Dinsdag 1 April 1919
ZIJN IDÉE.
Intercomm. Telefoon No. 103.
72ste Jaargang
No. 16020
BUITENLAND.
Op liet doode punt?
Be doortocht door Banzïg.
BeHoBgaarscfee radenrepubliek
Algemeene stakingen in
Dnitsckland,
Diversen.
Propaganda.
BINNENLAND.
Deza courant verschijnt dagelijks, malnit-
ine van Zon- on Feestdagen.
PriH per kwartaal I 2.—; franco per post
fono Prijs poi week: 15 cents. Afzon
derlijke nummers 2 cents. Abonnementen
worden dagelijks aangenomen.
Adverlontien voor hot eerstvolgend num
mer moeten vóór twaalf uur aan bet Bureau
bezorgd zijn. - Een bepaalde plaats van
advertentien wordt met gewaarborgd.
SCHIEDAMSCHE COURANT
BUREAU: LANGE HAVEN 141 (HOEK KORTE HAVEN).
Prijs der Advertentiënran 1—5 regels
1 1.30; iedere regel meer 25 cents. Beclamea
60 cents per regel. Advertentien en
Keclames met 10 in het Zaterdagavond-
nummer met 20 verhooging. Incasso
kosten 5 cents; postkwitanties 10 cents.
Tancven van advertenties bij abonnement
zjjn aan het Bureau verkrijgbaar.
Dagely'ks worden Kleine Advertentien op
genomen a 40 cents per advertentie van
hoogstens 30 woorden; ieder woord meer
21/. cent, bij vooruitbetaling aan het Bureau
te voldoen.
iri i m ~it i ut rt
nvwwr i
Do gesia urnen du: 1UI ons komen, /u.ieu
veumiiituijK ,um\wji.» zeggen. lui mimen
J<1 ^liOJlsCiliirilj Uk* leeiUCJl Ujdeil a lie - IV. OJ-
do uoauu joieu dei; JUrte eeuw teem giooti-
büuu .ujiden beleefd. Aan onze nakomelingen
zal déze ujd, op een aisland gezien., nog
audt'akv'ekhender yqorhoinen, Gaai \uj iiem
zuoii, die vjiui zou nabij eei»i lies uuLcid-
drujiiu. frebbm meegemaakt en tium» den
snijd ^iibdduiiift eu <lie na liet neeileggeu
dei- wapenen wordt uklgev ocmen.
Jok deze, strijd is .geweldig, Rel warn
getwwnt D'An üe gebe.urieatsseu, due dage
lijks oin ons heen plaats grijpen, dringt niet
tol ons door, nuuu' als we ex acuter rtian.
zul nog wei eens den uitroep gertaakl woi
den: Wal een uiterst gewrcntige dogen wa
nen dak die dagen lussctien ii November
PJ1S \en,..H, ja, welken datuau zal liet
zijn? 'is de vrede werkelijk zoo dient by
fils men algemeen aanneemt Er komen
zew verontru» lende Jjerjoliten uitt Putys,
die, mochten z.a Wijken waarheid, ie bevat
ten, yan overwegenden invloed zouden zjj
op iden loop der gebeurtenissen. De vj;aag
is'iU- gewettigd: rrekt Amerika zien
van de vredesconferentie ter u,gV
De eorr. V,an de ^Notv-YorR ifanes te Ru,
üjs, 'die hekend stjaal als een zeer betrouw
baar 'journalist, heeft aan zijn blad geseind
Indien de onislandighbdehin de vredescon
ferentie niet beter worden, i» liet waar»
soldjnlijk, Rat de wereld een groole sensatie
zal worden bereid. in werkelijkheid toch
zijn de zittingen yan den Raad van Vier
op een. dood punt gekomen. Deze heele
week is verspild. Distereu. (dat is vermoede
lijk Zondag) hebben de dingen werkelijk een
crisis bereikt en de toestand .verergarl ju
plaats van er beter op te worden.
