Maandag 28 Juli 1919.
Niet te koop.
72ïfe Jaargang
Ho 16117
Intercom®. Telefoon No. 103.
Bericht.
Zij, die zich met ingang van 1 Aug.
a.s. voor minstens 3 maanden op de
„Schiedamsche Courant" abouneeren,
ontvangen de tot dien datnm verschij
nende nummers gratis.
Bcisahonnemeuten
BUREAU t LANGE HAVEN 141 (HOEK KORTS HAVEN).
ïïflg te AdTertentifara 1B rtg.lt
f ISO; ieder# rogel meer 25 cent*. 'Reclames
♦O costs per regel. AdrertentiSu ea
Heclames met 10 in het Zaterdagavond-
nummer met 20 rerhooging. Incasso-
koeten G cents; postkwitantiss 10 cents.
De Administratie van de „Schiedamsche
Courant" is gaarne bereid om tegen, ver
goeding van porto's aan haar abonné's, die
voor korten of iangen tijd op reis gaan,
de courant aan hun tijdelijk adres te zenden.
Ook abonnementen voor den tijd van een
heele of halve maand worden gedurende
het reisseizoen gesloten.
De Administratie.
BCÏTËSLAm
De onthullingen Tan Erzherger
Reeds heel wat aanvallen zijn op den
tegenwoordigen Lhiitscheri minister van fi
nancien Erzherger gedaan en nog altijd
staat hij recht overeind, zijn aanvallers
met een gemoedelijk glimlachje afwachtend.
Maar bij de jongste debatten in de Nat.
Verg. is zijn glimlach verdwenen. Hij be
sefte volkomen, welke buitengewone be
langen 'er op het spel stonden. Den laat-
sten tijd was hij herhaaldelijk aangevallen,
zelfs zijn partijgenoot Helfferich, de oud-
minis'er, ,is hem de vorige week op een
ongewoon heftige wijze te lijf gegaan maar
evenals de beschuldigingen van den voor-
maligen Duilschen gezant te Weenen, graaf
WetM, liet 'hij Helfferich praten en redde
zich zelf met een dooddoener ofHoor
iër niet op in te gaan. De beschuldiging
van graaf Wortel was anders van zeer errt-
stigen aard. 12 April 1917 heeft graaf
O.emin, de OoStenrijk-Hongaarsche pre
mier aan keizer Karei een rappo-rt doen
toekomen, waarin deze uitvoerig wees op
den moeilijken toestand, waarin do Oos
tenrijksch-Hongaarsehe landen verkeerden
De 'belangen van 'de dynastie brachten mee,
om in ieder geval voor den winter vrede te
sluiten, Idaar het onmogelijk was nog
een wïnterveldtocht te ondernemen. 'Ook
de Duitsche autoriteiten waren met dezen
stand van zaken door Czernin op de hoogte
gebracht.
Nu heeft Erzherger in den zomer Van
1917 in Frankfort a. M. een rede 'gehort-
den, waaruit bleek, dat hij met den iuhoud
van dit rapport op de hoogte was, terwijl
tevens bleek, idat ook de Fransche regeering
van dit gewichtig stuk niet onkundig was.
Bij 'onderzoek is toen gebleken, dat het
rapport, dat voor keizer Karei bestemd
nas, eeltige dagen zoek is geweest. (In 't
geheel waren er vier stuks van vervaar
digd). Erzherger is in dien tijd in W-eencn
geweest. Meer wordt niet (gezegd, maar het
overige moet men er maar zelf bij den
ken. De aangevallene heeft op deze bet
delete aantijging van hoogverraad alleen ge
antwoord. dat bij niet zeggen kon, wie
hem met het rapport van Czernin in ken
nis had gesteld. Do tegenstanders zouJden
dit wel tegen Erzherger uitgespeeld hel)
ben als deze niet door den Duitsch natio
nalon afgevaardigde Grafe uit zijn tent ge
lokt, diens aanval met een bui tan gewoon
heftigen tegenaanval beantwoord,'bad, die
thans de ai-Du,üs&hers Werk genoeg geeft,
om de ernstige aantijgingen te weerleggen
T)e onthullingen van Erzbergjer komen on
geveer overeen met die, welka we in
pns vorig blad reeds vermeldden.
