De oorlog.
K
W" Jaargang,
Dinsdag 6 Maart 1917
No. 15388
DE KLIMOP.
V{
«IJ
aa
111
a-
a
ie
i
t
Dea« courant verschijnt dagsl^ks, met mta«od«iiag van. Z«&- «n Feestdagen.
Prijs per kvvurUutlVoor Schiedam en VTaard.in.gen met inbegrip van
Sets incassokosten f 1.30fianco per post f175.
Prijs por woekr: Voor Schiedam en VI aard in gen 10 cast.
Afzonderlijke nummeirs 2 cent
Abonnementen weaden dagrigfc» *a*gsn«»«s.
Adverleatiwi voer het aecstvelgeud. nuiajner saeelen des
enr san hét Bureau bezorgd ago.
«cfHWags V-Wc een
Bureau: Lange Haren Ne. Hl (hoqk Korte Haren).
BUITENLAND.
Faa het Westelijke firoat.
Berlijn meldde gisteren weer eens de ont
ruiming ran. een Diuitschfs loopgraaf, over
welk feit Met Londénsphe communiqué vrij'
fcailm blijft: Gisterochtend nel de vijand
onze stellmg ten 'Oosten Vu®. Boucblavesnes,
die wij Zondag Veroverd hadden, aan. Hij
werd echter met rorliezioni afgeslagen en
liét' gevangenen in 'oase handen, achter,
Hen Oosten van Gommecourt verbeterden
en versterkten wij 'de Zondag genomen
stellingen. In den 'ochtend voerden wjj twee
geslaagde raids uit ten, Zuidoosten en ten
Moorden van Atrecht. 'Wij brachten den
■vijand verliezen toe en maakten 42 gevan
genen.
i\Vij drongen de Vijandelijke loopgraven
ten. Zuidoosten van, GiVenchly binnen en
maakten bij' die gelegenheid gevangenen.
Aan Met Fransphe frontdeel schijnen de
Duitschers zelfs weer eenige vordering te
ïtóbbèn (gemaakt. Het 'Parijs.che communi
qué fvan gisteren zegt: In den loop van
den, fjacht hadden 'Frans'ohe verkenningen
plaats >on verschillende Overvallen, voor-
namelijk ten N.W. van Tracy en in het
bosch van „A.vocourt. Blij Troyon, in de om
streken, van Reims, en aan de hoogte 304
siloegen de Franschen een. Duïtseh© aan-
vahpogmg af. Wij maakten een 20,tal ge
vangenen.
Op den, rechter Afaas oever aam., de be
schieting van het Bosch van Courières door
de Duitschers op, kracht too; te' 4 uur mm.
bad een, hevige aanval plaats, op een front
van, 3 KM. tusjschen do „hoeve Chambret-
tes, en BezonVeaux.
Verschillende Duitsdhe' aanvallen, op1 dit
front mislukten onder1 tons sper- en mitrail-
leurVuur. De Duitscliers konden voet vatten
in, Fransdie vooruitgeschoven stellingen ten
NI van, het Bosch van Courières, maar
elke poging om in. liet Bosch door te drin
gen, werd. door1 het Fransche vjupr, met
Verlies; vpor den, vijand, belet.
Van het ZaMelIjfce front.
Weenen en Rome melden ditmaal eens
hetzelfde, al1 is de keuze der woorden ook
nogal verschillend. De Oostenrijkers deeien
als terloops mee, dat hun tegenstanders
aan het front in Tirol een aanval deden
ten N. van San PeUegrino tegen de Cuna
dl Cossabella. Na een afwisselenden strijd
slaagden zij er in de voorste frontlinie m
bezit te hemen. De strijd duurt voort.
Begrijpelrjk dus, dat de Italianen dit, op
ietwat schilderachtiger wijze, als volgt mel
den: In een schitterenden aanval der Ita-
liaansche troepen in het San Pellegrino-
dai (Avisio) Werd een sterke stelling van
meer dan 2700 M. hoogte in de Costabella-
groep genomen. De Italianen namen 61
man gevangen en maakten een mitrailleur
buit.
