I
I
i
i
i
Schiedamsche Courant.
Uit de Tweede Kamer.
1
G
Kerk en School
"1
i
TWEEDE B'LAD
m
(Zaterdag 23 Maart 1918, No. 15709.)
Hoe interessant het conflict Treub-Posthu-
ma ook wezen mag, hot werd in de afge-
loopen week natuurlijk geheel overscha
duwd door do moeilijke positie, waarin
wij thans, dank zij „den beschermers der
kleine naties", verkeeren.
Voor propvolle tribunes, terwijl honder
den daarop geen plaats hadden kunnen
krijgen, en voor een, wij zouden haast zeg
gen in angstige spanning afwachtende Ka
mer, deed Minister Loudon de mededee-
jjng,' dat de Nederlandsche Regeering een
voorschot van 100.000 ton tarwe had ge
vraagd op de 400,000 ton, die haar door
de Geassocieerde Regeeringen waren be
loofd; dat deze toen daarvoor als voor
waarden stelden, dat dan ook voorloopig
het gedeelte onzer scheepsruimte, dat zij
bij de definitieve regeling zouden krijgen,
reeds aanstonds aan haar zou worden af
gestaan. En dat onze Regeering, met het
oog op do belangen der volksvoeding, be
reid was daarop in te gaan, toen plotseling
daarbij nog als eisch werd gesteld, dat
onze schepen ook in de gevaarlijke zone
zouden varen.-De Nederlandsche Regee
ring protesteerde tegen dien onrechtmati-
gen eisch, ma^r toen het bleek, datDuitsch-
land niet in staat was om ons binnen
twee maanden de vereischte 100.000 ton
graan te leveren, gaf de Regeering toe|
daartoe genoopt met het oog op den nood
van Moederland en Koloniën, zich daar
mee tegelijk verzekerende van het" grootste
deel onzer koopvaardijvloot, wat voor het
heden en de toekomst van niet weinig be
lang is. Zij verbond daaraan echter 4 voor
waarden lo. dat die schepen geen troe
pen of oorlogshenoodigdheden zullen ver-
voeten; 2o. dpt zij" niet bewapend zullen
zijn; 3o. dat de bemanning daarvan geheel
vrij ijtal blijven of zij aan de vaart zal
deelnemen of niet; 4o. dat de eventueel
vernietigde schepen (de Duitschers zullen
natuurlijk al hun best doen deze met hun
duikbooten op te blazen) onmiddellijk na
den oorlog door andere vervangen zullen
worden Verder kon en mocht, aldus besloot
Minister Loudon, de Regeerijjig niet gaan
Onze Minister van Buiten] andsche Za
ken staat, en dat terecht, voor het beleid,
waarmede hij tusschon de gevaarlijke klip
pen weet door te zeilen, in een zeer goed
blaadje bij de Kamer, maar toen hij uit
gesproken had, waren de blikken allesbe
halve vriendelijk, en het was goed, dat
de voorzitter, op grond dat de Kamer deze
mededeehng onvoorbereid bad ontvangen,
de discussies daarover uitsleld? tot den
volgenden dag. Het nam niet weg, dat de
heer De Savornin Lohman reeds met een
enkel woord van zijn verontwaardiging liet
blijken, en dat de heer Nolens p'rotestcerde
tegen do handelingen van de zoogenaamde
beschermers der kleine naties.
De Regeering draagthier zeker groole
schuld, niet over haar houding, die inder
daad het uiterste was wat een kleine natie
tegen een grooten rechtsverkrachter kan
doen, maar over het feit, dat zij' deze heelc
zaak behandeld heeft, zondfr de Kamer
daarin te kermen, zonder zich, ook in Co
mité-Generaal niet, er van te vergewissen,
wat de volksvertegenwoordiging in deze
wilde. Hier hebben wij' weer een staaltje
van het verkeerde begrip, dat trouwens in
alle landen hëerscht, dat de buitonland-
sche aangelegenheden aan de contróle van
het Parlement moeten worden onttrokken.
