-ie oorlog.
I'
Dondérdög 4'October '1917.
Een man's werk.
p.
Intercomm. Telefoon No. 103.
708te jaargang.
BUREAU: LANGE
(HOEK KORTE HAVEN).
BUITENLAND.
°'am! 1 *-*
Oosteurijk-Moiigarije.
Tijdens tot diner, hetwelk de Hongaar-
scto minister-president ter eere van den
bij. hem op tozoak zijnden minister van
Bmtenlandscto Zaken gal, lichtte Wéke-
j rie f tot graaf von Czemi® hartelijke woor
den van begroeting, en noodigde hij' hem
uit, ©en verklaring omtrent dèa buitenland
scli'en toestand jaf te leggen.
'Ta' antwoord hierop dankte de minis to
"vim" Buitenlandsehe Zaken den Hongaar
scfen premier voor diens vriendelijke wooi
den,, en vexklaaïde hij zich bereid, ovei
den huiletdandscton toestand te spreken
t Ha' earst gewezen te tobben op den
schitterenden militairen, toestand der Cen
'tralen, vervolgde, hij:
''„Toen jk mijn post werd gesteld,
Bel>' ik gebruik gemaakt van de eerste ge
legenheid. die zich aainhood, om openlijk
te verklaren, d®t wij geen gewelddaden
willen Bedrijven, maar die ook evenmin
zouden dulden, en dat wij bereid, zijn, dc
vredesonderhandelingen te openen, zoodia
onze vijanden dit standpunt van een, vrede
door vergelijk aanvaarden.
Daarmede geloof jk de vredesdoeleinden
van de Oostenrijk-Hongaarsche monarchie,
"gij het dan ook m algemeen© trekken, dui
delrfk te hebben afgeschilderd."
De ontwikkeling der rechtstoestanden en
de scheidsrechterlijke weg tot ontwapening
kregen nu een tourt, waarin luj de inter
national© ontwapening en de erkenning van
scheidsrechtspraak uitvoerig behandelde
Europa moet na dan oorlog op een nieuwe
rechtbasis staan-,- -waarbij een oorlog uit
1 weerwraak voor goed wordt buitengesloten
De kwestie der schadeloosstelling, die dooi
da Entente geregeld wondt opgeworpen
vormde ook een belangrijk.' deel van z'n
redevoering Tea slotte komende tot een
vrede door vergelijk, zeide hij:
„Ik hen niet zeer optimistisch gestemd
over de geneigdheid van do Entente óm
1 een vngde door Vergelijk op de genoemde
'basjs ta sluiten. De overgroote meerderheid
den geheele wereld wenscht 'onzen vrede
door vergelijk, doch ©enige weinigen ver
hinderen hem. Koelbloedig en, met kalme
zenuwen zullen wij m dit geval onzen Weg
vervolgen. Waj weten, dat we volhouden
kunnen, volhouden m het veld en volhou
den in tot land. er achter. Wij wanen nooit
klem in, do moeilijke uren die achter ons
-Gigem en nooit overmoedig bij do over
winning. I
(Ons uur zal komen en daarmede de
zekere waarborg van e>en vrije en vreed
zame ontwikkeling van. Dosten rijk-Hongaj-
rijeV
Da Qosfënrijksche bladen begroeten met
zeldzame eensgezindheid de door graaf
t Czernin ontwikkelde- grondslagen' epnei
Lr nieuw© wereldorde. Vooral wijzen de b'a
den op de zinsnede volgens welke do
centrale®. zich voor het oogenblik dooi
i bun bereidwilligheid tot een vrede dooi
vergelijk gebonden achten, maar zich hun
,f' volle vrijtoid van handden moeten vooj
'behouden, i® geval de vijanden ook dit
magl de toegestoken hand afslaan
Engeland.
Epgelsqhre minister van Munitie,
GinrdhiJh' heeft to Londe® aan oen lunch
-R
Roman van SILAS K. HOCKING,
Uit het E-ogdsQh vertaald.
