Zaterdag 10 Maart 1917
Tweede Blad
Uit de Tweede Kamer.
niet nalaten ook in den. kade diepen, in
druk te makent
De eenige, die absoluut geen last bad
van r_-e.nlge emotie over 's Ministers pero
ratie, was de beer Buys, due, wsl verre
van m te Hen dat let voortaan eerste
phiht der Kanier werd dezen minister zoo
veel mogelijk met rust te laten, met het
voorstel kwam dm reglemen.ta.iren tijdvoor
de replieken, die 10 minuten is, tot 20
uit te breiden. Dit voorstel, dat terecht
een oogonbMk een trek van misnoegen op
het gekat des ministers bracht, werd ge
lukkig met groote meerderheid verworpen.
Vóór dat dit voorstel werd gedaan, bad
de Minister van Binnenlandse!© Zaken, op
de door den beer Van Vuuren gesteld© vra
gen geantwoord. In de eerste plaats moest
taj ontkennen, dat de opvatting van den
heer Van, Gijn, dat de aangevraagde 80
millioen memorieptost zouden wezen, die
der Regeering was. Wat de afgetreden mi
nister daarover in de kranten luid. laten'
zetten, moest hij geheel voor diens reke
ning laten.
Tusschem flen Min. v. Landbouwende Re-
ring ken geen verschil vanmeeiung over do
beteehenis van dezen post bestaan, anders
kan de heer Posthuma de wet niet ver
dedigen, en ook de heer Treob was het
natuurlijk over die beteekenis met de 1W
geering geheel eens, anders ware bij niet
als Minister van Financiën, opgetreden.
Wat nu, de beteekenis van liet ontwerp
zelf aangaat; de 80 milboen zijn aange*
vraagd voor do levemsmiddeienvoorzien Lugf
gedurende één jaar. Dat wjl zoggen, dat amij
ieder deel van dat jaar op een evenredig
deel van het crediet wordt gerekend, dus bp
voorbeeld, voor iedere drie maanden op 20
millioen. Daaruit volgt, dat als het crediet
voor een bepaald tijdvak wordt overschreden,
of dreigt overschreden te worden, men zuhi
voor de volgende tijdvakken Wat zal moeten'
inbinden. De wijze, waarop dit zal geschie
den. en in het algemeen de distributie vani,
het crediet, behoort tot de bijzonder© var-
antwoordehjkheid van den Minister van|
Landbouw, Nijverheid en Handel, behouden^
het gewone overleg in den Ministerraad.,
Mochten zich onvoorziene omstandigheden
voordoen, dat de volksvoeding in haar ge-
heel gevaar zou loopen, dan zou een supple
toir crediet tijdig bij de Kamer moetaj}
worden aangevraagd. Die aanvraag kan. na
tuurlijk de Kamer niet tijdig bereiken, indien*
de Ministerraad den Minister van RandbouM?
niet tijdig machtigt die aanvrage te doen, ew
indien de Minister van Financiën niet'be
reid zou worden gevonden een, dergelijk
voorstel met zijne handteekeninjg te bén
krachtige». Men mag dus aannemen, dat hielij
crediet van 80 millioen niet zonder machti
ging der Kamer zal worden oversfchredem
De heer Cort van der Linden deelde tenj
slotte mede, dat 'de heer Treub htefc meij
deze opvatting geheol eens is.