Na een korte inleiding, waarin hij ter-
kende in zijn jarenlange parlementairen ar
beid ook wel fouten te hebbenh'egaau, ver
klaarde de rijksmin. van finan., dat Duitscb
land minstens tweemaal een eervol 1 en
vréde had kannen sluiten. Wilson wilde
in 1916 met alle kracht den vrede tot
stand brengen, maar de rechterzijde en
68)
HOOFDSTUK NWL
Tegen den tijd, dat mevrouw Leventhor-
p© haar -huis bereikte, was zij bijna uit
geput. Haar geest was 'des té helderder
in tegenstelling met. haar vjemoeid, lichaam.
Djeze warme lentedagen pakten haar aan;
het zode weer, de regens, en heete zonne
stralen prikkelden haar zenuwen en vul
den haar hoofd met aroomen, die Kaar uit
putten en haar daardoor des te minder
bekwaam maakten om de moeilijke werke-
lijkheid van haar leven te dragen. Zij' Was
een van die vrouwtin, die op een 'harp
van Aeolus gelijken, ze hajd de dubbele
zwaartéDvan haar karakter te dragen: een
ziekelijke gevoeligheid voor haar eigen zor
gen en een helderziend medegevoel met die
van andere menschen.
Zij boog zich over de bloembedden met
bitterzoet genot. Wat groeiden ze op, 'die
jónge bloemen, zoo onbevreesd en rein.
Zij voélde een hartstochtelijke afgunst van
'de aarde. Zij verbeeldde zich, dat de "bloe
men haar medelijdend, zelfs een beetje ver
achtelijk toedachten. Door de struiken langs
bet pad zou zij zien, dat haar kinderen
op bet grasveld aan het spelen waren,
lp haar onrustig-gemoed schenen Kun kre
ten en gelach anders te klinken, dan jvan
«le militairen hebben die pogingen gesabo
teerd, omdat men met plannen rond liep
om door middel van den duikboofoorlog
don tegenstander te vernietigen. Graaf Bern-
slQrff, de laatste Duitsche gezant te Was
hington, wa.s reeds weken terug van zijn
post, .voor hij ter hoogste plaatse weel
toegelaten.
ümtrent het bewuste rappoit van Czernin
beeft de Duitsche gezant te Weenen, graaf
von 'Wede!, aan zijn regeering glecbts dit
niets zeggende volzinnetje geschreven: „Hij
heeft in liet (Oostenrijksclie) hoofdkwartier
niet den gewenschten indruk gemaakt." Erz-
berger liet aan iedereen over te boo or-
dcelen of een zoo belangrijk stuk met zoo
weinig ernst mocht behandeld worden.
En nu, het vredesaanbod van Engeland.
1 Augustus 1917 had de rijkskanselier een
rede gehouden, met de hoofdgedachte, dat
alle vredesaanbiedingen (van Duitsche zij
devruchteloos zouden zijn. Hij weigerde
een 'duidelijke verklaring over de neutrali
teit Van België. Op 30 Augustus van Idat
zelfde jaar, ontving de rijkskanselier door
bemiddeling van den nuntius van. Mini-
eken een brief over een aanbod van En
geland, waarbij de Fransche regee
ring zich had aangesloten, inhoudende
bet verzoek, dat de keizerlijke regeering
zich nader zou verklaren omtrent de on
afhankelijkheid van. Belgie en waarborgen
zou geven voor de politieke, economische
en militaire onafhankelijkheid des lands.
