3e oorlog.
Dinsdag 8 October 1918.
QÈKÖG If,
Intercomm. Telefoon No. 103.
k&rgang.
fso 15875
isiraa&ü? nmm ï«i cn6ek koste H^m).
BmrmLA^B,
in afwachting ran Wilson's
antwoord.
Tas kot Westelijke front.
Tan de andere ironies
üit Hlte.HMKu
Uit ÜOkfcennjk-MoïjgGiIje.
Pom rouw' vcrti-l.ijnl tm>I uif-
jonilenng van ."on- en l'ceatrtagen.
1'rijs I'W Kwartaal, met inbegrip van 5 c!s.
incassokosten: I LS5; fiimjo per post I
j>nj, poi week: 12 cents Afcondcilyko
nummers ccntn. Abonnementen irordtn
J5"eltji.s aangenomen
AJvertenücn tow Kct corstyolEciid i.nm-
wer moeten véór twaall uur aan betPuic.ui
bezorgd rén. Kon bepaalde plaats van
cdvcrtentiiD wordl nirl g«woHiborgd.
SCHIEDAMSCHE COURANT
Piy's tVi A'ir* vn 1 ri r^re'i
i 1.50; teder» reg*l rauw 25 cents, itGclamca
CO cenU per rc^el. Adveitent^n ca
Ker'smos net 10 in het Xateruft«.<ivODd-
smi vaicr mat 20 rerI:ocz*a%. Ji.cossg-
l.o»ti*n 5 csntfc postkwiianiies 10 cents.
'iar.ertn van advertenties bij abonnement
lijn a*o I-et Bureau verkijjgbaar.
Unseal* wordea Kleine A.<Iverientiên op-
nomen i 40 tent* per advetteutie "vau
ü00^3Scn> óO woorden, ieder wooiJ meer
"V- °nnt. l)1j vooruitbetaling aan het .Bureau
te to"Uocn.
Gisterenmorgen Leeft de Zwiisersche ge
zant de nota van Duitschland persoonlijk
"aan Wilson overhandigd. De Zwcedsche
aeyj.nl heeft zich eveneens van zijn plicht
gekweten, wat betreft do Oostenrijksehe
licta, En nu is 't wachten op 't antwoord
van Wilson, Wat zal de president der
Vereenigite Staten antwoorden? De geheele
wereld ziet met spanning uit, wat uiL Was
hington gemeld zal worden. De nota van
Jjuna.il heeft een bedenktijd van 20 minu
ten geéischt hij Wilson en toen was hij
tiaar mri zijn afwijzend aplwoord. Ifet
verzoek dat hem nu overhandigd is, zal, als
zijnde van veel verdere strekking, wel meer
tijd voor beraad vragen. De man, die zich
zoo gaarne als vredestichter aandient, heeft
een zeer verantwoordelijke taak. Van zijn
oordcel hangt wellicht het lot van duizen
den en nog eens duizenden af.
Wat zal het antwoord van Wilson zijn?
Hei is natuurlijk zeer gewaagd oru voorspei
lingen te doen, maar als men de uitingen
in de Entente-pers leest, wordt men irielj
optimistisch, gestpmd.
Zal,Wilson de waarborgen vragen, waar
in de Entente-bladen zoo hard oru gteroepen
wordt? Zal de ontruiming geëischt worden
win Frankrijk, België, Servië, Roemenië
en Rusland voor men aan den tafel wil
plaatsnomen om over den vrede te pralen
Het zou wel in de lijn van Wilson's uitla-
iing n liggen. Als Dujtechland daaiin zou
tm"temmen, dan zon het wel een ondub
belzinnig blijk geven van zijn vrede sggwieigJ-
hcid. liet zóu zich dan bijna op genade
of ongenade overgeven, want op dc gren
zen van zijn eigen land zou het in een
vei ie weg veel ongunstiger positie 'verkoe
len dan het op 't oogenblik doet, nu het
te-n eerste op vreemden bodem strijdt en
ten tweede het gebruik heeft van stellingen,
die in de loop der jaren tot ware vestingen
zijn geworden. Mocht Duitschland zelfs zijn
in dit dubbel opzicht sterke positie en zijn
vuistpanden, waar het zoo lang mee ge
schermd heeft, opgeven, dan zal het toch
wel eenige compensatie verlangen in terug
gave van de koloniën. Maar hoe Engeland
daarover denkt, is voldoende bekend.. Nog
onlangs werd er van Engelscho zijde er op
gewezen, dat Duitschland nergens in de
werteld steunpunten voor zijn duikbooten
mocht terugkrijgen.
