Vrijdag 24 October 1918
Een meisje met karakter,
lot&rcomm. Tel. No. 103 en 617.
EERSTE BLAD.
72*ta jaargang,
%ti 36182
BUREAU: LANGE HAVEN 141 (HOEK KORTE HAVEN).
Berieiit.
Zij, die ilcli met ingang van 1 Nov.
a.s. voor minstens 3 maanden op de
„Scliiedauische Conrant" abonneeren,
ontvang n de tot dien datum verschij
nende nummers gratis.
Bij of krachtens wetten of verordenin
gen voorgeschreven enancTere officieel®
af- en aankondigingen en kennis
gevingen van het Gemeentebestuur.
ïimdetweU
Bij besluit van Burgemeester en Wethou
ders van den 23en October 1919, is ver
gunning verleend aan:
le. A. FONTIJNE, tot uitbreiding van
zijn motoren- en madvmefahrick en ooa-
stmelieworkplaats aan de Boterstraal nos.
32—3436, kadaster Sectie B, no. 3103,
waarbij als beweegkracht zuilen worden
aangewend een zuiggasmotor van 15 Pi. K.
en 2 eleciromotoren, elk van V J/s P. K.,
drijvende diverse werktuigen;
2e. de firma H. A. M. ROEL ANTS, tot
uitbreiding barer drukkerij en boekbinderij,
aan de Korte Haven, nos. 133141, hoek
lange Haven, kaïdaster Seclie C, nos. 1202
en 306, door verhanging van de bestaande
stoommachine door 16 electronic) toren van
totaal 52 P. K, drijvende diverse machines
en gelijksiroom'dynamo's.
Schiedam, 24 October "1919.
miTmLAm.
lïet vorkoor vau Bara&torff.
Drie 'dagen is graaf Bernstorff nu aan
een verhoor onderworpen, waarmee dit ge
deelte van het onderzoek voorloopig is ge
ëindigd. Vandaag over een "week, Vrijdag
31 Oct., wordt de openbare zitting van
de commissie, die de vraag moet beant
woorden of Duitschland eerder vrede had
kunnen krijgen, voortgezet met het hoe
ren van Betlimann Hollweg en anderen.
Ook Hemstorff zal vermoedelijk dan weer
aanwezig zijn om zoo noodig aanvullende
verklaringen 'af te Joggen.
Wat de vroegere Duitsche gezant te Was
hington gisteren heeft medegedeeld is weer
zeer belangrijk. Men begon met te bespre
ken, ho© Wilson's toezegging, dat hij een
vrede op 't oog bad, waarbij Duitschland
geen gebied zou behoeven af te staan
te rijmen was met de plannen om Polen
een Vrije uitgang naar de zee te waar
borgen. Deze kwestie is thans van weinig
practisch helang meer. Bernstorff meende,
dat Wilson zich voorgesteld had een vrije
spoorwegverbinding Warscbau-Danzig te
waarborgen aan de Polen en de vrije vaart
op de Weichsel, maar een duidelijk plan
betreffende Polen schijnt niet aanwezig te
zijn geweest.
Belangrijker 'was de bespreking van Wil
son's houding tegenover Duilschland 'in
't laatst van 1916 en begin 1917.
Graaf Bernstorff maakte een onderscheid
tusschen Wilsons houding voor 31 Januari
1917 'en diens houding na dezen dag, toon
de diplomatieke betrekkingen werden afge
broken, wegens Duitschlands aankondiging
van den onbeperkten duikbootoorlog. Tot
dat oogenblik heeft Wilson de rechtmatig
heid van den oorlog van Duitsdi standpunt
doos
CHARLES GARVICE.
Vrij naar het Engelsch.
154)
Lyoett deinsde achterover, en stond bo
ven baaï, zwaar adem halende, zijn bleek
gelaat vertrokken, zijn oogen glinsterend
als die van een waanzinnige. Hij zag een
oogenblik op haar neer; toen ging bij naar
een stoel bif de tafel en viel er in neder,
vdschte het zweet van zijn voorhoofd en
trachtte zich' zelf tot kalmte te dwingen.
