te 27 Januari 1111.
II
{Island's bekoring.
•Ml
aks
ds
uit
buj.
tor.
pCt.
uai.
'ez©
pCt.
*3
ïce-
ren,
Mo>
ang
j is
dat
m©
sijn,
pCt,
ver-
aar-
ijka
site
roet
:hu-
ittc-
het
den
dus
oor
den
adig
ebt-
jjais cowaat vtrtchijAi dagtfpi, metrit-
Intercomm. Telefoon No. 103.
Bericht,
Zij, die zich met ingang van lFebr.
#.s. voor minstens 6 maanden op de
„Scliiodamsche Conrant" abonneeren,
ontvangen de tot dien datum verschij
nende nummers gratis.
15985
BUREAU; LANGE KAVEN 141 (HOEK KORTE HAVEN).
BUITENLAND
BS T()Ik R*"!*11 Ron tl
Zaterdagmiddag heeft de tweede voltal
lige en openbare zitting der Geassocieerde
regceringcn plaats gehad.
Nadat Clemenceau als voorzitter de ver
gadering had geopend, deed h% het voor
stel een vijftal commissies te benoemen,
in verband met: 1. den volkenbond, 2.
inbreuken op de oorlogswetten, 3. schade
vergoeding, 4. internationale wetgeving over
nijverheids -en arbeiderskwesties, 5. intor-
naüojiaal beheer van havens-, water- en
spoorwegen
Vervolgens las de voorzitter een resolu
tie voor, waarin de wenschelijklidd van
het stichten Van een volkerenbond weid
.•uitgesproken. Daarop kreeg Wilson't woord,
Hie in een welsprekende rede de npod-1
zakelijkheid van bet vormen van een vol
kerenbond bepleitte. Wilson merkte op, dat
Jiet doel dezer conferentie tweeledigi ts:
„de regelingen te treffen, die 'deze oorlog1,
noodzakelijk heeft gemaakt en tevens den
wereldvrede te verzekeren, niet slechts dooi
de huidige regelingen, doch door de maat
regelen, welke wij in deze conferentie zul
len treffen, om hem te handhaven. De vol
kenbond komt mij voor beide doeleinden
noodzakelijk voor."
Wilson merkte "verder op, dat, vertegen-j
jsvoordigers ter vredesconferentie niet de
afgevaardigden van de verschillende regee
ringen zijn, ma,ar die van de volken, die,
na den oorlogsjammer te heb-ben meege
maakt, thans op vciligliead aandringen..
Zij hebben den druk kunnen doorstaan,
daar ze hoopten, dat degenen, die hen ver
tegenwoordigen na den oorlog, de handen
ineen zonden kunnen slajm on zoo'n, tweede
joffer onnoodig maken. i
(Het is een heiligt verplichting onzer
ajds, ialdus de president, oun duurzame
schikkingen te treffen, opdat rechtvaardig
heid kal worden betracht en die vrede zal
worden gehandhaafd. 1
Dit is het hoofdfdoel onzer bijeenkomst.
De regelingen moge tijdelijk zijn' doch de
Werkzaamheid der naties in het belang van
den vrede en het recht rpoet duurzaam
Wezen. i
WÜ kunnen een Idu/urzama wierkwSjzd vast
stellen, al zijn «vlij biet in staat duprzam©
besluiten te nemen. f i
•Na betreurd te hebben, dat 'do weten
schap in dienst van flo vernietiging wak
gesteld, zette Wilson uiteen, dat 'de Vereen.
Staten, daar het zoo veilig gelegen is, min
der uit een .egoïstisch oogpunt zich zoo
warm vpio-x den volkerenbond heeft ver
klaard, dan wel vqor de hoog© idealen,
die er aan ten grondslag liggen. Voor de
zaak van rechtvaardigheid en vrijheid voor
de menschheid was 'Amerika in den oorlog
gegaan. Als er geen volkerenbond tot stand
komt, /wordt de verwachting- van de vol-,
keren beschaamd.
