I I i i i Schiedamsche Courant. Uit de Tweede Kamer. 1 G Kerk en School "1 i TWEEDE B'LAD m (Zaterdag 23 Maart 1918, No. 15709.) Hoe interessant het conflict Treub-Posthu- ma ook wezen mag, hot werd in de afge- loopen week natuurlijk geheel overscha duwd door do moeilijke positie, waarin wij thans, dank zij „den beschermers der kleine naties", verkeeren. Voor propvolle tribunes, terwijl honder den daarop geen plaats hadden kunnen krijgen, en voor een, wij zouden haast zeg gen in angstige spanning afwachtende Ka mer, deed Minister Loudon de mededee- jjng,' dat de Nederlandsche Regeering een voorschot van 100.000 ton tarwe had ge vraagd op de 400,000 ton, die haar door de Geassocieerde Regeeringen waren be loofd; dat deze toen daarvoor als voor waarden stelden, dat dan ook voorloopig het gedeelte onzer scheepsruimte, dat zij bij de definitieve regeling zouden krijgen, reeds aanstonds aan haar zou worden af gestaan. En dat onze Regeering, met het oog op do belangen der volksvoeding, be reid was daarop in te gaan, toen plotseling daarbij nog als eisch werd gesteld, dat onze schepen ook in de gevaarlijke zone zouden varen.-De Nederlandsche Regee ring protesteerde tegen dien onrechtmati- gen eisch, ma^r toen het bleek, datDuitsch- land niet in staat was om ons binnen twee maanden de vereischte 100.000 ton graan te leveren, gaf de Regeering toe| daartoe genoopt met het oog op den nood van Moederland en Koloniën, zich daar mee tegelijk verzekerende van het" grootste deel onzer koopvaardijvloot, wat voor het heden en de toekomst van niet weinig be lang is. Zij verbond daaraan echter 4 voor waarden lo. dat die schepen geen troe pen of oorlogshenoodigdheden zullen ver- voeten; 2o. dpt zij" niet bewapend zullen zijn; 3o. dat de bemanning daarvan geheel vrij ijtal blijven of zij aan de vaart zal deelnemen of niet; 4o. dat de eventueel vernietigde schepen (de Duitschers zullen natuurlijk al hun best doen deze met hun duikbooten op te blazen) onmiddellijk na den oorlog door andere vervangen zullen worden Verder kon en mocht, aldus besloot Minister Loudon, de Regeerijjig niet gaan Onze Minister van Buiten] andsche Za ken staat, en dat terecht, voor het beleid, waarmede hij tusschon de gevaarlijke klip pen weet door te zeilen, in een zeer goed blaadje bij de Kamer, maar toen hij uit gesproken had, waren de blikken allesbe halve vriendelijk, en het was goed, dat de voorzitter, op grond dat de Kamer deze mededeehng onvoorbereid bad ontvangen, de discussies daarover uitsleld? tot den volgenden dag. Het nam niet weg, dat de heer De Savornin Lohman reeds met een enkel woord van zijn verontwaardiging liet blijken, en dat de heer Nolens p'rotestcerde tegen do handelingen van de zoogenaamde beschermers der kleine naties. De Regeering draagthier zeker groole schuld, niet over haar houding, die inder daad het uiterste was wat een kleine natie tegen een grooten rechtsverkrachter kan doen, maar over het feit, dat zij' deze heelc zaak behandeld heeft, zondfr de Kamer daarin te kermen, zonder zich, ook in Co mité-Generaal niet, er van te vergewissen, wat de volksvertegenwoordiging in deze wilde. Hier hebben wij' weer een staaltje van het verkeerde begrip, dat trouwens in alle landen hëerscht, dat de buitonland- sche aangelegenheden aan de contróle van het Parlement moeten worden onttrokken. Harde woorden zijn daarover dan ook ge vallen; de heer De Savornin Lohman zeide, dat ide Regeering zoowel de vertegenwoor- - diging des volks als haar individueele leden en de leiders der partijen is voorbijgegaan, niettegenstaande zij niet lang geleden be loofde de gewichtigste zaken met hen te behandelen als het landsbelang het niet verbood; de heer Troelstra verklaarde op niet minder heftigen toon dan de afgevaar digde voor Goes, dat het zoo niet langer