26)
HOOFDSTUK X.
Het geheim komt uit.
K
1 i
dit', Geloof je aan geesten?"
- ,v..Hét"was Adela, die rleze vraag dee-d.
Zij.en Winifred zaten olk in. een hoek
van ee® groot© canapé, die dicht bij het
"open. raam was geschoven. Adela behoefde
^niêt-1 anger den géheeten.dag te liggen.
Zij Was ia staat vrij lanig in de kamer op
1 en steeg te wandelen, D|©n volgenden, morgen
t5-ïi:^ou, pj naar beneden gaan m haar eerste
ti'/u^hfferijoud hebben met sir Jasper siruls
Baar ziekte."
hadden langen tijd zwijgend naar
ajN®ten,zitten kijken, over de door do zon
beschenen gras peuken. Hef was fetil 011 droo
to?;»H}eriS iff de tucht, geeto blad bewoog zich
sli¥ van Üe(n namiddag werd
door' geen enkel' geluid verbroken. Ieder
vvas in haar eigen gedachten ver-
't r16?^ geweest. Adela ihaid jzicbi afgevraagd
het toch moest'aanliepen-om sir
"zoggen, wat (zij totm ta .zeggen
WnuÈfed had aan lord- Impey gedacht.
Tnéer dan'ton week"- 'vorlöopdn
é&Jnf1® zÜn laatste 'Gezoek Ie StömehuirBt, en'
Jd'25"had w
over.gepeinsd wat ier(toen toch
ItoA g- JêSQ Jiad' nopit zijn
een bede gehouden, waarinhij 't Pruisisch
militairisme hekelde en o.m. zeide:
„Ef is geen verschil tusschesn den vrede,
dien Asqmth in zijn toespzaak van de vorige
week op het oog had en den, vrele, di-ap
president Mils on verlangt.
Die beide verklaringen wonden onder
steund door alle grooto democratieën, die
tegen de Duitsche macht in' oorlog .zijn en
beide komen in verschillende bewoordingen
op verschillende gronden tot dezelfde con
clusie n 1. een beslissende omverwerping
van tot systeem, dat wij tot Pruisisch
militairisme noemen Beide duiden, dit aan
als voornaamste doel van onzen strijd
en als de es alge voorwaarde voor oen
oplossing, waarbij Europa zal worden ge
grondvest op de liases van, recht on vrij
beid,* eqrbieid voor dei wet en de natió
naLiteit, ten omde een vaste rvaarborg in
tot leven te roepen, voor era duurzame
beschaving Wij zijn het hiermede allen
eens, maar dit doel is jiog itot bereikt
Onze oorlogsdoeleiuden zijn sober, maai
nog niet ver.vezenlijkt ITet Pruisische mill
taijsmc is nog met verpletterd
Het vredesvoorstel van den
Paus.
(Ondanks de ontkenning' nu weer, liat
de Paus een tweede nota aan de Emltenta
gezonden heeft, houden enkele buitenland
scibe bladen dit toch staande en zou Z.H
de ontwapeningsvoorstellen veider uitge
werkt hebben, die omvatten,'de afschaffing
van den verplichten militairen, dienst en
de toepassing van een, handels-boycot te
gen idengcne, die nen vrede sdhendt.
De boycot moet worden afgekojwligi
door een internationale rechtbank, weikei
taak 't zal zijn, vast to stellen, dat eed
aanranding van den vrede heeft plaats
gehad. 1
Met hetrekking tot het bericht van de
„Giomale d'ItaJia", dat ile paus heeft aan
geboden Dnitsdhlaïid te vragen zijd nauw
keurige voorwaarden voocr da ontruiming
van België en Noord Frankrijks op te ge
ven, meldt dit blali nog, dat verluidt
dat de beloehng van Diuitsohland deiV
paus bekend is, alsmede het doel dei;
besprekingen, die de nuntii te Mnjnchem en
te Weenen hebben gevoerd met de Duit
sdho en Oosten.njksche regeering, zondei
dat echter schriftelijke nota's zijn gewis
seld.
