70" Jaargang. Vrijdag 21 September 19.17 No. 15555 Een man's werk. Deze courant verschijnt dagelijks, m et; uitzondering van Zon- en Feestdagen. Pi ijs P03" kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen met inbegrip van 5 ets. incassokosten £1.30; franco per post fl.75. Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent Afzonderlijke nummers 2 cent Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een Uur aan het Bureau bezorgd rijn. Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven). Prijs der Advertentiën: Van 1—6 regels £1. 0.92; iedere regel meer 20 cents. Reclames 40 cent per regel. Incassokosten 5 cents. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hiervan zijn gratis aan het Bureau, te bekomen. Incassokosten voor Schiedam 5 cents, voor postkwitantién 10 cent Dagelijks worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Deze advertentiën worden, mits voor 3 achtereenvolgende nummers opge geven, slechts 2 maal berekend. Intercommunale Telefoon No. 102. Pij of krachtens wetten of verordenin gen voorgeschreven eb andere officieele uf. en aankondigingen en kennis gevingen van het Gemeentebestuur. Hinderwet. 1 Bij beslujt ,v»an JBiurgeméestey en, Wethou ders mn den 50en September 1917 is aan O.-VAN DER JCNAAP viergupniBig verleend tot het oprichten ,mn een kuiperij J n hef rnd Boterstraat 6769, kadaster Sectio no. 2385. 'Schiedam, 21 September ,1917. 1. De verkoop' £ri aflevering van. thee is verboden, behoudenis voobaf verkregen toestemming van. 'het RijkMistributóekan- toor voor koffie jen thee ej« met iimcht neming iran de voorwaarden, bij die toer v stemming dooc dat jrimltoor te stellen. 2. Jlet verbod, .onder 1 gesteld, is riiet mti toepassing op .verkoop eto! aflevering van thee door .pakkers enl tussohepiluj.nde- larén aan. detaillisten en door detaillisten aan verbruikers, yoorzooveir deze verkoop en aflevetjnSg plaats vinden overeenkom stig hetgeen in, de ter zake dienende be schikkingen is too «geschreven. BUITENLAND. Rusland, lusscben alle ellende door, die er in het Rijk van den ex-Tsaar heerscht, weten de Russen nog massa's vreugdobetuigjnggen te sturen aan Keren'sky over den mislukten staa£%rqep yanKoitnjloi}. Nu is er tenminste, een reden om ie juichen voor hen en van allé kanten ontvangt de regeering moties, resoluties en verklaringen van trouw eii aanhankelijkheid der democratische vereeni- gingen, gamizoons en andere troepen. Vooral de machtige steun der laatsten zal den Raad van Vijf aangenaam zijn en te oordeelen naar de verstuurde telegram men/en' gehouden feestelijkheden weidt ei gfooto^waaïde gehecht aan. Kerensky's zege Zoo verklaart het garnizoen van Cnu- san, dat hét ,heil dies vaderlands berust op de versterking der voorloopige regeering; het garnizoen van Saxatoff heeft een parade gehouden .ter eere van Kerensky en rijn allceuiing oter Kornilóf uitgesproken. Ds Zemstwo .van Tamboff heelt in buitenge wone zitting- besloten, de regeering te steu nen <ea ook.de bevolking der provincie daartoe op te roepen; de gemeenteraad van Nisjnii-Novgorod heeft Kerensky geseind, dat bij Kornilof's samenzwering in strijd acht-.'met het belang van. den slaat en een beroep doet'op de inwojners der stad om dë regaering' haar adhaesfe te betuigen. Het zijn sterke beemen, die deze weelde dragen kunnen» j k En toch geeft Kerehskyjs verleden waar Roman van SILAS K. HOCKING. Uit het Emgelsch vertaald. '15) „Was er' niets op weg naar do kerk, dat haar kon doen schrikken geen ge vaar voor een ongeluk is u mogelijk nauwelijks ontsnapt aan een botsing met een ander rijtuig .heeft er geen schrik wekkende gebeurtenis van den een of an deren' aard plaats gehad? Denkt u eens na '„Ik lean niets bedenken, sir Edgar. Wij reden heel langzaam, het was volstrekt wétdruk op den weg, bovendien, mijn doèhter'is'niet in het minst zenuwachtig." „En was zij in haar gewone stemming?" .