Bepaalde uitgekozen klassen dermensch-
heid zijn niet langer da regeerders der
menschheid. Het lot der menschheid is
thans in handen van de volken dei ge
heel© wereld, aldus Wilson. Bevredig ben
en ge hebt u niet slechts hun vertrouwen
waardig gemaakt, doch acn vrede gevestigd.
Indien wij naar de Ver. Staten zouden
terugkoeron zonder alle pogingen in het
werk te hebben gesteld om dit program
Novelle tvan Wilhelm Poeck.
ie;
Het moet er een zijn met zoo'n dik
ken buik en sterke ribben, als de wel
bespraakte Fransclien die bouwen, om den
IJslanders den kabeljauw weg te vangen
en daarbij zoo vlug als een Noorwteegsche
haringlogger. En hij moet het ook zeg
gen, omdat de „Goede Hoop" haar meisjes
tijd reeds lang achter den rug heeft en
reeds menigmaal bij het huppelen op de
Woeste golven over asthma begint telda
gen, Waaraan zoovele IJslandsche vrouwen
zjjn gestorven. Björn staart dikwijls we
gens deze dingen nadenkend voor zich uit,
hoe opgeruimd hij zich pok innerlijk voelt.
De andere mannen zijn steeds welge
moed. Mar is de vroolrjkste. Het schijnt
alsof alle goede '"geesten in hem wakker
zijn geworden. Hij heeft geen gelegenheid
uit den band te springen. Er bevindt zich
wel ©en vat brandewijn aan boord, maar
de spon houdt dat stevig dicht. Het vloeit
slechts bij matige tusschenruimten. Mar
denkt soms, dat hij het mogelijk niet zou
betreuren, als het in 't geheel geen spon
had. Hij werkt voor twee, de wind zingt
over de golven en in zijn hoofd zingt ide
fantasie.
te verwezenlijken, zouden wij ons denver-
dienden toorn onzer burgers op den hals
halen, daar zij de lichamen zijn, dio de
grooto democratie vormen en verwachten
dat hun leaders :n n denkbeelden tot uiting
zullen brengen en geen eigen belangen
zullen behartigen.
Ve mogen geen letter laten vallen van
het program, dat onze lastgeving uitmaakt.
Wg zijn hier bijeen om ervoor te waken,
dat elk volk ter wereld zijn eigen regeer
ders en zijn eigen bestemming kieze; niet
zooals wij, maar gelijk zij zelf het wen-
schen. We zijn bier, kortom, om to zor
gen dat de grondslagen van den oorlog
zelf VOTden weggevaagd. Deze grondsla
gen waren bizonder uitverkoren door kleine
groepen van civiele bewindslieden en mi
litaire staven. Die grondslagen waren de
aanranding van groole mogendheden tegen
kleine. Niets anders dan do ontvoogding
van de wereld daaromtrent zal den vrede
tot stand brengen.
Ten slotte herinnerde do president er
nogmaals aan, dat de Amerikanen, die mee
geholpen hebben de zege te bevechten,
niet zoozeer gekomen waren om den oor
log te winnen als, wel pm een beginsel te
verdedigen.
Zoodra Wilson's rede In het Fransch
was vertaald, nam Lloyd George het woord,
die zeide, dat het Britsche volk de ge
dachten van den president van Amerika
krach! ig steunt.
Als ik nog niet tot den volkerenbond
'bekeerd was, zou ik het verleden Zondag
gewbrden zijn, toen ik uren achtereendoor
do verwoeste streken van Frankrijk reed,
zeide de Engelsche minister-president. Wij
bezochten één stad, die heel mooi is ge
weest, maar waar we tooneelen aanschouw
den, die geen schadeloosstelling ooit goed
kan maken. Een der wreedste .gedachten
was het besef, dat de Franschen, dio haast
nog meer dan ecnig ander volk van hun
land houden, den vijand moesten helpen
in het ontredderen van hun eigen woon
plaatsen. Niet ver daar vandaag zag ik
graven van gesneuvelden. Torn zei.ik tot
ma zelf: het is stellig tijd, dat wij een
andere methode ter hand nemen om ge
schillen te beslechten dan deze georgani
seerde slachting. Ik weet niet, of we daar
mee zullen slagen, aldus besloot Lloyd
George zijn rede, maar het is al een suc
ces, dat we het ondernomen ljebben.
