Donderdag 17 April 1919.
ZIJN IDEE
toNrceem TeJefeoo Ha, tiS.
72ste Jaargang
No 16034
EERSTE BLAD.
Bericht,
Sluiting Bureaux,
BXJiTüNLiA^O.
Eeu rechtvaardiging,
f) O
xirr.
Uit Duitsehland.
Uit Hongarije.
Oi verskil.
eo«r*nt rertekgnt dtplyk», met *H-
rondermg T»n Zon- «n Feestdagen.
PrHe por kwartwl f S—franco per poet
ft 50 PrflS perweek:-15 conte. AJion-
dorifiko nimmer* S eent». - Abonnementen
•orden degelijk» Mnseuomen.
AdrertenSïn Toor hot eorttrolwnd Mm-
moeten T«r tw«M w«f* hot Barwn
S>/ored eijn- - Een bepoolde pU«U m
WwtentiSn vordi niet gewoorborjd.
BUREAU: LANGS HAVEN 141 (HOEK KORTE HAVEN).
Prijs der AdrerlentiënTen 15 regele
f 1,80; iedere regel meer 25 cents. Reclames
50 casta per regel, Adverientiën on
Reclames met 10 in het Zaterdagnrond-
nammer met 20 rerhooging. Incasso
kosten 5 cents; poatkwitantie* 10 cents.
Tarieven van adTertentien by abonnement
*yn aan het Bnreau verkrygbaar.
Dagelijks worden Kleine Adrerteatièa op
genomen 40 cents per advertentie Tan
hoogstens 30 woorden; ieder woord moer
2% cent, by vooruitbetaling aan het Snrean
te voldoen.
Met iiet oog op den Goeden Vrijdag
verschijnt de ,,Seliièdarasch% Courant'
Vrijdagavond 18 April NIET.
Bij of krachtens wettfen of verordenin
gen voorgeschreven en andere officieole
af- en aankondigingen en kennis
gevingen van het Gemeentebestuur.
Ter aigemeene kennis wordt gebracht, dat
ter gelegenheid van den Goeden Vrijdag
de bureaux der Gemeente-Secretarie, van de
Gemeentelijke Arbeidsbeurs en van het Le-
vensm iddelenbureau gesloten zuilen
zijn, met uitzondering van het Bureau van
den Burgerlijken Stand (Nieuwstraat 26),
dat voor het doen van aangiften van ge
boorten en overlijden, op dien dag ge
opend zal zijn van 991/» uur van
680/94
Lloyd George is naar Londen gegaan,
om zich in het parlement te verantwoorden.
Op de vredesconferentie is ook in de En-
gelsche pers geducht critiek uitgeoefend
en zelfs uit het parlement kwam oen waar
schuwende stem, die* Lloyd George her
innerde aan zijn beloften. Als men ge
noegzaam vertrouwen in den premier had
bezeten, zou dat schrijven van een paar
honderd afgevaardigden in Jiet Lagerhuis
niet noodig zijn geweest.
Be leider der Engelsche delegatie heeft
nu onder enorme belangstelling (ook de
Engelsche kiconprins was aanwezig) zich
in het parlement trachten te rechtvaardigen.
Hij zeide: Het Weensche Congres heeft
wel elf maanden- geduurd en wat was het
werk van deze conferentie in vergelijking
niet hetgeen te Parijs geregeld moet wor
den? Hij wees er op, dat tien nieuwe sta
ten waren ontstaan, enkele onafhankelijk©
andere half-onafhankelijke en weer enkele,
welke waarschijnlijk protectoraten worden,
waarvan de grenzen moeten aangewezen,
zoo niet vastgesteld worden.
Be grenzen van veertien landen moeten
herzien worden. Bit geeft oenig denkbeeld
van de zuiver territoriale moeilijkheden,
maai- er zijn ook andere vraagstukken,
even belangrijk, evenzeer van invloed op
den wereldvrede en op het lot der mensch-
hedd, en als er misgrepen gedaan worden,
dan moet de menschheid er misschien voor
betalen.
Als voorbeeld noemde hij de economische
vraagstukken, de kwesties van de interna
tionale waterwegen en spoorwegen en van
de schadeloosstellingen.
