Schiedamsche Courant.
tweede blad
Uit het Indische teven
X>E PMDE1EN.
achter mfe op Héh afgelegdèn levensweg
tussohen de keerkringen en als ge xfa
vraagt, wat voor bezwaar ik zelf heb tegen
dat Indische leven, zou ik moe-ton antwoor
den'; Er is geen bezwaar, zoolang men ear
is. Het bezwaar, dat werkelijk' ernstig is
doet zich nas voelen, wanneer men na zoo
langen tijd weer hier terugkomt. Dat be
zwaar is hierin gelegen, dat Indië ons zoo
verandert
h lyygyLAm
s&aaËg
DEB
(Zaterdag 16 Augustus 1919, No. 16134)
i.
Indië kan er zich nog niet op beroemen,
dat het hier in Nederland voldoende ge
waardeerd wordt Er zijn nog te veel be
zwaren, die men oppert, wanneer men
denkt aan het leven daarginds. Ik had meer
dau in eens in de laatste ja ran de gelegen
beid op to merken, hoo ouders zich verzet
ten tegen een mogelijk vertrok hunner kin
deren naar ons Insnlinde en levendig hor
inner ik ms nog, hoe nam 30 jaar geleien
toen ik voor- den Indischcn dienst benoem»
weid, een overigens oiitwikkeld 'man m
met verbazing vroeg, hoe ik er toch loc
kwam, dat land van wilden èn ongedierh
te verkiezen boven mijn vaderland.
Bij velen is nog altijd do gedachte^ da1
iemand, die zich naar Indië begeeft, de
beschaaf do maatschappij uitgaat en zich
-onderdompelt in eeu minderwaardige om
geving, dat hij feitelijk zijn ongeluk tege
moet gaat.
Nu moet ik één ding dadelijk toegeven en
wel dit, dat er een tijd is geweest, waarin
Indië het toevluchtsoord was voor lieden
die hier mislukten. In vroeger eeuwen ging
menigeen naar Indië toe met een aanbere
lingsbrief aan een invloedrijke persoon, wt i
ke brief niet anders bevatte dan de bekend»
drie h's, H. H. H„ lietgeen moest betcekt
nen Help Hem Haastig, of ook wel Houd
Hem Hier. Men kan dat individu in Neder
land missen. In Indië bad hij kans torech
te komen en zoo niet, dan was hel proce
gauw afgeioopen. Hij had liet spoedig al
gelegd en had oen veilige plaats gevoiidei
onder de groene wuivende klapp-rboomen
i Maai- die tijd is lang voorbij.
i Indië is een land, waar men evenmin
als hiei gedegenereerde of degcncreemid
personen gebruiken kan. Men hpelt er no
dig gezonde, energieke, krachtige jong
menschen, die weten, dat in hun arbei
hun toekomst ligt. En die kunnen ook hun
toekomst daar vinden.
Als men vraagt, of dan ook /voor dezulku
het leven geen bezwaren, heeft, antwoord ik
volmondig: Zeker, heeft het bezwaren. Al
ik de rneei dan 25 jaren, in Insuiïnde dooi
gebracht, overdenk, dim doornen er op h' v
inneiingen aan vriendelijke voorvallen
aan gelukkige jaren, maar ook aan andere,
ook aan leed, aan strijd, aan zwrgen en
kommer. De natuur is niet altijd even vrien
delijk. kien heeft er tijden, dat men. zich
klein voelt tegenover de geweldige krach
ten dier natuur, die doorgaans zoo liefelijk
en goed is voor de menschen. Er is ziekte,
ér Is 'rampspoed, er is dood. Er is ook -
en dit is misschien nog erger die vijand
schap van mensch' tot inensoh', die het le
ven in de maatschappij dikwijls zoo onge
lukkig maakt
Maax ik vraag u in gemoede, of ge dat
hier niet vindt Is hier geen ziekte? Maakt
hier de malaria geen slachtoffers Of, die
ergste van alle, do tuberculose? Zijn hier
geen zenuwkranken, geen krankzinnigen?