Een in verzoenenden geest gesteld ant
woord zou voor den goeden gang der vre
desonderhandelingen zeer bevorderlijk zijn.
Wat doet men echter met deze ofiicieele
mededeeling te Berlijn? Vier weken
lang geeft men geen antwoord.
In een brief van 24 September wordt ge
weigerd een -verklaring af te leggen, daat
de voorwaarden voor het afleggen van een
dergelijke verklaring nog niet voldoende-
opgehelderd waren.
Eind September was ik in Mimchen, ver
klaarde Erzherger vender. Ik ken den p.un
tins sedert lang en ben. zijn persoonlijke
vriend. Hij kwam mij te gemoet met tranen
in de oogen en zeide; „Nu 'is alles ver
loren, ook uw arm vaderland."
Wij moeten thans bet Duitsche volk zeg
gen, vervolgde de minister, dat het twee
jaar lang om den tuin is geleid. Einde
September 1917 is door de handelwijze
van de toenmalige machthebbers, tegen den
wil van den Duitschen rijksdag de hoop
om tot een vergelijk te komen met één
slag vernietigd. Met open oog in Duitsch -
lamd den dood in de armen gesneld.
Toen kwam 1918, vervolgde Erzbergjer,
volgens de „N. R, Ct". 'Elke poging om
het verstand te doen zegevieren wérd met
militaire middelen onderdrukt. Steeds was
het antwoord: oog even wachten, nog een
oogenblik volhouden. En toen kwam einde
September 'de volledige ineenstorting Van
de militaire macht.
Al deze dingen" zullen in de eerstvol
gende dagpa het Duitsche volk worden voor
gelegd.
Dan kan het op grond van de gegevens
zelf zich een oordeel vormen. De omwen
teling in Duitsdhland zo-u dén wapenstil
stand tengevolge hebBen gehadMaar Hin
denburg seinde, dat men een wapenstil
stand moest sluiten; ook als onze eischén
niet doorgezet zouden kunnen worden. Jk
constateer: de vredesresolutie had snetfes
moeten en kunnen hebben, als de begin- j
selen waarop ze gebaseerd was, waren
toegepast toen de vredesnota van dein Raus
kwam.
Duitsdhland's ineenstorting Ï9 niet te
wijten aan do revolutie, maar aan
de voortdurende vervalsohingen,
waaraan de militaire koste zich schul
dig maakte. Niet de vredesresolutie hetef t de
Duitsche weerstandskracht verlamd, neen,
de ineenstorting is Je wijten aan gebrek
aan politiek inzicht Kij do oorteep-atievén
cn de-opperste legeilei-ding zoowel in bin
nen- als in buitenlaadsch© aangelegenheden,
van de legerleiding, Üie hét Duitschb volk
andere kinderen. Hun gelach was wanho
pend en hun kreten waren kreten van ver
zet, alsof zij vroegen waaróm zij 'in jde
wereld gebracht waren. Zij hoorde 'de stem
van de kinderjuffrouw, die aan een van
hen zei niet zoo hard te loopen, lomdat
hij dan te veel verhit zou worden. (Waar
schuwde iemand de fulpen niet te gauw
te groeien, 'of hield iemand het groeien
der viooltjes in toom? Zij vermeed het
einde van het pad bij het grasveld, 'liep
achter een boschje van Euonymus om en
ging door een zijdeur het huis binnen. De
wijze, waarop zij de deur opende en sloot
was treurig onzeker. Alsof haar echtgenoot
baar hand en stap geboord en herkend
had, kwam hij uit zijn studeerkamer. Met
zijn blozend, gezicht en helder blauwe
oogen zag hij er bijna beleeJdigend gezond
naast haar uit. Hij liep krachtig, met 'flin
ke stappen en sprak met htidklinkande stemt
„Je bent oververmoeid, lieve," zei hij
op een toon van zorg; „ga wat liggen." t
Haar met een arm ondersteunend bracht
hij haar in den koelen, donkeren salon*
Hij leidde haar naar den divan en (zette
de Minden open, zoodat het zonlicht bin
nen kon Komen, dat schuin door het team.
vied. Van waar zie log, kon ze Jle kinde
ren zien spelen mét hup onhandige bewegin-"
gen, en kon ze hun aardige, zwakke kreten
van blijdschap haaien Zij keer de baar hoofd
af. Haar echtgenoot ging mét een bezorg-^
'den blik naast 'haar zitten.
vrees aanjoeg en hét terroriseerde, welk
spel zij nu nog voortzet.