Hij gewaagde van internationale arbeids
overeenkomsten, waarnaar men tot nu toe
nog nooit gestreefd had, en van den vol
kerenbond.
En onder toejuiching merkte Lloyd
George op, dat voor elk vraagstuk afzon
derlijk maanden in beslag genomen zou
den kunnen worden. Niemand heeft ooit
harder of in sterker overecgstemming of
onder groeier moeilijkheden gewerkt dan
dö afgevaardigden te Parijs.
Cl
Li
Naar het Fransch
yjaa
VICTOR CHERBULIEZ.
/•oodra ze op haar eigen kamer was,
ging ze daar aan het voeteneinde van haar
hed zijlen en terwijl zij het haar vlocht,
verviel ze' in, voor haar, ongewoon 'droef
gepeins, waar ze opeens zelf een einde laan
maakte door haar verzuchting.
„O, Theodore, Theodore t"
Want bijna onmiddellijk daarop riep ze
„Dat is een idee. Eens zal Theodiore dan
toch althans eigens goed voor wezen."
Een kwartier later sliep ze gerust. Boor
oen gunstige beschikking van 'het lot kon
die laatste erfgename van het geslacht de
Saligneux slapen en lachen. beide haast
even makkelijk.
- 'twaalf September 1875, klokke drie uur
in den namiddag, overschreed de heer Tête-
in gezelschap van zijn zoon, do 'brug
van do Limourde, nadat 'hjj eerst met een
grooten sleutel het hek van genoemd )>!rug-
'had opengedraaid.'
Be tocht is nog niet volbracht en de
reis is nog vol gevaren voor alle huiden
Hij verzocht, dat de niapnefe die hun bost
deden, met rust gelaten "Louden worden
of dat men anderen koos.
Hot scheelde niet veel, zeide Lloyd
George, of een kwestie, waarvan men nog
nooit had gehoord, had een geschil tus-
schen twee geallieerde staten in het leven
geroepen. Welke die kwestie was, laat de
Engelsche premier in 't mdiden, althans,
ze is in het uitvoerig verslag, dat Rente!
overseint, niet genoemd en men kan slechts
gissen, wat het geweest kan zijn.
Daav Midden-Europa „gebalkaniseerd" is
zeide de eerste minister, moet men al Ij
voorzorgsmaatregelen nemen, om te voor
komen, dat dit een bron van ellende kan
worden voor de geheele wereld. Men is
nu nog bezig maatregelen te treffen ten
opzichte van deze aangelegenheid.
Zeer uitvoerig stond Lloyd George stil
bij do Russische kwestie. liet _groote be
zwaar is, dat er feitelijk -geen regeering
voor geheel Rusland bestaat, meende de
Engelsche premier. Rusland is 9021 vul
kaan en het beste wat men doen kan, is,
de bewoners op de hellingen in veiligheid
te brengen.
Er is geen sprake van erken
ning. Beze is evenmin ooit voor
gesteld, noch b e s p r 0 k d 'omdat
geen enkele regeering heel Rusland ver
tegenwoordigt, omdat de bolsjewistische re-
geering misdaden tegen menschen uit de
geallieerde landen bedreef.
Een militaire interventie is echter ook
onmogelijk, want lo. heeft Engeland'steeds
de politiek gevolgd, zich nooit met de
interne aangelegenheden van een staat tc
bemoeien, en 2o. is 'n militaire expeditie
onmogelijk, daar bet nog nooit een vreemde
legermacht gelukt is in Rusland met suc
ces op te treden. Wat er dan gebeuren
moet, zeide Lloyd Geórge niet. Be uit
drukking; „Ik heb hever, dat Itusland
bolsjewistisch wordt (blijft), dan dat Enge
land bankroet gaat," wijst er misschien
op, dat de Engelsche premier Rusland
maar in zijn sop wil laten gaar koken.
Wat Engeland gedaaft heeft in Rusland,
is uitsluitend geweest om de uitbreiding
van het bolsjewisme te voorkomen. Lloyd
George wanhoopt nog niet aan e-en goede
oplossing, die Rusland een regeering zal
brengen, die erkend kan worden. Het bols
jewisme verliest aan innerlijke kracht, of
schoon het roode leger sterker wordt.