Zijn de ziekenhuizen, de krankzinnigeng -
zichten hier liolle ruimten, waar de bezoe
kei- alleen van zaal tot zaal ronddolen kan.
zonder iemand aan te treffen. Slijten him
artsen en chirurgen een leven van luiheid
Er zijn slechte menschen in Indië?
Maai' ik vraag weerIs dat hier anders
Rost hier de rechter en de poli beambte naai
op .zijn lauweren, staan hier de gevangen's
seiï te huur, wenden, de tuchtscholen vooi
afbraak verkocht, is do rcclasseering een
bezigheid ter aangename verpoozing
Ziet, moer dan 25 jaar heeft de Indisch
zon me beschenen on goede jaren waren
het over het algemeen, al "h'eb ik dan ook
veel bezwaren en moeilijkheden gekend.
Thans ben ik -weer in hot vaderland terug,
maar met een zekeren weem-oed blik1 ik
Ik bedoel dit: Er is tusschen Ge menta
liteit van den Hollander en van hem, die
een menschenleven in Indië doorbracht een
groot verschil. Dat verschil gaapt afs een
diepe klove en moeilijk is het overbruggen.
ïDat ligt niet aan den Hollander, dat ligt
aain ons, Indische gasten. Niet de Hollan
der, maar jk ben veranderd en waar we
vroeger gelijk waren, staan we nu in ons
denken en voelen e-n bed eind van elknn
dér af. Ik laat hier geheel in hel jnddet).
wélke zijde der kloof liet bed bewoon
baar is.
Het aanpassen aan de HoRamlsche toe
-.tanden valt den Indischman, die op gever
derden leeftijd terugkeert niet zoo mikk»
'ijk meer als het hém in jonge jaren vb 1
zich te vormen naar *«Je Indische maat
•chappij. Dat 'spreekt 'van zelf. En al-
aiders dit nu eëns aanvoeren en "dus zeg
-en, dat ze zoon of dochter liever niet nam
rndië zien gaan. orrirtat er zooveel kans is
dat ze na 10 of langer jaren van die kin
deren vervreemd zijn, dan voel ik Voor dat
bezwaar. Ik ondervond het zelf bij het "te
rugzien van ©en moeder en verdere aanvei
wanten 'maar al te zeer.
j Maar in andere opzichten ben ik geneigd
te zeggen: 'Laat uw kind toch gaan. He!
zal er zijn weg wel vinden. Het loven is ei
goed.
Het is nu mijn voornemen o?n van tijd
tot tijd iets mee tc doelen over he* gewone
dageiijksohe Indische leven, zooals ik dat
feen kwart Jfcuw zelf bob mcrejemaakt. I!
zal de schaduwzijden niet verzwijgen, ik zo
trachten het goede en hot minder goede
'a, het kwade tegenover elkander le zetter
en hoop zoodoende bij mijn lezer
eenige meerdere bekendheid aan te bren
Ten met het leven, daarginds, biet leren
waarin zooveel duizenden onzer Innige
nonten fy-vred'ging renden en nog zooven
iaderen ©en geluk kunnen deelachtig vvoi
don, dat ze misselren kier te Ijuide tevei
gcefs nastreven.
v. W.
J)i Koningin op het Loo.
Gistermorgen acht uur defileerde jpL-t
korps Rijdende Artillerie, op marsch van
Oldekro-ek naar Arnhem, voor H. M. 'dr
Koningin, die te paard gezeten, de troepen
op „den Driehoek", aan den Vaassenschien
weg, liet passeeren.
Pi-ins Hendrik "tt Zwitrertend <erwr
Z K J. TH. Rrihs Hendrik' wordt dien 27etn
dezer uit Zwitserland weder op Het Loo
verwacht
Consulaire dienst.
Het vice-consuiaat der Nederlanden te
Norfolk (V, S. A., Virginia) is verhoren
tot een consulaat en in verband daarmede
is de hoor .T, P. A. Mottu, vice-consul al
daar, bevorderd tot consul der Nederlanden
daar ter plaatse, huiten bezwaar var,
's lands schatkist.
Onze Gez uitschampen.
De heer G. D. Advocaat, diplomatie!
agent en consul-generaal der Nederlanden
te Tanzjer, is met verlof hier te lande
aangekomen.
