Se oorlog. Vrijdag 25 Januari 1918 INVR0EGER DAGEN 70** Jaarpa* q. Na. 15660. Intercomm. Telefoon No. 103. WMAPi LAMB HAVEN 141 (HOEK KORTE HAVEN). Bij of krachtens wetten of verordenin gen voorgeschreven en andere officieele af- en aankondigingen en kennis gevingen van het Gemeentebestuur. Be Burgemeester van Schiedam; Gelet op art. 29, 4e lid van het Konink lijk besluit van den 5den September 1910 (Staatsblad no. 425); Brengt ter kennis van de ingezetenen dat de stemming ter verkiezing van zeven werklieden-leden en zeven plaatsvervangen de werklieden-leden voor de Commissie voor den havenarbeid te Rotterdam zal gehouden worden op Woensdag 30 Januari a.s. in het Raadhuis, Groote Markt no. 1, te Schiedam, lusschen 12 u u r des middags en 3 u u r des namiddags en vestigt voorts de aandacht op art. 128 van het Wetboek van Starfrecht, dat luid! als volgt: „Hjj, die opzettelijk zich voor een ander uitgevende, aan eene krachtens wettelijk voorschrift uitgeschreven verkiezing deel neemt, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste één jaar." Schiedam, 25 Januari 1918. Hinderwet. Bij besLuit van B. en W. van 24 Januari 1918 is aan de N. V. Vischconservcnfabriek „HOLLAND", J. M. van der Valk Co., onder intrekking van de haar bij be- slnit ivan 21 September 1916 en 18 Januari 1917verleende vergunningen, een nieuwe vergunning verleend tot het oprichten van een fabriek voor het bereiden van visch- conserven in het pand Willemskade no. 19, kadaster Sectio L nos. 221L 667 en 670. met een locomobiel van 20 P.K. en 18 M8 verwarmingsoppervlak en een electromotor van 2 P.K.) drijvende 2 felsmachines, een gehaktmolen, een drkelzaad en een lucht- ventilator. Schiedam, 25 Jan. 1918. (Behoudens bijzondere toestemming van den Minister van Landbouw, Nijverheid en Handel is het verboden: I. Lupinenzaad te verwerken of tc doen verwerken of als grondstof voor de berei ding van levensmiddelen of voedcrmiddelcn voor dieren te gebruiken pf te doen gebrui ken. HL Lupinenzaad voor een ander doel dan ZAAI te gebruiken pf te doen gebruiken. 407/64 Bericht. Zij, die zich met ingang van lFebr. a.s. voor minstens 8 maanden op de „Schiedamsche Courant" abonneeren, ontvangen de tot dien datum verschij nende nummers gratis. BKJEPENLAm DuitschlandL Vou Hertling heeft r'n aangekondigde redevoering in de hoofdcommissie van dm Rijksdag jgjeh'ouden, die onder de tegenwoor dige vredesstemmiiitgj door de heelo wereld met ongeduld verbeid is. Hij begon, dadelijk te spreiden over de onderliandelinigen ,te Brest-Litofsk, die hui- ten!gewoon moeilijk! zijn, eni de delegatie der Centralen heeft zich) meopdare malen afgevraagd of biet de Russen ernst is met den vrede. Toch! wanhoopte liij nog niet. Naar het EhgeTsch vaas Mevr. ALFRED SIDGW'/CK. 69) „Mijn bieste meisje," zei bij onbehaaglijk, ,,ik geloof, dat je piet veel ouder dan RosaJindiei beint. Hoe oud hen je?" „Dc bletn veel ouder dan Rosalinde. De ben vjjf ejn twintig." „Bd ben twee ein veertig." „Wat hbeft de leeftijd er mee te, ma ten? 