Zaterdag 6 September 1919.
Een meisje met karakter,
72ste Jaargang
latercomm. Tei. No. 103 en 617.
EERSTE BLAD.
BUREAUi LANGE HAVEN 141 (HOEK KORTE HAVEN).
BUITENLAND,
De Entente en de Duitsche
grondwet.
Als Clemenceau èr behagen in schept
Duitschland, zijn erfvijand, liet hoofd te
zien buigen, als hij, Clemenceau, spreekt,
dan hoeft; 'de „tijger" gisteren weer een ge
lukkige dag gehad. Zijn vreugde zal eohter
niet vólkernen zijn geweest, want 'de Duit-
sohe regeering heeft de 3Avestie van art.
61 alinea 2, "Van de grondwet, zoo soher
mogelijk opgelost, tenminste daarioe een
poging gedaan. De Nationale .Vergadering
is er niet eens aan te pas gekomen, want
de vertegenwoordiger der Duitsche regee-
ring to Versailles lieeft namens zijn lastge
vers een nota aan Clemenceau overhan
digd, waarin het standpunt der regeering
wordt uiteengezet. Het betoog komt hierop
neer
De Duitselie vredesdelegatie te Versailles
heeft in haar den vertegenwoordigers der
geall. en geass. regoeringen op 29 Mei 1919
overhandigde opmerkingen over de vredes
voorwaarden bij do behandeling Van art. 80
der voorwaarden eaqop gewezen, dat Duitseh-
land nimmer het voornemen hoeft gehad,
noch hebben zal, de DuitscWCtostenrij'ksche
grens met geweld te verplaatsen, dat het
echter niet de verplichting op zich kon
nemen zich te verzetten tegen een eVen-
tueelen wenscli der bevolking Van Oosten
rijk tot herstel van het staatsverband met
het Duitsche stamland. De geall. en geass.
regceringen hebben in haar antwoord van
•16 Jnni 1919 hierop geantwoord, dat zij
er acte van namen, dat de Duitschers af
zagen van een gewelddadige verpLaatèingf
der Duitsche grens. Van 'Duitsche zijde is
hierna aa^enomen, dat het niet in strijd is
met de bepalingen van art. 80 der vredes
voorwaarden, dat in zijn slotzin uitdrukke
lijk op de toekomstige mogelijkheid van een
met toestemming ,van den volkerenbond
plaats hebbende wijziging der staa'kundige
zelfstandigheid van DuitschjOlcstenrijk! wees,
als deze mogelijkheid door een toenadering
in overeenstemming met de vreedzame
grondslagen van het zelfbesclukkingsrecht
tusschen beide landen voorbereid 'weid. Op
dezen grond is in de.Duitsche rijksgrond-
wet het voorschrift van art. 61, 2e lid,
opgenomen. Het regelt in den eersten zin
het stemrecht van DoitsdijOostemijk inden
Duitschen rijksraad, alleen voor het geval,
dat de aansluiting van dit land bij het
Duitsche rijk geschiedt, zonder daarmee in
eenig opzicht te praejudiceeren op de fei
ten, waarvan een dergelijke aansluiting af
hangt. In den tweeden gin van het Voor
schrift wordt den vertegenwoordigers van
DiuitschtOjcstenrijk' tot aan bet tijdstip der
aansluiting een raadgevende stem in den
rijksraald toegestaan. Ook hierdoor -wordt
noch aan de zelfstandigheid van Duitsch-
(Oiostenrijk, noch aan de door Duitschland
bij het Vredesverdrag erkende voorwaarde
voor een wijziging dezer zelfstandigheid
geraakt, want het voorschrift laat de uit
oefening van het recht tot deelneming aan
de zittingen van den (rijksraad over aan
den vrijen wil Van D.-lOi. en bindt het land
,noch in staatsrechUelijkon, noch in volken-
rechtel ijken zin. In weerwil van een en
ander achten de geall. en geass. regeerin
gen de 'toelating van vertegenwooadigeirs
(van D.-IO]. tot een rijksraad onvereenigbaar
met de Jn art. 80 van het vredesverdrag
gewaarborgde onafhankelijkheid van hef
door
CHARLES GAÏtVICE.
