DE KLIMOP
buitenland.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fi. 0.92; iedere regel meer
20 cents Reclames 40 cent per regel. Incassokosten 5 cents. Groote letters naa?
de plaats die zij innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
Meivan zijp gratis aan bet Bureau te bekomen.
Incassokosten voor Schiedam 5 cents, voor postkwitantien 10 cent
Dagelijks worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prij*
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureauie voldoen.
Deze advertentiën worden, mits voor 3 achtereenvolgende ndmmers opge
geven, slechts 2 maal berekend. /4
Intercommunale Telefoon No. 103.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
deze gelijkheid der doeleinden van de re-
geeringemder bondgenooten en van de vooss
loopige "Russisch© regeering, niet moeilijk/
zijn, den weg tot ©en vergelijk te vinden,
ues te minder daar Z. Af. d© keizer van'
Oostenrijk, in. overeenstemming met de met;
hem verbonden monarchen, den wensch!
koestert, voortaan met een in zijn binnen-
landsche en buitarifenldsdhe tevens-voor,
waaiden bevestigd en tevreden Russisch,
volk in vrede en vriendschap te leven."
Duitsehland steunt het aanbod natuur
lijk, anders toch zou het natuurlijk door
de dubbelmonarchie niet gedaan zijn. Het
Wolff-burean knoopt daaraan de volgende
beschouwingen vast: „Het Russischeïeger-
bericht van 11 Apnl faalt, wanneer het
eon militaire actie der Duitsche troepen,
die locaal van aard en een tactischd nood
zakelijkheid was, ais een groote oorlogs
daad van algemeene beteekenis opvat. -
Wanneer het Russische volk nog langer
bloedt en lijdt, in plaats van zich rusbg en
ongestoord te wijden aan de innerlijke ont
wikkeling van zijn vrijheid, dan is dat
niet de schuld van Duitsehland. De schuld
ligt daar, waar belangen bestaan bij de
voortzetting van den oorlog. Waar vindt
de in de verklaring van 10 April uitgespro
ken vredeswil van het Russische volk den
hevigstcn tegenstand? Bij zijn eigen bond
genooten. Engeland, Frankrijk, Italië en hun
verbondenen hebben het "bij de weigering
van 't vredesaanbod der Centralen open
lijk verklaard, dat zij slechts vrede willen
sluiten op voorwaarden, die Duitsehland
van de het rechtmatig toekomende landstre
ken berooft, O os te nr ijk-H ongarij e versplin
tert, waarhij Turkije uit Europa verdron
gen. en in Klein-Azië over een uitgestrekt
gebied „opgedeeld" zal worden.
Het Russische volk zal, niemand verwacht
het anders, zijn veiplichtingen jegens zijn
bondgenooten trouw blijven, maar het zal
weten, dat zijn zonen nog strijden en ster
ven moeten omdat zijn bondgenooten 't
zoo willen, om hun eigen veroverings- en
annexatie-plannen door te zetten.
Dat is de reden, 'waarom Rusland hon
ger en anderszins lijden moet, In plaats
van zich te verheugen in de pas verworven
vrijheid» en zich te wijden in vreedzaam
verkeer met zijn naburen aan de werken
van den vooruitgang en idealen dermensch-
lieid."
Ook de pers in de centrale landen steunt
tiet vredesvoorstel, wat ook alweer vrij
natuurlijk is. Zoo schrijft de „Vorwitrts":
„In Rusland moest men bedenken, dat de
deikstc en meestbelovende partij van
Duitsehland, de sociaal-democratie, iedere
veroveringspolitiek ten sterkste en ten stel
ligste verwerot en dat zij voor een vrede
opkomt, die niemand geweld aandoet en
den volkeren hun recht tot zelfbestemming
garandeert.
Wii hebben reden om aan te nemen, dat
ook de Duitsche regeering thans dit stand
punt als billijk beschouwt en dat zij eer
lijk bereid is den. oorlog tem einde te bren- J
gen door onderhandelingen, waarbij de
mogendheden als volkomen gelijkgerechtigd
tegenover elkaar staan en waarhij iedere
gedachte aan. gewelddadiger! gehiedsafstand
zal zijn uitgeschakeld.
