Se oorlog.
Vrijdag 25 Januari 1918
INVR0EGER DAGEN
70** Jaarpa* q.
Na. 15660.
Intercomm. Telefoon No. 103.
WMAPi LAMB HAVEN 141 (HOEK KORTE HAVEN).
Bij of krachtens wetten of verordenin
gen voorgeschreven en andere officieele
af- en aankondigingen en kennis
gevingen van het Gemeentebestuur.
Be Burgemeester van Schiedam;
Gelet op art. 29, 4e lid van het Konink
lijk besluit van den 5den September 1910
(Staatsblad no. 425);
Brengt ter kennis van de ingezetenen
dat de stemming ter verkiezing van zeven
werklieden-leden en zeven plaatsvervangen
de werklieden-leden voor de Commissie voor
den havenarbeid te Rotterdam zal gehouden
worden op Woensdag 30 Januari
a.s. in het Raadhuis, Groote Markt no. 1,
te Schiedam, lusschen 12 u u r des middags
en 3 u u r des namiddags
en vestigt voorts de aandacht op art. 128
van het Wetboek van Starfrecht, dat luid!
als volgt:
„Hjj, die opzettelijk zich voor een ander
uitgevende, aan eene krachtens wettelijk
voorschrift uitgeschreven verkiezing deel
neemt, wordt gestraft met gevangenisstraf
van ten hoogste één jaar."
Schiedam, 25 Januari 1918.
Hinderwet.
Bij besLuit van B. en W. van 24 Januari
1918 is aan de N. V. Vischconservcnfabriek
„HOLLAND", J. M. van der Valk
Co., onder intrekking van de haar bij be-
slnit ivan 21 September 1916 en 18 Januari
1917verleende vergunningen, een nieuwe
vergunning verleend tot het oprichten van
een fabriek voor het bereiden van visch-
conserven in het pand Willemskade no. 19,
kadaster Sectio L nos. 221L 667 en 670.
met een locomobiel van 20 P.K. en 18 M8
verwarmingsoppervlak en een electromotor
van 2 P.K.) drijvende 2 felsmachines, een
gehaktmolen, een drkelzaad en een lucht-
ventilator.
Schiedam, 25 Jan. 1918.
(Behoudens bijzondere toestemming van
den Minister van Landbouw, Nijverheid en
Handel is het verboden:
I. Lupinenzaad te verwerken of tc doen
verwerken of als grondstof voor de berei
ding van levensmiddelen of voedcrmiddelcn
voor dieren te gebruiken pf te doen gebrui
ken.
HL Lupinenzaad voor een ander doel
dan ZAAI te gebruiken pf te doen gebruiken.
407/64
Bericht.
Zij, die zich met ingang van lFebr.
a.s. voor minstens 8 maanden op de
„Schiedamsche Courant" abonneeren,
ontvangen de tot dien datum verschij
nende nummers gratis.
BKJEPENLAm
DuitschlandL
Vou Hertling heeft r'n aangekondigde
redevoering in de hoofdcommissie van dm
Rijksdag jgjeh'ouden, die onder de tegenwoor
dige vredesstemmiiitgj door de heelo wereld
met ongeduld verbeid is.
Hij begon, dadelijk te spreiden over de
onderliandelinigen ,te Brest-Litofsk, die hui-
ten!gewoon moeilijk! zijn, eni de delegatie
der Centralen heeft zich) meopdare malen
afgevraagd of biet de Russen ernst is
met den vrede. Toch! wanhoopte liij nog
niet.
Naar het EhgeTsch
vaas
Mevr. ALFRED SIDGW'/CK.
69)
„Mijn bieste meisje," zei bij onbehaaglijk,
,,ik geloof, dat je piet veel ouder dan
RosaJindiei beint. Hoe oud hen je?"
„Dc bletn veel ouder dan Rosalinde. De ben
vjjf ejn twintig."
„Bd ben twee ein veertig."
„Wat hbeft de leeftijd er mee te, ma
ten? 'Als je zestig-,was, zou jo tocih' de
eesnjge main' In d<v wfeïdd zijn."
„Dat hoop ik niet," zei Simon.
Zij kon! piel krijtachtiger wit worden
dam, de düdde poeder, waarmee haar gelaat
bedekt waa/maar Samojn zag nam haar
oogen, ütex zij bloos ein verward was.
