Zaterdag 2! December 1918.
GEKOCHT*
EERSTE blad.
71-" iasrjang
No. 15937
e
I
J
Intercomm. Telefoon No. 103.
BUREAU: LANGS HAVEN 141 (HOEK KORTE HAVEN).
Bij of krachtens wetten of verordent»
gen voorgeschreven en andere officieele
af. en aankondigingen en kennis
gavingen van het Gemeentebestuur.
KennisgeTlng
De Buigemcester en Wethouders van
Schiedam,
doen te tvuten, dat door den Raad dier
Gemeente in zijne vergadering vail 20 De
cember 1918 is vastgesteld de volgende
WIJZIGING der verordening op de
winkelsluiting te Schiedam.
Art. L.
Artikel 1 der verordening van den 19en
December 191G i Gemeenteblad no. 53)
woidt gelezen ais volgt,:
Het is verboden een winkel (Lnliegre-
pen barbierswinkels en kappersalons) voor
liet publiek geopend te hebben voor 's mor
gens 5 en na 's avonds 8 utir.
Art. 2.
Deze verordening zal terstond worden
afgekondigd en treedt in werking onmid
dellijk na bare afkondiging.
Zijnde deze Verordening aan do Gede
puteerde Staten van Zuid-Holland in af
schrift medegedeeld.
En is hiervan, ingevolge artikel 2 der
bovenst made V. roïdemng, onmiddellijk af
kondiging geschied, waar het behoorl. den
2CMeu December 1918.
De Burgemeester en Wethouders
voornoemd,
Ah L. HONNERLAGE GRETE
Do Secretaris,
V. StCKENGA.
Pt 1'4j
BUITMIUIB,
De toestand in Pnitschland.
Het besluit omtrent de bijeenroeping van,
de Vat. Verg. heeft alle Duitsche bladen
stof tot verheugenis gegeven, behalve na
tuurlijk de „Roto Fahne", van Liebknecht,
die do besluiten een zelfmoord van het
radencongres vindt. Ttet^TJerl. TagjeM." ziet
de toestand geheel anders. Het 'blad schrijft
o. a.l
„De regeering of in elk gjeval haar soc.
meerderheid&deeL heeft gisteren kunnen
zien, dat het volk werkelijk het door haar
uitgegeven parool erkent ea geen ander,
n.l. arbeid, vnede, brood en handhaving van
de arbeidsmo-gelijkheid door afwijzing van
waanzinnige eischen en experimenten;
vrede door de Constituante, brood door
arbeid in een eigen staatswezen, waarin
niet een verdwaasde demagogie steeds weer
de orde kan verstoren. De rijksconferentie
der Arsolraden heeft de regeering de op
dracht gegeven dit parool in daden pon te
zetten. De regeering of haar soc. meerder-
heidsgroep .moet nu, na dezen ruggesteun,
tocmen, d'at zij deze ook wil en kan ver
wezenlijken." I
Andere bladen uiten zich in nagenoeg
den zelfden toon. De „Rupdschau", hot
blad ,der conservatieven, roept de bourgeoi
sie op, om krachtig aan den arbeid te 'gaan.
Bij de verkiezingen, «egt dit blad, staat alles
op het spel; zullen wij een soc. republiek
blijven en nog dieper in, het moeras zinken,
of zullen wij een internationale, democrati
sche republiek worden en geheel van onzé
nationale idealen afzien?
De „Freihèit", het blad dei- onafhan
kelijker!, schrijft: Ons treft het besluit niet
Naar liet Engelseh,
van
CHARLIES GARVICE.
125)
„Maar van avond niet," zei Andrey vrien
delijk en zij trok Sylvia's arm door den
hare en ging met haar de kamer uit.
Sylvia viel op het bed in haar eigen
kamer neer en toen, Audrey naast het bed
neerknielde vertelde zij haar de geschiede
nis yan het kamp Verloren Hoop, maar
niet zonder nu en dan te stamelen .en, tra
nen te storten en beurtelings rood én bleek
te worden.
„Het is wonderlijk!" riep Audrey uit. „O,
ik begrijp wat je voelde toen je hem_ zoo-
even weerzag. Maar waarom noemde jullie
elkaar broer en zuster?"
