70" Jaargang.
Vrijdag 21 September 19.17
No. 15555
Een man's werk.
Deze courant verschijnt dagelijks, m et; uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Pi ijs P03" kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen met inbegrip van
5 ets. incassokosten £1.30; franco per post fl.75.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
Uur aan het Bureau bezorgd rijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der Advertentiën: Van 1—6 regels £1. 0.92; iedere regel meer
20 cents. Reclames 40 cent per regel. Incassokosten 5 cents. Groote letters naar
de plaats die zij innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau, te bekomen.
Incassokosten voor Schiedam 5 cents, voor postkwitantién 10 cent
Dagelijks worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Deze advertentiën worden, mits voor 3 achtereenvolgende nummers opge
geven, slechts 2 maal berekend.
Intercommunale Telefoon No. 102.
Pij of krachtens wetten of verordenin
gen voorgeschreven eb andere officieele
uf. en aankondigingen en kennis
gevingen van het Gemeentebestuur.
Hinderwet.
1 Bij beslujt ,v»an JBiurgeméestey en, Wethou
ders mn den 50en September 1917 is aan
O.-VAN DER JCNAAP viergupniBig verleend
tot het oprichten ,mn een kuiperij J n hef
rnd Boterstraat 6769, kadaster Sectio
no. 2385.
'Schiedam, 21 September ,1917.
1. De verkoop' £ri aflevering van. thee
is verboden, behoudenis voobaf verkregen
toestemming van. 'het RijkMistributóekan-
toor voor koffie jen thee ej« met iimcht
neming iran de voorwaarden, bij die toer
v stemming dooc dat jrimltoor te stellen.
2. Jlet verbod, .onder 1 gesteld, is riiet
mti toepassing op .verkoop eto! aflevering
van thee door .pakkers enl tussohepiluj.nde-
larén aan. detaillisten en door detaillisten
aan verbruikers, yoorzooveir deze verkoop
en aflevetjnSg plaats vinden overeenkom
stig hetgeen in, de ter zake dienende be
schikkingen is too «geschreven.
BUITENLAND.
Rusland,
lusscben alle ellende door, die er in het
Rijk van den ex-Tsaar heerscht, weten de
Russen nog massa's vreugdobetuigjnggen te
sturen aan Keren'sky over den mislukten
staa£%rqep yanKoitnjloi}. Nu is er tenminste,
een reden om ie juichen voor hen en van
allé kanten ontvangt de regeering moties,
resoluties en verklaringen van trouw eii
aanhankelijkheid der democratische vereeni-
gingen, gamizoons en andere troepen.
Vooral de machtige steun der laatsten
zal den Raad van Vijf aangenaam zijn en
te oordeelen naar de verstuurde telegram
men/en' gehouden feestelijkheden weidt ei
gfooto^waaïde gehecht aan. Kerensky's zege
Zoo verklaart het garnizoen van Cnu-
san, dat hét ,heil dies vaderlands berust op
de versterking der voorloopige regeering;
het garnizoen van Saxatoff heeft een parade
gehouden .ter eere van Kerensky en rijn
allceuiing oter Kornilóf uitgesproken. Ds
Zemstwo .van Tamboff heelt in buitenge
wone zitting- besloten, de regeering te steu
nen <ea ook.de bevolking der provincie
daartoe op te roepen; de gemeenteraad van
Nisjnii-Novgorod heeft Kerensky geseind,
dat bij Kornilof's samenzwering in strijd
acht-.'met het belang van. den slaat en een
beroep doet'op de inwojners der stad om
dë regaering' haar adhaesfe te betuigen.
Het zijn sterke beemen, die deze weelde
dragen kunnen» j k
En toch geeft Kerehskyjs verleden waar
Roman van SILAS K. HOCKING.
Uit het Emgelsch vertaald.
'15)
„Was er' niets op weg naar do kerk,
dat haar kon doen schrikken geen ge
vaar voor een ongeluk is u mogelijk
nauwelijks ontsnapt aan een botsing met
een ander rijtuig .heeft er geen schrik
wekkende gebeurtenis van den een of an
deren' aard plaats gehad? Denkt u eens
na
'„Ik lean niets bedenken, sir Edgar. Wij
reden heel langzaam, het was volstrekt
wétdruk op den weg, bovendien, mijn
doèhter'is'niet in het minst zenuwachtig."
