De oorlog.
Jaargang,
Maandag 2 April 1917
No. 15411
DE KLIMOP.
buitenland.
fEen nieuw vredesaanbod.
Tan bet Westelijke front.
Tan het Oostelijke front.
Tan het Zuidelijke front.
Ter Zee.
Diverge berichten.
BÖCTENLANP.
Deze courant verschijnt d age lij ks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam ea Vlaardingen met inbegrip van
incassokosten 11-30; franco per post fl.75.
tijs -per weekt Voor Sehiedum en Vlaardingen 10 cent
Afzondert#» nummers 2 cent s
•Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer gnoe ten des middag3 vóór eea
aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte "Haven).
Prije-der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel meer
20:cents. Reclames 40 ©ent per regel Incassokosten 5 cents. Groot# letters naar
de.plaats die zg innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
'hiervan zgn gratis aan het Bureau te bekomen.
Incassokosten voor Schiedam 5 cents, voor postkwitaaSën 10 cent
Dagelijks worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Deze advertentiën worden, mits voor 3 achtereenvolgende nummers opgw
geven, slechts 2 maal berekend.
Intercommunale Telefoon No. 103.
j 1
Oosten rijkscbe Minister ran Biuibesn-
be Zaken, Graaf Czeïcnin. heeft aan
hoofdredacteur vaa het officieuss
Watt" een nj/ectet reling gedaan,
aile aandacht verdient Allereerst reeds
er duidelijker dan ooit op do bijeen-
ang van oen vredesconferentie Wordt
«drongen; voorts omdat er -uit bljjkt,
"de Oostenrijksche regiesring tegenowefl
vredesvraagstuk *n «enigszins aadeq
ut inneemt dan haar bondgenoot te
is op zichzelf belangrijk, dat de Oos-
premier wederom terugkomt op
nderhandelingem, nadat het aanbod
Centrale Mogendheden van 12 Deoe-m-
1916 door de Geallieerden' eenstemmig
werd. Het heette toen, dat de
ntrale Mogendheden vast besloten wfaren
den' strijd voort te zetten, tot dat de Ge-
!jeerden zou,dm erkennen dat do Centraid
ndheden onm-erwmnelijk zijn. Lader-
hebben zij ook den oorlog met ejij-
heftigheid voortgezet, dodh dit heeft!
belet, dat thans dé Oostenrijkse/hè pre-
p.r opnieuw zijn wenseh te kennen geeft
©sa spoedigen vrede te geraken. „Wg.1
nea niet worden vernietigd," zoo zeade
Caemin, „doch wij' willen evenmin
mietigen. Wij hebben gïocrte landstreken
onze vijanden bezet en zjij van onsop
gaat de strijd tusschen de blokkade om-
vijanden en onzen duikbootenoorlog"!
dit opwegen van ,,vóór en tegen", in dit
ijkstelien. van de loor de Centrale Mo-
eden en de door de Geallieerden be
resultaten, ligt de meaning besloten/
voor Oostenrijk den oorlog geen betere
'ng meer nemen kan. Het laat door
oefen, dat do Oostenrijksche regeering
annexaties wlenscht, hetgeen beves-
wordt door Graaf Czemin's woorden,
Oostenrijk Voor zich. zelf zooWel als voor
den vijand een eervolten vrede begeert.
De Oostenrijksche premier spreekt zich
dus wel duidelijker uit dan de Duitsche
Rijkskanselier nog deed; zijn standpunt is,
dat hij de vredesonderhandelingen, op an
dere wijze wenJcht te zien ingeleid. Doch
ook hij bleef volhouden, dat de Centrale
Mogendheden haar voorwaarden reeds heb
ben geopenbaard, hetgeen blijkbaar niet
door den interviewenden journalist aisdus
(Werd ingezien, daar deze vroeg, „of hef
mogelijk zou wezen, de vredesvoorwaarden
in groote trekken bekend te maken." Die'
Minister antwoordde: „Dit is al gebeurd. Ik'
heb openlijk verklaard, dat wij oen on a
opgedrongen Verdedigingsoorlog voeren, en
dat ons doel is de monarchie een vrije, om-i
gestoorde ontwikkeling te waarborgen. Wij
moeten Waarborgen. hebben voor ons be
staan en onze levensvatbaarheid.
