r Jaargang,
ie oorlog.
Donderdag 15 Maart 191?
No. 15396
DE KLTM0P.
4
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam on Vlaardingen met inbegrip ran
gets, incassokosten f 130; franco per po t fl.?5.
prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent
Afzonderlijkenoinjpers 2 cent.
Abonnementen worden^ dagelijks aangenomen,
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
aur aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No- 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der Advertentie»: Van 1—6 regels fi. 0.92; iedere regel meer
20 cents. Reclames 40 cent per regel. Incassokosten 5 cents. Grootc letter* naar
de plaats die zij innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelïge voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
Incassokosten voor Schiedam 5 cents, voor pos tkwi tan tien 10 cent
Dagelijks worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot denprij*
ran 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen..
Deze advertentiën worden, mits voor S achtereenvolgende nummers opge
geven, slechts 2 maal berékc-nd.
Intercommunale Telofoon No. 103.
BUITENLAND»
Revolutie In Petersburg.
Het heeft al dagen lang gedreigd en nu
is het er dan van gekomen. In de Rus
sische hoofdstad heerscht revolutie. Heden
morgen bulletineerden we dit reeds. Ter
verduidelijking willen we daaraan nog toe
voegen, dat het bewuste bericht door Wolf
aan de Duitsche bladen werd meegedeeld,
doch van het Petersburgscho Telegraaf
agentschap werd ontvangen en dus blijkbaar
door de revolutionairen verzonden zou zijn.
Eenige voorzichtigheid in de aanvaarding
blijft dus nog geboden.
Bedoeld bericht dan luidde- „T'c Pe
tersburg is een revolutie uitge
broken. 12 Doema-leden hebben een uit
voerend comité gevormd. Dit comité heeft
de massa achter zich. Alle minister*
zijn in de gevangenis gesloten
Het garnizoen der hoofdstad, be-
staande uit 30000 foan, heeft
zich inet de revolutionairen so
lidair verkl aard.
Zondag, den derden dag van de 1 evo
lutie, was de orde hersteld. Eagelhardt
wercj door het uitvoerend comité tot com
mandant-van de hoofdstad benoemd."
Een ander1 bericht, afkomstig jiit Stock
holm en, blijkbaar vóór het p'aats vin
den, der ergste feiten yerzotuten, meldt
n,og: Aangaande tie Peters burgsche onlus
ten, zijn nog de volgende bijkonderileden
beken,d: Voor1 het gebouw van hét Engel-
sche gezantschap hadden hevige opitoot-
jes plaats. Tal Van, vensterruiten werden,
ingeworpen. Uit alle doelen des lands 'ko
men, berichten, van oproei*. De arbeiders
groepen, van hot Centraal-Oorlogsconiitó
hebben ©en 'oproep uitgevaardigd aan de
arbeiders, waarin, 'zij verzocht worden, bei
geen, gebeurd is te vergeten, daar liet «te»
misdaad zou zijn, thans de krachten te
versnipperen.
De „Tagliche Rundschau" ontleent aan
de „Haparamda Nylieter" het bericht van.
een, uit Rusland teruggekeerden Zweed-
schfen, koopman, "dat in de Russische in
dustrie-centra sedert Donderdag openlijke
revolutie heerseht; slechts met de grootste
moeite gelukte het hem, in, oen militairen
trein van Moskou naar jkitrograd. te ko
men. Het personenverkeer op 'do spoorwe
gen, was volkomen stopgezet. Pc trog rad go
leek Zaterdag op een, oor logs tooneelhei,
Volk bestormde da win,kels en bp straal
werd hevig .gevochten,. Er werd in het ge
heel piet meer gewerkt. Da 'dagbladen kwa
men, niet uit, daar man Voor de ''veilig-
hfeid'en, het leVen van ieder afzonjleriijk
niet zou kunnen instaan.
Andere reizigers midden, dat Yrijdap
hevige opstootjes te Pctcograd hebben
plaats geihad, militairen moesten met blanke
Wapenen die taenigte uiteendrijven en wond
den honderden personen.
In -Zw'eden zijn, naar de „Lok. A"nz ver
neemt, reizigers uit Rusland aangekomen,
die de troebelen in Pbtroigrad hebben, me
gemaakt Volgens 'hen zijn de onlusten niet
Roman naar het ItaUa&nsöh. vu
GRAZHA DELBDDA.