Na Wilson en Lloyd George voerden
nog het woord Clemenceau, Orlando en
Leon Bourgeois.
Dp volgende resoluties, die naar aan
leiding van Clemonoeau's vijf commissies
waren voorgesteld, zijn eenstemmig aan
genomen.
De resolutie, 'betrekking hebbende op
den volkerenbond, luidt:
„De conferentie, gezien de voorstellen
voor de vorming van een volkerenbond, be
sluit: lo. dat het ter handhaving van de
wereldregering1, voor welker vaststelling! dp
geassocieerde legeeringen thans bijeen zijn,
dat een volkerenbond Wordt gevormd ter
bevordering van internationale samenwer
kte <r, ter verzekering van de nakoming van
aanvaarde internationale verplichtingen en
om waarborgen te scheppen tegjen een oor
log. i
2o. dat deze bond moet beschouwd wor
den als een integrecrend deel van het alge-
meene vredesverdrag en open moet staan
voor elk beschaafd land, dat vertrouwd kan
worden hot doel van den bond te bevor
deren.
3o. dat de leden van don bond op gezette
tijden moeten bijeenkomen in oen interna
tionale conferentie en dat de bond ©en per
manente organisatie en een secretariaat
moet hebben om de zaken van den bond te
voeren in den tijd verloope.nd tusschen, do
conferenties.
Do vredesconferentie wijst daarom een
comité aan van vertegenwoordigers der ge
associeerde regeeringen, om" de bijzonder
heden van de inkleeding en de werkwijze
van den bond uit te werken.
De resolutie betreffende de schending
van oorlogswetten luidt:
Er worde een commissie benoemd, be'
staande uit twee vertegenwoordigers' van
elk der vijf groole mogendheden en vijf ver
tegenwoordigers, te kiezen door de andere
mogendheden, die een onderzoek zal instel
len naar en rapport zal uitbrengen over
het volgende: i
lo. de verantwoordelijkheid van dogenen,
die den oorlog Veroorzaakt hebben;
2o. feiten van schending van oorte«gs,recbt
en oorlogsgebruiken door |de strijdkrachten
van het Duitsche rijk en bun bondgenoo-
ten, te land, ter zee en in de lucht, gedu
rende den tegenwoondigen oorlog;
3o. de mate van verantwoordelijkheid
voor deze misdrijven, rusterfde op bepaalde
personen van de vijandelijke strijdkracht
ten, met inbegrip ,van leden van generale!
staven en -andere personen, hoe hoogge
plaatst ook;
4o. de vorming, en werkwijze van een
rechtbank ter behandeling van ileze mis
drijven;
5o. alle andere zaken, verband houdend
met het voorgaande, idie tijdens het onder
zoek aan den dag treden pn dio de commis
sie nuttig en oirb'aar ach^ in overweging
te nemen.
Omtrent het onderzoek naar het herstel
van schade werd besloten:
Er warden commissies benoemd van niet
meer dan drie vertegenwoordigers van elk
der vijf groote mogendheden on niet meer
clan twee elk van België, Griekenland, Po
len, Roemenië en Servië, om eon onderzoek
in te stellen naar en te rapporteeren over;
lo. hot bedrag, dat do vijandelijke landen
voor herstel moeten betalen; 2o. hetgeen
zij In staat zijn te betalen3o. de wijze,
waarop, den vorm waarin en een termijn
waarbinnen betaling moet geschieden.
Er worde een commissie benoemd, be
staande uit twee vertegenwoordigers van
elk der vijf groote mogendheden en vijf te
kiezen, uit de andere mogendheden, ter
vredesconferentie vertegenwoordigd, om een
onderzoek in te stellen naar do arbeids
voorwaarden van internationaal ^standpunt
beschouwd, om internationale middelen te
overwegen, om een gemeenschappelijke ac
tie te verzekeren over zaken, rakende de
arbeidsvoorwaarden, en een fonauleering
te vinden voor een voortdurende werkzaam
heid ter voortzetting van dit onderzoek «en
deze overweging in samenwerking ..met en
onder leiding van den volkerenbond.
