Donderdag 26 Juni 1911,
Niet te koop.
ontvangen
Bratis.
72ste Jaargang
Intercomm. Telefoon No. 103.
Seis-aboimemcnten.
Ho 16090
BUREAU: LANGE HAVEN 141 (HOEK KORTE HAVEN).
BUITENLAND.
Be Ilkw^datie Tan den oorloe-
die zich met ingang
van '1 Juli a.s. voor
■minstens drie maan
den abonneeren,
de tot dien datum ver
schijnende nummers
fïiversen.
B«i* Mortal T»«eUJnt m«t ait-
londeriag Y&n Zon- «b Feeitdngen.
PrS« per iw»rt»&l f S.—franco per post
f 2.50. Prj« per week16 cents. Afzon
derlijke nammer» S cents. Abonnementen
worden degelijks aangenomen.
Adtrertentito voor bet eerstvolgend num
mer moeten r<5ór twaalf unr aan het -Bureau
bezorgd rijjq, bon bepaalde plaats van
advertentiën wordt niet gewaarborgd.
SI IIEDAMSOHÏ COU RAN T
Pt3b der A'dverfentifatan 1—6 regels
f 1J50; iedere regel meer 26 cents. Beeïames
*0 cents per regeL Advertentiën ea
Reclames met 10 in het Zaterdagavond,
nummer met 20 verhooging. Incaeso.
kosten 6 cents; pestkwitanties 10 cents.
Tarieven van advertentiën bij abonnement
sjjn aas het Bureau Terkrjjgbasr.
Dagelijks worden Klei Adrertentiën op
genomen a 40 eente per advertentie van
hoog»tent 80 woorden; ieder woord meer
Sl/i cent, bjj ro-orutthetilins aan het Duress
U valies*,.
«McsmmvisOTruw 1 Q-4. WJ/WJ.V. •rq^hXJf^^ysytgHiI'MPQtgC-1ot-<MCiwièiSfawrU
De Administratie van d© „Schiedamsche
Courant" is gaarne bereid om tegen ver
goeding van porto's aan haar abcmné's, die
voor korten of langen tijd op reis gaan,
de courant aan luin tijdelijk adres te zenden,
Ook abonnementen voor den tijd van een
beele of halve maand worden gedurende
bet reisseizoen' gesloten.
De Administratie.
Bij of krachtens wetten of verordeuin
gen voorgeschreven en andere officieele
af- en aankondigingen en kennis
gevingen van het Gemeentebestuur.
Aangifte van leerlingen voor de Openbar;
Scholen voor Uitgebreid en Meer Uitge
breid Lager Onderwijs kan geschieden vóór
of op 6 Juli a.s.
Voor School tv. (U.L.O.) (Uuijsmansstraalj
bij het Hoofd dier Sdiooi, den heer AL
Hartens op Maandag- en Dinsdagnamiddag
van 3—4 en Woensdagvoonniddag van 101 a
11 Va uur;
Voor School A. (M.U.L.O.) (Oude Kerk
hof) 'bij bel Hoofd dier Schooi, den heer
A. van Slingclandt, op Dinsdag en Vrijdas,
des namiddags van 34 uur.
Zij, voor wie plaatsing wordt \eilangd,
moeien geboren zijn vóór 1 Januari 1914.
De cursus aan beide scholen vangt aan
1 September a.s.
Wat hel schoolgeld betreft wordt vei
wezen naar de binnen deze gemeente en
aan de scholen aangeplakte publicaties.
Burgemeester en Wethouders van Schk
dam maken bekend, dat op Woensdag den
2en Juli a.s., des namiddags te l!/e uui
de gelegenheid zal zijn opengesteld lot kos
te 1 o o z c inenting en lie r-i li n L i n |g
van de ingezetenen, die zich daartoe in
den St.-Joris-Doek* bij den Gemeente-genec
heer R. II. M. decides aanmelden.
Voor eene juiste vermelding in de vac-
rinebewijzen van de namen en geboorte-
datums der kinderen, is het ge wens ebt,
dat bij de aanmelding worden medegebracht
trouwboekjes der ouders of geboortebewij
zen der kinderen.