Suiker en k ndermeel.
De minister van landbouw, nijverheid en
handel heeft bepaald, dat in het tijdvak
van 12 tot 9 September van de hier
onder vermelde goederen van gemevntewCR1?
geen hoogere dan de daarnevens .aangi-»
geven rantsoenen zullen mogen worden
verstrekt: suiktn 1 K.G. per hoofd; kin-
Vrij naar 'tEngelsch van ZAIIA GALE,
door T. DE R.
Nadruk verboden.
Miriam koek haai- echtgenoot aan. Ai
thur keek. naar zijn vrouw.
„Zóó kan het niet langer doorgaan",
zei h!ij.
„Dat hob ik allang gedacht," antwoord
de zij.
Be 'twist ging ovtp een onbeduidende kl i
ïugliedd. En ze stonden au ten. slotte te
genover elkaar alsof hot een zaak van lm.
allergrootste gewicht betrof.
En toch gaf de heel© omgeving van
de jtameir zo-o'n vriendelijken aanblik te
zien. Een ontbijkifel, waairop in het mid
den oen giroote pot met kleurig© bloem-m
stond, vender die goudjkleuijge, verjehs-
btro-odjes, warme toast, marmelade en nl'es
wat, wannecir je ervan lust, een OïtlMp-
tafel juist zoo bizondete smakelijk en ge
zellig eir uit -doet zien.
..Ja, wat zullen wc nu doen?" re-oog
hij. Ze keek, naair hem, zooals hij ops'.ond
van zijn stoel lang, dank met grijvAind
haar en een ko-rte, roods grijzende snor oa
sympathieke bruine handen. Iets van wat
zij dacht, moot ook door zijn gedacht -n
zijn. gegaan, want op dat oogenblik da-aaide
hij zich om, keek naar'haar, zooals ze daar
stond mot ühiuur teere, fijne gezicht, haa.r
zazxhite kleur in haar gebloemd japonnetje.
Waarom was falies toch niet werkelijk zoo
mooi en lief als hot er uit zag?
„Wij moeten «ar maar eens rustig over
denken", zei li'ij, on ging weg zonder goe
dendag te zeggen.
Ze opende do deur van de gang. „Je
denkt om ons diner toch vanavond
zei ze.
„Ja"', antwoordde hij kortweg. „En, tus
schen twee haakjes, knn jij me vanmiddag
iermeel, kinderen tot l[i jaar 0.6 R.G. pea*
hoofd; van Vi tót 2 jam- 1.2 K.G. per
hoofd,
Uit zee aam!rij rende goederm
A,m de mari ne-autoritei ton is bericht.
Jat, wegens veder intreden van den vre
destoestand, de bemoeienis van die autori
teiten met na dien datum nog jaridrijvende
of uit zee aangebracht© militaire zaken,
afkomstig van oorlogvoerende mogend
heden, ophoudt en dat deze zaken, evenals
alio andere goederen van niet-militairen
'iard, voortaan tot de zorg van den betrok
ken strandvonder beboeren.
Sa!arhceznm!s--ie bn ger Ijke anibtenareo.
Hot secretariaat der salarisconunisdc
voor burgerlijke rijksambtenaren maakt he
kend. dat het voorstel dier commissie be
treffende de nieuwe salarisrcgeling voor
bet personeel der posterijen, de telegi.
■n de telefonie inhoudt, die te do-en inga
ne' 1 Januari 1920. Zulks in verband uk datum hunner a:i
le salarisregeling voer alle andere dienst-
•akken, welke eveneens met ingang van
tning met de voorschriften, -welke te dezer
zake door of namens den minister van
landbouw, nijverheid en handel zijn of wor
den gegeven;
2. dat het Zuivelkantoor onder recht-
streeeksch toezicht sdaat van den voorzit
ter der commissie van advies voor zuivel-
aangclogenheden
4. dat het Zuivelkantoor aan den. onder
3 genoemden voorziter en aan de door
dezen aan te wijzen leden van vorenge-
melde .commissie© alio gevraagde inlich
tingen zal verstrekken en innige zal geven
van alle bescheiden vian het kantoor en
dat de vergaderingen van het Zulvelkantooi
toegankelijk zullen zijn voor voornoemden
voorziter, alsmede voor do door hem daar
voor aangewezen leden van bovengemelde
commissie
5. dat, de ingevolge het bepaalde onder
'1 aan te wijzen belanghebbenden hun ïunc
.tic zullen aanvaarden met ingang van den
mwijzing
even htelpen met het teebonen van die pa
pieren?"
