De oorlog. Jaargang, Maandag 2 April 1917 No. 15411 DE KLIMOP. buitenland. fEen nieuw vredesaanbod. Tan bet Westelijke front. Tan het Oostelijke front. Tan het Zuidelijke front. Ter Zee. Diverge berichten. BÖCTENLANP. Deze courant verschijnt d age lij ks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaal: Voor Schiedam ea Vlaardingen met inbegrip van incassokosten 11-30; franco per post fl.75. tijs -per weekt Voor Sehiedum en Vlaardingen 10 cent Afzondert#» nummers 2 cent s •Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer gnoe ten des middag3 vóór eea aan het Bureau bezorgd zijn. Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte "Haven). Prije-der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel meer 20:cents. Reclames 40 ©ent per regel Incassokosten 5 cents. Groot# letters naar de.plaats die zg innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven 'hiervan zgn gratis aan het Bureau te bekomen. Incassokosten voor Schiedam 5 cents, voor postkwitaaSën 10 cent Dagelijks worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Deze advertentiën worden, mits voor 3 achtereenvolgende nummers opgw geven, slechts 2 maal berekend. Intercommunale Telefoon No. 103. j 1 Oosten rijkscbe Minister ran Biuibesn- be Zaken, Graaf Czeïcnin. heeft aan hoofdredacteur vaa het officieuss Watt" een nj/ectet reling gedaan, aile aandacht verdient Allereerst reeds er duidelijker dan ooit op do bijeen- ang van oen vredesconferentie Wordt «drongen; voorts omdat er -uit bljjkt, "de Oostenrijksche regiesring tegenowefl vredesvraagstuk *n «enigszins aadeq ut inneemt dan haar bondgenoot te is op zichzelf belangrijk, dat de Oos- premier wederom terugkomt op nderhandelingem, nadat het aanbod Centrale Mogendheden van 12 Deoe-m- 1916 door de Geallieerden' eenstemmig werd. Het heette toen, dat de ntrale Mogendheden vast besloten wfaren den' strijd voort te zetten, tot dat de Ge- !jeerden zou,dm erkennen dat do Centraid ndheden onm-erwmnelijk zijn. Lader- hebben zij ook den oorlog met ejij- heftigheid voortgezet, dodh dit heeft! belet, dat thans dé Oostenrijkse/hè pre- p.r opnieuw zijn wenseh te kennen geeft ©sa spoedigen vrede te geraken. „Wg.1 nea niet worden vernietigd," zoo zeade Caemin, „doch wij' willen evenmin mietigen. Wij hebben gïocrte landstreken onze vijanden bezet en zjij van onsop gaat de strijd tusschen de blokkade om- vijanden en onzen duikbootenoorlog"! dit opwegen van ,,vóór en tegen", in dit ijkstelien. van de loor de Centrale Mo- eden en de door de Geallieerden be resultaten, ligt de meaning besloten/ voor Oostenrijk den oorlog geen betere 'ng meer nemen kan. Het laat door oefen, dat do Oostenrijksche regeering annexaties wlenscht, hetgeen beves- wordt door Graaf Czemin's woorden, Oostenrijk Voor zich. zelf zooWel als voor den vijand een eervolten vrede begeert. De Oostenrijksche premier spreekt zich dus wel duidelijker uit dan de Duitsche Rijkskanselier nog deed; zijn standpunt is, dat hij de vredesonderhandelingen, op an dere wijze wenJcht te zien ingeleid. Doch ook hij bleef volhouden, dat de Centrale Mogendheden haar voorwaarden reeds heb ben geopenbaard, hetgeen blijkbaar niet door den interviewenden journalist aisdus (Werd ingezien, daar deze vroeg, „of hef mogelijk zou wezen, de vredesvoorwaarden in groote trekken bekend te maken." Die' Minister antwoordde: „Dit is al gebeurd. Ik' heb openlijk verklaard, dat wij oen on a opgedrongen Verdedigingsoorlog voeren, en dat ons doel is de monarchie een vrije, om-i gestoorde ontwikkeling te waarborgen. Wij moeten Waarborgen. hebben voor ons be staan en onze levensvatbaarheid. Roman.' naar het Italiaan sch van i GRAZHA DELEDDA. 