Zij was flauw gevallen hij Was te ruw
tegen haar geweest zij Was flauw gje-
valiien zij Was bewusteloos. Het zou
Ril gemakkelijk zijn het testament te krij
sen- Hij had ieder' gebaar Van baar na
gegaan, bad baar de hand nrtr haar
boezem zien brengen. Zonder twijfel Was
hot testament tusschen haag kleeren ver
borgen. 1
Een oogenblik daarna stond bij op en
naderde haar stilletjes. Ze lag languit op
den grond, met uitgestrekte armen, een
doodsbleek gezicht 'en dichte oogen. Hij
nadiejrde voorzichtig, maakte haar blouse los
en- zocht bet testament; Weldra kwlam zijn
hand in aanraking met een toegevouwen
papier. Hij grpep bet en bracht het bij bot
Acht. Het was bet testament. Hiij lachte
een onwelluidende lach. Alles' Wel be-
schmiwjd, Was bet lot hem' jgunslig. Hij
uad bet testament in banden.''Hij bad bet
met betwijfeld; daarna echter is hij tot de
opvatting gekomen, dat Duitschland geen
vrede door overleg, doch slechts een „Duit-
selien vrede" wilde aanvaarden, welke
Duitsclilands wereldheerschappij moest
handhaven, die door dc Entente werd be
dreigd. In aansluiting met Wilsons bood
schap aan den Senaat van 22 Januari 1917
telegrafeerde kolonel House aan'Bernstorff,
zoo mei mogelijk te New-York te bomen.
Or er het onderhoud, dat daar "heeft plaats
gehad, wa> een officieel rapport aanwezig.
Inmenging van Amerika in de territoriale
kwesties werd niet beoogd, mededeeling
van de Duitsche vredesvoorwaarden werd
verzocht, daar Wilson had verklaard, dat
Duitschland moreel verplicht was zijn voor
waarden bekend te maken, omdat zij anders
niet als eerlijk zouden worden beschouwd.
WiUon was bereid ze aan de geheelc we
reld mee te deelen en was overtuigd, dat
daarmede do weg voor een vredesconferen
tie gebaand zou worden. Hij zou zeer ver
heugd zijn, als op de basis van zijn bood
schap aan den Senaat een vredesconferentie
tot stand zou komen. Hij hoopte, dat 'dit
zoo snel zou geschieden., dat onnoodig
bloedvergieten voorkomen zou worden.
Intusschen had Bernstorff echter reeds
10 Januari cdtideel vertrouwelijk verno
men, dat tot den duikbootooriog besloten
was. Hij "moest 31 Januari een desbetref
fende nota overhandigen. Daarom telegra
feerde hij in het rapport over dit onder
houd, dat als nu de duikbootoorlog zon
der meer zoui worden begonnen, Wilson dit
als een slag in liet aangezicht zou beschou
wen. Een oorlog met de Vereen. Staten
zou dan onvermijdelijk zijn en het einde vpn
den oorlog tot onatzienbaren tijd worden
verschoten, daar de machtsmiddelen der
Veroen. Staten, trots alles wat men daar
over zei, zeer groot waren. Door een con-
feientie zou Duitschland een beteren vrede
bei eiken dan wanneer de Vereen. Staten
zich bij Duilachland's vijanden zouden aan
sluiten. 30 Januari deelde graaf Bernstorff,
de daags tevoren de door hem verkregen
Duitsche vooiwaarden onmiddellijk aan ko
lonel House mede. Den 31sten overhandig
de hij de duikbootnota, waarmede aillo on
derhandelingen geëindigd waren.
Tot nu toe waren de hier bedoelde vre
desvoorwaarden nooit gepubliceerd. Thans
weten we, op welke voorwaarden Duitsch
land eind 1916 vrede wilde sluiten. We
laten ze hier volgen om eons te laten zien,
wat men zich te Berlijn voorstelde Indien
tijd en wat ervan terecht is gekomen. Op
gemerkt dient daarbij te worden, dat
Lansing en House die voorwaarden nog
te male vonden en liever hadden gezien,
dat Berlijn maar wat overvraagd had, op
dat men door loven en bieden tot een
resultaat zou kunnen komen en beide par
tijen zicli voldaan zouden kunnen gevoe
len. De voorwaarden, die ten grondslag
lagen aan het Duitsche vredesaanbod van
12 Dec. 1916, luidden:
Teruggave van het door Frankrijk be
zette deel van den Opper-Elzas, verkrij
ging van een grens, welke Duitschland en
Polen strategisch en economisch beschermt
tegen Rusland; koloniale restitutie in den
vorm van een overeenkomst, welke Duilsch
land een koloniaal bezit verzekert in ver
houding tot de grootte van zijn bevolking
en de beteekenis van zijn economische be
langen teruggave van de door Duitsch
land bezette Franschc gebieden onder voor
behoud van economische en strategische
grensrectificaties, benevens financieel© com
pensatie herstel van België onder bepaal
de garanties voor de veiligheid van Duitsch
land, welke door onderhandelingen met de
Belgische regeering moesten worden vast
gesteld; een economische en financieel©
haar afgenomen. Nu zou zij zija voorwaar
den moeten aannemen, zij was machteloos.