De Duitsche regeering zou het niet wa
gen, van een conferentie den oorlog terug
te brengen met de motiveering, dat zij dezen
>jf genen annexatie-ei sch niet had kunnen
doorzetten.
Het Duitsche volk wil met het bevrijde
Russische volk in vriendschap leven. Het
wil daarom geen vrede, die den revanche-
inst aan de eene of de andere zijde aan
wakkert. Slechis als helper hij plannen,
die Duitschland's verbrokkeling en verplet
tering beoogen, is Rusland de vijand van
Duitsehland. De vrijheid van het Russi
sche volk echter heeft in de arbeidende
massa's van het Dudsche volk een trouwen
bondgenoot."
De bladen in Oostemrijk-iHongarije noe
men dit antwoord der regeering op de ver
klaringen der voorioopige Russische re-
peering „de weg tot den vrede". Hot „Frem-
dönblalt" bijiv. doet uitkomen, dat de oor
log, dien de monarchie gedwongen was,
legen, Rusland te voeren, ontsproot aan
de niet verheelde veroveringslust der toen
malige bewïndsvoerders te Petrograd, en
dat de leidende Russische staatslieden van
dien tijd erkenden, dat hun doeleinden
de vernietiging van 0 os tear ijk-Hon garije,
de tenonderbrenging van Duitsehland en
de veroveringi van Konstantinopel .waren,
terwijl de Oostenrijkers van. den aanvang
nimmer eonigen twijfel lieten bestaan aan
gaande het fait, dat zij niet hun bloed
vergieten.' om eerzuchtige plannen to ver
wezenlijken of andere staten in hun bestaan
te bedreigen, maar dat de zucht tot zelf
behoud hen1 noodzaakte, de grootste en
zwaarste offers te brengen,
„In Rusland," zoo vervolgt hot blad,
„voltrok zich nu een ontzaglijke en onge
hoorde omwenteling, en de verklaringen,
welke vorst Lwof op 11'April namens do
voorioopige Russische regeering aflegde,
doen met onmiskenbare duidelijkheid zien,
dat Rusland aldus te kennen gaf, afstand
te willen doen van de veroveringspoli-
riefc, die de oorzaak was vaft onzen strijd
met dit rijk.
Aan de geheele wereld, in1 het bijzonder
aan Rusland, is thans het -onweerlegbare
feit bekend geworden, dat wij nimmer het
R ussisch© volk den strijd Voor (do verdedi
ging zijner vrijheid wilden opdwingen en'
dat wij nooit hot plan koesterden, Rus-
iands bestaan aan het wankelen te kren
gen of te bedreigen Thans is de gelijk
heid van de doeleinden, welke do Oos-
tcnrijk-Honganrsche regeering in zake het
vredesvraagstuk nastreven, onmiskenbaar
gebleken; en onder zulke omstandigheden
mag men: wel de hoop koesteren, (lat het
niet al te moeilijk zal zijn, den weg tot
een vergelijk te vinden."
Het blad" wijst dan; op de door graaf
Czomin In zijn schrijven aan den burge
meester van Weenen geboekstaafde grootte
en kracht van de volkeren der monarchic,
in dezen oorlog aan don 'dag gelegd, en
eindigt aldus
f Afgesloten rijweg.
Burgemeester en Wethouders van Schie-
nn brengen ter algemeene kennis; dat
Ooievaarssteeg voor het verkeer met rij-
roertuigen van 1721 April a s. zal
ja afgesloten.
j ,J0ns bestaan, ons leven en onze ccnt-
wikkeiingsmogelijkheia zullen niet vernie
tigd kunnen worden. Wij hebben ons 'be
staansrecht niet succes verdedigd en be
wezen. De eervolle vrede, die niet al te
ver moer verwiJEerd is, lijkt thans voor
Oosbenrijk-Iiongarije niet liet denkbeeld
van eon phanlast te zijn, maar een meer
dan waarschijnlijke mogelijkheid de
eervolle vrede is zeker, on het is te hopen,
dat wij hem ook spoedig zuiten, hebben.