Roman.' naar het Italiaan sch van
i GRAZHA DELEDDA.
37)
Alles is afgeloqxai," dacht ze, „nu moet
ik Weggaait Als ik langer in dit huis blijf
zal ik niet meer in staat zijn om te lachen,
te praten* ea te .Werken. 'Ik bejtf de anderen
tan den last-van den ouden man bevrijd,'
mgar het is of ik zelf «m zwapr gewichtj
op mijn rag heb1 geluidenhet is de oude'
npta, en hj| zucht nog. .u."
Ze schrikte op en verbleekte, terwijl een
'tenuwsachtig geeuwen haar gezicht vertrok.
„Ach, daar héb je de koorts weer; de
zon is al' onder, het zal me den! heelen
nacht wakker houden."
Ze-bleef een poosje op do stoep zitten,
maar in plaats van uit te ruston/ voelde
ze,zich hoe langer hoe vermoeider wor
den, en terwgl de lucht donker werd, wer
den ook haar gedachten omfloersd. Zij keek
naar den berg, op de plek waar ze meende
dat de schaapskooi van oom Castigu lag,
en" ze 'dacht;
„Paulu is nu al onderweg; hij zal waar
schijnlijk loopen om zijn paard op de Weide
t©'laten, hij' zal- moe aankomen en hij zal
Willen eten.' Ik moet ook nog haar de
bronst, kom..."
Maar een' groot© loomheid verhinderde
baar zich te bewegen; ze-geeuwde weer en
lilde van' 'thoofd tot de voeten.
;.Ach, ach," riep" ze-hardop. „Nul Mint-'
jefir jflog a/ahj'dptitk riek {sJoRi?* tep, (eept
'Al zal het niet mededeelea der voorwaar
den er niet toe bijdragen de toenadeP
ring .der oorlogvoerenden te bevorderen,!
blijft1 het niettemin een opmerkelijk teelt
ken, dat do Oostenrijksdie premier, bet vret
desvraagstuk opnieuw bij dén kop heeft ge*
vat en bovendien heeft doen zien met den!
toon, welke te Berlijn wondt aangeheven,/
niet accooid fe gaan.
De Duitsche sociaaldemocraten hebben
hetzelfde zoo juist in den RijksdagzittmgJ
verklaard. De afgevaardigde Bjernstetin gaf
als rijn meening te kennen, dat „de oorlog)
die Europa verscheurt, bet uitvloeisel isi
van de politiek, om de bewapening zoo ihooy!
mogelijk op te voeren. Ook het Duitsche
vredesaanbod van den 12en December van.
het vorige jaar heeft echec geleden, omdat
het wan militaire intimidaties vergezeld
ging." Dat dit openlijk in het Dwitech©
Parlement gezegd kon Worden, is zeker eerj
tec kenend feit
De berichten van het oorlogsterrein toe-
nen, dat er nog niet veel verandering in
de verhoudingen is gekomen.
De Duitsche troepen houden met ach-
terhoedetroepea telkens stand, op sommige
punten soms met kracht, doen hier en
daar aanvallen om den tegenstander na-
deelen te berokkenen, ze terug te drijven
en op te houden, maar de hoofdmachten
hebben geen contact.
Van de zijde der Entente komen opti
mistische berichten in zooverre, dat zij het
vermijden van den strijd door de Duit-
schers als telkens "behaalde winsten be
schouwen en als overwinningen begroeten,
maar nog is het onbekend, wat het doel
is van den Duitscben teruggang en even
eens tot hoever die zal gaan.
Zoo luidt nu het Engelsche bericht van
maarschalk Haig:
De En gelachen namen Heudecourt. Gis
teravond werden nog belangrijke vorderin
gen gemaakt ten O. van het dorp. Ook de
dorpen Marteville, Vermand, Soyecourt
vielen in onze handen. De vijand bood
slechts germgen weerstand.
Wij dwongen den vijand door ons artil
lerievuur Saiaterville te ontruimen en be
zette?. vervolgens het dorp.
Heden zetten wij onze opmarsch voort
langs het dal van de Cologne en namen de
dorpen Jeancourt, Herviliy en Hesbecourt.
Meer naar het N. veroverden wij twee
vijandelijke posten bij Ecoust en St. Mein.
