Donderdag 22 Hei 1919.
Niet te koop.
72sta Jaargang
Intercomm. Telefoon No. 103.
No. 16062
MfUAtfi Lril&feri HAVEM 141 OiOSK KORTS HAVEN).
Bericht.
Zij, die zich met ingang van 1 Juni
a.s. voor minstens 8 maanden op de
„Schiedamsclie Courant" abonneeren,
ontvangen de tot 'dien datum verschij
nende nummers gratis.
HuIl'iïAhAJtJJ.
Het vredesverdrag.
Het schijnt, of de Entente voor de Du.it-
sche delegatie ,en de regiering te Berlijn
de mogelijkheid wil scheppen tot een terug
tocht door het verleenen ran enkele pon
cessies.
Men heeft te Parijs ingezien, dat de
Entente er niets hij kan winnen, als ze
da duimschroeven tot het uiterste aan
draait, en aangezien de Duitsche regoering
zich aan haar woord gebonden heeft dit
vredesverdrag niet te onderteekenein, moe
ten er «enige wijzigingen aangebracht wor-
den, opdat het verdrag, dat onderteekend
moet worden, niet het oude is, opdat de
Duitsche regeering haar houding behoor
lijk kan motiveeren.
Het verzoek "om verlenging van den fata-
len termijn is toegestaan. Do Duitschers
moeten nu hun bemerkingen vóór 29 Mei
ingeleverd hebben. Het schijnt met dat ver
zoek om uitstel vrij vreemd te zijn gegaan
De Duilsche regeering heeft tot voor kor
ten tijd in den waan verkeerd, dat haar
delegatie te Parijs wel op tijd zou klaar
komen. De verlenging van den termijn
schijnt echter niet alleen om technische,
maar ook om politieke redenen gedaan en
toegestaan te zijn. Zelfs is de veronder
stelling gemaakt, dat do Dnitschers van
Entente-zijde een wenk hebben gekregen
om imet een dergelijk verzoek voor den
dag te komen.
Prockdorff-Ranlzau heeft nog verschei
dene nota's aangekondigd, n.l. over ter
ritoriale vraagstukken in Oost-Duitschland,
over Elzas-Lotharingen, over het bezette
gebied, over den omvang en de nakoming
van den plicht der Duifschers tot schade
loosstelling, over 'ie verdere pracfïsche be
handeling van vraagstukken van arbeids
recht, over behandeling van den Djiitsch.cn
particulieren eigendom in het buitenland
en ten slotte een nota met samenvattende
opmerkingen over het Vredesverdrag. Hij
heeft daardoor den Entente-leiders geareede
aanleiding gegeven, om zijn verzoek als
alleszins billijk toe te staan, wat juist in
de kraam der Geallieerden te pas komt,
want er schijnt iets onder de Entente-ver
tegenwoordigers te Parijs te broeien.
'Er zijn nu al 9 Amerikaansche gedele
geerden, die hun ontslag bij Wilson heb
ben aangeboden, omdat zo niet instem
men met de vredesvoorwaarden, die veel
te zwaar zijn en de kiem leggen voor
een volgenden oorlog. Ze maken Wilson
er een verwijt van, dat hij alles maar
heeft goedgevonden, alleen om zijn levens
plan, de vorming ran een Volkerenbond,
niet te doen mislukken. De verwijzittgnaar
dit verbond, dat in de toekomst alle moei
lijkheden successievelijk uit den weg zal
ruimen, Wordt niet zonder bedenking aan
vaard, daar men nog zal moeten afwach
ten, of het nieuWe instituut wel zoo krach
tig zal blijken, dat het zijn geweldige taak
behoorlijk zal kunnen volbrengen.
Daarbij komt, dat ook in Engeland en
zelfs in Frankrijk steeds meer stemteuen
opgaan tegen de harde voorwaarden,
Duitschland opgelegd. Eemgo zeer invloed
rijke Engelsche arbeidersledders hebben een
manifest gepubliceerd, waarin gezegd wordt,
dat het vredesverdrag een nieuw conflict
to voorschijn ïoept, als gevolg van de
ergernis van de volken, die door de ge
allieerde regeeringen worden geregeerd, en,
waarin aangedrongen wordt op spoedige
herziening.
