Jaargang.
Zaterdag \2 Mei 1917
No. 15444
Tweede Blad
Uit de Tweede Kamer.
1/
Deze courant verschijnt dagelijks, niet uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen met inbegrip van
gds. incassokosten f 1-30; franco per post fl.75.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen vordep dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
m aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek KortG Haven).
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fL 0.92; iedere regel meat
20 cents. Reclames 40 cent p r regel. Incassokosten 5 cents. Grooto letters naaï
de plaats die zij innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden- Tarieve®
biervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
I Incassokosten voor Schiedam 5 cents, voor postkwitantiën 10 cent
Dagelijks worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Deze advertentiën worden, mits voor 3 achtereenvolgende nummers opg®
geven, slechts 2 maal berekend.
Intercommunale Telefoon No. 103.
Minister Bosboom is dan eindelijk geval
les door een, allerzonderlingste combina
tie van elementen, die de crisis aan Oorlog
rt een van, die politieke gebeurtenissen
«aakt, die aan helderheid alles en nogwaï
ia wenschen overlaten. Als leen mimstei
«H is het in de eerste plaats eisch, dat
de reden van, zijn val duidelijke aanwijzing
ja voor zijn opvolger in welke lijn hij heeft
to besturen, en, welke klippen hij heeft
ie vermijden, als hij de samenwerking tus
«hen hem en de Tweede Kamer niet on
mogelijk wil maken.
Maar, zoo staat de zaak met. De moüe-
«atchaat, door den Minister terecht als
motie van wantrouwen beschouwd, is aan
genomen door een combinatie uit vierder
lei groep bestaandelo. uit do anti-revo-
Intionairen, die van Bosboom mets moe-
Jen hebben, omdat hij Cohjn niet is
2o. dm leden van de Rechterzijde, die den
Minister maar niet vergeven kunnen, dat
-jm de vraag of een vertoomng zediehjk of
fonzedelrjk is, er een! van appreciatie heeft
genoemd; 3o. den heer Patijn, van wien
(men veilig mag aannemen, dat hij zijn stem
vóór de motie uitbracht, omdat hij de hoog
heid van de Staten-Generaal aangetast acht
te door het feit, dat de Minister van, Oor-
Mög de motie-Marchant van 4 Mei, waarin
'de Kamer den wensch uitsprak, dat de
1 lichting 1918 eerder zou opgeroepen wor
gden dan de landstorm-jaarklasse 1908, stil
netjes naast zich neerlegde; 4o. hen, die
■IkA feit zelf betreurde, al maaktén zij er
Sjiiet een machine de guerre van als de
Cheer Marchant. Want de .afgevaardigde voor
Deventer wilde den Minister weg hebben,
jjea heeft hem daarvoor nu tWe® jaren lang
:'oö allerlei wijze afgemat, i„getreilerd", zoo-
fals de heer Schaper liet zoo juist uit-
'■(drofcte, al was de uitdrukking dan ook
"alles behalve parlementair.
V' Waarom de heer Marchant den Minister
Xyreg wilde hebben, is moeilijk to zeggen,
M is dan ook zijn toom begonnen met den
Igrief; dat de Minister niet genoeg defe-
i^rentie had voor de legeroommissie, waarvan
Jrde afgevaardigde voor Deventer lid is
SsMaar, wie verder kennis nam van hetgeen
Szooal in de laatste twee jaren tusschen
i den Minister en den heer Marchant is voor
j'gevailen, kan niet aan den indruk ontko
fifflen, dat de laatste steeds meer ontstemd
gwerd over het feit, dat hij nooit verder kon
ïreiken dan Bosboom, terwijl hij eigenlijk
Jmt den Opperbevelhebber aan den slag
f-wilde. En het moet inderdaad voor een
liman van zoo strijdlustige natuur als dc
Sheer Marchant, een onduldbare kwelling ge
t vreest zijn, dat die Opperbevelhebber, tegen
ffwiea eigenlijk zijn gneven gingen, m zijn
verdekte opstelling niet to bereiken was.