kon; dat een "Parlement, dat zichzelf res pecteert en een volk, dat niet door enkele autocraten wil worden geregeerd, als het zijn levensbelangen geldt, zooiets niet lan ger kan dulden; de heer van Raai te zeide, dat' het zich thans wreekt, dat de Regce- ring»'in haar bhitenlandsch beleid en al wat daarmee ïn verhand staat, de Kamer niet voldoende in vertrouwen neemt, en niet tracht meer in contact met haai* te handelen, en de heer Van der Voort van Zijp liet zich in denzelfden geest uit. Dat de zaak anders zou geioopen zijin, als ze geioopen is, mag wei hieruit blijken, dat toen den dag daarop Minister Loudon verklaarde, dat hij inderdaad verkeerd had gehandeld door do Kamer niet intijds over deze aangelegenheid te raadplegen, de ge moederen zeer bekoelden, en de hcele zaak afliep met een woord van dank aan, de Regeering voor haar inlichtingen. En de <vmoederen hadden bekoeling noo- dig, want ze waren zeer verhit; daar was de heer do Savornin Lohman, die in al de optimising van zijn benijdbaar onverwoest bare jeugd, de Regeering verweet dat zij er aan getwijfeld had, dat de Kamer, d. L het Nederlandsche volk, niet liever honger zou Jijden dan haar rechten prijs geven. Is, zoo zeide hij, met-een hoos oog op den .heer Nierstrasz, wien hij blijkbaar al lang wat bad toegedacht, de Regeering wellicht onder den invloed van den heer Nierstrasa gekomen, die als censor morum in de Ka mer optrad en die meende, dat de leden van dit hooge college geen weerstand kón den bieden aan, het gerammel met de rijks daalders der Regeering. Is daardoor de Kamer zoozeer in haar achting gedaald, en zijn de reederijen zoo zeer in haar achting gerezen, dat zij meer aandacht aan de belangen dier reeders wijdde dan aan de handhaving van de eer des lands? (Deze steek op den heer Nierstrasz, die in de Kamer nooit anderq dan de reedersbelangen, d.i. dus zijn eigen belang heeft voorgestaan, was geducht raak.) Daar was de heer Knobel, wiens haat tegen de "Engelsehen over het feit, dat ze den Transvaal vertrapte, zich bij deze gelegenheid lucht gaf; daar was de heer van. Doorn, die rood van toom veri klaarde, dat hij zijn vaderland niet den weg van Griekenland wilde zier. opgjan, en die de Regeering het vertrouwen opzeg de in de leiding van ons volk. Maar gelukkig ontbreken ook de bezadigde woor den niet. Daar was de heer Patijn, die er op wees, dat men, hangende de onder- hamdehnig, geen pressie op de Regeering moest oefenen, omdat, deed de Kamer dit en hij erkende daartoe haan volle recht zij met de beste bedoelingen de groolè moeilijkheden waarmede ons va derland te worstelen heeft, nóg zou ver zwaren. Daarom was hij er voor zich bij de verklaring van de Regecnng neder te loggen, aan haar blijVe de beslissing en de verantwoordelijkheid, die "niemand haar zal 'benijden. En de heer Nolens, zakelijk en nuchter als altijd, herinnerde er aan dat dit "Kabinet nu 4 jaar lang 'tus- sóhen de klippen en klipjes heeft weten door te laveeren; dat men al dien tijd niets anders gehoord hoeft dan lof voor Minis ter Louaon, en dat het nu met aangaat bij de eerste mededeel in g, die niet naar den zin is van de fier-gestemde Neder landers om direct de lakens am te kee- ren. Hij noemde de geheel© zaak zoo ingewikkeld, dat men wat,voorzichtig moet zijn mot zijn afkeuring, en ook de heer Marchant drong er op aan, nu wij eenmaal zoover gekomen zijn, de Regeering to steu nen. Den volgenden dag waren de hekken geheel verhangen, en dat niet alleen om dat Minister Loudon beloofde in het ver volg over alle jgewichtige aangelegenheden met de Kamer overleg te zul lep plegen, en ook niet zoozeer, omdat hij thans m alle bijzonderheden trad, waaruit wij de overtuiging putten, dat de Regeering in derdaad niet anders kon doen dan-ze deid, maar omdat hij thans hel; nationale