„En was zij in haar gewone stemming?"
.„Volkomen. Zij was den geheelen mor
gen f opgeruimd geweest. Zij heeft goed ont
beten en scheen niet in het minst ge
jaagd."
_„Heeft zij „veel op'weg paar de kerk
gesproken?','
„Neen, zed spreekt nooit veel. Zij zei zoo
iois. l als - dat het 'geluk ons meeliep, dat
h^t jzulk (nood Weer was, maar ik heb
^nC^Veel acht op -geslagen.
;v$te u in uw, eigen gedachten ver
diept?'',
da-Een .huwielijK is aar ernstig iets en
een vader gevoelt dat natuurlij^."'
jfwZjgPZjjt niet, d"ri het minst- tegen- ;het
borg, dat hg z'n persoon, niet op den voor
grond dringt, maar zuiver strijdt voor de
nationale zaak.
Er is nu definitief besloten dat Kornilof
terecht zal slaan voor een krijgsraad, met
medewerking van een jury. Tegelijkertijd
gaf de regeering toe aan üe dringende ver
zoeken van den Soviet, dat het proces niet
zal worden behandeld in Petrograd, doch
in de front-zone.
Wij wezen enkele dagen geleden op een
mogelijke ontbinding van de Doema. Dit
denkbeeld vindt grooten tegenstand bij', de
Doema zelf en andere reactionaire groe
pen. Rodsjanko heeft in een redevoennig
gezegd, dat drt onmogelijk is, daar de
Ro-erna het ©enige wetgevende lichaam en
de ©enig© bron van Rusland'» macht is.
Krachtig verzet wordt van di© rijde aan
gekondigd tegen de plannen, om uit de
Raden van Arbeiders en Soldaten, en uit
den Boerenbond voorloopig een wetgeven
de vergadering samen te stellen, totdat da
Constituante zal woerden gekozen.
Wje zijn er nog niet en nieuwe zorgen
van inwendigpn aard staan de Regeering tp
wachten. Over de vermogens van de verschil
lende leden der Tsarenfamilie, zijn nog ©eni
ge interessante bijzonderheden bekend ge
worden.
Het onderzoek naar de particuliere eigen
dommen Van den afgezetten Tsaar heeft
uitgewezen, dat hij' niet rijk is, zooals alge
meen gedacht werd. Hij was alleen vermo
gend zoolang hij over de staatsinkomsten
■en de opbrengst der staatsdomeinen be
schikken kon, want in Rusland bestond
geen eigenlijke civiele lijst. De alleen-
hearechier nam zonder contröle geld, dat hij
noodig had uit de staatsinkomsten,. Het par
ticulier bezit van den Tsaar blijkt, zooals
gezegd, tamelijk Hein te rijn en er rijn
in Rusland veel adellijken en ook burger
lieden, die meer bezitten,
i De ex-Tsaar heeft persoonlijk een kapi
taal van 908.000 roebel en zijn vrouw is
zelfs rijker, daar zij van haar schoonvader
Keizer Alexander III bij haar huwelijk
1.600.00 roebel kreeg. De kinderen, die van
verschillende kanten erfden, zijn vermogen
der dan de ouders. Zoo bezit de troonopvol
ger 1.425.700, de grootvorstin Ollga
3.185.000, Tatjana 2118.500, Maria
1854.000 en de jongste dochter Anastasia
*1.612.500 roebei. De geheele Tsarenfami
lie beeft dus een particulier vermogen van
12.100.200 roebel, zoodat ze in elk ge
val geen gebrek zullen lijden.
i Frankrijk.
j Ribot, de minister van Buitenlandsche
Zaken, in het nieuwe ministerie Painlevé,
!s begonnen in dc Kamer eenigszins nauw
keurig de voorwaaiden te formuleeren.
waarop Frankrijk vrede zou kunnen sluiten.
Als een van de ©érste eïschen, 't kan
èigenlijk niet anders, staat het vraagstuk
Elzas-Lotharingen op 't programma, dat
{veer aan z'n vroegere eigenares terugmoet
komen; dan volgt vergoeding voor do gele
den schade en het tot stand komen van een
Volkerenbond. Wat den eersten eisch bc-
hmvelijk op?"'