22)
„Wat! Heb je dien schelm eindelijk
terug gevonden?" vroeg Paulu,
Santus nam het kind bij de schonden
en schudde hem ruw.
„Ik ben tweemaal Sardinië doorgelo-o-
pen, maar ik hoop tenminste niet onteerd
te mogen sterven! Hier is hij, de vogel
van den duivel, .nu breng ik hem naar
den brigadier en'ik zal tegen iedereen zeg
gen: zie, of een vader zijn zoon kan ver
moorden? En nu trek ik er mijn handen af,
don Paulu."
De man vloekte, maur niettegenstaande
de vermoeienis, de angst, het leed dat
men hem op het gezicht las, toonde hij
een wilde vreugde; de jongen integendeel
was somber en keek in de verte, zijn grootc
blauwe oogen leken op dié van een ge
vamgene, droomende van de vlucht.
„Ga je rechtstreeks naar het dorp?"
vroeg Paulu, zoader zich veel voor de
wederwaardigheden van Sanlus en zijn
zoon te interessceren.
„Dadelijk; kan ik iets voor u doen?"
„Dan'," zei hij langzaam, peinzende over
de woorden voor hij ze uitsprak'„ik zal
je een briefje meegeven, die je - aan An
nesa zult overhandigen; maar aan haar
Alleen, begrepen? Bovendien,.zeg tegenhaax
alleen het 'gevolg van da .duurte dor levsns-i
middelen, maar betreft Rot hier ook wei
degelijk politieke betoogingen, welke tegen!
«ten oorlog gericht zijn.
kien ziet het- zooaLs altijd Dij ernstig^
(gebeurtenissen zijn hot ook nu vete er<
veteilei moeilijk 'te controletoren geruchten
welke de ronde doen. Daarom is het Verstan
diger nog geen oordeel uit je spreken over
heigeen thans daarginds in Rusland plaats
heeft. En van wolken invloed dit alles
op het verder verloop van den oórlog zal
zijn, valt zelfs met bij benadering te zeggen.
Amerika en Dnitschland.
Afmerikaansdh' schip gcio.r-
p odeehd.
Zou hel nu toch "tot oorlog komen?
Dinsdag meldden we, dat weer drie Ahie
rikaansc'ïe schepen onbewapend naai
Entente-havens onderweg Waren. Daarbij
was ook de voor Londen bestemde „Al
gonquin" (2625 ton), geladen piot levens
middelen en toebehooread aan de Clyd"
S. S. Co., to New-York. Dit vaartuig is
nu zonder -voorafgaande waarschuwing
door eon Dnitschen onderzeeër beschoten
en ten slotte door middel Van bommen,
die aan boord waren, gelegd, in den grond
geboord. Dc bemanning is gered.
Mon zou dus donken, dat Amerika, na
het afbreken ,der betrekkingen, thans niet
meer aarzalen zal on onverwijld den oor
log verklaren. Dit zal oüliter niet gebeu
ren of liever is althans niet onmiddellijk
geschied. Naar Router's bijzondere dienst
uit Washington meldt, is de nïot-officieelo
opvaüing op pond van de eerste- berich
ten omtrent de vernieling van de „Al
gonquin", dat het incident, ofschoon het
zeer ea*nslig is, toch' waarschijnlijk geen
verandering in den tegenwoordig tussehen
do Veraanigde Staten on Duitsdhland be
staande®. toestand zal teweeg brengen. Men
vorwadht dat eerst dan, wanneer een ge
wapend Amenkaansdh' schip een Duitsonen
onderzeeër ontmoet, de strijd zal ontbran
deai.
Aangenomen wordt, dat Wilsoifs verkla
ring omtrent Se gewapenue neutraliteit het
geval van de „Algonquin" volkomen dekt,
ofschoon, een 'reeks van julke gruweldaden
het Congres waarschijnlijk tot een oorlogs
verklaring gal nopen.
Over dc mogelijkheid van oorlog heeft
zirih juist ook graaf Bemstorff, de terug
gekeerde Duitsche gezant in d© Vereen.
Staten uitgelaten. Hij werd n.l. te Kopen
hagen geïnterviewd door een redacteur van
het „Berl. Tgbl." en in dit gesprek Stekte
do redacteur den gezant de vraag: Of
naar zijn mooning oorlog mot Amerika
komen zal?
„Wie kan, dat zeggen."?" meende gra^f
Biemstorff.