„Hoe kan je werk groot zijn, als je aard
ook riiet groot is?" riep zij. „Dat moet
hij zijn."
„Ik geloof, dat hij nogal klein is," zei
Simon vriendelijk.
„Hoe zoo?"
„Och", ik houd v&n een rustig leven, en
orde en gemakweet je. Ik wil als een
neger in-mijn atelier werken en naar huis
gaan voor een middagmaal, dat voor een
man past Ik wil mij vestigen. Ik heb ge
noeg van het zwerven."
„En ik wil met je zwerven," zri V. re
lief do Oekraïne dacht hij spoedig tot
•ePn overeenkomst te geraken, die vooral
op economisch gebied voordeelig zal
zijn. Een negatief resultaat werd met de
Entente bereikl, doordat deze niet dan
wemsch Ite kennen, had gegeven aan de
onderhandelingen deel te nomen. Daardoor
beschouwde hij de Centralen niet meer
gebonden aan de grondslagen van een
algemoenen vrede, welke door de Russische
delegatie was vastgelegd. Daarop een be
gin makende aan de bespreking der rede-
voeriojgen van Lloyd George en Wilson,
herinnerde von Hertling er aan, dat de
eerste belangrijk zijn toon gewijzigd heeft,
hoewel hij geen emstigen wil naar vrede
in zijn rede ziet. Vervolgens ging de kan
selier in 't 'kort de voorgeschiedenis van
den oorlog na, waarop hij wees op de
vijandelijke coalities, die zidïï tegen de
Centralen vormden, waartoe Koming Ed
ward VII indertijd den stoot gegeven heeft.
Ook do geschiedenis van Elzas Lotharingen
kroeg een Leurt en hij toonde z.i. aan
dat het toevoegen der provincies dn 1871
aam Duitschland geen annexatie, maar juist
een des-aimnexatie geweest was.
Als 'volgt besprak hij nu de redevoering
vam Wilson, waarvan hij de dooir den
Amerikaamschen President 14 genoemde
punten, elk afzonderlijk behandelde. Ook
lncnin had hij een geheel anderen geest
<lam vroeger bespeurd.
Over de vrijheid der zeeën bestonden geen
rneemngbven-chillen. In de hoogste mate
echter belangrijk zou het voor de vrijheid
der scheepvaart in de toekomst zijn, dat van
de sterk bevestigde steunpunten voor de
vloot op de balangrjjkste interuationa'e ver
keerswegen, gelijk t ngeland in Gibraltar,
Malta Aden, Honkong en oi Falklands
.eilanden en op verschillende andere plekken
bezit, zou kunnen worden afstand gedaan.
Duitschland is eveneens voor de econo
mische beperkingen, terwijl het ook een
voorstander is van beperking der bewapening,
üe eerste 4 punten van Wilson's program
zijn dus overeenstemmend met die van
Duitschland, Over de practische doorvoering
van beslechten, der koloniale eischen en ge
schillen zou men op eenige moeilijkheden
stuiten. Het groote koloniale rijk Engeland,
zou eerst z'n krachten eens aan deze theorie
kunnen beproeven.
De eisch van ontruiming der bezette ge
bieden in Rusland kan alleen met die re
geering besproken worden, omdat de Entente
niet aan de onderhandelingen te Brest Litofsk
heeft willen deelnemen.
Ee»i vooi behoud werd door von Hertling
gemaakt ten opzichte van de Belgische
kwestie, hoewel de gewelddadige inlijving
nooit een onderdeel van 't program der
Duitsche politiek heeft uitgemaakt.
Het bezette Fransche grondgebied vormde
een kostbair ruilobject, waarvan de inlijving
evenmin in de officieele Duitsche politiek lag.
Ten aanzien van afstand van rijks
gebied verklaarde hjj, dat daar nimmer
sprake van kon zijn. Wilson's eischen be
treffende de Oostenrijksche nationaliteiten
van Servië, Roemenië en Montenogro raak
ten de belangen van Oostenrijk, waaraan de
beantwoording hiervan werd overgelaten. De
integriteit van Turkije vormde een levens
kwestie voor Duitschland, terwjjl de regeling
van het Poolsche vraagstuk overgelaten moest
worden aan de Centralen en Polen, aangezien
de Entente nimmer voor de Polen was op
gekomen. Tegenover het vraagstuk van een
volkerenbond staat Duitschland sympathiek.