fn de Entente-pers is een kreet opgestegen
van achterdocht en haat. Tot de onzinnigste
uitlatingen komen de Engelscho dn vooral
do Franse he bladen. Nagenoeg allen roe
pen om wraak. Nu Duitschland ziet aan
komen, wordt gjezegd, dat het uur niet ver
mee.r is, dat het getuchtigd- zal worden vooi
al zijn gruwel'!aden, nu komt het met een
deemoedig gezicht vragen om maar op te
houden. Maar men wil blijkbaar niet hegrij
pen dat in Duitschland een geheele omme
keer heeft plaats gehad. De oorlogskraaiers
zijn uit de regeering verdwenen en Max
von Baden heeft uitdrukkelijk verklaard
alleen menschen om zic-h heen te hebben
verzameld, die steeds op een eerlijken vrede
zonder annexatie hebben aangedrongen en
die zich steeds voorstanders getoond heb
ben van een voikeronbond. Als men de
namen na gaat van de engere regeerings-
eommsisic, dan blijkt de nieuwe rijkskan
selier daar vrijwel ingeslaagd te zijn. Alleen
de naam van von Payer, die eenige wéken
geleden in zijn bekende rede te Stuttgart
zeide niets van een verandering van de ver
dragen van Brest-Litofsk en Boekarest te
'willen weten, zou eenige bedenking kun
nen vormen. Maar von Payer was toen de
mond van de toenmalige nog min of meer
autocratische regeering. Ook Friedberg is
niet geheel zuiver ,qp dit puilt, wat zijn
verleden betreft, maar de nationaal-libeni
len, waarvan hij de representant is, hebben
zich, al is het ter elfder ure, bij 'het pro-
Naar het Engelsch,
van
©HARLKS GARVICE.
,6») I
Engeland verlangt van iedere vrouw dat
zij haar plicht doet en Latly Marlow be
schouwde het als haar plicht die menigte
op den voorgrond tredende menschen om
zich heen te verzamelen, hun gelegenheid
te geven muziek te hooren en te dansen
en hun een tafel aan to 'bicden, 'die de
meest epicuristische Itomcinsche keizers af
gunstig zou maken en zijvervulde haar
plicht naar belmoren. En zonder twijfel,
wanneer zo zich bewoog tusschen de oog
verblindende groepjes voorname mannen
en sehoone vrouwen, voelde ze' zich be
loond; want zei niet iedereen dat haai' baf
het schitterendste was van l\ot geheele
seigoen?
Aan een hemel vol sterren is het moei
lijk do schoonste en helderste te onder
scheiden maar van al de liefelijke dochters
van' Eva, dien. avond in, de zal en van
Lady Marlow verzamel'd, wajs er niet eene,
die meer bewondering en aandacht wekte
dan Audrey. Zij was, zoo mogelijk, nog
liever en betooverouder dan toen. wij haar
voor 't laatst zagen, nu twee jaar en vijf
gram der meerderheidspartijen aangesloten.
Nu heeft men gevraagd, waar de waarhor-
gen zijn, dat na den vrede de reactie niet
Acer do lakens zal gaan uitdeden. Maar
zij, die dut vragen, vragen het onmogelijke.