De mededeeliug, die hem in staat stelt
den geallieerden tie verzekering.te geven,
dat Diuitschland bereid vs Belgie en de
Frausdhe bezette provinciën'te ontruimen,
weid den paus ia de rapporten van, de
nuntii verstrekt. In ééri van deze' rap
porten is uiteengezet, d,at de plannen be
treffende heit herstel v,nm Belgie, niet wor
den beschouwd als absolute voorwaanie,
maar als een voorwaarde, die later in lie
oiplomatieke tosprofrxnigen. kan worden be
handeld
Jlet Tapport. van den nuntius te W-oenen
bevat de Oostenrfjkscto Voorwaarden be
treffende Itahe.
Rusland.
(Op de democi arische conferentie zal tol
standpunt iüer maximalisten -worden! ver
dedig|l door Trotsky, die zicli zal verklaren
togen em coalitie met de behoudende ele
inenten en vóór een! breken met de politiek
van Kerenski.
in de fradtie der iwolutiannaire sooiali»
ten heelt de kwestie der organisatie van
het uitvoerend gezag twee stroomingen
doen ontstaan, waarva.ni de eene lie coalitie
voorstaat met de behoudende elementen,
en de andere die met enkele elementen,
welke op de conferentie vertegienwooiidig!i
rijn.' 1
De gematigde sodalisten bewilligen in
beginsel een coalitie met de behouden
de elementen;.
Elf legers hebben hun afgevaardigden
naar de conferentie gezonden; acht daar
van hebben zich voor een coalitie ver-
naam genoemd, em feit, dat op zich ,zeli
reeds veeltotoekenend was. Ook kleedde
zij zich niet direct meer na deju Junóli.
Blijkbaar had zij tot (opgegeven hem te
verwachten. Er was bepaald jets gebeurd
waarover zij niet weaschte te spreike(u, maar
Winifred kon geen uitlegging vonden die
het geval verklaarde.
,Hoe lang zij en Adela zoo zwijgend had
den gezeten, wist geen ,van 'beden. Men-
schen, die elkaar kennen balioeven niet
aöltijd te spreken Stilzwijgen is het ken
merk van Ware vriendschap Slechts- op
pervlakkige kennissen moeten; altijd praten,
ofschoon zij elkaar eigenlijk pints te zeggen
tobben.
Eindelijk verbrak Adela dat Stilzwijgen
met de vraag, die aan het togin (van; dit
hoofdstuk staat.
Winifred keende haar hoofd Iiaasligi om
en keek haar vriendin aan; „Of ikaan
geesten, geloof?" vroeg zij langzaam. „Nee,
dat geloof ik niet."
„Je denkt dus niet, dat de doode,n' te
rugkomen?"
„Somtijds denk ik, dat de dooden nooit
weggaan," antwoordde zij ntoonkervd.
„"Waarom zouden' zij ook? Waarom zon de
hemel' niet rondom ons fcrijjn? Vlak bij ons?"
„Dus dan zouden ze altijd om ons heen
zijn, ons gadeslaan, naar ons luisteren?"
„Waarom niet?"
„Maar je denkt, dat wij ze niet mogen
zien?" i' 4 1
„Niet objectief. Mogelijk' subjectief."
„Wat witje daarmee 'zeggen?'* 1
„Ik bedoel dat yleesch geen goest( kan
zien. 1 Onze lichamelijke oogejn - kunnen
sjechtS; stoffelijke dingen zien. De jiomón
zouden ©én "stofTefijk othhulsel moeten'aan-
ppraen e&£ wj go teiear kenden," s
klaand, twiee er tegen, terwijl in, een leger
de stemmen verdeeld zijn.