„Maar, Arthur", riep zo verontwaardigd
uit. „Ik (heW j© toch verteld, dat ik van
middag op de golfclub zou luncihen V'
„0, 'tis good, ga je gang maar, hooi,"
zei Jdj kalm. Miriam ging op het balcon
staan en jbSiaef Men trein, waarin bnp,*
man zou ritten, sttau nakijken.
Ze peinsde ©rover, wat andere vrouwen
zouden doen, wmucor -de tijd komt. waarin
ett' Mjna geen sprake meer kan zijn van
een. convcir.-vai'ie fctrssahen man en vrouw,
omdiat er tiiets te vertellen valt. Zo hadden
zulke tijden ais deze, zelfs gehad in hun
engagementstijd, nu twaalf jaren geleden.
Ze hadden zulke tijden gehod, toen de kiu-
tdöuen nog klein waren en thuis, Maar nu
waren de itwcc jongens naar kostschol!
gezonden en de oude kiniddrachtige twistjes
waren weer (begonnen. Het oude gevoel van
■kameraadschap was verdwenen en er was
niets voor in de plaats gekomen, waai op
zo konden voor,bauwen.
Ineens zag 'm vol verbazing, da.t haai
man was t teruggekeerd. Een ©ogenblik
scheen hel haak*, alsof hij was teruggekeerd
om idts [£eft -gen haar te z gg-cn, om eon
nieuw bLglin jnogrijjk te maken. Zij spirong
op en holde naar beneden juist op 't oogen-
blik fdjait (hij 'den sksufei in 'tsleukdgait
stak. Zo ^toml vóór Iiam, toen hij binnen
kwam, maar [hij zag haar gezicht niet.
„Goeie God", barstte h'ij uit. „Ik had jo
toch gezegd, dat ik vandaag deze papieren
naar "Webster Smoest meenemen. Hadt jo
me dat nu niet eens kunnen helpen ont
houden."
En, zwijgend, [mJoKkfend, zocht hij naar
de -papiefpon1, jen rende, na z© te hebben ge
vonden, teïujg naar z'n trein, andepjwijl
aldoor mopperend ;in zich zelf.
Toen hij We[g was, deed ze de verspreide
papieren weer terug in de Ja met ©on
vreemd slxpjk gevoel. Te denken, dal tweai
iwii-slundAgc menschen" zóó warenwanneer-
lien dag in werking zal kunnen treden.
T.-amwi gniaattehappljm
In een vergadering van de Nederl. Ver-
leniging voor Locaabpoorwegcn en Tram
wegen, waarin 31 tramwegniaalseliappijen
reitegenwooidigcl waren, is besproken de
houding door de tramweg-maatschappijen
aan te nemen met betrekking tot de slechte
gevolgen welke zij van de oorlogsjaren
hebben ondervonden en nog ondervinden.
Vooi de geboete "financieele positie der
tram negen uoiden 'vooral bezwaarlijk ge
acht de regecringsmaatregolen, betreffende
de vaststelling Vau de brandstofpiijzen. Ver
dor acht men zich erdoor bezn aard, dat
tengevolge van [hot aannemen van de z.g
Locaa'.spoor- en Tramweg wet, aan de tram
wegen wettelijk nieuwe en zware lasten
worden opgelegd, die thans tot uiting ko
men in den vorm van .voorgeschreven hoo
gere loorten, kortere werktijden en kosten
van pensioenneering. Daar deze loonen,
werktijden, enz. van regeeringswege vastge
steld ent aan de tramwegen opgelegd ab
soluut geen rekening houden met de finan-
jieele draagkracht der maatschappijen,
wenscht men in de tramwegkringen met
deze toestanden geen genoegen te nemen
Vooral wenscht men dit niet, nu door een
andere, kortgeleden aangenomen wet de
tramwegen verplicht zijn hun bedrijf onge
stoord voort te zotten en dienstvaardig
te houden. Maatschappijen, welke dus zou
den willen liquideeron, omdat ze niet nieei
rendabel zijn, wordt dit dus onmogelijk
gemaakt.