Het'geduld dor regeering en der meer
derheidspartijen beeft een eind. Wij" heb
ben den 'macSisvrede moeten aannemen,
omdat ons geen andere uitweg bleef. Wij
hebben de verantwoordelijkheid op ons
moeten nemen voor wat zij misdreven heb
ben. Wij zullen echter nooif toegeven, dat
zij nu trachten uit do verantivobrding, die
ook lvun sch'uld is, onze schuld le maken
en dat ze ons huichelachtig met hoon en
spot overladen.
Hol vredesverdrag is de afrekening i an
«lezen oorlog. Wie den oorlog verlies f, vei-
licst den vrede. Wie echter hééft dén oor
log verlorenZij die hun domme, Irotscbe
verblinde, misdadige eigenzinnigheid tegen
over de mogelijkheid op een eervol! en vrede
stelden En al wassdhen ze hónderd maal
hun handen in onschuld doo-r een luid
neen, zo kunnen van die schuld, niet los
komen, noch vöor ons, noch' voor de ge
selhiedenis, noch' voor hun eigen geweten.
Dat deze onthullingen zullen inslaan, be
hoeft men met te betwijfelen. Toen Erz
herger zijn rede geëindigd bad weerklonken
stormachtige toejuichingen, ook op de tri
bunes. De vertegenwoordigers van de be
schuldigde partij hadden meermalen tijdens
bet spreken blijken van onrust gegeven-
De Duitsche jters hóudt zich natuurlijk
druk met het onderwerp van den 'dag
bezig. Eigenaardig is de houding der al-
Duitscihe bladen, „TagÜclie Rundschau''
noemt de zitting, waarin Eraïérger zijn
onthullingen deed, een galavoorstelling voor
de tribunes, maar bet blad begrijpt zelf wel,
dat bót daarmee niet vain de zaak af is.
Als verdediging van de partij, wier orgaan
de „Tigl. Rundschau" is, wordt opgemerkt,
dat liet z.g. vredesvoorstel van Engeland
door niemand der leidere als ernstig D
opgevat. En daarb'ij beroept het blad zich
op de 1'ekondc veinietigingswilvanClemm-
ceau. Dat de kansen niet zoo slecht stonden
bewijst een uitspraak vala een "Ameri-
kaansch admiraal,' Rodmap, die gezegd moet
hebben: Indien «le oorlog nog 6 maanden
had geduurd, zonden de Duitsekers over
winnaar zijn geweest en Churchill schreef,
volgens de ,,T. R." op 12 Januari 1919
Nog een poosje, ein de dnikbóotoorlog had
ons door den honger allen tot de overgave
gedwongen- Dat een Catastrophe Duilsch-
land naar beneden haalde op hét momlent,
toen we de overwinning nabij waren, is de
schuld van Erzbergeir, die thans tracht het
hoofd uit den strop te halm.
De aanval, op Erzherger is door dezen
met een veel heftiger tegenaanval onivan
gen. 't Is niet te ontkennen, "dat de mi
nister ernstige, zeer ernstige bésdhuldigin-
gen heeft geuit, maar "deze "hebben all-een
waarde, als blijkt, ""dat de onthullingen op
waarheid eneen juiste voorstelling van
zaken, berusten. In de eerste plaats is thafis
het wachten op Engeland. Te Londen moet
men nu verklaren, dat men de vredespoging
van Augustus 1917, ernstig gemeend heeft,
wat moet blijken' uit «"ten. inhoud van de
opdracht aan den Raus verstrekt.