727/46
Als de Geallieerden het soms nog niet
wisten, dat bet vredesverdrag in Duilsch-
land geen bewondering afdwingt, dan kun
ncn ze nu de gevolgtrekking maken uit
bet feit, dat in Duitschland niemand, die
daar voor in aanmerking zou kunnen komen
geneigd is het vredesverdrag te onderteeke-
ncn. De Geallieerden wenschen, ter meer
dere glorie, dat Duitschland vertegenwoor
digd zal zijn door mannen van het bovenste
plankje, die evenwaardig in bun soort
als Duitscbers althans zijn met Clemen-
ceau, "Wilson en Lloyd George. Von Haniel
dat zaakje te laten opknappen, dat kon
niet. De man, die het eerst in aanmerking
komt, om voor Duitschland zijn handteeke-
ning onder het „doodvonnis" te zietton is
Hermann Miiller, de nieuwe minister van
buitenlandsohe zaken. Maar deze heeft rr
blijkbaar al even weinig zin in als om
zijn eigen doodvonnis te onderteehenen
Daarna komt Erzberger het eerst'aan de
beurt, daar deze in de moeilijke dagen en
weken, die achter den r(u,g ziju, zoo'n belang
rijke rol in Duitschland's politieke leven
heeft gespoeld. Maar ook deze beeft weinig
animo om naar de Spiegelzaal te Versailles
te gaan. Men zoekt nu te Herlijn, de
regeering is weer in cje hoofdstad terugjp-
keerd naar een diplomaat, die buiten de
politiek staat, bereid om in opdracht der
iJuit.sclie regeering te teekenen. Of de Raad
van Vier met een dergelijke oplo-sing van
de moeilijkheid tevreden zou zijn, staal te
betwijfelen. De heeren te Parijs wonden on-
derlusschcn ongeduldig. Hel H N. meldt,
dat Wilson, die natuurlijk graag spoedig
naar Amerika terug wil, den Raad van Vier
er toe heeft bewogen Dutasta naar Von
Haniel Ie Versailles le zenden om te ver
nemen, wanneer de nieuwe Duitsche delega
tie daar zou komen. Deze antwoordde, dal
bij geen bericht had van de benoeming van
de commissie, noch van het oogenblik,
waarop deze zou aankomen. Hij verwachtte
dat de nieuwe delegatie niet voor over
een dag of twee zal zijn benoemd.
De Raad van Vier heeft besloten geen
verder uitstel aan de Dnitschers toe te staan
en Von Haniel bevolen, zijn regeering te
berichten, dat zij ormiidJelijk moet mede-
deelen, waaneer zij wil teekenen. liet ant
woord wordt jheden verwacht. Indien dit
ontwijkend is om meer tijd te winnen. Jan
zal een nieuw ultimatum aan de
Duitsche regeering worden gezonden.
Ondertusschen is het niet waarschijnlijk
dat de onderteekening eender dan a.s. Maan
dag plaats heeft.
Te Versailles heeft men alles reeds gereed
voor Je plechtigheid. In 't geheel zullen
250 genootiigden, die feitelijk niets met do
zaak te maken hebben, bij de onderteek©
ning tegenwoordig zijn, zooals ministers,
generaals, gezanten enz. Ook mew. Wil
son zal de plechtigheid bijwonen, terwijl
volgens geruchten een Franseh soldaat, ge
kozen uit hen, die den gebeden veldtocht
in 'de loopgraven hebben medegemaakt, zit
ting zal nemen tus»cben de gevolmachtig
den Is dat mis-cbien als een symbool, be
doeld, dat bet een democratische vrede
is, die men bezegelt?
Clemenceau zal "t eerst zijn bandteeke-
ning zetten, vervolgeus Wilson en Lloyd
George, die op hun zetel zullen blijven
zitten. Daarna zal liet verdrag midden
in de zaal op een tafel gelegd worden
waar de overige afgevaardigden, in T ge
heel ongeveer 75, hun handteekening zullen
plaatsen. De zegels worden vooraf aange
bracht. Wilson bad al het officieele zegel
van president .der Ver. Staten naar het
ministerie van buitenlanidsühe zaken gezon
den, om het op het-document af te druk
ken, maar- Lansing heeft hem opmerkzaam
gemaakt op het eigenaardige gevaar dat
uit deze handelwijze zou kunnen voortsprui
ten. Bij ile uitlegging van' het verdrag zou
men er zich! altijd op kunnen beroepen,
dat de Ver. Staten1 bet verdrag bezegeld
hadden en dat vond Lansing ongewenscht.