Baai voor zijn geen waarborgen te geven,
maar moet men vertrouwen op het Duitsebe
volk, dat lang in zijn omnondig-verklaring
heeft berust, maar dat, nu het oen keer
is erkend als een macht, die mee te spre
ken heeft in de regelingen van het bestuur,
zich niet weer die toegekende rechten zal
laten ontnemen. Trouwens, de wereldge
schiedenis heeft geleerd, dat vroeg of laat
overal het volt zelf de regels bepaalt'
waarna het geregeerd wil worden. De Al-
DuiUehe pers, cn dat is wei een sterk
bewijs, dat men het in Duitschland ernstig
meent met den nieuwen koers, spuwtvuur
en vlam tegen de genomen besluiten dooi
de jonge, democratische regocring. En het
wantrouwen der Entente omtrent de stabi
liteit dezer regeering is zeker niet geheel
gerechtvaardigd, ai is de grondwet nog niet
gewijzigd en al bepoemt de Keizer ook
nog zijn ministers.
Er zijn bladen, die er opgewezen hebben,
dat in de verklaring tot vredesbercidheid
gesproken wordt van de genegen beid om
„op den grondslag" der 11 punten van
Wilson te onderhandelen. Dus niet een
onvoorwaardelijke aanvaarding. De „Vor-
wiirts", hot socialistische blad dat thans
in Duitschland een leidende rol vervult,
heeft echter uitdrukkelijk verklaard dat hot
aannemen van een pogram als grondslag,
beduidt: de grondbeginselen er van tot de
zijne te maken, om het ten uitvoer brengen
in bizonderheden door onderhandelingen
nader vast te stellen; en niet ze tot uit
gangspunt van een bespreking te maken,
welke ten slotte in beginsel tot geheel an
dere resultaten zou leiden. Wanneer hier
omtrent in het andere kamp twijfel bestaat,
zegt het blad. zoo zou er geen reden
zijn, dezen niet op eerlijke wijze uit den
weg te ruimen.
„Een program als grondslag aannemen,
beteckent echter ook, zegt de „Vorwarts",
erkennen dat het niets bevat, waarover
van meet af aan niet te praten vilt. Dat
Wilson's program bizonderheden bevat, die
in strijd zijn met oas gewone denken en
voelen, behoeft geen oogenblik te worden
ontkend. Aan den anderen kant biedt hel
uns door een veiligen vrede, met de ont
wapening en de economische vrijheid, ont
zaglijke voordeelen. Om die te verkrijgen,
mogen ook opofferingen niet worden ont-
zieu."
Of echter de opofferingen, waartoe
Duitschland bereid is,- voor de Entente
genoeg zullen zijn, moeten we, gezien de
uitlatingen, helaas betwijfelen.
Elzas-Lothari.ngen blijft een groot strui
kelblok. Maar misschien, is men in Duitsch
land bereid tot deze concessie: wat
Fransch is wordt Fransch, wat Duitsch
is, 'blijft Duitsch'.
Ook omtrent de regeling van do Ooste
lijke Piuisische Jandën is niets .positiefs
gezegd door Max von Baden. Misschien,
dat Wilson het aandurft, om op de aange
geven gronden te beraadslagen en cischt
hij niet, zooals de „Daily Mail" een' on
voorwaardelijke overgaaf. Als curiositeit
laten' we hier .volgen, wat dit Engelscho
blad daaronder verstaat:
„Da Duitschers moeten' do bezette ge
bieden ontruimen, alsook Eizas-Lotharia-
gen, de Italiaansche provincies en Oos-
fcenrijk-Hongarije, Servië en Rusland. Zij
moeten het, gestolen goed teruggeven, scha
devergocding geven voor wat zij hebben
gedaan, en zjj moeten, aan, de rechtbank-
der geallieerden ter vonnissing alle groote
misdadigers van dien oorlog overleveren,
o. w. wij mogen noemen: den keizer
als aanstichter van den oorlog en bevelor
dat om gevangenen te vermoorden, Von
Kluck voor de, gruwelen' van "het eerste
Pruisische leger, vorf*Bülow voor zijn be
vel van den 22sten Aug. 1914 tot vernie
ling van Ardcnne en het laten doodschieten
van 110 inwoners, generaal Ttrenger voor
zijn' bevel van 26 Aug. 1914 tot het ver
moorden van gewonde Britscho gevange
•nen', Von Böhn .vooij de moorden in Ter-
maanden geleden, want do schoono be
lefto van toen, was geheel vervuld, hel
lieve jonge meisje was ontwikkeld tot een
schoonheid, die zoo niet geheel volmaakt,
een soort schoonheid was, die alle mannen
bekoorde, tot welke klasse en rang zij ooi;
behoorden; en misscliien lag de bekoor
lijkheid in het zeldzame feit, dat zij er
zich niet bewust van scheen te wezen. Zij
was een precies oven vroolijk cn vrijmoe
dig en beminnelijk jong nreisje als toen ze
met Neville Lynne in den Boomgaard van
Lyrrne gespeeld had. Vanavond had zij een
triomf beleefd, die de meeste meisjes hét
hoofd o phol zou "hebben gebracht, want
behalve haar gewone bewonderende en toe
gewijde hofmaking had zij de onmiskenbare
hulde ontvangen van den Prins in eigen
persoon."