Roman naar het Italiaansoh va*
GRAZHA DELEQDA.
14)
Eietn man kwam tqen juist binnen.: kort
en! 'dik, toet vollen, rossigea baard. Hij
hield in z'n hand een rookead stuk ge
lakt vleesch' -en een diohtsljalaind mes,
nu fen dan nam hij een hap met de haai
den en als een spier te hard was, .sneed,
jhaj heim door met zijn, mes, zonder het
Vleesch uut z'n mond te halen, en hij
kauwde gulzig, terwijl uit zijn donkerblau
we, schitterende, koude1 oogen een dier
lijke wellust spjrak:
,,.Ta, ik weet het nog", zei Annesa, „ver
leden jaar, toen ik hier voorbij ging terwijl
jelui aan het eten wlaart, je leek allemaal
op wolven, leder van jelui had een groote
schaal vol vleesch op zijn schoot en terwijl
hij een mi00 at keek hij al naar een andere
Het was alsof jo noqit een Meetje overvloed'
hadt igcïnoten."
„Het is nu eenmaal feest; men moet
eten," zei oom Castigu, zonder het kwalijk
te nomen. „Wij eten zelf en wie geven ando
ren te eten. Daar." 1 1
Een "andere herder, jong, knap, het los
hangende, roode keurslijf met blauwe linten
versierd, kwam lachend binnen en bood
Annesa een schaal vol rookend vlees cW
«tan.
Deze schalerö Van hout hebben, êénj
handvat, >op zij is ér een kuiltje voor htet]
!%w£jtl, h
De onbeperkte üuikbootoorlog.
Havas gaat voort met mededeelingen die
den Duitse hers duidelijk moeten maken,
dat al hun pogingen zonder succes blijven.
Zoo wordt nu weer meegedeeld, dat den
24sten Febr. '142 schepen Fransche havens
binnen kwamen, op 25 Februari ,126, op 26
Februari 160 schepen. Gedurende do eerste
week der blokkade was het gemiddelde
aantal in Fransche havens binnenkomende
schepen 108.
De kwestie-Mexico.
Gisteren zette de centraio commissie uit
den Duitschen Rijksdag haar Zaterdag afge
broken discussies over de buitenlandsche
aangelegenheden voort. Naar aanleiding van
de critiek van een soc.-dem. afgevaardigde
op de instructie van den Duitschen gezant
in Mexico, verklaarde de minister van bui
tenlandsche zaken, dat het natuurlijk en
rechtvaardig Was, dat Duitschlamd pogin
gen had 'gedaan om zich, voor het geval
van een oorlog met Amerika, van eefi.
bondgenoot te verzekeren. Ook betreurde
hij geenszins, dat de zaak in Japan bekend
was geworden. Hoe het stuk, dat in ge
heim solinft en langs den veiligsten weg,
die te bedenken was, verzonden is, in Ame-
nkaansche handen is gekomen, kon de mi
nister nog niet uitmaken.
Hij verklaarde verder, dat men hem te
minder iets verwijten kan, daar herhaal
delijk de klacht was vernomen, dat Duitsch-
land zich te weinig moeite gaf om bond-
genooten te winnen.
Daarna voerden 'nog eenige leden bet
woord over 'deze kwestie; eerst een lid van
de soc.-dem Arb. Gem. in streng afkeuren
den zin, 'daarna een lid van het centrum,
die de zaak vergoelijkte, en vervolgens een
vrijzinnige, die aanmerkingen maakte op
de wijze, waarop de pers de zaak wereld
kundig had gemaakt en den raad gaf toet be
sehuldigingen aan het adres van den gewe
zen ambassadeur te Washington te wachten
tot deze teruggekeerd is en zich verant
woorden kan.
Ten, slotte spraken nog een conserva
tief en, een lid van de Duitsche fractie
hun ingenomenheid uit met de actie van
den minister van buitenlandsche zaken.