Een der béschuldigdon hééft reeds ge
sproken.' Ludendorff heeft'n.l. laten ver
klaren, dat hij vain' den brief-van den nun
tins en het daarop door Michael is gegeven
antwoord pas kejnnis heeft gekregen door....
do onthullingen van Erzbéïget» 't Heeft er
veel van, dat er, Btehalve Erzherger nog
iemand pezig is zijn hoofd uit den strop
te balen. Ludendorff zegt dan veréfer, dat
hij einde Augustus en Begin September 1917'
wel iets vernomen.bad ia bedekte termen'
van een voeling zoeken door Engeland..
Ook van -neutrale rijde was hem mede
gedeeld, dat op een verklaring van Duitsdh
land omtrent België gewacht werd, waar
Ludendorff niets tegen had en waaróp' Be
sprekingen van de Leiders volgden. Op Ï1
Sopt. Werd ecn-krootriraad gehouden en een
formule inzakeBelgië opgesteld. De. rijks
kanselier Michaelis kwam toen eenige da
gen Idaarna met het plan om de openbare
^Waar beli je geweest?" vroeg hij.
„Ik ben bij de Kenwyns geweest. Ik
wilde Bètje Curnow opzoeken."
„0," zei hij koel; „ik heb gehoord, dat
z© haar in huis hebben genomen." Ilij
wachtte even en ging toen voort: „Wer
kelijk, lieve, ik wil niet den schijn hebben
alsof ik je je vriendschappelijkheid ver
wijt, maar ik ben er niet geheel zeker
van of je haar moet opzoeken. Hot was
iets anders, toen ze werkelijk in nood zat;
toen was het christenplicht, te zorgen dat
ze geen gebrek had aanE iels dat ze in
haar toestand noodig had. Nu zou het
me spijten als' fatsoenlijke gemeenteleden
geërgerd werden. Het zou voor hen de
schijn kunnen hebben, wjeet je, alsof jé
met opzet werk van haar maakte. Ze zul
len gaan redeneeren„waarvoor zouden
we fatsoenlijk zijn?"
Mevrouw Leventhorpe lachte zooi spot-
tend' als het met baar zacht karakter mo
gelijk was.
„Nu," zei ze; „zou 'ik niemand raden
haar liefdadigheid aap te bieden?"
Ilij bewéog zijn voeten, maar sprak niet
en zij ging peinzend vport
„Haar kleintje is juist zes weken oud.
Bijna vijf maanden jonger dan het mijne.
Het ziet er minstens drie maanden ouder
uit. Sterk en dik en blozend; kraaiend in
zijn moeders armen. Is dr. Kenwyn er
geweest? Dora, zei, dat hij plan had té
ko,men."
meenirg !:n het eigen land en aan het
front Voor te bereiden op het opgeven van
vete idealen omtrent Belgie gc-koesteid. La
ter heeft Ludendorff nog em aan Michaelis
en aan Von Kuhlmarm gevraagd, wat er
van de Engeisehe voelmgnaine terecht was
gekomen, (Waarop hij een ontwijkend ant
woord fcroeg
Daarmee is de aandacht gevestigd op
Michaelis len. Von Kühlmann. Het „Berl.
Tagebi." spreekt \an een beklaagdenbank
en noemt als hoofdschuldige Mirhaelis, do
Duitsche vaderlandsparlij, de volgelingen
\an Tjrpitz en de nationale gro>L-;miustri.\
Het Vod stemt 'in met den roep van. d<*
„Vonvarls'" naai een s!aatsg°reeb!sbof vioor
Micliaelis.