37) Alles is afgeloqxai," dacht ze, „nu moet ik Weggaait Als ik langer in dit huis blijf zal ik niet meer in staat zijn om te lachen, te praten* ea te .Werken. 'Ik bejtf de anderen tan den last-van den ouden man bevrijd,' mgar het is of ik zelf «m zwapr gewichtj op mijn rag heb1 geluidenhet is de oude' npta, en hj| zucht nog. .u." Ze schrikte op en verbleekte, terwijl een 'tenuwsachtig geeuwen haar gezicht vertrok. „Ach, daar héb je de koorts weer; de zon is al' onder, het zal me den! heelen nacht wakker houden." Ze-bleef een poosje op do stoep zitten, maar in plaats van uit te ruston/ voelde ze,zich hoe langer hoe vermoeider wor den, en terwgl de lucht donker werd, wer den ook haar gedachten omfloersd. Zij keek naar den berg, op de plek waar ze meende dat de schaapskooi van oom Castigu lag, en" ze 'dacht; „Paulu is nu al onderweg; hij zal waar schijnlijk loopen om zijn paard op de Weide t©'laten, hij' zal- moe aankomen en hij zal Willen eten.' Ik moet ook nog haar de bronst, kom..." Maar een' groot© loomheid verhinderde baar zich te bewegen; ze-geeuwde weer en lilde van' 'thoofd tot de voeten. ;.Ach, ach," riep" ze-hardop. „Nul Mint-' jefir jflog a/ahj'dptitk riek {sJoRi?* tep, (eept 'Al zal het niet mededeelea der voorwaar den er niet toe bijdragen de toenadeP ring .der oorlogvoerenden te bevorderen,! blijft1 het niettemin een opmerkelijk teelt ken, dat do Oostenrijksdie premier, bet vret desvraagstuk opnieuw bij dén kop heeft ge* vat en bovendien heeft doen zien met den! toon, welke te Berlijn wondt aangeheven,/ niet accooid fe gaan. De Duitsche sociaaldemocraten hebben hetzelfde zoo juist in den RijksdagzittmgJ verklaard. De afgevaardigde Bjernstetin gaf als rijn meening te kennen, dat „de oorlog) die Europa verscheurt, bet uitvloeisel isi van de politiek, om de bewapening zoo ihooy! mogelijk op te voeren. Ook het Duitsche vredesaanbod van den 12en December van. het vorige jaar heeft echec geleden, omdat het wan militaire intimidaties vergezeld ging." Dat dit openlijk in het Dwitech© Parlement gezegd kon Worden, is zeker eerj tec kenend feit De berichten van het oorlogsterrein toe- nen, dat er nog niet veel verandering in de verhoudingen is gekomen. De Duitsche troepen houden met ach- terhoedetroepea telkens stand, op sommige punten soms met kracht, doen hier en daar aanvallen om den tegenstander na- deelen te berokkenen, ze terug te drijven en op te houden, maar de hoofdmachten hebben geen contact. Van de zijde der Entente komen opti mistische berichten in zooverre, dat zij het vermijden van den strijd door de Duit- schers als telkens "behaalde winsten be schouwen en als overwinningen begroeten, maar nog is het onbekend, wat het doel is van den Duitscben teruggang en even eens tot hoever die zal gaan. Zoo luidt nu het Engelsche bericht van maarschalk Haig: De En gelachen namen Heudecourt. Gis teravond werden nog belangrijke vorderin gen gemaakt ten O. van het dorp. Ook de dorpen Marteville, Vermand, Soyecourt vielen in onze handen. De vijand bood slechts germgen weerstand. Wij dwongen den vijand door ons artil lerievuur Saiaterville te ontruimen en be zette?. vervolgens het dorp. Heden zetten wij onze opmarsch voort langs het dal van de