„Omdat wij het waren," zei Sylvia wee
moedig. „Hij was een broeder voor mij.
Welke broeder zou meer hebben kunnen
doen? Denk eens aan."
„Ja, ja,", stemde Andxiey toe. „Maar nu
ben je geen broer en. zuster meer," fluis
terde zij.
Sylvia werd eerst vuurrood, toen Keel
bleek'.
„Ik ik was nog zoo'n kind," zeI ze
gejaagd, „en hij was zoo groot. Ik ik
ben zeker akelig gegroeid; Zoo straks w
zoo straks dacht ik dat ik niet .verder
dan zip schouder reikte. Ja, ik ben zeker
gegroeid veranderd.
onverwachts. Over hot beslu,it van de onaf
hankelijken om niet deel te riemen aan de
verkiezing van den neutralen raad zegt het
blad: „'Het valt niet te betwijfelenrlat
deze gebeurtenissen een erastigen toestand
hebben geschapen, want een verder samen-
n erken tusschen beide soc. fracties is daar
door buitengewoon bemoeilijkt. Het is dui
delijk te bemerken, dat deze toestand ook
velen rechtssoe. zeer onbehagelijk is, en
zij betreuren, dat door hardnekkig vast
houden aan kwesties, welke practised, tot
■een beslissing kunnen leiden, moeilijkhe
den zijn geschapen, welke gemakkelijk ver
meden liadden kunnen worden en in het
belang van het soc. vermeden moesten
worden."
Dat besluit der onailmnkelijken, om niet
deel tfe nemen aan de verkiezingen voor
den centralen raad, die a. t. w. een soort
contröle zal uit te oefenen hebben op de
regeering, is inderdaad te betreuren, want
daardoor zullen de onafhankeiijken geen
mede-verantwoordelijkheid voor de regee-
ringsdaden 'dragen en zal na «enigen tijd
.de meerderhoidssocialsiten geheel alleen
staan. Mocht gebeuren, wat reeds door eeni-
ge kenners van den politieken toestand
in Duitschland uitgesproken is als hun ver
wachting-, dat n.l. de partij van Scheide
mann na eenigen tijd een soort middenstof
'rtti gaan vormen en over eenigen ti.pl als
een radicale burgerlijke partij zich zal me-
lamorphoseeren, dan kan dit besluit der
onaf hankelijken hun zeer zeker in die rich
ting drijven.
De onafhankelijken zullen echter niet zoo
maar zonder meer het veld voor de meen--
derheidssooiaiisten ruimen.
De „Lokal Anz." van gisteren meldt over
het slot van do zitting„Steeds meer wordt
do indruk versterk!, dat de onafhankelijker
obstructie voeren,, ten einde de besprekin
gen te rekken. Er schijnt iets in de lucht
te zitten, dat hedenmorgen zich ontladen
zal. Er wordt een nieuwe taktiek inge
leid, die tot doel heeft het- congres (nog
een dag te doen duren, daar men het heden
niet meer uiteen kan jagen. De onafh.
nemen demonstratief geen deel aan de ver
kiezing voor den centralen raad, zoodat
alleen een soc.dem. lijst van 27- leden op
gesteld werd. Toen echter de meerderheid
het referaat over de socialiseering en de
vredessluiting, hetwelk Ledebour zou hou
den, van de agenda wilde afvoeren, verhief
zich daartegen een storm, welke Ebert te
vergeefs trachtte te bezweren. Men roept:
„verraad aan de revolutie" en „de 9e Nov.
komt nog eens terug". Tenslotte wordt het
minderheidsvoorstel tot verlaging van het
referaat aangenomen. Dê soc Rem. hc-bben
'eeds tegen S uur 's morgens een rraciie-
zitting bepaald. De partij bereidt zich blijk
baar voor op den laatsten 'strijd en 'de be
slissing. .wie do macht zal hebben. Wellicht
wordt het ben strijd tusschen het congres en
de straat Een groote demonstratie van on
afhankelijken en Spartacuslieden is voor
heden aangekondigd."