„Volkomen. Zij was den geheelen mor gen f opgeruimd geweest. Zij heeft goed ont beten en scheen niet in het minst ge jaagd." _„Heeft zij „veel op'weg paar de kerk gesproken?',' „Neen, zed spreekt nooit veel. Zij zei zoo iois. l als - dat het 'geluk ons meeliep, dat h^t jzulk (nood Weer was, maar ik heb ^nC^Veel acht op -geslagen. ;v$te u in uw, eigen gedachten ver diept?'', da-Een .huwielijK is aar ernstig iets en een vader gevoelt dat natuurlij^."' jfwZjgPZjjt niet, d"ri het minst- tegen- ;het borg, dat hg z'n persoon, niet op den voor grond dringt, maar zuiver strijdt voor de nationale zaak. Er is nu definitief besloten dat Kornilof terecht zal slaan voor een krijgsraad, met medewerking van een jury. Tegelijkertijd gaf de regeering toe aan üe dringende ver zoeken van den Soviet, dat het proces niet zal worden behandeld in Petrograd, doch in de front-zone. Wij wezen enkele dagen geleden op een mogelijke ontbinding van de Doema. Dit denkbeeld vindt grooten tegenstand bij', de Doema zelf en andere reactionaire groe pen. Rodsjanko heeft in een redevoennig gezegd, dat drt onmogelijk is, daar de Ro-erna het ©enige wetgevende lichaam en de ©enig© bron van Rusland'» macht is. Krachtig verzet wordt van di© rijde aan gekondigd tegen de plannen, om uit de Raden van Arbeiders en Soldaten, en uit den Boerenbond voorloopig een wetgeven de vergadering samen te stellen, totdat da Constituante zal woerden gekozen. Wje zijn er nog niet en nieuwe zorgen van inwendigpn aard staan de Regeering tp wachten. Over de vermogens van de verschil lende leden der Tsarenfamilie, zijn nog ©eni ge interessante bijzonderheden bekend ge worden. Het onderzoek naar de particuliere eigen dommen Van den afgezetten Tsaar heeft uitgewezen, dat hij' niet rijk is, zooals alge meen gedacht werd. Hij was alleen vermo gend zoolang hij over de staatsinkomsten ■en de opbrengst der staatsdomeinen be schikken kon, want in Rusland bestond geen eigenlijke civiele lijst. De alleen- hearechier nam zonder contröle geld, dat hij noodig had uit de staatsinkomsten,. Het par ticulier bezit van den Tsaar blijkt, zooals gezegd, tamelijk Hein te rijn en er rijn in Rusland veel adellijken en ook burger lieden, die meer bezitten, i De ex-Tsaar heeft persoonlijk een kapi taal van 908.000 roebel en zijn vrouw is zelfs rijker, daar zij van haar schoonvader Keizer Alexander III bij haar huwelijk 1.600.00 roebel kreeg. De kinderen, die van verschillende kanten erfden, zijn vermogen der dan de ouders. Zoo bezit de troonopvol ger 1.425.700, de grootvorstin Ollga 3.185.000, Tatjana 2118.500, Maria 1854.000 en de jongste dochter Anastasia *1.612.500 roebei. De geheele Tsarenfami lie beeft dus een particulier vermogen van 12.100.200 roebel, zoodat ze in elk ge val geen gebrek zullen lijden. i Frankrijk. j Ribot, de minister van Buitenlandsche Zaken, in het nieuwe ministerie Painlevé, !s begonnen in dc Kamer eenigszins nauw keurig de voorwaaiden te formuleeren. waarop Frankrijk vrede zou kunnen sluiten. Als een van de ©érste eïschen, 't kan èigenlijk niet anders, staat het vraagstuk Elzas-Lotharingen op 't programma, dat {veer aan z'n vroegere eigenares terugmoet komen; dan volgt vergoeding voor do gele den schade en het tot stand komen van een Volkerenbond. Wat den eersten eisch bc- hmvelijk op?"' „Niet in het minst. Waarom zou zij dat ook? Men kon haar in alle opzichten geluk- wOnschen.'" i „Had zij geen oneenigheid met haai brui degom gehad?"' „Niet dat ik Wleot. O neen. Hij is lner gisteravond laat nog geweest. Zij scheidden bij de deur op de gewone manier. Sir Jas per Was in de opperste stemming, wat hij niet zou gewleest zijn als zij woorden hadden gehad.'" 