geluid deed hooren, dat in. zijn eerste rede geheei ontbrak. Nu weten Amerika en Engeland dat niet 'alleen het Nederlandsche Parle- fnent diep verontwaardigd is over hun rechtsverkrachting, maai- dat ook de Re geering daarmee geheel accoord gaat. Het deed. zoo goed den Minister te hooren zeggen, dat hij met trots en voldoening de uitbarstingen van verontwaardiging en tooTn heeft gadegeslagen, omdat hij als Nederlander met al zijn hart opkomt tegen onze positie tusscben hamer en aambeeld, waarvan wij meer en meer de dupe wor den. Eu dat de Regeering aanvankelijk van plan was to weigeren, maar dat ze daarvan met het oog op de volksvoeding afzag. Maar de Regeering heeft verder te zien, en hij zou wel eens willen weten wat diezelfde menscken, die nu zeggen Men had liever moeten weigeren, over een paai* maanden zouden gezegd hebben, als er geen brood meer was. Zoo is het. Wij nemen zonder reserve aan, dat een man als Lohman liever den hongerdood zou sterven dan toegeven, maar dat wij van onze bevolking, die over elke ontbe ring, duo haar de oorlogstoestand oolegt, moppert, zoo niet openlijk demonstreert, iietzeïfdc zou bobben mogen verwachten, wil er hij ons niet inHet staat natuurlijk prachtig, als mep, zooals „De Niènwc Rot- terdamscke Courant" deed, -er zelfs het beleg van Leiden bij haalt, en wijst op heter Adriaanszoon ivan 'der Werff, die slechts over zijn lijk den vijand de stad w ïlde zien binnentreden, maar hier is mets te winnen. 'Ook de Transvalers hebben voor den Engelschen beschermer der klei ne naties "het hoofd gebogen, toen dezen het mot de Concentratiekampen op de ver nietiging van ihun ras toelegden, en wij verkeeren in teen analoog geval. De Kamer zag dit zoo goed in, dat do heer de Sa,- vornin Lohman 'in twóeden termijn geheel zweeg, en de heer v. Doom bond een heel eind in. Als zich nu, maai- niet ba- waarheidt, dat de vier waarborgen, door de Regeering gevraagd, niet worden ge geven; in dit opzicht zijn wij alles be halve gerust, want ai lijden „wijl niet aan) proklilscho tof pratlatsohe neigingen, dit leert de geschiedenis ons toch allen, dat, als Engeland den'bijnaam, kreeg vain het trouwelooza Albion, dit duibbel en dwars verdiend is. - Het sprak wel vanzelf,'dat Treub onder het wicht van Loudon's mededeeling in zeer ongunstige omstandigheden sprak, maali' hij was zelf ook mat; misschien wel door de wetenschap, dat hij de Kamer niet met zich mee zou krijgen. En wij moeten eerlijk zeggen, dat zijn rede ons heeft teleurgesteld, omdat van het plaat sen van een stelsel-Treub tegenóver een stolsel-Posthuma toch eigenlijk geen sprake was. Zeker, tyj gaf eenige groote lijnen aan, de regeling der productie moest meer van onderen opkomen dan van bovenaf gedecreteerd; niet de individuen, maar de gemeenten moesten aansprakelijk gesteld worden voor het leveren van een zeker quantum grondstoffen (Zwitsersch sys teem); verder zal kort vóór den oogst ge- meentegewijze moeten opgenomen worden, hoeveel van bepaalde pioducten kan ge leverd en dus moet geleverd. Men moet niet alles opvorderen, maar een klem gedeelte ter beschikking van boeren en tuinders laten. De bevoegdheden van de gemeenteraden in zake dè Distributie moe ten overgebracht worden op een Rijkscom missaris en de invoer en uitvoer geheel worden gecentraliseerd. Eindelijk moeten zijt die produceeren of invoeren, hun kos ten terugkrijgen inet een matige winst. Zeker, hier worden nuttige wenken ge geven, paar dit alles helpt ons voor het oogenblik niet, daar er heel wat tijd mee zou heengaan eer dit alles op het bestaande stelsel was overgebracht, en de vraag rnag wprden gesteld, waarom de heeryTreub, toen hij m Februari 1917 als Mmistervan Financiën terugkwam, zijn „stelsel" niet direct heeft uitgewerkt, en in concreten vorm aan het oordeel