Of het de uitei e linkergroepen gelukt
is hun doel te bereiken, is nog niet bekend.
Uit het verslag, dat Wolff over de zitting
van gisteren zendt, zou op te maken zijn,
dat het vrij rustig is afgeioopen. Dit Berl.
Nieuwsbureau meldt:
Op het voorstel dat de wetgevende en uit-
oerende macht zou worden opgedragen
aan den Raad van volksgemachtigden onder
parlementaire contröle van den Centralen
Raad werd een amendement aangenomen,
bepalende dat de parleonentai re contröle
geschieden zal op de gisteren door Iïaase
uiteengezettè wijze.
Een voorstel der onafhankelijken om de
bondsstaten op te heffen, ward met groote
meerderheid verworpen.
Bij de kwestie der socialiseering van het
Andrey lachte zachtjes.
„Ja, en dat vond hij ook," zei ze. „Hij
keek je aan alsof hij zijn oogen niet ge-
iooven kon. Hij moet gedacht hebben, dat
het een visioen was/' zij trok haar hoofd
achteruit als een vogel en keek bewonde
rend naar het mooie gezichtje. „0, wat
is het alles wonderlijk 1 Den hemel zij dank
dat hij je gevonden heeft. Hij zal nfet
veo£-A heen gaanhij kan zijn zuster
niet verlaten 1"
Sylvia kreeg een gezicht als vuur, zij
bedekte het met de handen, toen zij er
aan dacht hoe zij hem op het terras in
de armen gevlogen was. Had zij hem ge
kust? Zij wist het niet het was wel
waarschijnlijk. Andrey streek haar liefkoo-
zend over het weelderige donkere haar.
„0, wat moet jo vanavond gelukkig zijn,
lieve!" fluisterde zij.
„Ja neen ik weet het niet," sta-
meldo Sylvia. Toen stond zij op met een
schrik. „Ik moet het aan Mercy gaan ver
tellen," zei ze. „Wacht hier even op mij.
Andrey. Ik - ik moet met jo praten -
ik wou dat jo mij zei wat ik doen moet.
0, ik weet het zelf niet!" En met een droe
vig zuchtje, een verzuchting van een bevend
hart, dat op den rand staat óf van een
groot geluk óf van een groote teleurstel
ling, verliet zij de kamer. Mercy was wak
ker en schrikte op toen Sylvia binnenkwam.
„Wat is er?" vroeg ze bijna op een
toon van schrik.
economische leven, Ontspon zich een lang
durig debat, waarin door het rneerondoa!
der sprekers de meening werd geuit, dat de
social!steering slechts geleidelijk en zonder
overhaasting ten uitvoer, gelegd moet wor
den, zal hij niet tot een instorting leiden.
Ten' slotte werd met algemeene s-tc-mnnen
het voorstel aangenomen, dat do daarvoor
lijpo bedrijven, in de oersto plaats de
mijnen, onverwijld genationaliseeri zullen
worden.
Een voorstel, waarbij hervatting der be
trekkingen met de sovjet-regeering werd
geëischf, werd in handen der regeering
gesteld.
In zijn slotwoord verklaarde de voorzitler
Leinerl, dat door de instelling van 'n Cen
tralen Raad en vaststelling van den datum
voor de Nat .Verg. de zekerheid van den
VQOilduur dei' revolutie verkregen is. „Wij
moeten verhinderen", zoo zeide hij, „dat
het imperialistisch kapitalisme van Enge
land, Frankrijk of Amerika kan zegevieren
over de resultaten der revolutie. Wij wil-
'on Duitschland vrij maken van alle onder
drukkers in binnen- err buitenland."
Hel Congres eindigde met een „hoera"
op de revolutionnaire socialistische veree-
nigde republiek.
De eerstvolgende dagen zal blijken, of de
gematigden wezenlijk de overmacht kunnen
behouden. Als het aan Liebknecht ligt,
word* nog heden het bolsjewisme met ai
den aankleve van dien, ingevoerd. Voor
Duitschland en voor geheel Europa is hot
hartelijk te wenschen, dat het voor die .jwel-
daad' gespaard moge blijven.