Ter vergadering werd eenstemmig be
sloten, een uitvoerig adres aan den minis
ter van waterstaat te richten, teneinde den
stand van zaken uiteen te zetten. In dit
adres wordt aangevoer,d (dat het aangeno
men stel wetten eigenlijk inhoudt "een ge
deeltelijke onteigening van het eigendoms
recht zonder vergoeding en dus in strijd
is met de Grondwet. Met klem wordt ei
op aangedrongen, 'dat den aandeelhouders
der tramwegen een'schadevergoeding worde
toegekend in den vorm van eon jaarlijksche
rentegarantie, en den tramwegen het recht
te geven, Tiaasfing van ue bedrijven dooi
den staat te ven an gen, indien de ui ik om
sten van het bedrijf onvoldoende blijken,
een recht, dat de spoorwegen reeds gerui-
men tijd bezitten.
Het ZulveJkantoor.
De minister van landbouw, nijverheid en
handel heeft bepaald:
1. dat het Zuivelkantoor, gevestigd te
's-Gravenhage, zal bestaan uit belangheb
benden op zuivelgebied, die door den mi
nister van landbouw, nijverheid en handel
worden aangewezen
2. dat het Zuivelkantoor is belast met
de zorg in den ruims len zin des wooids
voor de regelmatige voorziening in de büi-
nenlandscbe behoefte aan. melk, boter, kaas
en andere melkproducten, in overeenstem-
B. dat door den mi uister van landbouw
nijverheid en handel e>n voorzitter en se
cretaris van het Zuivelkantoor weiden aan
gewezen.
ze jnelt (oïkftijatr all/een waren. Hoe h'cel (anders
was hot, hoeveel zolfbehearsching toonden
ze, vVanneeir (or anderen bij waren. En
weer 'kwam over Laar die oude vraag:
„Wat deden andetre re-ouwen, wanneer zoo
tófs in jluui leven was gekomen Wat
deden zij 'om van de overgeschoten brokken
nog ©en goed gelieel te maken?
Een ge voer van schaamte, van gebrek aan
eigenwaarde, bleef (haar bij, telkens na
zoo'n twistgesprek. Haar hoofd bonsde, iets
aan den achterikant van haar hals scheen
te gloeien len te branden; zij roeide zich
wee en (duizelig. En toch, als hij weer zou
thuiskomen, en dis stemming van onrede
lijke geïrriteerd beid zou blijven voortduren,
dan zou (liet alles veer in haai* zijn in
(Opstand en onbuigzamen trots. Eu wanneer
zo vanavond [zouden verschijnen hij de
BenningLpn's, zou) [niemand, raden dat alles
niet zoo mooi was als hot scheen. Voor
anderen waren ;z© vriendelijk on eoreecf.
Alleen voor elkaar varen ex* up®n zooals
deze. Hoo ideden lanldere vrouwen dat toch?
Bouwden ook zij scliijnkastoelen?
1
Aan de ïmx-.b op hot golfvdtd waren vier
vrouwen, aardige, jeugdige, luchtig gekleed»
vroujwijes. Een van Kaar was sedert vier
maandten gdrou'wd, !Zo waren allen gewond
aan oen zekere luxe en comfort. En
Miriam betrapte er zich zelf op dat
ze, naar hen allen kijkend, in zich deze
vraag voelde branden: „Waarover hadden
zij gepraat met hun mannen aan 'tLont-
bijt en hoe haddon ze dat gedaan?" En
ineens voelde z© den vreemden moed in
zich haar dit to vragen.
„Laten we elkaar eons vertellen, waar
over we vanmorgen met onzen man aan
't ontbijt hebben zitten praten," zei ze
lachend.
Er hecrschte een oogenblik stilte. Toen
barstte Mrs. (Mallard ineens in lachen uit.
