Be oorlog.
70*" Jaargang.
Vrijdag 20 Juli 1917
No. 15501
fanny's tweede huwelijk,
I f'>
•ft
m
«uöf
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen met inbegrip'van
6 ets incassokosten 11.30; franco per po*t fl.75.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
oor aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels ft 0.92; iedere regel meer
20 cents. Reclames 40 cent per regel. Incassokosten 5 cents. Groote letters naaf
de plaats die zij innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
Incassokosten voor Schiedam 5 cents, voor postkwitantiën 10 cent
Dagelijks worden zoogenaamde .kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
vrn 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Deze advertentiën worden, mits voor 3 achtereenvolgende nummers opge
geven, slechts 2 maal berekend.
Intercommunale Telefoon No. 103.
Beis-abonnementen.
De Administratie van de „Solliedamsclie
Courant" is gaarne bereid om tegen vergoe
ding van porto's aan hare ahonné's, die
voor korten of langen tijd op reis gaan,
de courant aan hun tijdelijk' adres te zen
den. Ook abonnementen voor den tijd. var
een heele of halve maand worden geduren
de het reiszeizoen gesloten.
Bericht.
Zij, die zich met ingang van 1 Aug.
a.s. voor minstens 3 maanden op de
„Schiedamsehe Courant" abonnceren.
ontvangen do Jot .dien datum verschij
nende nummers gratis.
Bij of krachtens wetten of verordenin
gen voorgeschreven en andere officieole
af- en aankondigingen en kennis
gevingen van het Gemeentebestuur.
Hinderwet.
Op 19 Juli 1917 is: t
lo. aa,n O. VAN' DER) KNAAAPi en zijne
rechtverkrijgenden vergunning verleend tct
het oprichten van een groentenzouterj in
het pand jHjoofdstraat 42, kadaster Sectie
L. no. 2047, met 2 elcetromo toren, elk van
2 P.K., drijvende 2 snijmachines;
2o. het verzoek van L. VAN PELT, om
vergunning tot het oprichten van een fa
briek voor het bereiden en drogen van
aardappelen, groenten en fruit in het pand
Lange Nieuwstraat 27, kadaster Sec te L
no. 575, met een electromotor van 15
P.K., drijvende verschillende snijmachines
GEWEIGERD o-p grond van vrees voor
hinder van ernstigen aard;
- 3o. verdaagd de beslissing op het ver-
zaek van
a. de ALGEMEENE TECHNISCHE 'ON
DERNEMING ROTTERDAM, om vergun
ning tot het oprichting van een fabriek
ter "vervaardiging van rubber en metaal
waren en stempelinkten in"het pand Pe
terstraat 28—30, kadaster Sectie B, no
3008
b. P. SOETENS, om Vergunning tot hol
uilbreiden zijner jnrichtïing voor het dro
gen van groenten in de panden. Achtei
ter de Teerstoff 1214, kadaster Sectie
A, nos. 377 en 146G.
877/43
van ANNÏE QUIDING.
Dit het Zweedsch vertaald dpor M. A. Z.
Zeekoning. 1
Op zijn kamertje boven lag .Koert te
huilen. Nooit was een jongen zoo ongeluk
kig geweest als hij.
Uit de kamer boneden klotnklen vrooilïjko
stemmen en nu, en dan muziek. De wa-
randedeuiten waren opengeslagen in het
'zachte schemerlicht van den Juni-avond;
het was gehoorig in de villa, hij kon do
woorden bjna verstaan. Nu gingen zie allen
naar de eetzaal. Van verre kwam liet go-
L gons zeer gedempt. Koert hoorde ho© hef
water schuurde langs hot strand.
Slaperig werd je van hef luisteren naar.
dat zacht geruisch, maar Koert wou niet
slapen. Hij zou den heelen nacht wakker
i liggen en altijd door -huilen, dat was zijn
vaste plan. 'Want geen jongen was zoo
ongelukkig als hij. Alle menschea zeiden
dat (hjij ondeugend was, maar hij 'wlas. niet
.^ondeugend; niemand begreep hem, allen
waren hoos,op hem" en maakten dat hij zich'
- gedrofeg alsof hij'ondeugend was, dat Iwias
juist het nare. Iedereen was tegejn' hleini
I ';!en (hij 'was tegen ieder.
l-^Neen/jniot-tegen growtm'a. Gtoo&nal wasi
BUITENLAND.
tWfiï-it
Bede van den Eijkskanselier.