Uit Petersburg wordt gemeld, dat in
Taschkent een groep pofitieko agitators
zich als „revolutionair comité" heeft op
geworpen, zich meester heeft gemaakt van
de tnaciit en stad, twee rtegi rn enten, van
het garnizoen aan Kaar zijde toeft weten
te krijgen, en nu bleslóten heeft, da voor-
loopige regeering niet meer te erkennen.
De Mohammedaansato bevolking keurde
dit mót goed en is btereid zich tegen <M
„revolutionair comité" 1e verzetten. De
leerlingen der militaire school, dia tot
comité steunen, Webben de vestingwerken
van TasriWkent bezet.
Een ultimatum -van de regeering aan
het comité, om zich te onderwerpen, js
door de rebellen afgewezen.
De regeering hfaeft generaal Korownits-
jenko tot generaal'-commissaris van Turke
stan benoemd, en troepen tot zijn beschlik
king gesteld om de onlusten met geweld
te onderdrukken, i
Polen.
Een deputatie' van Polen Weert met den
O.H. minister-president omderhlandeltL
Zij wensobfen afschaffing va|nj tot mili
(aire bestuur in Galiccë, tonoemmg vajni
een burgerlijk staatshoofd, regeling der
kwestie van Wet Pool'scto Legioen, dat
weer naar helt koninkrijk Pol'em; mo-ad te.
nagezonden worden. In de Kamer wezen
tie Polten de Veranlwoordelijkhldd voor dén
toestand van hfot parrement van zich' afl
en verklaarden: tWjij voeren,-géén, politfek
tegen den staat en tegen 'hfet parlement
en vertrouwen ep de dynastie. Wij Web
ben geen vertrouwen in ©en regeerjng,
die* tegenover, Polen vijandig of onver-
scWLllig is. 1 t i
Dnitscliland.
De staatssecretaris van Buitenlandsehe
Zaken heeft tegenover een vertegnwoordigér
van tot Wolff-bureau de volgende verklar
ring aJgelegd-
De Russische minister van oorlog Wers-
jowski, beweerde in zijn redevoering op
de democratisch© conferentie te Petro-
grad, dat de Duitsche Rijkskanselier te
Stuttgart o a verklaard toeft, dat Duitsch-
land bereid is Elzas-Lotharingen aan Frank
rijk terug te geven. De verklaringen, door
d-u Rijkskanselier indertijd te Stuttgart af
gelegd, zijn algemeen, bekend. De bewering
van den minister Van oorlog is ©en ver
zinsel- 1
Vierder heeft 'Weisjowski gezegd, dat
Duitschl,md van plan was met Engeland
en Frankrijk ©en afzonder] ijken vrede ten
koste van Rusland te sluiten, en dat En
geland en Frankrijk aan de Russische Re-
geermg mededeelden, dat zij daarvoor met
te vinderen waren. Ik stel bij deze na
drukkelijk vast, dat Durtschland geenerlei
voorstellen* omtrent een afzonderlijken
vrede aan Frankrijk en Engeland gedaan
toeft.
Zweden.
De „Vorwarts" merkt naar aanleiding
van da verkiezingen te Zweden tot vol
gende op.
„De buitenlandsehe politiek heeft bij den
verkiezingsstrijd zeker een rol gespeeld, zij
het dan niet in dien zm, welken men)
haar met het bekende gebrek aan lac-
tischen geest in de Duitsche pens vaa,k
heeft toegekend. Indien de ree h terp ar lij nog
te redden zou zijn geweest, dan zou'dit
door da bedreigingen veihinderd -zijn, die
-oen volk nu eenmaal niet verdraagt, dait' zijn
eigen zaken opknapt.
Wanneer de ZweedscWe reactionnairen
geen voordeel' behaald hebben, dian! hoeft
Ifet evenmin tot verlxooguag van! üuitsoh-
lands populariteit bijgedragen, do,t men
„En toch zijn er menschcin;, die geesten
hebben gezien." 1
„Zij tobben zich! dat verbeeld. Onze ver
beelding speelt ons vreemde parten."