Ofschoon de Entente zich natuurlijk wei
nig zal aantrekken, wat een Russische
volkscommissaris zegt, willen we toch even
mededeelen, dat Tsptsjerin verklaard heeft,
dat het doel van het ontwerp-vredesverdrag
geen ander is, dan den oorlogstoestand
duurzaam te maken, teneinde de arbei
dersbeweging beter te kunnen bestrijden.
Genoeg oorlog om de arbeiders tegen elkaar
op te hitsen en genoeg vrede om geen
revolutie door het bloedvergieten te ver
oorzaken, dat is een uitvinding van het
kapitalisme en de volkerenbond is er het
werktuig van, zegt Tsjitsjerin. Hij meent
echter, dat de bedoeling van de leiders
der Entente niet lang voor de volkeren
verborgen kan blijven en verwacht natuur
lijk, dat de revolutioainaire beWPging zich
spoedig zal baanbreken.
Ook de Amerikaansche vrouwen, die met
Duitschers zijn getrouwd, hebben een op
roep gepubliceerd, waarbij zij de Ameri
kaansche vrouwen in naam van den groo-
ten Washington oproepen te protesteeren
tegen de vredesvoorwaarden.
Wilson begrijpt ook heel goed, dat er
rekening moet gehouden worden met de
stemmen, die zich allerWege uiten, en in
de eerste plaats met het groote arbeiders-
leger, dat zich niet meer als vroeger wil
loos onderwerpen zal aan wrat de staats
lieden decrebeereu.
De president der Ver. Staten heeft een
manifest uitgegeven, dat begint met:
„Het vraagstuk, dat in alle landen den
voorrang heeft te midden van de huidige
groote ontwaking, is het arbeidersvraag
stuk. In* onze tegenwoordige richting kun
nen wij niet meer verder gaan. Wij kunnen
ons juiste leven als volk niet meer leven
of ons behoorlijk succes als industrieele
gemeenschap niet meer behalen, indien ka
pitaal en arbeid tegenstanders blijven in
plaats van compagnons te worden"
Wilson zegt dan, dat die samenwerking
tnsschen kapitaal en arbeid mot in de
eerste plaats door Wtetgeving, maar door
onderling overleg tot stand moet komen.
In het twteede gedeelte van zijn bood
schap spoort Wilson het Amerikaansche
volk aan, al het mogelijke te doen om
den Warboel, die door den oorlog is ont
staan, uit de wereld te helpen. Zakenlui,
kooplieden en kapitalisten moeten, in de
eerste plaats het hunne er toe bijdragen
om dat doel te bereiken. De werven moe
ten zich inspannen, om de scheepsruimte,,
die brooddronken is vernield, aan te vul
len, en opmerkelijk is, dat de president
bepleit, dat de Amerikaansche werven open
gesteld worden voor de geheele wereld.
Voorts bepleitte de president het amen
dement (op de grondwet)^ nopens het vrou
wenkiesrecht. Ook zeide hij, dat de tele
graaf en telefoonlijnen zoo> spoedig mo
gelijk aan hun particuliere eigenaren moe
ten worden teruggegeven.
Hetzelfde moet geschieden met de spoor
wegen. aan het eind van het kalenderjaar.
Maar vóór al dat moois verwezenlijkt
kan W-orden, waarop Wilson doelt, moet
eerst de vrede geteekend zijn, en een vrede
die aan Duitschland de gelegenheid geeft
zijn plaats onder de beschaafde volken in
te jnemen, die het toekomt.
Do laatste berichten geven inderdaad
hoop, dat de Entente van inzicht zal ver
anderen en niet het onderste uit de kan
3J.
jHjjj trok hem in een waaan-verlichte ka-
roer met een lage .gepleisterde zoldering
en. diep uitgebouwde, ronde Vensters.
'Mevrouw Blanchard stond op van haar
stoel bij het vuur en nam zijn hand in
beide de hare. Het was dadehjk mjerk-
baar, dat, hoewel' de Blanchard's veel van
Maydenstone hielden, zij hem maar ten
deel© toerekenbaar achtten. Zij zagen Van
hem naar elkander met goedmoedige pret,
terwijl hij zenuwachtig vertelde, hoe hjj
to Forth Enys was gekomen.
