•ki
Schiédamsche Courant.
«4
tweede blad
Uit de Tweede Kamer.
stadsnieuws""
41
II
rï
4
•t
vf
(Zaterdag 22 December 1917, No. 15634)1
Wij kunnen er natuurlijk niet aan. deu-
jen een ook maar eenigszins volledig over-
acht tfe geven van de begrootingsdiscussiën,
die trouwens een heel kalm verloop heb
ben Wij hebben verleden week ai zoo wat
alles laten zwemmen om de aandacht te
I" coacentreeren op het gewichtigste, het con-
fl10t Treub-Postliuma, en zullen ons dan
nok thans bepalen tot hier en daar een
greep, waardoor tenminste dat wat van
groot belang is naar voren komt.
En zoo noteeren wij in de eerste plaate,
dat het weinig gescheeld heeft, o[ de Mi-
Krister van Marine was afgetreden, en dat
nog wel, nu zrjn verhouding tot den Ma-
irozenbond, ai blijft hij dan ook gelukkig
de discipline hooghouden, in dier voege
veranderd is, dat de heer Ilugenholtz, an
ders gewoon een stratpredicatie daarover
ie iiouden, thans een lotzang aanhief Wij
verende ra lellen, dat de Matrozeabond wel
een wenk zal gekregen hebben van zijn
vrienden in de Kamer, dat, als hij voort
ging alles op haren en snaren te zetten,
dit ten gevolge zou hebben, dat de beroeps-
matroos geheel zou verdwijnen, om plaais
te maken voor de zeemilitie over de ge-
heele Jijn.
Neen, de zaak was van dien aard, dat
het niet om te geloovon zou zrjn, als men
hot niet had bijgewoond, de porto feu illa-
quaestie word gesteld op de aspiranten-
school te Dordrecht, waarvoor de Minis
ter een halve ton crediet Ixad aangevraagd,
en die hem de heer Rich on van JJsscl-
monde trachtte te onthouden, door het in
dienen van een desbetreffend amendement.
Die school zal dienen om onze aspirant-
machinisten en onze aspirant-zeeofficieren,
waarvan hel incompleet kunstmatig moet
"worden aangevuld, te herbergen. Die aspi
rant-machinisten bezoeken de middelbare
technische schppl 1e Dordrecht, en zijn
gehuisvest in hét schip Bonaire, dat daar
voor, naar de mcening van Ommen's afge
vaardigde, geheel voldoende voor is. De
aspirant-zeeofficieren zijn 50 in getal in
|j een fraai huis in Dordrecht gevestigd en
.bezoeken de H, JB|. S. met 5-j. cursus De
Minister wil echter een eigen gebouw en
eigen onderwijs voor beide categorieën, en
voor aspirant-adelborsten ook toelaten de
jongelieden, die slechts M. IJ,. L. O. ge
noten, wat begrijpelijk is, daar de cisch
jvvaii liet diploma 5-j. cursus het verloop van
Onze marine-otfieieren zeer iu de hand
heeft gewerkt. De heer B|ichon van I.Tssel-
monde verklaarde echter, dat alle zee-
,'offieieren, die hij over de zaak gesproken
had, dit ais een lapmiddel afkeurden. De
j Minister hield echter vol, dat in zijn sys
teem de school te Dordrecht de gelegenheid
'hou worden voor de opleiding van zce-
t •officieren, wat de cadettenschool voor
I' |J|reda is, en dat hij daardoor uit de mar
r cjhimsten ook zou kunnen aanwijzen wie
'vvpor volledige ingenieursopleiding in aan-
merking konden komen.
pj'Maar de heer Ranihonnet stelde de porte
feuille-kwestie op het amendement, wat niet
weinig sensatie verwekte, en de heer Lim-
'hurg kwam verklaren, dat, ai ware hij
j <m zijn vrienden oorspronkelijk voornemens
.hon stem aan het amendement 'te geven,
'hij dit nu niet zouden doen, doch enkel
li,.'en alleen omdat de Minister van Marino
|"fde portefeuille-quaeslie had gesteld. Hij
jj'kwam er echter tegeiijk tegen op, dat Z.E.