s In hoeverre de opvatting juist is, dat het
y'tusschen Bosboom en Snijders niet 'boterde,
,,yis' natuurlijk voor allo buitenstaanders, ooi.
jpvoor de leden der Tweede Kamer, uiterst
'"moeilijk uit tc maken, eveneens als de
j vraag, hoeveel wat in Bosboom minder
behaagde, op tekening van den Opperbevel-
%hebbcr moet worden gesteld. Dit alles ic
ween. gevolg van den zeker zoer ongeoon-
Iv den toestand, dat de verhouding tusschen
rt: Minister ejn Opperbevelhebber met behoor-
Slijk is geregleerd, wlat zeker dp positie van
•fjErinister van Oorlog in deze tijden, die toch
f|Jal niet benijdenswaardig is, heelemaal tot
tegendeel van begeerlijk maakt.
|y. Om Ket gebeurde van! deze week goed
:j|'te hegrijpen ïs het noodig, dat onze lezers
#zioh de feiten' van 4 Mei nog eens goed
"ijherinneren. Op dien dag werd een motie
felingediend door den hoor Marchant, waarin
ftde Kamer uitsprak, dat het wensoholijk
fifwaS, ten' einde de landstorm-jaarldasse van
5*1908 later op te roepen!, tot vervroegde op-
rtoepdng van de militieliichtirig 1918 over
'tejbaaiil
Minister heeft toen reeds duiidelijik
m gènoeg laten uitkomen, dat hij, al werd
C die motie aangenomen, aan den wensen
t der Kamer niet kon voldoen. Hij verklaar-
i|^de daarom de motie te beschouwen, als
f|'een motie van wantrouwen, en het blijkt
öjwu achteraf een fout geweest te zijn, dat bij
ify daarop terug kwam, want dan Zou de motie
iffttoeni verworpen zijn geworden, en de zaak
'A uit geweest zijbi. Nu maakte het bericht,
m dat reeds den volgendon dag in do bladen
verscheen, dat bet eerste gedeelte van de
gflandstormjaarMasse 1908 was opgeroepen.
Diet alleen oen tartenden indruk, maar gaf
yjjhet tevens He gelegenheid aan den beer
MMarchant, om de mijn, die reeds zoo lang
'Iffgeledea door hem was gelegd, te doen
'Wpaiptoffen. Trouwens de "Minister heeft door
Igdit bericht in! de blaiden te lanöeeren, zkh
Sfl! dubbel opzicht loyaal getoond, èn tegen-
'oVer de lan.dst'oimpiichtigen, die paar aan
leiding van de aanneming van "de m'otie-
""aïclijpt een hoogj w^r'en, gaan kotestereh'i
die toch' niet verwezenlijkt ware gewor
den; èn tegenover do Kamer, die denke
lijk al is het niet zeker Woensdag op
recès zal gaan, en nu nog gelegenheid
had den Minister rekenschap te vragen van
zijn gesties in deze. Wat had p.u moeten
gebeuren? Er had óf een motie moeten
komen, dat de Kamer het afkeurde, dat tie
Minister zoo weinig met haar uitgespro
ken wenschen rekening hield, óf eenè, dat
de Kamer nu geen vertrouwen moer had 5n
het beleid van den Minister; dat ware lo
gisch geweest. Maar, daar do heer Mar
chant begreep, dat hij door do logica te be
trachten zijn doel niet zou bereiken, ging
hij met verder dan do uitspraak, dat do
Kamer het „betreurde", dat do Minister
na aanneming van de motie van 4 Mei
haar voornemen ten opzichte van de Iand-
storniHasse niet had gewijzigd. De heer
De Geer, scherpzinnig als athjd, mocht
'opmerken, dat deze motie geen zin had,
omdat dat „betreuren" reeds in He motie
van 3 Mei l.L lag opgesloten, maar de
heer Marchant weigerde daarop in te gaan,
wel wetende, dat hij, zoodra hij zijn mo
tie tot een royale motie vanafkeurmg maak
te, hij 'vele medestanders zou verliezen,
die er terecht inj deze lijden tegen opzien
om een Minister van Oorlog naar huis te
zenden om de vraag of een landstorm-
klasse eenige maanden vroeger oï later
zal opkomen. En ook een motie van af
keuring, omdat de Minister de motie van
4 Mei niet had uitgeroerd, zou geen kans
gehad hebben, daar oen motie de Regee-
rmg nooit bindt; de heer De Savornm
Lohman heeft er zoo terecht aan herinnerd,
en gedragen Worden, zooals het behoort.!