Hij keek naar het testament als een verliefd
man en vergat de vrouw bijkans, die daar
op den grond lag. Eensklaps herinnerd©
hij zich haar, hij ging naar baar toe en-
zag haar aan mot een zegevierend glim
lachje.
„Zij is flauwgevallen," zei hij in zich
zelf. „Als ze bij komt, zal ik haar mijn
voorwaarden stellen. Zij zal, nu ik het
testament in handen heb, wel naar rede
luisteren."
Er stond een karaf water op tafel, bij
nam die in de hand en schonk wat Water
op liet Vitte gezicht.
„Kom meisje, kom weer bij, doe je best
Becky," zei hij aanmoedigend, ,ik ben wat
hardhandig geweest, 'maar laat dat geen
kwaad bloed tusschen ons zotten. Je begrijpt
toch wel, dat je ïnij de baas niet kunt
'wiezen, dat kan je 'toch Vel veryadhten.
Sta op en luister naar rede."
Zij bewoog zich niet. llij' lichtte" haar
hoofd op, bevochtigde haar Voorhoofd met
zijn natten 'zakdoek. Weriotuigelijlk, Zonder
©enig vermoeden Van de Vaarheïd, stak hij
zijn hand in haar blouse en voelde pan
haar hart.
Het stond doodstil. I
(ffij hief haar een weinig op, maakte
haar1 gezicht nog eens nat, greep koorts
achtig naar jhaar hand. Die druk werd
niet beantwioor Plotseling sloop een vaag
gevoel van afschuwelijke yrees in zijn hart
een vrees, te akelig, ,te afschuwelijk pin
uit te hcmdicn. ïlij tuimelde .achteruit en
Stond te rillen en te lieven over zijn ge-
uitwisseling op de basis van een inruiling
van de wederzijds veroverde en bij het slui
ten van den vrede te resiitueeren gebieden;
schadeloosstelling van de door den oorlog
benadeelde Duitsche ondernemingen en
privépersonen, afstand van alle economische
afspraken en maatregelen, welke een be
lemmering voor den normalen handel en
liet sluiten van handelsverdragenwaar
borging van de vrijheid ter zee. Verder
werd bij de mededeeling van deze voor
waarden verklaard, dat de vredesvoorwaar
den van Duitschlands bondgenooten zich
binnen dezelfde grenzen bewogen. Duitsch
land was bereid toe te treden tot de in
de boodschap aan den Senaat genoemd©
internaitonale conferentie.
Er werd nadruk op gelegd, dat, als Wil
sons aanbod slechts eanige dagen vroeger
was gedaan, Duitschland het begin van den
nieuwen duikbootooriog had kunnen ver
schuiven nu was het om .technische rede
nen daarvoor helaas te laat. Er waren
militaire voorbereidingen getroffen, welke
niet meer ongedaan waren te maken en de
duikbooten waren reeds met nieuwe in
structies uitgeloopen. Duitschland wasech
ter te allen tijde bereid met de behoeften
van Amèrika rekening te houden en ver
zocht den president zijn bemoeiingen te lier-
vatten en voort te zetten. Duilschland was
bereid tot staking van den duikbootoorlog,
zoodra volle zekerheid werd aangeboden,
dat de bemoeiingen van den president zou
den kunnen leiden tot een vrede, welken
Duitschland zou kunnen aannemen. Ver
der werd medegedeeld, dat, zoolang de
vijandelijke machthebbers de door hen
meegedeelde vredesvoorwaarden, welke
overeenstemden met hun redevoeringen»
handhaafden, een openbare bekendmaking
van de Duitsche vredesvoorwaarden als-
een teeken van zwakheid z >u worden aan
gezien en daarmee zou bijc ragen tot ver
lenging vhu den oorlog. De voorwaarden
werden daarom Wilson meegedeeld als een
bewijs van vertrouwen en uitsluitend voor
zijn persoon. Bernstorff deelde dit alles
kolonel House onmiddellijk mede.
De breuk tusschen Amerika en Duilsch
land was toen niet mem- te voorkomen en
daarvan overtuigd, verzond Bernstorff des
morgens 10 uur het bevel toit vernieling
van de Duitsche handelsschepen, daar het
's avonds te laat zon zijn. Tegen den avond
reikte hij de duikbootnota over en om 7
uur waren de schepen roads door Ameri-
kaansclie politie bezet.