Liet noodig vond op een quaestie van zuiver
Lffiakelijken aard, waarvan de besbssing locli
Ij Mker wel eenig uitstel kon lijden, het uiter-
Ijjste krachbniddel toe te passen. En hij' vocg-
||ie er de rake opmerking aan toe, dat de
ervaring leert, dat het rammetea met do
(portefeuille het meest voorkomt'bij zwakke
.jtrinisters, en dat het dus verwondering
j moet baren, dat een zoo krachtig bewinds-
Sman als de heer Rambonnet, 2fdh daaraan
Jhezondigde.
Er werd gestemd het was in den na-
van Vrijdag 14 December maar
gér. bleken slechts 37 leden aanwezig te
|zijo, en dus moest liet Dinsdag nog eens
^vergedaan worden. Wij hadden toen een
Pfolle Kamer verwacht, want er Is daarin
-'|heker een groote meerderheid, die den Mi-
fhjsler wil behouden, maar slechts 61 leden
uren op het appèl, wat wel geen onveti-
shüligheid zal geweest zijn, inaar de ze-
jrheid dat het amendement zou worden
érworpen. .Toch was het nog maar 37
|gen 22. Blijkbaar wrjren vele leden zeeT
istemd over het feit, dat de Minister
lej portefeuille-quaeslie stelde op-iets wat
firvixir niet in aanmerking kan komen.
inderdaad wordt daardoor het contröle-
iht van de Kamer verzwakt; zoo kunnen
en -worden doorgedreven, "die anders geen
uderheid zonden krijgen. De vrees om
^-'..zich te laten spelen, heeft hier den
jeer 'Rambonnet, Hie een man van noog
ikteg is, parten gespeeïü, en gemaakt
i'h'ij naar een krachtmiddel greep; dat
|geen enkele verhouding stond tot de
waarom het ging; trouwens^ het is
le waarheid, dat, wie hét eens euvel
1 vermijden, in het tegenovergestelde ver-
Jok 'bij- a© Marinebegrooting heeft het
agerfaam getroffen, dat niet alleen
van sociaal-democratischen kant, maar ook
van die zijde, waaraan men wei de dd-
feusie des lands hoog houdt, te welen
de Unie-Liberalen en de Vrijzinnig-demo
craten, men niet vooruit wil loepen op de
lessen, die deze oorlog in zoo velerlei
opzicht geven zal, en dus wel wil toestaan
wat de toestand van het 'oogenblik eischt,
maar geen nieuwe blijvende organisaties
wcnscht te scheppen. Minister Rambon
net heeft, geheel in aansluiting met de
Leeuwarder rede van zijn collega voor
Oorlog, zich absoluut ongeioovig betoond in
zak© de ontwapening, die zeer velen uit
dezen wereldkrijg verwachten, al was het
maar alleen omdat het vaststaat, dat, als
die er niet komt, het thans reeds finam
cieel uitgeputte Europa wel voorgoed de
plaats, dje het tolt nog tóe aan de spits
der beschaving innam, aan anderen zal
moeten afstaan. En dus houden zij in
de Kamer, die wel aan de ontwapening
geloovien, zeer terecht vast aan het boven
genoemde sustenu. Dit bleek wel bij het
crediet voor de marine-luchtvaartdienst
waarvoor het emplacement op Walcheren
komt; dat Zeeland Op dit oogenblik lie
provincie is, die ons uit een defensie
oogpunt 'de meeste zorg baart is duidelijk,
al is het dan ook niet goed wat dei
redenen daarvan zijn openlijk uiteen te
zetten Do heer van Raalte verklaarde
uitdrukkelijk de voor het vliegkamp aan
gevraagde 2 millioen dan alleen te willen
toestaan, als daardoor niets weid geprae-
judicieerd, als die alleen om den oorlogs
toestand weiden aangevraagd, en de heer
Limburg ging daarmee accooid Trouwens,
de Regeenng blijkt er in haar geheel ook
zoo over te denken, want die 2 imllioen
was slechts gedeeltelijk oen begrootingspost,
n.l. voor de permanente uitgaven, die "hij
een luchtvaartdienst altijd oudervermijdelijk
zijn, maar verder onder crisis-uitgaven on
dergebracht. Nadat de Minister verklaard
had, dat er door deze uitgave niets werd
gepracjudicieend, werd het «relict toege
staan. Onder de 12 tegenstanders vonden
wij naast de 9 sociaal-democraten, de Ka
tholiek Bonions, de Unie-liberaal de Jong
en do heer Bichon van IJsselmonde. Do
minister moet in deze wel zeker geweest
zijn van zijn zaak, was hij liet mol, dan.