Gisteren heeft dan het gropbe oogenblik
plaats gehad en heeft de nieuwe njkskanse-
lier, dr. Georg Miohaetis, iu den Duitschen,
Rijksdag de hieronder volgende rede ge
houden
Nadat de Keizer mij heeft benoemd tot het
ambt van rijkskanselier treed ik heden, voor
het eerst met hot hoog© Huis in verbinding.
In een hoogst ernstigen tijd is een cente
naars last op mijn schouders gelegd. He!
oog op God gericht en in verbouwen, op
de Duitsclie kracht heb ik het gewaagd cm
ik zal nu de zaak dienen roet al mijn kracht
Van U verzoek ik •vertrouwen en medewer
king in den geest, die zich in dozen kring
zoo heerlijk hoeft getoond.
Op den hoogst verdienste!ijkfen man, dia
Voor mij deze fundi© heeft bekleed, is
scheipe 'eritiek geoefend, tritiek, die vaak
vermengd was met haat en vijandschap. Jk
heb het gevoel, dat het waardiger geweest
zou zijn, zoo deze vijandschap en haat ach
ter da gesloten deur waren gebleven. (Zen-
juist)
Wanneer ik niet vast overtuigd ware van
de gerechtigheid onzer zaak, dan had ik hri
ambt niet aanvaard.
Hierop volgden de bekende uiteenzettin
gen, dat Duiischland dezen oorlog nooit
heeft gewild, en ook niet begonnen is,
wahrna de Kanselier Vervolgde
Wij wijzen het verwijt van d© hand, dat
de duikbootoorlog in strijd zou zijn
met het volken- en het menschel ijk' recht.
Engeland heeft ons dat wapan in die hand
gedrukt. Door zijn met het volkenrecht
strijdende zeeversperring belemmerde het
den. handel der neutralen met Ruitschlanrl
en proclameerde het den uithongeringsooi
log. Onze zwakke hoop, dat Amerika aan
het hoofd deir neutralen de neehtsverkradh
ting door de Engelscben zou verhinderen,
bleek ijdel en dé laatste poging, dio Buitsch
land deed om door eon eerlijk gemeend vre
dèsaanbod) het uiterste te vermijden, mis
lukte. Daardoor moest Duitschlamd dit laat
sle middel te baat nemen en ook tot het'
uiterste toepassen teneinde den oorlog te
bekorten. (Toej.) Da duikbootoorlog pres
teert hetgeen, ervan werd gehoopt, zelfs nog
meer. (Toep. 7
Valsche berichten, die uit de gaheime
zittingen tot het publiek doordrongen, (zoai
goed) veroorzaakten eau tijd. lang een ze
ker gevoel van teleurstelling. Dat staat
vermoedelijk in verband, met het feil; dat
voorbarige profeten de verwachting heb
ben uitgesproken, dat de oorlog tengevolge1
van den duikbootoorlog op een bepaalden
tijd ten. einde zonde zijn. Zij hebban aan
het vaderland daarmede gean dienst be
wezen (zeer goed). i
Ik constateer, dat de duikbootoorlog in
de vernietiging van de vijandelijke vracht-
ruimte. datgene verricht, wat er van wend
niet begreep. Ze hadden alleen gbzeten, den
heelen m'iddag en het samen zoo goad ge
had, een beetje bedroefd, allebei. Pasi toen
hij *s avonds zijn melk had nioetea drin
ken, en ze dicht bij hem zat terwijl 'ze
boterhammen klaarmaakte, was bet bego-
nen. Hij had zijn grootmoeder aan zitten
kijken, hij hield zooveel van haar; zij be
woog zich zoo stil en altijd iwias zie in
'tzwart gekleed; haar glimlach Iwias wel.