De jjVorw.lrts" ziet in «1e onthullingen
van Erz berger slechts het voorspel van
nieuwe onthullingen; zij gelooft niet aan
de waarheid van de veiklaring van Luden
dorff en 'meent dat rijksminister Erzbergei
het eeiste tipje Man hei,gordijn heeft op
gelicht, dat, Voor het belogen en bedro
gen Duitsche Volk de waarheid verbergt.
Po steen is aan het rollen., de 'groote af
rekening begint
De „Lokal Anzeiger'" stelt de politieke
njksleiding en allereerst Von Kühlmann ver
antwoordelijk voor de gebeurtenissen van
1917 en meent, dat Erzberger's aanval op
de opperste legerleiding door de vork!a
ring van 'Ludendorff in elkaar is gezakt.
Ter ontdekking van de waarheid moeten
Michaelis en Kühlmann gehooid worden.
Verder eiseht het 'blad de publicatie van
het telegram, dat de Engeisehe gezant,
den kardinaal-staatssecretaris overhandigde.
Eerst dit telegram kan uitsluitsel geven
of een tegemoetkomend Duitsch antwoord
destijds werkelijk gerechtvaardigd zou rijn
■geweest.
In de Nat. Verg. is reeds een voorste!
ingekomen om wat haast te maken tooi
de instelling van een staaisgerechtshof en
degenen ter verantwoording to roep m, die
Verantwoordelijk worden geacht voor hel
Voortduren van den oorlog.
Zoo'n officieel onderzoek zou werkelijk
heel wat aan het licht kunnen brengen,
wat nu ngg verborgen is. De „Mdnchener
Post" Zinspeelt op nog een andere vredes
poging in Januari 1918 gedaan, die ook
door Engeland via Rome ondernomen werd
en even als de andere mislukt is.
Een Wurtembergsch afgevaardigde, die
zeer lang en nauw met Bauer bevriend is.
kan er nauwkeurige inlichtingen jver leve
ren. Zou Jtij nipt eens willen spreken?
vraagt bet' blad.
Van de vredesconferentie.
Behalve 'de onthullingen van Erzbervor
en den aankleve van die zijn er nog eenige
belangrijke dingen te vermelden.
De Bulgaarsebe vredesdelegatie is Zater
dag te Parijs aangekomen. Ze werd door
kolonel Henry ontvangen en vervolgens
naar het kasteel Madrid fe Neuilly gebracht.
De heeren rijn lang onderweg geweest-
Te Lausanne zijn ze afgestapt en hebben
daar eerst nog besprekingen gehouden met
Bulgaren, die tijdens de vijandelijkheden
in Zwitserland verblijf hebben gehouden
De Bulgaren zullen niet lang op htin
vredesverdrag behoeven 'te waditen. Vol
gens de Parijsdie bladen is bet al bijna
gereed. De olficieele overhandiging zal, naar
men verwacht over 8 of 10 dagen plaats
hebben, maar zoo de ervaring heeft ge
leend is het Mjna zeker, dat daar wei
een paar dagen bij" komen.
De Bulgaren zullen, even als hun boud
genooten, moeten bloéden. Niet alleen zal
Bulgarije veel gebied aan rijn buren, voor-
ai aan "Tiriekenh-util moeten afstaan, maar
bovendien een schadevergoeding moeten be
talen van minstens 3 milliard francs. Ten
bewijze, dat Amerika de plannen die men
met Bulgarije voor heeft, goedkeurt, zal het.
ofschoon het feitelijk niet in oorlog is
Haar echtgenoot keek erg onrustig; hij
schraapte vrij luidruditig zijn keel.
„Ja, in het voorbijgaan kwam hij even.
Hij zegt, dat wé niet beter kunnen doen
■dan met de voeding, zooals nu, verdei:
gaan. Hij vindt de kleine een beetje opge
wekter; dat ze meer notitie van andere
dingen neemt. Maar dc kindermeid zal er
je alles van zeggen, Kenwyn gaf haar uit
gebreide aanwijzingen." Hij sprak haastig,
alsof hij van" het onderwerp wilde afkó-
men. „Eigenlijk," voegde hij er bij, „had
den wie in het begin met do anderen ook
veel zorg."