staat liij zeker in gebreke, dat hij de
portefeuille-kwestie stelde op iets wat best
uitstel kon lijden, onjdat jhij 'het. niet deal óp,
iets wat volgens hem zeiven de oorlogs
toestand dringend noodzakelijk maakte.
Epr vvjas, en vooral bij hoofdstuk Water
staat kwam dit uit, een algemeen verzoek
van de ambtenaren van' den Staat, om ver-
hooging van. de salarissen, wat begrijpe
lijk is, waar men in dezen tijd met een,
gulden net zooveel doet als vóór den oor
log met 60 cents of minder. De Regeering
volgt liet stelsel van duurlotoesLagen, dia
weder wat zullen worden verhoogd; en
heeft ondcrlusschon oen Staatscommissie
benoemd, die rapport zal moeten uitbren
gen over oen algemeen© .herziening van
de salarissen dor Rijksambtenaren.
Dit alles kan echter maar matig vol
doen; er is oogenblikkelijke nood, die op
deze wijze niet wordt gelenigd on de heer
De Jong sprak dan ook van de Staats
commissie gramstorig als van een kap
stok. Toch diene men niet uil het oog
te verliezen, dat do lange duur van den
oorlog, waarvan men gerust kan zeggen
dat niemand die had verwacht, hier veel
op zijn geweten lieefti Men hoeft de zon
oorlog aangezien voor een krijg, die hoog
stens 6 ii 9 maanden zou duren, waarna
liet leven weer zijn gewonen gang zou
kunnen gaan. Zelfs een man van zoo broe
den kijk als Treub had zijn eerste leonings-
ontwerp van 275 millioen op de onder
stelling gegrond, dat de oorlog 1 April
1915 uit zou wezen. En al duurde het
dau ook wat langer; men bleef dag ia
dag uit op het einde hopen, vandaar het
streven om door tijdelijke maatregelen als
duurte toeslagen in den nood der ambte
naren te voorzien, men zou dan wel tot
nieuwe salarisregeling komen als het weer
vrede was, al had de oorlog dan cok
zoo duidelijk mogelijk doen zien dal die
salarissen, die in gewone tijden al niet
voldoende waren, in abnormale tijden als
de tegenwoordige zelfs den nooddruft niet
bestrijden kunnen.
Maar de oorlog is ganScli 'iets an
ders geworden dan wat men zich daarvan
bad voorgesteld; zij is een wereldrevolutie
geworden, die hot onmogelijk zal maken
tot het oude regime terug te koeren, die
over de licele lijn de democratie zal doen
zegevieren, en dus ook den arbeider liet
loon zal geven wat hem toekomt. Wij
hooren uit goede bron, dat de Staatscom
missie goed opschoot; moge de Regee
ring spoedig met voorstellen komen om
aan den noodtoestand der ambtenami oen
einde te maken. JJet iootn moet van, dien
aard zijn, dat het in gewone omstandig
heden ruim voldoende is; is het dat, Aan
kon de duurte toeslag, die ïn zoo buiten
gewone omstandigheden als thans altijd
noodzakelijk zal wezen, Van tijdolijken aard
zijn.