>,Maar de discipelen van onzen! Hoer
geloofden In geesten. Je weet hoe Ont
steld ze waren bij ©en zekere gelegenheid,
toen zij meenden een, (geest te tobben ge
zien."
„Maar zij hadden in werkelijkheid geen
geest gezien," zei Winifred glimlachend.
„En toch geloofden zij (in geesten!," hield.
Adela vol.
„Dat is wel' mogelijk; maar- af ware ,dat
zoo, dan bewijst het nog niets'. Maar waar
om tob je deze vraag geopperd, lieve?"
„Omdat ik Hector tob gezien." 1
„O, Adela i" 1
,,'t Is waar, lieve. Zoo duidelijk heb ik
hein gezien, als ik jou zie. Ifet -was geen
verbeelding, dat verzeker ik Je. Ik keek
.recht in zijn oogen fèn' hij ju d© mijne,"
en zij huiverde even.
„Maai* waar, Adela?, 'Wanneer?'! 1
„Op den dag, dat hk zou trouwen." En rij
rilde weer. - 1
„Vertel er mij alles van, Adela.''
„Ik 'verlang het je te -vertellen, lieve.
Ik had tot je reeds weken geiteden willen
zeggen. Je' tobt je zéker -verwonderd af
gevraagd, ,wat toch' wel' de oorzaakvan
mijn1 ziekte was." 1
„Dat hebben we allen gedaan."
„Dat weet ik.' Wel', de oorzaak wasj dat
ik Hector zag. Het gebeurd© toen' ik bij de
kerk, uit de auto -Btapte. Zooals je wpet,
stoud een' menigte meiiseken bij biet 1 per-
taal'.eh ik liet'mijn ooge® over hen) gaan
misschien'bit nieuws gierighteid. Ik weet
het-'-'metr'En in tot midden; -van die me-
m'gte stond ijjectog. Dat wps geen; yjerfeeel-
hier zag, dat zich allerlei Duitsche stem
men, ju;istmet di© kringen ideinüftoeer
den, welken biet Zweedsche volk juist bo
zig was hun congé te geven. t
Dit ganson© gedoe l'iep daarom op een
mislukking uit en was ook niet ongevaar
lijk, omdat men aan de verkiezmgen.;een
wereldjrxili tieke beteekenis Hechtte, die zij
met hadden, ondanks de haer en daar
in de agitatie aangevoerd© argumentea-
Het Zweedsche volk is vreedzaam en
heeft Bran ting n'.et als Ententophiel, wat
hij is, en nog marnier als ©en| onvoorzich
tig op oorlogsgevaar aansturend poLtiqus,
wat Hij niet is, de overwinning doen be*-
halen. Het wil neutraal blijven 1
Onmiskenbaar heofl de bekende diplo
matieke affarre van den laatst en tijd de
stemming tegen DuftscHland piet verbe
terd, maar Het Dnitsqhte volk en een .de
mocratisch' Duiitschland tobben hier geen
anüpathi-.e. En van een, oorlog aan welke
zijde ook moet-de overgroote massa van
lilet Zweedsche volk niets hebben.
Niets kan Het echter meer ontstemmen
dan wanneer men de verdenking op zich
laadt, dat men hjet van dit zijn boshut,
wil' afbrengen." 1
Eigenaardig is daartegenover tot bericht
over het in b'eslag nemen van, Zweed
sche schepen in de Entente-havens, waar
door men ongetwijfeld meent pressie,te
kunnen uitoefenen op den gang van zaken
en no-g komende politieke crisis. De ver
tegenwoordiger der 'ZWeedscto reedenj
Sofbolaget seint, dat vier stoomschepen,
die sedert tot begin van Ket jaar te Hon-
fleur en Cherbourg liggen, voor de Fran-
scha Regeering opgeétóeht zijn. 'Yan ©enige
\vaarborgon voor de schepen was tot dus
ver geen sprake.