zijner ambtenooten onderworpen. De conclusie was, dat er een diepgaand verschil van opvatting is tosschen hem en Posthuma, al is er dan ook geen per soonlijk conflict, hoeveel daaromtrent dan ook in het land en -door den heer Durjs moge worden gefabeld. En met allen aan drang verzocht hij de Kamer vóór het Paaschrecès zich uit te spreken, of ze door wil gaan op den weg, waarop Posthuma ze leidt, maar dan kan hij niet langer de verantwoordelijkheid voor het beheer van onze'financiën op zich nemen. Hij erkende, dat zijn optreden exceptioneel was, maar hij achtte het zijn plicht de Kamer te waarschuwen. Bxcoptioiieel is hier •echter oen verkeerd woord, "inconstitutioneel' had het moeten luiden. Deze zaak had in den Ministerraad moeten uitgevochten worden, en Treub had moeten heengaan, toen het hem bleek, dat Mjn collega's achter Posthuma stonden. Zou dan de Kamer op de hand van .Treub geweest zijn, dan zou daaruit*een ministerscrisis zijn ontslaan, die tot 'Kabinetcrisis ware ge groeid, en die misschien Treub als Kabi netsformateur had doen wederkeeren Nu zijn alle constitutioneele verhoudingen op den kop gezet, 'en de heer Gort van der Lmden heeft tevergeefs" getracht dit goed te .praten. De premier wierp zich met alle macht in de bres voor Posthuma, al logde hij er dan ook den nadruk op, dat er geen verschil was tusschen Treub en deze, waar het do internationale poli tiek en de behartiging der Nederlandsche belangen gold. Hij legde er den nadruk op, dat Posthuma in, zijn val do geheel© regeering met zich mede zou sleepen, 911 dat geen partij de zedelijke kracht zou hebben die over te nemen. Met hot" weg zenden van Posthuma zou men wel kunnen bereiken, dat deze Regeering vrijwillig af trad, maar tevens een tijdperk van grenzen- looze verwarring stichten. En als dooi een votum van de Kamer een c.ri^s zou ontstaan, dan zou door do bijzondere om standigheden, waarin \vij leven, do crisis hoogst moeilijk op te lossen, wezen, en hoe ze ook werd opgelost, het zou altijd een slechte oplossing wezen. Zooals men ziet, werd uitdrukkelijk vermeden de Ka mer met ontbinding te dreigen Eindelijk werd er, om zoo te zeggen nog een be roep gedaan op Treub om te blijven de Minister van Landbouw had toch im mers zelf te beunen gegeven, dat wij op wijzigingen in de organisatie bedacht moeten zijn. Wie Treub kent, zal bet echter wel met óns eens zijn, dat' dit beroep op hem niet den minsten indruk zal maken. De replieken waren, dank zij onderlinge afspraak in de Kamer, kort, en gaven op een enkele uitzonderrrig "na, blijk, dat de Kamer onder den indruk van de droeve Lijden, die Nederland doormaakt, verlang de door onderling overleg tot het resultaat te komen, dat men zoowel met Treub als met Posthuma zou kunnen doorwer ken. Alleen de heer van Beresteijn maakte een uitzondering. In plaats "van ruiterlijk te bekennen, dat hij zich in zijn aanval op den Minister van Landbouw danig had vergaloppeerd, zocht bij zijn kracht in voör dezen bewindsman beleedigend© woor den, waarvoor hij natuurlijk tot Ae oude werd geroepen. Het verzoenende woord kwam van Mr. Marchant, die bet met den heer Troelstra eens was, dat de Kamer zich zon blamee- ren, als de debatten afliepen zonder resul taat. Daarom achtte hij] thans het oogenblik gekomen om door samenwerking van alle politieke (partijen tot een beslissing te ko men. Maar dan luistere ,do Regeering ook naar gegronde critiek, en wijze niet zonder grond af wat met klem van redenen wordt aanbevolen. Hij1 meende, dat aan veler grie ven zou worden fïgemoet gekomen als men In/zake de Distributie kreeg: lo. moer rechtszekerheid, 2o. doelmatiger organisa tie, 3o. rantsoeneering streng doorgevoerd. En daarom diende hij dc volgende motie in „De Kamer, van oordeel, dat tor wille van de Rechtszekerheid de