Onder krachtige® tegenstand van den vijand
overrompelden wij ook posten ten W. van
Hemin sur Copul; de bezettingen werden
gedood of gevangen genomen.
Ten N.O. van Neuville St. Vaast, ten
0. van Lóós en ten N. van Yperen voerden
wij welgeslaagde raids uit
Gisteren verrichten onze aeroplaans on
danks het ongunstige weder, nuttig werk.
Een vijandelijke machine werd tot dalen
gedwongen. Twee van onze machines wor
den vermist.
akelige gedachte deed haar ontstellen. Als
ik aan het ijlen ga en ik spreek? Ha, nee,
zwijgt, mijn lippen. Nu de aarde bet geheim
heeft verslonden, zou, ik het gaan ver
klappen?"
Ze geeuWi© weer Mn bracht beide handen
aan haar mond toen stond ze op, verlan
gend om te 'bewegen, om -de kwade sim
mering die haar beving, te overwinnen. Zij
maakte het vuur aan en bereidde het avond
eten ze wilde naar de bron gaan en zocht
de kruik, maar toen. ze een doekje rond
draaide om op haar hoofd onder de kruik
te doen, kreeg ze een duizeling en moest
z:ch aan den muur vast houden om niet te
vallen, Jfet do avondschaduw! keerde ook
de bocSe nevel' van de koorts usrag.
Donna Rachel© mérkte dat Annesa rich
naar Voelde en nam haar de kruik uit de
handen. 1
„Kind, luister naar mij, ga liever naar
bed."
„Ik moet gaan," zei z© met zachte ptómi.
„Je moet naar bed, kind. Merk je niet dat
je de koorts hebt?"
„Goed, dan ga ik Rasa halen, en ik zal
©en beetje wjater vragen bij tante Anna,
laat mij gaan
Ze nam een kleine kruik mee ens
ging uit." i
Ver achter da donkere huisjes van liet
dorp aan de nolg rossig verlichte lucht schit
terden' de'sterren, van den GrooienB-rerJ
De boeren keerden van "het veld terug pp
hun kleine vermoedde paardjep, ea door de
wijdopen; deurtjes z-ajg men dei vjepuwaa. hol
Het Belgisch legerbericht meldt groote
activiteit der artillerie in de streek van
Steenstraat in den loop van den nacht,
terwijl de dag zich kenmerkte door enkele
wedërzijdsche beschietingen,
Ocfe op dit front blijken bij voortduring
nog slechts gevechten in germgen omvang
plaats te hebben. Berlijn maakt melding
van afgeslagen Russisch© aanvallen en het
makan van Russische gevangenen, terwijl
ook Petersburg een zelfde bericht geeft,
zij het ook van andere plaatsen. Daaruit
blnkt wel, dat overal gevochten wordt,
maar dat hert alle gevechten zijn, dte niet
veel invloed Jcuooen aSto&fenen.
De Italianen' en Oostenrijkers roeren op
dezelfde wijze -den strijd in het woeste
bergland aan de noordgrens vaat Italië.
Het Italiaansche l^ecberaoht zegt, dat op
het Trentino-froni da artillenenjctie giste
ren opnieuw word belemmerd door het
ongunstig© w eder.
Op dan Karst beschoot do rijaadelgifce
artillerie hevug de dtaliaansche linies aan
den noordéhjken zoom van het plateau
en in den sector van hoogte 144. Dt Ita
lianen. beantwoordden het vuur krachtda
dig.
In do zon© tusschksne den Monba Faiti
en Castaignavozza bezette de Italianen «en
voorgeschove® vijandelijke® poet,- waarbij
zij zich meester maakten,' van munitie en
ander materieel.
Het Oosfenrijksdh legerbericht luidt;
Door welgeslaagde pndememin gen van
onze aanvai&patrouiiies en verkeunmgsaf-
doèlingen uitgelokt, heersctKte de beide laat
ste nachten op enkele plaatsen van het
front in het kustgebied levendiger gevochts
actie. Onze troepen brachten 25 gevange
nen binnen, en één mitrailleur. Aanvaispo-
gingen der Italianen, ten westen van Ja-
nuano en jten zuiden van Big/ia, misluk
ten in pns' vuur. Aria werd opnieuw be
schoten!, en 'de evangelische kerk werd
zwaag beschadigd.