.Vrij' naar, het Engelsdh.
land, omdat deze toelating D.JQt gelijk' stelt
met de het Duffscho rijk vormende landen,
omdat deze een politiek'en band tusschen
Duitschland en 'Oostenrijk schept en om
dat zij een gemeenschappelijke politieke
werkzaamheid van heide landen tot gevolg
heeft. Deze opvatting van do geall. en geass.
regecringen geeft blijk van een uitlegging
van art. 80 van het vredesverdrag, die van
de door Duitschland tot 'dusver gehuldigde
opvatting afwijkt.
Duitschland ziet ach tegenover de nota
der geall. en geass. mogendheden van 2
Sept. niet in staat, zijn tot dusver in deze
kwestie ingenomen standpunt te hand
haven. Daarvoor is echter een wijziging van
den tekst der Duitsche grondwet geen ver-
eischte. De geall. en geass. regecringen heb
ben in haar nota reeds op art. 178 van de
grondwet gewezen, dat zonder meer voor
schrijft, dat de bepalingen van liet vredes
verdrag door do grondwet niet worden ge-
;pracjudïoeerd
Dit artikel dankt zijn opineming aan het
streven, om iedere" eventueel aan den flag
tredende "tegenspraak tusschan, de voor
schriften der grondwet en die in haar draag
wijdte vaak twijfelachtige bepalingen van
het vredesverdrag onder alle omstandighe
den uit te sluiten. Het voorbehoud van
het artikel is van toepassing op alle arti
kelen der grondwet, dus ook op het „voor
schrift van art. 61, 2e lid, Als dus liet voor
schrift van art. 61, 2e lid, op zichzelf ge-
nomien in strijd is met de bepaling van het
vredesverdrag, dan volgt daaruit zonder
mieex, dat dit voorschrift in zoover geen
kracht heeft.
De Duitsche regeering verklaart mits-
dien, dat het voorschrift van art. 61 2e
lid, der grondwet buiten werking blijft, en
dat in het bijzonder de toelating van ver
tegenwoordigers van Duitsdi-Ootofcinrijk lot
den rijksraad niet kan. geschieden zoolang
niet do raad van den volkerenbond over
eenkomstig art. 80 van het vredesverdrag
toestemt in een wijziging der staatsrechte
lijke verhoudingen van uibelOostenrijfc
Tenslotte wordt verklaard, "dat, ofschoon
de zaak nu overeenkomstig de weuschen der
Geall. afgehandeld is, dia Buitschie regee
ring nog een paar principieel© opmerkin
gen op 't hart heeft. Ten eerste wordt op
gemerkt, dat de Geallieerden het vredes
verdrag nog niet geratificeerd hebban en
dus! rechtens zich op dit verdrag niet ba-
roepen kunnen; tan tweede protesteert de
Duitsche regeering tegen den scbierpen!
vorm!, waarin de nota van Clemenceau Is
gegoten en ten derde wordt er op gewezen,
(Idat volgens art. 429 van net vredesver
drag wel sjwrahe kan zijn van verlenging
van de bezetting, maar nooit van een uil-
bneiding, waarmee gedreigd weid.
Vermoedelijk zal nu de zaak afgeïoo-
pen zijn. Clemenceau zal wel .geen' aan
vechting hebben omi nog öans op deze
aangelegenheid tarug te komleh, te meer,
omdat vele Engelscho bladen ernstig, cri-
tiek uitoefenen op den eisch van de Geal
lieerden inzake de Duitsche grondwet.
De erfgenamen der Ilouau-
mo« archie.
De lankmoedigheid der- groote mogendhe
den schijnt grenzeloos, als het betreft een
kleinen bondgenoot, die uit "den. hand
springt. Anders, als het b.v. Duitschland
betref^ zijn de de hoeren te Parijs
er als de kippen bij en slingeren, ze
hun bedreigingen clen -tegenstander, soms
zonder de minste aanleiding-, ito. bet gelaat.
Tha,ns, nu hot Roemenië geldt, die op een
zeldzaam brutale wijze den wil der groote
mogendheden beieft getrotseerd, komt „men
te Parijs op zijn -een koer genomen, be
sluit terug en slaat nfen een vriemdolijfer
toon aan, laat althans een dreigement ach
terwege. De notar die door een diplomaal
naar Boekarest zoui worden overgebracht,
is geien ultimatum meer. Sir George Clalrk,
23;
„Mag ik?" zei hij. „Wanneer zal ik je
weer spreken. Mag ik morgen komen? Con
stance, zou je niet eens miet mij - willen
gaan rijden in mijn coach? Hij is pas over
gekomen. Jij en Ralph." Hij inviteerde
Ralph ook met een vriendelijken glimlach.