Harde woorden zijn daarover dan ook ge
vallen; de heer De Savornin Lohman zeide,
dat ide Regeering zoowel de vertegenwoor-
- diging des volks als haar individueele leden
en de leiders der partijen is voorbijgegaan,
niettegenstaande zij niet lang geleden be
loofde de gewichtigste zaken met hen te
behandelen als het landsbelang het niet
verbood; de heer Troelstra verklaarde op
niet minder heftigen toon dan de afgevaar
digde voor Goes, dat het zoo niet langer
kon; dat een "Parlement, dat zichzelf res
pecteert en een volk, dat niet door enkele
autocraten wil worden geregeerd, als het
zijn levensbelangen geldt, zooiets niet lan
ger kan dulden; de heer van Raai te zeide,
dat' het zich thans wreekt, dat de Regce-
ring»'in haar bhitenlandsch beleid en al
wat daarmee ïn verhand staat, de Kamer
niet voldoende in vertrouwen neemt, en
niet tracht meer in contact met haai* te
handelen, en de heer Van der Voort van
Zijp liet zich in denzelfden geest uit.
Dat de zaak anders zou geioopen zijin,
als ze geioopen is, mag wei hieruit blijken,
dat toen den dag daarop Minister Loudon
verklaarde, dat hij inderdaad verkeerd had
gehandeld door do Kamer niet intijds over
deze aangelegenheid te raadplegen, de ge
moederen zeer bekoelden, en de hcele zaak
afliep met een woord van dank aan, de
Regeering voor haar inlichtingen.
En de <vmoederen hadden bekoeling noo-
dig, want ze waren zeer verhit; daar was
de heer do Savornin Lohman, die in al de
optimising van zijn benijdbaar onverwoest
bare jeugd, de Regeering verweet dat zij
er aan getwijfeld had, dat de Kamer, d. L
het Nederlandsche volk, niet liever honger
zou Jijden dan haar rechten prijs geven.
Is, zoo zeide hij, met-een hoos oog op den
.heer Nierstrasz, wien hij blijkbaar al lang
wat bad toegedacht, de Regeering wellicht
onder den invloed van den heer Nierstrasa
gekomen, die als censor morum in de Ka
mer optrad en die meende, dat de leden
van dit hooge college geen weerstand kón
den bieden aan, het gerammel met de rijks
daalders der Regeering.
Is daardoor de Kamer zoozeer in haar
achting gedaald, en zijn de reederijen zoo
zeer in haar achting gerezen, dat zij meer
aandacht aan de belangen dier reeders
wijdde dan aan de handhaving van de
eer des lands? (Deze steek op den heer
Nierstrasz, die in de Kamer nooit anderq
dan de reedersbelangen, d.i. dus zijn eigen
belang heeft voorgestaan, was geducht
raak.) Daar was de heer Knobel, wiens
haat tegen de "Engelsehen over het feit,
dat ze den Transvaal vertrapte, zich bij
deze gelegenheid lucht gaf; daar was de
heer van. Doorn, die rood van toom veri
klaarde, dat hij zijn vaderland niet den
weg van Griekenland wilde zier. opgjan,
en die de Regeering het vertrouwen opzeg
de in de leiding van ons volk. Maar
gelukkig ontbreken ook de bezadigde woor
den niet. Daar was de heer Patijn, die er
op wees, dat men, hangende de onder-
hamdehnig, geen pressie op de Regeering
moest oefenen, omdat, deed de Kamer
dit en hij erkende daartoe haan volle
recht zij met de beste bedoelingen
de groolè moeilijkheden waarmede ons va
derland te worstelen heeft, nóg zou ver
zwaren. Daarom was hij er voor zich
bij de verklaring van de Regecnng neder
te loggen, aan haar blijVe de beslissing
en de verantwoordelijkheid, die "niemand
haar zal 'benijden. En de heer Nolens,
zakelijk en nuchter als altijd, herinnerde er
aan dat dit "Kabinet nu 4 jaar lang 'tus-
sóhen de klippen en klipjes heeft weten
door te laveeren; dat men al dien tijd niets
anders gehoord hoeft dan lof voor Minis
ter Louaon, en dat het nu met aangaat
bij de eerste mededeel in g, die niet naar
den zin is van de fier-gestemde Neder
landers om direct de lakens am te kee-
ren. Hij noemde de geheel© zaak zoo
ingewikkeld, dat men wat,voorzichtig moet
zijn mot zijn afkeuring, en ook de heer
Marchant drong er op aan, nu wij eenmaal
zoover gekomen zijn, de Regeering to steu
nen.