Servië.
[Over den opstanjd, die daar vroegte?
tegen de Oostenrijk-Hongaren is uitgebro
ken, geeft de Servisdie correspondent nan
de „Tel." een interessante beschouwing
en schrijft:
De opstand is den 13ea Febraari begon
nen in den! omtrek van Kopaoiuk. Waar de
door de Bulgaren en de Oosten.njk-H-onga-
ren bezette gebieden aan elkaar grenzen.
De opstand was toe te schrijven aan de
talrijke doodvonnissen, die aan "de vrouwe
lijke en mannelijke bevolking werden vol
trokken en aan de stelselmatige plundering
van het land. D'e galg was overal opge
richt.
Overal ging de opstand tegen de Oosten
rijk Hongaren gepaard met den opstand
tegen de Bulgaren.
De opstandelingen hebben op de Oosten
rijkers Blatze en RiHarska veroverd en
do omstreken van Brousse, waar zij 1500
gevangenen maakten.
De Oostenrijkers hébben versteakingen ge
zonden en daaripa te zamen met de Bul
garen de opstandelingen naar het gebergte
verdreven. Er worden nog steels goveüh
ten geleverd.
Na den opstalnfl hebben de Oostenrijkers
't land ontvolkt (door middel ran Cj/han
gingoa en deportaties.
Di het dorp Rasbojtna hebben de 'Oos-
tenrijfc-Ifongaren meer dan 2000 personen
uit dit dorp en de omstreken gedood.
Amerika.
De „United Press" is gemachtigd tot lie
mededeeling, dat de verklaring! van burg
graaf Isfcï„ tot hoofd van de Japansehe
missie, omtrent de opanjdeur politiek be
schouwd wordt als de eerste 'belangrijke
ovemvunmins in Kezep oorlog! en als een
bevestiging, dat aan de rechten van ilen
Amenkaanschenliandel m China geen
afbreuk zal worden gedaan door Japan's
plechtige verklaring,omtrent de onafhanke
lijkheid van China. QngetWijfeld heeft Is'hi
gesproken,, nadat hij door Tokio daartoe
gemachtigd was. Het bereikte resultaat is
een gevolg va® de conferenties tussdhén
Lansing en Ishi.
ding, lieve. Hij keek me recht aan. Hij
was magerder dan. toen bij 'wegging e® er
waren zulke diepe trekken van lijden in
zijn gezicht Maar o-, zijn oogen, iVamfred,
die schenen recht door mij heen' te zien,
mij ia de ziel' te branden, zulk© vrees©-
lijk©, verwijtende oogen. Ik trachtte t© spro
ken, zijn naam te noemen, maar er wil
den geen woorden komten- Jk strekte mijn
handen naar torn uit, maar toe® brak
er iets in mijn hoofd e® meer Herinner
ik mij ni©t." 1
„Arm kind," zei -Winifred.
„N-ee, je moet mij niet beklagen," zei
Adela haastig. „Ik dank God, dat Hij hem
heeft toegestaan terug te koeien. God be
greep alles, hoewel niemand anders i©ts
begreep. Ret kan een wonder zijn' geweest.
Het kan ivel zijn, dat alleen mij® ziel
hem zag, maar dat "doet er niet toe.' Ik
zag hem. Nu kan ik wachten, tot dat ik
naar hem toe ga. Weet je, lieve, ik ge
loof dat ik het geloof in alles had ver
loren in God en in. de Voorzienig
heid en iin den' hemel, en' God is goed
jegens mij geweest. Hij "heeft mijn geloof
vernieuwd. Nu Weet ik het en ik* houd tot
er voor, dat ik nooit weer zal twijfelen.'!