Men kon nooit weten!
Wilson heeft nu maar verzocht zijn pre
sidentszegel terug te mogen ontvangen «eti
zal nu zijn persoonlijk zegel zonden. Als
nu bet'eerste nog maar niet afgedrukt is
op hot mooie Japansche perkamentpapier,
anders moet hel geheel© verdrag weer v or
den overgeschreven
De Raad van Vier heeft, terwijl men
wacht op de Duitsche delegatie, toch wel
werk. Reuter meldt, dat van Fransohe
zijde bekend is gemaakt blijkbaar wil
Reuter de verantwoordelijkheid voor dit
bericht z-elf niet aanvaarden dal de
Raad van Vier heden vergaderen zal om
te beraadslagen over nieuwe aan Duitscli-
and te stellen eischen in verband met het
laten zinken der Duitsche schepen, het
31)
„Je schijnt wel in haar vertrouwen ge
weest te zij'n," ging mevrouw Rosewame
-voort: „wie was 'die Bert Carbines?"
scheen een zeer oppassende jongen'
zei Esther treurig; „hij was afschaffer en
methodist."
„Ik vertrouw nooit die fatsoenlijke jonge
mannen. Het is volkomen waan-, wat mijn
heer Leventhorpe zegt Wesley veran
derde hun ondeugden."
„Ik wist heel weinig vajn hem. af.' zer
Esther. „Botje vertelde m©, dalt ze trouwen
zouden, ais hij thuis kwam. Zij bleef alleen,
omidat zij -zooveel vau Kitly hield".
„Dat verzwaart de zaak," zei mievrouw
Rosewairne met een korten lach- „Ik heb
nooit van Kaair gehouden; ze was te slim:
en te vleiends, aitar jij" scheen veel met
Laar op te hebben. Ik ben bang. dat je geen
goed, beooadeelaarster van karakters bent,
Esther'
Esther, was te neergeslagen ma acht to
slaan op ciritfek op Kaar zelf, ofschoon zij
voelde, dat 'de gcheele geschiedenis een
onbillijke, maar niet Ho beantwoorden ctri-
biek op Kaair genegenheid eni oordeel was.
De landetre bedienden waren altijd, nogal
jaloerscih geweest van baar voorkeur voorr
-Bekje, die niet geheel persoonlijk was, maar
gegrond op een onbestemd gevoed van ver
trouwen. De tegenwoordigheid van haar
grootvader in buis ten hun kcjimis vaa de
geschiedenis van baar vader maakten hen.
soms tersluiks brutaal tegen haar, maar
niet zóó, dat 'zij er notitie van kop nomen.
Nb was ze Vernederd', alsof zip zelf iotei
schandelijks gedaan had. 'Zij kon nooit
weer imet diezelfde openhart^heid togen- j
oveir de wereld 'staau, en zij "schatte liaajo
openhartigheid, boren alles. Het was een
overwinning voor longen 'tijd, en een mcer-i
dere bron van (inricht voor diegene, die, zijl
het meest wantrouwde. (Bovendien voelde zij,;
nog de vage bedreiging van de toekomst.
„Ik heb altijd gezegd, dat het niot goed
was, bedienden uit de plaatst te nemen,"
zei mevrouw1 Rosewaïne; '„dit hoeft ine een
les gegeven. Ik zal een kindermeid uit
Landen haten komen. 'Als je klaar bent met
je thee, wil je misstibiem wel een adver
tentie schrijven."
HOOFDiSTTUK IX.