Dc Kprr. Norden, 'maakt de Vrij onhoud
bare opmerking, dik Wet Duits'cbe aanbod
a;ün, Mexico geen onvriendelijkheid togen
Amerika toe teekent, daaf lifet slec hte een
voorzorgsmaatregel van voorwaardelijken
aaird is. Overigens hóeft men in Amerika
weinig reden, om Verontwaardigd te zijn
over de zaak, daan Met toch algemeen be-'
kend is, '.lat de Vereen. Stalten sedert ge-
ruimen Djd getracht hebben, neutralen te
gen ons op te zetten. Onlangs hóeft b.v.
het gezaghebbende Mfeld „Lai Frensa" in
Biucnos' Ayres medegedeeH, Mat reeds vóór
het einde Van het jaar 'de Vereen. Staten
zouden hfebben getracht, de Zuil-Almeri-
kaainsche repUbheken door overeenkom
sten, ih den Oorlog te betrekken. Ook heeft
Amerika op! alle wijze getracht om de
neutralen op zjijn zijde te krijgen.
In verhand hiermede 'zegt een Reuter-
beri'cht uit Washington weer: De beschul
diging, van, Dmitscha 'zijde geuit, dat de
„Mooi meisje", zei galant het jonge
memsch, dit is voor jou."1
„Sanlu Basile mia," riep Annesa, de han
den opheffend en zich verschrikt terugtrek
kend. „Alles wlat je daar hebt? Wat doe
ik met dat vleesch
„Je eet het op," zei de jongeman met (ern
stige stem.
Zij begreep dat de jongen beJeedigd zou
zijn, indien zij het bord niet aannam, en
ze antwoordde vriendelijk:
„Goed dan, wikkel dat in een doek, ik
zal het meen©men naar huis."
„Voor Wie? Voor jouw Gamine?"
„Haar Gantine? Hier komt hij aan," riep
oom Casligu.
De jonge knecht fcWam inderdaad op
dat oogenhlik binnen. In feestdos, het roode
keurslijf met blauw omboord, glad gescho
ren, met glimmend haar. over de ooren
glad gestreken als een zWart satijnen muts,
zag Gantvne er nog aardiger uit dan gewoon
lijk en Annesa zag hem aan met bijna moe
derlijke teederheid.
„Ik heb gehooid!, dat je Hier Waart," zied
hij met niet verborgen jalouzie. „Laten'we
buiten gaan. Kom, donna Rachele wacht op
je, ze hooft je noodig."
De wtoonten' waren eenvoudig, maar de
stem buitengewoon bitter.
Wat scheelde Ga'ntïne? Hij leek bedroefd
en mist roos tig, en Annesa' raakte van haar
stuk, maar zij Wist te veinzen, pis gewoonlijk
en deed zelfs alsof ze beleedigd was
„Donna Rachele Weet wanneer ik terug
moet komen," zei zo lkng'zaaml ,,Uc zal naar
huis gaan, Wanneer ik will"
;,Je gaat dadelijk met me mee," herhaal
de Gatofine, bleek "wordend. .jOjom' Castigu
Prigs der Advertentiéa: Van 16 regels S. 8.92; iedere regel meer
20 cents. Reclames 40 «ent per regel. Incassokosten 5 «ent». Groote letters naar
de plaats die zij innemen.
Advertentiëu bij abonnement op voord,eelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureeu te bekomen.
Incassokosten voor Schiedam 5 cents, voor poetkwrtantien 10 cent
Dagelijks worden zoogenaamde kleine advertentiSn opgenomen tot d«a»nj«
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Deze adverteniién worden, mits voor 3 achtereenvolgende nummers opge
geven, slechts 2 maal berekend.
Intercommunale Telefoon No. 188.