En volgens da N ii.. Cl. heeft ook de
iJaily 'Chronicle, het blad van Lloyd Geoige
een >zeer ernstig (artikel gepubliceerd, jjat
den ernst van den Lo-estand. doet uitkomen:
,.De (kwestie van het horstel, zegt het
blad, is een dm- ernstige struikelblokken
voor |den vro-de geweest. Alles, dat op de
fiaaneiee-le schikkingen, betrekking heeft, is
ton zorgvuldigste door de Eransclie vcr-
tegenwooixhgers nagegaan, die Jblijkbaar mei
met ©en regeling genoegen uenscberi te ne
men, idie niet in ruime mate aan hum
eischen 'tegemoet komt. Zoo besefte men,
dat'men, indien de Franscben mochten in
stemmen (met de methode dei- Amerikanen
om de vraagstukken aangaande het herstel
op te lossen, zon kunnen zeggen, dat de
vrede 'bijna in zicht is, maa'r gisteren is'
de heele toestand ©enigszins veranderd.
Men SVeet er het fijne nog niet van. Ruiten
den jkleinen raad heeft Clemenoeau erop
aangedrongen, (dat "het vergelijk over het
herstel yan de territoriale kwestie ten op
zichte (Vjan het Saardal afhankelijk wordt
gemaakt De "Fransdhen stonden op het
standpunt, dat het heel© 'dal van de Saai"
aan Frankrijk moet worden afgestaan als
een deel der sdhudeioossteling voor de
Fransche kolenvelden, die de Du itschers
hebben Vdrnleld.
Alhoewel er geen mededeeling is gedaan
over hetgeen er heeft plaats gehad, wordt
er aangenomen dat beide, Wilson en Lloyd
George hebben geprotesteerd. Het Ameri-
kaansche standpunt is dat de geallieerden
het beginsel hebben aanvaard dal de vol
ken niet moeten worden verdeeld en niet
zonder hun goedkeuring van hun nationaal
gezag naar een ander moeten worden over
gebracht. Er zijn echter geen bizonder-
heden noodig over hetgeen is geschied
om den waren toestand te begrijpen waar
tegenover de vredesconferentie zich ziet
geplaatst. De groote mannen, der uercid,
wier besluit om een ernstige poging te
doen om aTfe vraagstukken op te lossen
Naar het Fransch
vak
VICTOR CHEKRULIEZ.
35)
„Wilt u mij een plezier doen vroeg
hij, schenk u dien armen drommel dan
de vrijheid."
„Wat verzin je?' Het iccht moet z'n
loop hebben. "Ik heb jiltijd de wet ge
ëerbiedigd en datzelfde verlang 'ik van an
deren ook. Ga nu gauwiden veldwachter ha
len; aa^'de maatschappij ben je verplicht
zulke vergrijpen niet ongestraft te laten."
-Lionel trad nog wat naderbij om de
prooi te bevrijden uit de handen van zijn
vader. Maar de heer Têterol duwde hem
wet geweld op zij". En terwijl hij zich toen
bedacht, "dat die worst-ding met zijn zoop.
zijn vaderlijk gezag zou ondermijnen.,
vooral bok tegenover dien strooper, slik
te hij opeens zijn woede in, liet 2ijP ge
vangene los, deelde hem nog een go wie
vermaning toe, 'en joeg hem toen. heen
met een: „Rak je weg. schavuit.''
Zoo ga,uw als zijn trillende beenea hem
dragen kondep, "ging de ander er vandoor
en liet zelfs zijn klomp maar in den steek;,
dien hij in den strijdverloren ha,d.
Lionei volgde hem, en riep hem met ge-
Veinsde verontwaardiging achterna
„Ras op. s als ik 'je terug zie, Koor
betreffende den vrede, die naar zij to©gc
ven te lang is uitgesteld, het grootste opti
misme bad gewekt, kunnen thans niet ver
der vooruit en hun humeur is niet al te
best.