„Niet in het minst. Waarom zou zij dat
ook? Men kon haar in alle opzichten geluk-
wOnschen.'"
i „Had zij geen oneenigheid met haai brui
degom gehad?"'
„Niet dat ik Wleot. O neen. Hij is lner
gisteravond laat nog geweest. Zij scheidden
bij de deur op de gewone manier. Sir Jas
per Was in de opperste stemming, wat
hij niet zou gewleest zijn als zij woorden
hadden gehad.'" 1
„En toen u hij do kerk kwam, zag u
toen niets wat haar kan doen ontstellen V"
„Niets. Ik hielp haat- uit de auto en zij
gaf niet het menste blijk van zenuwachtig
heid. Ik verliet, haar een oogenblik om mot
den chauffeur te bespreken ia Welke volg
orde dc rijtuigen zouden terugkeeren én
'toen ik mij omdraaide, lag zij in elkaar
gezakt op den grand." j
i „Bevond er zich een groote menigte voor
do kerk?"
„Een heel© menigte. Winkel rs, bood-
kchapjongens, dienstboden u kent dat
soort Zij is altijd populair geweest bij wat
lik zou kunnen noemende lagere standen."
„Volgens hetgeen verscheidene van héri
'mij gezegd hebben. Zij kéék rond en glim
lachte tegen hen op haar gewone manier
dat neem'ik tenminste als zeker ran -
Imaar toen vernndeide, haar. glericht, haar
joegen puilden 'uit, zij scheen iets te zien óp
'grooten afetppd zij ,stak haar handen
treft, deze is te begrijpen, en kregen de
Franschen hierin niet hun zin, dan. zou
1870 altijd een aanleiding blijven voor nieu
we verwikkelingen in de toekomst.
Indien de Geallieerden alle vergoeding
eischen voor de geleden schade, 't zij door
een oorlogsschatting, op koloniaal gebied of
economische tegemoetkomingen, en ze kre
gen hierin hun zin, dan staat Duitschlandi
nog heel wat te wachten, en, vragen wij
ons af, wordt dan wel het evenwicht be
waard? De derde eisch is nog* vrij vaag
gesteld, en wacht nog op nadere uitwer
king.
In zijn antwoord op de interpellaties, ver-
Haarde Painlevé, dat de taak van d© re
geering is een plan te hebben, zich daar
aan ie houden en het uit te voeren als hei.
tijdstip om te handelen aangebroken is. Hij
belreuide niet de medewerking verkregen te
hebben Van de socialisten, en verklaarde
vastbesloten te zijn met alle kracht zekere
praktijken van vreemde agenten te bestrij
den. Het recht zal tot het uiterste zijn loop
hebben over de hangende zaken.
•Vervolgens sprekende over den volke
renbond en de boodschap van Wilson, ver
klaarde Painlevé, dat Frankrijk instemt met
zulke beginselen; het geeft een der groot
ste bewijzen van zelfverloochening enmo-
rêele grootheid.
Tenslotte de Pauselijke Vredesnota aan
roerende, verHaarde hij:
„In overeenstemming met onze bondge-
pooten, hebben wij de pauselijke nota met
beantwoord, ondanks het hooge gezag van
den Paus. Wij behoeven niet te antwoor
den op alle uitnoodigingen tot besprekingen.
Zij, die in de eerste plaats wenschen dat
wij antwoorden, zijn degenen, die niet ant
woordden toen Wilson vroeg naar de oor
logsdoeleinden."
België.
t Nu verschillende mogendheden in meer
dere of mindere mate van duidelijkheid, al
zijn ze nog vaag omlijnd, de voorwaarden
bekend maken waarop tot onderhandelingen
voor het sluiten van een vrede, zou kun
nen worden overgegaan, en België daarbij
een van de voornaamste onderwerpen van
bespreking en overleg zaJ uitmaken, lijkt het
óns met ongeschikt, hier een meaning van
Engelsche en een van Duitsclie zijd© te
geven oven dat* thema.