Zij keerde haar hoofd even om on hij
begréép, dat ze in de richting van het
kerkhof keek. De Leven thorjies waren veep
tien jaar getrouwd. Zij hadden zeven kin;«
deren gehad. Twee hadden- den eersten
kindertijd niet overleefd; een was mot
moeite tien jaar geworden, drie speelden
buiten een treurige bespotting van kinder
spel en hot klaaglijk gehuil van de laatst-
geborene kwam van boven.
Mijnheer Leventhorpe nam de hand van
zijn vrouW.
„We mogen niet morren," zei hij zacht,
„of vragen naar de onnaspeurlijke wenen
van God- ,Wien Hij liefheeft, kastijdt Hij."
Dc klank van het laatste .woord deed haar
ineens opkijken.
„Moesten wé zoo vlag er moe zijn, ande
ren je beoordieelen?" vroeg ze.
„Ik begrijp je niet."
met dezen Balkaustaat, toch bet vredes
verdrag mede onderteekenen.
De loop der gebeurtenissen beeft ook den
politiekeu dood van een der leiders van
Duilsch-0ostonrijk ten geiolge gehad. De
minister van buitenlandsclie zaken Bauer
is afgetreden, omdat zijn pogingen om mot
Italië onder één hoedje te spelen, mislukt
zijn. Met Ijet oog op het dreigend Sla
visch gevaar wilde Bauer Italië en Oosten
rijk doen samengaan. Na rijn plan op het
Italiaansche imperialisme beeft schipbreuk
geleden blijft er niets andere over. dan
zich naar de zijde van Frankrijk te orien-
leeren An aangezien Bauer in Parijs niet
getapt is, gaat hij been. De burgerlijke
bladen te Weenen ineenen, dat thans tie
voornaamste belemmering voor een toe
nadering tot de Entente is weggevallen,
wat zich in een verlichting van het vre
desverdrag zal uiten.
Zij venvachten <iat Renner het ministerie
van bui ten huid sell e zaken geheel zal over
nemen en tevens rijkskanselier blijven. Het
ministerie van bhuionlandsche zaken zou
met het ministerie van oorlog icreenigd
worden.
De opperste raad der bondgeuooton heeft
twee nieuwe Duitsche nota's ontvangen.
De eene handelt over de Duitsche eigen
dommen in d£ landen der bondgenooten,
de andere ovei de bezetting door tioc-
pen van de bondgenooten van dc lan
den, waar eeu referendum gehouden zal
worden. Duitscltiand vraagt Boe de terug
tocht der Duitsche troejien en de vesti
ging van de troepen der bondgenooten zal
geschieden.
Er heerscht thans groote oneenigheid tu«-
schea de Duitsche en Fransche regeering
over de kolenlevering, meldt V. D. uit "Wei-
mar- De Fransehen verlangen 20 mi 11 ioen
ton kolen van de Duitse hers, doch de Duit- -
sche regeering antwoordde hierop, dat zij-
op dit oogenblik niet Dij machte is, dat
kwantum te leveren wegens de stakingen en
onlusten in de kolengebieden. De Fransche
regeering antwoordde daarop.' dat, indien
Duïtsohland de aide niet zou kunnen hand
haven, rij hiervoor zöu zorg dragen.
Dlverseii.
Graaf Karoly i goarrstetcerpk
De voonnaligó llongaaxsche mfinister-
pfresident, gra/if Karolyj, is met rijn eclit-
genoote naar Praag vertrokken- De komst
van den giraal was aangekondigd en de
Tsjechische militaire politie Eet hem aan
de grens in Wedhbeatis nomen. Er zal thans
worden onderzocht, welk doel. de graaf
met rijn reis naar Praag beoogde.