1 „En toen u hij do kerk kwam, zag u toen niets wat haar kan doen ontstellen V" „Niets. Ik hielp haat- uit de auto en zij gaf niet het menste blijk van zenuwachtig heid. Ik verliet, haar een oogenblik om mot den chauffeur te bespreken ia Welke volg orde dc rijtuigen zouden terugkeeren én 'toen ik mij omdraaide, lag zij in elkaar gezakt op den grand." j i „Bevond er zich een groote menigte voor do kerk?" „Een heel© menigte. Winkel rs, bood- kchapjongens, dienstboden u kent dat soort Zij is altijd populair geweest bij wat lik zou kunnen noemende lagere standen." „Volgens hetgeen verscheidene van héri 'mij gezegd hebben. Zij kéék rond en glim lachte tegen hen op haar gewone manier dat neem'ik tenminste als zeker ran - Imaar toen vernndeide, haar. glericht, haar joegen puilden 'uit, zij scheen iets te zien óp 'grooten afetppd zij ,stak haar handen treft, deze is te begrijpen, en kregen de Franschen hierin niet hun zin, dan. zou 1870 altijd een aanleiding blijven voor nieu we verwikkelingen in de toekomst. Indien de Geallieerden alle vergoeding eischen voor de geleden schade, 't zij door een oorlogsschatting, op koloniaal gebied of economische tegemoetkomingen, en ze kre gen hierin hun zin, dan staat Duitschlandi nog heel wat te wachten, en, vragen wij ons af, wordt dan wel het evenwicht be waard? De derde eisch is nog* vrij vaag gesteld, en wacht nog op nadere uitwer king. In zijn antwoord op de interpellaties, ver- Haarde Painlevé, dat de taak van d© re geering is een plan te hebben, zich daar aan ie houden en het uit te voeren als hei. tijdstip om te handelen aangebroken is. Hij belreuide niet de medewerking verkregen te hebben Van de socialisten, en verklaarde vastbesloten te zijn met alle kracht zekere praktijken van vreemde agenten te bestrij den. Het recht zal tot het uiterste zijn loop hebben over de hangende zaken. •Vervolgens sprekende over den volke renbond en de boodschap van Wilson, ver klaarde Painlevé, dat Frankrijk instemt met zulke beginselen; het geeft een der groot ste bewijzen van zelfverloochening enmo- rêele grootheid. Tenslotte de Pauselijke Vredesnota aan roerende, verHaarde hij: „In overeenstemming met onze bondge- pooten, hebben wij de pauselijke nota met beantwoord, ondanks het hooge gezag van den Paus. Wij behoeven niet te antwoor den op alle uitnoodigingen tot besprekingen. Zij, die in de eerste plaats wenschen dat wij antwoorden, zijn degenen, die niet ant woordden toen Wilson vroeg naar de oor logsdoeleinden." België. t Nu verschillende mogendheden in meer dere of mindere mate van duidelijkheid, al zijn ze nog vaag omlijnd, de voorwaarden bekend maken waarop tot onderhandelingen voor het sluiten van een vrede, zou kun nen worden overgegaan, en België daarbij een van de voornaamste onderwerpen van bespreking en overleg zaJ uitmaken, lijkt het óns met ongeschikt, hier een meaning van Engelsche en een van Duitsclie zijd© te geven oven dat* thema. Reuter verneemt dat men het volgende standpunt beschouwen mag als dat, hetwelk in bevoegde Engelsche klingen wordt inge nomen, tea aanzien van d© houding van En geland en zijn