Over de aigemeene vredesvooi waarden
sprekende, zeide Lloyd George, did er vol
komen overeenstemming is verkregen. Fel
viel hij de dagbladen aan, die spraken
van oneenigheid tussehen de Geallieerden.
In 't bizorader moesten de „Times" en
.Daily Mail" een veer laten.
Frankrijk heeft het meest geleden, en
het heeft daarom recht, zich voortaan be
veiligd te voelen tegen een herhaling van
den. aanval. Jammer genoeg zeide Lloyd
George niet, op welke wijze dat geschie
den zal. Door Frankrijk de gelegenheid
te geven zich tot aan den Rijn te nes
telen^ Be premier sloot meteen de gelegen
heid af om op dit punt zekerheid te ver
krijgen door mogelijke vragen, die na de
rede tot hem gericht zouden kunnen wor
den, met de verklaring, dat a! het mo
gelijke gedaan zal worden om de vredes
voorwaarden niet tc publiceeren voor zij
aan de Duitschers zijn overhandigd.
Dat zou den vijand slechts kunnen stijven
in zijn verzet, meende de premier, w!a|t
Voor Duitschlanid niet Veel goeds voor
spelt 'Onmiddellijk volgde op deze mede-
deeling: „Wiij hebben een strengen, vrede
noodig, omdat de toestand dien cdsdht, maai
de bedoeling dajairtnée moet niet zijn
Een witte das zat vrij gespannen om
zijn stierennek. Eveneens droeg hij een
zwart-lakensche jas, speciaal voor de ge
legenheid vervaardigd, en waar hij zich ook
al niet makkelijk in bewoog. Nieuwe klec-
ren zaten hém nooit prettig, want niet
alleen had hij toch al zoo' 11 geweldigen
omvang, maar, ais hij aan sommige dingen
dacht, zetten zijn longen zich zóó zeer
uit, dat alle naden van zijn kleeren gevaar
liepen. Het was moeilijk genoeg voor een
kleermaker, om een lap laken tc kiezen,
groot genoeg om den hoogmoed van Jean
Têterol in te kleeden.
Hij was echter op dat oogenblik in zulk
een goede stemming, dat hij zich óver
niemand en niets beklagen wilde, niet over
zijn jas, niet over zijn kleermaker, niet
over zijn das en niet over zijn schoenen,
die hem foch knelden. Nog nooit had zich
zoo'n stralende glimlach op zijn gelaat ver
toond; zijn dikke, grijzende wenkbrauwen
tril^pn af en toe van geluk. Den h'eelen weg
langs had hij het deuntje van Marlborough
geneuried en, terwijl hij de brug over
liep, had hij zelfs 'de verzoeking niet kun
nen weerstaan, om met de punt van zijn
stok 'een steen in hief- water te schoppen,
die heelemaal los zat, terwijl hij tot Lio
nel sprak
„Kijk eens) zóó mooi weten die land
jonkers nu h'un boel te onderhouden, dat
wij op het ei na* nog wel zoo goed zullen
moeten zijn, hun brug te laten repareer-en."
Gravin de Juines 'zag hem niet. Had
ze den lieer Têterol daar zoo de brug
zien overstappen en liad ze eenig vlermoe
wraakzucht in de hand te werken, maar
om, het recht te verdedigen. Elke voor-
waarde moet van dat standpunt uit ge
rechtvaardigd zijn."
Ten slotte zeide Lloyd George, dat hij
naar Parijs zal terug gaan, ajs luj ver
trouwd woxdt, ni/uir het mi riem nu moest
bedenken, dat het verdrag, dat daar ge
sloten wordt, bindend zal zijn.
Wei heeft het parlement het recht de
overeenkomst te verwerpenmaair "dat zou
zeer moeilijk zijn. pet eèrdge wait de prtïtrjar
over de bewapening zeide, was: ,,Len van
dé resultaten yan den yrede injoe* de ver
nietiging zijn van de groote bedreiging der
hewapeningen pp hef vjastei and.