Den volgenden dag waren de hekken
geheel verhangen, en dat niet alleen om
dat Minister Loudon beloofde in het ver
volg over alle jgewichtige aangelegenheden
met de Kamer overleg te zul lep plegen,
en ook niet zoozeer, omdat hij thans m
alle bijzonderheden trad, waaruit wij de
overtuiging putten, dat de Regeering in
derdaad niet anders kon doen dan-ze deid,
maar omdat hij thans hel; nationale geluid
deed hooren, dat in. zijn eerste rede geheei
ontbrak. Nu weten Amerika en Engeland
dat niet 'alleen het Nederlandsche Parle-
fnent diep verontwaardigd is over hun
rechtsverkrachting, maai- dat ook de Re
geering daarmee geheel accoord gaat. Het
deed. zoo goed den Minister te hooren
zeggen, dat hij met trots en voldoening
de uitbarstingen van verontwaardiging en
tooTn heeft gadegeslagen, omdat hij als
Nederlander met al zijn hart opkomt tegen
onze positie tusscben hamer en aambeeld,
waarvan wij meer en meer de dupe wor
den. Eu dat de Regeering aanvankelijk
van plan was to weigeren, maar dat ze
daarvan met het oog op de volksvoeding
afzag. Maar de Regeering heeft verder
te zien, en hij zou wel eens willen weten
wat diezelfde menscken, die nu zeggen
Men had liever moeten weigeren, over een
paai* maanden zouden gezegd hebben, als
er geen brood meer was. Zoo is het. Wij
nemen zonder reserve aan, dat een man
als Lohman liever den hongerdood zou
sterven dan toegeven, maar dat wij
van onze bevolking, die over elke ontbe
ring, duo haar de oorlogstoestand oolegt,
moppert, zoo niet openlijk demonstreert,
iietzeïfdc zou bobben mogen verwachten,
wil er hij ons niet inHet staat natuurlijk
prachtig, als mep, zooals „De Niènwc Rot-
terdamscke Courant" deed, -er zelfs het
beleg van Leiden bij haalt, en wijst op
heter Adriaanszoon ivan 'der Werff, die
slechts over zijn lijk den vijand de stad
w ïlde zien binnentreden, maar hier is mets
te winnen. 'Ook de Transvalers hebben
voor den Engelschen beschermer der klei
ne naties "het hoofd gebogen, toen dezen
het mot de Concentratiekampen op de ver
nietiging van ihun ras toelegden, en wij
verkeeren in teen analoog geval. De Kamer
zag dit zoo goed in, dat do heer de Sa,-
vornin Lohman 'in twóeden termijn geheel
zweeg, en de heer v. Doom bond een
heel eind in. Als zich nu, maai- niet ba-
waarheidt, dat de vier waarborgen, door
de Regeering gevraagd, niet worden ge
geven; in dit opzicht zijn wij alles be
halve gerust, want ai lijden „wijl niet aan)
proklilscho tof pratlatsohe neigingen, dit
leert de geschiedenis ons toch allen, dat,
als Engeland den'bijnaam, kreeg vain het
trouwelooza Albion, dit duibbel en dwars
verdiend is. -
Het sprak wel vanzelf,'dat Treub onder
het wicht van Loudon's mededeeling in
zeer ongunstige omstandigheden sprak,
maali' hij was zelf ook mat; misschien
wel door de wetenschap, dat hij de Kamer
niet met zich mee zou krijgen. En wij
moeten eerlijk zeggen, dat zijn rede ons
heeft teleurgesteld, omdat van het plaat
sen van een stelsel-Treub tegenóver een
stolsel-Posthuma toch eigenlijk geen sprake
was. Zeker, tyj gaf eenige groote lijnen
aan, de regeling der productie moest meer
van onderen opkomen dan van bovenaf
gedecreteerd; niet de individuen, maar de
gemeenten moesten aansprakelijk gesteld
worden voor het leveren van een zeker
quantum grondstoffen (Zwitsersch sys
teem); verder zal kort vóór den oogst ge-
meentegewijze moeten opgenomen worden,
hoeveel van bepaalde pioducten kan ge
leverd en dus moet geleverd. Men moet
niet alles opvorderen, maar een klem
gedeelte ter beschikking van boeren en
tuinders laten. De bevoegdheden van de
gemeenteraden in zake dè Distributie moe
ten overgebracht worden op een Rijkscom
missaris en de invoer en uitvoer geheel
worden gecentraliseerd. Eindelijk moeten
zijt die produceeren of invoeren, hun kos
ten terugkrijgen inet een matige winst.