De Duitsche marine heeft blijkbaar WJeef
een kapersdtip in de vaart gebracht, althans!
een bericht uit NeW-York van Zaterdag!
meldt: Uit Rio de Janeiro wordt geseind, (dat
de F ransclie bark „Cambroune" daar aan
gekomen is met 200 Engdtofoe, Fransch© en
Itahaansche zeelieden, biehoorende tot Sa
bemanning van, schepen, Welke door oen!
Duitsch kaperschip bij Trinidad in den!
grqpd zijn geboord. I
Het kaperschip Wordt beschreven als /een
zeilschip met een gasoline-motor. t
Uit het aantal en.de verscheidenheid inj
de nationaliteit der aangebrachte zeelieden]
blijkt wel, dat dit schip zijn tijd niet nutte-'
loos besteedt Het zal wiel weer heel pvat
moeilijkheden aan de schepen der ententej
berokkenen, ook in de Groote Oceaan, wjaar,
wel geen ooriogszöne is afgebakend, maar
waar toch d© schepen der oorlogvoerenden,
evenveel gevaar zullen loopen hun fe{
sta,an te eindigen. f t
vuur aanleggen en het armoedig maal voor,
hun mannen henrieten,
Dicht hij het huisje van' tante Anna geko
men, keek Annesa, die al ongerust Was over]
de lange afwezigheid van Paulu, naar den,
bergweg, om te zien. of er soms een horden
aankwam. Maar ze zag niemand en rij ging!
door het kleine plaatsje naar het huisje;
Het Was de woning van arme menschenin,
de keuken boven de deur was een soort
vliering, Waarin het (hout opgestapeld! wend
ea stroo en gort bewaard I
,Ben jij het Annesa?" Rosa is naar de
bron gegaan met iBlillora en de mensjes,"
zei tante Anna jvanaf d© vliering!, waar z©
wat hout had (gehaald. „Wacht even."
Ze daalde langs pen klein wenteltrapje
af, terwijl Annesa pen beetje, water in haai;
kruik schonk uit teen Waterkan dia op 'een
steen stond. i
„Ik neem een beetje water; morgén zal
ik: het u terug /brengen, tante Anna."
„Mijn zieltje. Met jde interest moet je
het teruggeven," riep jfc andere uit, schert
send, „B/allora, zal Rosa Wel thuis brengen,!
als ze straks jvan de bron koimt. Hebben ze.
het testament geopend?" vroeg ze toen.'
„Is het Waar, fiat priester Viidis bet in be-'
waring had? Ha,(dat oude stekelvar
ken. Ik hoop dat mqu Woorden juet eens hls]
een rozenblad, op hem zullen Wegen,
maar hij was (toch erg gierig eft wantnpu-
wend. .i.en vandaag was hef., gerucht in'
omloop, dat Paulu jhem zooveel stoksJagan'
heeft- gegeweas, dat hrj err vpjn( jgestoryep is.'*
„Ha," sohreepwd® Aehesa, pich do woar-i
D« voedselvoorziening in
i Zwitserland.
Ia .antwoord op een -soc.-dem. interpella
tie betreffende de verzekering van de voor
ziening met levensmiddelen m Zwitserland,
zette de bondspresident Schulthese den toe
stand uiteen en verklaarde hg. dat deze
hoe langer hoe moeilijker wordt, zoodat
het Zwitsersdie volk zal moeten rekenen
op nog ingrijpender maatregelen dan reeds
genomen zijn.
Hij deed -ten' slotte ©en beroep op het
inzicht en de medewerking van volk en
autoriteiten, opdat Zwitserland den onge
twijfeld te verwachten moeilijken tijd geluk
kig. te boven zal komen.
De Amerikaaasche nmbassa
deur te We en en.
Dé f,Neu© Freie Press©" bericht: „De
Amerikaaasche ambassadeur Penfield zal
met zgn echtgenoot© en een deel van het
dienstpersoneel binnen eenig© dagen voor
korten tijd naar .Washington vertrekken.
D© ambassadeur zal de reis maken over
Zwitserland en Frankrijk.
De Amerikaansche minister van buiten-
landsche zaken had dringend het verlangen
te kennen gegeven, Penfield te Washing
ton te zien, teneinde zijn raad in zaken,
die met den, oorlog in verband staan, in
te winnen.