Winifred bewaarde tot. stilzwijgen. jWat
kon zij zeggen? Dat Adela ectt eigenaar-
digen vorm van hallucinatie told gehad,
daaraan twijfelde' zo niet; en toch, wat
deed tot er toe? D© schok was haar red
ding geweest, Die had de kluisters verbro
ken welke haar Melden geboeid, do fon
tein, vans haar aandoeningen geopend, de
verstijvende gevoelloosheid opgeheven, die
haar teven verduisterde. Zij was weer een
vrije, gevoelende, levende vrouw, gewor
den. Jt
Adela glimlachte ernstig. „Ik weet, dat
Argentinië.
President Irigoyen heeft zijn voornemen
ta kennen gegeven de voorgestelde con
ferentie van vertegenwoordigers van La-
tijnseh Amerika te doen houden, waarbij
de bedoeling voorop zon staan, dat Ai-
géntinie en de toonaangevende Republikei
nen defin.itö.f den staat van oorlog tegen
Duitschland zouden afkondigen. Irigoyen be
schouwt het fncident-Luxhurg als gesloten,
daar Duitscldand voor Argentinië gebo
gen heeft. - I
Irigoyen zal in het begin der volgende
week een proclamatie uitvaardigen, waar
bij de staat van beleg wordt afgekondigd
met de tweeledige bedoeling de staking
tegen te gaan en verdere totoogingen tegen
de internationale politiek te verhinderen.
De andere republieken zijn reeds gepolst
met gunstig gevolg. Alleen zij, die katho
lieke lwlangcn vertegenwoordigen, werken
oor het handhaven der neutraliteit, gelijk
ook Irigoyen zelf deed.
Zoo evenwel de neutraliteit niet kon wor
den gehandhaafd, geeft de president de
voorkeur aan een gemeenschappelijke oor
logsverklaring der drie republieken.
De wetgevende penode van het Congres
is Zondag ^geëindigd.
Japan.
In Japan heeft een typhoon gewoed, die
ner uren duurde. Er zijn 138 menschen
dood, 217 vermist, en 168 gewond; 346
huizen zijn vernield, 2098 beschadigd. Tele
graaf-, telefoon- en spoorwegverbindingen
zijn afgebroken. De schade is op het vaste
land grooter dan in de hoofdstad. Een
bencht uit Oisaka meldt, dat een ïegen
van twee dagen over een groot© uilge
strektheid de revieren in torgstroomen heelt
veranderd en dat tusschen Osaka en Kyoto
verschelden dorpen overstroomd zijn. Men
vreest dat er veel measchenlevens zijn ver
loren gegaan. De rijst, die te velde stond,
heeft veel schade geleden.
Honderdduizenden rijn dakloos.
In de lucht.
Du in kérken verbrand.
Een Duitsah bericht zegt, dat ganseft
Duinkerken door bómontjdoffiögén een
prooi der vlammen is geworden. Hiermede
is de ibooMopsIagplaats van liet "Belgische
leger en ton der grootste havens ya®
overlading voor tot vérkeer tussqhen E®-
go'and en Frankrijk votraietigd.
De Fronten.
De slag in Vlaanderéa' is ujOo in rollen
gang en ook oa® de Maas, spéciaal bij
Loogte'34-1, wordt nog venvodd gestreden
en zegt den Fransohi fegerbericlit:
Ton Oosten van Reims bes trede® dc
Franscto batterijéa met succes de Dnjilscto
ai lillen© éu, tofett© de bntplooiïng va®
een voorbéreiden aanval'. Te® (Westen van
Navarin zijn iFranscto de lach® 111 enten in
do Duitscto Unlets gedrongen, liote® eenigo
onderkomens in dé tocht vliege® en b'rac'n-
ten gevangéne® mede. Een (anderen .invpt
bij Casvne leverde eveneens goede resul
taten op. i i i
Aan tot Verdunfrotot liévige artillerie-
acife op beidé Maasoevers, Sn Weit hijzön-
dei ten Noorden van hoogte 344, waar le- k
vendige patrouillégeyeahten plaats Wadden.