Zeker, hier worden nuttige wenken ge
geven, paar dit alles helpt ons voor het
oogenblik niet, daar er heel wat tijd mee
zou heengaan eer dit alles op het bestaande
stelsel was overgebracht, en de vraag rnag
wprden gesteld, waarom de heeryTreub,
toen hij m Februari 1917 als Mmistervan
Financiën terugkwam, zijn „stelsel" niet
direct heeft uitgewerkt, en in concreten
vorm aan het oordeel zijner ambtenooten
onderworpen.
De conclusie was, dat er een diepgaand
verschil van opvatting is tosschen hem
en Posthuma, al is er dan ook geen per
soonlijk conflict, hoeveel daaromtrent dan
ook in het land en -door den heer Durjs
moge worden gefabeld. En met allen aan
drang verzocht hij de Kamer vóór het
Paaschrecès zich uit te spreken, of ze door
wil gaan op den weg, waarop Posthuma
ze leidt, maar dan kan hij niet langer de
verantwoordelijkheid voor het beheer van
onze'financiën op zich nemen. Hij erkende,
dat zijn optreden exceptioneel was, maar
hij achtte het zijn plicht de Kamer te
waarschuwen.
Bxcoptioiieel is hier •echter oen
verkeerd woord, "inconstitutioneel'
had het moeten luiden. Deze zaak had
in den Ministerraad moeten uitgevochten
worden, en Treub had moeten heengaan,
toen het hem bleek, dat Mjn collega's
achter Posthuma stonden. Zou dan de
Kamer op de hand van .Treub geweest zijn,
dan zou daaruit*een ministerscrisis zijn
ontslaan, die tot 'Kabinetcrisis ware ge
groeid, en die misschien Treub als Kabi
netsformateur had doen wederkeeren Nu
zijn alle constitutioneele verhoudingen op
den kop gezet, 'en de heer Gort van der
Lmden heeft tevergeefs" getracht dit goed
te .praten. De premier wierp zich met
alle macht in de bres voor Posthuma,
al logde hij er dan ook den nadruk op,
dat er geen verschil was tusschen Treub
en deze, waar het do internationale poli
tiek en de behartiging der Nederlandsche
belangen gold. Hij legde er den nadruk
op, dat Posthuma in, zijn val do geheel©
regeering met zich mede zou sleepen, 911
dat geen partij de zedelijke kracht zou
hebben die over te nemen. Met hot" weg
zenden van Posthuma zou men wel kunnen
bereiken, dat deze Regeering vrijwillig af
trad, maar tevens een tijdperk van grenzen-
looze verwarring stichten. En als dooi
een votum van de Kamer een c.ri^s zou
ontstaan, dan zou door do bijzondere om
standigheden, waarin \vij leven, do crisis
hoogst moeilijk op te lossen, wezen, en
hoe ze ook werd opgelost, het zou altijd
een slechte oplossing wezen. Zooals men
ziet, werd uitdrukkelijk vermeden de Ka
mer met ontbinding te dreigen Eindelijk
werd er, om zoo te zeggen nog een be
roep gedaan op Treub om te blijven
de Minister van Landbouw had toch im
mers zelf te beunen gegeven, dat wij
op wijzigingen in de organisatie bedacht
moeten zijn. Wie Treub kent, zal bet
echter wel met óns eens zijn, dat' dit
beroep op hem niet den minsten indruk
zal maken.