'Als je zestig-,was, zou jo tocih' de eesnjge main' In d<v wfeïdd zijn." „Dat hoop ik niet," zei Simon. Zij kon! piel krijtachtiger wit worden dam, de düdde poeder, waarmee haar gelaat bedekt waa/maar Samojn zag nam haar oogen, ütex zij bloos ein verward was. „Hoe kan je werk groot zijn, als je aard ook riiet groot is?" riep zij. „Dat moet hij zijn." „Ik geloof, dat hij nogal klein is," zei Simon vriendelijk. „Hoe zoo?" „Och", ik houd v&n een rustig leven, en orde en gemakweet je. Ik wil als een neger in-mijn atelier werken en naar huis gaan voor een middagmaal, dat voor een man past Ik wil mij vestigen. Ik heb ge noeg van het zwerven." „En ik wil met je zwerven," zri V. re lief do Oekraïne dacht hij spoedig tot •ePn overeenkomst te geraken, die vooral op economisch gebied voordeelig zal zijn. Een negatief resultaat werd met de Entente bereikl, doordat deze niet dan wemsch Ite kennen, had gegeven aan de onderhandelingen deel te nomen. Daardoor beschouwde hij de Centralen niet meer gebonden aan de grondslagen van een algemoenen vrede, welke door de Russische delegatie was vastgelegd. Daarop een be gin makende aan de bespreking der rede- voeriojgen van Lloyd George en Wilson, herinnerde von Hertling er aan, dat de eerste belangrijk zijn toon gewijzigd heeft, hoewel hij geen emstigen wil naar vrede in zijn rede ziet. Vervolgens ging de kan selier in 't 'kort de voorgeschiedenis van den oorlog na, waarop hij wees op de vijandelijke coalities, die zidïï tegen de Centralen vormden, waartoe Koming Ed ward VII indertijd den stoot gegeven heeft. Ook do geschiedenis van Elzas Lotharingen kroeg een Leurt en hij toonde z.i. aan dat het toevoegen der provincies dn 1871 aam Duitschland geen annexatie, maar juist een des-aimnexatie geweest was. Als 'volgt besprak hij nu de redevoering vam Wilson, waarvan hij de dooir den Amerikaamschen President 14 genoemde punten, elk afzonderlijk behandelde. Ook lncnin had hij een geheel anderen geest <lam vroeger bespeurd. Over de vrijheid der zeeën bestonden geen rneemngbven-chillen. In de hoogste mate echter belangrijk zou het voor de vrijheid der scheepvaart in de toekomst zijn, dat van de sterk bevestigde steunpunten voor de vloot op de balangrjjkste interuationa'e ver keerswegen, gelijk t ngeland in Gibraltar, Malta Aden, Honkong en oi Falklands .eilanden en op verschillende andere plekken bezit, zou kunnen worden afstand gedaan. Duitschland is eveneens voor de econo mische beperkingen, terwijl het ook een voorstander is van beperking der bewapening, üe eerste 4 punten van Wilson's program zijn dus overeenstemmend met die van Duitschland, Over de practische doorvoering van beslechten, der koloniale eischen en ge schillen zou men op eenige moeilijkheden stuiten. Het groote koloniale rijk Engeland, zou eerst z'n krachten eens aan deze theorie kunnen beproeven. De eisch van ontruiming der bezette ge bieden in Rusland kan alleen met die re geering besproken worden, omdat de Entente niet aan de onderhandelingen te Brest Litofsk heeft willen deelnemen. Ee»i vooi behoud werd door von Hertling gemaakt ten opzichte van de Belgische kwestie, hoewel de gewelddadige inlijving nooit een onderdeel van 't program der Duitsche politiek heeft uitgemaakt. Het bezette Fransche grondgebied vormde een kostbair ruilobject, waarvan de inlijving evenmin in de officieele Duitsche politiek lag. Ten aanzien van afstand van rijks gebied verklaarde hjj, dat daar nimmer sprake van kon zijn. Wilson's eischen be treffende de Oostenrijksche nationaliteiten van Servië, Roemenië en Montenogro raak ten de belangen van Oostenrijk, waaraan de beantwoording hiervan werd overgelaten. De integriteit van Turkije vormde een levens kwestie voor Duitschland, terwjjl de regeling van het Poolsche vraagstuk overgelaten moest worden aan de Centralen en Polen, aangezien de Entente nimmer voor de Polen was op gekomen. Tegenover het vraagstuk van een volkerenbond staat