bondgonooten tegenover lie jongste verklaringen ia de vijandelijke pers rniet betrekking tot liet voornemen „conces sies" te doen: Dit voornemen is, voor zoover Balgië en andere landen betreft, niet onopgemerkt ge bleven, doch de verbonden jregeeringen wo- jen het op zijn juiste waarde te schatten, terwijl zij beseffen dat daaraan ten grond slag ligt de erkenning van het feit, dat Duitsehland zich er van bewust is, den, oorlog niet te kunnen winnen Zij wietan! zee: .goed, dat Duitsehland, door te wij zen ©p de jongste gebeurtenissen aan! het Noordoostelijk front, het publiek or van tracht te doordringen, dat zijn militaire toe stand thans zoodanig is, dat een plan1 yan actie kan worden ontworpen!, het welk de parigermanen kan bevredigen en t1 - nit en gat oen gilletje ofschoon ik geen gil gehoord heb en zakte ineen» Zij viel eigenlijk Piot, zij zakte in elkaar .tot eeja Jioop.'" t „Wieet u ook of iemand haar ooit schrik beeft aangejaagd ©en inbreker of een Jandlooper"?"' i „Niet dat ik jivteet." j „Heeft iemand baar ooit bedreigd? Ik bedoel, was er iemand in do menigte, wiens (tegenwoordigheid haar kon doen ontstel len?'" t „Ik kan niemand bedenken. Zij hadgleen vijanden. Zij is bij iedereen zeer geliefd. 'Bovendien, behoort zij niet, zooals ik reeds zei, tot de zenuwachtige meisjes." „En toch moot iets haar hebben doen schrikken. Kan u zich niet bedenken, wat dat zou kunnen zijn?" i „Ik kan niets bedenken, sir Edgar. Ieder een rus vriendeijlk, zij waren alten geko men om baar nog ©ons te zien, en haar, jds 't ware uitgeleide te doen; er wast niemand onder hen, die ook maar ©en haar van baar hoofd zou gekrenkt heb- jben, dat wieet ik zeker." Sir Edgar wreef nadenkend zijn kin. „Dank u," zei bij eindelijk. „Denkt u, dat zij het te boven zal ko men?" vroeg Bardidl bezorgd. „Ik hoop het," Was het voorzichtig©ant woord. „Ja, dat hoop ik. Maar hot kan' üarig duren. Zulk© obscure gevallen, zijn somtijds bepaald hardnekkig. U kan ech ter yorzekerd wezen, dat zij onder de zopg tevens indruk maken op d© pacifisten in! de geallieerde landen. Daarom is het raadzaam dat diegenen in de Centrale rijken, die deze zoogenaamde vredesbeweging op touw zetten, beseffen, dat hunne machinaties geenszins de Ver bondenen kunnen misleiden, en dat 'het gezichtspunt en de beslissingen van laatst genoemden, met betrekking tot den aarl van den vrede, dien' zij kunnen aanvaarden, niet de minste wijziging ondergaan! hebben en ondergaan kan. Wat de geallieerden betreft, is geen einde van den oorlog mogelijk, avlorens het doel, waarvoor zij zich in dit vreesehjfce conflict, dat meer dan drie jaren geduurd heeft, moesten storten, bereikt is Dit doel is de volstrekte verdwijning van 't Pruisische militarisme. Slechts zij, die met een Pruisisch© geestesgesteldheid be- hebt zijn, kunnen zonder afschuw blijven tegenover de vreeselijke menschenoffers, door Duitsehland in dezen1 oorlog geöischt In dien zin is het juist, dat de geallieerden den vrede zouden welkom heetten, doch 's vijand» pogingen om de werkelijke kwes tie weg te "doezelen, zijn even hopeloos als kenmerkend. Het Duitsche is: D© laatste dagen zijn over Duitschlaad's standpunt in, zake de kwestie van Belgié's toekomst zooveel door elkaar loopende be weringen en vermoedens verspreid, dat het miiitg schijnt tegenover dezen wirwar een' in strakke lijnen ges'chatst beeld van 'den' ïmidigen stand der opvattingen te geven Voor ojnfei is 't eene, alles beheerschende feit, waarvan wij uitgaan, dit, dat wij België vast in handen hebben en) dat dein vijanden, omianifcs