I
Zeer had onze sympathie de opmerking
van den heer Sasse van IJsselt wij
hadden nog geen gelegenheid om daarover
te spreken bij de Begrooting van Justitie
gemaakt, dat 3e Minister, wiens taak het
in de eerste plaats is te zorgen, dat er
recht in Nederland is, bij hel nemen van
de abnormale maatregelen, die in dezen
tijd genomen zijn, te wehiïg invloed heeft
doen gelden. De afgevaardigde voor 's-IIer-
togenbosch verwees daarbij naar een arti
kel in het Weekblad, voor het Recht, dat
heel kras, maar niet ongemotiveerd had
gezegd, dat de Nederlandsche burger tegen
woordig vrijwel in een toestand van rech
teloosheid leeft. Wij hebben allerlei amb
telijke en semi-ambtelijk© commissies, die in
het bedrijfsleven ingrijpen, maatregelen ne
men die individueele rechten én vrijheden
krenken, waardoor groote schade wordt toe
gebracht, soms zelfe het bestaan, wordt be
dreigd, zonder dat op de uitspraken daar
van ook maar eenig hooger beroep is.
Professor Struycken heeft dat in het week
blad. „Van onzen Tijd" zeer terechfslech
te democratie genoemd, en de vraag gesteld
hoe het mogelijk is, dat, terwijl men in
Nederland zelfs voor het opleggen aan een
boete van 50 cents het meest ïEauwgezette
onderzoek vooraf moet gaan, en men het
dan nog hooger-op kan zoeken, met één
penncstreek aan den landbouwer, aan den
fabrikant, aan den koopman zijn bedrijfsvrij-
heid, aan den verbruiker zijn onmisbare
levensbehoeften kunnen woid.cn ontnomen
door een in onze wetgeving onbekende com
missie, zonder geregelde procedure en zon
der gelegenheid op hooger beroep. "Tegen
over de buitengewone omstandigheden, die
het in het leven roepen van dergelijke)
commissies rechtvaardigden, behooren, vol
gens den hooglceraar Struycken, ook het
treffen van buitengewone tijdelijke maat
regelen, die beroep tegen niet uit te sluiten
administratieve willekeur mogelijk maken.
De heer Sasse van IJsselt; en ook de
heer van Schaik drongen er bij derf Mi
nis Ier op aan, dat hij zou doen wat de
heer Struijcken wilde, maar troostrijk was
het antwoord niet; hij zou daarover met
die van zijn collega's, wien de zaak mede
aanging, overleggen. Dus zal er wel niets
van komen; men had dat hooger beroep
tegelijk met die kommissie moeten instellen;
nu is het te laat, en reeds lang kunnen)
wij met meer zingen: Dat -vrije volk zijn
vrij. En er zijn zeker goede commissies,
maar waarvan de mensclien te lijden heb
ben en zoo gaat het nu eenmaal altijd
iu de wereld is van die, waarin de
mannen zitten, die niet berekend zijn voor
hun taak.