Maar, waar de lasten zoo drukkend zijn,
waar de 32 maanden, dat wij reeds buiten
den oorlog bleven alle vrees, «Lat Wij eï
nog in zullen komen of er in kunnen ko
men is vervaagd, Wjordt de druk gevoeld,
zonder dat men zich er rekenschap van
geeft, dat die druk onontbeerlijk is om er
uit te blijven. En daar bet volk ten allen
tijde, een zondebok heeft willen hebben
voor zijn lijden, is het best mogelijk, dat
het in den geest een vreugdedans zal hou
den om Bosbooms ministerieele lijk. Het;
kon dit volk echter Wel eens vergaan als
Israel onder Rehabeam, dat het, na eerst
slechts de roede te hebben gevoeld, met
schorpioenen zal Worden gekastijd.
Bosboom gaat heen, en het is bekend,
dat hij daar zelf niet rouwig om is; dat
plich'besef hem nog langen tijd op den
post heeft gehouden, 'lie eigen neiging hem
reeds lang zou hebben doen verlaten,
„Moedwillig zal ik 'met heengaan," zeide
hij Donderdagavond IJ. in antwoord op
een vraag van den heer ter Laan. Dat zei
niet gespaard, vooral de heer Visser van
Uzendoom liet aan den vorm van het voor
stel geen stuk heel; in zijn schitterende
rede kwam de echt Thorbeckiaansche libe
raal voor den dag, die van geen enkele
vermindering van de rechten des Parle-
ments weten, wil, en fier klonk het uit
dien mond: Ik ben zeer voor versterking
van de macht van den Kroon, maar niet
minder gesteld op de rechten der Staten-
Generaal; het ware inconstitutioneel, dat
de Koningin alléén een besluit zal nemen,
waardoor een belangrijke verandering in
ons staatsleven! zal worden gebracht. De
heer Limburg ging daarin met den heer
Visser van IJzendoom accoord, maar ver
schilde in zooverre van hem, dat hij het
denkbeeld, dat de heer Van Leeuwen had
opgeworpen, sympathiek vonO terwijl de
afgevaardigde voor Gorcum liet denkbeeld
zeif ten sterkste bestreed; hij wilde do
ministeneele verantwoordelijkheid niet ver
minderen door een commissie uit de Twee
de Kamer achter de groente tafel te zet
ten, die mede regteeren, zou als een onvind
baar comité du salut public.