Vore en,'. Staten, een Ran-AirierikaanscM com
plét tegen Duitschland had willen smeden,
schijnt betrekking te hebben ojp niets an
ders dan, bfet toog door B|ryain afe staats
ecretaris qpgemaakt pltui, om een, neutrales
zone om Pan-Amerika af te kondigen, een
plan, waarvan trouwens mets kwam.
Een, Verkkari'n,g! van Wfil.s,aj.n.
Presi'den,t AViteofo, ïs 'gistermiddag in, Met
bijzijn, van eten enorme menigte op het Km-
pitool voor zijn, tweede presidentsperiode
geïnstalleerd. Hij Méld Vervolgens zijn inau
gurale toespraak.
Tevens legde de piesident de volgende
verklaring af: „Dje laatste zitting van het
Vier-en-zestigste Congres heeft tengevolge
zijner beperking Van actie volgens de
Grondwet eern toestand aan Met licht ge
bracht, die misschien.' zonder weerga Is
in' de geschiedeniis Van dit land of in die
Van eenige modern© rggeering tijdens een
crisis diej grootere mogelijkheden Van na-
tionjaal gevaar oplevert, dan eenige andere
regeerinjg in de 'gebeetle geschiedenis Van
liaan initernationalé betrekkingdn ooit gie
kend Meelt. 1
Het Conigijes is niet in staat geweest om
bet land te beveiligen, noch de elemen
taire rechten) der 'burgers te beschermen.
Meen dan 500 Van de 537 leden van beide
Huizen zijn bereid, en verlangend om te
handelen. Het Huis van. 'AfgevaajJdigdem
beeft biet eep, oVemyeldigendo meerde:*-
beid Sajto besluit te kennen gegeWon, maan
ie Senaat kan niet handelend optredeaj
omdat een kleine groqp' Van elf senatoren
beskoten had, dik te bejetten. Voob den,
Senaat "bestaat goqn 'reglemient v'aa orde op
gifornd waarvlaa bet dieb.at beperkt of tem
eate'Ie, gebracht kan wogdenl ep. dat obstruc-
tije v'an alleifei! soort' zou .kunnen voor
komen, Eén enkel 'lid kan reeds iedere
actie onmogelijk 'maken, als bij slechts beft
lichamelijke u 11houdm.gsVermogen. daartoe
heeft.
Het gevolg hiervan is een volkomen ver
lamming zoowel van de wetgevende als van,
de uitvoerende secties der regeer in g. De on
macht van den tSenaat om' handelend op te
treden heeft zeer noodigen wetgevenden
arbeid onmogelijk gemaakt in sommige ge
vallen, waarin daaraan uiterst dringende be
hoefte bestond."
Na een schets gegeven te hebben van dq
maatregelen, die niet konden doorgevoerd
worden ging de president voort -„IK
zou in dezen misstand geen verbete
ring willen brengen door het 65ste Congres
in buitengewone zitting bijoen. te roepen1.
Do Senaat zou dan evenmin kunnen hande
len. Niet omdat het dat lichaam aan den
wil of de geestkracht daartoe ontbreekt Het
is integendeel op dit oogen blik meer eens
gezind tot actie bereid, dan, naar ik meen
te mogen zeggen, zoover de herinnering van)
eenig lid, dat er thans zitting in heeft helj
geval is geweest Er bestaat slechts! een eens
gezind vaderlandslievend streven- Het doel,
dat de leden voor oagion hebben, is volko
men duidelijk en bepaald; maar de Senaat
zegt n het haar."
„Gantine is jaloersch," riep spottend do
jonlgon toet de schaal uit „Ga schoon meisje,
ga 'Hij zal amandelkoe&en voor je koopen.
In lelk geval je hebt ongelijk, Gantine. Wij'
zijn (allemaal broeders hier, wie zijn geen
vreemdelingen en niemand probeert om je je
duifje te ontnemen."
„Broeders? Van je familie moet je 't
hebben," antwoordde Gantine, maar hij
scheen spijt to hebben van zijn gezegde en
hij lachte gedwongen.