Daarna erkende von Hertling dat beide
redevoeringen grondbeginselen voor een al
gemeencn vrede bevatten, waarna* hij den
wensch uitsprak dat de Entente met nieuwe
voorstellen zou komen, die ernstig overwogen
zullen worden.
Hierna begonnen de debatten.
De basis voor een vrede is er en uit von
Hertling's rede kan men tusschen de regels
door den gesmoonlen wil van hot volk lezen,
dat naar vrede snakt.
Indien de Entente over enkele punten
hier kan stappen, zooals bijv. het Elzas
Lotharingsche vraagstuk, dan zou men spoe-
nica, „Ik zou don geheelen dag voor je
willen poseeren en 's avonds jo eton koken.
Ik zou gelukkig zijn, aJs ik jou kon dienen."
„Als ik jonger was," zei Simon, ver
legen, want ofscho Veronica's programma
niets aantrekkelijk.*- voor hem had, wilde
hij niet Ondankbaar schijnen. „Als ik jon
ger en ongetrouwd was
„Wat is een huwelijk? Een paar woor
den opgezegd door een geestelijke, je naam
in een boek. Wat boteekent.'een huwclijk
voor jou en mij?"
„Dat is loon standpunt, dat'ik nooit heb
ingenomen," zei Simon.
„Maar jo hebt er naar gehandeld," zei
Veronica, en toen zij de woorden gezegd
had, wist zij, dat zij te ver gegaan was.
Hij keek haar aan met een koude stille
woede, die haar beangstigde.
„Oh! vergeef mijl vergeef mijl" riep zij
uit. „Alsof het mij kan schelen wat je ge
daan hebt. Alsof het er wat op aankomt
wat de' mensahen doen! Wat jo bent, dat
is alles."
Simon was stil, omdat'hij niet wist wat
to zeggen; maar zija gelaat werd zachter,,
toen hij naar het meisje keek, dat nog aan
zijn voeten knielde. Hij wilde niet onvrien
delijk zijn en hij was bang om vriendelijk
to zijn. Hij voelde zich als een dwaas,
maar)in het maanlicht zag hij er uit ais
een rechter, ernstig en niet toegevend.
,We konden zulk cc-n heerlijken tijd
samen hebban," mompelde zij. „Zelfs al
duurde hel niet altijd, zou het do moeite
diger tot een vrede komen, dan nu te ver
wachten is. Maar dit zijn levensbelangen,
waaraan tot dusver door heide partijen hard
nekkig vastgehouden wordt. We komen op
von Hertlings rede een volgenden keer te
rug. Uit alles blijkt dat von Hertling Wil
son's rede wel eu die van Lloyd George
niet als een grondslag voor vredesonder
handelingen beschouwd.
In liet Pruisische Huis van Afgevaardig
den werd behandeld: het recht van de
staatsambtenaren om aan de politiek deel
te nemen. De onafhankelijk sociaal-demo
craat Hofmaan hesprak het streven van
de Vaderlandsche partij. Hrj meende, dat
deze slechts tijd wiide winnen om invloed,
uit te oefenen op de onderhandelingen te
Brest Litowsk.
Laten de gebeurtenissen in Oostenrijk oen
waarschuwing zijn, aldus spreker, die her
haaldelijk in de rede weid gevallen. Bij
de verdere discussies kwam het tot storm
achtige looneelen. Von Seidlitz verklaarde,
dat door Hofmaan besproken dingen niet
aan de orde waren.
Engeland.
Zeer belangrijk blijkt de arbeidersconfe-
renlio in Nottingham te zijn. De voorzitter
Purdy wees er op dat alles door de natio
nale arbeiderspartij gedaan moet worden
om te verhinderen, dat de Russische ka
meraden een afzonderlijken vrede met de
Centrale Mogendheden sluiten. Niets zou
rampspoediger voor de democratie rijn.