,iWellidht kan U.E. daarover toch' eenig
vermoeden hebben." 1
,jk zoo min als' oen ander. Dat hangt
van onze duikbooten af. Als wij oen Ame-
rikaansdh schip in den grond boren krij
gen wij wel oorlog."
„En Éngölscho schepen, die Amerikanen
aan boord hebben?"
„pat is misschien niet hetzelfde,zei
de gezant.
mondeling, dat ze aan mijn moeder moet
zeggen, dat ze vanavond thuis njet op me
behoeven te wachten."
„In orde, don Paulu."
Toen haalde Paulu zijn zakboekje te
voorschijn en schreef enkele woorden met
zijn potlood.
„Ik kwam zooeven uit O., ik zal hier
overnachten bij Peu Corbu. Reis vruchte
loos. Geen geluk; geen ho-ofy Denk aan
wat ik je zoi voor het vertrek. „Schrik
meiSantus kon'niet lezen, Paulu gaf
hem het briefje slechts gevouwen,: dc her
der nam het aan en deed. het_ in theft
beursje van Zipo's gordel en beloofde het
af te geven, aan Annesa alleen; hij reisde
verder, het zwijgzame kind voor zich uit
duwende, zich met alle voorbijgangers op
hóudend om zijn verhaal te vertellen, en
hij. dacht met dat hij in het beursje van
zijn gordel het zaad droeg van een dra
ma verschrikkelijker dan. het zijne.
Niettegenstaande de berispingen van don
Peu sloeg, Paulu weer bij de weduwe yari
den brigadier af. Hij had geen bepaald
plan, maar nadat hij het briefje aan An
nate had geschreven, voelde hij fc'ch om
geruster; het vast besluit om niet naar hui1.-'
to koeren met leeg® handen, twins als -emu
obsessie.
„Ik heb nog vijf dagen tij)," dacht hij,
„al moest ik ronddwalen als die ongeluk
kige Santus, ik zal niet thuis komen met
leege handen. Het is nu (voor mlij -een, hwn-s-,
tie van. eer. -
Maar waar moet ik heen?" Hij h-erin-
Ton Betiimann weer aan
't woord.
Gisteren werd in bet Pruisische Huis
van AfgevaaSligden hij de behandeling der
begrooting van het Hoerenhuis scherpe,
maar zakelijke kritiek geoefend op den
vorm van do verwerping der wet op de
vergoeding aan afgevaardigden. Naar aan
leiding van de in hot""Heerenhuis uitge
sproken verwijten verklaarde minister-pre
sident Van Betiimann Hollwog: „Wij heb
ben het wetsontwerp op de vergoedingen
niet'injedteod, omdat \vrj het Huis van Af
gevaardigden naar de oogen zien, maar
omdat wij hoopten, de ontwikkeling van
zaken te bevorderen.
Het deed ons genoegen, dat er overeen
stemming tussehen de regeering en hot
Minis van, Aïgov. werd bereikt. Het Hee-
remhuis heeft de besluiten van dit Huis
verworpen. Dit wak zijn.' recht; dat het
etóhter van. dit recht gebruikt maakt ea dit
deed op zulk oen, wijze, dat betreur ik. (Toe
juichingen
Eon, nieuwe wet kan eerst worden inge
diend, waaneer die nieuwe zittingbegint.
Er is agitatie gewekt bij de hoeren, met
zoozeer door de verwerping als wet door
de redovoenmgen. in liet Hoerenhuis. Ik
moet liiier persoonlijke polemiek vermijden
en kan mijn hloudiing alleen ten opzichte
van, algemeen politieke kwesties preecsee-
ren en aoht mij daartoe ook verplicht, wijl
de gebsurlenlissen Van den laatsten tijd
in, do pers op oen wijze beliandeld zijn,
dole on,ze binnen! andsche eensgezindheid
niet bevordert. (Zeer juist.)
In het Heorenhuk werd scherpe, bittere
kritiek op den, Rijksdag geoefend. Tegen
die kritiek moet ik ook loer proles toeren,
Ik beschouw het als do taak van' elk Ipar-
lement in Wet Duitsche Ilijk. om rijkspoli
tiek te voeren (bravo). Re rijkspolitiek
)moet met te grqoter kracht worden ge-
jvoerd, wjji wij 'ia een oorlog ztfn, m
)welken wij strijden om ons leven. Wil ech
ter iemand in twijfel' trekken, dat de Duit-
scbfe Rijksdag Tin do dries jaren van dezen
oorlog aan zijn vaderland on zijn. volk
diensten heeft bewezen' als geen ander
parlement ter wereld? Ik heb in don Ijj'ks-
dag reeds mijn onwrikbare overtuiging uit
gesproken, dat do gebeurtenissen van «lozen
oorlog moéten en zullen leiden tot ver
andering van bot bi nn-onland s ch-p ol i tieko
loven, Voor de 1 teeren dor linkerzijde is de
herziening van het Pruisische kiesrecht
het hoofdpunt van de binnenland rAm poli
tiek. De regeermg zal' voorstel ten doen,
dit kan edhter niet geschieden op een oogen-
Mik, dat wij nog door den vijand bespron
gen worden.