1)ui:i-schhind's jstrijdlfcrachteu moeten worden
teruggebracht tot een leger dat juist geschikt
is voor p-olifiem,acii t in zijn steden en ter
bescherming yap. zijh handeL .Wij ên, Europa
moeten hierbij welvaren. Jfet gevaar is n iet
dat er in Duitsehland oen woderSCïpfle-
vi n g -zou "kunnen plaats vinden (bet kan
slechts niet moeite 80.000 man op"de been
brengen om' de orde te handhaven), doch
het gevaar is, dat de wereld door het spook
van den honger zal worden geteisterd".
Waarom dan zulke geweldige voorwaar
den gesteld aan Duitsehland, zou men kun
nen vragen, als en- toch geen gevaar meer
vian "die zijde te duchten is. Is het dan
alleen, om de Fransdie regeering in haar
imperialistisch streven tegemoet te komen?
Dan de \Tedesbtesprekingen wordt weinig
gemeld.
Naar 'de Lokal Anzeigar van bevoegde
zijde hoort, 'heeft man in Duitsche regee-
ringskringen van Verschillende itngeuij.de
kanten bericht ontvangen, dal men bij 'de
aanstaande samenkom us t der yredesgedeie-
geerdon niet niet een definitieve, maar
slechts smet een voorloopige bespreking*te
doen heeft Men maakt daaruit op dat er
werkelijk onderhandelingen zullen worden
gevoerd,.
De, Fransche Kamer heeft 11a bespreking
dei- modesvoorwaairdeii (die volgens Lloyd
George echter niet bekend gemaakt zullen
worden voor de Duitschers «1- mee in ken
nis zijn gesteld) een motie aangenomen met
360 tegen 126 stemimen, waarbij vertrouwen
in' de regeering weid uitgesproken. Be b'e-
grootingscomtaissie heeft het noodjg .ge
vonden een 'resolutie op te stellen, waarbij
geëischt wordt, dat Duitsehland alle oor
logskosten zal betalen, omdat Duitsehland
ook de oorzaak van alle ellende is.
In het Lagerhuis heeft Robert Cecil de
overtuiging ond,er woorden gebiraeht, dat de
meeste onzijdigen, die aan dc tegenwoordige
cbnferentie hebben deel genomen binnen-,
kort tot den volkenbond zullen be|hopren.
De blokkade moertln' zoo sjxudig mogelijk
wonden opgeheven.
Ten aanzien der neutralen moet heb hatn-
deistoeziejht nog in stand blijven, maar ook
djt zal zoo gauw het nfogelijk is, wordefn
ingetrokken.
De Belgische Kamer heeft er haar leed
wezen over uitgesproken, dat Genéve als
zetel van den volkerenbond is aangewe
zen en [heeft een motie aangenomen, waarbij
de Geallieerden er aan herinnerd worden,
dat het oogenblik gekomen is de belof
ten jegens België in te lossen.
Een Paaschboodschap.
Ebert heeft een Paaschboodschap aan de
Nat. Verg. gezonden, waarin hij zegt, dat
de Nationale Vergadering ab> vertegenwoor
diging van het Duitsche volk bijeengeroe
pen, 10 April bijna eenstemmig de verwach
ting heeft uitgesproken, dat de rijksregee-
ring slechts een mede door overeenkomst
en verzoening zal goedkeuren en elk ver
drag zal verwerpen, dat heden en toekomst
van het Duitsche volk en het menschdoin
aan hun lot overlaat.
„De Nationale Vergadering en de rijtks-
regeering werken met toewijding en geest
kracht aan dc verwezenlijking van hun
groote historische taakvrede, brood, ar
beid en een nieuwe staatsvorm voor dit
groote volk. Deze taak is uiterst moeilijk,
zoolang degenen, die het in ban macht
den gehad van wat Irij in het kasteel
kwam doen, dan had ze waarschijnlijk bet
verstand or bij verloren, of ze bad een
ongeluk begaanin ieder geval zou ze
geweeklaagd hebben over de jammerlijke
gevolgen van haar „zonde" en zou ze
den hemel die gruwelijke wraakneming ver
weten 'hebben. Maar gelukkig was Madame
de Juines afwezig. De baron had haar met
een zoel lijntje weg weten te krijgen, ilij
had er haar op gewezen, dal zij met zulk
prachtig weer eens een rijtoer moest ma
ken ze kon dan immers een bezoek bren
gen aan de zusters van de Heilige Maiia, die
ze zoo af en toe wel kleine attenties ging
bewijzen en waar tikt dan meteen haar hart
aan uitstortte over haar „zonde".