Toen zij beneden: kwam, Koorde Esther
de de,ur yan Kaar vadisr's kantor open pn
dicihlt doen, cd daar tusscben' im zijn "toor
nige, luide stem. Toen zij de vestibule
bereikte, jkwjaJni* die heer Lodd'ra, de renü-
tmeester, om dien Koek van de gang, in zich'
zelf mompelend, pij iWas in rijeostupml,
korte broek en slobkousen, en zag er ver
schrikt uit, Esther hiekl niet van den
Keer Leddra, omldiaifc 'zij meende, dat hij dan
wjl van hhar vader altijd zoo hardj en on
edelmoedig mogelijk tegenover pachters en
beambten in Jradtijk bracht. Hij was be
trouwbaar ien nauwgezet, dat wist ze, maar
verbranden der Fransche vlaggen en de
Duitsche bedreiging legen Polen.
Over bet eerstgenoemde geval zijn de
Franschen slecht te spreken. Zoo men weet,
was Engeland er voor de Duitsche oor
logsschepen maar ergens in den Atlanti-
schen Oceaan doen verdwijnen De Fran
schen eischtcn echter ©en deel van den buit
voor zich op
Ze komen van de handelsschepen, die
Duitschland zal moeten leveren, ook al
bekaaid af. Engeland heeft door de daad
van vice-admit aal von Reuter nu toch zijn
zin, maar de Franschen schreeuwen na
tuurlijk om' wraak. De Raad vin \icr zal
nu eens overleggen, volgens bovenstaand
bericht, hoe men Duitschland zal laten
bloeden voor hetgeen von Reuter zonder
medeweten van de regeering heeft gedaan.
Ofschoon van een geplukte kip niet veel
veeren zijn te halen, kan de Duitsche ie-
geering toch nog moeilijkheden genoeg on
dervinden, die het gevolg zullen zijn van
het redden van de eer der Duitsche vloot
Over het tweede punt van beraadsla
ging, het verbranden der Fransche vaan
dels, is merkwaardig genoeg in de Entente
pers bijna niet gerept. Toch weet men er
daar wel van, want Clemenceau heeft er
in een rede in het parlement, waar hem
gevraagd werd naar de demobilisatie en
den datum der verkiezingen, munt uitge
slagen. „Ik vrees," zei de Fransche mi-
nister-president, „dat men niet zoo snel zal
kunnen demobiliseereri als men gehoopt
had.. Wij moeten op onze hoede zijn: de
gebeurtenissen van gisteren en. lieden
toonen ons er de noodzakelijkheid van.
De Duitscbers schenden de bepalingen van
den wapenstilstand. Zij hebben bun vloot
te Scapa Flow doen zinken, zij doen heden
die te Kiel zinken." (Wat niet bevestigd
is„Te Berlijn hebben zij de Fransche
vaandels van 1S70 en 1914 verbrand, welke
ons moesten wenden teruggegeven. I n
Polen liebben zij 3 5 000 0 man on
der de wapenen; daar blijft de toe
stand dreigen. Verschillende draadlooze
telegrammen, welke opgevangen zijn, wijzen
op hun besluit om dit ongelukkige land
niet te ontruimen en zelfs tot de vermoor
ding van zijn inwoners over te gaan."
Wat Clemenceau omtrent dit laatste punt
vertelt, is pieuw. "Wel was de toestand
dreigend in het Oosten van Duitschland,
maar de 3 presidenten van Oost- en West-
Pruisen en loosen hebben een proclamatie
gericht tot het volk, waarin ze met klem
aandringen om zich niet lot gewelddadig
heden te laten verleiden. Het overige Duit
sche volk zou daarvan mede de smartelijke
'j&sammaBWBSBnmimati&stim*
m nr»g»gmiA
gevolgen ondervinden door 'n opmarscli der
Entente-troepen in 't Westen jen misschien 'n
handhaven van d* blokkade. Ook de
„Frciheit" doet haar best, in deze richting
ofschoon ze, opmerkelijk genoeg, nationale
gevoelens vertolkt. Misschien, dat hier en
daar eenige onregelmatigheden zullen plaats
grijpen maar van een oorlogsverklaring van
Óost-Duitschland aan Polen, daarvan is
blijkbaar geen sprake.