Het is begrijpelijk, dat de onvoldaanheid
in Amerika over de vertraging »in het ma
ken van vrede, invloed op Wilson uitoefe
nen zal; het is begrijpelijk dat, indien
zich in Amerika de overtuiging zou ont
wikkelen dat do regeling van niet-Arneri-
kaansche belangen niet tot Am ei ik a's za
ken behoort en dat de Amerikaansche be
langen het best zouden worden gediend
wanneer Wilson en zijn gedele
geerden naar huis zouden terug-
keeren om den Europeesehen staatslie
den de regeling hunner eigen belangen
.over te laten, de president ten zeerste
onder den indruk zou geraken. Het zou
niet te .verwonderen zijn indien hij zich
zou beginnen af te vragen of de belangen
van zijn land hij zijn langer blijven hier
worden gediend, nu het grootste gedeelte
van zijn tijd in beslag wordt genomen
om de obstructie-taktiek te over
winnen, welke het sluiten van den vrede
vertraagt.
Dp het oogonhlik heeft de stemming oen
hoogte bereikt, waarop men er openlijk
voor uitkomt, dat elke belangrijke factor
van vertraging aan de Fransckeu
tc wij to n is. De ergerlijkste trek hunner
houding is het feit. naar men zegt, dat zij
herhaaldelijk na zich klaarblijkelijk met oen
bepaalde schikking te hebben vereenigd.
andere middelen voorstellen, die met die
overeenkomst niet overeen zijn te brengen
of zich niet naar de oorspronkelijke rege
ling wenschr-n te gedragen. De heele lijst
der vertragingen ten gevolge van feiten van
dezelfde algemeen© soort, zou lang en
geen aangename leesstof voor degenen zijn,
die ernaar snakken, dat de groote mogend
heden, het over de vredosi ooi-waarden eens
w orden cn de wérêbl zoo spoedig mogelijk
w eer in haar gewone doen komt.
Tussehcn dio Indrijven is de toestand
in Oost-Euiopa zoo slecht geworden, dat
menig volk, in de onderhandelingen ge
moeid, jlptijfelt of do Geallieerden dien
moe-Pr kunnen worden. 'De waarheid is,
dat de toestand in de vrede»conferentie;
.einstig is. Als er niet spoedig een vpr-
andenng ten goede Intreedt, kunnen or op
zienbarende dmgen gebeuren."
Tot zoover hf'L sombere beeld an d© toic-
kornd, dat de .Daily Clnon." ojihangt Men
kamer oj> rekenen, dat er coi'»t heel wat go-
heurd moet zijn. voor een folul als dit aan
zijn overkropt gemoed op deze wijze lucht
geeft en openlijk Frankrijk als de schuldige
aanwijst, dat Ge zaken zoo loepen. Feite
lijk i« het mot Frankrijk, dat zijn zin rloo'
drijft, maar Clemenceau.
Xaav gemeld wordt is het gios van het
Fransc-hi' volk niet zoo van wraakzuchtige
gevoelens bezield ais zijn leider, maar
toch worden in Je Fransche Kamer maar
motieS v,an vertrouwden in het beleid van
do regeering aangenomen. De srihadevergoe-
ding-kwestio is ©en uiterst moeilijk vraag
stuk en 'vermoedelijk is het vasthouden
van Frankrijk aan zijn eisch om het Saar-
bekken te bezitten de naaste aanleiding
geweest, dat het ernsfig conflict in den
Raad nu Vier aan den dag is getreden,
Fi ankrijk motiveert zijn eis-ah met de be
wering, dat de Fransdho mijnen door de
Duitschers voor langen tijd onbruikbaar
zijn gemaakt; en ook als deze woea- pro
ductief worden, zullen ze niet de hoeveel
heid steenkolen kunnen opleveren, die voor
het vergroof® 'vaderland (met Elzas-Lotha-
rfngenj noodig is.