Duitschland sympathiek. Daarna erkende von Hertling dat beide redevoeringen grondbeginselen voor een al gemeencn vrede bevatten, waarna* hij den wensch uitsprak dat de Entente met nieuwe voorstellen zou komen, die ernstig overwogen zullen worden. Hierna begonnen de debatten. De basis voor een vrede is er en uit von Hertling's rede kan men tusschen de regels door den gesmoonlen wil van hot volk lezen, dat naar vrede snakt. Indien de Entente over enkele punten hier kan stappen, zooals bijv. het Elzas Lotharingsche vraagstuk, dan zou men spoe- nica, „Ik zou don geheelen dag voor je willen poseeren en 's avonds jo eton koken. Ik zou gelukkig zijn, aJs ik jou kon dienen." „Als ik jonger was," zei Simon, ver legen, want ofscho Veronica's programma niets aantrekkelijk.*- voor hem had, wilde hij niet Ondankbaar schijnen. „Als ik jon ger en ongetrouwd was „Wat is een huwelijk? Een paar woor den opgezegd door een geestelijke, je naam in een boek. Wat boteekent.'een huwclijk voor jou en mij?" „Dat is loon standpunt, dat'ik nooit heb ingenomen," zei Simon. „Maar jo hebt er naar gehandeld," zei Veronica, en toen zij de woorden gezegd had, wist zij, dat zij te ver gegaan was. Hij keek haar aan met een koude stille woede, die haar beangstigde. „Oh! vergeef mijl vergeef mijl" riep zij uit. „Alsof het mij kan schelen wat je ge daan hebt. Alsof het er wat op aankomt wat de' mensahen doen! Wat jo bent, dat is alles." Simon was stil, omdat'hij niet wist wat to zeggen; maar zija gelaat werd zachter,, toen hij naar het meisje keek, dat nog aan zijn voeten knielde. Hij wilde niet onvrien delijk zijn en hij was bang om vriendelijk to zijn. Hij voelde zich als een dwaas, maar)in het maanlicht zag hij er uit ais een rechter, ernstig en niet toegevend. ,We konden zulk cc-n heerlijken tijd samen hebban," mompelde zij. „Zelfs al duurde hel niet altijd, zou het do moeite diger tot een vrede komen, dan nu te ver wachten is. Maar dit zijn levensbelangen, waaraan tot dusver door heide partijen hard nekkig vastgehouden wordt. We komen op von Hertlings rede een volgenden keer te rug. Uit alles blijkt dat von Hertling Wil son's rede wel eu die van Lloyd George niet als een grondslag voor vredesonder handelingen beschouwd. In liet Pruisische Huis van Afgevaardig den werd behandeld: het recht van de staatsambtenaren om aan de politiek deel te nemen. De onafhankelijk sociaal-demo craat Hofmaan hesprak het streven van de Vaderlandsche partij. Hrj meende, dat deze slechts tijd wiide winnen om invloed, uit te oefenen op de onderhandelingen te Brest Litowsk. Laten de gebeurtenissen in Oostenrijk oen waarschuwing zijn, aldus spreker, die her haaldelijk in de rede weid gevallen. Bij de verdere discussies kwam het tot storm achtige looneelen. Von Seidlitz verklaarde, dat door Hofmaan besproken dingen niet aan de orde waren. Engeland. Zeer belangrijk blijkt de arbeidersconfe- renlio in Nottingham te zijn. De voorzitter Purdy wees er op dat alles door de natio nale arbeiderspartij gedaan moet worden om te verhinderen, dat de Russische ka meraden een afzonderlijken vrede met de Centrale Mogendheden sluiten. Niets zou rampspoediger voor de democratie rijn. In den loop van zijn rede maakte Punly gewag van Amerika's deelneming aan den oorlog in het belang van de beschaving en democratie en herinnerde aan Wilson's duidelijke en niet mis tc vatten verkla ring, dat Amerika in den strijd ging niet voor verovering of voordeel, maar om te helpen aan de