Clemenceau had het in zijn boven aan
gehaalde lede ook over de verkiezingen,
in verband met de demobilisatie. De verkie
zingen zullen in Frankrijk waarschijnlijk
aan 't eind van Sei 'ember of begin Oc
tober plaats hebben. De minister-president
zeide, dat dan onmogelijk het Fransche le
ger gedemobiliseerd kan zijn, met het oog
op de bezettingen, maar er wordt naar eer.
oplossing gezocht om ook de soldaten aan
de stemming te kannen doen deelnemen,
hetzij door hen per brief in de gelegenheid
te stellen Kun stem uit te brengen, het zij
door bet verleenen van verlof op groet©
schaal.
Voor de verkiezingen plaats hebben zal
eerst bet huidige parlement nog over de
ratificeering van Jmt vredesverdrag moeten
beslissen. Er bestaat geen twijfel, of de
Fransche Kamers zullen hun goedkeuring
aan de overeenkomst hechten. Alleen de
uiterste rechter- on uiterste linkerzijde is
niet tevreden en beiden bouwen al bun
hoop op den Amerikaansohen Senaat, die
werkelijk wel eens zou kunnen besluiten
geen genoegen te nemen met hetgeen 1e
Parijs is besloten, al is liet dan ook, naar
men weet, om andere redenen, dan de
Fransche jingo's en de ultra radicalen.
Zijn de Entente staatslieden ongeduldig,
omdat Duitschland talmt met het zenden
van een delegatie, de Duitsche regeering is
niet te spreken over den Raad van Vier.
wat betreft de afdoening van de zaken,
die nog geregeld, moeten worden.
Von Haniel beeft nd. naar Wolff meldt,
een nota aan den voorzitter van de vre
desconferentie gezonden om te vragen, wan
neer de besprekingen over de 'inrichting
van het bestuur in het bezette Rijnland
ben aanvang kunnen nemen.
De Entente zal daar wel geen haast mee
maken en 'de 'dnitschers zullen niet, zoo
als liun tegenstanders met een ultimatum
kunnen dreigen, om hun Verlangen kracht
bij te zetten. Voor den overwonnene geldt
nog, als in vroeger eeuwenafwachten
rwat de overwinnaars over u beslissen.
We hadden ons, op grond van de uitlatingen
van de leiders der Entente wiel oen
andere, blijer toekomst gedroomd, maar
de menschheid is tot de ontnuchterende ont
dekking gekomen, dat de natuur nog altijd
boven de leer gaat, ook al worden voor die
ethische leer millioenen mienschen opgeof
ferd en de halve wereld in een chaos her
schapen.
De algemeëne staking te Win
nipeg geëindigd.
De algemcene sympathiestaking, die 15
Mei was begonnen, is geëindigd.
De ontploffingen in België.
In 'de Kamer heeft Masson, de Belgisch
minister van oorlog, op een interpollalic-
over de talrijke ontploffingen van wagons
munitie geantwoord, dat de Duitscbers in
België 100.000 geweren, 1.200.000 liandgra.
naton, 3.500.000 granaten en granaatkarlet
sen en 25.000.000 patronen hebben ach-
te rgelaten. De gasgranaten zullen begraven
worden op door den staat aangekochte
terreinen.
De 30.000 wagons munitie die in België
zijn achtergelaten worden geleidelijk in
hij moiedigde Rosewatriie's pp'nsfc edel moe
dagje neigingen' aan, en als zijn raad ge
vraagd wKsnd mot betrekking tot het land
goed, was jhij altijd voor de, meer zelf
zuchtig© keus. Hij was een man van' middel
baren leeftijd imet een kogelrond, hooêl,
een ineehtea imond mot dunne lippen en eein
tamelijk zure' gezï0hteuifcdrukking.
Esther verheelde zich, dat Leddra haai"
vandaag bevreesd aanzag. Toen' liij sprak,
scheen zijn (manier van doen er op bere
kend hnair te verzoenen', alsof zij in menig,
opzicht varbonden 'was met zijn onaan
genaam gesprek met haar vader. Zij was
nieuwsgierig, wat er gebeurd was. liet
was ongewoon, dat Leddira 's middags aan
liet huis kwaml Zij ging- mjet helm! mjee tot
aan de voordeur, waai: een jongen zijn
poaird hield, in diet hoop', dat bij "haar zou
zeggjën ,waJfc Kaar vader boes gemaakt had.