Het denkbeeld was den heer Limburg
sympathiek eveneens als den heer Dires-
de man, die een taak Vervuld heeft nu seliiuys, voorzitter van den 'Anti-Oorlogs-
31/2 jaar lang, van welker omvang zeer I mad, en het denkbeeld, daar gaat het
weinigen zich een juiste voorstelling kun-1 in deze om. Wat toch heeft de vraag leven-
nen maken; die, zooals de het Parlement dig doen worden ondei schier alle volken
met kennende Minister het nu twee jaar I naar meer medezeggenschap in de regehiig
geleden reals zeide, op zijn zenuwen leef
de, een gezegde, dat vooral door zijn po
litieke tegenstanders op de onbarmhartig-
ste wijze togen hem is uitgebuit. En de
der buitenlandsche aangelegenheden? Het
is, dat men, terecht of ten onrechte
Minister Loudon beweerde dat het ten on
rechte was de wereldramp, die wij thaps
beleven, toeschrijft aan de geheimzinnig
dat een Kamer, die zich op het standpunt I thans uitgelokte crisis is, al kunnen Man jle;d der dplomatie, en in dat licht heeft
zou plaatsen, dat een Regeering wèl aan
aangenomen moties is gebonden, zachzelve
van controleerend tot besturend lichaam
zou promoveeren. Wat echter don heer Mar
chant wel zoo sterk zal-hebben doen vast
houden aan het enkele „betreuren", ïs tie
overweging, dat hij het zoo den sociaal
democraten onmogelijk maakte tegen zijn
motie te stemmen, wat zij toch zoo gaarne
chant en Duymacr van Twist elkaar thans
juichend in lie armen vallen, uit teen con
stitutioneel oogpunt Wel do dwaaste, die
wij ooit beleefd hebben, want het eenige
dat de opvolger van Bosboom nu Weet, is,
dat hij de lichting 1918 eerder heeft op te
roepen dan de landstormjaarklasso 1908,
en dat is juist het eenige wat hij niet zal
men ook het voorstel-Van Leeuwen te be
schouwen, zooals de heer Schaper terecht
opmerkte, die tot taak nam de rede van
den heer Visser van IJzendoom te beant
woorden, die blijkbaar danig had ingeslagen.
De heer Schaper, heeft maling aan de
juristerij, zooals bekend is, en hij Weeft
thans getoond, ook niet den minsten eer
bied te hebben voor onze Grondwettelijke
zouden hebben gedaan^ is zij maaï bad- kunnen doen. Zoo zou dus de h<** Mar-
den gekund."Uit de redevoeringen van de J chant over een paar maanden moeten ko- I bepalingen, nrj
Erf Schaper oa te Ura toch bleek mm M die tt-cn gapsch Hc SSSi E?23?
genoeg, dat zij slechts met een Woedend j Rcgecj-mg ging; wij zullen afwachten of hij bezwaren in den regie
daartoe il© courage zal hebben. Den geval
len Minister een woord van hulde; il a
bien mérité de la patrie. 1
Het voorstel van. Lc-euwten: „Do Ka
mer, van oordeel dat het algb-
voerd tooiden door hen, die do zaak zelve
niet willen, en in dit opzicht had hij
althans gelijk. De heer Schaper moet edi
tor totel heel Org met de rede van den
heer Visser van IJzendoom, die van zeer
hoog allooi toas, in zijn maag gezeten heb
ben. Want hij liet zich tot een onedel-
meen belang verlam-gt, dat haar j moediigheid verleiden, die mien van hem,
aandeel in 't bestuur der b'uiten-1 hij de Kamer een potje breken kan,
landsche betrekkingen Wordt allerminst getoend is, hij verweet toch den
vergroot, 1 j afgevaardigde uit Gorkum, ^aardigheden
van oordeel, .dat daartoe in vo°or hot schellinkje te hebben verkocht",
verband met de bepalingen van! Voor de misdaad bleef niet
de artikelen 57, 58 en 59 dOm I u^. heer Van iisinga, die, trots on
gelukkig oogenblik mogen beleven, dat de I Grondwet, de toepassing vah ar- voi^oonden gezondheidstoestand, toeereens
zoo Ian"* door hem beloerde prooi einde- I liko 1 119 der Grondwet noodig jin Kamer was om de discussies bij
hart den Minister van Oorlog mee zouden
helpen slachten, en daar hadden zij groot
gelijk aan, daar Bosboom een man is van
ruimen blik, die zich volstrekt niet dood
keek op het leger, maar die een zeer open
oog had voor alle andere volksbelangen.