«Juist iets voor hem," zeide mevrouw
Blanchard. Zij was een Vrouw, met blond
«aar en blanke wangen, die door den in
vloed van het weer ruw waren geworden,
naar grijsachtig groene japon was op de
wist vastgemaakt door een stuk geslagen
roeiaal van email, dat, in overeenstemming
riet haar oogen, ze ondenkbaar blauw
^riakfe. Zij was zich mfesehien wat te veel
haar oogen bewust, maar, zooals May
denstone wist, was zij zeer sympathiek
een uitstekende huishoudster, ofschoon
evenals haar echtgenoot, schilderde. Zij
had geen kinderen. Blanchard. was oen ste
pt gebouwd man, met kromme beenen.
tamelijk smal gallat jWas kaalgeschoren
ettr- had ©en vierkante kin, en zijn grof,
'■wart haar hing jjeojr aap, weerszoden viaa
zal eischen. Belangrijk is, wat de „Daily
News" in dit verband uit Parijs verneemt.
„Invloedrijke leden van de Britscbe en
Amerikaansche commissie wenden volgens
dit blad sterken druk aan ten gunste van
vrijmoedige gesprekken met de Duitsche
gedelegeerden. Mondelinge beraadslagingen
zijn reeds herhaaldelijk met gunstige ge
volgen gehouden over bijkomstige zaken,
als voedsel, financiën, scheepvaart, en men
betoogt, dat er een weigering ongerecht
vaardigd zou zijn. Dat de Geallieerden
zekere concessies zullen doen, kan ais
vaststaande worden aangenomen. Zij zul
len vermoedelijk betrekking hebben op het
Saardal, waarvoor de tegenwoordige rege
ling niet ernstig verdedigd kan worden,
en verder op de economische bepalingen
in -het algemeen.
Voorts is men opder deskundigen steeds,
meer van toeejiing, dat Frankrijk en België
weliswaar recht hebben op eiken penning
vergoeding dien Duitschland kan betalen,
maar dat de regeling in haar tegenwoor-
digen vorm tonnitvoerlijk is. Vermoedelijk
zuilen ee.nige van de bedenkelijke bepalin
gen over bia,nco cheques komen te ver
vallen. Men kan er b.v- niette bij, wannen,
als meh Duiitsehland laat erkennen, dat
het verplicht is aan Rusland op dezelfde
schaal zij'n schade te vergoeden als de
westelijke Geallieerden, indien Rusland dit
mocht verlahgep. Uit een praotisch oog-
puht beeft Mik een bepaling geen zin,
omda,t indien Duitschland Frankrijk en'Bel
gië niet schadeloos kan stellen, het dijt
ook Ruslahd niet kan doen. Niettemin zul-
le'n de jDuitsche gedelegeerdeji aan het Duit
sche volk rekenschap moeten geven voor
jhet 'aahyaprifeni vota zulk eeïi verplichting
en hun' taak te Versailes wordt daardooa;
maar moeilijker gemaakt."
De geest, die uit deze beschouwing blijkt,
moet vaardig Worden over aile leiders der
Entente en dan bestaat er hoop, dat ein
delijk Zal komen, wat men zoo met smarte
verwacht: een vrede, die de menschheid
weer zal opbeuren tot een hooger peil,
dajn waarop het de laatste jaren heeft ge
leefd.
De Geallieerden zulen, als ze dat willen,
in het Duitsche vredesontwerp, dat morgen
vermoedelijk overhandigd zal worden, een
leiddraad kunnen vipden, om dat verheven
doel te bereiken.
Hoe dat optwerp er uit zal zien, is nog
niet bekend, maar de Vorwarfs kondigt
aan, dat het onmiddellijk nadat het aan
de Entente is overhandigd, in de pers be
kend gemaakt zal worden, dnvjz- in de
Duitsche ep neutrale pers, want in de
landen der Geallieerden zal daarvan wel
'geen sprake zijn. Zelfs het vredesverdrag,
zoooals de Geallieerden dat voorstellen is
aap. het publiek der Entente-landen, dat
toch ih de eerste plaats belanghebbende
is, niet a,r tors bekend, dan. uit een uit
treksel.