Hij was laat gekomen cn had Lady Mar
low met zrjn aangename stem toegefluis
terd, dat het hem speet, niet langer dan
tien minuten te kunnen blijven. Want di
aram man had juist den eersten steen ge
légd aan het 'ieene eind van het koninkrijk
en moest 's morgens m,et een vroegen trein
weg om aan het andere einde van het
land een instelling te openen. Maar een
uur daarna was hij nog in de zaal, en
ofsehoo-n hij slechts eens met Andrey ge
danst had, zijn doorluchtige voorletters ston
den op haar kaartje voor een tweeden
dan$. Twee walsen op een avond met den
•7 '*ZM *-1*- -A& —AlCSWBn*: «C- WA "CO*" -5 "WA
monde, majoor; Manteuffel Voor heit in
brand stekien van Leuven, kapitein yprst
Förslner yoor het vermoorden van de pas
sagiers van de Ealabah, enz,
Aan de-ze en andere namen, dienen er
ongeveer 500 te worden toegevoegd, n.l.
van de commandanten van Duitsebe gevan
genenkampen, waar Britsche slachtoffers
zijn ter d-od gebracht. Ten slotte Trotzki
en Lenin, 1
Voorts zal Duitschland onder geen om
standigheden zijn koloniën terugkrijgen; het
5toeft zijn plaats ijr de Zon jgehad ea
Slim voor eeuwig verspeeld, omdat haj;
misbruik van verbouwen heeft gemaakt,^
Gelukkig, dat de man, die dit schreef
maar een onverantwoordelijk dagbladschrij
ver is, maar 't is toch wel kenmerkend
voor den geest, die een deel van de Engel
scho pers bezielt. Slechts één Loadenscli
blad is in zijn toon gematigd tegenover
Duitschlands aanbod. Bet is de .„Daily
News", die in "t bizondcr sympathiek staat
tegenover de verklaringen van prins Max
aangaande de nieuwe richting in dc Dnit-
-sche binnenlandsche politiek en de con-
stitutioneele ontwikkeling als te goeder
trouw panvaardt.
De „Daily News" schrijft: „Het beroep
van prins Max aan Wilson stelt de geallieer
den voor een gewichtige beslissing. In geer.