De hoer van Schaik, die zich iu de Ka
mer reeds heeft doen kennen als een be
kwaam man, bracht nog een ander punt
ter sprake; hij drong a- op volledige
vrijheid voor de katholieken, om processies
te houden, waar zij willen. Daar kim voor
een liberaal, dat is te zeggen voor een
wezenlijken, die dus de godsdienstvrijheid
in haar volle consequentie aanvaardt, niets
legen zijn. Waarom zouden er wel poli
tieke en geen religieus® betoogingen in 3it
land mogen worden toegelaten? Edoch, er
is naast de theoretische vraag een praeti-
sche kant aan de quaes üe, en wel deze,
of in sommige streken van ons vaderland
een processie niet zooveel ergernis zou
opwekken, dat ongeregeldheden daarvan
het gevolg zouden zijn, en daartegen moet
natuurlijk gewaakt. Wie weet hoe kort bet
geleden is, dat in sommige katholieke stre
ken socialistische betoogers hun leven niet
zeker waren, vraagt zich af hoe het met
een processie zou gaan in die streken van
ons vaderland, waar nog die echte oidlio-
doxen zitten, die al wal Roomsch is als
>B|aa)s dienst qualificeeren. En nu weten
wij wel, dat de Regeering zich in zulke
gewichtige quaes tics als de Volledige gods
dienstvrijheid niet moet laten leiden dooi
de bekrompen opvattingen van een deel
der natie; zij zal er toch rekening mee
dienen te houden. De verstoting van een
processie zou zeer vérs trekken de gevolgen
kunnen hebben; de rampzalige beelden
storm is ook begonnen met het omsohop-
pen van een tafeltje vóór de kerk te Ant
werpen, waarop heilige beeldjes te koop
werden aangeboden, en omzichtigheid is
dus zaak, al zal het ons natuurlijk ver
heugen, als het beginsel van godsdienst
vrijheid, dat de groote Zwijger reeds in zijn
tijd voorstond, zóó zal hebben getriurn-
feerd ten onzent, dat iedereen zich in
zijn religieuse behoeften geheel vrij Jcan
uitleven,
Minister Ort beriep er zich op, dat wal)
do heer van Schaik wilde wijziging van
art. 170 van de Grondwet noodzakelijk
zou maken, vooral omdat dit artikel door
een desbetreffend arrest van den Ho ogen.
Baad zoo is uitgelegd, dat prosessies alleen
zullen mogen worden gehouden in die
streken, waarin dat in 1848 reeds was
veroorloofd. Do heer van Schaik meent
echter te kunnen vertrouwen dat de Ilooge
Raad van thans anders over die zaak
denkt dan die van zooveel jaar geleien,
en er bleek dat men van Katholiek© zijde
een nieuwe beslissing van ons hoogjsta
Rechtscollege in deze wil uitlokken door
een processie le gaan houden op den
plaats, waar dat tot dusver niet geschiedde.
Als dat arrest gunstig is, komit de zaak er
andere vóór te staan, maar dain zullen
wij toch de burgemeesters niet benijden,
die permissie zullen hebben te geven voor
do sacramcnteele optocht, en die zich dus
terdege rekenschap zullen moeten geven
van de vraag, of zij dit zonder gevaar
voor rustverstoring in hun gemeente kun
nen doen. Men moet niet vergeten, dat
ook daarin een moeilijkheid schuilt, dat
de Roomscbcn de eenigen zijn, die pro
cessies houden; was dat de gewoonte van
alle kerkelijke gezindten, dan zou de zaak
er anders vóór staan.
Van het meeste belang is natuurlijk iu
deze tijdon de behandeling van het hoofd
stuk Buitcnlandsche Zaken, maar het beste
daarvan heeft de Kamer voor zichzelvte
bewaard; zij ging daarbij toch' direct in
Comité-Generaal. Is dit geweest om van
de Regeering le weten te komen wat zij
gedaan heeft en nog denkt te doen tegen,
de wijze waarop Engeland en Amerika'
ons ringelooren, en onze onontbeerlijke
voedingsmiddelen hïminen houden, dari is
het begrijpelijk, al doet het wel eenigszins
vreemd aan ïn een tijd, nu de Kamer
zelvte pas ten krachtigste heeft aangedron
gen op minder geheimzinnigheid bij de
behandeling der buitenlandsche aangelegen
heden.
De Keer Sibeoga Mulder bleek ook van
dit gevoelen; hulde Brengende aarf den
Minister van BuitenTatadsch© Zaken voer
de handhaving van de meest strikte neu
traliteit en de gemakkelijkheid van de cri-
tiek erkennende, meende hij toch dat het
Nederlandsche volk recht had om te we
ten of het waar is dat een groot aantal
van onze in Amerikaansche havens be
vrachte schepen worden vastgehouden, als
mede schepen, die op reis zijn naar Ned.-
Indië en Zuid-Amerika, en eindelijk sche
pen, die op reis waren naar Nederland,
en in de doorvaart een Amerikaansche
haven aandeden. En zoo zeide Emmens
afgevaardigde, als hiervan het gevolg zal
zijn dat onze reeders verplicht worden
hun schepen aan Amerika over te doen,
welke maatregelen zal dan dé Nederland
sche Regeeiing nemen, dat er voor ons
zeiven genoeg scheepsruimte overblijft?