bevrijding van de wereld van de militaire autocratie, wair ook. De Labour-Partij heeft indertijd in een resolutie den wensch uitgesproken, dat de oorlog tot een zegevierend einde zou wor den gebracht. Nu onze regeering on die der Verocnigde Staten de grondslagen he kend hebben gemaakt, waarop zij bereid zijn te onderhandelen, blijven de centrale mogendheden voor het vooirtduren van den oorlog alleen verantwoordelijk. Indien Duitschland en zijn bondgenooten niet willens zijn om te verklaren, dat zij de beginselen aanvaarden, die onze regoe- ring en Wilson hebben opgesteld, dan moe ten wij vechten totdat een zuivere vrede de volken der wereld in staat stelt om in veiligheid te leven. Wij moeten volhouden totdat de overwinning verzekerd is. Purdy's rede maakte een diepen indruk en raakte den toon van groote vaderlands liefde, die in overeenstemming is met de democratische beginselen. Henderson diende daarop een motie in, waarin de regeeringen der Geallieerden ver zocht worden hun oorlogsdoel bekend, te maken. De motie keurt voorts de maatre gelen voor de conferentie op 20 Februari te Londen goed en verlangt, dat faciliteiten worden verleend voor het bijwonen van een internationaal congres in hot een of andere onzijdige land, bij voorkeur jn Zwit serland. Na eenige luidruchtige voorvallen werd verklaard, dat de motie met enkele stemmen tegen aangenomen is en werd de conferentie verdaagd. Do voornaamste Engelsohe bladen wijden waardoeremde On instemmende beschouwin gen .aan do redevoering van Purdy, en doen mot name de schrille tegenstelling uitko men tusschen de democratische strekking van het daar tor sprake gekomen oorlogs doel en de annexionistisdhe manoeuvres der Czcmins, Ruhlmanns, Heiflings en Hoff manns. De stemming, die men verwachtte dat op de arbeïidersconfcrcntic te Nottingham uiterst eritiek zou worden, is .tor zijde gelegd. Over hot besluit, waarop men zeer had aangedrongen en waarbij voizociht werd dat de arbeiders zich uit de regeeriing zouden .terugtrekken, is niet gestemd. Het voorstel was gedaan, met 1.858000 stem men tegen 722.000. Henderson deed een ber» j> op de ver gadering, het besluit niet te aanvaarden. Het zou do regeering breken en een be lemmering zijn voor 'n vroegen vrede. „Ik zal nooit meer deel uitmaken van een regeoriug, indien niet de arbeiders daarin de overhand hebben," voegde hij er aan toe. Rusland. waard zijn." Zij hield zijn knieën nu omklemd en keek naar hem op met oogen, die al haar vurig begeeren uitdrukten. „Neem mij met je mede," fluisterde zij. Ilij had nog tijd zijn hoofd te schudden als teeken van ontkenning en zij om op te staan, toen zij buiten de deur wat hoor den; maar toch, toen de deur openging en mevrouw Cloudcsby binnenkwam, kreeg de vrouw den indruk van een tooneel, dat door haar komst verstoord werd. Zij keek naaij haar echtgenoot en zag dat hij ver licht was; zij keek naar Veronica en zag dat zij hevig vertoornd was over haar komst. „Zij beginnen te dansen," zei zij tot Simon. Hij stond op. Veronica ging op den rand van het open raam zitten. „Het as liier voel prettiger. Ga niet naar beneden, mijnheer Cloudesby," zei zij. „Ik ben gastheer. Ik moot," zei bijl „Dan kom ik ook en wil met u dansen," zei zij. Anna Cloudesby kwam wat verder de kamer in. Het maanlicht scheen op haar ook eis in openbaring, op den statigch vrede van haar gelaat en gestalte en op*de pracht van haar haar en de juwoolen daarin. „Ik wil je spréken, Simon," zei zij; en toen wendde