Tijdens de afwezigheid van Penfield zal
de raad van legatie Clark Grew, belast zijn
met de leiding van de zaken der ambassade.
Oörlogs toebereidselen.
De „Moming Post' verneemt* uit
Washington; De voorstanders van een
krachtdadig optreden tegen Duitschland
worden in hun plannen niet weinig ver
sterkt door de berichten uit de steden in
midden en westelijk Amenka, waar het
Germanisme en het pacifisme beide welig
tierden.
Te Milwaukee, waar de meerderheid der
bevolking Duitsch is, hebben zich in ver
houding tot het zielenaantal meer mannen
voor het leger en de vloot aangemeld dan
in eenigen anderen staat. De vrijwiiligers-
regimenten zijn reeds op volle sterkte en
de aandrang is zoo groot, dat men nieuwe
regimenten moet vormen.
fa, Kansascity, de op één na grootste
stad in, Missouri, waar de Duitschers de
meerderheid hebben, zijn de aanmeldingen
voor den militairen dienst talrijker dan
retry* poit, waar dan ook, kon verwachten.
Audleatias
De gewon© audiënties van. de ministens
Van. oorlog en' van financiën zullen deze
week niet plaats hebben. -
dm yaa den Jflindiaa man lierinaerend,'!
zeggen iz© dat?" i
„Praatjes, kind. Maar |w&t scheelt je?"
Annesa beefde van pchrik en koorts;
z© dacht toch (dat zij zich niet Verraden
moest ien ze antwoordde kalm-.
„AH© avonden, sodert een poosje hc(b ïk
do koorts. Ik ga nu' maar bed, ik ben dood
moe; hoor 's tante Anna, mijn rug as kapot
alsof ge me geslagen, hadden.Goeden dag,
w© vzullen ©n pndëro keerpraten. Laat me
gaan." t
„Ik kom later hg jelui aan, zieltje," zei
tapte Anna, terwijl pe haar tot aan het
paadje bracht dat over d© rotsig© helling
liep. v.Als je iBjaHora ontmoet, zeg haar
dan dat z© crich haasten moei hot is ni
lapt"1 i
Aitoeea spoedde tzsjh, denkend© dat Paulu
al jthujs zou zijn, maar halfweg, op ©en
eenzaam wiegje, meende zo 'de stem- van
IBjallora. 4e hooren m het huilen van, Rosa.
Ze liep hard naar dien kant en aan <het
eind jyaa het straatje zag zij inderdaad het
nichtje wan tante Anna, dat ook hard liep
met \Rosa op de armen, gevolgd door twee
andere •verschrikt© meisjes.
„Rosa, Rosa," riep tAnnesa. Zo zette het
Waterkruikje op-den grond en rend© naar'
'Rallora toe. „Wat is er? Wat is er?"
Rosa watte haar om den hals en liet het
zware hoofd op haar schouders hangen;
haar heel© lichaampje beefde stuipachtig.'
„Gaterug," zei Pfallora met liggende!
stem. „De carabinieri zoefcen je; ze zijn
djaar, pr jelui's huis en ze arrefe-toeren al)
Nederland en de Oorlog.
V-erloren. gegane post. i
Men deelt mode, dat d© post. Welke zich'
aan boord bevond van het 22 Maart van
Amsterdam naar Engeland vertrokken'
Stoomschip „Amstelstroom" bestond uit ge
wone brieven en briefkaarten en aangetee-
fcende stokken, Welke ter post zijn be-!
zorgd na de gelegenheid tot verzending naai}
Engeland op 20 Maart tot het tijdstip waar-I
op den 22en in aansluiting op de verzendingj
per „Amstelstroom" kon wonden verzonden./
Die post was bestemd voor Engeland en.
verschillende over Engeland te verzenden/
landen, met uitzondering aa. van Oost-
Ind en Apsjtrajië 1
De „A'mstelstroom'k
Volgens te IJmuidea ontvangen berich
te® zou nog één van de vermiste sche-
peiiagen van het stoomschip „Amstel
stroom" gered Zïjb. Hirj zo® door een En-
gelsch oorlogsschip, dat de „Amstel
stroom" 's ochtends 8 uur drijvende vond,
aa® boord zijn aangetroffen pa meegeno
men zijn naar ïiaxwidi.