Edoch, de politiek heeft ook zijn ecschen,
en hoe zouden de scraaal-democraten nu
noii aan de vrijzinnig-democraten 'kunnen
gunnen, dat dezen zouden optreden als de
beschermers van de 28- a 29-jarige lan,d-
siortners, terwijl' zij zeiven voor dezen
geen hand hadden uilgestoken. i
Door zijne uiterst slim overlegde talc tick,
heeft de heer Marchant het Voor hem uiterst
.ijk in zijn macht kWam. De Minister had
zich nog kunnen redden door over de brug
te gaan, die de heer Tor Laan voor hem
had gelegd, n 1.. door alsnog den zin der
Kamer te doen, maar Ivvij verheugen ons er
over dat de heer Bosboom Weigerde over
deze reddingsplank te gaan, hij 13 nu
tenminste met krijgsmanseer in het hanenas
is, besluit een Commissie te be
noemen als/bedoeld in art. 96
van bet Reglement van Orde lier j
Tweede Kamer, heeft tot heel wat dis
cussie aanleiding gegeven. Om do portée
van het voorstel goed te begrijpen, zij" er
aan herinnerd, dat artt 57, 58 en 59, het
opperbestuur der buitenlandsche betrek-
te wonen en er aan deel te nemen over
een onderwerp, dat hij volkomen machtig
is,' en dat hem dus buitengewoon interes
seert, zat vlak vóór den heer Schaper en
keerde zich om, en met het air van groe
ten ernst en buitengewone verontwaardi
ging, zeide hij'; '„Ik protesteer er togen
pdat u zich minachtend over het schel-
mimster London verzekerd Eadj dat hij
alles, wat daar voor geschikt was, aan de
Tweede' Kamer mededeelde. En! de heer
Van Hamel hield zijn maidenspeech, waar
in hij er op wees, dat,, waarop Jhans in
de Kamer werd aangedrongen, een uiting
was van' de volkswil in alle landen.
Het eind van het lied was, dat het groot-
sche voorstel oen medebestuur ingekrom
pen' werd tot een om een commissie in te
stellen, zooals art '96 van het Reglement
Van orde den Kamer toelaat, opi regel
matig overleg met de Regeering te plegen
over de buitenlandsche aangelegenheden;.
Men zal nu af te wachten hebben, wat
er op "der duur uit die Commissie groteit,
en' of de Regeering bereid is overleg met
haar te plegen!. In alle gevallen is nu de
eerste steen gelegd van een nieuw ge
bouw, eu het is ons een raadsel, waarosni
Rechts op de heeren! Boogaerdt, Bomans
en Engels na, e'n do Vrije Liberalen, op
den! heer Dresselhuijs nat hun stom, aan
het voorstel onthielden. t
Het initiatiefvoorstel vah. de géheelej
Linkerzijde, om de salarissen van alle om
derwijzers met f100 te verhoolgietn, htecff(
Rechts nog al bestrijding uitgelokt, daar zijp
er als de heer Rutgers, die meen.cn datt
daardoor de Paciticatie-onderwijsvooirstep
len zullen Worden vertraagd; daar zijn et)
als de heer Van der Molen, die breed uit-t
meten, dat dit in de p roe tijk hier en daap
wel eens tot onbillijkheid kan leiden, maat!
•\v|ij Zouden zeggen, neem die enkele on-i
billijkheden maar op den koop toe, waaij
de nood onder de onderwijzers zoo groot is,,
en duizenden zeer billijke hulp zullep
knjgen, als het voorstel zal Worden aange
nomen Er zijn er als dt. De Visser en dp
heer Van Wijnbergen, die verklaren, dat zij
gaarne met het voorstel media zonden gaan;
als zij zekerheid hadden, dat de aannemingj
daarvan ook Werkelijk tie waarborg zop
geven, dat de onderwiijzters die f100 krip
gen. En zekerheid bestond daaromtrent niety
nu de Regeering om financiieete redenenj
geweigerd had zelf oen Voorstel in deze io|
te dienen. Wij zouden zoo zeggen, dat dip
zekerheid er zal komen, ais: gahstih dp
Kamer er vóór stemt; het is voor ons ip
de eerste plaats onaannemelijk, dat MM
uister Cort van der Linden, als hij toch
niet Nvidle zwichten, dat niet direct zout
hebben gezegd, en in de twtoede plaatst
zit nu niet meer Van Gijn aan Financiën)
die bij alles de hand op dêai zak hield, maad
Trenb, die kort vóór dat hij minister Wlerd!