Annesa hoefde, maar zo deed of ze de
woorden van haar verloofde niet gehoord!
had.
„Kom Rosa, geef me je handje. Oom Cas»
tigu, zeg tegen Paulu dat Wta al weg zijn pm
gaan, als hij soms naar Rosa vraagt"
Zij ging naar builen door ©en klein deurtjd
achter in de broodkamer en Gantine ging
met haar mep. Het Was heel eenzaam dien
kant uit; alleen eaniig© bedelaars lagen daar!
hisschen de rotsen an het struikgewas on
aten het brood en het vleesch dat de pre
sident Ih'ad doen uitdeden. Juist op dat
plekje, waar het bergpaadje begon, was de
blindeman gestorven, die mot Antoesa op hef
dorp was gekomen. Zij herinnerde zich niets
van het geheimzinnige feit,-maar eiken keer
dat ze daar voorbij moest komen, zag ze in
haar verbeelding den ouden bedelaar dood'
liggenze ihad een gevoel van angist en ver
nedering en ze zei in zich 2elf:
„Ilij hoeft mij hierheen gebracht en hier
achter gelaten, terwijl hij me ergens ar.derS
had kunnen brengenDan was ik een
bedelaarster, een echte dienstmeid geweestt
maar ik zou minder hebben geleden.
Tocjh, s r
kan niets doen, tenzij de leiders de eenj
stemmige steun van alle leden hebben. De;
Senaats -meerderheid is machteloos en hulpei-
loos. (Op een tijdstip,van een buitengewoon
gevaarlijke crisis, waarop alleen een besliste
en doelbewUsao actie de natie kan beschut
ten of Mevf&iligea tegen oorlog ten gevolge
van het aanvallend optreden van anderen,
is actie onmogelijk. 1
Ofschoon de natie en hare vertegenwoor
digers inderdaad met een ongekende eens
gezindheid achter het uitvoerend bewind
staan, zal naar Muiten de indruk -Worden
gewekt, dat -dit niet zoo is en' dat andere
regeeringen kunnen optreden zooals zij wil
len, zonder to vreezen, dat di© der Veree-
nigde Staten daar iets tegen zal ondarv
nemen.
"Wij kunnen van dit alles geen verklaring
geven. De ware verklaring is 011 geloof olijk.
De Senaat der Vereenigde Staten is het
eenige wetgevende lichaam ter wereld, dat
niet handelen kan als de meerderheid tot
handelen bereid is. De kleine groep kwaad
willige mannen, die geen andere meaning
dan de hunne vertegenwoordigen, hebben det
groote regeering der Vereenigde Staten hul
peloos en verachtelijk gemaakt.
Het geneesmiddel hiertegen?
Er is slechts één enkel en dat is, hel)
reglement van orde van den Senaat zoo
danig be wijzigen, dat hij tot handelen irt
staat is. Men kan er op rekenen, dat do
natie de les uit de gebeurtenissen heeft ge
trokken. Ik geloof bok zeker, dat de Senaat
de middelen om actie mogelijk te maken
verschaffen en het landi van een ramp red
den zal." I
Volgens het Reuter-bericht, dat dit alles
meldt, heeft Wilson tevens machtiging ge
geven tot publicatie der verklaring, dat
do toestand hog ernstiger is dan men ver
onderstelt, daar men tot de ontdekking
is gekomen, dat, terwijl de president op
grond zijner grondwettige bevoegdheid vee!
kan doen van datgene waartoe hij van
het Congres machtiging heeft gevraagd, er
nog eenige niet-herroepen oude wetten be
staan, die onoverkomelijke practische be
zwaren opleveren en de bevoegdheid van
den president tot nul maken kunnen.
De bedoelde oude wet is in 1819 ge
maakt Zij' had betrekking op het optre
den van Amerikaansdhe koopvaardijschepen
tegen zeeroovers en kapers, maar zondert
van de schepen die aangevallen mogen
worden uit: „een publiek gewapend schip
béhoorend aan een natie di© met de Ver
eenigde Staten op vriendschappelijken voet
staat."