't Nu volgend gedeelte is vooral voor de
naaste omgeving van den keizer zeer be
zwarend. Toen Bernstorff in Duilschland
terug was, heeft Betlimann Hollweg tan
gezegd, dat Wilson's bemiddeling in Dui'sch-
land te impopulair was oma te slagen. Al
leen de soc.-deml. partijen zouden er In
toegestemd hebben.
Bij den keizer kwam 'Bernstorff, die 14
Maart in Duilschland was aangekomen,
eerst begin Mei. Als oorzaken der ver.re-
ging werden opgegeven, dat na heit incident
in Halifax de keizer meende, dat Bern
storff een koffer met gewichtige documen
ten niet zorgvuldig genoeg had behandeld
en buitendien had do keizer vroeger Bern
storff eens verweten, dat hij de schuld was,
dat een man als Gerard gezant in Berlijn
was geworden.
Bernstorff had in het groo'e hoofdkwar
tier ook een onderhoud 'met Hindenburg en
Ludendorff. LudenJdorff ontving hem me!
een: U wilde in Amerika vrede maken. U
dacht zeker, dat wij op waren. Bernstorff:
Neen, ik wilde vrede mjakeu, eer wij'opizijn.
bleele lichaam; toen boog hij zich weer
over haar hpen en trachtte haar bij te
brengen; maar alles tevergeefs.
Plotseling, met een vecschrikkelijken, on-
gearticuleerden kreet, deinsde hij terug. Ze
was dood ze was doodt
Hij (deinsde zoover achteruit, dat hij tegen
den muur terecht kwamdaar bleef hij
onbewieglijk en slap staan, mot een ge
zicht 'zoo wit als dat van de dooide, mot
uitpuilende 'oogen.
Dood Becky was doodi Dan had hij
haar gedood hij was een moordenaar.
En toch jiad hij haar alleen aangegrepen, bij
do keel gevat. Ja, dat was het; Rij
had haar geworgd I Hij had een vrouw" vcr-
moordl Hij, Lyciett Crayson, dc geachte
advocaat en notaris, verloofd met Constance
Lesbrookhij, voor wiens voeten de wereld
open lag, een jongeman, in de kracht van
den mannelijken leeftijd, hij" was een moor
denaar 1
Hij feeek (le kamer rond on trachtte zich
zelf te overtuigen, dat het een droom WaS,
een afschuwelijk© nachtmerrie. Maar de
schrikwekkende gedaante, die daar zoo
akelig stil lag uitgestrekt, weigerde hem
den troost. Zij was dood, en hij had haar
gedoodGroote hemel, wat zou hij doen?
Hij wist best Wat hij doen moest. Rij1
moest hulp gaan vragen, menschen hij zich
roepen, hun zeggen, 'dat die vrouw een toe
val had gdhad. Hij sloop naderbij. Er wa
nen afdruksels van zijn vingers aan haar
bals sprekende merkteekens vol
doende om hem aan de galg te brengen.
Maar daar lag zij. Indien hij geen men
schen kon r,oepen als getuigen van hpar
Ludendorff: Ja, Bernstorff, wij willen niet;
wij zullen, nu door den duikbootooriog in
drie maanden een einde aan de zaak ma
ken. Hij had zekere i ah entingen, dat En
geland door den voodselnood het in geen
geval langer zou kunnen uithouden. Toesn
Bernstorff verklaar Je,"dat "Amerika wd eerst
na een jaar mei ernstige strijdkrachten in
Europa zou verschijnen, meende Luden
dorff, dat de oorlog door den onbeperkten
duikbootooriog tevoren wel geëindigd zou
zijn. Bernstorff verklaarde verdar, dat bij
zijn aankomst in 'Berlijn alle kwc&Jes reeds
tHgehandeld 'waren en "dj meent, dat dit
het hoofddoel bij zijn ophouden in Halifax
is geweest, om edu bijiijds aankomen in
Berlijn voor de breuk met Amerika onver
mijdelijk was geworden, te betalten.
Uit de verklaringen blijkt, dat Keizer Wil
helm door Belhmann Hollweg, Zimmermann
en anderen als een kwajongen is behan
deld, die niet alles mocht weten. Eens
had de keizer aan Zimmermann gevraagd
wat Bernstorff toch bedoelde met zijn uit
drukking vredespogingen. „Ocli", antwoord
de Zimmermann, „dat is een minder goed
gekozen woord van onzen gezant te Was
hington." Zoo onkundig werd de keizer
van de zaken gelaten, dat hij niet eens
wist, dat Bernstorff met Wilson onder
handelde over een bemiddelend optieden
\an den president. Ofschoon het niet pleit
voor de zelfstandigheid van den laatste
der Hohenzollera's is het toch een goede
aanteekening voor don keizer, want dat
Betlimann Hollweg en zijn vrienden hun
vorst huiten de groote gebeurtenissen lie
ten, had geen anderen grond dan de vrees,
dolt keizer Wilhelm krachtig zou meewerken
om een vrede door overleg tot stand te
brengen.