De beer Knobel deed als volksverte
genwoordiger van een onzijdig land een
beroep op de oorlogvoerende mogendheden
om den oorlog te staken; wij hopen dat
dezen onder den indruk daarvan zullen
komen. Do heer Nolens vroeg of de Re
geering nïet een middel weet om te ko
men uit de moeilijkheden met Engeland
uit de zand- en grindkwestie, en de hoer
Dresselhuijs ging, zooals van den voorzitter
van den Anti-Oorlogsraad te verwachten
was, nog al lel te keer over het feit,
dat de Reg'eering zich onthouden had van
allen steun aan vredespogingen. Wel heeft
de Minister van Binnenlandsche Zaken bij
de Algemeene Beschouwingen gezegd: Wal.
voor den vrede gedaan kon worden, is
gedaan, maar daar staat dan tocli tegen
over dat de Minister van Buitenlandsch©
Zaken met eenigen trots verklaard heeft,
dat hij niets gedaan heeft aan de vredes
pogingen van den Paus, en dat dit achter
af gebleken is goed geweest te zijn. Spre
ker maakt er de Regeering een grief van,
dat zij het vredeswerk niet wil steunen,
het Bemer Vredesbureau word door aller
lei lauden gesteund, behalve door Neder
land; en ook dat zij zoo gereserveerd
is op het punt der vredesactie, -terwijl
in Frankrijk de eerste volkenrechter! ijk©
commissie wordt voorbereid, zou men mo
gen "Verwachten, dat hier hetzelfde ge
beurde, en bij do groote moeilijkheid, die
de groote mogendheden, die in oorlog zijn,
ondervinden en van elkanders bedoelen'
op de hoogte te komen, zou ons land
zich daarbij als intermediair kunnen aan
bieden, speciaal' wal hot vraagstuk van
België betreft, omdat als "men het over
en weer. over dit hoofdpunt eens is, men,
den vrede zeer veel nader zal zijn ge
komen.
De heer Nierstrasz drong aan op een In
ternationale arbitrage voor beslissingen in
prijsgereclit-geschillen, die onbevredigend
worden geacht; de heer van Hamel vólde
weten wal er door de Regeering is gedaan,
toen het gerucht ging, dat er een Fransch-
Russisch tractaat bestond, waarbij over Ne-
derlandsch grondgebied was beschikt, en
wensch te dn de zand- en grind-quaestie
een arbitrage met Engeland en Duitschland
tegelijk, waarbij de heeren van Raalte en
van Limburg zich aansloten. De beer van
Doom was slecht te spreken over het feit,
dat juist op het oogenblik, dat Engeland
ons het meeste overlast aandeed, de En-
gelsche geïnterneerden op een rondreis door
ons land zijn. gelracteerd; dat men hun in
Dordrecht zelfs een overzicht gaf van onze
waterwegen. In tegenstelling met den heer
Dresselhuys, vond. liij dat het niet aanging,
dat een klein land, builen derf oorlog, do
landen, die in den oorlog zijn, met wenken
en raadgevingen achterna loopt, en in liet
buitenland vindt men zooiets lang niet on
gevaarlijk, getuige de weigering van passen
van een studie-commissie naar Zwitserland.
"Minister Loudon, die een potje bij de
Kamer breken kan, heeft zeker de spre
kers niet ten volle bevredigd met zijn ant
woorden. 'Wij moeten het, met het oog op
de voor ons beschikbare ruimte, afdoen
mot le zeggen, dat hij 'het zich stollen
van Nederland aan het hoofd van een
vredesbeweging, in strijd acht met onze
ncu trali leïtspol itick.
Uit den Gemeonteraad.
De Raad is thans weer eomj leet.