De replieken waren, dank zij onderlinge
afspraak in de Kamer, kort, en gaven op
een enkele uitzonderrrig "na, blijk, dat de
Kamer onder den indruk van de droeve
Lijden, die Nederland doormaakt, verlang
de door onderling overleg tot het resultaat
te komen, dat men zoowel met Treub
als met Posthuma zou kunnen doorwer
ken. Alleen de heer van Beresteijn maakte
een uitzondering. In plaats "van ruiterlijk
te bekennen, dat hij zich in zijn aanval
op den Minister van Landbouw danig had
vergaloppeerd, zocht bij zijn kracht in
voör dezen bewindsman beleedigend© woor
den, waarvoor hij natuurlijk tot Ae oude
werd geroepen.
Het verzoenende woord kwam van Mr.
Marchant, die bet met den heer Troelstra
eens was, dat de Kamer zich zon blamee-
ren, als de debatten afliepen zonder resul
taat. Daarom achtte hij] thans het oogenblik
gekomen om door samenwerking van alle
politieke (partijen tot een beslissing te ko
men. Maar dan luistere ,do Regeering ook
naar gegronde critiek, en wijze niet zonder
grond af wat met klem van redenen wordt
aanbevolen. Hij1 meende, dat aan veler grie
ven zou worden fïgemoet gekomen als men
In/zake de Distributie kreeg: lo. moer
rechtszekerheid, 2o. doelmatiger organisa
tie, 3o. rantsoeneering streng doorgevoerd.
En daarom diende hij dc volgende motie in
„De Kamer, van oordeel, dat tor
wille van de Rechtszekerheid de instel
ling van een Raad van beroep met
administratieve rechtspraak in crisis
zaken noodzakelijk is;
dat allo gezagsorganen in dat van
Overheidswege georganiseerde of ge
controleerde bedrijfsleven een ambte
lijk karakter behooren te hebben 011
hun financiën als Rijksfinanciën be
hooren te worden beschouwd;
dat dc rantsoenecring in levensmid
delen algemeen behoort te werken;
dringt er bij do Regeering op aan on
verwijld maatregelen te nomen om in
deze onderwerpen te voorzien, en gaat
over tot de orde van den dag."
Men ziet, dat met do aanneming van deze
motie, vooral door de clausule 2, waar
door de Minister van Financiën weer de
volle contróle knjgt over do uitgegeven
gelden, aan een van de hoofdbezwaren
van den heer Treub' tegemoet wordt geko
men. En tot den heer Treub' richtte hij de
volgende woorden: „Onder de huidige om
standigheden kan een raadsman der Kroon
zijn post niet verlaten; hij! moet alles ver
mijden wat opzien haart; hij moet in stillen
eenvoud en met zelfverloochenende toewij
ding zijn taak vervullen, en do zelfbeperking
beoefenen, welk in ander opzicht van ambt-
genooten wordt vereischt." Schoone woor
den, maar zal do heer Treub- ze ter harte
nemen? Hij is toch niet heel vatbaar voor
goeden"'raad, maar zeker wel het mindt
voor dien van zijn gewezen vriend. Mar
chant.