Iroevig, maar toch zoo vriendelijk en haar
oogen waren zoo zacht, ze zagen èr dik
wijls uit, alsof grootma gehuild had, hij
kreeg altijd lust haar een zoen te gbven
en haar te troostten, als hij haar in de oogen
koek. HÜj wist, dat zie zoo bedroefd waé
omdat (ze oom Emiel had zien verdrinken
op den dag van "z'ijin aanneming. Daarna
was ize altijd zoo treurig geweest, had
mama gezegd, vóór dien tijd waS zie opge
wekt en vroolijik als dei an'derem'.
Hij zat er aan te dsn ken, dat het de
'natste keer was, de laatste kter datJ
en iöp ©ons kon hij zijn boterham niet mean
doorkrijgen.
„Grootma", cei liij.met ©en zoo bedroefde
stem, dat zfo er v'an 'Schrok ten hem ont
hutst aankeek ,als grootvader dood
ging
„Kind, «vat zeg je daar."
„Ik hedotel als grootvader m oest ster
ven", hernam Kotert nfet troostvolten" na
druk iöp dat voorwaardelijk!» '„moest", dan
zon u toch niet weer trouWen, zoiiu wel
Nu b'egröop ze hem on glimlachte, -
„Neon, jdat zOu ik' steker niet, Koert.
Sta/ir ^OQtioc* id' *ten<tm ""W*
verwacht. (Dj benadeelt Engelands staats
huishouding en is oorlogvoerend van maand
tot maand in stijgende mate, zoodat dö
behoefte naar vrede niet lang meer zal kun
nen worden tegengewerkt Wij kunnen! het
verdere werken van de wakkere duikboot-
bemanningen met vol vort ouwen tegemoet
zien. (Levendig© toejuichingen.)
Ik wij het oogembhk, waarop ik op de
plaats sta van waar men ver hoorbaar in
het land kan spreken, gebruiken, om onz»
troepen aan alle fronten te land, te water
en in de luoht en onder de zee, den groet
van het vaderland te brengen, (Levendige
toejuichingen.) Wat onze legers onder lei
ding van groote aanvoerders nu na drie
jaren hebben verricht, is ongehoord in de
wereldgeschiedenis. (Levendige toejuichin
gen.) i
•Onze dank is onuitputtelijk (Bijval!) Maar
wij denken ook dankbaar aan de trouwe,
dappere bondgenooten. D© wapenbroeder
schap, die in beete gevechten gesloten en
beproefd is, zal met wonden gebroken!.
(Bijval). Djoor Duitschlaod wordt m honds
trouw aan verdragen on overeenkomsten
vastgehouden.
De mededeel in gen over den miliiai
ren toestand van de zijde van het
opperbevel zijn zeer goed. In hef Wes
ten zijn de groote voorjaarsoffensieve^
van de Engelscben en Franscben mfelukt.
De tegenaanvallen van onze legers bewij
zen hun ongebroken kracht, hun beter kun
nen. (Levendige toej.). In het Oosten
kwam tengevolge van de binnenlandsebe
woelingen in Rusland de aanval van th©S
vijandelijke milhoenenleger niet tpt uitvoe
ring. Er trad een betrekkelijke rust fm
Eeist nadat onjuiste berichten van de
bondgenooten der Russen, de-soldaten i!n
Rusland opnieuw hadden opgehitst, kwam
het tot het tbans ondernomen offensief.
Het doel was Lemberg en de oliebronnen
bij Drohobysk, om onzen duiKbootoorlog
te schaden. Broessflof bereikte met z_ijn
onverschilligheid voor ontzaglijke offers
slechte geringe voordoelen. Een half uur
geleden ontving ik oen- telegram van dén
veldmaarschalk, luidend:
„Aan den rijkskanselier van het Duit
sche Rijk^Rijksdag
Door hét Russische offensief in Ga-
lic uitgelekt is daar heden teen krach
tige aanval begonnen. Onder persoon
lijke leiding van den generaal-voldmaar-
schalk prins Leopold van Beieren heb
ben de Duitsche troepen, ondersteund
door 0 o s tenrijk sc h -Hjongaars olie troe
pen, de Russische stellingen bij
Zloczof doorbroken" (links wordt
geroepen: Stemming maken 1 Beweging
en kreten: Foei!) i
De voordeelen van Broessilof zijn dus
weder goedgemaakt.
Griekenland deer geweld gedwongen
is in den oorlog tegen ons gestooten. Ons
gemeenschappelijk met de dappere Ru 1 ga
ren bezet "front, houdt stand.