Door het langdurig verblijf in bot bui
tenland van den beer Maas, die bij lie
periodieke verkiezingen herkozen werd,
maar niet in de gelegenheid was om zitting
te nemen, bleef de ecne zetel onvervuld.
Thans is hij boëedigd en heeft hij zijrf
oude plaats weer ingenomen.
De Voorzitter heette den heer Maas
na diens beëediging hartelijk welkom nu
hij is teiuggpkecrd iu liet Vaderland, lie
stad en den gemeenteraad.
Wij hebben u ongeveer oen jaar gemist
en ik meen wel namens allen te spreken
wanneer ik zeg, wij verheugen ons zeer
dat gij gezond en flink zijt weergekeerd
uit de gevaren die gij daar zekér hebt gei
loopen.
In dien tusschoatijd is rar mandaat ver
nieuwd en ik wensch' u toe dat u dezelfde)
kracht, gezondheid en lust zal gegeven
zijn om de ziften der gemeente te behatH
tigen, zooals wij dit van u gewoon, waren.
Ik hoop dat gij ook thans weer do zaken
met dezelfde aandacht onder de oogem
zult zien en do belangen der gemeente
zult behartigen en bevorderen (applausj.
Na deze installatie luid. do vergade
ring het gewone verloop. De eerste tien
punten gingen, behoudens korte opmer
kingen, onbesproken den hamer des Voor
zitters voorbij. Het laatste dezer serie
het voorstel betreffende de Nuts-bewaar-
scholen werd op verzoek van den heer
Maas aangehouden, omdat er voor hem,
maar ook voor de andere raadsleden niet
voldoende tijd was geweest om die behoor
lek te overwogen. Hij werd daarbij o.a.
gesteund door den Keer Evers, flie opmerkte
dat daardoor ook het bestuur der andere
bewaarscholen gelegenheid zou hebBcjrf op
merkingen te inakeul
De «enige 'schotel waarvan gretig aan
dezen gemeentelijken disch' gebruik werd
gemaakt was het voorstel betreffende den
duurteloeslag.
Wij leven eenmaal in den tijd van derf
duurteloeslag en ér gaat in "het laatste
jaar baast gean Raadszitting voorbij, waarin
men daarvan niets hoort
En in den regel duurt het niet lang na
een toeslag-besluit voor een groep, of een
andere groep verzoekt weer wijziging van
de hare. Ditmaal waren er niet alleen adres
sen van belanghebbenden ingekomen, waar
bij er zelfs waren die in de vorige zitting
een niet onbelangrijke loonsverbetering had
den gekregen, die alweer om meet kwamen
vragen, maar er waren ook van 2 groepen
raadsleden van katholieke en van soc.-
dem. zijde voorstellen ingekomen.
Die waren echter gebaseerd op het feir,
dat veel raadsleden in de vorige zitting
gestemd hadden vóór het voorstel van B.
en jW.," omdat ze in de meening waren,
dal daarbij de kindertoeslag was behou
den, terwijl later bleek dat 'dit niet het ge
val was.
Het verwonderde B. en W. zeer, dat
er van een misverstand kon sprake zijn,
maar het bleek wel 'dat daarvoor grond
bestond, doordat op de vraag van eender
leden, door bet Dag. Bestuur een antwoord
was gegeven, misschien door een niet. juisl
begrijpen van de vraag of door een te
onvolledig antwoord, dat tot de misvatting
had aanleiding gegeven. Hoe dit zij, het
misverstand was er, en het gevolg daar
van was, dat er nu twee vooretellen wa
ren ingekomen ter vervanging van dat, wat
in de vorige zitting van 20 November
(avond zitting), door B. en "W. wjis inge
diend en door den Raad abusievelijk was
aangenomen.
Tusschen die beide voorstellen bestoud
een principieel verecliil.
Hel soc.-dem. voorstel wenschte de over
gang naar het, normale loon minderschok-
kend te doen zijn, door als toeslag toe te
kennen ,20 pCt. van het loon, maar zonder
kindertoeslag.