Welke behandeling zal het Duitsche vre
desvoorstel ijl de Enten tel anden te beurt
vallen? vraagt de Vorwitrts. En het artt-
wooid "dat dit blad geeft luidt: „Daar
hup eigen vredesvoorwaarden nog steeds
voor de volken geheim gehouden worden,
snoet men vraezoji, da,t ook de Duitsche
tegenvoorstellen als dipomatiek geheim be
handeld zullen worden en dat men ze in de
donkere kamer den nefc om wil draaien.
De volken der Entente zouden op die ma
nier wel vernemen, dat zij weer in oorlogs
toestand met de Duitsche republiek ver
hoeren, maar niet hoe en waarom ze er
toe gekomen rijp.
Tegen een dergelijke mogelijkheid, die
voor de Entente-volkeren nog zeer smade-
1 ijk er zou zijn dan voor ons, moet van
te voren ten sterkste geprotesteerd worden
en de Duitsche vredesdelegatie moet ver
langen, dat haar tegenvoorstellen aan ilc
volken der Entente worden, bekend ge
maakt en dat geen beslissing plaats hpeft
zoolang niet de volken zich een pigendenk-
zijn breed voorhoofd Hij had ook Merk
waardige oogen, de lichtbruine iris was
scherp afgescheiden jvian de pupil. May
denstone vond, (dat Blanchard hein aan
een verslandigen dashond deed denken,
en werkelijk, zooals hij daar nu stond met
zijn hoofd wat op zijde, glimlachend tegen
zijn grooleren vriend, scheen het alsof hq
met eon onzichlbaren staart kwispelde.
Maydenstone klopte hem op den schou
der, en dat voltooide den indruk, en de
lichte, gevoelige spanning Van hun ont
moeting loste zich op in gelach.
„Nu, John, daar je nn toch gekomen!
bent," zeide mevrouw Blanchard, „ga zit
ten en gebruik iets, om je te verwarmen.''
Zij liet hem zitten tussdhen zachte kus
sens op een eiken stoel bij het vuur, on
een flesch met lange hals uit een muurkast
krijgende, schonk zij hem roode likeur in,
die als een juweel schitterde in hot fijne
glas op een zwarte tafel. Blijkbaar be
schouwde mevrouw Blanchard Maydenstone
zooiets als een zieke. Dit en haar ge
woonte, om altijd te verwachten dat hij
iets grappigs of diepzinnigs zou zeggen,
waren Idct os enige schaduwzijden in hun
vriendschap.
,Koe gaat het met Sir Wilfred?" vroeg
Blanchard.
„Heel goed, dank je," zeide Mayden
stone, „kan hij voegde er bij: „Ik ben sedert
Juni tniet thuis geweest, en, zooals je weet,
corxespondeeren mijn. yader en jk niet heel
geregeld." 1
Iets in den toon van den laalsten zin
maakte dat Blanchard hem nieuwsgierig
aankeek. „Is je vader geheel over de
teleurstelling heen?" vroeg hij.
,,0 ja, geheel," zeide Maydenstone. jllij
is er noodt in ernst tegen geweest, dat
ik dagbladschrijver zou worden. iHet was
alleen maar, dat hij het zich niet kon voor
stellen, geloof ik. Hiet andere leek hem
natuurlijk, omdat hij nooit over iets an
dere gedacht had." 1
De Blanchard's kenden Maydenstone se
dert zes jaren. Hij was de derde zoon
van een edelman in Herefordshire, die hun
gastvrijheid verleend had, toen. zij om te
schilderen in zijn graafschap waren. John
was toen juist van. Cheltenham thuis ge
komen en Blanchard was het geweest, die
Sir JWilfred had overgehaald, den jongen
zijn zin 'te laten volgen en journalist te
Laten worden in plaats van naar Oxfoad
te gaan, met het doel een kerkelijk ambt
te gaan bekleed en. Maydenstone was nu
vijf en twintig jaar en tot voor een paar
dagen onder-redacteur van een weekblad.