Italië zal, zelfs dcor den elfden Ison-
zo-slag, tegen onzie in den strijd trouw
beproefde 0.-HL wapenbroeders het doel
van zijn woordbreuk, het bezit van Tr.ëst,
niet bereiken.
In den Kaukasus, in Irak' on Ra
les tin a staat de strijd stil vanwege feet
weet jje."
Er volgde een stilte. Toen, barstte Koert
uit: „Ik wou dat grootmoeder m'ijn mama
was."
„Ach, zeg dat niet, Kotert, waarom?"
„Daarom", en toen volgde er na ©enig
nadenken met moeite: omdat grootma ©en
echfe mama is. Grootma loopt niet zoo hard
en praat met zoo druk m grootma's kleei
ren xuiscben zoo niet. Gumar en Erik, die
jongens iu Stockholm, waar ïlc Grootma
van vertelde, hebben, ook oen echte ma
ma. Ze zit bij het raam m©t een groote
mand en stopt hun broeken, wanneer die
op de knieën kapot zijn, en dan Knikt
ze tegen ons en Ziet er zoo pleiziorig uit.
En ze helpt de 'jongens iedcren dag met
hun lessen, op ©an heerlijke manier. Groot
ma, ze helpt mij tusschenbeide, ik mag bij
haar komen met het catedhisatiebodk."
Hij zweeg met een zucht.
„Maar, beste Kotert, je wilt todh wol liefst
je eigen moeder hebben? je "lieve mooie
mama, die door iedereen zoo aardig wordt
gevonden. Hbt is goed, dat je van je groot
moeder houdt, mijn jongen, maar je hebt
immers ons alle twee. Is liet zóó niet het
bet?"
j»7aar zachte hand streek liéfKoozend
oyer zijp haai, hij "zei niets mieor, en het
kostte hem nog grooter moeite zijn melk
naar binnen te krijgen.
„Grootma", zei hij tnet schorre benauw
de sten, terwijl'hij opstond: „nu ga ik haar
bed."
„Nu al', kindlief, waarolm zoo Vroeg?
B$n. je, ziek?", i 1 1 - p
seizoen. Wanneer hij weder aanwakkert!
zullen de vijanden het Turksche leger toe
gerust en vol vertrouwen vinden.
De hoopvolle stemming in de Entente-
landen, tengevodge van bet ingrijpen, van,
Amerika, zien wij zonder groote omge-*
rustheid (nieuwe toejuichingen). Men kan
uitrekenen hoeveel scheepsruimte noodig
is om een 'leger van Amerika, naar het
Europeescbe vasteland over te brengen en
hoeveel tonnage om zulk een. leger te voe
den. Frankrijk ea Engeland kumien hun
eigen leger nauwelijks Onderhouden zooxdei
het oorlogs-huishouden nog meer te bezwa,
ren. Gerekend naar 'de successen, die wij
tot dusver hebben behaald, zullen wij door
de vloot, speciaal door de onderzee eis.
ook over dieu toestand heenkomen. Dat is
onze vaste overtuiging en ons vast ver
trouwen. (Toej.).
Wij en onze bondgenooten kunnen dus de
verdere ontwikkeling der oorlogsgejbeurte
nissen met rustig vertrouwen tegemoet zien
(toej.). Toch braadt in aller harten de
',Mag Koe lang de oorlog nog zal duren. En
daarmede zijn wij gekomen tot bejgscen allen
het grootste belang inboezemt, de tegen
woordige besprekingen.
Duitschland heeft den oorlog niet gewild,
het streefde niet naar gewelddadige uithra
ding van zijn macht, daarom zal liet, alleen
om gewelddadige veroveringen te maken, den
oorlog geen dag langer voeren, wanneer een
eervolle vrede te verkrijgen is, (hoort, bp
de soc.-dem.). Waarvoor wij in de borst
plaats echter bahoonem te zorgen is, dat wij
vrede sluiten, alt. een volk dat zich Ine!
succes er doorheen heeft geslagen.