'Met het grootste geduld hoorden dc goe
de zusters haar aan, begrepen en troostten
liaar.
Als Madame de Juines dien dag Qp
Saligneux gebleven was, zou zeker een
teeken van 'boven haar het naderen van
den vijand hebben aangekondigd. Toen Ce
sar den geest gaf, verduisterde de zon,
de Po trad buiten zijn oevers, standbeel
den stortten bloedige tranen, de dóoden
stonden op en wandelde door de straten en
de bosschen weergalmden van een somber
gehuil. Op het oogenblik, dat de heer Tê
terol de Limourde" overschreed, had or
geen*zonsverduistering plaats en geen ge
huil werd er vernonngn. Toch beweert men,
dat er op 12 September 1875, precies
om drie uur, iets vreemds werd vernomen
op Saligneux, want eenige minuten te vo
ren was bet bladstil geweest in de lucht;
hebben den Mede tot „lami te brengen,
zich nog dooi een gevóél van haal en
wraakzucht tussehen de volken laten be-
heerschen. Reeds vijf maanden geleden ver-
den wij liet, de voorwaarden van onze
vijanden aannemend, met hen over de
grondslagen voor het siuiten van den vrede
eens. Wij kwamen den drukkenden veiplich-
tingen van den wapenstilstand 11a, maar
nog steeds wordt ons de vrede onthou
den. Ofschoon wij weerloos zijn worden
wij nog geblokkeerd en worden onze ge
vangenen nog steeds vastgehouden. Dat
staat met voortzetting van den oorlog ge
lijk. Wij deden alles om tot vrede niet
onze vijanden te komen, om ons Volk
van dezen ondragel'ijken laat te bevrijden.
De verantwoordelijkheid valt op hen. Bit
mogen onze vijanden ter elfder ure lm
denken. 1
Vrede, arbeid, brood, benevens een
nieuw Duitsehland zijn echter onmogelijk,
zoolang gedeelten van ons eigen volk in
den strijd volharden, welke ons amechtig
staats- en economisch leven dreigt te ver
nietigen. Wel heeft men zich ernstig 111
deze moeilijke oorlogsjaren aan het Duit
sche volk vergrepen. Daarom is het onze
plicht te liegrijpen, te helpen en te ver
boteren. Een nieuw Duitsehland moet wor
den opgebouwd door het doortastend en
organisch tot een socialen volksstand te
herscheppen.
Een nieuw Duitsehland kan niet door
een radicalen sprong in het duister ont
staan. Een bolsjewistische dictatuur van
de minderheid van het proletariaat zou
den industriestaat Duitsehland ongetwijfeld
in enkele maanden totaal ontredderen. Na
tuurlijk moet men aan de gerechtvaardigde
eischen van arbeiders, employe's en l>e-
ambten tegemoet komen. Daarvoor zal de
regeering zorgen. Maar zinloozc politieke
stakingen zotten liet lot van de arbeiders
op het spel en moeten tot nieuwe ellende
leiden. Daarom eischt het levensbelang van
het Duitsche volk, met allo krachten daar-
tegen-in te gaan. Een spoedig sluiten van
den vrede naar buiten, gegrond op het
beginsel van overeenkomst en eoiï bond
van allo volken is voor ons een levens
kwestie. Maar niet minder berust onze
redding van den ondergang op de nood
zakelijkheid' van vrede en arbeid naar
binnen.
-- Daarom doe ik op dit hoogst ernstige
oogenblik een beroep op het Duitsche volk
in al zijn lagen, met het dringend ver
zoek: Iaat af van zelfverscheuring, over
win u zeiven, aanschouw den afgrond en
aan den arbeid-!"
Deze boodschap heeft Sclieideanann aan
het slot van de zitting voorgelen. Allo
partijen toonden zich daar zeer ingeno
men mee.
D'e o nvnsf.