Wij zullen na den oorlog voor de belang*
rijkste kwesties gesteld worden, die po it een
volk had op te lossen, kwesties, zoo veelom
vattend, dat het gehelde volk in al zijn Hagen!
zal moeten medewerken, wanneer wij jte
moeilijkheden te boven' «sullen komen. Een
krachtige buiten]andscho politiek zal na ikav
oorlog noodig zijn. (Zeer juist). ,\Vij zullen
omgeven zrja van vijanden, togen-wielke wij
nieL mot grootc- woorden wilton optreden,
maar met de innerlijke kracht van bot
volk (bravo). Wij kunnen een dergelijke po-
nerde zich de woekeraars van Nuoro-, en
onder andere een vrouw, die hem jaren
te voren duizend lire had geleend ;i drie
honderd procent. - 1
„Wat is er voor verschil tussehen zoo'n
woekeraarster 'en een weduwe, die geen
goeden naam heeft?" vroeg hij zich af.
Maar toen hij voor het winkeltje van Zana
afsteeg, en hij do vrouw zag, hem fami
liaar lachend tegemoet komende, alsof zij
hem verwacht had, zeker dat hij zou terug
keeren, voelde hij' 'n groote walging. Neen,
neen, haar zou hij nooit het geld vragen
„Ila," zei Zana, terwijl ze het paard
van Paulu bij de leidsels nam. „U heeft de
rest niet vergeten."
Zij duivde het poortje naast de deur
open* en bracht het paard op de plaats
Paulu liet haar begaan; bij volgde baar,
legde zijn sporen af, maar scheen niet tot
schcrls geneigd. Zana integendeel was vroo-
lijk; zij was niet mger de stijve en cm'
stige weduwe, die de nachtlichten in den
winkel verkocht-of de klanten netjes be
diende in den achterwinkel: het was een
jonge en mooie vrouw, dia E»edert drie-
dagen van do zachte oogen en van den
kwijnenden blik, van don 'Peu's edelen
vriend droomde.
„Ik ben 'alleen thuis," zei ze, nadat ze
het paard bad vastgebonden. „Do meid is
gaan wasschen. Ik heb niets klaar; u moet
dus even geduld liebben." 1
Het was bij twaajf; de tragische stilte
van. de bewolkte dagen heerschte 'over het
dorpje, over de plaats en over het huis
van de weduwe. f
litiek slechts voeren, wanneer het vader- j
lan-dscho bewustzijn, dat in dezen pod-og
in geheel nieuw® vormen tot een wonder
bare werkelijkheid js geworden, zuiver be
houden en versterkt wordt.
Zulk een politiek van kracht, bihnenburd-
sche zoowel als buitanlandsch<\ kunnen wij.
slechts voeren, wanneer politieke rechten
voor het geheel© volk ook aan breed-o
massa's de blijmoedige medpwerkinz met
volkomen gelijkheid van rechten inwi -lijk
maken. In dezen oorlog offert wiel zoon
Van het volk in doodsverachtenden wvdijvei
zijn beste en zijn laatste. Wij kunnen den,
oorlog niet winnen en kunnen ,na den oaiJog
niet leven, wanneer in vrede een li 1 van
het volkshchaam den dienst weight.
Verder zullen wij alle consequenties int
het gebeuren tijdens dezen oorlog trekken
Is er een Duitscher, die niet zijn laatsten
druppel hartebloed zou willen geven pin
na de ontzaglijke offers van den oo-rlog bij
het sluiten van den Vrede ,ook den vrede
voor onze kinheren en kindskinderen te
verwerven, een Dnitschen. sterken- vredei9
(Levendige toejuichingen).
Dat spreekt immers van zelf. (Langdurige
toejuichingen).