Aan het einde van zijn zeer lange maar
steeds zaakrijke en onderhoudende red© ge
komen de heer Posthuma had het er
blijkbaar op gezet, om all die praatjes over
zijn gemis, aan „vaste lijn", aan „vooruit-
zienden blik", en over zijn „achter de
feiten aanioopen" voor goed den kop in
te drukken, vond de Minister een bui
tengewoon gelukkig slot. Met ingehouden
aandoening sprak hij ongeveer als volgt:
De opvatting onder het volk is, dat dez©
Minister alles verkeerd doet en de actie
togen het bruinbrood heeft daartoe den
grondslag gelegd. Dat is jammer. Maar wij
zijn nu 2.% jaar met elkaar in zee, ik Mi
nister en Gij Kamer, al had ik dan ook
bij mijn optreden niet gedacht, dat ik zoo
lang minister zijn zou. Ik ga nog iederen
dag met opgewektheid naar-mijn Departe
ment en tracht daar steeds mijn plicht te
doen. Maar dan vraag ik ook van de Kamer
vertrouwen, niet alleen hierin bestaande,
dat men zich neerlegt bij het aanhangige
ontwerp, maar ook blijkende uil medewer
king buiten de Kamer, doördat men niet
toelaat de verspreiding van spot, boon on
laster, in, welken vorm ook; do pers kan,
toch door de Kamer, als zij dat uil, be
ïnvloed worden. Het is in dezen tijd toch
noodig voor den minister, die met de Dis
tributie der levensmiddelen is belast, dal
hij populair zij, niet voor hem al^per
soon, maar voor Kamer en Regeering
beiden, en niet liet minst voor bet Neder-
landscho volk.
Na deze peroratie barstte de Kamer in
lnido bravo's uit, die zon lang aanhsml-
den, .dat ze tot een ovatie aangloeiden.
Wij verheugen, ons daarover; Posthuma
mocht wel eens een! vergoeding hebben
voor alle miskenning, waaraan hij beeft
blootgestaan^ ook in de Tweede Kamer.
Men mag verwachten;, dat het daar nu
tenminste uit zal zijn, m zijn- redevoe
ring, juister gezegd zijfn hdklere' uiteen
zetting van' de moeilijkheden, waarvoor hij
stond, en van al betgeen. hij gedaan heeft
esp deze te qvcrwinuen.,. kan, dunkt ons,
De replieken geven; ons weinig aanlei
ding er vod van te zeggen. D© socasial-*
democraten begrepen na de rede,van den
Minister, dat zo met hun agitatie tegen'
Minister Posthuma 'een, verkeerde sdhaalts
hadden gereden, Dit openbaarde zütóh! in,
een boosheid, die zelfs den. heer Schaper
tot uitdrukkingen tegen den Minister ver
leidde, waarvoor hüj tot de orde moest
worden geroepen, en die dien bieer Troeh
stra dwong den bhndschoea op te hemen
voor den toon zijner partijgenooten! in dé
ongelukkigste- rede, die wij ooit vah hein
mochten hooien. De heer Pa li ja wilde
door een motie uitgesproken zien, dat ge
meentebesturen, die, zoöals Amsterdam' dit
met de atirdappélen deed., de Regeeriags-
arfikelen tegen Iageren prijs willen vnrkoo-
pen dan den bij de Distributiewet vast-,
gestelde,dit zal worden belet; hij'trok
deze motie echter m, toen de Minister
verklaarde zulk een wapen vooralsnog niet
noodig te hobbon. De heer Duys vermocht
het inzake do beschuldigingen tegen het
Graan bureau niet verder te brengen dan hét
voorstellen van een motie, die later zal'
worden behandeld,, en waarin de wensoh.'
uitgesproken wordt, dat genoemd bureatii"
zóó zal worden samengesteld, dat daarin
ook zitting' hebben één of meen vertegen
woordigers der Nederlandsdhe -vcreeniging
van handelaren in buitenlamdsdh meel. De
heer Van Vuuren won nog meer hdïchtin- IJSfc
gen hébben over de Crisis aan Fiaianaën^'
maar kroegze niet, wel de verzekering,) 4
dat niemand van de ministers twijfelde-
aan de oprechtheid van de motieven va»
den heer Van Gijn'.
De Distributiewet zclvé werd eindéljpiAg
zonder hoofdelijke stemming aangenomen^i
:£t
«-1 om Irwiuvr* rtr\ wiifif' ttmll rïrv ttton»inilrrtviirtft!i r'f w.»