Feitelijk is Duitschland niet op voet van
oorlog met de Vereenigde Staten en onder
zeeërs zijn „publiek gewapende schepen"
van Duitschland.
Een Oostenrijksch memoramd.um.
Naar uit Weenen bericht wordt, heeft
de minister van Buitenlandsche Zaken een
lang memorandum aan den. ambassadeur
der Vereenigde Staten tor ji^d gesteld.
Daarin wordt er op gewezen, dat het En
geland. geweest is, dat begonnen is inbreuk
op het volkenrecht ter gee te maken.„Ter-,
wijl de centrale mogendheden dadelijk bij
het begin van den oorlog verklaarden zich
te zullen houden aan de Verklaring van
Londen, die ook door den Engelschen ver
tegenwoordiger was geteekend, wierp .Enge
land de belangrijke bepalingen van. die ver
klaring over boord. Bij gijn pogingen om aan
de centrale mogendheden, de toevoeren over
zee af te snijden, preidde het keer op keer
de lijst der contrabande-artikelen pit, tot
daarop niets meer ontbrak .van. hetgeeja
de menschen thans nóodig hebben voor
hun levensonderhoud. Daarop proclameerde
Groof-Bnttannie een als „blokkade" aange
duide afsperring van de kusten der Noord
zee, die ook voor den zeehandel van Oos-
tennjk-Hongarrje een belangrijke üoorgangs-
poort vormen, ten einde den invoer in
Duitschland *van alle goederen, die op de
contrabande-lijst nog ontbraken, te verhin
deren, elk scheepsverkeer van de neutralen
met die kusten te belemmeren en allen
uitvoer over zee te verhinderen."
Diverse berichten.
Naar aanleiding v'an de verklaring ïn Met
\V olM-bjerioht ovtof donj toestand der Bel-
gisdkië! arbeidofs kt Duitschland, wip: heit
„Gen!'rum" op de -VOlgen'dei uitlating van
kardinaal MeTci-er in "zijn. Vastenbrief:
,jWij hebben! d,e machtige, stem Van de
ecihltgenboton en moeders vernomen; onder
lliaar snikken smeekten-'zijl Godjdou moed en
de eeretrouw huniner -mannen en zonen,
met geweld weggeVoerd Waar da werkplaat-
s'eni Van den Vijand, hoog te hoorden. Mem
lieeffc die dapperen] 'op het oogembEk Van;
dun! vertrek, huim krachten zi-en verzamelen
om hun! gezelon tooed in te spréken of
oio, met een; uiterste inspanning,' het natkx-
anaJlied aan te haffen; wji) hebben hen, nai
.«ml terugkomst, gezien, "bl'eek, uitgemer-
geill, menpVliclijfce wrakken gelijk; terwijl'
on|ze oogen, door do tranen beVodhtigd*
hun! uitgedoofde blikken trachtten te ont
moeten],' bogen, wij) 1**op voor hen neder,
wpnft, zonder dat rij Met zelf wisten, ven
tcorfden zij ons tepa nieuwen, onvermoede®,
kapt Van de heldhaftigheid omzes volks."
Wed e ropbo uw.
Het Fransche „Journal OfSciel" (bevat
een decreet, waarbij de bevoegdheid van.
het departement, belast niet den wederop
bouw der plaatsen, die floor den oorlog
hebben geleden, wordt uitgebreid. Er zijn
ongeveer '1000 Fransche gemeenten,, did,
zijn bevrijd en mm p£ meer hebben gele
den; 256 dezer hebben gledits weinig ge-*
ieden, en er zijn daar minder dan 5 pGt.
der huizen verwoest; 351 zijn er, waarin
van 5 tot 50 pCt. 'der huizen vernield
zijn; 147 waarin de schade 50 tot 100
pCt. der huizen bedraagt. Te zamen zijn in i
deze 754 gemeenten 46.263 huizen vernield,
benevens 331 kerken, 221 scholen an 400
andere openbare gebouwen. De ovórige door
den vijand bezette gemeenten konden niet
worden, nagegaan.