De Reiersche Landdag is te Bambeig
bijeengekomen en heeft goedgevonden, dat
de regeering-Hoffmann de hulp Van de rijksi-
regeering zal inroepen. Een harde strijd
is te wachten, want de Sparta eisten, die
in Münohen de baas zijn, bereiden zich
op ernstigen tegenstand voor. Buiten Mii'n-
chen worden loopgraven aangelegd. Een
ultra radicale rogeoring on'der de anarchist
Sandhamer is gevormd, bestaande uit 15
leden.
Da „Lokal Anzeiga*" verneemt, dat het
bericht, dat de communistische leiders Fol
ter en Mühsam in handen van de i.egoe-
ring Hoffmann gevallen zijn, uit Ramberg
wordt bevestigd.
Hetzelfde blad Verneemt uit Neurenberg,
dat de boeren van den hoven-Palts een be
roep hebben gedaan op de regeering om
hen terstond wapenen te Verstrekken. In
bun brief zeggen zij o. a.Wij, boeren,
laten ons niet als dolde honden door de
Spartaciérs neerschieten of op gruwelijke
wijze vermoorden.
Reizigers, die 'Dinsdagavond in Bamberg
maar op eenmaal boog een geweldige ruk
wind. de toppen van dc olmen op het
terras, en de muren van het kasteel schud
den op hun grondvesten. Wc zouden er niet
bij durven voegen, of een van rle draken-
figuren boven op liet dak ook wijd open
sperde; of er een klaaglijk steunen verno
men werd in den grafkelder van de ka
pel, "Vaar drie de Saligneux' rustten; of
dat dc dooden zich soms omkeerden in
hun graven. Maar zeker is het, dat de
wind een grooten steen van oen toren deed
vallen, waardoor gelukkig niemand eenig
letsel bekwam en dat de prachtige klim
roos, die heelemaal tot aan den ommegang
van dien toren reikte, al haar rozen op den
grond strooide, waarna de wind plotseling,
als bij tooverslag, ging liggen. Op die wijze
werd op dezen gedenkwaardigen dag de
inval der barbaren aangekondigd, de we
kende verschijning van Attila, koning der
Hunnen, en. geesel Gods.
Baron de Saligneux bezat niet zoo'n
levendige verbeelding als zijn zuster. Ifet
was hem onmogelijk om in een vallenden
steen of in een rozenregen een waarschu
wing van boven te ziende windvlaag ver
wonderde hem, zonder 'dat hij er zich
door ontroerd voelde.
De heer Têter l had zijn bezoek aange
kondigd tegen drie uur. De baron kende
dc overgroote stiptheid van den vijand
en wachtte dien af, al op" en neer wan
delend in zijn park. Toen hij hem nog
van verre zag aanstappen, ging hij hem
tegemoet, voorkomend als altijd.
De lieer Têterol maakte onmiddellijk halt
aankwamen deelden mede, dat vooral voel
voedsehvinkels geplunderd zijh.
Het .Berliner Tageblatt" verneemt, dat,
zich tc Miinchen een nieuw comité van
actie heeft gevormd onder leiding van Le
win en van de Russen Levine en Achselrod.
Het zelfde blad deelt tnjede, dat sinds
Jjinsdagmoigen zich groote afdeeiingen
Beierschc tioepon met geschut en mijuwer
pers op weg naar Münohen bevinden.
In R runs wijk wilden dc communis
ten de aigemeene staking opheffen, als
eerst 'de „burgerlijken" weer aan 't weak
gingen.
in Essen neemt liet aantal stakers
gedurig af, seint Wolff. T Hoogtepunt wend
den lOen bereikt met 167.000 man. Sinds
dien is bot cijfer steeds verminderd en bo
th oeg eergisterenmorgen 127.629 man.
Te B e r 1 ij n staken nog steeds de bank-
boainbten en die uit de metaalindustrie.
Ook in vele groote winkels is het werk
neergelegd.
De aigemeene staking te Dusseldorp
is op het punt te verloopen, meldt "een H.
N. bericht. 1
In Leipzig is de slaking der bank-
beambten opgeheven.
Een gevaarlijke staking is te Bremen
uitgebroken, juist, nu de eerste levensmid
delenschepen te Bremen zijn aangekomen.
Van overheidswege is tegen dezen nieu
wen maatregel ernstig gewaarschuwd, maai'
de arbeiders laten zich' ook hier opzwee-
pen, zonder acht te slaan op de gevolgen.