Dr. Sodf, de staatssecretaris van Dui-
teniandsche Zaken, zal nu eindelijk van
het officieele politieke tooneel verdwijnen.
Hij wordt opgevolgd door dr. Graaf Brock-
dorff Rantzau. tot dusver gezant te Kopen
hagen.
Ret „Berliner ïageblatt", waarvan de
hoofdredacteur (Theodoor Wolff) zeer Ihï-
vriend is met den nieuwen minister van
buitenlandsche zaken, schrijft over de be
noeming
„Do raad der volksgevolniachtigden zou
graaf Biockdorff Rantzau waarschijnlijk
niet hebben benoemd, indien het niet be
kend was, dat wie tot nu toe gezant tie
Kopenhagen was, in zijn politieke opvattin
gen weliswaar geen socialist is, maar toch
zeer sterk links staat en in weerwil van
zijn graventitel kortweg tot de overtuigde
aanhangers der deniakratische republiek
behoort. In het vijandelijke buitenland zal
men deels uit onkunde en deels uit kwaad
willigheid waarschijnlijk zeggenin den
nieuwen staatssecretaris neemt alweer „een
rertegenwoordiger van het oude imperialis
tisch© stelsel" de leiding der Duitsche bui
tenlandsche politiek. De vraag zou kun
nen rijzen, of het met het oog op zulke,
stellig in geen geval te vermijden misvat
tingen niet raadzaam ware, een sociaal
democraat op den voorgrond te laten tre
den, die dan het eigenlijke werk aan graaf
Brockdorff Rantzau had kunnen overdra
gen, maar, zakelijk beschouwd, is tegen
deze oplossing niet het minste in te
brengen.
Graaf Biockdorff Rantzau is 49 jaar*.
Over den eeonomischen toestand wordt
de laatste dagen niet veel gemeld. Hier
en daar verergeren de arbeiders den nood
nog, door te slaken.
In tegenspraak niet het door den arsol-
raad van Essen verspreide bericht, dat de
mijnwerkersstaking in het Ruhrdistrict door
onderhandelingen onder medewerking van
den arsolraad van Essen zou zijn bijge
legd, constateert de „Lok. Anz.", dat gis
termorgen vroeg het totaal aantal stakende
mijnwerkers in vergelijking met den vori-
gen dag niet was verminderd. Het totaal
aantal stakers met inbegrip van den jnid-
denploeg bedroeg heden wederom ruim
20.000 man.
„Ik heb je een nieuwtje te vertellen
groot nieuws, Mercy," zei Sylvia. „Over
Jack, meen ik. Welnu, hij is niet niet
dood. Hij is terug!" Niet praten, lieve;Iaat
mij je alles op mijn eigen manier vertellen."
Mercy luisterde stilzwijgend met Sylvia's
beide handen in de bare; haar groote,
droevige oogen waren vol sympathie op
haar gevestigd, totdat, Sylvia kwam aan
hetgeen in het salon was gebeurd.
„En hij is volstrekt niet Jack, maar o!
Mercy, zijn naam is Neville Lynne, de
broeder van Sir Jordan." -
Mercy liet Sylvia's handen los en uitte
een zwakken kreet.
„Zijn broeder?" zei zo fluisterend met
witte lippen en een verschrikte, ontstelde
uitdrukking in de oogen.
„Ja," zei Sylvia. „Hij is Neville Lynne
van Lynne Court. Geen wonder, dat jo
verbaasd bentl Het was net als een blik
semstraal voor mijn oogen, zoo onverwacht;
ik ben er nog verblind van. Maar wat ben
je koud, Merev-lief," zei ze eensklaps, want
Mercy's hand, die ze gevat bad, was als ijs.
Mercy viel achterover in haar kussen
en met afgewend hoofd zwoeg zij zoo lang,
dat Sylvia zich angstig over haan heen-
boog.
„Hoe onnadenkend van mijl" zei ze, „ik
had moeten wachten tot morgen niet
bij je aankomen met al die opwindende
dingen, terwijl je moe bent van de peis."
Dr vrfd« conferentie.