En omtrent de intemationaliseering van
havens, water- en spoorwegen kwam men
overeen
Er wordt een commissie benoemd van
twee vertegenwoordigers van elk der vijf
groote mogendheden en vijf te kiezen door
do andere mogendheden, om een onder
zoek in te stellen naar en te rapporteeren
over een internationaal beheer van havens,
water- cn spoorwegen.
Ofschoon deze resoluties allo met een
parigheid van stemmen zijn aangenomen,
is er toch nog heftig gedebatteerd. De kleine
mogendheden achtten zich verongelijkt, om
dat zij slechts zoo'n geringen invloed op
do besprekingen zullen hebben, daar de
vijf groote mogendheden 10 leden zullen
benoemen en alle overige landen, die aan
den oorlog tegen do CenLralen hebben deel
genomen, samen maar 5. Hymans, de Bel
gische minister van buitenlandsehe zaken,
eischic, dat België ook twee veptegenwoor-
En op de visclibank in de Straat van
Denemarken dichtte hij het lied, dat later
zoo beroemd is geworden en aldus begint:
„Scliuimvingeren strijken
Liefkoozend langs den wand -wan het
schipijsrouzen kijken
Van 't verwijderd fjord nijdig neer
Op vroolijkei schippers in hun kleedij
vhn leer."
Hij zeide het den mannen voor en zij
herbaalden het totdat zij het allen kenden.
Er ademde een frissehe geest uit do'ver
zen. Het windas ging nog eens zoo liclit,
als het lied hen daarbij hielp. Mar oogstte
voel lofjn van de kameraden en Walrus-
Eirik betreurde het alieen, dat zijn goede
vriend, de Eidergans, niet meer aan het
windas kon staan.
Björn en Mar spraken in die dagen op
do vischbank veel met elkaar. Mar had
veel van de wereld gezien on Björn mocht
gaarne naar hem luisteren als hij van
Kopenhagen vertelde, van de rpuzenbeu-
ken in de Dyregard, waaronder de tamme
herten graasden, van bet Thorwaldsen-
museum en van den koning.
„Thorwaldsen is daar Üe meest beroem
de, beweerde Mai*. '„Maar hij was dan
ook een IJslander." Björn knikte. „Hij heeft
een Christus gemaaktMar Meld met
spreken op, want hij herinnerde zich hoe
hij op ,den dag, dat hij uit de gevangenis'
was gekoanen, voor de uitgebreide prmon
van dien Christus 'had geslaan en over
zijn. verloren leven had geweend.
„Ik zou den koning wel graag eens zicnj'
zei Bjórn.
„Men geeft er daar beneden niets ,qm.
Men ziet hem eiken dag. Hij zit dan in een
blinkende koets en maakt een rijtoer met
zijn hovelingen."
„Zoo bedoel ik het niet," zei Bjórn.
,!,Ik zou willen, dat de koning eens op
IJsland kwam. Ilij is toch niet alleen de
koning der Denen, maar pok van de IJs
landers. Hij moest eens met zijn grootste
oorlogsschip naar Reykjavik komen, naar
het Tliingvalladal rijden, -al da mannen van
het land laten bijeenroepen en tot hen zeg
gen: „II: ben de koning en gij zijt alle
mijne kinderen. Ik boud evenveel van' u
allen als van mijn onderdanen in Kopen
hagen." En dan moet hij dat ook bewij
zen. Hij moet eon machtwoord spreken
en maatregelen nemen, dat de IJslanders
niet meer voor do Denen in de koopste*
deu behoefden te werken. IJsland is arm
en Denemarken is rijk. Ik bedoel, de koning
moest maken, dat IJsland ook iets van den
rijkdom daarginds kreeg."