Behalve zijn geregelde weekblad-artikelen
had hij een boek met verhandelingen uit
gegeven, die zonderling genoemd Werden.
In den laats ten tijd was zij'n gezondheid
minder goed geweest, en zijn dokter raadde
hem minstens een jaar buiten Londen te
gaan wonen, ©en brief van Blanchard had
hêm doen besluiten naar Piotrih Enys te
gaan.
„Maar ik dncht pooit, dat wij je hier,
beeld kunnen vormen. Zouden de staatslie
den der Entente dezen billijken eisch niet
willen vervuilen, dan moet zij hun volken
erover aanspreken, maar daarover moet
in ieder, geval zekerheid bestaan, dat wij
geen slechten vrede van diplomaten wil
len, maar een eerlijken, -open hartogen vre
de van volk tot volk."
Clemenceau. zal liet daar wel niet mee
eens zijin. Hij is nog een man van de oude
school en in dit verband willen We nog
even wijzen op 'n bericht onder Gemengd
nieuws, waarin gezegd wordt, dat de
zaak Landru kunstmatig op den voorgrond
wordt geschoven, om de aandacht van
het groote wereldgebeuren af te leiden.
[We zullen nn moeten afwachten wat liet
resultaat zal zijn van den stillen strijd,
die er deze week uitgevochten wordt te
Parijs, een stnjd, waarvan Clemenceau en
de 9 Amerikaansche gedelegeerden, die ont
slag hebben gevraagd, de kampioenen zijn,
en waarvoor het uitstel aan do Bjuitschers
is verleend. j
Orlando is op 't oogeablik niet te Parijs,
Hij 5s naar de Italiaansche grens vertrok
ken,. om in een klein plaatsje, Oulx, oen
samenspreking te.hebben met de andere
Italiaansche ministers.
Deze nieuwe beraadslaging zal van be
slissend belang zijn voor de oplossing der
dringende kwesties, die in Italië een agi
tatie tegen de Entente veroorzaakten, n.l
de kwesties van Eiume, de Adriatische
Zee, de invloedssfeer in Turkije, de ha-
trekkingen met Oostenrijk en de koloniale
kwesties.
Ten aanzien vain Fiume hoopt men op de
toestemming van Wilson tot een nieuwe
combinatie, waarbij aan de Zuid-Slaven
economische voorrechten worden gewaar
borgd en een cultureele autonomie van
Servië onder Italiaansche souvereiniteit.
Men gaat na welke uiterste concessies
aan Italië in de andere kwesties kunnen
worden toegestaan, want men stelt e 'ijs
op, een eind te maken aan de ontevrede
-heid in Italië, Waar de onvriendelijke l>e-
toogingen tegen de Geallieerden, jen voor
komend ten opzichte van Oostenrijk en
Duitschland hinderlijk worden voor de al.
gtsneene politiek der Entente.
De „Matin" geeft den raad om de Ita
lianen onverwijld te bevredigen om com
plicaties te vermijden. Het blad schrijft,
dat Frankrijk niets mag opofferen om oen
Engelsch-Amerikaanschen waarborg te ver
krijgen, want bijzondere militaire overeen
komsten met België en Italië zouden Frank
rijk sterk genoeg maken op het vasteland.
Men most niet vergeten, zegt het blad, dat
Italië over tien jaar een bevolking van
vijftig ïijillioen zal hebben.
ïliverwfn.
De ontvluchte Vogol.
Er doen allerlei vreemtle geruchten ue
rtiuue over de ontvluchting van luitenant
Vogel, een der veroordeelden uit het Lieb-
knecht-Luxembnrg-prooes. Men laat door-
schemeren, dat de regeering van Jeze zaak
afweet. De onafh. afgevaardigde Cohn
heeft nog voor de ontvluchting de bevoegde
autoriteiten in kennis gesteld, dat er der
gelijke plannen beraamd werden.
Het vermoeden is uitgesproken, dat Vo
gel en zijn handlanger, luitenant Linde
mann, naar Nederland zijln gevlucht.
De petroleumbronnen.