In Londen wordt ein nieuw ontwerp in
elkaar gezet voor een volkerenbond, dat,
zeoate het daar ligt, veel heeft van
e«n ,,cr.satz"-volkerenbond, cen surrogaat
van WiKou's plan. liet ontwerp van het
Bnbche ministerie van buitenlandsche za
ken voor het Volkerenverboud is n 1., dat
er een commissie ad hoe benoemd zal wor
den, die in cen neutraal laad zitting zou
honden. Zij zou geschillen onderzoeken en
aanbevelingen aan de mogendheden doen.
Blijkbaar zou zij over geen geweld beschik
ken en zou zij te vergelijken zijn met de
verzoeningsafdeeling aan liet ministerie an
koophandel. Zij zou voorloopig bestaan uit
benoemde uitnemende mannen uit elke
natie. Late r zou zij een meer vertegen
woordigend en democratisch karakter kun
nen krijgen.
De bedoeling is o. i. duidelijk
Ofschoon Belgen en Framehen roepen
om waarborgen (o. a. de Imker-Rijnoever),
opdat Duitschland niet weer zal kunnen
beginnen, is er toch geen verstandig-;
menscli. die het als waarschijnlijk be
schouwt, dat binnen afzienbaren tijd een
herhaling van 1914 zou te verwachten zijn.
Duitscldand is finaal tegen dun grond ge
slagen en -au 'deze omstandigheid wil En
geland nu profiteeren. Wordt bet plan,
dat tc Londen is opgemaakt, verwezen
lijkt, dan blijft do Entente de baas en
Engeland de beheerscher der „vrije zee".
Het hoeft dan niet de kleine neutrale staat
jes als gelijkgerechtigd te erkennen evenmin
als zijn groote concurrent Gewnanië. Ko
men die in conflict m*t de EngeKchet Iv-
langen, welnu, dan wordt eerst voor de
leuze de volkorenbondcommissie gehoord,
maar ten slotte beslist toch de macht, daar
deze commissie in "t geheel geen nviterieele
kracht heeft om haar uitspraak Ie doen
eerbiedigen.
Er schijnt ook nog een ander ontwerp
te zijn, n.l. van de Fransch-e regeenng.
Dat gaat veel verder en heeft ook betrek
king op den militairen toestand.
Wilson zal 27 December in liet Bucking-
ham-paleis door den koning van Enge
land ontvangen worden.
In de zitting van Donderdag is de Fran-
sche Kamer voor het eerst een schatting
overgelegd van de verwoesting, door den
vijand in Noord- en Oost-Frankrijk bed re
ven. De aldus verloren gegane waarde be
reikt lml ontzaglijke cijfer van 65 000 mil-
lioen.
De geallieerden en Rusland,
Dezer dagen is in de Fransche Kamer
een hevig tumult geweest naar aanleiding
van oen door de socialisten ingediende
interpellatie over de politiek der Geallieer
den in Rusland en hun houding tegenover
de Bolsjewiki.
Minister Pichon heeft daarop geanfwoord,
dat hij het tijdstip niet geschikt acht, daar
openbare gedachten wisseling over deze aan
gelegenheid wellicht een zeer schadelijken
invloed zou hebben op de huidige onderhan
delingen tusschen de Geallieerden. Met vrij
groote meerderheid heeft de Kamer toen
besloten de interpellaties sine die uit te
stellen.
Het „Journal des Débats" acht deze stil
zwijgendheid van minister Pichon hoogst
verkeerd, en het blad meent, dat vele vrien
den jran Pichon een ander antwoord had
den verwacht. Juist omdat uitgebreide en
belangrijke besprekingen voor de deur
staan, ware het gewenscht, dat de regeering
stelling nam ten opzichte van sommige
kwesties en voor de buitenlandscho gevol
machtigden verscheen met een gezag, dat
steun vond in een wilsverklaring van het
parlement. De Franschen in en buiten
Frankrijk willen weten, wat men vóór heeft.
Het blad zegt, dal, Pichon een schoone
„Neen, neen," zei Mercy zacht, „jchadt
het recht het mij dadelijk te vertellen
dadelijk Sylvia. Ik moet morgen terug naax
Londen morgenochtend met den eer
sten trein.