Er schijnt naast den Franschein eisch
nog eon Engelscli voorstel te zijn, da(t be
doelt de productie van bet Saargebied aan
Frankrijk to waarborgen, zondeir annexatie*
rriaar deze oplossing schijnt pracüseh niet
mogelijk cn zou ongetwijfeld de ooïzapk
zijn van. voortdurende conflicten.
D,an zal je er niel zoo gemakkelijk afko-
men1'. En toen zachtjes: „Daar heb jc vajt
voor een paar jdompen."'
Onmerkbaar had hij een heniraadsfcnh, uit
zijn vestjeszak den armen man in de
hand laten glijden.
Tegen een boom geleund, wachtte de
heer Têterol zijn zoon oL met rollende
oogen.
„Mijnheerbegon hij, „laten wo eens cn
voor goed voor afgesproken houden, dat ik
het niet versLa, hoe iemand zich met mijn
zaken bemoeit. Als je 'hier gekomen bent om
mij lessen uit te Geelen, dan had jc maar
beter gedaan met weg te blijven."'
„Ilexnel beware. Ik denk er niet aan. om
lessen aan u te willen uitdeelen. Maar
die arme man heeft mijn deernis gewekt.
Hij ziet er uit of hij "tniet lang meer ma
ken zal.'
„Dan "tmaar niet lang meer maken.
Maar daarom heeft hij dan nog niet op hel
laatst van zijn leven hij mij te komen stroo.
pen. Als je zóó doorgaat, dan zie ik je op
een goeden dag nog eens overal rondba-i
zuïncn: „Kom jullie maar allemaal hier:
heen, luiidjes, en laadt je handeden je zak.'
ken vol. Têterol is daar goed. voor. Wat
van hém is, is van jullieGaat dus gel
rust je gangJa, dat is zoo de
manier Van de moderne rechtsgeleerden,,
die 'maken, dat wij onze processen ver
liezen. 'Je schijnt dus zooveel op te heb'-"
ben 'met dat gespuis; je bent zeker so
cialist
Socialist en reactionair, tegelijk. .Ta, mijn
geVrn is bedenkelijk,"zei LioneKfachcnde.
Têterol slatnpte met den. Voet:
MochL Frankrijk zijn zin krijgen, dan zou
daarmee, dal wordt zelfs door sommige
FransUien. erkend, een nog \eei groot-eg
onrecht begaan worden, dan de Dinlscheis
in 1871 begingen, toen ze Eizas-LoLliaringen
annexeerden. Ifet is niet te .verwachten, dat
men in Dnuschtand zich zoo- maar hij een
neslissing, waarbij het ryke Saargebied. .ver
loren 'zou gaan, zal neet leggen. De veertien
punlen van Wilson verbieden het afscheu-
ien yan zuiver nationale streken van het
moedeiiand, en aan Wilson's program, hei
woidl in de Dudtsche j>er» put den treur
herhaald, kloont men zich met alle kracht
v ast, omd.a t men weetv dat alleen op dien
grondslag nog iets te redden valt.
Wat zal er echter gebeuren, al» ©en»
wexkelijkhoit' werd, wrn.t nu dreigt^ n.i. dat
Wilson zijn handen m onschuld wasciit en
naar Washington terugkeert? Dan zou, Lloyd
George een zwaj.cn strijd iiehben tegen
Clemenoeau, die zeker in het nadeel van
den eerste zou eindigen, daar de j(oude
tijgeridie iriel Wilson^gesteund door Lloyd
George, afrekende^ heL ook ovel mei den
eersten-minister van Engeland zou klaren.
Bovendien staat deze op het gebied der
schadeloosstelling niet zoo stevig, daar hij
hij de stembus heloiten heeft afgelegd,
die nog sLeeds vaji kracht blij ren.
Juist nu, nu de onderhandelingen te
Parijs in een critiek stadium zijn aangeland,
komt de mededeeling, dal men m Amerika
zich niet meel" tegen den Volkeren hond zal
verzetten, als er aan twee voorwaarden
wordt voldaan: n.l. dal er voldoende waar
borgen worden gegeven ten opzichte van
de volstrekte verdediging der Mom oe-lear.