Poolsche t'ro-epc-n hebben de petroleum-
streek van Galicië bezet. Het gelukte de
voorraden en de bronnen tegen vernieling
te beschermen.
Staking geëindigd.
Do staking in de vlas- en linnennijver
heid te Gent is na langdurige onderhande
lingen tusschen patroons en werklieden ge
ëindigd. 6000 werklieden zullen onverwijli
den arbeid, hervatten. D|e arbeidsduur is
zouden krijgen," zeide Blanchard., Mayden
stone nog wat ongelooviig aanziende, ter
wijl deze doe]o-os in het vuur slaarde. „Ik
denk, dat je kamers je bevallen zullen,"
voegde hij [eft" bij. „Juffrouw Rowo is een
oude vriendin van ons. Natuurlijk had. ik
kamers voor je kunnen krijigen heneden
in de oude stad, waar de omgeving ro
mantischer is, maar do riolen minder goed
zjjta."
„Ik hen heel blij met de kamers," zeide
Maydenstone, en toen met de vrees van
een verlegen man, dat hij niet genoeg ge
zegd had, ging iliij Verder om het uit
zicht van zijn ramen te beschrijven, alsof
zijn hoorders het nooit gezien hadden.
„Heb je de Pionier geheel 'opgegeven?"
vroeg Blanchard.
Maydenstone, zei, dat, hoewel hij opge
houden had te behooren tot "de redactie
van het blad. hij geregeld medewerker zou
blijven.
„En denk je dat je hier zult kunnen
werken?" zei mevrouw Blanchard met
zekere onrust.
Maydenstone kreeg het onbehaaglijke ge
voel, dat,«ofschoon do Blanchard's het zeer
prettig vonden, hem hier te hebben, zij
een beetje bang waren, dat de brief van
Blanchard hem wat te veel beïvloed had.
Hij haastte zich mevrouw Blanchard be
zeggen, dat, afgescheiden van het dagje-
lijksch werk op het bureau, hij sedert eeno
gen tijd niet in staat was geweest over
onderwerpen, te donken, of ©r oyer te
vastgesteld op 54 uur per week met een
Eogelscben Zaterdag.
Geheimzinnige troepen
zendingen.
Met het oog op de voortdurende troepen
transporten in Frankrijk naar het Oosten,
laten de bladen alarmkreten hooren, dam:
niemand weet tot welk doel die troepen
zuilen worden aangewend. De socialisti
sche bladen beweren, dat zij togen d<» Rus
sische sovjet-regeering worden uitgezonden.
Evenzoo hebben veel groote troepenzendin-
dingen naar Marokko plaats, waar, naar
men zegt, opstanden uitgebroken zijn.
De arbeidsgelegenheid in
Duitschland.
In Duitschland beginnen enkele groote
firma's hun personeel te ontslaan, omdat
ze door de hooge loonen ©n de weinige
arbeidsprestatie met verlies moeten wer
ken. Ook de kolennood wordt bier endaar
als reden voor massa-ontslag opgegeven.
Stakingen in Zuid-Amerika.
Te Buenos-Aires staakt het t&oneelper
soneel.
Er dreigt, Wegens niet-erkenning van de
arbeidersvereenigingen, bovendien een al-
gemeene staking.
Te Santos en San Paulo duurt de sta
king voort, terwijl de arbeiders te Lima
van plan zijn 25 Mei het werk neer te
leggen.
Een beroep van neutrale ge-
neesheeren op Wilson.
De commissie van neutrale geneesbee-
ren, die onlangs een onderzoek heeft in
gesteld naar den voedingstoestand, en waar
van o. a. de lioogleeraren Tendeloo uit
Leiden deel uitmaakt, heeft telegrafisch aan
president Wilson verzocht te bedenken,
welke zeer ernstige gevolgen voor de voe
ding der Duitsche vrouwen en kinderen "de
vredesvoorwaarden moeten hebben, waar
hij 'bepaald Wordt, 'dat Duitschland een groot
deel zijner melkkoeien moet uitleveren.
Britsche handelsbetrekkin
gen met Duitschland.