enkelen kring zal men geneigd zijn om den
ernst van de verantwoordelijkheid te on
derschatten. Het lijdt geen twijfel dat het
werelddrama plotseling een indrukwekken
de, fundamenteels verandering ondergaan
heeft. Duitschland heeft het onverbidde
lijke vonnis van de gebeurtenissen aan
vaard en vraagt vrede op do voorwaarden
van Iden president. Een lange pijnlijke erva
ring Reeft ons geleerd om. wantrouwend te
zijn tegenover Duitsebe diplomatieke me
thoden, maar het is duidelijk dal in deze
episode een nieuw geluid der nederlaag
wordt aangeslagen en van een aanvaarding
der feilen. Het hoofddoel van, de rede van
prins Max is de wereld te overtuigen, dat
iiij spreekt uit naam van een nieuw Duitscli-
Jand. Wi'son is erop blijven staan, dat er
geen vrede gesloten kan worden, die berust
op het woord van de militaire regeerders
van Duitschland. Zij hebben zich nfet in
staat getoond tot een eerlijke overeenkomst
en ,de eerste- voorwaarde tot onderhandelin
gen is het bestaan van een regeering die
uit naam van. liet volk kan spreken en
den waarborg van de natie kan geven voor
elke regeling, waartoe men komt. Prins
Max betoogt dat deze voorwaarde vervuld
is. Zijn woorden zijn handig gekozen, maar
hun heteekenis is duidelijk. Deze is dat de
-eerzucht van de Al-Duilsche bent verloo
chend wordt, dat Dtiitsohiand een natie
met zelfbestuur zal worden en dat het
militaire despotisme van Pruisen, omver ge
worpen ïs.
Het goddelijk recht van de koningen heeft
gecapituleerd voor het goddelijk recht dei
volken. Het miiilairisrne en 3e leer van
de macht woiden verloochend en aanvaaid
wordt de zedelijke wet als het evangelie
van internationale betrekkingen. De presi
deut en de geallieerden zullen' waarborgen
willen hebben aangaande -werkelijkheid van
deze geweldige omwenteling, als zij heeft
olaats gehad, en wij voor ons gelooven dat
zij inderdaad heeft plaats geha.d of in wor
ding is, dat het onvermijdelijke -gevolg van
de gebeurtenissen de overwinning waarvoor
de geallieerden gestreden hebben, in hel
gezicht is. Wij hebben nooit gedacht, dal
het mogelijk was (zelfs als' dit wcnschelijk
wasj'om do Duitsche natie te vernietigen.
Wij 'hebben altijd geloofd dat het zoowel
mogelijk als noodig was, om het Pruisische
stelsel te vernietigen. Als do rede van
Max dc stemming van Duitschland weer
geeft, beteckent het dat het einde bereikt
is en dat het Pruisische militairisme niet
alleen overwonnen, is in het veld, maar in
het hart van het Duitsche volk. Ten opzichte
van België is do verklaring van Max dubbel
zinnig, maar bij beeft het woord schadeloos
stelling genoemd.
Do wereld zal het antwoord van president
Wilson, met vertrouwen in zijn wijsheid
afwachten."
Het blad vindt het alleen jammer dat de
Prins, wiens buiging reeds een onderschei
ding is cn wiens glimlach geluk verspreidt,
la zeker, 7.0 kou trotseh zijn en opgewon
den en gelukkig.
En toch, nu en dan was haar lief ge
zichtje bewolkt en dt heldere bogen waren
peinzend en afwezig en een flauw, droo-
merig glimlachje, half droevig, half smar
telijk, vertoonde zich even -orn haar lippen.
De helft der dames in, de zaal sprakemj
van haar als van die iieve, zachte Andrey,
dat beminnelijke schepseltje. Vindt unict,
dat ze wereklijk te lie' is? en zij trachtten,
haar afgunst te verbergen. En meer dan
do helft van de lieeron dacht aan haai'.
„Het jonge meisje met het marmeren
ren hart," .had Percy Hale haar eenmaal
genoemd en dc uitdrukking, dié de men
schen, pakte, werd dien avond, menigmaal
fluisterend gehoord. Want een meisje moest
zeker een hart hebben van mariner of in
't geheel geen hart om in staat te zijn hot
eene begeerlijke aanzoek voor en liet an
dere na af te wijzen, trouwe vbreering
te ontvangen jvan cenige der eerste ^perso
nen van hun tijd en niet in staat te wezen
hen een van allen met iets warmers te
ontvangen dan een vriendelijk gimlochjc
en een gedecideerd: „Neen, dank u." De
oudste zooii van oen der hertogen, alsnu,
tegenwoordig, had haar zijn hand aange
boden en zijn hertogskroon en tot verba
zing van al haar yriendinne «.had Andrey
Geallieerden nog geen eenheid hebben be
reikt in hun gemeenschappelijke politiek.