Ven-dier vérllep da nacht Irustig.
De Russen strijden met succes bij Riga
en melde®, dat "ten Zuiden van den spoor
weg, in de onigcving van tot dorp en
do hoeve Kionberg, de Spatali-hoera en
Groumdoul hun vooruitgescnoven afdeel in-
gen ongeveer anderhalve werst oprukken;
l3e bevelhebber der legers op tot Roe
meensdie front, generaal Serhatschew,
heeft bij de voorloopigo regeering een rap-
port ingcdnaiid, betreffende de® toestand
aan liet fro®t,
je denkt, dat ik niet toelemaal goed bij
't hoofd ben," zei ze na ee® lang© pauze.
„Maar dat doe ik niet," protesteerde Wi
nifred ernstig. „Je kunt dat geweest zijin.
Je was maandenlang niet je zelf, zooals
je ook wel' weet; maar pui ben je weer
geheel' beter en je weet niet hoe ik mij
verheug in je torste!'." i -
„Weet je, een gedeelte van mij was
dood," zei Adel'a glimlachend. „Ik tob,
je dal herhaaldelijk gezegd maar je wou
het niet begrijpen. Nn ben ik weer lovend,
geheel en ai, in alle doelen'." i
„Ja, je bent weer levend," zél Wini
fred peinzead, want 'zij ko® -niet nalaten
te denken, welke ontknoop!ngen er n® weer
zouden komen.
Een tijdlang heerschte er stilte. Daarop
zei Adela:
„Maar God weet het 'fc best, dat ik pr
mij in zou hébben verheugd, alis alles,van
mvj was gestorven; maa# ik kan niet ,weer
aan God twijfelen en' ofschoo®' ik veixMef
dn T verschiet zie, zoo weet ik ,toéh! zeker,
dat Hij het mij zal! Welpen dragen.*1
,Ja, lieve, God verzaakt zijn kinderen
nooit; maar op welk speciaal verdriet zin
speel jé?"
„Ik heb Jasper beloofd hem morgen te
zullen ontvangen," antwoordde zij met eeu
afwezigen blik in haar oogen.
Zoo?"
„Ik wou dat dat onderhoud kón vermei
den worden. Hij zal' mij zeker vragen ,©0®
anderen datum voor tot huwelijk te hei
palen." 1 1 >ti
',Dat zal' hij ongetwijfeld Idosn."
(Wordt vervolgd^
A
h
IV 1
Ffc-^flP Y* -v
Dm eottfUBi rersct^nt dagelijks, met uit-
jeadering T» Zon- en Feertdegra.
Pttj«'Per kwartaal, met inbegrip v&n 5 ets.
inOMlokosten: 11.80; franco per post fi.75.
prija per week: 10 cents. Afionderiijke
'gummen 8 cents. Abonnementen worden
dagelijks aangenomen.
Adrertentiên voor het eerstvolgend num
mer moeten vóór twaait-uur aan het Bureau
beiorgd «ijn. Een bepaalde plaats van
ïdrertentifen wordt niet gewaarborgd.
COURANT
Nn Pr?» der AdrertentiSn: van 1—5 regelt
tuu. iüuuu. f 1,80; iedpre regel meer 85 cents. Eeelames
50 cents per regel. Advertentito in het
Zaterdagavondnummer met 10 verhoo
ging. Incassokosten 5 cents; postkwitanties
10 cents.
Tarieven van adTertentién bg abonnement
zqn aan bet Bureau verirggbaar.
Dagelijks worden Kleine Ad verte ntiec op
genomen i 40 cents per advertentie van
boogatens 50 woorden; ieder woord mepr
2Vt cent, b§ vooruitbetaling aan het Bureau
te voldoen.
t
tori'
Wlwftoyl KUjT nn l n-n^ Tn.. ^nÓlnnlI. t
- "iju
-t,
1
J- t