de geweldige krachts inspanning enl offers, niet gelukt is _ons uit deze kraditige -stolling t© veidrijven of ons daarin aan het wankelen! te brengen Dit is het uitgangspunt voor iedere over wegjng van Duitsche zijde en, voor iedere bespreking met den vijand. De kwestie van België's toekomst tan echter, zooals vanzelf spreekt, niet Afzon derlijk beschouwd en opgelost wonden. Dok zij moet in verband met do gezamenlijke oorlogs- en vredeskwesties ter hand! geno men en geregeld worden. Voor het geheel van al deze kwesties heeft zoowel de Duitsclie regeering als de Duitsclie volksvertegenwoordiging als richt snoer erkend, dat niet veroveringen! maar een vergelijk en overeenstemming voor ons het doel zijn, natuurlijk vooropgesteld, llat ook onze vijanden even onTOorwaaiderijk 'van veroveringen afzien en! een vergelijk .en overeenstemming zoeken. Dat geldt voor het geheel der verschil lende kwesties en het geldt binnen! het kader van dit ^geheel ook voor tl© Bel gische kwestie. Wanneer de vijanden bereid zijn! van hun territoriale en economische veroveringspo litiek en van de tijdens dezen oorlog reeds gezoolde veroveringen op Duitsohland en zijn bondgenooten af te zienI, dan Kijn ook wij daartoe bereid en Vat in 't hij zonder de Belgische kwestie aangaat, waar voor men zich in Engeland speciaal interes seert, zijn Vij onder genoemde veronder stel ling ongetwijfeld bereid, do onafhan kelijkheid van België bo herstellen onder waarborging van hot bestaansrecht dor ver schillende, in België wonende nationalitei ten en onder Vaar borgen, voor eed werke- Van dr. Hunter in goede handen is. Bardell hief zijn groot gezicht op pis om nog iets anders te vragen, doch hij be dacht zich en Verliet, rich omdraaiend, lanjgzanm de kamer. Het was hom pllerellondigst te moede ellendiger dan hij zich ooit eerder in zijn leven had gevoeld. Hom hinderde niet alleen het onwel zijn van Adda on bef daaruit volgend© mislukken van al rijn plannen, eer was nog ©en diepere oorzaak. Jlij wist, dat hij en hij alleen verantwoor delijk was vor alles wat er Vos gieieurd. Zijn geweten ,\ad hem reeds maandenlang gekweld, maar nu was d© kwelling bcjmld in ©en marteling overgegaan. Indien Adela mocht sterven, dan zou hij, zoo borede'- noerd© Kij, in het oog van God, lm,ar moor denaar zijn. Reeds dc- dood van Drys dale drukte zijn geweren als lood. Hij had. zijn, best ge(- daan dien last van zich af te schudden, maar die liet zich niet afschudden» ïte vrees voor ontdekking koesterde hij reeds lang niet m©cr. Er bestond niet de minste waarschijnlijkheid, dat ©r nu nog onderzoek zou warden gedaan» 'Het verdonkermaixai van Drysdael was met zeer veel oordeel bewerkstelligd» FJld .spoor van hem was uitgewischt. Hij was verdwenen ën meer niet. „Door de inboorlingen gedood", heette het in het bericht. Maar wie die inboor lingen waren en hoe en op welk© manier de daad was begaan, was niet aan het licht' gekomen, t f f t lijke neutraliteit van België, waarover nog te spreken zal zijn, In afwachting van de beslissing over alle vredeskwesties, dient Belgie ons, als elk ander bezet gebied, natuurlijk tot pan'l. Men kan aannemen, dat de kanseb'er Don derdag lien 27en September in den Rijksdag over deze kwestie zal spreken, Argentinië. Onder de laatste berichten gisteren ga- vtan we de verbrekingen van d© diploma tieke betrekkingen tussclien Argentinië en Dpitschland, wat nog geen oorlogsverkla ring tengevolge behoeft te hebben. De maat schijnt nu vol te zijn. Eerst kregen we het torpedeeren van, de „Orania" met le vensmiddelen