Reuter verneemt dat men het volgende
standpunt beschouwen mag als dat, hetwelk
in bevoegde Engelsche klingen wordt inge
nomen, tea aanzien van d© houding van En
geland en zijn bondgonooten tegenover lie
jongste verklaringen ia de vijandelijke pers
rniet betrekking tot liet voornemen „conces
sies" te doen:
Dit voornemen is, voor zoover Balgië en
andere landen betreft, niet onopgemerkt ge
bleven, doch de verbonden jregeeringen wo-
jen het op zijn juiste waarde te schatten,
terwijl zij beseffen dat daaraan ten grond
slag ligt de erkenning van het feit, dat
Duitsehland zich er van bewust is, den,
oorlog niet te kunnen winnen Zij wietan!
zee: .goed, dat Duitsehland, door te wij
zen ©p de jongste gebeurtenissen aan! het
Noordoostelijk front, het publiek or van
tracht te doordringen, dat zijn militaire toe
stand thans zoodanig is, dat een plan1
yan actie kan worden ontworpen!, het
welk de parigermanen kan bevredigen en
t1 -
nit en gat oen gilletje ofschoon ik geen
gil gehoord heb en zakte ineen» Zij viel
eigenlijk Piot, zij zakte in elkaar .tot eeja
Jioop.'" t
„Wieet u ook of iemand haar ooit schrik
beeft aangejaagd ©en inbreker of een
Jandlooper"?"' i
„Niet dat ik jivteet." j
„Heeft iemand baar ooit bedreigd? Ik
bedoel, was er iemand in do menigte, wiens
(tegenwoordigheid haar kon doen ontstel
len?'" t
„Ik kan niemand bedenken. Zij hadgleen
vijanden. Zij is bij iedereen zeer geliefd.
'Bovendien, behoort zij niet, zooals ik reeds
zei, tot de zenuwachtige meisjes."
„En toch moot iets haar hebben doen
schrikken. Kan u zich niet bedenken, wat
dat zou kunnen zijn?" i
„Ik kan niets bedenken, sir Edgar. Ieder
een rus vriendeijlk, zij waren alten geko
men om baar nog ©ons te zien, en haar,
jds 't ware uitgeleide te doen; er wast
niemand onder hen, die ook maar ©en
haar van baar hoofd zou gekrenkt heb-
jben, dat wieet ik zeker."
Sir Edgar wreef nadenkend zijn kin.
„Dank u," zei bij eindelijk.
„Denkt u, dat zij het te boven zal ko
men?" vroeg Bardidl bezorgd.
„Ik hoop het," Was het voorzichtig©ant
woord. „Ja, dat hoop ik. Maar hot kan'
üarig duren. Zulk© obscure gevallen, zijn
somtijds bepaald hardnekkig. U kan ech
ter yorzekerd wezen, dat zij onder de zopg
tevens indruk maken op d© pacifisten in!
de geallieerde landen.
Daarom is het raadzaam dat diegenen in
de Centrale rijken, die deze zoogenaamde
vredesbeweging op touw zetten, beseffen,
dat hunne machinaties geenszins de Ver
bondenen kunnen misleiden, en dat 'het
gezichtspunt en de beslissingen van laatst
genoemden, met betrekking tot den aarl
van den vrede, dien' zij kunnen aanvaarden,
niet de minste wijziging ondergaan! hebben
en ondergaan kan.
Wat de geallieerden betreft, is geen einde
van den oorlog mogelijk, avlorens het doel,
waarvoor zij zich in dit vreesehjfce conflict,
dat meer dan drie jaren geduurd heeft,
moesten storten, bereikt is
Dit doel is de volstrekte verdwijning van
't Pruisische militarisme. Slechts zij, die
met een Pruisisch© geestesgesteldheid be-
hebt zijn, kunnen zonder afschuw blijven
tegenover de vreeselijke menschenoffers,
door Duitsehland in dezen1 oorlog geöischt
In dien zin is het juist, dat de geallieerden
den vrede zouden welkom heetten, doch
's vijand» pogingen om de werkelijke kwes
tie weg te "doezelen, zijn even hopeloos als
kenmerkend.
Het Duitsche is:
D© laatste dagen zijn over Duitschlaad's
standpunt in, zake de kwestie van Belgié's
toekomst zooveel door elkaar loopende be
weringen en vermoedens verspreid, dat het
miiitg schijnt tegenover dezen wirwar een'
in strakke lijnen ges'chatst beeld van 'den'
ïmidigen stand der opvattingen te geven
Voor ojnfei is 't eene, alles beheerschende
feit, waarvan wij uitgaan, dit, dat wij
België vast in handen hebben en) dat
dein vijanden, omianifcs de geweldige krachts
inspanning enl offers, niet gelukt is _ons
uit deze kraditige -stolling t© veidrijven
of ons daarin aan het wankelen! te brengen
Dit is het uitgangspunt voor iedere over
wegjng van Duitsche zijde en, voor iedere
bespreking met den vijand.
