie," zei Ballor© Spanu, „Ik herinner nu»
nog een keer dat Paulu mij in het dorp
kwam opzoeken en dat we toen samen ver
trokken en een maand lang wisten onze fa
miiies niets van ons af. We gingen Van hel
eane feest naar het andere, van dorp to'
dorp, altijd te paard. Wat een jongens, mijn
God. Wat is men dol in zijn jeugd."
„Simone guiten," bromde de zieke man.
„Ja, ik weet het nog", vei donna P.ach de
„en wat een onrust. Wij dachten dal ze
jelui gearresteerd hadden."
„Waarom gearresteerd?" riep de gas'
hefjig, bijna beleedigemd. „Dat zeker biet
Wij waren twee dolle kerels, ja maar twer
mannen van eer. Dit kunnen Wij hardop
zeggen. Toch moet het erkend worden, we
-hebben veel geld verkwist"
„Daarombegon de oude, zieke, met
zijn wrevelige stem, maar op dot ©ogenblik
gaf hem Annesa te drinken, en keek henji
„Wij zeggen, voorts," zelde lord Robert
Cecil verder, „dat indien die schepen, niet
vrijwillig een Engelsche haverj. aandoen, ten,
einde onderzocht te worden, zrj geen reden
hebben, om zicih le beklagen zoo hun gedrag
hen aan verdenking blootstelt en zelfs be
schouwd wordt een prima fame aanduidang
op le leveren, dat zij voor den vijand, va
ren. Dit is de beteekems onzer nieuwe
proclamatie. _t _i
Ook minister Carson sprak bij de indie
ning van de begiooting van manne in het
Lagerhuis uitvoerig over het duikbooten-
gevaar. Dc bedreiging ts ernstig, zoo zeido
hij, en een toovermiddel ertegen bestaat
niet; hij was echter overtuigd, dat ih het
verloop van de ontwikkeling der maatrege
len, die thans beraamd worden, het gevaaC
ten zeerste zouden verminderen.
De verhezen der Engelscken. zijn ernstig,
maar toch niet zoo erg als de Duitschers
met hlufferigen ophef het willen doen, voor
komen. Gedurende de eerste 18 dagen van
Februari zijn 134 schepen van allerlei soort
van Engelschen, geallieerden en neutralen
m den grond geboord, m diezelfde periode
zijn echter 6075 schepen in Engefyshe
havens aangekomen en 5873 vandaar ver
trokken.
Het verzwijgen van de vernieling van
vijandelijke onderzeeërs is een method©/
die voor de Duitschers de minst aangename
is, en bovendien doet zich nog het be
zwaar voor, dat het zoo moeilijk is met
zekerheid de vernieling van een onderzeeër;
vast te stellen.
De minister had rapporten ontvangen
omtrent 40 gevechten met onderzoeers se
dert het begin van Februari. In 18 dagen
40 rnaal in gevecht te zijn geweest is reeds
een prestatie van. belang. (Toejuichingen.)
Carson maakte gewag van het nemen van
een onSerzeeer door een Engelschen tor-
pedobootjager als van één dei gevallen;
waaromtrent zekerheid bestaat. Hij deed
een beroep op het volk om de vloot te
steunen door de invoeren te beperken en
verklaarde, dat hij vol vertrouwen was-,
dat de bedreiging krachteloos zou worden
gemaakt.
Amerika.
Do Washington sche correspondent van
dc „Associated Press" verneemt van be
voegde zijde, dat Wilson's positie als volgt
kan worden omschreven:
Het Congres moet een uitvoerig ontwerp
aannemen, dat den president machtigt om,
alle slappen, te doen, noodig om Amerikaan-
sche zeeheden en schepen te beschermen
legen de bedreiging van duikboolen. Daar
er geringe kans bestaat, dat hij zijn_ voor
nemen met kan doorzetten, is Wilson's
bedoeling op het oogenblik, binnen enkede
dagen het Congres tpe te spreken, maai
de oorlogsverklaring zal hrj met aanvragen.
Hij weet, dat de pacifisten in het Congres
over eemge macht beschikken/ maar hij
gelooft, dat de toestand van dien aard. isf
dat er weinig verschil van meonmg is. Hij
is besloten, het Congres met m buiten
gewone zitting bijeen te roepen, tenzi|
eemge onverwachte gebeurtenis dat noo
dig maakt. Hot Congres zal derhalve ver
moedelijk als gewoonlijk 4 Maart uiteen
gaan. 1 t i „_L_iI
"li
4
i c 1
starend aan, en hij durfde piet door prateny w
Bovendien wist Bjalloro Spanu heel goed,, .j)|
dat het lieve leventje van (Paulu de familtej
totaal gerumoerd had, het wias piet uoojdigjJ
zulks weer te vêrtellenl Maar een schaduw)
ging over het wjasklcuxig galaat van donna) -:;ff
Rachel© en Ziu, Cosimu, zei: ";i
„Pa,ulu is goed, zoo goed pis brood maa® 'U
hij is altijd een, te vroolijk© ea oubezQuned
jongen geweest Hij heeft nooit vrees yootrRjp,
God gekendhij heeft altijd pleizier gemaaktI
hij heeft op alle manieren van hot leven jwib
len genieten." 1 i
„Een toeken dat hij niet (voor monnik tn(
len wieg was gelegd,"- riep }l© gast uitji
„Daarenboven moet men genieten zoolang)
men jong is,...."
„Neem mij niet kwfalijk, ik geniet nu; ftOgjt-S
al ben ik oud", merkte (Ion Simone epotf-)|
tend op. Hrj hield er niet van, dat met) "Aj
vreemdelingen kwaad van zijn, neef gesprot!'^
ken werd en hij trachtte jhet gesprek opj 'l?
tets anders te brengen,
„Zua Cechè", riep hjj uit, jzidh tot den) '"Zf
zieke wendend," is het niet zoo, moeten, delMj
jongeren niet wijzer zijn dan de ouderen
De oude man hijgde luid, probeerde zich|ts|
op te richten, schreeuwde, kwaad wordend
„De jeugd Ik ben jong geweest; maar.
•jjd ernstig. In de Kriïn heb ik een Franscli 'Pp
kapitein gekend die mjj altijd zei: U Ijjkjj}j|
iWi honderd jaar. Sardignolo. En... en..jf"
en... na den veldslag.,, en.., en,,,"
Een hoestbui verhinderde hem te
ken; donna Rachel© ging naast hem
richtte zijn hoofd op en wenkte hem
te zjjit s j V*
[verv
{^órdt^ervol^
If#»
f»
SCH1EDAMSCH
COURANT.
-»Au< v »*-, j, C
V r r -'V O "i
108/83
in
<4
Vrsss,
V§
4-'