Wee den staatsman, di© do teekenen de',
tijds niet begrijpt, die meent, dat hij na'
een yafaslrophe, zooals de wereld nog niet
heeft gezien, weder hetgeen er vroegu»
was, als uitgangspunt kan nemen. Ik zal a>
mijn krachten inspannen om deze gedachten
uit te voeren, om geen andere reden da™
om ons volk sterk te maken.
Sterker dan ajte andere kwesties .neemt
'ons de gedachte in beslag. „.Hoe brengui
Wij den oorlog to-t oen .zegeviorend einlls?"
Daar slechts met inspanning van ,alle krach
ten deze gewonnen kan worden, daar to'
deze kracht ook de Waarheid behoort, heb
ik openhartig uiting gegeven aan'mijn plan
nen over de toekomst van oias volk, di>*
God moge behouden." (Levendige toejuich in
gen).
China en Duitschlantfi
Do betrekkingen verbroken.
"Wat reeds eenigen tijd te voorzien Was, i
thans geschied: de Chinoeschc regaering
hoeft do diplomatieke betlrekklngen me:
Duitschland juist zooals Ameteka deed 1
vorbroken. Het departement van marine te
Washington hooft zelfs needs l ©richt pnt
vangen, dat de Chineozen do Duitschci
handelsschepen te Sjanghai ja bezit heli
ben genomen en dat de bemanningen aan
WaJ zijn gebiraebt en onder .bewaking ge
stold, 13 sc'hejien, samen metend© "-5.000
ton, zouden zijn in beslag genomen.
Ovörigens zal men zich in Duilsclilawl
van het geval wel niotrhoel voel aantbeklcem
ook al mocht hot Hemelscbe Rijk demooJs
tot een oorlogsverklaring overgaan.
Van het Westelijke front
Gisteren voerden de Franschen bij Las-
sighy weer verschillende overvallen uit op
de Duilsche loopgraven en joegen een ver-
kenmngsafdeeling op de vlucht. Ten Noord
oosten van Soissons verd een Duitsche
aanvalspogmg op Fransche posten hij Sou
pa gemikkehjk venjdeid. In de streek van
liutte du Mcsml en Maison. de Citampagne
deden de Duitschers Dinsdag tegen zei? uur
twee hevige tegenaanvallen op de door de
Franschen veroverde verken m den linker-
sectoi, doch konden, volgen-. Parijs, op
geen enkel punt de Fransche stellingen bp-
reiken en lijden zware verhezen. De hand-
gianatengevochten duurdec den gehcelen
nacht tussehen hoogte 185 en Maison de
f'hampagne. waar de Franschen nieuwe
ioopai.u en gedeelten vei meiden, voort.
ten Zuiden van St. Mihiei wisten de
Tr mythen na een kniehüge voorbereiding
de hoeie Romainville te nemen, noarbij/jj
ee.i honderdtat gevangenen maakten. Ver
der diongen Fransche afdeehngen op vier
vei schillende punten door in de Duitsche
loopgraven tussehen de Maas en het Apre-
montbosch en wisten de tweede Duitsche
loopgraaf te bereiken. Zij brachten krijgs
gevangenen mede.
Ovei het terugtrekken der Dmtsclmrs ;uui
de Ancie zegt de „Matm", dat deze niet
iieschouwd kan worden als een vrijwillige
beweging of als een strategische manoeuvre.
„Aanvankelijk moge de Duitsche generale
stat het plan hebben gehad, door een han
dig mtgevoerden terugtocht het te wachten
Engelschc Mfensief m de var te sturen en
inderdaad kon het ontruimen van enkele
stellingen de geallieerden noodzaken tot
nieuwe voorbeieiding én hun opmaisch ver
tragen. Generaal Gough heeft dit plan ge
lukkig verijdeld en legen den tenigtrekken-
dcu vij-incï geen ca valei ie massa's gelan
ceerd, die zondei succes tegen de van to
voren in gereedheid gebrachte vijandelijke -
stellingen hel hoofd zouden hebben ges too
ien. lltj heeft het contact niet den vijand
bewaard door. een stelselmatig vernietigend
geschutvuur. Op cite wijze is de cijand iu
zijn eigen sink gevallen; zijn oorspronke
lijk vrijwillige terugtocht is, onder den druk
van een tegenstandèr, wiens hulpmiddelen
en manoeuvreerkunsl grooter waren clan
do zijne, veranderd in een wezenlijke ramp.