Een verklaring ovar de gemeenschappelijke
doeleinden gebiedend noodig. Men raoet
weten of Wilson uit onzen naam of voor
zichzelf spreekt, zegt de „Daiiy News'L
Of do oorlog spoedig eindigt dan wel
nog langer zal duren, hangt af van de wijs
heid van onze staatsmanschap in deze plot
seling gerezen kwestie.
Evenals de „Daily News' 'zinspelon ook
andere bladen op hot verschil tusschen
woorden en daden dei' Duitsche regeering
enfdau wordt riiet ten onrechte gewezen op
do vredesverdragen an Boekarest en vooral
van Blresl-Litofsk, waarbij Duilschiand, niet-
t'-gjsnstaande de uitdrukkelijke verklaring
in de rijksdagresolutië geen schadevergoe
ding, geen annexatie te willen, toch schat
ten uit Rusland trekt en het oude tsaren
rijk iiceft uiteengereten. Maar dan vergeet
men, dat thans een ander geluid in Duitsch
land wordt gehoord en dat dezo overeen
komsten nog onder het oude lieeren- en
inUitairen-regjimo zijn tot stand gekomen
en 'de nieuwe regeèring in haai' program
schrijft: Herziening van de verdragen met
de oostelijke huren.
Zoo men ziet, de hoop op een' spoa-
digen vreïke is niet zoo heel stork in de
ianden der Geallieerden, tenminste niet
in de pers. Misschien dat Wilson het red
dende woord spreekt, waarna de geheele
menschheid snakt, behalve eenige spe
culanten, een troep, 'die voordeel (reit
uit den liuidigen toestand e'n enkele eer-
en heersehzuchtigen uitgezonderd. Om hun,
doel te bereiken zal nog etyt namenluos,
leed over de wereld worden uitgo-ltort en
terwijl de oorlogslkraniers veilig thuis zit
ten duizenden en duizenden een &m*.ir-
tdïjken dood vinden of gruwelijk veiminkt
worden. Want, de kiansfelier lmeft iu zijn
rede gezegd. D'ait-'chland is nog niet van
plan, evenals! Bulgarije, het hoofd .dee
moedig in den schoot te legien. AU men
dc hand ter verzoening!, welke, na onze
overtuiging, oprecht gemeend wordt toe
gestoken afslaat, dan zal Djitechland alles
op alles zetten en, strijden, tol liet vol
licht uitgjput toch zal moeten aanvaarden,
wat nu de oorlogskraaiers vragen, nruir
dan zal het ten k<jste gn;vi van hc-L le
vensgeluk van allen, die thans leien. Of
het dien prijs waard is, is do viaag, die'
thans Wilson en zijn raadslieden ernslig
overwegen,
Ondertusschen wordt er in Frankrijk he
vig gevochten.
De Engelschen hebben hun linie ten
N.W. van de Scarpe 4 mijlen vooruit gie
bracht en Biacliet Sf. Vaas en. Oppy ver-
mee.sterd. IJaig h.td al eerder de vermees
leren van Fresnoy gjeineid, dat een 2-tal
lül.'s Noordel. van Oppy ligt. Reuter zegl,
dat door deze jongste vorderingen de Duit
schcrs zich op hél front van 100 mijl. van
Bixmuiden tot de Oise, achter de linie,
vanwaar zij den 21en Ma/trt den aanval
heeft ingezet, zijn teruggeslagen,.
Uit Vlaanderen zijn geen berichten. De
krijgsverrichtingen schijnen daar voorloopig
vastgeloopen te zijn. De laatste dagen wa
ren "de vorderingen toeh a! zeer gering
voor Roesselaere.
Ten N.O. van St. Quentin hebben de
Fransehen hun stellingen verbeterd en een
700 gevangenen gemaakt.
In Champagne is weinig verandering
gekomen.
Op het front van de Suippe en de Arncs
hebben de Duitschers hun tegenstand laten
verslappen, zegt het Franscho legerbericht.
Aan do Arnes Lebben do Duitschers in
een verwoeden tegenaanval hot dorp St.