En ook tot den heer Troelstra ging een
woord van den afgevaardigde voorDeven-
ter; hij herinnerde hem aan .zijin uitspraak
van-1914, dat het geen tijd wOs voor partrj-
geschlllen, maar dat de partijen de han
den in. een moesten slaan, om te zorgen,
dat er in tNederland geen honger zou wor
den geleden. En (de heer ter Spill sprak
in den zelfden geest, eu diende een motie
in, om vrijwel {inet dezelfde bedoeling als
de heer Marchant tot verbetering van de
levensmiddelmgvc'irzieningjte komen, op
grond dat een geheele of gedeeltelijke re-
geeringsensis in deze (buitengewone om
standigheden zou zijn togen 's Lands be
lang. Alleen do <heer v. d. Tempel stoor
de zich niet (aan de moeilijke tijden, die
wij doormaken, en diende een motte in,
waarin de eisch werd gestold, dat onver
wijld alle eischen van de arbeidersorga
nisaties zullen vervuld, eischen met wel
ker vervulling een,, zeer bijzonder groot
aantal millioenen gemoeid is. Wij behoe
ven daarvan slechts ,te noemen de dis
tributie van rujidvleesch tegen goedkoo-
pen prijs en 'de verstrekking van onder
en bovenkleeding tegen verminderden prijs
aan het minder 'draagkrachtige deel der
bevolking, om onze lezers dit te doen
inzien. Maar een goed sociaal-democraat
houdt nooit rekening met het mogelijke,
en behoeft zulks ook nooit te doen, om
dat hij, als „hij, zooals iji 1913, uiige
noodigd wordt van achter ,de groene ta
fel woorden in 'daden om tie zetten, een
voudig het hazenpad kiest. 1
Moge het de Kamer gelukken met de
Regeering tot overeenstemming te komen.
In deze tijden mogen wij aan het Bui
tentand niet anders laten zien dan een
eendrachtig Nederland,
STADSNIEUWS.
Flora
Een zeeruitgebreid en varieerend pro
grajnma wordt deze week in Flora xtge
tilnvd,/ Als eerste nummer gaat het Jour
naal, dat ons o.o. in Panjs eenige kiekjes
geeft in instellingen, die haar ontstaan
te danken hebben aamden hedendaagschen
oorlogsgruwel, alles hed interesasnt en.
getuigende van veel vernuft, doch waarbij
men de verzuchting slaakt, dat het wel
zoo wenschelijk zou zijp, indien al die
werkkracht niet behoefd® gesteld te wor
den in dienst van het alverwoestende mon
ster. Verder kiekjes in Kief, enin een
ondeelbaar moment zijn wp verplaatst in
Amerika, waar we een moeilijken motor
rit te aanschouwen krijgen. Om. het pu
bliek in prettige stemming ito hiengen, krij
gen we dan „Madame Cicero nis moos tog
in de rechten", een leuk éénactortje, waatp
hij pa,pa Cicero, rnr. in de rechten, aan
z'n vrouw en collega, onbewust haar eer
ste client" afsnoep! „Het nest der zwarte
rotsen" is weer meer aan den dramati-
sclien kant, waarbij volop genoten kan
worden van moeilijke klimpa^jjen langs
steile rotsen, een vechtpartijtje, enz., alles
natuurlijk om hel bezit van oön dochter
Eva's. 1
Een mooie kleurenprojectie is „In de
rietvelden van de Vardar", waarachter pn-
middellijk volgt (een blijspel in twee be
drijven „De miUioonen van Rigadin", waar
bij de bekende cinema-acteur natuurlijk de
lachers op z'n hand heeft.
Het hoofdnummer, hetwelk na do pauze
gegeven wordt, ,is getiteld „De roman van
een tooneeispee 1 ster".bewerkt naar het
het bekende werk van Hector. Malot. De
hoofdstrekking van dit werk is om aan te
loonen, dat een toomePlspoclstier, al is -zjj
ook 1*0g zoo'n ster, zeer zeker een lief
hebbende en deugdzame echtgenoote en
moeder kan zijn, iets wat maar al te vaak
111 twijfel wordt getrokken. De hoofdrol,
die van de tooneelspeelster Zyte, dochter
van den rondtrekken dein toonoeldireoteur
Duchatelller, wordt schitterend weergegc
ven, terwijl ook do overige executanten op
uitstekende wijze het hunne ertoe bijdragen
om deze film er een m doen zijn die van
begin tot einde het publiek boeit.