Dat defed hij echter niet, maar hij' sprak
over djo schipbreuk van de Sunderland in
de vorige week, en maakte hierdoor een
onaangename gebeurtenis, lefie zrj trachtte
te aiengete'n, weer levendig in haar gedacht-
ten. In den kaatsten tijd achterdochtig go
Iworde'n, dacihlb «e. dat Ledidra haar op lis
tige manier wild© uithboren over Botje
Cumow, en haar houding! werd stijver.
Zij Vadhtte (op den drempel tot hij zijn
naard bestegen had, daar zij "hem wilde
laten wegrijden, voordat «ij de oprijlaar!
doorliep. Op Idat ©ogenblik kwam Kaalh
vader door ld© gang. Toen Mj haar zag, hield1
hij stil, en Hep met haTde stem: „EsthejS1
kom hier, ik hjeh je noocüg." 'j
Hij wachtte 'nipt jop haar, maar draajdo
zich om en ging terug naar zijn kamer. Zij
volgde hem onmiddellijk. Zooidir.i. zij de deifr
geslote.n had, koerde hij zich om en zij zag,
dat zijn gehaat .kleuirde, alsof do boosheid
die blij getoond had in zijn gesprek met
Ledttaa, weer opgewekt werd door hot zien
van haar.
„Wist je, dat Kehwyn Tr.'gilfian had,
gekocht?" vroeg hij. i
Overvalle'n door die onverwachte vraag,
aarzelde zij ©en ©ogenblik en blij ze'i, ruw
„Zeg mij de waarheid, Esther".
Bat prikkelde baar trots, en hem strak
aankijkende, zei ze rustig:
..Nbon, dat ;wist ik niot. Maar ik wist
wel, diat ;mon .vanvatah'tte, dat Jelibnjrt spoe
dig zou sterven".
„Nu, hij is dood," zei hij op oen toon
van ruwe tevredenheid, „waarom heb je
niet gezegd, dat hij! stervende was?"
„Och, vadetr, waartoe zou het gediend
hebben?" zeï ze. „U zoudt het noch! hooit
begrijpen".
,'jZoo". zei hij biitber, „y.ou, ik niet? Jk
begrijp Kcnwyn tot KM diep-4 van zijn
vuiilcn, afgunstijgen jralrdL Hij Koaft jajre»
op de gelegenheid gewacht om mij een
spaak dn het wiel te steken, en nu denkt hij,
dalt bij hei. gedaan heeft. Maar laat hij
oppassen."
Hij' koelrde zitóh' af ©n nam een sitórk
gekleurde kaart van zijn landgoed op, die
op de tafel lag. Van waar zij stond, kort
Esther den langen, witten driehoek zien,
die Tregiffia'n' voorstelde, midden in het
groen. 1 U 1
„Ja,"' zèi Raspwhrne mot een*' kopten;
dienst gesteld. Met 10.000 i» dit reeds
gebeurd.
Handhaving van het Turk-
sche Rijk gevraagd.
Naar de „New York Herald" meldt, heb
ben Üe Turksche vredesgedelegeerden een
nota aan Clemenceau overhandigd, waarin
zij niet minder dan de handhaving van liet
Turksche rijk volgens den status quo vra
gen. Zij willen slechts de onafhankelijkheid
van Armenië erkennen en vragen venter
een Turksch gouverneur in Palestina, vaar
recht zal werden gesproken in naam des
sultans.
Sluiting der Belgische
speelhuizen.
De Belgische Kamer heeft, na oen krach
tige rede van minister Vandervelde, het
wetsontwerp om de hazardspelen te Spa en
ie Ostende toe te laten, met grooto meerder
heid verworpen.
Rep atrieeri n g yan Duitscli.-e
geïnterneerden.
De Yereenigde Staten zullen allen ge-
interneerden Duitscbers. die dit weuschen,
toestaan te repatrieeren. Het eerste con-
vooi zal neden naar Rotterdam vertrekken.
Hieronder bevinden zich verscheidene of
ficieren van de koopvaardijvloot en een
aantal burgers.