„Ik weet zeker, dat je van het ritje ge
nieten zou; en ik heb een jieel goed span
paarden."
„Ik wil graag," zei Constance, „wij kun
nen er morgen eens over praten als je bij
ons komt," voegde zij er vriendelijk bij
vriendelijk omdat sir Ralph er hij .stond
met zijn cynischen glimlach, waar zij een
hekel aan had.
Clarence bleef tot het laatste oogehblik
vlak bij haar, hij hield haar hand onnoot-
dig. lang vast door het porüertje en toejn'
hij in de kamer terugkwam, richtte hij zich
op en zei, over zijn knevel strijkende;
„Wat is die Constance ontzettend veel
vooruit gegaan vindt u ook niet, moe
der
En tot antwoord stak de liefhebbende'
moeder haar arm in den zijne, keek naar
het gezicht met het zelfvoldane glimlachje
en fluisterde; j i -
„Lieve Clarence. - I J
Op dp terugreis naar huis bewaarden
Ralph en Constance eenigen tijd het stil
zwijgen. Hij dacht na over het plan van
lady Marckmont. Was het, alles wel be
schouwd, niet -een heel goed plan? Cla
rence was een dwaas; maar waren zulke
dwazen niet vaak heel goede echtgenootcn
Hij zou graaf van Marckmont worden, een
man die zijn vrouw een massa geld kon
laten verteren en het groote landgoed goed
onderhouden. Constance zou wel een slech
ter lot kunnen hebben. Ze kon trouwen
ja, hij voorbeeld niet oen ploert van een
vont, zooals hij was. Meisjes waren zulke
dwaze schepsels en liepen groote gevaren,
als je haar hour zin liet doen. Ja, het was
heusch zulk een dwaas plan mot; en mis
schien was het zijn plicht als voogd het
plan aan te moedigen. Zoo verbrak hij het
stilzwijgen en zei alsof het toevallig, ja
hijzonder toevallig was:
„Een aardige jongen, die Clarence."
„Zoo, vindt u?" zei Constance vain uit
het hoekje, waarin zij gedoken zat.
„Ja, jij niet?"
„Ik geloof niet, dat ik nog over hem
heb' nagedacht," antwoordde zij onver
schillig."
„Hij zal eens het graafschap erven," zei
hij, „en een ontzettende massa geld. Hij is
wat je noemt een verduiveld goede partij."
„Pardon," zei Constance op ijskouden
toon. „Ik zou hem nooit zoo noemen."
„Neen?" Nu, hij is het dan toch. De
moeste meisjes zouden in haar handen wrij-
de secretaris van Balfour, zal "de heide
niet ontvangen nota's aan de Roemeensche
regeering overbrengen, waarbij, dan nog
een nota is gevoegd, dia niet als een ulti
matum moet worden opgevat, maar als een
ernstig verzoek om de waarschuwing van
de lijn ten Ie met ia den wind te slaan. Ach
ter deze heele beweging zitten Fransehe
politici, die goede vriendjes willen blijven
inct de Roemeensche regeering.
Zelfs wemschte do ïYanscko regeering
Jonnairt. die eerst genoemd werd als over
brenger van de nota's naar Boekarest, niet
beschihbaafr te stellen.
Dit karweitje liet man liever aan oen
Epgelschman over. Men mocht het eens
kwalijk nemen in Roemenië, dat een
Franschnian de overbrenger was van onaan
gename boodschappen.
Het streven van do Entente is begrijpe
lijk, men wil Roemenië te vriend houden,
omdat het een bolwerk is tegen het bols
jewisme.
Men heeft Roemenië al vreeslijk' ont
stemd door het vredesverdrag met Oosten
rijk. Daarin wordt n.l. bepaald, dat Roeme
nië, evenals Servie, Polen en Tsjecho-Slo-
vakjrije wetten moeten maken tot bescher
ming van de minderheden.