Uitvoer van Vee nj'Lt
Denemarken.
De Beenstihe regeering linefi het uitvoer
verbod van vie© niet ingaing van 1 Aug.
opgeheven. l
De strijd' tégen de Roe
men iër s.
liet Hongaairsche legercommando meldt:
De vijand beeft versche troepen aangevoerd-
in 'de omstreken van Debrecziir; hij zond
die reserves in Inert, veld begon opüa maanrfn',
die ten -Oosten, vain Solnek oprukten. Na
hardnekkige gevochten, weid die nieuwe
tegenstand door de lonzon echter gebroken.
De staking der h'avenar.bei- t
i dors gteiëi ndjjgc.
Niaar Reuter uit NeW-York meldt, is do
staking der havenarbeider geëindlgdi
De bezetting itoDuütscIhland.
De Parijsdlie editie van de „New-York
Herald" méldt, dat maarschalk Fodh! Za
terdag aan den' Oppersten Raad heeft ver
klaard, dat voor (le Bezetting valn, de Rijn
streek een peimament leger van pp rijn
minst 150.000 man absoluut noodig ïs,
daar Engeland en de Veareeitigde Staten
sleqhls een zeer Beperkt aantal manschap
pen aan,den Rijn zullen houden. Frank
rijk, zal alleen al de manschappen hébben
te leveren, die maarschalk Fodh' nog ver
der mocht noodig achten. I
„Nu; is het nooit bij je opgekomen, dat
wie misschien om een fout bestraft wor
den?"
„Lieve Julia," zei hij op verbaasden
toom en, haar hand loslatende, „God hah-
ddt heden ten dage niet als in do tijden
van het Oude. Testament. Je bent overver
moeid en gedrukt en daardoor vol inge
beelde gedachten. Laai ik een glas sherry
voor je halen."
„God," zei ze; „neen, misschien God
niet maar het ontbrak haar aan
moed om den zin te eindigen.
Leventhorpe stond op.
„Heèft Kenwyn wat tegén je gezegd?"
vroeg hij met harde stein.
„Neen, maar ik heb het kindje van Retje
Curnov/ gezien," antwoordde ze bitter.
Hij liep dc kamer onrustig op en neer.
„Ik hoop,, dat je niet aan dien gorlde-
loozen onzin denkt, die op zulke gevallen,
toegepast Wondt van getrouwd te zijn in
het oog van God?" zei hij.
„0, neen. Ik zou alleen willen weten of
het goede en kwade ervan afhangt van
een huWlijk of van iéts diepers. Zij is
volstrekt niet berouwvol en ik zie ook niet
in Waarom ze dat zijn zou met zoo'n prach
tig- kind. Zij beschermde mij eigenlijk;
vroeg naar mijn kleintje, terwijl zij naai;
haar eigen keek, alsof zij de vrouw was
die geslaagd was, terwijl ik gefaald had,"
1
(Wordt vervolgd.).
DeM~«MMnt rewAtjnt dagtl^ki, met ait-
ftndorin; v*a Zon- en Feestdagen.
Fng* per kwartaal f 2.franco per post
f 2.50. Prpa per week: 15 centa. Afzon
derlek* nummers i cents. Abonnementen
worden dagelijks aangenomen.
Adwtentiïn roor het eerstvolgend num
mer moeten rür twaalf uur aan het Bureau
beaorgd tgn. Een bepaalds plaats ran
adrertentihn wordt niet gewaarborgd.
SOIiaiMIMHE
Tormtn ran adrertentiën big abonnement
«tjn aan het Bureau Tcrkrijgbasx.
Dagelfks worden Rleino AdrertsntiSn op-
fenomen k iO cents per adTertentie Tan
oogstens 50 woorden; ieder woord meor
ïi/i eent, bij Tooraitbelaling aan hst Bureau
te roldoesn
b w IT i N'ten MRU
i
f
wasaoawotiKtiSr