Cologne en namen de dorpen Jeancourt, Herviliy en Hesbecourt. Meer naar het N. veroverden wij twee vijandelijke posten bij Ecoust en St. Mein. Onder krachtige® tegenstand van den vijand overrompelden wij ook posten ten W. van Hemin sur Copul; de bezettingen werden gedood of gevangen genomen. Ten N.O. van Neuville St. Vaast, ten 0. van Lóós en ten N. van Yperen voerden wij welgeslaagde raids uit Gisteren verrichten onze aeroplaans on danks het ongunstige weder, nuttig werk. Een vijandelijke machine werd tot dalen gedwongen. Twee van onze machines wor den vermist. akelige gedachte deed haar ontstellen. Als ik aan het ijlen ga en ik spreek? Ha, nee, zwijgt, mijn lippen. Nu de aarde bet geheim heeft verslonden, zou, ik het gaan ver klappen?" Ze geeuWi© weer Mn bracht beide handen aan haar mond toen stond ze op, verlan gend om te 'bewegen, om -de kwade sim mering die haar beving, te overwinnen. Zij maakte het vuur aan en bereidde het avond eten ze wilde naar de bron gaan en zocht de kruik, maar toen. ze een doekje rond draaide om op haar hoofd onder de kruik te doen, kreeg ze een duizeling en moest z:ch aan den muur vast houden om niet te vallen, Jfet do avondschaduw! keerde ook de bocSe nevel' van de koorts usrag. Donna Rachel© mérkte dat Annesa rich naar Voelde en nam haar de kruik uit de handen. 1 „Kind, luister naar mij, ga liever naar bed." „Ik moet gaan," zei z© met zachte ptómi. „Je moet naar bed, kind. Merk je niet dat je de koorts hebt?" „Goed, dan ga ik Rasa halen, en ik zal ©en beetje wjater vragen bij tante Anna, laat mij gaan Ze nam een kleine kruik mee ens ging uit." i Ver achter da donkere huisjes van liet dorp aan de nolg rossig verlichte lucht schit terden' de'sterren, van den GrooienB-rerJ De boeren keerden van "het veld terug pp hun kleine vermoedde paardjep, ea door de wijdopen; deurtjes z-ajg men dei vjepuwaa. hol Het Belgisch legerbericht meldt groote activiteit der artillerie in de streek van Steenstraat in den loop van den nacht, terwijl de dag zich kenmerkte door enkele wedërzijdsche beschietingen, Ocfe op dit front blijken bij voortduring nog slechts gevechten in germgen omvang plaats te hebben. Berlijn maakt melding van afgeslagen Russisch© aanvallen en het makan van Russische gevangenen, terwijl ook Petersburg een zelfde bericht geeft, zij het ook van andere plaatsen. Daaruit blnkt wel, dat overal gevochten wordt, maar dat hert alle gevechten zijn, dte niet veel invloed Jcuooen aSto&fenen. De Italianen' en Oostenrijkers roeren op dezelfde wijze -den strijd in het woeste bergland aan de noordgrens vaat Italië. Het Italiaansche l^ecberaoht zegt, dat op het Trentino-froni da artillenenjctie giste ren opnieuw word belemmerd door het ongunstig© w eder. Op dan Karst beschoot do rijaadelgifce artillerie hevug de dtaliaansche linies aan den noordéhjken zoom van het plateau en in den sector van hoogte 144. Dt Ita lianen. beantwoordden het vuur krachtda dig. In do zon© tusschksne den Monba Faiti en Castaignavozza bezette de Italianen «en voorgeschove® vijandelijke® poet,- waarbij zij zich meester maakten,' van munitie en ander materieel. Het Oosfenrijksdh legerbericht luidt; Door welgeslaagde pndememin gen van onze aanvai&patrouiiies en verkeunmgsaf- doèlingen uitgelokt, heersctKte de beide laat ste nachten op enkele plaatsen van het front in het kustgebied levendiger gevochts actie. Onze troepen brachten 25 gevange nen binnen, en één