Etienne voor een oogenblik hernomen, het
welk dc Franschen kort daarna schitterend
opnieuw veroverden, waarbij ze een hon
derdtal gevangenen maakten.
Verder naar het W. bemachtigden de
Franschen na een verbitterd gevocht een
schansstelsel, (dat het gebied pal bezui
den Isles aan dc Suippe verdedigde en he-
zelfs dat prachtige huwelijk afgewezen
Lady Marlow was haast wanhopig gewees!
over de „stijfhoofdigheid" van haar pupil,
maar al haar lessen en vermaningen wa
ren viuehleloos geweest.
„Om het beste, verreweg het beste aan
zoek' van dit jaar van oenig jaar af
te wijzen! Lieve Andrey, neem mij niet
kwalijk, maar je moet krankzinnig wezen.'
E11 Andrey had haar armen geslagen
om den hals van haar vriendin en haai
gek'ust, fluisterend
„Ik zou krankzinnig £jjn als ik hem
aannam, lieve."
„Waarom? De markies is tot over zijn
ooren verliefd op je. Wat begeer je dan
meer, wat kan je moer begeeren?"'
„Niet veel ,alloen verliefd te zijn op
hem," jliad Andrey geantwoord. En Lady
Marlow ,had eindelijk haar geduld kunnen
verliezen en boos op haar zijnmaai' hot
was (eenvoudig onmogelijk hoos te wezen
op Andrey Hope, terwijl haar armen om
je hals zijn geslagen en haar lief gezichtje
liefhebbend tegen het uwo is jjcdmkt. E11
met ,een zucht had Lady Marlow zich
moeten .onderworpen.
„Ik ,wcct niet wat je wil of waarop je
wacht," ,zei ze oj> gelaten toon. „Je hebt
den armen Lorrirnore Wjeggezonden en je
weigert ,liet eene aanzoek voor cn het an
dere jna. Ach, schrei nu niet," want ze
ha.d een warme# traan op haar' wang ge-
reikten met de wapenen in do vuist don
rand van St. Etienne, aan de Suippe.
Do Fransche detachementen hebben zich
óp twee ^plaatsen een weg over de rivier
gebaand in do buurt van Aumenancourt le-
potit.
Eindelijk vermeesterden de Franschen op
den linkeroever Berry-au Bac.
De Amerikaansche troepen hebben den
vijand uit Chatel gejaagd en na zijn ver
zet te hebben gebroken, de beheerschen-
de hoogten ten W. van de Aire genomen.
Het Duitsche stafboricht zegt: Plaatselijke
gevechten ten N. van de Scarpe.
In Italië is de krijgslied rij v ïgbeid al
weer verslapt. Er worden uit Rome pa-
trouillegeveclhen gemeld en Weenen zegt
al leenOn vera nderd.
Op het Ball an front rukken de Ser
viërs op en achtervolgen den vijand, waai-
van zij 1500 man gevangen namen en 12
kanonnen vermeesterden. Dè Italianen ruk
ken op het All a nee sell front op in de
richting van de beneden Skocnbi. De Ca-
voli, nog bekend uit het offensief van eenige
weken gele-ten, is door de Italianen wear
bereikt.
Van de overige fronten wordt nie's
nieuws gemeld.
De Entente-diplomaten.
Reuter verneemt, dat Lockhnrl de Brit-
scbn vertcgemvooril'ger te Moskou Zondag
do FinscLa grens heeft bereikt. Hem ver
gezellen 31 Brillen en 25 Franschen. Da
namen zijn nog niet hekend. Men venvacht
dat ze Woensdag te Stockholm zullen aan
komen.
Onderhandeling e 11.
Volgen-, de Maden zijn de economisvlm
o: dr 1 handtliugen lusrehen de Oeluaino en
de Krim begonnen. Na do begiuiring volgde
de wisseling van inlichting n o.er de pro
ducten welke voor het wecleizijdsch goede
renverkeer 311 aanmeiking komen.
Die Jb inne#1 a n ds c.li.e
toestand.