In den loop van zijn rede maakte Punly
gewag van Amerika's deelneming aan den
oorlog in het belang van de beschaving
en democratie en herinnerde aan Wilson's
duidelijke en niet mis tc vatten verkla
ring, dat Amerika in den strijd ging niet
voor verovering of voordeel, maar om te
helpen aan de bevrijding van de wereld van
de militaire autocratie, wair ook.
De Labour-Partij heeft indertijd in een
resolutie den wensch uitgesproken, dat de
oorlog tot een zegevierend einde zou wor
den gebracht. Nu onze regeering on die
der Verocnigde Staten de grondslagen he
kend hebben gemaakt, waarop zij bereid
zijn te onderhandelen, blijven de centrale
mogendheden voor het vooirtduren van den
oorlog alleen verantwoordelijk.
Indien Duitschland en zijn bondgenooten
niet willens zijn om te verklaren, dat zij
de beginselen aanvaarden, die onze regoe-
ring en Wilson hebben opgesteld, dan moe
ten wij vechten totdat een zuivere vrede
de volken der wereld in staat stelt om in
veiligheid te leven. Wij moeten volhouden
totdat de overwinning verzekerd is.
Purdy's rede maakte een diepen indruk
en raakte den toon van groote vaderlands
liefde, die in overeenstemming is met de
democratische beginselen.
Henderson diende daarop een motie in,
waarin de regeeringen der Geallieerden ver
zocht worden hun oorlogsdoel bekend, te
maken. De motie keurt voorts de maatre
gelen voor de conferentie op 20 Februari
te Londen goed en verlangt, dat faciliteiten
worden verleend voor het bijwonen van
een internationaal congres in hot een of
andere onzijdige land, bij voorkeur jn Zwit
serland. Na eenige luidruchtige voorvallen
werd verklaard, dat de motie met enkele
stemmen tegen aangenomen is en werd de
conferentie verdaagd.
Do voornaamste Engelsohe bladen wijden
waardoeremde On instemmende beschouwin
gen .aan do redevoering van Purdy, en doen
mot name de schrille tegenstelling uitko
men tusschen de democratische strekking
van het daar tor sprake gekomen oorlogs
doel en de annexionistisdhe manoeuvres
der Czcmins, Ruhlmanns, Heiflings en Hoff
manns.
De stemming, die men verwachtte dat op
de arbeïidersconfcrcntic te Nottingham
uiterst eritiek zou worden, is .tor zijde
gelegd. Over hot besluit, waarop men zeer
had aangedrongen en waarbij voizociht werd
dat de arbeiders zich uit de regeeriing
zouden .terugtrekken, is niet gestemd. Het
voorstel was gedaan, met 1.858000 stem
men tegen 722.000.
Henderson deed een ber» j> op de ver
gadering, het besluit niet te aanvaarden.
Het zou do regeering breken en een be
lemmering zijn voor 'n vroegen vrede. „Ik
zal nooit meer deel uitmaken van een
regeoriug, indien niet de arbeiders daarin
de overhand hebben," voegde hij er aan
toe.
Rusland.
waard zijn."
Zij hield zijn knieën nu omklemd en
keek naar hem op met oogen, die al haar
vurig begeeren uitdrukten.
„Neem mij met je mede," fluisterde zij.
Ilij had nog tijd zijn hoofd te schudden
als teeken van ontkenning en zij om op
te staan, toen zij buiten de deur wat hoor
den; maar toch, toen de deur openging en
mevrouw Cloudcsby binnenkwam, kreeg de
vrouw den indruk van een tooneel, dat
door haar komst verstoord werd. Zij keek
naaij haar echtgenoot en zag dat hij ver
licht was; zij keek naar Veronica en zag
dat zij hevig vertoornd was over haar
komst.
„Zij beginnen te dansen," zei zij tot
Simon.
Hij stond op. Veronica ging op den rand
van het open raam zitten.
„Het as liier voel prettiger. Ga niet naar
beneden, mijnheer Cloudesby," zei zij.
„Ik ben gastheer. Ik moot," zei bijl
„Dan kom ik ook en wil met u dansen,"
zei zij.
Anna Cloudesby kwam wat verder de
kamer in. Het maanlicht scheen op haar
ook eis in openbaring, op den statigch vrede
van haar gelaat en gestalte en op*de pracht
van haar haar en de juwoolen daarin.
„Ik wil je spréken, Simon," zei zij; en
toen wendde zij zich tot Veronica.