in de meeting de verbetering der ondeiWijj
zers-salarissen als urgent heeft bepleit Dei
Rechterzijde zal dus a. s. Dinsdag moet!
over het voorstel gestemd wjorden oena!
zware verantwoording op zich, laden, alsl
zij tegen stemt, en dat te meer, Waar in dei
kringen van het bijzondér onderwijs met zop
grooten nadruk op aanneming van het voor-!
stel weid. aangedrongen.
Het voorstel is door de lieeren Ter Laan;
Ketelaar, Visser van IJzendoom, De Jong
en Smeenge, dapper -verdedigd. I
/-ostonen, en komt er heel Walt beter af dan j knagen, het recht van oorlogsverklaring, cn 1Mcj0 -aiiJaat". Het geval was er ben een
zij die de oorzaak zijn van zijn ministe I het sluiten van tractaten onbeperkt aan I bbjspel van Molière waardig; do oercon-
r ee'en dodd. 11 Kroon geven, en van tien inhoud van! j servatievo aristocraat het togen den so-
STADSNIEUWS.
die tractaten behoeft de Kroon alleen dan I 0iaaj.gemociraat opnemende voor het schol-
-mvt <mi- hii I aan de beide Kamers der Staten Generaal jinp-ie, en do Kamer barstte uit ln oen
Bosboom gaat heen, end opj J I k<jrmis gevCT1; als Z1j ^oordeelt, dat het onbedaard gelach. Vergeefs zocht de af-
hTi C^i!lrk taett die Jób bolaug van den Staat zulks toelaat Zoo- gevaa,niigde voor Appingedam naar Topox-
lande Nederlandschestok tong zict; behoeft de Kroon dus als teikems beletten lach-salvo's hem het
van meet af aan ten stedeke - j om{rcIli dczo tractaten nooit sprekon m toen de stilte hersteld was,
tegen ntopieen k.AalM, om «m (Mon. Z]j Q0^]t dan maar de heer Schaper zijn aftocht defc-
een leger ^u 6(KLOOO h eenvoudig, dat die medcdeeling met be- k mct dc betuiging, dat hij het >)gaeste-
stemp'en; die mete moesttob^ m s|aar,baar zou zijn met het belang dep ujke" schellinkje had bedeeld,
een Nederland dat een „rol zou spelen m J Ondortusschen was het duidelijk gewor
den Wereld-ooirloig, maar die ïn zeer juis i heer vaa j^euwtejrij d;e de Staten- doIl ^t de redevoeringen van de heeren
mzicht negteep, dat wij met verder icon- i Generaal aandeei ;n bet bestuur der bui- Kooien, Nolens, Limburg, Visser van IJzen-
den gaan dan de handhaving der neutra- l tcn]aTldscbe betreldcingen wilde geven, vond dot>rnj de Savomin Lohman en Van ld-
liteii Daardoor reeds hoeft hij Veel stof I genoemde artikelen als oneverkomelijken I sjr,ga, dat het voorstel, zooals het daar
ooceiaaed in het leger en daarbuiten. In J hinderpaal op zijn weg. Maar, wie niet lag onaannemelijk was; dat er van aan-
het leger en dat is begrijpelijk zijn
er Wel officieren, die mets liever zouden
verlangen dan er „In te komen", ien dan
natuurlijk met Veel grooter macht, dan
waarover zij thans beschikken, en huiten
het leger zijn er vele, die de vrees voor
wat er met Nederland in den oorlog of na
den oorlog wel eens zon. kunnen gebeuren
sterk is moet slim wezen. Vandaar dat hij I deej hét Jfcsluur van de buitenlandsohe
meende een uitweg te vinden in art. 119 I aangelegenheden nimmer sprake kan zijn.