zij zich tot Veronica. „Mijn neef vraagt naar u," zei zij. „Ilij hoopt dat u 'met hem zal dansen." Een oogenhlik balanceerde Veronica ge vaarlijk op den vensterrand. Zij keek naar Simon voor een teeken, maar hüjl maakte Acht van de slachtoffers van de straatge vechten op 18 Januari, den dag van de opening van de Constituante, zijn met eenige plechtigheid begraven. Zij worden begraven op het Prevhrogenski-kerkhof, vijf tien, mijlen van Pelrograd, eni duizenden volgden den lijkstoet op den langen weg door de jnatto sneeuw. In den stoet \v«r den banieren meegedragen, waarvan één het opschrift droeg: „Aan hen. die vielen in den strijd voor de macht des volks". Aan het hoofd gingen leden van de Con stituante en vertegenwoordigers van ver schillende organisaties, van den Bond tot verdediging der Constituante en boeren- afgevaaixligden. De dooden werden in, één graf gelegd. Er werden vele redevoerin gen gehouden, waarin de autocratie van de bolsjevifcL werd veroordeeld en verge leken met die van hel Tsarisme. Er kwamen geen onaangename incidenten voor. Volgens een Havas-bericht uit Petrograd, hebben de volkscommissarissen het in be slagnamen van Kerenski's crediet op de staatsbank bevolen en eveneens zijn tegoed bij dc Internationale Handelsbank. Ilot to taal bedraagt, naar men zegt, 1.477.730 roebel. De gematigde en rechtsstaande afgevaar digden der constituante hebben, naar Duit sche bladen uit Stockholm vernemen, be sloten, het ontbindmgsdccrcel niet té er kennen. AVci moesten zij te Petrograd voor het geweld wijken, maar zij achten het niet onmogelijk, de constituante te Moscou bijeen te doen komen. Lenin heeft een bevel uitgevaardigd tol inhechtenisneming van dc moordenaars der twee Russische ex-ministers. Men is den misdadigers op het spoor. Een order van de volkscommissarissen keert zich tegen de dreigende stemming in de hoofdstad van Rusland, waar de bolsje- wiki tegenwoordig niet over toereikende! krachten beschikken. Men vermeent, dat de Petrogradschc regimenten de bolsjewiki niet meer blindelings toegedaan zijn, doch zich bij een nieuwen onlbrandenden burgeroor log onzijdig zullen verklaren. De bolsjewiki treffen tegenmaatregelen door getrouwe ma trozen en Finselic troepen te baten aanruk ken, alsook door verstérking van dc Letti- sclie scherpschutters. Bedenkelijk is ook de djigelijksche ver scherping der lcvensimiddcLoncrisis. Do Pravda zelf noemt do toestand der volks commissarissen kritiek en beweert, dat Fi- lonenko, Sawinko en Kerenski zich voor de organisatie van een nieuwe omwen teling in Petrograd hebben tiitgc- sproken. In alle straten wordt men door aanslagen er aan herinnerd, dat Petrograd zich in staat van beleg bevindt. Oostenrijk-IIoiigarije. De stakingsbeweging onder do Woensehe arbeiders is geëindigd. Ook uit de provincie komen berichten, dat overal hot werk voor het grootste ge deelte weer 'is hervat. Ook im Boedapest hebben de arlieidctrs- leidors zich tnet de regeering in betrekking gesteld; zij hebben dr. Ale.xonder Wekeiié een memorie overhandigd, waarin de ieenlui ten der orlieideisvergaderingen werden uit eengezet. 