Dat was voor Björn's doen een lang©
redevoering. Mar dacht echter, dat dit wel
niet zou gebeuren. „Want, Björn, de Brui
sen hebben zijn mooiste schip, bij Eckejn-
digers zal mogen benoemen voor enkele
commissies, /welk standpunt door de andere
kleine naties werd gedeeld. Clemenceau
stond den Belgischen afgevaardigde te
woord en zeide, dat hij, die sedert 1871
in de politiek teas, nog nooit iets goed
had tot stand zien brengen door een groote
commissie. Bovendien, de vijf groote mo
gendheden bobben 'zich Üe meeste -opofferin
gen (getroost en er dient spoed achter de
zaak gezet te worden, want duizenden
mannen verlangen gedemobiliseerd te wor
den. rriemenoeau verklaarde, zelf een pan-
tal persoonlijke inrichten 'ten offer te hebben
gebracht ten algemeenen nutte, en vroeg
den afgevaardigden van denzelfden geest
bezield te zijn.
Ook de andere staten kwamen met bi-
zondere eischen. Hymans had twee ver
tegenwoordigers voor België, in de volke
renbond-commissie, twee in de Interna
tionale Arbeidswetgeving-commissie en één
in de commissie tot bestraffing van de
aanstichters van den oorlog gevraagd.
Brazilië eischte, in verband met zijn
grondwet, één van de vijf afgevaardigden
voor zich op. Canada vond, dat men niet
voor een uitgemaakte zaak had behooren
te Worden gesteld. Servië eischic dezelfde
vertegenwoordiging' in de commissies als
België. Venizelo3 vroeg voor Griekenland
zitting in de commissies voor schadever
goeding en bestraffing. Portugal wilde ook
al deel uitmaken van de schadevergoeding-
commissie.
De beseheiden Tsjechb-Slovakken eisch-
ten zeggenschap in alle commissies. Ook
Roemenië, Siam en China hadden hun
aparte wenschen en Begeerten.
Na een opgewonden debat tusschen Hy
mans en Clemenoeau verzocht de Franschc
premier aan de vertógerawpoidiglers deft
kleine naties Maandagmiddag bijeen te ko
men, teneinde bun Cjommis'sieleden te kie
zen. De belanghebbenden moeten het dan
maar Zelf met elkaar uitzoeken.
De Fransche pers is viol loftuitingen voor
de redevoeringen, die Zaterdagmiddag zijn
gehouden. i
De „Ilomme Libre" constateert met ge
noegen, dat He meehtegsverscliillen, die zich
hebben-vjoorgedaan, geenszins de hartelijke
eensgezindheid omtrent de noodzakelijke
stichting van een telematiionaal orgaan voor
den vrede hebben benadeeld.
De redevoeringen van Wilson zooteel als
van Lloyd George, vonden volkomen in
stemming, meldt Havas. Gok Bourgeois
oogstte de algemeen© goedkeuring toen hij
voorstelde, liet scheidsgerecht te 's-Graven-
bage te doen horleven, krachtiger en met
meer 'gezagsmiddeleh toegerust dan ooit te
voren.
Uit Dfiita«Mandl.
D©begrafenis van Lieb-
knecht.
Zaterdag is Liebknecht miet uog een 30
tal Spartaciérs begraven. Er waren" nog
meer slachtoffers die ter aarde moesten
wonden besteld. De corr. van de „Ti. R.
Ct" meldt het volgende daaromtrent:
,jHeol typisch' voor het gehalte van de
Sparlaeiërs is het volgende geval. Zij waren
bij de magistraat gekomen met het verzoek
om 64 van bun doodetn met liebknecht mee
te laten begraven. De magistraat antwoord
de hun, dat dit niet zeer vereerend vo-or
Liebknecht was, daar er onder hen vele
roovors en plunderaars waren. De Spar-
taciërs hebben daarna hun lijst herzien
en kwamen toen met een nieuw verzoek
terug, Waarbij zijl slechts 24 van bun doo
den de Ger waardig hebben gekeurd. Dit
lijstje is door den magistraat aangenomen."
De regeering had alle mogelijke voor
zorgsmaatregelen genomen, om uitspattin
gen te voorkomen. De begrafenis heeft
dan ook geen aanleiding gegeven tot on
aangename voorvallen. Een aantal onafhan-
fórdo in brand gestoken," zei hij. „Ik was
toen juist in Kopenhagen in do leer. De
hcele stad was in rouw en do vrouwen
weenden." 1
Björn wist daarop niet veel te antwoor
den. Alleen vond hij, dat dat reeds zoo
lang geleden was en de koning inmiddels
wel van het geld uit zijn schatkamer ©ein
nieuw admiraalschip zou hebben laten
bouwen.