De uitlatingen van de voor!cop:ge lRm-J-
sche regeering en het antwoord van de
Oostmrijk-Hongaarsche regeering doen ons
dit geloof rechtmatig voorkomen."
De „Neue Freie Presse,, Iaat zich ais
volgt rut:
,,Na de verklaringen van de vooaloopige
Russische regeering en deze uitlatmg van
onze eigen regeering beslaat er nog slechts
een dunne muur tussehen de monarchie
en Rusland. Wellicht zal spoedig de hand
sterk genoeg zijn, hem door te steken,
opdat niet ai loon denkbeelden maar ook
mens-dien elkaar kunnen ontmoeten, ten,
einde het wterk des vredes op te vatten)
Reeds wor„t in groote lijnen de vrede/
zichtbaar, die "belangrijn© verschuivingen
in Europa vermijden, en warnedenngajn'
van groote volken verwerpen wit.
Do voorioopige Russische regeering
staat deze politiek veel nader dan die der
Entente 1© Londen, en Parijs. Volgend
dezen gedachtengang is zij reeds van da-il
oorlogsbaat teruggekomen. De Entente van
vroeger bestaat in werkelijkheid niet
meer. De vredesboodschap van' Czernin
aan Rusland zal een sterken -indruk
maken."
Ook de „4rhdter Ztg." geeft haar mee-
ning «leer, en schrijft:
„Dit zijn woorden, zooals zij gedurende
■den oorlog nog zelden vernomen zijn. Het
is hetzelfde, alsof over de loopgraven)
heen een hand wordt uitgestoken, we Ito
de tegenstander slechts.behoeft te grijpen
om zich van een vijand: in een nabuur te
veranderen, die, evenals hij, vrij is van
iedere afgunst, ook van iedere bedreiging
van anderen afstand doet. En het is een.
woord, dat ook den wensch en den wii
van alle voll .en in dezen staat wker1-
geeft"
De „Zeit" wijst er eveneens op, dat dooit
den wil van den keizer een einde aan het
sprookje is gemaakt, als zou bet er den
middel-Eu ropeesebetn monarchieën om te)
doen zij-n de- Russische autocratie weder te
herstelten. Het blad besluit dan:
,,Do Weg naar e&n vergelijk'tussehen ond
en Rusland is thans geopend."
Hoe men htet voorstel nu in Rusland zalf
opvatten, moot worden afgewacht Dat de
overige Entente-landen uiterst verontwlaar-i
digd zullen zijn, kan men.'nu al met zekern,
beid voorspellen. Tot nu kwam 'uit IVd.roJ
grad nog geen bericht in. 'Slechts meldde
de ,,!B|'rsjewija Wjedomosti", dat het 'con
gres Van Russische vakverenigingen tot
Moskou zich uitgesproken heeft voor 'ver
werping van alle veroveringsplannen eni
een beroep -op het RussHehe volk heeft ge
daan, om alle krachten in 'te spannen, ten,
einde de integriteit van. het vaderland enj
de nieuw-veroverde vrijheid to beschermen.'
PftB het Westelijke front-
Kort samengevat komen de gebeurte
nissen hierop neer, dat de Duitschers bij
Atrechf terugtrekken en de Engelsehen daar
natuuilijk oprukken, terwijl Laatstgenoem
den bovendien bezig zijn Lens bmnen te
dringen Gisteravond werd daaromtrent
uii, Londen meegedeeld: Ten N.W. van St.
Queiuin. hebben wij ten Koorden van Gri
en urt terrein gewonnen en gevangenen ge
maakt.'wij maakten verdere vorderingen
in de nabijheid van het bosch van Harri-
court en ten Oosten van Liévin, waar wij
de buitenwijken van Lens naderen. - De
veruezea van den vijand Mj zijn vanmorgen
ondernomen aanval aan weerskanten van
den weg BapanmeKarnerijk zijn nog
zwaarder dan eerst gemeld, werd. Do aan
val werd met groote vastberadenheid uit
gevoerd onder hevig vuur vtrn onze infan
terie en aruilene. Afgezien van de 300
Duitschers, welke gevangen werden geno
men, verloor de vijand 1500 man aan
tlooden, die voor onze stellingen werden
aohierge laten.