Dit programma is oen tochtje naar „Flo
ra" overwaard. 1
GEMEENTERAAD.
Vergadering van den Raad der Gemeente
Schiedam op Vrijdag 22 Maart 1918 des
namiddags 2 uur.
(Vervolg.)
8. Verzoek van de Schiedamsdluo Zwem-
club om gebruik te mogen maken van de
Gemeentelijke Zweminrichting des Zon
dagsnamiddags van 25 uur, met advies
van B. en Wt
In aansluiting aan de beslissing van 'è-
vQrigc jaar, wordt door de meerderheid
van het College het verzoek voor een gun
stige overweging aanbevolen, en stellen
zjj voor, voor den loop ,van het seizoen
het gebruik too te staan.
Overeenkomstig het voorstel werd be
sloten met 10 tegen 9 stemmen.
9. Voorstel van B. en Wi om aan fie
onder-afd. Schiedam van de „V. P./N."
een bijdrage van f 100 te verleenen in het
tekort van. dp door die onder-afdeeling "in
het laatst van lieit vorig jaar gehouden
tentoonstelling van konijnen.
V/aar deze tentoonstelling is gehouden
in het algomeen belang en het tekort, al
thans voor een groot deel, is ontstaan
ujt niet to voorziene omstandigheden ën
het niet to beheerscben oorzaken, meonen
B. en Ww dat een bijdrage gewettigd is.
Hiertoe wordt besloten.
10. Eindstemming, over do nieuwei Bouw
en Woningverordening.
Dit punt wordt aangehouden, omdat nog
een paar artikelen bespreking .eischen.
11. Voorstel Van B. ©n Wi. om d© aan
bieding van het Bestuur-van "bet Volks
huis te aanvaarden en eem crediet van
f20.000 to© to staan voor verbouwing van
hef aangeboden pand tot openbare lees
zaal.
i
*Y l **2
Na uitvoerige besprekingen wordt het
voorstel na verwerping van een voor-
stel-mr. v. Baren om B. en Wt uit te
noodigen een-concept contract In te die
nen aangenomen.
12. Voorstel van B. en Wt om in be
ginsel te besluiten tot stichting van een
"Gemeentelijken Woningdienst en hun Col
lege te machtigen tot oproeping van een
Directeur voor dien dienst op een salaris
van f 35004000.
Na enkele opmerkingen van den heer
Maas, werd de behandeling van dit voor
stel aangehouden tot de volgende verga
dering.
13. Voorstel V. B. ©n W. tot vaststelling
van een Verordening regelende de heffing
en invordering van schoolgeld qp de apen
bare school voor buitengewoon onderwijs.
In ons nummer van Woensdag deelden
wij mede, op welke wijlze B. en W. zich
voorstelden het schoolgeld te regelen: f 60
voor vermogenden, f 30 voor wie dit
bedrag bezwaarlijk is, f 15 voor minvermo
gende per jaar of -naar het oordeel van
B. en W., voor deze laatsten <10 cent per
week en daarnaast voor onvermogenden al-
geheele vrijstelling.
De verordeningen worden zonder be
sprekingen vastgesteld met algemeen© stem
men
14. Advies van B. ©n Wt 'op het adres
van de afd. Schiedam, van den Bond van
Ned. Onderwijzers om verhooging van de
aamvangsjaarweddo der Onderwijzers tot
f800 en van d© belooning voor het Her-
halingsonderwïjs tot mmstqns fl.50 per
lesuur ©n, het daarmede verband hbqdend
voorstel van h©t Raadslid, den heer Wt
ér. <L Hoek, om dat aanvangsalaris te bren
gen op f 900 en daar tegenover het aantal,
verhoogingen met 2 te vermiïMeren.
Bij de behandeling dezer voorstellen
wordt tevens gelet op het adres van de afd.
Schiedam van het Nederl. Onderwijzers-
Genootschap, hetwelk verzoekt de toelage
voor het bezit der hoofdakte van f 100 op
(200 te brengen.