Scheidemann naar
Z witserland.
De gewezen minister-president Scheide
mann passeerde gistermiddag bij Otlerbach
de Duitsch-Zwitser-che grens. Scheide
mann was het voorwerp van levendige
nieuwsgierigheid.
De a a n s lag op F.rzborge r.
Ten einde ii priori verkeerd© berichten
tegen te spreken, wordt volgens Y. D. <pe-
meld, dat bij de poging van ©enige soldaten
om minister Erzberger in het paleis te Wei-
mar af te ranselen, de landweer-divisie in
het geheel niet betrokken is. Echter is on
der de soldaten de ontevredenheid zeer
groot.
Erzberger heeft het. paleis verlaten, zon
der de wachten te passeeren en i*> naar
Berlijn gegaan.
A m no s tie.
Naar Vas Diaz uit Parijs verneemt, zou
er in Frankrijk, onmiddellijk na de onder
teekening van het vrodesverdiag, een algie-
meene amnestie verleend worden.
De doodstraf voor ket-
tingha adelaars.
Op lipt congres der mijnwerkers uit
Noord-Frankrijk is met algemeen© stem
men de volgende motie aangenomen
„Hel congres vraagt, dat er oen wets
ontwerp hij het parlement zal worden inge
diend, waarvan het oenig artikel als volgt
moet luiden:
Wordt met den dood gestraft en binnen
do 24 uren, die op het vonnis volgen,
terecht gesteld iedere bettinghandelaar, die
door oneerlijke middelen of door wcLke
middelen ook den prijs der levensmiddelen
of van luidere benoodigdhoderi ojhlrijft."
De arbeidersbeweging.
Zoo men weet wordt te SoulKport. het
congres der Engclsche socialistische par
tij gehouden. Daar kwam o.a. ter sprtke
liet terugtrekken der troepen uit Rusland
en het afschaffen van den dienstplicht.
Men besloot echter deze zaak aan do vak-
vereenigingen ©ver 1e laten, die in Juli
in buitengewoon congres bijeenkomen. Als
middel om kracht aan deze eischen bij 1e
zetten bezitten üe arbeiders de algemeene
staking, die ze ook, naar het schijnt zullen
aanwenden, om tot het doel te komen,
maar daarover heeft niet de socialistische
partij, maar de vakvereanigingen te beslis
sen.
laioh, „hij heeft het dikmaal van me ge
wonnen. Hij heeft me voor den gek gehou
den, dat wit ilk graag bekennen. Jk heb a.ls
een gek op den dood van Jelbart gewachl],
zeker dait ik ten slotte zou krijgen wat ik
wilde hebben."
„U denkt geheel verkeerd over dr. Kou*
wyn, vader", zei ze zachtjes, „hij had U
vee) liever niet willen hinderen. Hij wilde
zelf een landgoed hebben, en ik denk, dat
Jelbart hem Thegiffiian gelaten heeft op
voorwaarden, d'ie Mj kon aannemen. I)r.'
Kenwyn is nilat rijk."
„"Wil je mie vertellen, dai. hij niet wist;
dat ik die plaats wilde, bobben?" zei Ro-
sewiatrne, zich' omkeejrend.
„Dat moet hij .natuurlijk geweten bob
ben.'
„Nu, was er dan in 'tgeheel© graafschap,
geen ander stuk land, dat hij gekocht: kon
hebben? Waarom moest hij TregitSan heb
ben?"
„Is liet noodig begon ze, en! ,uit ge
brek aan. imoed, deed zij hfet overig© van
haar yraag ime>t R© oogen. Ilij wees met zijn
hiand naar de kaart, zegende:
„Dat js |rod.on genoeg vooh ieder, dio
oogetm in zijn hjoofd heeft."
„Maar het *is toch reiicit zoo gewichtig.
zei ze zenuwiwflilfjiig niet luiair lingers op
den1 rag van ld© stoel' voor haar tromme
lend. „Tregiffian heelt niets te maken -met
het ovetrjige van1 uw bezitting. Is het niet
voornamelijk Met idee, dat u niet graag
een strook wit midden tusschen het green
ziet?"-