Wordt dau later eeu normaal Joon vast
gesteld, dan zullen niet de soms* hooge be
dragen van den kindertoeslag, die dan ge
heel zullen moeten vervallen, een te sterke
schok voor de groote gezinnen doen ontstaan.
Het (nadeel daarvan is echter, dat "de kleine
gezinnen op dit oogenblik een vrij
groote icriiooging zouden krijgen, terwijl
de grootere gezuinen niets of weinig zou
den vooruitgaan. Deze hadden echter vroé-
ger een voorsprong gekregen door den kin
dertoeslag.
M. a w„ de soc.-dem. leden wilden reeds
nu beginnen met het nivelleoren der loonon
van boven at.
De R. K. leden echter hadden moer spe
ciaal het oog gericht op de behoefte aan
steun voor de groote gezinnen nu en wilden
alzoo den kindertoeslag behouden. Zij stel
den d"° voor aui den toeslag van 15 pCt,
der 1 en, in dc vorgie zitting bepaald,
toe le jegen een kindertoeslag van 30
cent per kind. Zij namen dus den terugslag
voor deze groote gezinnen bij het terug-
keeren tot een normaal loon, aan, om ze
in dezen tijd wat meer te steunen. Zij zagen
echter ook over Jiet hoofd, dat door deze
regeling onLstemming wordt gewekt bij dc
werklieden. Immers een bekwaam vakman
met geen of weinig kinderen, brengt met
deze regeling minder geld thuis dan een
minder bekwaam yak- of los werkman, als
deze veel kinderen JieoR
Terecht heelt de heer Goslinga gezegd;
dat dc vloek der ojivoering van den kin
dertoeslag zich ook nu nog wreekt.
Echter hel slot was, dat het sociaal
democratisch voorstel werd verworpen erf
het 11. K. yoo re tel werd aangenomen.
De adressen werden aangenomen voor
kennisgeving, nadat in den loop der be
spreking door den Jieci' de Bruin een zeer
scherpe critiek was uitgesproken over deze
actie, en over den vorm en inhoud der
adressen.
Personeel Gemeente-
reiniging.
4, Voorstel van B). en Wj. tot bevorde
ring vim liet volgende personeel 'der Ge-
meentereiniging: K. Dekker, opzichter, lot
hoofdopzichter; B|. Dekker, werkman, tot
opzichter. i I
De heer v. d. Toorn zal zich legen
het voorstel niet verzetten, maar wil daar
over toch zijn meening zeggen, die is, dat
hij het niet in 't lielang van het bedrijf
of van eenigen kik van dienst achf, worfneer
de leiding daarvan in ha,ndcn is van twee
broers. 1
Spr heeft' dat in een particulier bedrijf
bij ervaring gezien.
Hij 'wol daarom den wensch uitspreken
dat een dergelijken toestand, in het vervolg
vermeden wordt. Zoo'n toestand is niet
goed.
De hoer Houtman: Toen spr. bij de
gemeen t.ei obliging kwam, was do toestand
zoo, dat deze beide personen reels lijder
lijk in de functie, waarvoor zij nu worden)
voorgedragen, werkzaam waren.
Do commissie was over beiden zeer;
tevreden en spr. heeft in den lijd lilt
hij zo heeft zien werken, ©erf gunstige mee-
ning over ben gekregen. Hij zoowél als
de commissi© zijn het in principe volko
men met den lieer v. d. Toorn loens,
maar deze twee waren de beste cn noch
de commissie noch' spr. zagen er tegen,
op hen voor de benoeming voor te dragen.
Er is ernstig over gesproken.
Het is nï©t vaststaand dat de Iralliog
bij bén zal blijven. Het is mogelijk dat dezej
dienst bij oen arfleren lak van dienst zal
worden ondergebracht, of en, hoe dit zal
-
éi
i
"Si
vi
'H
af
rS
f
#1
{M
•h
1 rM
*1-1
-Ji
H
&T
ff j-
DER
- t 1
O*;
5
v*"W
tl
i'Ksl
J-ï t