„Mijn neef vraagt naar u," zei zij. „Ilij
hoopt dat u 'met hem zal dansen."
Een oogenhlik balanceerde Veronica ge
vaarlijk op den vensterrand. Zij keek naar
Simon voor een teeken, maar hüjl maakte
Acht van de slachtoffers van de straatge
vechten op 18 Januari, den dag van de
opening van de Constituante, zijn met
eenige plechtigheid begraven. Zij worden
begraven op het Prevhrogenski-kerkhof, vijf
tien, mijlen van Pelrograd, eni duizenden
volgden den lijkstoet op den langen weg
door de jnatto sneeuw. In den stoet \v«r
den banieren meegedragen, waarvan één
het opschrift droeg: „Aan hen. die vielen
in den strijd voor de macht des volks".
Aan het hoofd gingen leden van de Con
stituante en vertegenwoordigers van ver
schillende organisaties, van den Bond tot
verdediging der Constituante en boeren-
afgevaaixligden. De dooden werden in, één
graf gelegd. Er werden vele redevoerin
gen gehouden, waarin de autocratie van
de bolsjevifcL werd veroordeeld en verge
leken met die van hel Tsarisme. Er kwamen
geen onaangename incidenten voor.
Volgens een Havas-bericht uit Petrograd,
hebben de volkscommissarissen het in be
slagnamen van Kerenski's crediet op de
staatsbank bevolen en eveneens zijn tegoed
bij dc Internationale Handelsbank. Ilot to
taal bedraagt, naar men zegt, 1.477.730
roebel.
De gematigde en rechtsstaande afgevaar
digden der constituante hebben, naar Duit
sche bladen uit Stockholm vernemen, be
sloten, het ontbindmgsdccrcel niet té er
kennen. AVci moesten zij te Petrograd voor
het geweld wijken, maar zij achten het niet
onmogelijk, de constituante te Moscou bijeen
te doen komen.
Lenin heeft een bevel uitgevaardigd tol
inhechtenisneming van dc moordenaars der
twee Russische ex-ministers. Men is den
misdadigers op het spoor.
Een order van de volkscommissarissen
keert zich tegen de dreigende stemming in
de hoofdstad van Rusland, waar de bolsje-
wiki tegenwoordig niet over toereikende!
krachten beschikken. Men vermeent, dat de
Petrogradschc regimenten de bolsjewiki niet
meer blindelings toegedaan zijn, doch zich
bij een nieuwen onlbrandenden burgeroor
log onzijdig zullen verklaren. De bolsjewiki
treffen tegenmaatregelen door getrouwe ma
trozen en Finselic troepen te baten aanruk
ken, alsook door verstérking van dc Letti-
sclie scherpschutters.
Bedenkelijk is ook de djigelijksche ver
scherping der lcvensimiddcLoncrisis. Do
Pravda zelf noemt do toestand der volks
commissarissen kritiek en beweert, dat Fi-
lonenko, Sawinko en Kerenski zich voor
de organisatie van een nieuwe omwen
teling in Petrograd hebben tiitgc-
sproken. In alle straten wordt men door
aanslagen er aan herinnerd, dat Petrograd
zich in staat van beleg bevindt.
Oostenrijk-IIoiigarije.
De stakingsbeweging onder do Woensehe
arbeiders is geëindigd.
Ook uit de provincie komen berichten,
dat overal hot werk voor het grootste ge
deelte weer 'is hervat.
Ook im Boedapest hebben de arlieidctrs-
leidors zich tnet de regeering in betrekking
gesteld; zij hebben dr. Ale.xonder Wekeiié
een memorie overhandigd, waarin de ieenlui
ten der orlieideisvergaderingen werden uit
eengezet. 'Daarin wordt de wensch uitge
sproken, naar oen viedc zonder annexaties,
op den grondslag van hol zelfbcsiemmings
recht der volken, en op oen herziening van
het kiesrecht, in don geest van het inge
diende ontwerp; zoo de Tiszapartij zich
togen de Iwhandeling zou verzetten,, moet
hot IIuls worden ontbonden..
er geen. Ilij stond nu onbeweeglijk met zijai
rug naar het raam en wachtte, dat zij heen
ging. Daarom kwam zij er af en in de
kamer.