Do (Roemeensche regeering- is van oordeel,
dat ,zij bewezen heeft de rechten der min
derheden ,te -willen eerbiedigen inzonder
heid „der Israëlieten. Een in Januari 1.1.
verschenen decreet gaf nog niet liet recht
tot naturalisatie en bloc aan alle Roemeen
sche Joden. Na besprekingen te Parijs tus
schen Bratianu en Ed. RoUcliild we-d 'dat
decreet in Mei gewijzigd- Thans geeft het
alle rechten van Roemeensche burgers aan
Israëlieten, die Verklaren door geboorte Rotö-
meniëx ,te zijn.
Niettegenstaande dit decreet geelt het
verdrag met -Oostenrijk aan de Geallieerden
de .controle over wettelijke maatregelen,
velke .Roemenië moet nemen ten opzichte
van zijn burgers, die van origine vreemde
lingen ,zijn, d. w. z. niet alleen ten opzichte
van de Israëlieten, maar ook van Oekra-
ipers, Bulgaren en Zevenburgers.
De regeering van Bratianu weigert 'haar
goedkeuring te hechten aan deze bepalingen
en wel, naar de „Matin" meldt, om do vol
gende .redenen:
le. Ucl is niet overeen te brengen met
het belang van Roemenie om maar alle
voorwaarden ,van te vnren te onderteeke
nen, welke de Geallieerden het land ten
deze meenen te moeten opleggen.
2e. Roemenië wenseht de verplichting
niet op zich te nemen een wetgeving in te
voeren, welke zij in geen geval meer zou
mogen .wijzigen.
3e. Roemenië wil geen twee categorieën
burgers ;scheppen, de eene zuiver Roeme-
niërs, die alleen verhaal hebben op de
Roemeensche autoriteiten, en anderen, van.
vreemde origine, die zich kunnen beroepen
op den Volkenbond do-or bemiddeling van
de .volken, waartoe zij behoord hebben:
Oekraïne, Hongarije, Bulgarije.
Bij de bepaüng betreffend© de minder
heden behoort nog een andere, waarbij
Roemenië zich van fa voren maat onder
wierpen aan do eis cben dier Geallieerden
betreffende da handelsverdragen en do
vraagstukken van doorvoer. Dez© clausule
wordt even onaannemelijk geacht als d-e
voorgaande. 1
Bratianu zal zich volgens de Matin bin
nenkort terugtrekken om redenen van zui
ver binnenlandsch-politiekleia aard. Hij wil
zijn zeer grooten invloed niet gebruiken op
liet ©ogenblik, waarop voor lifat eerst de
verkiezingen volgens evenredige Vertegen
woordiging in Roemenië en do ingelijfd© ge
bieden wordt gehouden. Hij zal zijn plaats
afstaan aan een op politiek gebied onte-
kend persoon, den mid-piusklent van bet
hof van cassatie Ramnichmo. Deze ,zal
als premier do verkiezingen op 5 October
leiden. Maar hot optreden van dit 'tijdelijk
kabinet zal allerminst do Roemeensche bui-
tenlandsche politiek wijzigen.
Vervolgens wijst do Matin op de buitenge-
ven van pleizier bij het vooruitzicht gravin
van Marehmont te- worden."
„Zoo, zouden ze," zei Constance, nog
onverschilliger dan zooevea.
Sir Ralph strekte zijn lange boenen on
geduldig uit. Er was met dat meisje niets
aan to vangen. Zij kwamen thuis; toen bij
een kaars voor haar opstak, zei hij
„Ik ga morgen naar Londen. Is er iets
wat ik voor jos kan doen?"
„Niets, dank u," antwoordde zij koel.
Mot welken trein denkt u te gaan?"
„Mot den ochtendtrein."
„Goed. Goeden nacht."
„Goeden nacht. O, wacht nog even."
Zij bleef staan met haar band op de ge
beeldhouwde leuning van de trap en wachtte
mot afgewend gelaat.
„Zog eens, die idiote> Clarence zei zoo
tets van gaan rijden met zijn vierspan. Doe
dat liever niet voordat ik terugkom."
„Waarom niet?" vroeg zij met neerge
slagen oogen en opgeheven "kin.
„Omdat ik het liever niet heb," ant
woordde bij kortaf. „Ik geloof niet, dat het
veilig is. Ik geloof nooit, dat de jongeheer
Clarence met een vierspan rijden kan."
„Hij heeft het wel meer gedaan."
„Ja, dat kan wel; maar bij mag het
niet doen als jij er in zit."