De tegenwoordig© generatie ea de komen
de geslachten zulten dezleh. tijd Van oorlogs-
beproeving als ©en tijd van buitengewone
energie en zelfopoffering van ans vollk! cm
onze legers in eeuwenlange lichtende
herinnering honden (toejuichiingielu). 'nVo'k
Van nog geen 70 millioen, dat zich zijde
aan zijde met zijn trouwe bondgenooten te
gen een groote overmacht van. volksW-
massa's met de wapens in de hand voor
de grenzen van zijn land, weet te1 hand
haven, heeft zich onoverwinnelijk! betoond.-
Daaruit leid ik de doeleinden af. In
de eerste plaats is het gebied van het
vaderland onaantastbaar. Met oen vijand,
die rijksgebied ebteht, kunnen wij niet on
derhandelen. Als wij vrede sluiten, moeten
wij in de eerste plaats! bereiken, dat "de-
grenzen van bet DmitsriW» rijk voor altijd
beveiligd zijn. (Levendig© tofej.). Wij
moeten langs den weg van besprekingen
(toej. bij linkerzijd© pn Centrum) ch com
promissen de levensvoorwaarden Van het
Duitsche rijk' op het Vaste land en over
de zee waarborgen. D© vrede moet den,
grondslag yan de blijvende Verzoen ing der
Volken vormen (lev. toejhij moet zooals
dit in uw resolutie is Verklaard, voorkomen
dat de Volken nog langer vijandelijk tegen
over efkbjider hl'ijVen staan door cfcOno-
Zijn adem kwam mtet Korte slooten, op
eens liet hij zijp Tioofd op haar Bchoot
vallen.
„Ik wil naar bed gaan," snikt© hij „vóór
het rijtuig komt, ik! 'wil óp mijn kamertje
blijven, ik will hem niet zien."
Mama's zij zweeg plotseling jen
trachtte door liefkoozingen J?©m te doen
bedaren*. f t 1 11 I
„Die Vent, ik haat hem.
„Maar Koert, nu ben je niets lief."
Haar kalmeerend© woorden ion zachte
vërwijton hadden niet de minste uitwer
king. Ze was van Koert's drift geschrokken,
beefde iet van, Koert voelde het en feet
speet hem zoo, maair hij kon zich hiet meer
behcerscben. Ilet had hem den heelen dag
bezwaard, benauwd, nu was met hevig
heid de uitbarsting gekomen.
Grootmoeder moest met hem meegaan
naar zijp kamertje, om hem wat tot rust
te brengen. Ze lag op haar knieën bij hem
en praatte zoo zacht, zoo smeekendMama
zou zoo bedroefd zijn, en dit klonk
bijna beschaamd, zooals altijd als groot
moeder over zich zelf sprak als hij
zooveel van z'n Grootma hield, kon hij om
harentwil immers wel probeeren lief te zijn.
Hij zou zeker lief zijn voor Koert, als
Koert zelf maar lief was. Dat was toch niet
zoo moeilijk.
Maar Koert huilde nog harder. En den
heelen tijd dacht hij, dat dkt waarom hij
'eigenlijk aller-eigenlijkst zoo bedroefd
was, niet begrepen weid door zijn grootma.
Ach, als hïj zelf maar goed had kupnen
zeggen hoe het. was?
Er wend aan de deur geklopt. 1 j
-.Mevrouw, daar is het rijtuig,"
„Acfe, adb, wat zai ik toch doem; mgt het
mische versperringen, on ons ervoor beJ
veiligen, "dat het gewapend verhond defii
vijanden tot een economischen strijdhond,
wordt. Deze doeleinden vallen, te bereiken,
binnen bot kader van uwe resolutie, zooals
ik ze opvat.
De door dea kanselier bedoelde resolutie
laten wij hier tusschen de naakjes eerst
even volgen:
[„Evenals op den 4en Augustus 1914,
geldt voor het Duitsche volk ook op den
drempel van, het vierde oorlogsjaar het
woord van de troonrede: „Ons drijft geen
veroveringszucht 1" Ter verdediging van zijn
vrijheid en zelfstandigheid, voor de onge
reptheid van zijn territoriaal bezit heeft
Duitschland de wapens gegrepen.
De Rijksdag streeft naar een vrede door
overleg en van blijvende verzoening der
volken. Met zulk een vrede zijn gebieds-
venvermng door dwang en politieke, eco
nomische of financieele onderdrukking on-
vereenigbaar.