Toch kon zij zich perslot Van rekening!
het leven niet anders denken zonder Paulu>
zonder leed, zonder hartstocht"
„Ik werd er voor geboren'
Toen zij dien dag met Gantine en Rosal
voorbij het plekje liep waar de oude manl
gestorven was, voelde zij rich nog m-eer
dan anders treurig en vernederd; ze liep
haastig voorbij en keek in de verte, met on-
zekeren blik met haar gewone masker, van
minachtende treurigheid. Gantine haalde
haar in, ging naast haar loopea en staarde
haar aan.
„Anna", zei hij bjjna smeekmd, „w|ees
niet zoo boos. Vergeef me, Anna, ik heli
het om jouw bestwil gedaan. Je w-eet toch
wel, dat de vrouwen niet daar gaan waar
de mannen zijn,- of ze gaan er met hup
echtgenoot of hun broeders."
„Ik ben naar binnen gegaan mot don
.Paulu." 1
„Juist, hij is noch je man, noch je broe
der", hernam de jongen zuchtend.
.„Mijn vrienden hebben jelui samen gezien,
en ze hebben gefluisterd. Do menschen zijn
kwaaddenkend, Anna."
1 „Wat een nieuwtje," riep zij sarcastisch
uit Ze liep toen weer haastig door, het
zware kind achter zich' trekkend. Zij keer
den den hoek om en bevonden zich Weer
bij den amandelkoeken verkooper.
Verderop stond de arme gast, die bij
hen thuis logeerde, zijn leidsels en zjjn
sporen ten toon stellend op een ouden
knapzak, op den grond, alk een kleed uit
gespreid. Toen hij Gantine zag, lachte hij
en wuifde hem goeden dag,
„Zoo," zei de jonge knecht, nader ko-
„lieb je misschien' een leidsel voor ©en,*,,
V
wmM
ongetemd veulen? En beiden zagen Anna!
aan en lachten.
„Anna," vroeg Gantine, „raag ik je een! -
pond amandelkoeken aandieden?",
„Veulens eten geen am andeik o-ek," zei 2d
gerustgesteld.
Gantine ,zei nog iets, maar bp wterd
overstemd door den oorverdooa-enden klanij
van de trom, die plotseling bijna luguber
in de stilte weerklonk.
De omroeper verkondigde met zij®
heesehe en hoog© predikersstem, dat d^
harddraverij te vijf uur 's middags zoui
beginnen, l, j*[l!jj>
„Eerst prijs, twintig lire in zilver, en
■oen deken van fijn, brociaat; tweede prigs,1
tien lire in zilver en een rijden zak-l
Een menigte straatjongens stonden otn!
den omroeper heen en plaagden hem; één]
van hen durfde zelfs op de trom. te slaan.'
met een stokje.
„Derde prijs een zilveren vijf Jire-stuH
ca een splinternieuwe sardijnsehe baret!
jongens ga weg, anders geef ik je zooveel
schoppen, dat je niet Weet waar je .naap
toe vliegt"
V 1
/.i%3
ré
Tegen IcKri-e uur 's middags, toen 'Ahtofesaj
door de gang liep, zag ze in de halfgeopende] s
deur den groote® buik van priester Virdisj
met haar lichten en zachte® tred liep rij den]
ouden pastoor tegemoet, en terwijl' zo dd
deur1 wijd open deed, lachte zij hem-M^
zooals zo (h et noodt gedaan had.
'rp iV, *l>\ I 1 V"
v"te j
«ff. t
jjl
14 r - ft 4
-*v w .r*.'-
£W
- r.
HIEDAMSCHE COURANT.
W j
1-
- 1 T
I
:fWl
f ,1
i v..
r Kt
- XCvj
doek1"
ri S3
af>3
rryiM
■4 JM
-va
ff
r
t i1
^'S