Men kan zeggen, dat aan do Ancre tot
op zekere hoogte de bewegingsoorlog is
horvat. Op een uitgestrekt open terrein
bevechten en vervolgen de Briksche troe
pen thans den benarden on gedcmorali-
scerdea vijand."
Veldmaarschalk Ilaig bericht: Ten. Noor
den van het Ancre dal is nmo Imiei vooruit-
gelegd over een front van anderhalve mijl
ten Z.W. en ten W. van Bapautnc.
Wij maakten ook weder vorderingen op
een front van moer dan 2000 yards ten j
Z. van Achiet-le-Petat en bezetten 1000 yards
loopgraaf van. den vijand ten Z.W. van
Essarl.
Van de Tiirk«e!ie fronten.
Londen meldt, dat een voorgosdhbveni
Engelse!ie afdoeling nu reeds oen 'punt
beeft bereikt 30 mijl stroomopwaarts van;
Bagdad.
Er zijn maatregelen, genomen om ge du-,,
rende liet aanstaande wassen van de rivier
overstrooming van do stad Bagdad te voor-
komen.
D© fabriek van kleine wapens 5 ld aar is
in uitstekenden toestand, in de spoorweg-*
Paulu ging naar binnen en zat vóór de
gedekte tafel, waarop nog do wijnkaart lag;
van den wand keek do brigadier vrced-
zanqcr nog dan gewoonlijk, in hot stille
halfdonker van dien warmen, neveligendag
Paulu at weinig en dronk voel en hoe
meer hij drank, look het hemof zijn brein
dat beneveld als de lucht was, helderder
werd, en dat veel vraagstukken zouden
opgelost worden. 1
„Wat voor verschil is er tussehen een
woekeraarster en een iveduwe als Zana?
Geen een. De eene is de andere waatd."
Zana ging in en uit. Zij diende hem voor
•een blik sardines, toen twee eieren, toen
een schaal gebakken visch.
„Wat! en je zei dat je niets hadt? Als
je me daarna maar geen al te groote re
kening brengt."
Zana zag hem lachend aan.
„Het was mijn eenvoudig middagmaal,
don Paulu, lach mc niet uit."
„Wat!" zei hij, opstaande, „je middag
maal, en jij dan? Wat eet jij dan?"
„Dcjnk niet aan mij, don Paulu."
Maar hij was al half «Donken, hij bleef
even slaan, komisch verbluft, dat hij hel
diner van Zana op had. Toen lachte hij'
en zei1
„Als ik -er aan denk dat ze vandaag bij
me thuis een diner geven aan zes armen,
en mijn moeder in eigen persoon moei
ze bedienen; op tafel zijn de mooiste scha
len en de zilveren couverts. En ik zit hier
het diner van de weduwe op te eten."
„Moet uw moeder zo bedienen? Is het
eeiï gelofte?" vroeg Zana naderend.
«u
,r
4
fï
r t/
!wf
r
„Nee, het is -een gebruik, of liever een
servituut, dat op een van onze boerde-
rijen rust."
Misschien dacht hij dat het middagmaal
der armen het laatste was dat zijn bei- C
lige moeder opdienen zom en hij werd weer
somber, vaal in zijn gezicht; en hot denk-
beeld om het geld van de weduwe te
leenen, kwam weer bij heni op.
1 1 i
Aile jaren liet donna Rachele een vrouw
uii de buurt komen om Annesa den. maal-,
tijd voor de armen te helpen klaar maken.;,
Dit jaar echter zei Annesa dat ze geen
hulp wilde hebben. De uitgave voor het
middagmaal was al groot genoeg, on geve eg -
een dertig lire, die naar do „honden en
kraaien geworpen waren," zooals c zij be- f
weerde. f NsS
Ook Paulu protesteerde en op den dag
vaw „het diner voor de armen", kwam ,4
hij nooit thuis om zich' niet kwaad te ma-,
ken als hij zijn moeder zich zoo zag ver
moeien en vernederen, om miserabele bedérj
laars te bedienen.
idai.r donna Rachele, met haar engel-A.
acblig geduld, het „de kinderen" praten!
en wachtte met verlangen dien voor jjhaar,yj
zoo gezegendon dag. Zij dacht:
„Onzo lieve lieer Jezus wtoclita tie fro
len van do apostelen, ik zou hetzelfde t
len doen met do armen die aan mr t .cd
zitten." 1
{Wordt
#c m
SCHIEDAMSCHE
- 4 f, t
41
U fi
1 1 1 1 I i
V. - 1