Alleen over de Oddurhoev© en Aslaug
spraken zij nooit. Björn sprak er niet over,
omdat die dingen diep in zijn hart ver
borgen lagen. Hij herinnerde zich liet spot
vers, dat Mar in de kamer van Ooiver
Isloifson had gezongen. Hij kon hem dien
spot nog altijd niet vergeven en maai-niet
begrijpen waarom Mar zijn naam eigenlijk-
te zijn lied had vermeld. Ilij had toch nooit
over zijn hartsgeheim gesproken. Mar ver
meed echter opzettelijk 't gesprek op As
laug to brengen. Hij schaamde zich nu ge
ducht over zijn gedrag op de Oddurhoeve.
Dat gevoel sloot hem den mond. En het
hinderde hem ook, dat Björn, do in jarc.n
zooveel jongere, aan kracht en mannelijk
heid zooveel meer beteekende. Menigmaal
welde er ook diep in zijn ziel zoo iets als
afgunst jegens den jongen visscher op.
Mar's ijverzucht en Björn's verdriet stan
den als scheidende schaduwen tusschen
de beide mannen en waren een beletsel
voor een ware vriendschap.-
Lelijke aibeiders hadden het werk neer
gelegd, 'om bij de teraardo bestelling tegen
woordig te kunnen zijn.
"De binnenlandsche toestand.
'Generaal v. Winterfeldt wil ontslag ne
men ais voorzitter der Duitsche vajien-
stilstandscommbsie, omdat maarschalk
Foch een sector der neutrale zone oostelijk
van Straatsburg wil doen bezetten. De
aftredende generaal ziet in Eet bezetten
van dit gebied zoo'n blijk van wantrouwen
jegens de werkzaamheid van de commissie,
welks voorzitter hij is, dat hij onmiddellijk
heengaat I
Staatssecretaris Rrockdorfl-Rarnzau heeft
een rede gehouden, waarin hij het stand
punt van Poincaré en Clemenceau bestreed.
Hij verklaarde het voor onbegrijpelijk, hoe
zij nog van gerechtigheid konden spreken,
daar Clemenceau zich verklaard heeft voor
het oude stelsel van machtsevenwicht
welke theorie juist do wereld in jammer
en ellende lieeft gedompeld en niet een of
enkele peisonen. Het Duitsche voorstel om
een commissie te benoemen die de schuld
vraag zou oplossen, en aan wie alle
archieven tor beschikking zouden moeten
worden gesteld, heeft geen genade gevonn
den in hun oogen. Vervolgens keurde hij
Poincaré's bede, waarin deze 'de gruweH
verhalen «door Dujtscliers begaan, opdook,
ten zeerste af, daar op deze wijze nooit
een volkerenbond tot stanrl kan komen,
waarvan het Duitsche volk deel kan uitma
ken. Do openbare ineenteg wordt doog
zulke redevoeringen vergiftigd en Duitsch-,'
land wil niet als een paria beschouwd'
worden. Alleen als gelflkgerechtigde kan bet
(oit den volkerenbond toetreden.
Ovter do nieuwe rjjksg rond wet is voel te
(teen.
De Pruisische staatsrcgberingj "verklaart
zich tegen liet ontwerp voor tie rjjksgrond-
vet, dat do verbrokkeling van Pruisen tot
gevolg zal hebben1.
Uit P ortügal.
De monarchistische be
weging.
Do republikeinen en monarchistische troe
pen zijn bij Lissabon slaags geweest. De
eersten hebben de loverwmiuing behaald
De regeering! ©rganisieort nu de demping
van den opstand te Oporto, het middel
punt van de monarchistische Jjeweging. De
ex-koning is nog steeds te Londen.
Myersen.
Staking in Roemenië.
Volgens een bericht uit WpGnen is in
Grool-Roemenio de staat van^beLeg afge
kondigd wegens een staking van ambtena
ren en arbeiders ion hebben br botsin'gen
plaats gehad.