instel ling van een Raad van beroep met administratieve rechtspraak in crisis zaken noodzakelijk is; dat allo gezagsorganen in dat van Overheidswege georganiseerde of ge controleerde bedrijfsleven een ambte lijk karakter behooren te hebben 011 hun financiën als Rijksfinanciën be hooren te worden beschouwd; dat dc rantsoenecring in levensmid delen algemeen behoort te werken; dringt er bij do Regeering op aan on verwijld maatregelen te nomen om in deze onderwerpen te voorzien, en gaat over tot de orde van den dag." Men ziet, dat met do aanneming van deze motie, vooral door de clausule 2, waar door de Minister van Financiën weer de volle contróle knjgt over do uitgegeven gelden, aan een van de hoofdbezwaren van den heer Treub' tegemoet wordt geko men. En tot den heer Treub' richtte hij de volgende woorden: „Onder de huidige om standigheden kan een raadsman der Kroon zijn post niet verlaten; hij! moet alles ver mijden wat opzien haart; hij moet in stillen eenvoud en met zelfverloochenende toewij ding zijn taak vervullen, en do zelfbeperking beoefenen, welk in ander opzicht van ambt- genooten wordt vereischt." Schoone woor den, maar zal do heer Treub- ze ter harte nemen? Hij is toch niet heel vatbaar voor goeden"'raad, maar zeker wel het mindt voor dien van zijn gewezen vriend. Mar chant. En ook tot den heer Troelstra ging een woord van den afgevaardigde voorDeven- ter; hij herinnerde hem aan .zijin uitspraak van-1914, dat het geen tijd wOs voor partrj- geschlllen, maar dat de partijen de han den in. een moesten slaan, om te zorgen, dat er in tNederland geen honger zou wor den geleden. En (de heer ter Spill sprak in den zelfden geest, eu diende een motie in, om vrijwel {inet dezelfde bedoeling als de heer Marchant tot verbetering van de levensmiddelmgvc'irzieningjte komen, op grond dat een geheele of gedeeltelijke re- geeringsensis in deze (buitengewone om standigheden zou zijn togen 's Lands be lang. Alleen do <heer v. d. Tempel stoor de zich niet (aan de moeilijke tijden, die wij doormaken, en diende een motte in, waarin de eisch werd gestold, dat onver wijld alle eischen van de arbeidersorga nisaties zullen vervuld, eischen met wel ker vervulling een,, zeer bijzonder groot aantal millioenen gemoeid is. Wij behoe ven daarvan slechts ,te noemen de dis tributie van rujidvleesch tegen goedkoo- pen prijs en 'de verstrekking van onder en bovenkleeding tegen verminderden prijs aan het minder 'draagkrachtige deel der bevolking, om onze lezers dit te doen inzien. Maar een goed sociaal-democraat houdt nooit rekening met het mogelijke, en behoeft zulks ook nooit te doen, om dat hij, als „hij, zooals iji 1913, uiige noodigd wordt van achter ,de groene ta fel woorden in 'daden om tie zetten, een voudig het hazenpad kiest. 1 Moge het de Kamer gelukken met de Regeering tot overeenstemming te komen. In deze tijden mogen wij aan het Bui tentand niet anders laten zien dan een eendrachtig Nederland, STADSNIEUWS. Flora Een zeeruitgebreid en varieerend pro grajnma wordt deze week in Flora xtge tilnvd,/ Als eerste nummer gaat het Jour naal, dat ons o.o. in Panjs eenige kiekjes geeft in instellingen, die haar ontstaan te danken hebben aamden hedendaagschen oorlogsgruwel, alles hed interesasnt en. getuigende van veel vernuft, doch waarbij men de verzuchting slaakt, dat het wel zoo wenschelijk zou zijp, indien al die werkkracht niet behoefd® gesteld te wor den in dienst van het alverwoestende mon ster. Verder kiekjes in Kief, enin een ondeelbaar moment zijn wp verplaatst in Amerika, waar we een moeilijken motor rit te aanschouwen krijgen. Om. het pu bliek in prettige stemming ito hiengen, krij gen we dan „Madame Cicero nis moos tog in de rechten", een leuk éénactortje, waatp hij pa,pa Cicero, rnr. in de rechten, aan z'n vrouw en collega, onbewust