Tevens wil het Amerikaansche volk er van
icrzekerd zijn, dat de aanneming van het
ontwerp niet 'zal verplachten tot een mili
tair Lusschenbeide komen in alte geschillen
van weinig gewricht, die Europa zouden kun
nen verontrusten. Wanneer deze verzeke
ring wordt gegeven, zal de geheele openbare
meening in Amerika liet ontwerp steunen tm)
zal er Vermoedelijk ook een meerderheid
zijn ie inden voor hot geheele ontwei p in
Kamer en Senaat
De Commissie van Vier zal heden de
Kwestie van Danzig onderzoeken en wel de
doortocht der Poolsche tfoepen en de toe
wijzing van de slad in hel vredesverdrag.
De heide kwesties zijn geheel verschillend.
Ook de „Echo de Pa.ri»-' zegt, dat de En
lerde geneigd sehijnl de Duitsche tegeinvex-
oingen Voorbij te gaan en zoo 'noodig de-iujnt-
stheping met geweld door Le zetten, iuaar
dat wil niel zeggen, dat de aanhechting
van Danzig aan Polen reeds definitief be
sloten is.
Het 'denkbeeld van een ne'TLrale zóne,
hetwelk van Amerikaansche zijde schijnt te
komen. Ts bestreden, door een "deel der
Fransche pers. Vooral door St. Bircc in het
Journal'', die het" plan afkeui'i en waar
schuwt dal het ©enige watmen hereiken zal,
is, daf do Duitschers nieuwe kracht zullen'
putton 'tot tegenstand uit dïl nieuwe bewijs
van 'meeningsverechil. Andere bladen zien
in 'de weigering van Duilsrihland om dc
Poolsche troepen te laten ontechep-en een
poging tol peiling van don toestand, welke
zij tmgetvvijfeld is ©n dring©n er op aan, dat
de Ent©ntio eindelijk toont, daift haar kracht
nog niet verzwakt is. De militaire deskun
digen willen allen zonder onderscheid, dat
de landing plan Is vindt, wat ook de gcA'ol-
gen mogen zijn.
Do „Nationale Zeitung" zegt, dat men
in Berlijn den indruk krijgt dat de Entente
niet van zins is He crisis voider te ver
scherpen. Verschillende dingen wijzen er
volgens dit blad op, dat de Entente, na
konnis genomen te hebben van de Duit
sche nota, de landdag te Dnntzig niet als
een prestige-kweslie beschouwt, maar als
een aangelegenheid, die op zakelijke ma
nier uit den weg te ruimen is. Verder
is het heel duidelijk dat Focli zijn best
„Als ik niet I,ach." riep hij, „'verkies ik
ook ruot da.t anderen lachen."'
„Neem mij niet kwaliikj 'hernam ons
jongmensch 'op vlcindon toon. „HeL is van
daag een feestdag -en ik hen zóó blij, u
eindelijk, na, drie jaar weer te zien, dat ik
iedereen wel gelukkig zou willen nmken:
landjonkers on paddenstoelstroopers."'
„Als dit eenmaal 'zoo jo opvaLting is
Doe anders geen moeite om mij te Lekeerem
tot je ideën. Neem liever de mijno over;
dat zal beter zijn voor jou en voor mij."'