,,'t Is absoluut idioot, waarover wij heb
ben gesproken, 't Heeft letterlijk ïri'n hcc-
DUres-r *an ree
De minister ran landbouw, n»p r'mi f m
handel brengt ter ai icmeeue k rk i.»
met het pog op Ir l girool" amd n a "i
iiragen om ui!voornrg-iunLig n>jf h e
welke r-ïods bij zijn dep,ir.em it* /ij in
komen, bij heeft besloten Lot n'i/Ira a n
kondiging de PwliamBing \;ui 'lun'uu I
nog inkomende a,airvragen, ie lui-ïi ui ten
Veevoeder.
Wij hebben overgenomen wai b richt vaa
het Handelsblad brtretfeudo een dwu* de
regeeririg dn te nemen slandpimi. ten a;ui-
zien van de veevoedarvoorziening in «lux
aanstaanden winter.
Het Rijksgrïuuibureau deelt thams mee,
dof dit pJaricht volkomen onjuist is.
Uitvoer van boter.
Do minister wan landbouw, niperheid
en lxandel heeft bepaald:
a. dat van de boten*, wareveor c.x*ti£ieaa!
ran uitvoer is afgegwen vóór IS Juni, als
nog kan Iworden uitgevoexd 100 pCt. dei
niet uitgevoerde hoeveelheden;
b. dnit tean de bofcre, waarvoor certifivaat
vjan uitvoett* (is hfgegevon la*aehtens he-
scldsildngen d.d. v18 Jimi, 20 Juni, 27 Juni
en 4 Juli, (alsnog kan. worden uitgevoerd
50 pCt. [der niet uitgevoerde hoeveelheden
c. dht ran de boter, waarvoor ocrtificaa
vhn uitvoer 5s afgegeven, krmhtens ho
scliikMng d.d. 11 Juli, vooralsnog geen uit
voer zal plaats Jhbhben;
d. dat het uitvoerper-cenlage van de pro
ductie van ^eeoniroleoi-de boter oier dt
week van 3 tot 9 dezer voorloopig word!
vastgesteld op nul.
Het o'.na.et Ia 4<-n ll.iagschea it suit.
Gisteien is voor de 3e maal het vooiste'.
betreffende het crediet ten behoeve dei
Haagsche Buigeaavacht in den Raad aan de
orde gesteld.
Nadiukkelijk werd èn door den vooiz tn
én door veibdiillende Ixdan, ook namen-
pai-tijgroepen, verklaard, dat alléén daar
om het uitstellen der behandeling van dn
v*ooi*stel tot den nieuwen Raad, door tl©
soc.-dem fractie gevraagd, was .geweigerd,
omdat die fractie met ohstr.ucie dreigde
Het ging dus niet meer om het subsidie
voorstel, maax* om de vraag of de Raad
zou toelaten dat ©en minderheid zich dooi
de meerderheid reu laten dwingen.
Het gehalte van het debat, speciaal van
soc.-dem. zijde, schijnt blijkens de versla
gen in de ochtendbladen, bijzonder gering
te zijn geweest.
Het subsidie-voorstel werd aangenomen
met 21 tegen 5 stemmen.
Bij het debat zieide de lieer Helsding
o(rn(trent den partijleider, mr. Tro-elstraj
dat men zicli thans beroept op üe uitspraak
van Troelstra, maar die is onze paus niet.
Het congres der S.D.A.P. geeft den weg
aan', en er is geeiï enkel congresbesluit,
dat ons de revolutie voorschrijft.
Ik desavoueer Troelsfcra niet, maar Troel-
dra fs maar ééri partijgenoot. De bour-
geosie is bang voor de bolsjewiki. maar gij,
mijnheer de voorzitter, gij z;jt een opvolger
van Béla Kun, gij wapent het cene deel
van het volk tegen liet andeie, precies
gelijk de bolsjewiki doen.
V>gn uüvüer vsn bo'er.
De ondeirhandélingen. door de exporteurs
\*an boter inet den minister van lamlbomv
gevoerd, h-bben (ertoe geleid, dat de uit
voer van boter weer is toegestaan en dat
le boterprijs voor het binnenland voor
loopig niet wordt verhoogd.