„Terug naar Londen? Mij nu juist ver
laten?" riep Sylvia verpletterd van schrik.
„Ja, ja, ik moet 1" zei Mercy op bijna
strengen toon. „Laat mij nu alleen, lieve.
Ik verheug mij o. ik verheug mij zoo
over jo geluk dat Weet je wel; maar
ja, ik beu moe. Ga nu heen, Sylvia."
Zij sprak op zoo smeekenden toon, dat
Sylvia haar een kus gaf en naar Andrey
terugkeerde.
„Mercy is ziek heel ziek, vrees ik,"
zei ze ernstig. „Ik geloof, dat zo nau
welijks begreep o, het was onnaden
kend van mij haar vanavond te storen, An
drey! Ik moet morgen een dokter halen."
„.Ta, zeker," stemde Andrey toe. „Arme
MercyWij zullen haar samen oppassen,
zoodat ze spoedig weer beter wordt- Maar-
jij zal ook ziek worden, lieve, nis jo niet
naar bed gaat en slaapt. -Te bent koortsach
tig. Kijk, ik ben bijna klaar met uitklee-
den." Zij had een peignoir aangedaan, ter
wijl Sylvia weg was. „En jo moet mij
toestaan je te helpen Ik wil niet an
ders! Wat heb je toch beelderig haavi Ik
heb het nog nooit los gezien, en hoe vree-
seljjk lang!"
Sylvia liet haar hoofd zoo hangen, dat
gelegenheid heeft laten voorbijgaan omecn»
te vertellen, hoe het precies in Rusland
gesteld is. De zonden van de Sovjet-regee
ring vyorden dan opgesomd, dte o, a be
staan in de onderdrukking van de so
cialisten, welke reeds liegen bij de ver
kiezingen.
Hpt „Journal des Débats" geeft dan over
deze verkiezingen de volgende bijzonder
heid: "De kiezers moesten stemmen voor
of tegen de candidaten van Lemndaarbij
moesten de voorstanders den tenen kant
van de zaal uitgaan, de tegenstemmers den
anderen kant waar Roode garden ston
den opgesteld; van de tegendanders keer
de niemand terug.
Het blad begrijpt niet in hoeven-e de
Fransche regeeiing schade zou kunnen
hebben aangericht, door juist nu het
juiste licht te laten vallen op den geest,
welke dreigt te vernietigen, wat president,
Wilson met de uiterste kracht verdedigt,
n.l. de democratie en het vreedzame leven
der volkeren in vrijheid en orde.
Ook in Engeland maakt men zich druk
over de Russische kwestie. Minister Milner
heeft in een brief gezegd, dat Engeland
zijn handen niet van Ilusland mag aftrek
ken, omdat dan de Sovjet-regeering uit
wraak vooi den steun aan de Geallieerden
verlet nd. een vreeselijk bloedbad zou aan
richten. De Geallieerden hebben, om
dat er belangrijke krijgsvoorraden lagen te
Wladiwostock en .Archangel, zich met de
Russische aangelegenheden moeten be
moeien en ook oin de bondgenooten. de
i'bjecho-Slovakken, voor vernietiging te vrij
waren. Milner geloofde, dat het niet lang
meer noodig zou zijn om troepen in Rus
land te houden, maar ove 'haasting achtte
hij uit den booze.
De .Time»" en „Daily Mail", evenals
de „Taily Telegraph", zijn het natuurlijk
volkomen met Milner eens. De „Daily
News", die over 't algemeen ook tevreden
is met de gegeven verklaring, dringt er
toch op aan. om zoo spoedig mogelijk aan
de tusschenkomsl in Rusland een einde
te maken.
De parlementaire commissie uit het con
gres van vakvereenigingen en de uitvoeren
de raad van dc arbeiderspartij in Engeland
hebben een gcvneensehappelijken brief tot
den ceiste-minister gericht, waarin zij hem
vragen, de Rritsche politiek in Rusland
duidelijk te omschrijven en zich verklaren
tegen een militaire actie.