We hebben a! liet een 0,1 ander meogio-
iteekl o\er de ledevou'itiyn, in, het Oot,
tuuijksciui IiuL van Al^ai aardig len, w:v.r-
1111 hljijkt, dat Jliissjreks posiuu niet zeer
Ikgeeie.iswaardig ja, Be positie van, Lfussa,-
tck schijnt geacliokt.
Be „I'Tauklurter Zeiltuig'" miljll ten
minste: Naar 111 wcling -lichte kragen te
Weenen veilnidi, zal oui kabin Lam-
m.isch do t.iak overnemen hel oute Uos-
lomijiv te likwidfvivn. cm Vójr alk-a nok
do Guaucicola vraagstukken van het over
gangstijdperk op fo Josvon, d.uiili'j In hot
bizonder rekening houdend met do omlog»-
schukl -li.
liet is niof gemakkelijk iu Oostenrijk te
rigoei'ui, mei wil g. uwo ui)igei> die zoo
zier i-i-clnllendö doelen najagen.
We laten hier nog seeu paar uiüa,ringen
'volgen. In het itiijs van Afguveaidigdën
heeft Daszynski o.a. nog,1 gezegd:
„Met het Bruisisehe militaniaiue moat
ook de oude Uostenrijksche buteaucnt'i»
0tl het Magviuu'scl.e fetlev dismie naar den
kelder. Dezelfde toe.-duid als voon dtn
waprnslibtanil met Üulaarije den doordag
gaf, Imci'scbt ook in Oostenrijk. Hei is
lijd, dat men L 1 vooiheeld van Bitlrarij's
ook in Oostenujk volet. In wulken, zin
is ILrlijn onze boude moot? Itefc is niet
Onzo Londirenoof, het is uw bondgenoot
(da Duilschers in Ood'iuijkj, uw liand-
(ang-T ter ond wduikkiug van de volken.
Omtrent de Pockcha kwestie zei hij o.a.:
Met oen niozeiidheid, die tegen alle vol
ken ds, willen en zullen we niet over hcjt
lot van ons volk onderhandelen. De Duit
schers regeeren in Polen precies oender
als de tsaar 1," Warschau deed. Dezelfde
aanbrengers, die voor de Russische Ochra-
na te War-chati aan "den slag1 zijn geweest,
werken hu voor de Dtiilsehe politie te
Warschau,"
Victor AdI r heefl de verandoringi in
voeld „in 's hendels naam. niet sihrcien
of Marlow zal zeggen dat ik haul voor
jo geweest hen en we hebben een s'èné.
Nu dan", en zij suste hot beiLncn kindje
fnplaats ,van op haar le 'knouen, „trouw
met ,wicn je wilt ,o£ tiouw iu 't geheel
niet, ,ma:u' iu 's hemels naam, wees niet
ongeduldig. Ik heb in ieder geval mijn
plicht gedaan."
„En ik hen een slecht, ondankbaar
meisje,"- (had Andrey uiigcioepen, snikkend
en lachend tevens. .,U bent do beste en lief-
sto piocder, die er is en wij zouden atijd
gelukkig ,zijn als die vervelende mannen
er piet waren. O, lief ianiclje, soms wou
ik dat er niets dan vrouwen op de wereld
waren. Pan zou cr tenminste nog rust
zijn .voor een arm meisje."
„In ieder geval zou er rust zijn voor
één yrouw," antwoordde Lady Marlow glim
lachend, maar loch nog hoos. „want al do
mannen die je ongelukkig maken, komen
bij mij, arme ongelukkige, en storten hun
wee en jammerklachten uit in mijn ooren,
alsof ik ze helpen kan. Let op mijn woor
den,1 Andrey, het zal slecht met je afloo-
pem Je zult met den slechtste van do
heele bende trouwen
„En zoo ongelukkig worden als ik ver
dien," zei Andrey luchthartig. „Heel goed;
maar ik zal wachten tot het uur de» straf
komt "cn gelukkig wezen, terwijl ik nog
kan," (JrVordt vervolgd),.