geladen, vervolgens het tot zinken, brengen van de met wol voor Zwit serland geladen, „Toro" en nu de telegram men affaire met den. inmiddels vertrok ken Graaf Luxburg. Zoo langzamerhand jaagt Duitsehland d© Amerikaansche Staten tegen zich in 't har nas, waarvan Argentinië reeds de zevend© Staat is, die de diplomatieke betrekkin gen verbreekt, afgezien van do 3 staten, dia den oorlog verklaarden, te weien: De Veraenigde Staten, Cuba en Ilaiti. Jap au. Nog meer onthullingen. Het „Central-News"-agentscliap verneemt uit diplomatieke bron, dat de Japansche» Regen ring overweegt eerstdaags sensatio neel© documenten openbalar te maken, waar uit zal blijken, dat de Duitscbers er naar streefden Japan op verschillende tijden sinds 1904 in conflict te brengen met China, Amerika, Mexico ten Engeland- De publiaties zijn tot nog to© uitgesteld om Haarblijkielijke redenen, maar de deeL- neming Van Amerika en China turn den! oorlog, gepaard met de verbeterd© positie van Mexico, veranderde den toestand» i—i—u» Amerika. -Amerika en de neutralen. Op de conferentie te Atlantic City heteft de voedsclcontroleur Hoover over d©Voed- selquaestio en de neutralen gesproken. Hij verklaarde, dat Amerika thans voedings middelen boven rijn kracht uitvoert.Zijn! eerste plicht geldt de Geallieerden, maar indien Amerika oen deel van zijn voedsel opoffert voor de neutralen, dan moeten! de neutralen begrijpen, dat rij gelijke 1e- gendiensten op andere punten Rebben te bewijzen. Zweden. Hoewel het onderstaande niet de moo ning vim het Zweedsch© volk weergeeft, achten wij het belangrijk genoeg, ook eens een militair idee over de letegrammen-af- faire te publicecren. In het „Aftonbladet" schrijft de bekende militaire criticus, kapitein Liliendnal: „Wij betreuren de Argentijnscho telegrammen-af faire en zullen dit nog meer doen,'zoo dra men in hel Verre Westen hoffelijker -tot ons zal spreken. Overigens echter heb ben wij verstand genoeg om hot doel van, don geheelen aanval te doorzien. Wij stonden aan den vooravond van een opgewonden verkiezingsstrijd en do Entente, Sandy Brimstone had waardevolle inlich tingen kunnen geven als bij 'dat Iiaid ver kozen, maar Sandy was niet mededeel zaam v|an aard, en in ©on zaak, die hem zoo van nabij raakte, bewaard© hij natuur lijk bet stilzwijgen. Maar ofschoon vrees voor ontdekking Bardell niet langer kwelde, wilde zijn ge weten hom niet met rost laten» Hij verhief zijn stem op do moest onverwachte oojgen- blikken, en op de moest onverwachte plaat sen. Hot vervolgd© hem ris een beschuldi gend© geest vxux zijn woning naar zijn.' klaré foor en van zijn kan'.oor naar rijd wo ning. ff, Maanden achtereen had hij zoo weinig! lijd als maar mb gel ijk was in Adela's ge zelschap doorgebracht. Haar ltefiieid, haar geduld en meegaandheid waren dolksteken voor hem. liet gaf bom een gevoel yam .voldoening, dat zij zich niet langer logen hem verzette, dat zij zonder tégiensprapk jn alles toestemde wait hij voorstelde, maar het was oen voldoening door en doör ver mengd van- pjjn. Hij verlangd© jer somtijds naar dat zij weer als van ouds.vroolijk was en zich liet gteldcjp Hij zou het pretti ger gevonden hebben als zij met hom had geredetwist of zich zelfs tegen hem ver pet had. Hot is ©en armzalige zegepraal als er goten tegenstand wondt geboden. Ade- la's berusting maakte hom prikkel daar, haar liefheid inteerde hem, ofschoon die hem het1 dool 'zijner jysnschen deed bereiken, i i i (W-ltdt tgWtyfy j -*•* t. t-lC 4é I „Ja?" -

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1917 | | pagina 1