derlijk aan den tconing, woraeai ^dpen1 gemaakt,
gedaan." Ddt artikel ziet wel enkel op op, goeden uitslag daarvan zien vervliegen,
het Antwoord op dc Troonrede, dat vroeger Alg een; gemeente een huis wil koopan,
ucll beide Kamers plaoliten te geven, e&n ge- maakt pn dat ook niet aan den gemeente-
tot Verlangens drijft, die in geen briket op- I Woonle, die thans nog alleen in de Eerste I raad bekend vóór do onderhandeüingein
•„v. r»vGninff houden met Wat wij eigen- Kamer in eere wordt gehouden. De heer daaiover tot een goed resultaat hebben ge-
zicini reK''*L'^ van Leeuwen! wilde dus aan de Koningin leid_ £n de beer Lobman zon het mis-
UjK vermogen. elementen verzoeken een commissie uit de Kamer scMeW woj nuttig yinden om alle diploma
Maar - Bosb(X)m te to benoemen, die aandeel zou knjgen in ticke bescheiden publiek te maken, maar
m ons volk, die vonden dat B I het bestuur van de buitenlandsche aange- daJ1_ moesten de grooto mogendheden be-
Weinig deed, die tegen hem zijn, nei zij» le_enlieden!) maar hij scheen zelf wel over- geinen. Que messieurs les assasin com-
ook en die rijn veel toJnjtcer zij d> de vonll) waarin hij rijri voor- mencent,' zeide hij, bet bekende gezegde
die vinden dat hij" te veel deed. Eene mo- s{el gegc>ienj van twijfelachtige waarde vaJ1 sipbonse Karr dteerende, wal hij ze-
bilisatie zooals Wij thans beleven, en die, I wag; want hij verklaarde zich Teeds bij I ker pjet m letterlijken zin bedoelde, want
orv. -J baren driur betreft, in onze ge- voorbaat bereid, als de vorm van zijn im wax-0 hij tot de orde geroepen. En mi-
ombekend is, eischt veel Inzicht voorstel ernstige critiek met kon doorstaan, nister Cort van der Linden betoogde de pn-
J-a,n een,e riatie wil rij veldraten worden! dezen te wijzigen, flu, die ontrek is hem grondwettigheid yari het voorstel, nadat
Uit den Gemeenteraad.
W. I
i Haverireglomenti.
i (Vervolg.)
'A'rt. 12, De geWone tijd voor het openen]
der bruggen en het schutten door idiej
sluizen is op Werkdagen: in do maanden]
Januari, Februari, November en December;
van des morgens 7 tot des avonds 7 uur;
in de overige maanden van des morgens 6
tot des avonds 8 uur. - i
De bruggen rijn op werkdagjen gesloten!
van des morgens kwart vóór twaalf riuri tot,
des'namiddegs kwart "over twaalf uur en in!
dien tijd wordt niet geschut door do sluizenj
De beursbriig en do brug over do buiten,-!
sluis zullen op beursdaJgcn buitondién gcf
sloten rijn, van dos namiddags kWartiefl
voor een uur tot nadat de beursklok, waar-'
door het begin Vari den beurstijd aangekóri)
digd wordt, opgehouden heeft te luiden. 1
Door den heer Dirikelaar is ingediend öenl
amendement om in plaats van dos' avotnetó
7 en 8 uur te lezen 6 en 7 uur ien too td
.•oegen „des Zaterdags tot des namiddags]
5 uur." d
In de toelichting Wordt geziegd, dat dit
amendement bedoelt bekorting van don arj
beidsduur. 1 I I 1 f j
B. en Wl stellen in verband dahrmodid
voor, in lalinea 3 van lid 1 inplaats- yah
„tot des avonds 8 uur" te lezen j,,tot idesj
avonds 7 uur". Voorts om naar aanleiding
van een opmerking van die Kamer van,"
Koophandel in het 3e lid do Woorden' „Vaat
des namiddag kwartier, Voofts een. np^ ipt
4 1
1 i
t'6 a.* 7ii - ,r—Ja-» J- l—-1—