De kwestie van België's toekomst tan
echter, zooals vanzelf spreekt, niet Afzon
derlijk beschouwd en opgelost wonden. Dok
zij moet in verband met do gezamenlijke
oorlogs- en vredeskwesties ter hand! geno
men en geregeld worden.
Voor het geheel van al deze kwesties
heeft zoowel de Duitsclie regeering als de
Duitsclie volksvertegenwoordiging als richt
snoer erkend, dat niet veroveringen! maar
een vergelijk en overeenstemming voor ons
het doel zijn, natuurlijk vooropgesteld, llat
ook onze vijanden even onTOorwaaiderijk
'van veroveringen afzien en! een vergelijk
.en overeenstemming zoeken.
Dat geldt voor het geheel der verschil
lende kwesties en het geldt binnen! het
kader van dit ^geheel ook voor tl© Bel
gische kwestie.
Wanneer de vijanden bereid zijn! van hun
territoriale en economische veroveringspo
litiek en van de tijdens dezen oorlog reeds
gezoolde veroveringen op Duitsohland en
zijn bondgenooten af te zienI, dan Kijn
ook wij daartoe bereid en Vat in 't hij
zonder de Belgische kwestie aangaat, waar
voor men zich in Engeland speciaal interes
seert, zijn Vij onder genoemde veronder
stel ling ongetwijfeld bereid, do onafhan
kelijkheid van België bo herstellen onder
waarborging van hot bestaansrecht dor ver
schillende, in België wonende nationalitei
ten en onder Vaar borgen, voor eed werke-
Van dr. Hunter in goede handen is.
Bardell hief zijn groot gezicht op pis
om nog iets anders te vragen, doch hij be
dacht zich en Verliet, rich omdraaiend,
lanjgzanm de kamer.
Het was hom pllerellondigst te moede
ellendiger dan hij zich ooit eerder in
zijn leven had gevoeld. Hom hinderde
niet alleen het onwel zijn van Adda on
bef daaruit volgend© mislukken van al rijn
plannen, eer was nog ©en diepere oorzaak.
Jlij wist, dat hij en hij alleen verantwoor
delijk was vor alles wat er Vos gieieurd.
Zijn geweten ,\ad hem reeds maandenlang
gekweld, maar nu was d© kwelling bcjmld
in ©en marteling overgegaan. Indien Adela
mocht sterven, dan zou hij, zoo borede'-
noerd© Kij, in het oog van God, lm,ar moor
denaar zijn.
Reeds dc- dood van Drys dale drukte zijn
geweren als lood. Hij had. zijn, best ge(-
daan dien last van zich af te schudden,
maar die liet zich niet afschudden» ïte
vrees voor ontdekking koesterde hij reeds
lang niet m©cr. Er bestond niet de minste
waarschijnlijkheid, dat ©r nu nog onderzoek
zou warden gedaan» 'Het verdonkermaixai
van Drysdael was met zeer veel oordeel
bewerkstelligd» FJld .spoor van hem was
uitgewischt. Hij was verdwenen ën meer
niet. „Door de inboorlingen gedood", heette
het in het bericht. Maar wie die inboor
lingen waren en hoe en op welk© manier
de daad was begaan, was niet aan het
licht' gekomen, t f f t
lijke neutraliteit van België, waarover nog
te spreken zal zijn,
In afwachting van de beslissing over alle
vredeskwesties, dient Belgie ons, als elk
ander bezet gebied, natuurlijk tot pan'l.
Men kan aannemen, dat de kanseb'er Don
derdag lien 27en September in den Rijksdag
over deze kwestie zal spreken,
Argentinië.
Onder de laatste berichten gisteren ga-
vtan we de verbrekingen van d© diploma
tieke betrekkingen tussclien Argentinië en
Dpitschland, wat nog geen oorlogsverkla
ring tengevolge behoeft te hebben. De maat
schijnt nu vol te zijn. Eerst kregen we
het torpedeeren van, de „Orania" met le
vensmiddelen geladen, vervolgens het tot
zinken, brengen van de met wol voor Zwit
serland geladen, „Toro" en nu de telegram
men affaire met den. inmiddels vertrok
ken Graaf Luxburg.