'Daarin wordt de wensch uitge sproken, naar oen viedc zonder annexaties, op den grondslag van hol zelfbcsiemmings recht der volken, en op oen herziening van het kiesrecht, in don geest van het inge diende ontwerp; zoo de Tiszapartij zich togen de Iwhandeling zou verzetten,, moet hot IIuls worden ontbonden.. er geen. Ilij stond nu onbeweeglijk met zijai rug naar het raam en wachtte, dat zij heen ging. Daarom kwam zij er af en in de kamer. „Ik ben ontslagen, niet waar?" zei zij tot hem. Zij had nog geen 'notitie genomen van de tegenwoordigheid van zijn vrouw, behalve door haar siddering van toorn, toen Anna kwam. „Ik wensch je geluk," zei Simon onver schillig, maar zij begreep hemen -toen zij met een venvijtcaiden blik tot hem opkeek, zag zij toevallig haar eigen gezicht, meel achtig wit, met roode lippen en groene schaduwen, onrustig en toornig. Hot xvas leelijk. Zij - zag het in a"! Stijn leolijkheid weerkaatst naast dat van Anna, en met een rilling van afkeer stak zij haar handen op, als om het a£ te weren en snelde de kamer uit. Toen zij weg was, slaakte Simon een zucht van dankbaarheid on ging inden gemakkelijken stoel hij bet raam zitten. „Voor ditmaal ben ik het met de Tufts eens," zei hij. „De toestand is onmogelijk en wij moeten er een eind aan maken. Ik wil geen dag langer om RosaJindc wachten. Of jij komt hier, Anna, öf ie moot plaats voor mij maken in jo huis." „Ik^doe geen van heide, domme Simon," zei zijn vrouw. „Wat dan?" vroeg Simon. „Wij moeten iets vaststellen omtrent Ro salinde en dan zullen wc weggaan .uj samen." „Vanavond? In mijn auto?" „Neen. Niet vanavond." „Morgen dan?" „Neen. Morgen niwt" „Ik wil niet langer dan morgen wachten." Do minister verklaarde wat het eerste punt betreft, dat de Hongaarsche regee ring de door Ommin uitgesproken vredes- lxxloclingen volkomen en van ganscher liarto ondersteunt. En wat het kiesrecht betreft, verzekerde do minister, dat de rev goering met het kiesrecht staat en valt. Zij zal alles doen om het tol standkomea dar wet te bevorderen. De minister legde vervolgens een bevre digende verklaring af over" de levembmid- delenverdeeling. Vooraanstaande mannen van de Weener beurs» voor economische producten zullen zich nog in d»ezo week, volgens de „Neue Freie Presse" nnar Berlijn begeven, om over eeu gemeenschappelijke organisatie van den korenaanvoer uit Rusland en de Pekraino met Duitsche en Hongaarsche deskundigen te onderhandelen. België. In antwoord op de pauselijke vredesbood- schaj» j-iclitle de koning van België den 24- sfcn December j'.i. oen schrijven tot denj jiaus, waarin hij zijn wensdien aangaande een rechtvaardigen duurzamen vrede met die van den heiligen stoel vereenigjde. Tevens bracht Üe koning den paus een nota van zijn regeering over, waarin wordt gezegd, dat de Belgische regoerimgj, na bestudecring van de boodschap, tot de verblijdende conclusie is gekomen, dat de hoogste christelijke autoriteit het onrecht erkent waarvan België het slachtoffer wietrd en ook de noodzakelijkheid inziet, dat dit onrecht hersteld worde. De Belgische regeexing eischt integriteit vim Jiaar grondgebied hier en in de kolo niën, zij wemscht ten opzichte Van haar militaire m economische politiek volko men vrij te staan. Deze voorwaarden zijn voor haar onaf scheidelijk aan een rcciitvaardigeai vrede verbonden. Argentinië. De Argentirjnsche Senaat heeft met alge- meene stemmen de conventie tusschen Ar gentinië, Frankrjjk en Engeland betreffende den aankoop van den Argentijnschen graan oogst goedgekeurd. Amerika. In de Acudemia-kolenmijnen te Stellarton beeft een vreeselyke ontploffing plaats gehad. Er worden 78 per.