mitrailleur. Aanvaispo- gingen der Italianen, ten westen van Ja- nuano en jten zuiden van Big/ia, misluk ten in pns' vuur. Aria werd opnieuw be schoten!, en 'de evangelische kerk werd zwaag beschadigd. De Duitsche marine heeft blijkbaar WJeef een kapersdtip in de vaart gebracht, althans! een bericht uit NeW-York van Zaterdag! meldt: Uit Rio de Janeiro wordt geseind, (dat de F ransclie bark „Cambroune" daar aan gekomen is met 200 Engdtofoe, Fransch© en Itahaansche zeelieden, biehoorende tot Sa bemanning van, schepen, Welke door oen! Duitsch kaperschip bij Trinidad in den! grqpd zijn geboord. I Het kaperschip Wordt beschreven als /een zeilschip met een gasoline-motor. t Uit het aantal en.de verscheidenheid inj de nationaliteit der aangebrachte zeelieden] blijkt wel, dat dit schip zijn tijd niet nutte-' loos besteedt Het zal wiel weer heel pvat moeilijkheden aan de schepen der ententej berokkenen, ook in de Groote Oceaan, wjaar, wel geen ooriogszöne is afgebakend, maar waar toch d© schepen der oorlogvoerenden, evenveel gevaar zullen loopen hun fe{ sta,an te eindigen. f t vuur aanleggen en het armoedig maal voor, hun mannen henrieten, Dicht hij het huisje van' tante Anna geko men, keek Annesa, die al ongerust Was over] de lange afwezigheid van Paulu, naar den, bergweg, om te zien. of er soms een horden aankwam. Maar ze zag niemand en rij ging! door het kleine plaatsje naar het huisje; Het Was de woning van arme menschenin, de keuken boven de deur was een soort vliering, Waarin het (hout opgestapeld! wend ea stroo en gort bewaard I ,Ben jij het Annesa?" Rosa is naar de bron gegaan met iBlillora en de mensjes," zei tante Anna jvanaf d© vliering!, waar z© wat hout had (gehaald. „Wacht even." Ze daalde langs pen klein wenteltrapje af, terwijl Annesa pen beetje, water in haai; kruik schonk uit teen Waterkan dia op 'een steen stond. i „Ik neem een beetje water; morgén zal ik: het u terug /brengen, tante Anna." „Mijn zieltje. Met jde interest moet je het teruggeven," riep jfc andere uit, schert send, „B/allora, zal Rosa Wel thuis brengen,! als ze straks jvan de bron koimt. Hebben ze. het testament geopend?" vroeg ze toen.' „Is het Waar, fiat priester Viidis bet in be-' waring had? Ha,(dat oude stekelvar ken. Ik hoop dat mqu Woorden juet eens hls] een rozenblad, op hem zullen Wegen, maar hij was (toch erg gierig eft wantnpu- wend. .i.en vandaag was hef., gerucht in' omloop, dat Paulu jhem zooveel stoksJagan' heeft- gegeweas, dat hrj err vpjn( jgestoryep is.'* „Ha," sohreepwd® Aehesa, pich do woar-i D« voedselvoorziening in i Zwitserland. Ia .antwoord op een -soc.-dem. interpella tie betreffende de verzekering van de voor ziening met levensmiddelen m Zwitserland, zette de bondspresident Schulthese den toe stand uiteen en verklaarde hg. dat deze hoe langer hoe moeilijker wordt, zoodat het Zwitsersdie volk zal moeten rekenen op nog ingrijpender maatregelen dan reeds genomen zijn. Hij deed -ten' slotte ©en beroep op het inzicht en de medewerking van volk en autoriteiten, opdat Zwitserland den onge twijfeld te verwachten moeilijken tijd geluk kig. te boven zal komen. De Amerikaaasche nmbassa deur te We en en. Dé f,Neu© Freie Press©" bericht: „De Amerikaaasche ambassadeur Penfield zal met zgn echtgenoot© en een deel van het dienstpersoneel binnen eenig© dagen voor korten tijd naar .Washington vertrekken. D© ambassadeur zal de reis maken over Zwitserland en Frankrijk. De Amerikaansche minister van