haar eer ste client" afsnoep! „Het nest der zwarte rotsen" is weer meer aan den dramati- sclien kant, waarbij volop genoten kan worden van moeilijke klimpa^jjen langs steile rotsen, een vechtpartijtje, enz., alles natuurlijk om hel bezit van oön dochter Eva's. 1 Een mooie kleurenprojectie is „In de rietvelden van de Vardar", waarachter pn- middellijk volgt (een blijspel in twee be drijven „De miUioonen van Rigadin", waar bij de bekende cinema-acteur natuurlijk de lachers op z'n hand heeft. Het hoofdnummer, hetwelk na do pauze gegeven wordt, ,is getiteld „De roman van een tooneeispee 1 ster".bewerkt naar het het bekende werk van Hector. Malot. De hoofdstrekking van dit werk is om aan te loonen, dat een toomePlspoclstier, al is -zjj ook 1*0g zoo'n ster, zeer zeker een lief hebbende en deugdzame echtgenoote en moeder kan zijn, iets wat maar al te vaak 111 twijfel wordt getrokken. De hoofdrol, die van de tooneelspeelster Zyte, dochter van den rondtrekken dein toonoeldireoteur Duchatelller, wordt schitterend weergegc ven, terwijl ook do overige executanten op uitstekende wijze het hunne ertoe bijdragen om deze film er een m doen zijn die van begin tot einde het publiek boeit. Dit programma is oen tochtje naar „Flo ra" overwaard. 1 GEMEENTERAAD. Vergadering van den Raad der Gemeente Schiedam op Vrijdag 22 Maart 1918 des namiddags 2 uur. (Vervolg.) 8. Verzoek van de Schiedamsdluo Zwem- club om gebruik te mogen maken van de Gemeentelijke Zweminrichting des Zon dagsnamiddags van 25 uur, met advies van B. en Wt In aansluiting aan de beslissing van 'è- vQrigc jaar, wordt door de meerderheid van het College het verzoek voor een gun stige overweging aanbevolen, en stellen zjj voor, voor den loop ,van het seizoen het gebruik too te staan. Overeenkomstig het voorstel werd be sloten met 10 tegen 9 stemmen. 9. Voorstel van B. en Wi om aan fie onder-afd. Schiedam van de „V. P./N." een bijdrage van f 100 te verleenen in het tekort van. dp door die onder-afdeeling "in het laatst van lieit vorig jaar gehouden tentoonstelling van konijnen. V/aar deze tentoonstelling is gehouden in het algomeen belang en het tekort, al thans voor een groot deel, is ontstaan ujt niet to voorziene omstandigheden ën het niet to beheerscben oorzaken, meonen B. en Ww dat een bijdrage gewettigd is. Hiertoe wordt besloten. 10. Eindstemming, over do nieuwei Bouw en Woningverordening. Dit punt wordt aangehouden, omdat nog een paar artikelen bespreking .eischen. 11. Voorstel Van B. ©n Wi. om d© aan bieding van het Bestuur-van "bet Volks huis te aanvaarden en eem crediet van f20.000 to© to staan voor verbouwing van hef aangeboden pand tot openbare lees zaal. i *Y l **2 Na uitvoerige besprekingen wordt het voorstel na verwerping van een voor- stel-mr. v. Baren om B. en Wt uit te noodigen een-concept contract In te die nen aangenomen. 12. Voorstel van B. en Wt om in be ginsel te besluiten tot stichting van een "Gemeentelijken Woningdienst en hun Col lege te machtigen tot oproeping van een Directeur voor dien dienst op een salaris van f 35004000. Na enkele opmerkingen van den heer Maas, werd de behandeling van dit voor stel aangehouden tot de volgende verga dering. 13. Voorstel V. B. ©n W. tot vaststelling van een Verordening regelende de heffing en invordering van schoolgeld qp de apen bare school voor buitengewoon onderwijs. In ons nummer van Woensdag deelden wij mede, op welke wijlze B. en W. zich voorstelden het schoolgeld te regelen: f 60 voor vermogenden, f 30 voor wie dit bedrag bezwaarlijk is, f 15 voor minvermo gende per jaar of -naar het oordeel van B. en W., voor deze laatsten <10 cent per week en daarnaast voor onvermogenden al- geheele vrijstelling. De verordeningen worden zonder be sprekingen vastgesteld met algemeen© stem men 14. Advies van