De (je vezen Dultiehe keizer-
Uit Doorn wordt aan het I1. D- g«*nwkl,
,Jat de gewezen Duifsciien Ja-ize II' t II is
Doorn aldaar gelcocht lie van baronesse
Van Heemslra-De Beaufort.
Eduard N. van SatBp.
De naaste fbrireKkingen van Eduaxd N.
p-an Kamp pf van de Karnp, zoon van Lu-
rien Jozef rian de Kamp. laatetelijk vei-
bhjiemle in Califaiuié (xlinerika), worden
opgeroepen zich schriLelijik te wenden lot
iet. ministerie Van buitemandsche zaken,
onder overlegging van de noedige ben ijzen
\an hun verwantschap.
Woningnood.
- «lireclie |der spoorwegen heeft bepaxibl,
LU. iu yerband met het bestaande woning
gebrek, bij ongevraagde veiplaa'sing alleen
'au gehuwd p.rsoncel mag worden aa'ige-
wezen, wanneer voor de vervuiling van de
vm-aturo geen [ongehuwde beschikbare b>.
YInrde Jïederisud«ebe Jaarbeurs.
Er is van industrieel© zijde veci hdaug-
steU-ing voor 'de vierde Nedeiiandsche Jaai*-
beurs, welke Van 23 Febreari—6 Maart
1920 to Utr-.cht zal worden gehouden.
Sinds 1 Augustus j.!., den. datum, waar
op de gelxtgenlieid lot insclirijving was open
gesteld, heb'ien rich bij het secretariapb
reeds 376 f ibrikanh-n mot 371 monsterka
mers, 221 31. tafr 1 vlakte en 38 MA open
ruimte vo.rf ,dec-in-<viiiiiag opgegeven.
De H K. Statenelnb voor S.-Brr.bant.
Onze correbpondent te 'c-llertcgenboscli
deelt mede, dat hij verke-nl iegdicht was,
toen hij mededeelde, dat de heer nu*. 1?.
M. Aits niet. tot de R.-K. Sia'e«w!ub was
toegelalen. De heer Arts heeft zich name
lijk" voor dat lidmaatschap niet aange
meld.
Ul'.rae; verbaii vaa li.ii,-..
De minister vau landbouw, nijverheid
en handel heeft tian de 'hugem-ie-ders
geschreven, dat hij zich veipuekl heelt
gezien, tot een in de St.ct. om-tehroven
uitbreiding van het ven oer vei bod vau kaas
over te gaan, aangezien er aanwijzingen
Le zijner kennis zijn gekomen, blijkens
welke het thans vigeerei'ide verbod er toe
heeft geleid, het terrein dei* voorlxrai-
dende maatregelen voor fiauduleuzcn kuas-
uitvoer te verleggen naxu* "de gedeelten,
Je* lands, voor wélke het vervoerverhod
,n zijn aanvankelijke lezing niet toepasse-
ijk was.
Toezicht op het verbod, gelijk het thans
komen te luiden, is d.ea hurgemecster
dringend aanbevolen.
Coraiaiesla ?oor NBdöitamSach-Frou-chen
natidol.
Vanwege do Vereeniging van jxu-soneel
van de commissie voor den Nedcrlandseh-
Fransclieu Handel, wordt gemeld, dat de
voorgenomen actie thans definitief be
paald is.
In het bestuur ziju gekozen de beuren
A A.. L. Gr au mans, journalist, oud-chef
van d© Persafdoeling van dc commissie
Neder-Faiu-sch, tot voorzitter; W. lloer-
dinkholder, directeur van het handelsinfor
matie- en comnrss'ekr.ntoor Djaga; \Y. Mul
der, oud-chef van den Inlichtingendicusl;
jlir. Nahuys, Bocldiout, De Graaf en Ver
basen.
len dag bedorven."
Ze leunde voorover, haar gezichtje, spran
kelend van ingehouden lachen niet pre
cies het beeld van iemand wiens hoele
dag bedorven was.
„Kijk," zei ze, „het begon zóó. Over
konijnen. Iladl je ooit gedacht, dat Iels
met konijnen kon beginnen?"
„Ga door," zei Miriam. „Alles kan met
alles beginnen."