„Verbiedt u het mij?"
Hij keek baai heel gedecideerd en bons
aan.
„Ja," zei hij, „ik verbied het je."
IIoo -vroeg het ook was, zij was den vol-
woon "belangrijke gevolgen -van een even
tueel© scheuring tusschen Roemenië en de
Entente, waarbij vooral Frankrijk groot
belang heeft. Roemenië, welks leger is ge-
orgamsec,rd door Fransehe officieren, is
met Frankrijk verhonden dooi- nauwe
vriendschap en verwantschap. Het Roe
meensche leger ter sterkte van 600 000
man is de eenige georganiseerde strijd
macht tegenover liet bolsjewisme in 'bet
Oosten van Europa, en deze strijdmacht
is volkomen geneigd te luisteren naar den
raad van Frankrijk.
Het blad betreurt, dat de Fransehe re
geering tijdens de laatste onderhandelingen
over Hongarije niettegenstaande baar goe
den uil, geen weerstand heeft kunnen bie
den aan den x\merikaanschan druk en dat
zij besluiten heeft goedgekeurd, welke de
.Roemeensche openbare meening scliandeüjk
vindt. Men kan nl. in Roemenië niet be
grijpen, dat het dit land verboden zou zijn
in Hongarije requisdties uit te voeren om
zijn leger te onderhouden, dat ten gevolge
van de Hongaarsche uittartingen te relde
is moeten trekken. Hoe Iran men, terwijl
wij van Duitschland teruggave verlangen
van de onkosten van onze bezetting van
liet Rijnland, gaat do MatLn voort, van Roe
menië eischen, dat hat zijn leger in Hon
garije op pigen kosten onderhoudt, terwij!
in Roemenië de schaarsohta aan levers
middelen zoo groot is, dat ©en pond brood
15 francs kost en een ei vijf francs? Roe
menië kan niet dulden, dat men liet onder
werpt aan een uitzonde,lings-regime, welke
het onbillijk en ruïneus acht.
Het blad acht bat ten slotte in Frank-
rijk's belang, dit ernstig conflict te onder
werpen aan eau onpartijdig en snel on
derzoek'. i
De Servische delegatie te «Parijs beeft het
bericht bevestigd, dat de regeering te Bel
grado eveneens do onderteekening van bet
■verdrag van St. Germain zal weigeren. Zij
motvieert dit op de zelfde gronden als
de Roemeensche regeering, n 1. de wei
gering om d-en groeten mogendheden, zelfs
onder do zwakke vermomming van don
Volkenbond, tce te staan, hun met betrek
king tot bdnnonlandsclie vraagstukken als
die van de behandeling van minderheden
in ras en godsdienst, do wet voor te schrij
ven. Zoowel Servië als Roemenië meenen,
dat Anmrika, zoolang dé Monroeleer bestaat,
die moet eerbiedigen, en moet begrijpen,
dat de kleine BLilkanslaten met evenveel
.recht er op staan, dat hun wordt veroor
loofd hun binnenLmdsche zaken tc behan
delen, zonder interventie van buiten af.
Een bericht uit Parijs v,an hot II. N
ziet de toekomst donker in in hot nabije
(Oosten. Er schijnt geen regeling van de
grenzen en van de economische kwesties
to treffen, die allen (bevredigt en het lijkt
er hoe langer hoe meer op, dat, welke
beslissing er ook genomen wordt, waar
schijnlijk uit den toestand op den Rolkan
een oorlog z-al voortkomen, niettegen
staande zelfs het gezag ^an den Volken
bond. I
Diversen»
Verdwenen millioejuertL-
Men herinnert z'idh' dat 65 millioca kro
nen uit hot gebouw van het HongaaTscho
gezantschap te Wosneu waren „verdwenen.
D<a gezantschapsattaché Ilajos hoeft zich
thans bïj do Vteenseilie politie aangemeld.
Hij was in het bezit van het geld; Hij be
weert dat hij het geld weggenomen had om
te verhinderen daf bat in handen dei* hols-
jewiki zou komen. t
Ludondoirff's geden.k.-
sdbriften.
Volgens Poliliken, zijn 'de heiinnioriingeai
van Ludcndoirff een rec'ord in den buek-
kandicil. Japan betaalt het meest voor het
vertaalrecht. Men heeft uitgerekend, dat
Ludendarff aan zijn eerste uitgave een
millioen dollam moet verdienen.
gouden morgen aan hot ontbijt; maar sir
Ralph scheen niet dankbaar te zijn voor
die kleine attentie.