B. ©n Wt 'op het adres van de afd. Schiedam, van den Bond van Ned. Onderwijzers om verhooging van de aamvangsjaarweddo der Onderwijzers tot f800 en van d© belooning voor het Her- halingsonderwïjs tot mmstqns fl.50 per lesuur ©n, het daarmede verband hbqdend voorstel van h©t Raadslid, den heer Wt ér. <L Hoek, om dat aanvangsalaris te bren gen op f 900 en daar tegenover het aantal, verhoogingen met 2 te vermiïMeren. Bij de behandeling dezer voorstellen wordt tevens gelet op het adres van de afd. Schiedam van het Nederl. Onderwijzers- Genootschap, hetwelk verzoekt de toelage voor het bezit der hoofdakte van f 100 op (200 te brengen. B. en W. zeggen, dat bij aanneming van het Voorstel de begrooting met f 14.000 15.000 bezwaard zal worden, terwijl slechts 1 onderwijzer het minimum salaris geniet, en waar bij de behandeling van het voorstel om geen nieuwe tractememtsre- geling ter" hand te nemen, maar duurte- toeslag toe te kennen, de overgroote,meer derheid van den Raad zich hiermede ver- eemgden, vinden zij geen vrijheid thans een salarisverhooging voor een deel van het gemeentepersoneel te steunen en daar mede ontevredenheid te verwekken bij de overige categorieën van beambten, die min stens evengoed aanspraak op verhooging kunnen doen gelden. B. en W. ontraden dan ook aanneming van dit voorstel en ad vis eer en in geen ge val voor de begrooting 1919 tot herzie ning der jaarwedden over te gaan. Overeenkomstig het voorstel.wordt besfe- tem. 14b. Voorstel tot wijziging van art. 7 in liet Gemeenteblad. 1905. Wordt goedgekeurd. 15. Voorstel van B. ©n Wj. tot vaststel ling van een Verordening betreffende de levering vangas voor verlichting en an dere doeleinden en van' voorschriften voor den aanleg, het onderhóud' feu het ge bruik van gasleidingen en -installaties. Wordt aangehouden mot het oog op het gevorderde uur. B. en W, vragen nog machtiging tot open bare verhuring van den grond, gelegen" tus schen de Werf Gusto en de terreinen der Waterleiding in kavels van lji H.A. De machtiging hiertoe wordt verleend. De Voorzitter sluit de vergadering. Ned. Herv. Kerk". Beroepen te GiessendamHardings veld ds. J. J. v. d. Pol te Rouveen, te Schoonhoven "ds. J. II. Koster te 'a-Gre. velduin-Capelle; te Brakel ds. J. Se. veiijn to Wjlnis. Aa ogenomen het beroep te Mijnshee- renland ds. J. Vermeulen te Stavoren. Gerof. (Kerken. Aangenomen het beroep te Loeinen Vreeland (U.) de heer A. G. Wolf, cand. 1e Velp. 1 Bedankt voor het beroep Ter Aar, Oude en Nieuwe Bildtzijl, Genderen, Krtlr- ningen, Rilland-Bathj Sleen, Vrijhoeve, 's-Grevelduin-Opelle, Wjillornstad, Zweelo. de heer A. G. Wolf, capd. te Velp. öero epen te Waardhuizen c.a. ds. C. Dekker te Ooltgenpplaat IIo oger Ondegwijs. - Universiteit te Leiden. Doctorpal examen rechten, de heer. P. J. II, )M. van der Does de Wallobois. Universiteit te Leiden. Bevorderd tot doc tor in de rechtswetenschap op proefschrift Hindoe-recht in Indonesië, de heer, 'F. C. Lekke rkerlcer, geb. te Rotterdam. -Universiteit te Utrpcht. Bevorderd tot doctor in de Ned. letterpu op proefschrift De order, op do buitennering van 153), bijdrage tot d.© kennis van de economiicho geschiedenis van het graafschap Holland in den tijd van Karei V: de heer, E- Bh. G Brunner, gob. te Meppol. Universiteit te Gr.oningen. Bevorderd dot doctor ia de godgeleerdheid de heer D. Klein Wassink, geb. te Hall©, op proef- schriflPersoonlijke religie in Israël ;(tot Jeremia). Universiteit te Groningen. Op stollingen bevorderd tot doctor ;ri de rechtsweten schap de ljueer A. H. Stikker, geb. te Win schoten. Te Groningen feijn bevorderd tot aria do heeren F. Vonck, geb. te Ül&ehove, en J. Doyer, 'geb. te Zwolle. II 'I 8 4 •3 ■f a 'I t &WS i A fL**1 i A w

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1918 | | pagina 1