Zoo langzamerhand jaagt Duitsehland d©
Amerikaansche Staten tegen zich in 't har
nas, waarvan Argentinië reeds de zevend©
Staat is, die de diplomatieke betrekkin
gen verbreekt, afgezien van do 3 staten,
dia den oorlog verklaarden, te weien: De
Veraenigde Staten, Cuba en Ilaiti.
Jap au.
Nog meer onthullingen.
Het „Central-News"-agentscliap verneemt
uit diplomatieke bron, dat de Japansche»
Regen ring overweegt eerstdaags sensatio
neel© documenten openbalar te maken, waar
uit zal blijken, dat de Duitscbers er naar
streefden Japan op verschillende tijden
sinds 1904 in conflict te brengen met China,
Amerika, Mexico ten Engeland-
De publiaties zijn tot nog to© uitgesteld
om Haarblijkielijke redenen, maar de deeL-
neming Van Amerika en China turn den!
oorlog, gepaard met de verbeterd© positie
van Mexico, veranderde den toestand»
i—i—u» Amerika.
-Amerika en de neutralen.
Op de conferentie te Atlantic City heteft
de voedsclcontroleur Hoover over d©Voed-
selquaestio en de neutralen gesproken. Hij
verklaarde, dat Amerika thans voedings
middelen boven rijn kracht uitvoert.Zijn!
eerste plicht geldt de Geallieerden, maar
indien Amerika oen deel van zijn voedsel
opoffert voor de neutralen, dan moeten!
de neutralen begrijpen, dat rij gelijke 1e-
gendiensten op andere punten Rebben te
bewijzen.
Zweden.
Hoewel het onderstaande niet de moo
ning vim het Zweedsch© volk weergeeft,
achten wij het belangrijk genoeg, ook eens
een militair idee over de letegrammen-af-
faire te publicecren.
In het „Aftonbladet" schrijft de bekende
militaire criticus, kapitein Liliendnal: „Wij
betreuren de Argentijnscho telegrammen-af
faire en zullen dit nog meer doen,'zoo
dra men in hel Verre Westen hoffelijker
-tot ons zal spreken. Overigens echter heb
ben wij verstand genoeg om hot doel van,
don geheelen aanval te doorzien.
Wij stonden aan den vooravond van een
opgewonden verkiezingsstrijd en do Entente,
Sandy Brimstone had waardevolle inlich
tingen kunnen geven als bij 'dat Iiaid ver
kozen, maar Sandy was niet mededeel
zaam v|an aard, en in ©on zaak, die hem
zoo van nabij raakte, bewaard© hij natuur
lijk bet stilzwijgen.
Maar ofschoon vrees voor ontdekking
Bardell niet langer kwelde, wilde zijn ge
weten hom niet met rost laten» Hij verhief
zijn stem op do moest onverwachte oojgen-
blikken, en op de moest onverwachte plaat
sen. Hot vervolgd© hem ris een beschuldi
gend© geest vxux zijn woning naar zijn.' klaré
foor en van zijn kan'.oor naar rijd wo
ning. ff,
Maanden achtereen had hij zoo weinig!
lijd als maar mb gel ijk was in Adela's ge
zelschap doorgebracht. Haar ltefiieid, haar
geduld en meegaandheid waren dolksteken
voor hem. liet gaf bom een gevoel yam
.voldoening, dat zij zich niet langer logen
hem verzette, dat zij zonder tégiensprapk
jn alles toestemde wait hij voorstelde, maar
het was oen voldoening door en doör ver
mengd van- pjjn. Hij verlangd© jer somtijds
naar dat zij weer als van ouds.vroolijk was
en zich liet gteldcjp Hij zou het pretti
ger gevonden hebben als zij met hom had
geredetwist of zich zelfs tegen hem ver
pet had. Hot is ©en armzalige zegepraal
als er goten tegenstand wondt geboden. Ade-
la's berusting maakte hom prikkel daar, haar
liefheid inteerde hem, ofschoon die hem
het1 dool 'zijner jysnschen deed bereiken,
i i i (W-ltdt tgWtyfy j
-*•* t. t-lC 4é I
„Ja?" -