„Waarom ter wereld" hen je zoo vroeg
opgestaan?" vroeg hij.
„Ik stond altijd vroeg op om met vader
te ontbijten als hij met den ochtendtrein
op reis ging." t
„Geef je geen moeite om dat voortaan
nog eens tc A.oen. Als Hobson niet voor
mijn ontbijt kan zorgen, dan zullen we
iemand nemen, die er wel voor bere
kend is."
ITij reed naar het station in een dog-carl
met een hijzonder kwaad paard, waar hij
nu eenmaal veel mee op liad en kwam
bijtijds in de stad aan. Eerst ging hij naar
zijn club en werd daar door de hccre'n
gefeliciteerd met zijn promotie tot baron
en hot fortuin van sir John; bij nam het
er goed van, tracteerde ruimschoots op
champagne en kweet zich uitstekend van
zijn nieuwe positieteen, met zijn cheque
boek in "zijn zak, ging hij oen bezoek bren
gen bij cenigo van.zijn leveranciers. Lycett
Crayson had hem het geld verschaft waar
hij om gevraagd had. De leveranciers ont
vingen hem met open armen en glimlach
ten hein vriendelijk toe. Zo schonen ver
rast, .bijna gekwetst, dat sir Ralph Bes-
hrook zijn rekening wcnschtp te betalen,
en waren vol ijver La de betuiging van bun
dienstvaardigheid. Zoo opgewekt mogelijk
gcslemd keerde hij naar zijn cLub terug en
dineerde met drie of vier van zijn kennis-
Ij it het bezette gebied in
Duitschland.
Dc- F ransche generaal Mangin heeft aan
de Duitsche beambten in hef bezette ge
bied verboden den eed van trouw a an
de grondwet af te leggen.
De uitlevering van het o.or-
logsmate riaal.
De opperste raad hoeft hef verzoek der
Luitsehe delegatie om het zanden van de
uitergeallieerd© commissie tot het toezicht
houden op de uitlevering van oorlogsma
teriaal uit 1c stellen, ingewilligd.
Da Duitschers verzochten tevens ©en ver
mindering van het aantal leden der commis
sie, doch dit hoeft de raad geweigerd.
De werkeloosheid te Berlij.n.
Het aanla! ondersteunde werkeloozen te
Berlijn is niet 3SS9 op een totaal van
123.831 geslonken.
De spoorwegstaking in
0 o s ten rijk.
Naar de Weanschc bladen melden, is
de staking op den Gosterspoorwcg, den
Aspangspoorweg en den Zu'der»poorweg ge
ëindigd. Er zijn geen bijzondere conces
sies gedaan aan bet poi-soaeelde staking
mislukte, doordien do provincie niet mee
ging.
De Hongaarsche regee-
ringscrisis.
De po-ging van den Hansaarscben mi
nister Ilcinrich om een kabinet te vor
men kan a's defuiiief mislukt liesohouwd
worden. Rriedrich zal voorloopig aan het
bewind blijven.
De Ainerikaansche senaat
en het vredesverdrag.
De commissie voor b'uitenlandsche za
ken uit den Amerika,anschen Senaat heeft
geiasf1 dat het Vredesverdrag naar den Se
naat gezonden zal .woelen met een vier
voudig voorbehoud, be reff<-n 1 c bevoi.iging
van de Monroeleer en huitenlandsche aan
gelegenheden.
Hij hoopt O'p de wereld
revolutie.
De Socialistische Korrosnondenz bericht,
dat de leider der onafhankelijke social sten
Schuit ta Elmshoin, wegens ket.inghande!1;
wocker, veediefstal ©n geheime slachting
tof 2V2 jaar tuchthuis is veroordeeld, waar
bij hij verklaarde, dat do wereldrevolutie
hem. in den loop dezer maand zon bevrij1-
dcn. Zijn medebfldaagde, hot onaflianlrelijk
socialistische raadslid AVöbke, hoeft er de
voorkeur aan gegeven tc vluchten.