En daarop begaf de heer Têterol zich
op den terugweg. Zijn gelaat stond, betrok-
ekn en .geul mende tien minuten op z"n,
minst deed hij geen mond open. Het speet
Lionel, dal (hij 'hem nu al drie keer boos
gemaakt had. Toen hij naar Saligneux ging,
had hij zich voorgenomen, dait hij gedurende
zijn vverblijf aldaar geen enkele maat met
zijn vader overhooji zou liggen. Hij deed nu
zijn best, om het weer zooveel mogelijk
goed te maken en dit mocht hem waarlijk
ook lukken. Hij sprak van een modelboer
derij, die hij bezocht had in het graafschap
Chester en van ©en nieuw systeem wissel
bouw, dat men daar toepaste. Hij herinner-,
de zich alles heef goed en wist zijn vader
zoo duidelijk te antwoorden op diens vra
gen, dat de oude heer zich nu ook langza
merhand weer beter verzoenen kou met de
.fratsen' van zijn zoon zooals hij noemde
do ideeën van Lionel, die zoo geheel, nkjfc
mót (zijn eigen opvatting strookten. Toen ze
weer voor het Witte Buis stonden, was de
heer Jean Têterol in heL beste humeur van
de wereld. „Nu,gaan wo dine eren; ik heb
oen honger als een paard."
doel om de kwestie zoo spoedig mogelijk
te regelen.
Voorts verneemt de „National Zeitmig"
uit WeimarZaterdag hebben vertrouwelijke
besprekingen plaat» gehad tusschen de re
geering en de partijleiders over de k\ve»tie,
welke voorstellen Erzberger naar Spa mee
nemen kan tot regeling van de Dantziger
aangelegenheid. Het schijnt ook alsof in de
regeering de meeningen daarover niet ge
heel eensgezind zijn. 'Over tde mogelijkheden,
die Erzberger aan generaal Foch vooi het
transport der Polen kan aanbieden, kan
natuurlijk vóór het begin der onderhan
delingen niets naders gezegd worden. De
Duitsche regeering heeft van haar kant
reeds den weg over Stettin en Konings
bergen voorgesteld. Bovendien bestaat ook
de mogelijkheid PoolscJie troepen in Duit
sche treinen door Duitsehland zelf te bren
gen. Dit zou zelfs voor de Duitsche regee
ring den veiligsten weg zijn. Als het Erz
berger niet mocht gelukken maarschalk
Foch van zijn plan, om de Poolsche troepen
in Danzig „te laten landen, af te brengen
en' als de Entente er een werkelijke pre.»-
tige-kwestie van maakt, dan zouden er ilrie
mogelijkheden zijn: Duitsehland kan rond
weg weigeren, men kan het transport van
een klein gedeelte van de Poolsche troepen
over Danzig toestaan, of men kan ook
geheel toegeven. In het laatste geval zou
er alleen een protest van de Nationale Ver
gadering overblijven.
De berichten uit Hongarije blijven elkaar
tegenspreken. Een gewezen Hongaar»ch mi
nister, die te Weenen is aangekomen, moet
verteld hebben, dat de stemming onder
het volk wanhopig is, omdat er algemeene
moieele en economische ellende heerscht.
De corr. van de „N, R. Ct." meldt uit
Boedapest, dat de omwenteling zich in
geheel Hongarije in voorbeeldige orde heeft
voltrokken en schijnt over den verderen
loop Her gebeurtenissen nog al tc vre-
den Een corr. van het It. N. (Ilollandsch
Kieuwsbureau) heeft een onderhoud met
Bela Kun gehad in het voormalige paleis
van aartshertog Jozef en ook het lieeld,
dat deze journalist ophangt rechtvaardigt
de veronderstelling, dat dc ongenoemde
minister niet geheel juist is geweest in
zijn beweringen.
De man van het H. N. stelde Kun cenige
vragen, die deze zeer welwillend beant-
woodde, al had liif 't vreeslijk druk.
Graaf Karolyi, de voormalige minister
president heeft het blijkbaar te Boedapest
niet kunnen uithouden. Hij is ten minste
naar Weenen gegaan. Dat hij die ongenoem
de minister zon zijn is niet waarschijnlijk,
naar het ons voorkomt.
De Geallieerde missie, die te Boedapest
was toen de tweede revolutie plaats greep,
is te Belgrado aangekomen.
In Duitsehland is liet gevaar Voor een
algemeene staking niel denkbeeldig. Voor
al in het Rulirgehied is het zeer rumoe
rig. De Spartaciërs in vereeniging met de
onafhankelijke stellen verregaande politieke
eischen, die de regeering moet inwilligen.