B. en W. zeggen, dat bij aanneming van
het Voorstel de begrooting met f 14.000
15.000 bezwaard zal worden, terwijl
slechts 1 onderwijzer het minimum salaris
geniet, en waar bij de behandeling van het
voorstel om geen nieuwe tractememtsre-
geling ter" hand te nemen, maar duurte-
toeslag toe te kennen, de overgroote,meer
derheid van den Raad zich hiermede ver-
eemgden, vinden zij geen vrijheid thans
een salarisverhooging voor een deel van
het gemeentepersoneel te steunen en daar
mede ontevredenheid te verwekken bij de
overige categorieën van beambten, die min
stens evengoed aanspraak op verhooging
kunnen doen gelden.
B. en W. ontraden dan ook aanneming
van dit voorstel en ad vis eer en in geen ge
val voor de begrooting 1919 tot herzie
ning der jaarwedden over te gaan.
Overeenkomstig het voorstel.wordt besfe-
tem.
14b. Voorstel tot wijziging van art. 7
in liet Gemeenteblad. 1905.
Wordt goedgekeurd.
15. Voorstel van B. ©n Wj. tot vaststel
ling van een Verordening betreffende de
levering vangas voor verlichting en an
dere doeleinden en van' voorschriften voor
den aanleg, het onderhóud' feu het ge
bruik van gasleidingen en -installaties.
Wordt aangehouden mot het oog op
het gevorderde uur.
B. en W, vragen nog machtiging tot open
bare verhuring van den grond, gelegen" tus
schen de Werf Gusto en de terreinen der
Waterleiding in kavels van lji H.A.
De machtiging hiertoe wordt verleend.
De Voorzitter sluit de vergadering.
Ned. Herv. Kerk".
Beroepen te GiessendamHardings
veld ds. J. J. v. d. Pol te Rouveen,
te Schoonhoven "ds. J. II. Koster te 'a-Gre.
velduin-Capelle; te Brakel ds. J. Se.
veiijn to Wjlnis.
Aa ogenomen het beroep te Mijnshee-
renland ds. J. Vermeulen te Stavoren.
Gerof. (Kerken.
Aangenomen het beroep te Loeinen
Vreeland (U.) de heer A. G. Wolf, cand.
1e Velp. 1
Bedankt voor het beroep Ter Aar,
Oude en Nieuwe Bildtzijl, Genderen, Krtlr-
ningen, Rilland-Bathj Sleen, Vrijhoeve,
's-Grevelduin-Opelle, Wjillornstad, Zweelo.
de heer A. G. Wolf, capd. te Velp.
öero epen te Waardhuizen c.a. ds. C.
Dekker te Ooltgenpplaat
IIo oger Ondegwijs. -
Universiteit te Leiden. Doctorpal examen
rechten, de heer. P. J. II, )M. van der
Does de Wallobois.
Universiteit te Leiden. Bevorderd tot doc
tor in de rechtswetenschap op proefschrift
Hindoe-recht in Indonesië, de heer, 'F. C.
Lekke rkerlcer, geb. te Rotterdam.
-Universiteit te Utrpcht. Bevorderd tot
doctor in de Ned. letterpu op proefschrift
De order, op do buitennering van 153),
bijdrage tot d.© kennis van de economiicho
geschiedenis van het graafschap Holland
in den tijd van Karei V: de heer, E- Bh.
G Brunner, gob. te Meppol.
Universiteit te Gr.oningen. Bevorderd dot
doctor ia de godgeleerdheid de heer D.
Klein Wassink, geb. te Hall©, op proef-
schriflPersoonlijke religie in Israël ;(tot
Jeremia).
Universiteit te Groningen. Op stollingen
bevorderd tot doctor ;ri de rechtsweten
schap de ljueer A. H. Stikker, geb. te Win
schoten.
Te Groningen feijn bevorderd tot aria
do heeren F. Vonck, geb. te Ül&ehove,
en J. Doyer, 'geb. te Zwolle.
II
'I
8
4
•3
■f
a
'I
t
&WS
i
A
fL**1
i A
w