buiten- landsche zaken had dringend het verlangen te kennen gegeven, Penfield te Washing ton te zien, teneinde zijn raad in zaken, die met den, oorlog in verband staan, in te winnen. Tijdens de afwezigheid van Penfield zal de raad van legatie Clark Grew, belast zijn met de leiding van de zaken der ambassade. Oörlogs toebereidselen. De „Moming Post' verneemt* uit Washington; De voorstanders van een krachtdadig optreden tegen Duitschland worden in hun plannen niet weinig ver sterkt door de berichten uit de steden in midden en westelijk Amenka, waar het Germanisme en het pacifisme beide welig tierden. Te Milwaukee, waar de meerderheid der bevolking Duitsch is, hebben zich in ver houding tot het zielenaantal meer mannen voor het leger en de vloot aangemeld dan in eenigen anderen staat. De vrijwiiligers- regimenten zijn reeds op volle sterkte en de aandrang is zoo groot, dat men nieuwe regimenten moet vormen. fa, Kansascity, de op één na grootste stad in, Missouri, waar de Duitschers de meerderheid hebben, zijn de aanmeldingen voor den militairen dienst talrijker dan retry* poit, waar dan ook, kon verwachten. Audleatias De gewon© audiënties van. de ministens Van. oorlog en' van financiën zullen deze week niet plaats hebben. - dm yaa den Jflindiaa man lierinaerend,'! zeggen iz© dat?" i „Praatjes, kind. Maar |w&t scheelt je?" Annesa beefde van pchrik en koorts; z© dacht toch (dat zij zich niet Verraden moest ien ze antwoordde kalm-. „AH© avonden, sodert een poosje hc(b ïk do koorts. Ik ga nu' maar bed, ik ben dood moe; hoor 's tante Anna, mijn rug as kapot alsof ge me geslagen, hadden.Goeden dag, w© vzullen ©n pndëro keerpraten. Laat me gaan." t „Ik kom later hg jelui aan, zieltje," zei tapte Anna, terwijl pe haar tot aan het paadje bracht dat over d© rotsig© helling liep. v.Als je iBjaHora ontmoet, zeg haar dan dat z© crich haasten moei hot is ni lapt"1 i Aitoeea spoedde tzsjh, denkend© dat Paulu al jthujs zou zijn, maar halfweg, op ©en eenzaam wiegje, meende zo 'de stem- van IBjallora. 4e hooren m het huilen van, Rosa. Ze liep hard naar dien kant en aan <het eind jyaa het straatje zag zij inderdaad het nichtje wan tante Anna, dat ook hard liep met \Rosa op de armen, gevolgd door twee andere •verschrikt© meisjes. „Rosa, Rosa," riep tAnnesa. Zo zette het Waterkruikje op-den grond en rend© naar' 'Rallora toe. „Wat is er? Wat is er?" Rosa watte haar om den hals en liet het zware hoofd op haar schouders hangen; haar heel© lichaampje beefde stuipachtig.' „Gaterug," zei Pfallora met liggende! stem. „De carabinieri zoefcen je; ze zijn djaar, pr jelui's huis en ze arrefe-toeren al) Nederland en de Oorlog. V-erloren. gegane post. i Men deelt mode, dat d© post. Welke zich' aan boord bevond van het 22 Maart van Amsterdam naar Engeland vertrokken' Stoomschip „Amstelstroom" bestond uit ge wone brieven en briefkaarten en aangetee- fcende stokken, Welke ter post zijn be-! zorgd na de gelegenheid tot verzending naai} Engeland op 20 Maart tot het tijdstip waar-I op den 22en in aansluiting op de verzendingj per „Amstelstroom" kon wonden verzonden./ Die post was bestemd voor Engeland en. verschillende over Engeland te verzenden/ landen, met uitzondering aa. van Oost- Ind en Apsjtrajië 1 De „A'mstelstroom'k Volgens te IJmuidea ontvangen berich te® zou nog één van de vermiste sche- peiiagen van het stoomschip „Amstel stroom" gered Zïjb. Hirj zo® door een En- gelsch oorlogsschip, dat de „Amstel stroom" 's ochtends 8 uur drijvende vond, aa® boord zijn aangetroffen pa meegeno men zijn naar ïiaxwidi. Aanroer en distributie ra,n bouwmaterialen. Op aanstichting van de Maatschappij tot bevordering van de Bouwkunst, vakver- eenigmg van Nederlandsche architecten, is Zaterdag te Amsterdam een bijeenkomst gehouden ter bespreking van den aanvoer e® d© dis tribal tie van. bouwmaterialen. Tegenwoordig waren: voor den Nationar km Woningraad de hoeren Hi. P. J. Bloe- mers en mr. M. J. A. Moltzer; voor #on Noderlandschen Aaamemersbond de hoeren J. N. Itaadrix en W; de Vlugt, en voor do Maatschappij voor Bouwkunst do hoeren S. d© Klerck aa G. J. Kruisweg. Een der leden dier Maatschappij gaf ©ea uiteenzetting van het doel van de samen komst, ni te trachten,-do haast onover- komélijko moeilijkheden, die zich op het gebied der bouwbedrijven sinds eenigen tijd voordoen, onder de oogon te zien en zoo mogelijk te verminderen. Daarover werd levendig van gedachten gewisseld. Hiorbg bleek, dat de architecten1, voor zoover zij dat niet reeds deden, zich zoo wel bij "het maken van bestek e® toek'e- ningea als bij oud werk, zoovéél mogelijk zullen aanpassen aan de huidig© omstan digheden, dal zg zich zooveel mogelijk zuilen inspannen mede te werken tot bö- stodmgen, door hét stellen van aanneme lijke voorwaarden. Algemeen werd Bet gewaardeerd, dat er een) rijkscommissie aangaande den aan voer en de distributie van "bouwmaterialen; mei uitzondering van ijzer, staal en hout, in het leven werd geroepen. De bijeen komst was eenstemmig van. oordeel, dat tot de meest noo-izakeLjke werkzaamheden: van deze rijkscommissie behoorenhet im. ventarisoeren van "de bestaande voorra den.' on een oordeelkundig distxihueeren daaxi-anhet in het loven roepen van nieuwe productie en hot prikkelen van do werkzaamheden van bestaande indus trieën op bouwgehied; het bevorderen van den aanvoer uit het buitenland van ont brekend© materialen. I lea..!» (/Uien, ook tante Rachlel©.»'* „Ook tante Rachele?.ptotteod© 'An? nesa, zonder te iwieten wat z& zei. ,tejwp,. 'Bjallo-ra en d© meisjes hard liepen alk door «een panischen schrik bevangen, vlusk'; lende yan een gevaarlijk© plaats. Zg volgde hen /en vroeg met hijgende stem. i „Hoe jd®n? Hoe dan?" „Ik (Weet het niet; w© waren tot aan je. lui's /deur gekomen; !wfö wilden Rosa teragj brengen. Maar er wanen veMmenschen voog jeitu's /deur, en een vrouw] zei tot ine: cara binieri zijn er, ze arresteren allen, allen w en ze zoeken Annesa» Toen zette ik 1de kntib op d©n grond, nam Rosa mee en, liep (wég. Ik moet tante Anna Waarsohuwan, VorschmJ jij je, Aunesa verschuil j©p verschuil je.'1 Zij dacht aan niets anders; in haar schrik} overwonnen door het ©enige instinct vat® zelfbehoud, dacht ze dat rij alleen, de schuldige, dn gevaar (Was. Al de andoren' waren onschuldig; ze hadden niets te vnaoK zon. Zg sprak geen wo-ond' meer, het kwam, haar niet in d© gedachte om terug te gaan; en rich te overtuigen of Bpllora zich ver-* gist had of niet; of ze soms hét goviuuj overdreven had. -Het instinct dreef haar, noodzaakt© haar te vluchten, rich te Jceda den. Ook Biailora en d© kin deren lfepep op ©en draf; het Was alsof z© allen doca} de carabinieri vervolgd Werden. Vele vtou,) wen kwamen uit hun deuren! te voosrschgn; een' ztea: 1 „Het -zijn meisjes di© elkaar naloqwri omi te spelep." Wordt wrvoigd^ t

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1917 | | pagina 1