De Duitsche koloniën.
De vredesconferentie is het leans, dat
Euitsch Zuid-West-Afiika aan Zuid-Afrik-i
moet komen. De andere Duitsche koloniën
in Afrika zulten waarschijnlijk in zekeren
vorm neutraal worden verklaard.
Wilson naar Reimis.
Wilson zou gisteren o.a. en bezoek aan
Reims brengen, om de verwoestingen ia
oogcnschouw te nemen.
Do staking in Argenjtin i.ë.
Do zecliedenstakteg duurt voort, waar
dn kandel erg onder jijdt. De schepen,
koeren naar Uruguay en Brazilië terug om'
te lossen oLta laidejn.
De persvrijheid in Du,its<jli
la nd.
Do Centeal© Raad doet een beroep op
allo arsolraden in bot rijk, om! Vofstretkf
geen inbreuk te m'akein op de vrijheid yan
drukpers, die een der kostbaajrstei vruchten
van de revolutie is.
0 r g a nis at i e natuur 1 ijk
hulpbronnen.
In Duilscldajid zal de organisatie der
natuurlijke hulpbronnen door do wet wor
den geregeld, te de eerste plaats Lompa
In het begin van Juli trok men. het werp
anker op cn wendde het schip naar hoi
Zuiden. Voor een sterken Westenwind liep
de „Goede Hoop" in korten tijd behouden,
en wel het fjord binnen. Jens Nielsen ver
scheen glanzend en vergenoegd aan het
strand, Björn deed de luiken open en do
zegen rolde in de traansckurcn, om van,
daar in den vorm van gemunt ,goed in de
geldkist van den Deenschen koopman te
vloeien.
Do vrouw van Walrus-Eirik was zeer in
haar schik mot do goede verdienste^ maar
nog meer verheugde zij er zich over, dat
haar man door Björn's toedoen zich dit
maal zoo weinig had bedronken, dat men
hel nauwelijks bedrinken kon noemen. Do
„Eidergans", die in den tusschentijd bij
een boer in do buurt gras gemaaid en fo
rellen gevangen had, kwam op de helm toe
gezonden boodschap van vreugde stralend
het strand afgewaggeld. Ilij vond wel, dat
havergrulten en schapevleesch goede din
gen waren, maar wat er van het oöne to
veel was, was er van het ander ta weinig
en hij wou dus toch maar liever weer aan
boord van do „Goede Hoop" gedroogd©
leng kauwen en'' in plaats van met de
seis door de regenwurmen; met het vang-
mcis in den buik van een haai houwen.
En liever liet hij zich in eens door jéen
haai opvreten, dan door de muggen stuks-
gewijze, (Wordt vervolgd.).
If1
I
f
il
-* «kjs
30
Mc
a
londoring »u Zou- an FesaMïgra,
Frijn per kwartaal, met inbegrip raa 5 ets.
iaeasiokoston: f 1.55; franco por post t 2.—.
Prijs por weak: 13 cents. Afzondcriiiko
Miaaier» 3 cents Abonnementen worden
dagelijks aangenomen.
AdreHenticii yoor bet coistvolgend nnin-
uiei moeten véir twaalt uur aan tiet Bureau
Ijjjoigd zijn Kon bepaaldo plaats vau
adrertentien wordt nel gewaarborgd
V M. VJL V M-M. -V»
Fï$« 3sr- AdveriantiSa: van 1S rsgeJs
f 1.30; ieder® rejel meer 25 cent«. Keolames
€0 c«nta per Adrerteutii»*
Eeelames met 10 ifi Let Zaterdagavond-
nummer met 20 rerhoogtcg-. Iaoaaso-
kosUn 5 cents, postkwitanliea 10 cests.
Tarieven raa advertentien bij abonnement
xya aan hef Bureau verkrijgbaar.
Dagalijhs worden Kleine Adverteutièn op
genomen k 40 cents per adrertcntie ran
hoogstens S0 woorden; ieder wo<*rd znefT
S1/* cent, bij vooruitbetaling aan bet Bureau
le voJdoen-
f k'vv