„Ik ben ontslagen, niet waar?" zei zij
tot hem. Zij had nog geen 'notitie genomen
van de tegenwoordigheid van zijn vrouw,
behalve door haar siddering van toorn, toen
Anna kwam.
„Ik wensch je geluk," zei Simon onver
schillig, maar zij begreep hemen -toen zij
met een venvijtcaiden blik tot hem opkeek,
zag zij toevallig haar eigen gezicht, meel
achtig wit, met roode lippen en groene
schaduwen, onrustig en toornig. Hot xvas
leelijk. Zij - zag het in a"! Stijn leolijkheid
weerkaatst naast dat van Anna, en met een
rilling van afkeer stak zij haar handen
op, als om het a£ te weren en snelde de
kamer uit. Toen zij weg was, slaakte Simon
een zucht van dankbaarheid on ging inden
gemakkelijken stoel hij bet raam zitten.
„Voor ditmaal ben ik het met de Tufts
eens," zei hij. „De toestand is onmogelijk
en wij moeten er een eind aan maken. Ik
wil geen dag langer om RosaJindc wachten.
Of jij komt hier, Anna, öf ie moot plaats
voor mij maken in jo huis."
„Ik^doe geen van heide, domme Simon,"
zei zijn vrouw.
„Wat dan?" vroeg Simon.
„Wij moeten iets vaststellen omtrent Ro
salinde en dan zullen wc weggaan .uj
samen."
„Vanavond? In mijn auto?"
„Neen. Niet vanavond."
„Morgen dan?"
„Neen. Morgen niwt"
„Ik wil niet langer dan morgen wachten."
Do minister verklaarde wat het eerste
punt betreft, dat de Hongaarsche regee
ring de door Ommin uitgesproken vredes-
lxxloclingen volkomen en van ganscher
liarto ondersteunt. En wat het kiesrecht
betreft, verzekerde do minister, dat de rev
goering met het kiesrecht staat en valt. Zij
zal alles doen om het tol standkomea dar
wet te bevorderen.
De minister legde vervolgens een bevre
digende verklaring af over" de levembmid-
delenverdeeling.
Vooraanstaande mannen van de Weener
beurs» voor economische producten zullen
zich nog in d»ezo week, volgens de „Neue
Freie Presse" nnar Berlijn begeven, om
over eeu gemeenschappelijke organisatie
van den korenaanvoer uit Rusland en
de Pekraino met Duitsche en Hongaarsche
deskundigen te onderhandelen.
België.
In antwoord op de pauselijke vredesbood-
schaj» j-iclitle de koning van België den 24-
sfcn December j'.i. oen schrijven tot denj
jiaus, waarin hij zijn wensdien aangaande
een rechtvaardigen duurzamen vrede met
die van den heiligen stoel vereenigjde.
Tevens bracht Üe koning den paus een
nota van zijn regeering over, waarin wordt
gezegd, dat de Belgische regoerimgj, na
bestudecring van de boodschap, tot de
verblijdende conclusie is gekomen, dat de
hoogste christelijke autoriteit het onrecht
erkent waarvan België het slachtoffer wietrd
en ook de noodzakelijkheid inziet, dat
dit onrecht hersteld worde.
De Belgische regeexing eischt integriteit
vim Jiaar grondgebied hier en in de kolo
niën, zij wemscht ten opzichte Van haar
militaire m economische politiek volko
men vrij te staan.
Deze voorwaarden zijn voor haar onaf
scheidelijk aan een rcciitvaardigeai vrede
verbonden.
Argentinië.
De Argentirjnsche Senaat heeft met alge-
meene stemmen de conventie tusschen Ar
gentinië, Frankrjjk en Engeland betreffende
den aankoop van den Argentijnschen graan
oogst goedgekeurd.
Amerika.
In de Acudemia-kolenmijnen te Stellarton
beeft een vreeselyke ontploffing plaats gehad.
Er worden 78 per.-oren vermist; er is wei
nig hoop hen te redden.
Ter zee,
Twee Duitsche' duikbooten en een Engelsch
ooilogsschip leverden slag voor de kust van
het eiland Hxerro. Gendarmen vonden later
twee Duitschers, die verklaarden te belmoren
tot de bemanning van de »U 294" en
295"over het lot van de duikbooten wisten
zjj verder niets mee te deelen.