Zaterdag waren Liévin en Coté St. Pi erne
veroverd, benevens Gricourt.
Volgens Havas hoeft de slag zich op
nieuw uitgebreid, 'nu de Engelschen bjj
Lens zulk een schi Leren de overwinning be
haald hebben. Over een front van meer dan
"30 kilometer verteren, de Duitschers de eer
ste eii L'vcede linie; terwijl in de derde
linie velschillende punten zwaar bedreigd
worden.
Aan het rransche deel van het front
voornamelijk art; 1 leriegevechten en mislukte
Duitsche aanvalspogingen. De Berlijnschc
legerberichtea worden met den dag langer
wat ook een vrij zeker toeken is, dat hot
den Duitschers niet naar wensch gaat.
Be revolutie in Rusland.
De „Perl. Lok. Anz." neemt een ver
klaring van te Stockholm aangekomen Rus
sische revolutionairen van het jong-soeialis-
tische blad „Polifiken" over: Engeland ver
zette zich tegen het verleenen van am
nestie en weigerde den Russischen revo
lutionairen de doorreis, waarop onderhan
delingen met de Duitsche regeering wer
den aangeknoopt, met het gevolg, dat den
Den April 30 Russische socialisten, onder
wie Levin en Sinmvief, en eenige leden van
den Poolschen arbeidersbond", door Duitseh
land spoorden. Zij verlieten hun trein niet.
Volgens het Petrograder Tel.-Ag. heeft
de voorloopigc regeering het besluit van
de oude regeering opgeheven, waarbij het
aan particulieren en instellingen verboden
was, drukwerken en tijdschriften naar het
buitenland te zenden. Voor de abonnemen
ten op de bladen zijn de oude bepalingen,
weer van kracht geworden.
Een eerste toenadering tot de oen tra Ion
Amerika en DnltscMand.
De Braziliaamsche regeering heeft gelast
de Duitsche schepen in beslag te nemen.
Een Oostenrijfescli vred^i-
I voorstel.
E i)at er actio omtrent vredespogingen in d<j
i Kickt zat, wjas de laatste tijden duidehjk
>1 Men zpu alleen vermoed, hebben,"
ILt bet dan van Rusland zou uitgegaan zijn.'
Rat is nu echter' anders uitgekomeniOos-
Kaïrijk doet de eerste stap. Het Weenscbj
ftorr. Bpxeau is gemachtigd daaromtrent
Bet volgende te verklaren:
„Be regeering der .Oosten riik-Hongaaischo
Raonarchio heeft van de op 11 April open-
Raar gemaakte verklaring der voorloopiga
Regeering van Rusland kennis genomen.
Rij beeft daaruit begrepen, dat Rusland niet
Ret doel nastreeft, andere volken te over-
Reeracken, hen te herooven van hun natio-
Riaal erfgoed en gewelddadig vreemd ge-
Ried te bezetten, maar dat het veeleer een
Rltturzamen vrede, op grond van het recht
Ker volkeren, hun lot zelf te bepalen, (tot
Riand wal brengen. 1
1 De Oostenrijk-Hongaarscihe regeering
Beeft hieruit gezien, dat de voorioopige'
■Russische regeering een doel wenscht te
W«reilnen, strookend met datgene, hetwelk
gfdoor den Oostenrijk-Hongaarsehen minister
■van Bjuitenlandsch© Zaken in zijn op. 31
■Maart toegestaan interview als 'J ooriogs-
Kdoel der Oostenrijk-Hongaarsche monarchie
Ijrerd gekenmerkt.
Dientengevolge kan worden geconstateerd
idat de 0 ostenrjjk-Hon gaarschSè regeering1
gen de voorioopige Russische regeering op
gelijke wijze naar een voor beide partijen
Ifienrollea vrede streven, een vrede, dié,
Izooais in het vredesaanbod van "Oostenrijk-
Ij Hongarije en zijn bondgenooten d.d, 12
I December 1916 luidt, bet bestaan, de ©ea
ien de ontwikkelingsmogelijkheid der oor-
jlogvoerend© stalen verzekert.