Aanroer en distributie ra,n
bouwmaterialen.
Op aanstichting van de Maatschappij tot
bevordering van de Bouwkunst, vakver-
eenigmg van Nederlandsche architecten, is
Zaterdag te Amsterdam een bijeenkomst
gehouden ter bespreking van den aanvoer
e® d© dis tribal tie van. bouwmaterialen.
Tegenwoordig waren: voor den Nationar
km Woningraad de hoeren Hi. P. J. Bloe-
mers en mr. M. J. A. Moltzer; voor #on
Noderlandschen Aaamemersbond de hoeren
J. N. Itaadrix en W; de Vlugt, en voor do
Maatschappij voor Bouwkunst do hoeren
S. d© Klerck aa G. J. Kruisweg.
Een der leden dier Maatschappij gaf ©ea
uiteenzetting van het doel van de samen
komst, ni te trachten,-do haast onover-
komélijko moeilijkheden, die zich op het
gebied der bouwbedrijven sinds eenigen
tijd voordoen, onder de oogon te zien en
zoo mogelijk te verminderen. Daarover
werd levendig van gedachten gewisseld.
Hiorbg bleek, dat de architecten1, voor
zoover zij dat niet reeds deden, zich zoo
wel bij "het maken van bestek e® toek'e-
ningea als bij oud werk, zoovéél mogelijk
zullen aanpassen aan de huidig© omstan
digheden, dal zg zich zooveel mogelijk
zuilen inspannen mede te werken tot bö-
stodmgen, door hét stellen van aanneme
lijke voorwaarden.
Algemeen werd Bet gewaardeerd, dat
er een) rijkscommissie aangaande den aan
voer en de distributie van "bouwmaterialen;
mei uitzondering van ijzer, staal en hout,
in het leven werd geroepen. De bijeen
komst was eenstemmig van. oordeel, dat
tot de meest noo-izakeLjke werkzaamheden:
van deze rijkscommissie behoorenhet im.
ventarisoeren van "de bestaande voorra
den.' on een oordeelkundig distxihueeren
daaxi-anhet in het loven roepen van
nieuwe productie en hot prikkelen van
do werkzaamheden van bestaande indus
trieën op bouwgehied; het bevorderen van
den aanvoer uit het buitenland van ont
brekend© materialen. I
lea..!» (/Uien, ook tante Rachlel©.»'*
„Ook tante Rachele?.ptotteod© 'An?
nesa, zonder te iwieten wat z& zei. ,tejwp,.
'Bjallo-ra en d© meisjes hard liepen alk
door «een panischen schrik bevangen, vlusk';
lende yan een gevaarlijk© plaats. Zg volgde
hen /en vroeg met hijgende stem. i
„Hoe jd®n? Hoe dan?"
„Ik (Weet het niet; w© waren tot aan je.
lui's /deur gekomen; !wfö wilden Rosa teragj
brengen. Maar er wanen veMmenschen voog
jeitu's /deur, en een vrouw] zei tot ine: cara
binieri zijn er, ze arresteren allen, allen w
en ze zoeken Annesa» Toen zette ik 1de kntib
op d©n grond, nam Rosa mee en, liep (wég.
Ik moet tante Anna Waarsohuwan, VorschmJ
jij je, Aunesa verschuil j©p verschuil je.'1
Zij dacht aan niets anders; in haar schrik}
overwonnen door het ©enige instinct vat®
zelfbehoud, dacht ze dat rij alleen, de
schuldige, dn gevaar (Was. Al de andoren'
waren onschuldig; ze hadden niets te vnaoK
zon. Zg sprak geen wo-ond' meer, het kwam,
haar niet in d© gedachte om terug te gaan;
en rich te overtuigen of Bpllora zich ver-*
gist had of niet; of ze soms hét goviuuj
overdreven had. -Het instinct dreef haar,
noodzaakt© haar te vluchten, rich te Jceda
den. Ook Biailora en d© kin deren lfepep
op ©en draf; het Was alsof z© allen doca}
de carabinieri vervolgd Werden. Vele vtou,)
wen kwamen uit hun deuren! te voosrschgn;
een' ztea:
1
„Het -zijn meisjes di© elkaar naloqwri omi
te spelep." Wordt wrvoigd^
t