De overeenkomst mot do K0-
h e n z o 11 e r n
Omtrent de overeenkomst mof de IMien-
zollern heeft Sydckum, de Pruisische mi
nister van financiën aan een vertegen
woordiger van de Soziahlomokrafcischs Kor-
respondenz, naar Wolff meldt, verklaart^
dat hij hoopte, te golegc,martijd een rege
ling to lam non vaorstciLlbn, die ztomdetr
kleinzieligheid cn hatelijkheid is en ook
onder liet volk geen reden tot gegronde'
c»itie,k zal geven. Volglans hetgeen, tot
dusver vastgesteld is, hoeft da vroeger©
keizerlijke familie geen kapitaal in liet
buitenland belegd. Bij zijn vlucht 'naar hieit
buitenland had ,do koizör in Kat geheel
650.000 piark hij zich. Van datgene, waar
op de voorganger van Svdekum de inbeslag
neming gelast had, is geeiii pfennig naar
hel (buitenland gebracht.
In Elzas-Lotharingeh.""
De Yossisclie Zcitung verneemt uit Ka.rls-
tulie, dat Elzas-Lotharingen met vlugschrif
ten overstroomd wordt, waarin op autono
mie voor dit land wordt aangedrongen.
Do beweging voor autonomie neiemt voort
durend toe. De E1 zassor-kwestie beeft rewls
aanleiding gegeven tot een Koogverraads-
prooes tegen de- leiders der bewoging. De
spoorwegarbeiders cn tefegraafbeamibtcn
staan aan de zijde dor autonomislien.
Eon spoorwegongeluk.
De sneltrein BordeauxCette, en, een
sen, die daarna een partij ij© bridge met
hem wcnschten le spelen in, de speelzaal;
maar bij maakte zich met cenigo moeite
van hen af, riep een hansom aan en gaf
den koetsier hevel naar Carlton lluuseTer
race te rijden.
Voor oen der grootste huizen ia bet Ter
race bet huis van lord Castlebridge
stapte bij uit, vroeg naar lady Castlebridge
en hoorde van den knecht dat mevrouw
thuis was.
Sir Ralph ging naar dc groote zaal, groot
niet alleen om den omvang en de pracht
der inrichting, maar ook omdat het ver
trek dc plaats van bijeenkomst geweest
was en nog was van cenige der grootste
nuumein van den verleden en tegenwoor-
digeu tijd. Want de Casllebridgcs waren
reeds eeuwen lang een 'ontzettende macht
geweest in het land. Eén Castlebridge was
eerste minister geweest, cn tengevolge van
hun hoOgen rang 011 omnetelijkcn rijkdom
waren ze allen vóórmannen geweest in do
politieke en sociale leringen van Engeland.
Sir Ralph had niet gevraagd naar lord
Castlebridge, den vertegenwoordiger vain de
aanzienlijke familie, omdat deze verlamd
was en aan zijn kamer gebonden, maar
zelfs daar was luj nog een man van in
vloed: want hij was hoer van meer dan
een half graafschap cn hot lol van dui
zend minderwaardige stervelingen hing af
van hot bevestigend of ontkennend knikken
of schudden van het zwakke hoofd.
(Wordt vervolgd.)
D«m eourusl vtne&Snt 4*g»t$tï, m»i*K-
londering Tlln ^on- «n Feeatd&gen.
Prijs p«r kwartaal f 3.franoo par post
8.50. Prg's per week15 cents. Afzon
derlijke nummers 3 cents. Abonnementen
worden dagelijks aangenomen.
Adrertentiën toof het eerstrolgond num-
jMr moeten sóir twaalf nor aan het Bureau
kesorgd rijn. Een bepaalde plaats tub
«dfrertoatiën wordt niet gewaarborgd.
SCHIEDAMSCHE COURANT
«yt Pr ij a der Adrertentiën Tan 15 regels
rtCS. 1ÖI31 f 1.30; iedere regel meer 25 cents. Iteclames
- co cents per regel. Adrertentiën en
lieclames met 10 m het Zaterdagavond-,
nummer met 20 rerliooging. Incasso
kosten 5 cents; pósttwitauties 10 cents.
Tarjeven van advertentitn bij abonnement
zjjn aan het Bureau verkrijgbaar.
Dagelijks worden Kleine Advertcntien op
genomen a 40 cents per advertentie van
hoogstens 30 woorden; ieder woord meer
21/» cent, bjj vooruitbetaling aan het Bureau
te voldoen.