De Rjjtódag wijst ook alle pfannen af,
die uit zijn op een economische afsluiting
en het wakker houden van vijandschap tus
schen de volken. De vrijheid der zee moet
gewaarborgd worden. Slechts do economi
sche vrede zal den bodem bereiden voor
een vriendschappelijk samenleven van de
volken. De Rijksdag zal het in hot leven,
roepen van een internationale rechtsorgani
satie krachtig bevorderen.
Zoolang echter de vijandelijke regeerin
gen in zulk een vrede biet treden, zoolang
zij Duitschland en zijn bondgenooten met'
verovering en onderdrukking bedreigen, zal
het Duitsche volk als één man vereend
staan, onwrikbaar volhouden en strijden tot
zijn recht en dat van rijn 'bondgenootert
opleren en Ontwikkeling verzekerd is.
In rijn eenheid is het Duitsche volk op-
overwinnclijk.
De Rijksdag weet zich in deze verklaring
één met de mannen, die m heldhaftigen
strijd het vaderland beschermen. Hun is
de onvergankelijke dank van het geheeld
volk verzekerd."]
Omtrent de binnenlandsche k we s-
t i e s verklaarde ^lichuaëlisNa de konink
lijke boodschap van 11 Juli plaats ik mij,
/ooals vanzelf spreekt, op hetzelfde stand
punt. Ik acht het nuttig en noodzakelijk,
lat er nauwere voeling komt tusschen par
tijen en regeering en ben nereid om, voor
zoover dat mogelijk is, zonder afbreuk te
doen aan (het karakter van het rijk als
bondstaat en aan de constitulionoele grond
slagen van het rijk, allés te doen om deze
samenwerking krachtig jen vruchtbaar te
maken.
Ik acht het tevens wenschelijk do be
trekking van vertrouwen tusschen parle
ment en legeering te versterken doordat tot
leidende ambten mannen werden benoemd,
die belialre Qat zij persoonlijk! daarvoor
geschikt rijn, ook het volle vertrouwen vanj
kind? Ik moet naar besneden gaan, Koert;
blijf jij maar boven, maar kleed jo hog
niet uit, ik zal met mama spraken."
Grootmoeder ging heteh. Er kwam stilte
midden in den storm. Koert huilde nieK
meer, hij stond mot ingehouden adem te
luisteren, met saamgjeknepen handen, al
zijn zenuwen gesponnen, tot wanhopige ver
dediging baread.
Beneden hoonde hij vele stemmen; het
duurde een poos
De deur ging open, ©en geknetter van
zijde een, vcdk van tuil©, mooi opgemaakt
haar dat was mama. Haar wangen
gloeiden, haar oogen schitterden. onna
tuurlijk, vond Koert, lieelemaal niet zooals
de oogéri van Erik en Gumiars moedor. Hrj
stond stokstijf en keek haar vijandig aan/
'„Wat zijn dat nu weer voor kunsten,)
Koert? Kom gauw beneden on begroet ja
lieve Papal"
Wat er toen vorder gebeurd was, stond:
verward voor rijn. geest. Grootmama was
teruggekomen ten had hom gesmeekt lief
te zijn. Lotje en Amanda wariesn te zien*
geweest in. de gang;" Mama had Kom ge
schud en. naar de deur willen trekkenj
maar hij wrong zich los, riep dat hij haart
bed wou gaao. en gooide zijn mairozonpefc
uit Wat ze tegen, hem gezegdliaddrta'J
herinnende Hj zich niet, maar hij Jiooncto
nog zjh eigjen overspannen stem schreeu
wen: neen, rieten, Hj wou geen dessert,
hij wou geen chocolade, hij wou,_ gteoi
nieuwe papa hebben', z jn papa was" dood
en hij wou dat hj zelf ook dood was. Hij
wou alleen zijn en naar bei gaan; ze jg&-v
ven niet om hem, waarom gingen zo nu hifi^
.dl
weg?
L i
i .li
{Wordt vtryolgi
»**ct
•éi*
ij.
M
-
Jt f "l^" U^?§l
SCH1EDAMSCHE COURANT
„«-tl
4 V 14?
I l
■vfiA-liVt H.f