-oren vermist; er is wei nig hoop hen te redden. Ter zee, Twee Duitsche' duikbooten en een Engelsch ooilogsschip leverden slag voor de kust van het eiland Hxerro. Gendarmen vonden later twee Duitschers, die verklaarden te belmoren tot de bemanning van de »U 294" en 295"over het lot van de duikbooten wisten zjj verder niets mee te deelen. Een niet officieel telegram verklaarde, dat een Britscbe torpedobootjager drie Duit sche duikbooten heeft aangevallen. Twee gelande Duitschers verklaarden te belmo ren tot de equipage van de „U 12G", welk vaarüng door Britsch kanonvuur in ilen grond werd geboord. Zij konden geen inlichtingen geven over do beide andere duikbooten. Ho Fronten, Het Westelijk oorlogsterrein bood de laatste 24 uur niet veel nieuws en zoowel de F ransche en Engelsche als Duitsche leger- bei'ichten spreken over geen bijzondere ge beurtenissen. In België werd artillerievuur gewisseld in den sector van Nieuwpoort- De Duitsche afdeehng, welke in de Tran che linies ten Oosten van Nieuwpoort door gedrongen was, is onmiddellijk vei dreven. 0j> den rechteroever van de Maas was de artitleriüstrijd vrij levendig in den rector van heuvel 344 en aan het front in het Chau- rnebo.reh. Op het laatste punt is een raid der Duitschers, welke op een levendig bom bardement volgde, onder het vuur der Fran- schen mislukt. De Italianen berichten van hun front be llaar handen lagen in de zijino en zij zag in zijn oogen, hoorde in Zijn stem, dat zij de grenzen van zijn geduld bereikt had. „Als Rosalinde met ons wilde komen mompelde zij. „Ik wil haar niet mee hebben. Ik wil alleen jou." „Simon I" „Zij heeft je vijftien jaar voor zich zelf geluid. We zullen samen voor een paar we ken weggaan. Je hebt gelijk, Anna. Je hebt altijd gelijk. Het is beter dan hier te blip ven. Wc zullen gaanwaar zullen we heengaan? Ik houd van een Ilaliaanschen, zomer op hooggelegen plaatsnatJk weet er oen „Ik denk, dal ik dc Tufts zal moeten vragen om Rosalinde bij' hen te nemen," zei Anna, lachend. „Maar zij houdt niet von hen." „Dat verbaast me niet," zei Simon, en na een oogenhlik aan het raam on cm langen blik op de verlichte zee en lucht gingen zif samen naar beneden naar hun gaston. Zij hadden niet over Vyronica ge sproken, hoewel zij voel aan haar dachten. Toon zi] de danszaal bereikten, was een one-step in vollen gang. Dc Tufls en Amy Pringle waren verdwenen, maar Tony, was niet met hen medegegaan. Hij maakte gek heid mot eon van Simon's modellen, oen jonge vrouw met de houding van oen Juno, die de Japansche kimono, die zrf aan tafel droeg, afgedaan had. en nu ia oen vuur rood badkostuum danste, Daan en Rosa linde dansten ook. Veronica Teal was niet in de kamer. I 1 fïïW' 'irvolafy -*»e courant Ycricft^jat dagelQks, met *i> aoudering ran Zon- «n Feestdagen. Prijs per kwartaal, met inbegnp ran 5 eta. incassokosten: 11.30; franco per post f 1.73 Prijs per week10 cents, Afzonderlijke aimmeri 3 cents. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Adi kdrertentiSn roor hot eerstvolgend nnm- mer moeten vóór twaalf nur aan bet Bureau beaorgd *ijn. Een bepaalde plaats van adrertenticn wordt niet gewaarborgd. SCHIEDAMSCHE COURANT fnje der AdvertentlÈa: ran 1 r ISO; iedere regei meer 25 cents. See>m« Ml cents per regel. Advertentie iel Zaterdagavondnnmmer met 10 °/e "rt«- ging. Incassokosten 5 centspostkw 10 cents. Tarieven van adverientkn bij abonn«to»av zijn aan het Barean verkrijgbaar. Dagelijks worden Kleine Advertentidn o>- genomen a 40 cents per advertentie v» hoogstens 30 woorden; ieder woord meer 21 j cent, bp vooruitbetaling aan bet Bureau t® voldoen. m

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1918 | | pagina 1