Naar de „Cologne Post", het voor ae
bezettingstroepen te Keulen verschijnend
blad, meedeelt, hebben Britsche kooplieden
plannen gemaakt tot stichting van een En
gelsche Kamer van Koophandel te Keulen.
Voorloopig zal een bureau van inlichtingen
worden opgericht. In de oprichtingsverga
dering waren 30 Engelsche firma's ver
tegenwoordigt.
De 8-urendag in B an e marken.
1 Januari 1920 zal in Denemarken de
8-urendag woiden ingevoerd.
De begrooting in tweedlezin g
aangenomen.
De Engelsche begroeting is in tweede
lezing aangenomen.
Hel Vrouwenkiesrecht in
F ra n k r ij k.
De kans is niet uitgesloten, dat de Fran-
sche senaat het onhvcip-vrouwenkiesrecht
verwerpt.
Een F'n ten tedeld gatic naar -
B oedapest.
Volgens de ,,H|Ongp.arsche Post" begeeft
zich heden een politieke missie, bestaande
uit vertegenwoordigers der Entente-mogend-
heden, naar Boedapest, die de opdracht
heeft den toestand te onderzoeken en zich
zoo noodig met de Radenregeering in Ver
binding te stellen.
Kr ijgsge vangenen.
Ito Duitsche wapenstilstandsoommissi©
beeft opnieuw een met bewijzen gestaafd
verzoek aan de Entente gedaan om een
eind te maken aan de slechte behandeling
van Duitsche krijgsgevangenin in Frank
rijk. i
schrijven, en daarom had hij, ook met het
oog op zijn gezondheid, verstandig gedaan,
nieuwe indnikken op te zoeken. Maar hij
begreep de onrust der Blanchards. Hij' moest
zijn positie nog maken, en in dit opzicht
was zijn inkomen van ongeveer een hon
derd pond meer een beletsel dan iets an
ders, omdat hij niet gedwongen was hard
te werken voor een bestaan. Hij was te
meer geneigd hen te overtuigen, dat hij
wijs had gedaan Londen fe verlaten, om
dat zijn voornaamste reden om dat te doen
er een was, waarover* hij in dezen tijd met
niemand wilde redeneeren. Gedurende do
laatste paar maanden was hg begonnen to
twjjfelen, of het soort werk, dat hij deed,
en de levenswijze, die het noodig maakte,
het goede soort en de gooAe manier voor
bem waren; of hij inderdaad niet te veel
opofferde van zijn eigenlijke persoonlijk
heid om vooruit te komen. Vastbesloten
het betere soort sucoes te bereiken, dat
voor hem niets meer beteekende dan de
macht en de vrijheid om zich geheel in
schrift uit te drukken, verschrikte hij bij
de gedachte, dat hij op het verkeerde spoor
was en de raad van zijn dokter was een
gemakkelijk voorwendsel om ergens stil
heen te gaan om na te denken en een
besluit te pemen.
(Wordt vervolgd.)
Bw Mimi mmpekfiai Atg«igk(, *>«t «ft.
ttmdorinf T«a Zon- «a Jfsertdigen,
Prijs per kw»rt«al f t.franco per post
f 150. Prfis per -week15 cents, Afion-
derlfike nummer* S oenti. Abonnuneutes
srorden degelijk* ungenomei.
Adrerientitn root ket eerctTelrend a ma
tter stoeten ré+r tirwU in eea bet Bore**
bwrgd «fin. Een bepaalde plaat» Tea
edfertentiën wordt niet geweerborjd.
SCHEDAMSCHE COURANT
Pr8 <ïe¥ Advertenti&jtab 1—5 regelt
f 1.30* iedere regel meer 25 cents .Reclames
60 cents per regel. Advertenlien en
Reclames met 10 tn het Zaterdagarond-
nummer met 20 verhooging. Incasso
kosten 5 cents* postkvntantiea 10 cents.
Tarieven ran advertentien by abonnement
xyn aan het Bureau verkrygbaar
Dagelyka worden Cleme Adverteniién op
genomen h 40 cents per advertentie van
hoogstens 30 woorden, ieder woord meer
2% cent, by vooruitbetaling aan het Bureau
te voldoen.