De Londenscho medewerker van de
„Manchesier Guardian" merkt in verband
niet Wilson's vervroegd bezoek arm „Lon
den op. dat Milioekof en'Kereuskv te Lon
den zijn en dat Milner nas zijn verklaring
over den toestand in Rusland heeft uit
gevaardigd, die blijkbaar ten doel had om
het publick op komende gebeurtenissen
voor to bereiden. Men gelooft dat de stuw
kracht voor de beweging tegen de bolsje
wiki en de geallieerde landen uit Londen
komt en niet uil Parijs. Als er een groote
poging ondernomen werd om do bolsjewiki
omver te werpen, Rusland weer op de
been te helpen en Amerika daar deel nan
nam, zou dit. aanfleel van Amerika groot
zijn. Daardoor zou het verklaarbaar zijn,
als Wilson zijn plannen wijzigde en in
Engeland kwam, om over deze voorname
kwestie te beraadslagen en een beslissing
te nemen, nog voor de conferentie over do
vrtxlespreliminairen begint.
In een tweede artikel heeft de „Daily
News" hei nogmaals over do Russische
kwestie en betuigt haar voldoening over de
vervroeging van Wilson's reis. naar Enge
land, waardoor hij gelegenheid zal krijgen
de i' red esp rel um i n ai ren (e verkorten. Hij
zal ook over de Ilussischo kwestie kun
nen praten waarin zijn stem meer gezag
zal hebben dan die van iemand anders.
Hij zal zich niet door'materiede overwe
gingen laten influcncoercn, geen belangen
het hïiar heur gezicht bedekte.
„Het maakte hem boos," zei ze fluis
terend. „Hij zei, dat hel in de pudding
kwam en in zijn oogen," zij lachte zachtjes.
Zij dacht aan den dag. toen hij haar ge
dragen had over den strooi.
Andrey lachte.
„Dal was echt als een broerzei
zo schalksch. „Ik wou wel eens weten oE
het hem nog boos zou maken, en of hij
klagen zou, al kwam het in zijn oogen."
„Neen, zeg dat nietfluisterde Sylvia
bijna onhoorbaar.
„Wat heb ik dan gezegd?" riop Andrey
met voorgewende onschuld. „Wat zie jo
er aardig uit als je oen kleur krijgt; en
hé, wat is (lat Sylvia?" brak zjj plot
seling af.
Zij had al schertsende Sylvia's japon los
gemaakt en zag een verkleurd lintje aan
een klein plat pakje vastgemaakt, dat onder
Sylvia's kleeren verborgen was.
Sylvia legde er de hand op.
„Ik woel het niet." zei ze plotseling
heel ernstig.
„Weet je liet niet?"
Sylvia schudde het hoofd. „Mijn vader
hoeft het mij gegeven den avond toen hij
stierf," zei ze. „Het is de geschiedenis van
mijn geboorte, Andrey."
(Wordt vervolgd).
mtt courant revschytil dageljjka, mot nit-
,Lin» «S Z°a- ta feestdagen.
1 Si rer twar'aal. met ml>egrip ran 6 cts.
-„uokoJten: I J..15; Imuca psr port I 2.—
Priti P9r ,v£'>!' n een1'' Afzondcilijk»
onicra S rents. Abonnomcnfoa word»»
5° ,'ljjlu aanji'nomen
Adrsrtentien roor hot eerstvolgend turn
iijoeto» r«ór twaalf «or tan hut Bureau
?,or2(l a ijs. Ken bepaalde plants tag
larertentiSn wordt niet gewaarhorgit
SCHHEDAMS3HE COURANT
Prijs der idrerlentïinran I5 regelt
f 1.30; iedere regel meer 23 beat». Bgcleaiea
to cent» per regel. Adverten'ffira ea
Saoletnea «iet 10 ia het Zatordag-arond-
unair met SO V#
Ststits 5 cent»; fff»
vert oogtn g, Ineasso-
ïitkwKanties 30 cents.
Tarieven ran adTerUnticn l>5 abonnement
aijn aa» het Bureau verkrijgbaar.
Dagelijks wenlea Klein» 1 Wertenfiea op
genomen A 40 eenta pet advertentie van
hoogstens 30 woorden; ieder woord meer
2% cent, by vooruitbetaling aan bet Bureau
U voldoen.
ss&tm