„Welnu," vervolgde mrs. Mallard, „ik
zei "Gat „konijn" zoo'n rare naam was
en „baas" nog maller, en ik stolde heel
onschuldig voor, "dat „konijnen" nu hens
door heeren naturalisten met een anderen
naam zouden moeten worden .genoemd. En
daarop trok mijn echtgenoot er op los, dat
vrouwen zoo dom waren en ik zei dat
het ook zoo was. En toen zei hij dat hij
nog nooit zoo iets doms in z'n leven
had gehoord en eindelijk zei hij minach
tend: „In Godsnaam, Beatrice, praat niet
zoo lang over niets." En toen draaide
hij zich om en ging paar z'n kantooi
en ik huilde. En m'n heel© dag is in
de war. Alleen door die ellendige konij
nen."
Ze lachten allemaal. Zelfs Miriam lacht©
mee. En in haar lachen klonk iels van op
luchting door. Zij was dus niot de eenige.
die op deze manier leed.
„Nu ik," zei de .gastvrouw. _,,Ik dacht
er nog over, _loen ik nic kleedde voor de
lunch. Ons ontbijt was' mislukt vanmorgen
De koffie was slap, de toast verbrand.
Enfin, jullie kent ze, die mislukte maal
tijden. En toen m'n 'man er aanmerking
op maakte, zeggend: „Dat lijkt wel koffie
uit een boerenherberg, Ada," antwoordde
ik, dat 't niet mijn schuld was, omdat
ik die niet had gezet. Waarop hij zei.
dat hij dan in 't vervolg wel koffie zou
zetten, waarop ik zóó in lachen uitbarstte,
dat hij hoos opstond en zonder z'n twee
de kopje koffie te hebben gehad, naar
't kantoor ging. En ten slotte vool i k
me toch sc-huldig."
Miriam legde de hand qp haar arm en
verleide haar verhaal en, al pratend, besefte
zc opeens, hoo lcclijk en hord hel hare
klonk.
„Is 'l niet afschuwelijk," zei ze, ©n
ze keek daarbij het pas getrouwde vrouw
tje aan, dat zachtjes kleurde.
„Nu jij," zei Beatrice 3Iallard tegen 't
vrouwtje, dat zich zwakjes verweerde. Jij
kunt ons niet ontsnappen. Je zult net
zoo goed als wij je tragedie hebben, denk
ik."
„Ik heb niets te vertellen, werkelijk niet,"
stamelde de jonge vrouw. „Tot nu too
hebben we elkaar nog liiots onvriendelijks
gezegd. Dat is nu al zes maanden."
Een oogenblik van stilte heerschte. Do
drie vrouwen zwegen. "Er was geen senti
mentaliteit in haar toon geweest, niets van
verwijt ook. Alleen een stemming vau ||crkf
en stralend geluk en van rustige waardig
heid.
„Houd liet zoe, beste kind," zei dc jeug
dige gaslviouw met ccn zucht.
„Waarover zullen jullie je eerste kibbel
partij krijgen," vioeg Lieairice. „Natuurlijk
over iets absuids: muizen of dakpannen
bijvoorbcJtld. 'tZul ii elk geval wel niet
veel belangrijker da a konijnen zijn."
„Juisl," viel de gastvrouw in. „Zoo is
't bij ons ook. Neem nu bijvoorbeeld Bob.
llij is o zoo nerveus. Veel 1© druk den
hooien dag. En ik doe eiken dag tien dui
zend dingen meer dan ik eigenlijk kau
doem Als wc bij vreemden zijn, honden
wc ons goed. En als ve sammi zfju,, Is
'L een soorl vau eilighoidsklep, het er cr-ns
alles uit te flappen. Dat lucht op. Wai,
voor kwaad zou 't ook eigenlijk kunnen?"
Miriam kook dc lange veranda'cons langs.
Overal zaten aardig©, jonge vrouwtjes. Ze
had wel naar ze toe willen vliegen om
1© vingen wat zij er van dachten. Deed
tiet werkelijk geen kwaad Verbrijzelde het
niet Mil-ami alle mooi en stil ©eïuk? Zou,-