Een niet officieel telegram verklaarde,
dat een Britscbe torpedobootjager drie Duit
sche duikbooten heeft aangevallen. Twee
gelande Duitschers verklaarden te belmo
ren tot de equipage van de „U 12G",
welk vaarüng door Britsch kanonvuur in
ilen grond werd geboord. Zij konden geen
inlichtingen geven over do beide andere
duikbooten.
Ho Fronten,
Het Westelijk oorlogsterrein bood de
laatste 24 uur niet veel nieuws en zoowel
de F ransche en Engelsche als Duitsche leger-
bei'ichten spreken over geen bijzondere ge
beurtenissen.
In België werd artillerievuur gewisseld in
den sector van Nieuwpoort-
De Duitsche afdeehng, welke in de Tran
che linies ten Oosten van Nieuwpoort door
gedrongen was, is onmiddellijk vei dreven.
0j> den rechteroever van de Maas was de
artitleriüstrijd vrij levendig in den rector van
heuvel 344 en aan het front in het Chau-
rnebo.reh. Op het laatste punt is een raid
der Duitschers, welke op een levendig bom
bardement volgde, onder het vuur der Fran-
schen mislukt.
De Italianen berichten van hun front be
llaar handen lagen in de zijino en zij zag
in zijn oogen, hoorde in Zijn stem, dat
zij de grenzen van zijn geduld bereikt had.
„Als Rosalinde met ons wilde komen
mompelde zij.
„Ik wil haar niet mee hebben. Ik wil
alleen jou."
„Simon I"
„Zij heeft je vijftien jaar voor zich zelf
geluid. We zullen samen voor een paar we
ken weggaan. Je hebt gelijk, Anna. Je hebt
altijd gelijk. Het is beter dan hier te blip
ven. Wc zullen gaanwaar zullen we
heengaan? Ik houd van een Ilaliaanschen,
zomer op hooggelegen plaatsnatJk weet
er oen
„Ik denk, dal ik dc Tufts zal moeten
vragen om Rosalinde bij' hen te nemen," zei
Anna, lachend. „Maar zij houdt niet von
hen."
„Dat verbaast me niet," zei Simon, en
na een oogenhlik aan het raam on cm
langen blik op de verlichte zee en lucht
gingen zif samen naar beneden naar hun
gaston. Zij hadden niet over Vyronica ge
sproken, hoewel zij voel aan haar dachten.
Toon zi] de danszaal bereikten, was een
one-step in vollen gang. Dc Tufls en Amy
Pringle waren verdwenen, maar Tony, was
niet met hen medegegaan. Hij maakte gek
heid mot eon van Simon's modellen, oen
jonge vrouw met de houding van oen Juno,
die de Japansche kimono, die zrf aan tafel
droeg, afgedaan had. en nu ia oen vuur
rood badkostuum danste, Daan en Rosa
linde dansten ook. Veronica Teal was niet
in de kamer.
I 1 fïïW' 'irvolafy
-*»e courant Ycricft^jat dagelQks, met *i>
aoudering ran Zon- «n Feestdagen.
Prijs per kwartaal, met inbegnp ran 5 eta.
incassokosten: 11.30; franco per post f 1.73
Prijs per week10 cents, Afzonderlijke
aimmeri 3 cents. Abonnementen worden
dagelijks aangenomen.
Adi
kdrertentiSn roor hot eerstvolgend nnm-
mer moeten vóór twaalf nur aan bet Bureau
beaorgd *ijn. Een bepaalde plaats van
adrertenticn wordt niet gewaarborgd.
SCHIEDAMSCHE COURANT
fnje der AdvertentlÈa: ran 1
r ISO; iedere regei meer 25 cents. See>m«
Ml cents per regel. Advertentie iel
Zaterdagavondnnmmer met 10 °/e "rt«-
ging. Incassokosten 5 centspostkw
10 cents.
Tarieven van adverientkn bij abonn«to»av
zijn aan het Barean verkrijgbaar.
Dagelijks worden Kleine Advertentidn o>-
genomen a 40 cents per advertentie v»
hoogstens 30 woorden; ieder woord meer
21 j cent, bp vooruitbetaling aan bet Bureau
t® voldoen.
m