I De destijds te kennen gegeven overtui-
igag der bondgenooten, dat hun recihten en
fgegrofide aanspraken zich met die der
andere naties zonder tegenspraak kunnen
J laten ve roentgen, bestaat thans nog, en in
meerdere mate, na de verklaring der voor-
i loopige Russische regeering!.
Daar het hierdoor aan de geheele wereld
en meer in het bijzonder aan de volkeren,
ven Rusland duidelijk voor oogen schijnt;
Sesfeld, dat Rusland niet meer gedwongen
is voor zen verdediging en voor d© vrijheid
zijner volkeren te strijden, zoo kan hof. hij'
zulten alles vergeten, Eu beft leven zal voor
bij gaan; ik zal ver, hete! ver van hier, in
een onbekend "tuchthuis het loven door
brengen- jeu ik zal altijd bet afsclun
welijkc gezicht, den wraakgierigen. grijns
van oom Zup. voor me zien.
Hij alleen, hij alleen zal me niet vergeten,;
hij zal overat met me mee gaan, altijd, al-
tijdl i
O, hij wist het al dat hij gewx-oken zou
worden;, hij wist het'al en ik wist liiots..
Weten wie ooit wat gebeuren zal? Weet ik
«at morgen zal gebeuiren?
0, mijn God, barmhartige Heer, vergeel
medaar maak ik mij "wieer herschenschimr
mendaar, hoop ik weer: \0, nee, nee
Zij wilde niet hopen, en toch wachtte
ze; elk klein geluid veroorzaakte haar een
ri ling; uit het raampje kwiam nu het hel
dere azuren middaglicht naar binnen. De
lucht was geheel saffie/ blauw, het bosch'
murmelde om de kerk, met oen zacht siaL
porig gegons, gelijk Pijen om hun korf heen.
Een oneindige vrede, een. zachte droefheid
vulde de eenzame schuilplaats van de
k'eine wild© Madonna, met het slaperige
kindje, die zoo rustig in hun armoe wlaren,
zoo ver van de vrouwj die aan hun voeten!
weende. i
Tegen zonsondergang kwiam als gewoon
lijk de neef van oom Gastigii, die felkm
avond de producten van de kudde bene
den naar het dorp bracht
„Priester Virdis heeft me laten! komen",
zei hij, „eb heeft me heliast u te zeggenj
dai hij vannacht met u: all^n, «lenscht bj
Roman, naar het Italiaansch van
GRAZHA DELEDDA.-
R „Nee, ik zal de veroordeeling niet kmv
Ren ontgaan," dacht ze, zachit huilend met
K tó hoofd tegen den muur. „Het is niet
If mogelijk. Zij zullen gered Wjorden en dat
K genoeg voor me zijn, en het goede,
R hioavs zal hun bo\Tijding zijn; niets jan-
ders."
En zo meende Paulu te zien in het kaf
Diertje van de gevangenis te Blxru'neize
1 iag "hem gebogen, loodkleurig van. verhe-
««ring en Woed/e, berouwvol zich onnoo
i dig in handen "der domme en blinde justitie;
I te hebben gesteld. Hij hajd gehoopt, ma
B ^'ge uren. met de zijnen in vrijheid tij
I worden gesteld; hij had zich aangegeven!
I aja onschuld te bewijzen en ze hadden,
hem niet geloofd; en de uren en de dagen
I Stegen tevergeefs voorbij, misschim hoopte
I hij nu_ niet meer.
I „En ik ben nog hier, ik hfen nog vrij. AVjat
lip hiï van rne zeggen, als hij*1 het hoort
Wat zal donna Rachel© zeggen? Zij zal
huilen <m de grootvaders zullen, zeggteü:
j v^ij had geen vrees voor God en ze heeft! J
f1 ons op. den rand van, den afgrond gebracht,
bDoor -haar schuld hebben w!e de grootste
f'snuft, de grootste vernedering van ons Ie-
geledem"-
fe;fó daa 2hdi«n srij zich!- trpjoeteb. pm ae.