Een dezer eischen zal de oplossing bren
gen, wc! de Duitsche arbeider.» willen, het
oude vakvereenigingswezen handhaven of
het radenstelsel invoeren.
In Stuttgart slaken de arbeiders reeds;
de burgerlijken hebben van him kant even
eens het werk neergelegd als protesl tegen
de staking.
Een der leiders van de onafliankelijken
het lid 'der Berlijnsch'e Vollzugrat, Ddumig,
Aan tafel ging alles goed en heide hee-
ren deden het raiaal eer m Nadat de kofEe
was opgediend, liet de oude heer Joseph in
de kamer hij zijn zoon do kistjes sigai^cn
halen, die hij "èr neer gezet had, cn. nadat
hij één er van had opengemaakt, zei hij:
„Steek eens op. jongen, want dat ben je
nu éénmaal gewoon. Een dwaze gewoonte
anders. Die sigaren komen, door elkaar,
op een hal ven franc het stuk cn na verloop
van een kwartier is al die heerlijkheid in
rook opgegaan. Is dat nu Lock niet'
jammer?'
De uitnoodiging op dl© manier klonk al
zoo weinig animeerend, dut hij dan ook
eerst bedanktemaar Têterol hield' V|Ol mét
het typische gezegde:
„Nu s teek op jongen^ je doet er mij een'
pleizier moe, jouw buitensporigheden zijn
mijn weelde"'.
En nu was Lionel overgehaald. De heer
Têterol, die vlan zijn 'leven niet gerookt
had, zat tegenover hem te genieten met een
mes in dc hand, waarmoe hij steeds strijd:
vaardig heen en weer zwaaide. Opeens
riep hij:
„Weet je wel mijn prins van Wales,
waarom ik je eigenlijk hier heb Laten koe
men.
„Nu ik. dacht dat 'het enkel was om u en
mij het pleizier te gunnen elkaar weer te
zien."'
„Ja dat kwam er ook al bij. Mpar dat
Was niet geheel alleen de redenKom'
rand eensIk wil je uijthuwetijlkerv"
„Mij 'uithuwelijken'?"'riep Lionel, ©en
en al verbazing. „Maar daar is niets geen
Kaast hij. Wacht u 1ooh tenmirtrte lot ik
is gearresteerd, omdat hij beschuldigd wordt
de hand te hebben gehad in de onlusten
in Januari. De Vollzugrat heeft de oogen-
blikkelijke invrijheidstelling geëischt, daar
anders de algemeene staking zal worden
afgekondigd.
Daumig is weer in vrijheid gesteld. Het
ondeizoek gaat echter door.
Fit llolsmgfors wordt aan de „Times"'
gemeld, dat de Bolsjewiki de propaganda
organiseeren in Indie, China, Japan, Per-
zie en andere Gorters cl ie landen.
Vereeniging van Baden ine 1
ïïurtemturg?
De „Lokal Anzeiger"' verneemt, dat. het
streven bestaat Wurtemburg en Baden to
vereenigen. Er vinden reads bespre langen
plaats tusschen de parlementsleden van alle
richtingen uit deze beide staten met hun
regeeringen.
De Engelsch© mijnwerkers.
Een conferentie van afgevaardigden van
de mijnwerkers v:ui"Zuid-Wales heeft heslo-
ten Ge mijnwerkers van Zuid-Wales den
raad te geven te stemmen tegen het aanne
men van de commissies van onderzoek in
de mijn nijverheid, op 'de stemming van 9
April.
De honden van Yorkshire'sche mijnwer
kers hebben besloten den leden aan te he
velen het rapport van de mijnbouwcommis-
sie aan te nemen.
-W eyk^lo os beid.
In België zijn volgens ofticieele gegevens
850.000 'mensch.cn werkeloos en worden
2 millioen ondersteund.
De Slov,ukken.
Onder de SIov,akten is een beweging
gaande, Zich "vlrij te maken van de Tsjechen.