Boven Bremen verscheen dezer dagen een
vlieger uit Bronswijk, dié het proletariaat
in een gloeiend manifest opwekte zich. so
lidair te verklaren met het worstelende
proletariaat in Beieren, het Roergebied en
Bronswijk, om zich de kapitalistische boeien
af le schudden. Opmerkelijk is, dat nu
Bremen aan dezen oproep gevolg heef! ge
geven, 111 Brun-mijk de orde bezie: i« terug
Le koeren.
De arsoli'a'ad te Boedajpest.
De arsoi raad, te Boedapest heeft zijn
ccislo zitting gehouden, waarin o. a~ Bela
Kim hel woord, lieeft gevoerd, dis zeide,
dat de strijd niet gigig tegen individjrqn.
maar tegen eau klasse, dje tot nut toq stceda
geheei'scht had,. Door het socialisme moet
bet, volgens deze^n leider dei; nieuwe be
weging, gaij,n naai' het chimhuiirisrne.
Land,Ier, volkscommissaris voor biunen-
andsche zakep betoogde, dat de arbeiders
raad, ten deele ook eep wetgevend lichaam
zal zijn. jBjij heeft na te gaan, in hoe ver
dp besluiten der volkscommissarifeGei.i aan
het Roel beantwoorden en c.q. amendemen
ten in (e fljenen. Jljij zal miicihtsim'sb'mk
d,er bureaudrat'ie beletten en ofjj de nauw
keurige inventarisatie v*an het openbare
vermogen het oog bonded-
De per vliegtuig uit Kief aangekomen
soldpat Todorowitsj, bracht in hét Russyleh
onder hlomiachtigep. bijval de innige geiuk-
wenscliep van het revolutionaire Russische
proletariaat tot uiting. Dp voorstel vnp
Wftncr werd, besloten de Russische s-nivjet-
republiek, alsmede de Beiersche partijge-
nooten een groet to zenden.
Dc Engelsche mijnwerkers.
ilct referendum onder do mijnwerkers
over do conclusies van hel San key-rapport
is als volgt: voor 693.084 en tegen
76.992.
De miju Wei keisconferentie heeft do voor
waarden met aigemeene stemmen aange
nomen.
Rolen en Ts j cc h 0 S1 o vakk e 11.
De te Briinen verschijnende LI klove No-
viny van 14 dezer bevestigd het bericht,
dat de Polen Teschen ontruimd hebben. Zij
steepen veel buit mee en wierpen een groot
aantal personen in do gevangenis. Die Pool-
tsdho nationale raad wordt naar Bielitz
verlegd
Wilson's terugkeer.
Er worden allerlei vconderstalLingon ge
uit over den terugkeer van president IWil-
son naar Washington, maar in klingen
en riep zijh gastheer al van verre toe:
„Daar hebt u hem nu, mijnheer de ba
ron! En wat zegt u wet van "hém?"
De baron nam Lionel eens good op, Bic,
nadat hij een buiging had gemaakt, nu ook
zijn doordringenden, fieren blik op den
heer de Saligneux richtte, die begon
„Ja, mijnheer, de Faam had uw lof hier
reeds gezongen. En, misschien wel voor 't,
eerst, was haar bazuingeschal! overeenkom
stig do waarheid."
Dit zeggende stak hij Lionel do hand toe
en boette hom welkom.
üe heer Têterol was alvast wat vooruit-
goloopen; hij luid weer een ildée in hot
hoofd, en, als hij daarmee te voorschijn
trad, stelde hij er zich oen schitterend
effect van voor.
Toen hij dicht bij den vruchtentuin was
gekomen, die reehts van liet. kasteel lag,
zocht hij er iets, wat hij tot zijn leedwezen
met scheen le kunnen vïndoh. Hij duwde
oen laag, getralied deurtje open on trad
den tuin binnen. Wal hij zocht, was een
poreboom, die niet meer bestond, maar, met
zijn arendsbiik, herkende hij de plok, waar
hij dion vroeger gezien had. Hiij wenkte
den heer do Saligneux en Lionel naderbij,
en toen zij vlak bij hem waren, begon,
hij met zijn diepe stom:
(Wordt vervolgd.)