Het holsje wistische geyuar.
Naar Wolff uit Berlijn seint, wordt uit
Praag gemeld, dat de" zenuwachtigheid in
burgerlijke kringen, wegens de bolsjewisti
sche stroomingen onder de arbeiders .toe
neemt, en dat men steeds meer verlangt
naar interventie door de Entente in Tsjecho-
Slow.akijc.
Sir Douglas Haig.
Sir Douglas Haig, de Engelscihe opper
bevelhebber treedt binnenkort als opperbe
velhebber" ,aif.
'De zetejl va.n den Volkeren
bond.
Alen is algemeen van meening, dat Ge
neve 'de meeste kans heeft als zetel van
den Volkerenbond te worden aangewezen.
Niet ia,Heen de Franschen, maar ook de En-
gelsch.cn (zouden voor deze keuze het méést
voelen.
Een verzoek afgewezen.
Het verzoek van ld© Dmtsdhe' regeering
om VF-er kruisers in 'dienst te mogen stellen
ter bescherming van de levensmiddélenvoor-
zïening, is Afgewezen.
Consulaire dienst.
Het vice-consulaat 'der Nederlanden te
Gas a Blanca (Morocco) is verheven tot
een consulaat. Tot titularis van dezen con-
sulaircn post is, buiteD bezwaar van 's rijiks
schatkist, benoemd de lieer J. ,W. Steenbrink
(Nederlander).
Qooge Baad.
Rij Kon. besluit van 29 Maart is benoemd
tot .Vioc-presi'denl van den IToogen Raad
der Nederlanden mr. A. P. 3j. Nél;ïs«en,
thans raadsheer in gemeld college.
Dapart. van Justitie
Rij Ken. besluit van 29 Maart is aian
mr. A. E. Bles, op zijn verzoek, met ingang
van 1 April, eervol ontslag verleend uil
zijn betrekking van raad-adviseur bij het de
partement van justitie, onder dankbbhuii-i
ging Voor de vele door hem aan den lande
bewezen diensten.
vijf-en.twin'ig hen."'
„Neen. ik wil niet wachten. Nu Iteefl
zioli een gelegenheid voorgedaan; ik wil je
dus dadelijk uithuwelijken"'.
„En aan wie dan wet?'"
„Kijk"', riep de heer Têterol, die ieder
woord dat hij nu spreken ging als "t ware
onderlijnde en ziohzelven al gelukwenscM©
met het reusachtig succes, dat hij er mee
bereiken zou. „Je hebt Immers zooveel
op met landjonkers? Wat zou je er nu van
zeggen, als ik je eens tot vrouw gaf de
dochter van den baron?"'
„Ik zou zeggen, dat u mij voor den gek
Meldt U heeft immers een veel te grooten
hekel aan alte mogelijke landjonkers om te
kunnen "verlangen, dat ei" eenige v<mib!iin!beuiajsa
jnet hen tot stand zou komen; en liet zal
dus niet in een kasteel wezen, .dat u zich
een schoondochter gaat halen."'
„Daar vergis je' je dan toch' in. Ik haal
wel fedgclijk mijn schoondochter uit een
kasteel en dat kasteel is niet eens ver af;
je (hebt heL daar izoo even gezien en het is
dan wel. zeer in je smaak gevallen.'-'
„Is dat nu waarheid of drooimon?"' vroeg
Lionel, die er al minder van kon begrijpen.
„U wilt mij in het huwelijk doen treden
|met
Mademoiselle do SaJigneux" Kvulde
de heer Têterol aan 'wiens gelaat straalde.
En zoo zwaar leunde hij toen met de elle
bogen op tafel, dat idie haast (bezWeek onder
den 'last. Is dat naar je zin, jpngein?''
„Ik kan het niet gelooYen. Mijnheer de
Satigneux 'is immers iuw (vjjand; uj heeft pro
cessen geveerd?'' 1
(Warélt vervolgd.)