Do vorsten van de centrale landen komen
er in zeker opzicht wonder goed af. De
oude Frans Jozefs heeft zich door Berch-
told wat op den mouw laten spelden pm
maar warm te loopen voor een oorlog met
Servië.
In de gedenkschriften van graaf Czernin
wordt, zooals het „Vad." opmerkt, de tra
gische figuur van koning Karei van Roe
menië, die aan hartcleed over den niet te
vermijden oorlog met zijn vroegere bondge
nooten ten onder ging, ten voete uit gc-
teekend. Bovendien schetst Czeinin ons
den Duitochen kroonprins in 1917 als vol
slagen pacifist. De tot Czernin in Berlijn
gerichte viaag van Ludendorff: Wat licb
je toch met onzen kroonprins, uitgevoerd?
Hij is heeleniaal slap geworden, maar wij
hebben hem alweer opgepompt, doet duide
lijk zien, hoe weinig de vorsten zich zelf
konden zijn.
De verklaringen van Bernstorff hebben
nog niet het volle licht geworpen op nlte
raadselen van den oorlog; men leeft nog
in hope, dat, ah Straks Betlimann HolE
weg, Zimmermann, Ludendorff en ando
ren aan hot woord zijn geweest veel,
wat thans nog duister is, zal worden op
gehelderd.
1> stiijt! In Kn-3 i? d.
Het blijkt, dat de Bolsjewiki nog niet
zoo uitgeput zijn, als mon van zekere zijde
ons wel wil doen gelooven. Denikin meldt
anders niet dan veroveringen en gewon
nen veld dagen. Maar het legerbericht dor
Bolsjewiki doet zien, dat Denikin do za
ken wel wat al 1© rooskleurig voorstelt.
De Bolsjewiki verklaren namelijk dat zij
Zondag II. Orel hebben hernomen.
Bovendien hebben zij in de richting van
Woroneij (ten Z.O. van Orel) eau groote
o\ei winning behaald. Daar hebben do roo-
d© troepen de hoofdmacht van generaal
Manonfof verslagen: 2 gepantserde trei
nen, 4 kanonnen, 50 machinegeweren en
een groote hoeveelheid ander Tcrijgstuig buil
gemaakt.
„Manonlof's infanterie, bestaande uit 19
dood, dan moest hij het lijk verbergen.
Maar hoe?
llij keerde weer terug naar zijn stoel en
bleef ineengedoken zitten, do Geest des
Doods waarde om hom heen en vervulde de
shlle kamer. Hot zweet Was opgedroogd
op zijn voorhoofd; hij was ijskoud; maar
hij was niet langer in onzekerheid. Zelfbe
houd is de eerste Natuurwet. Vóór alle
andere dingen moest hij' zich zelf redden
llij moest zijn misdaad voor de Wereld ver
borgen houden. Maar hoe?
Zijn schrander hoofd, werkte vlug. Schrik
had plaats gemaakt voor zijn aangeboren
listigheid, llij1 dacht ernstig na. Iedere klei
nigheid van haar bezoek, kwam licm duide
lijk voor den geest. Zij had gezegd dat
niemand haar van het station Iiad zien
komen, dat niemand haar het huis had zien
binnentreden. Er was niemand in huis be
halve hij het huis lag verlaten en een
zaam; er kWam niemand. Hij kon haar best
verbergen bij moest haar verbergen. Op
ieder .ander oogenblik, in oen oogenblik,
minder vervuld van den angst floor die
onbewegelijke gedaante ingjehoezoind, zou
Lyoett Crayson dc dwaasheid, de krank
zinnigheid van zijn redenering hebben in
gezien. Maar hij was waanzinnig, Jiij was
zijn evenwicht kwijt cm gaf toe aan zijn
angst, aan dien natuurlijken drang, zich te
vrijwaren voor de gevolgen van die ver
schrikkelijke daad.
Hij stak een kaars op en boog zich
over het meisje heen. Ze was dood
daar was geen twijfel aan cn hij moest
het lijk verbergen, llij dacht ©eiu-oogenblik
na. Er ,was een oude kolder onder het huis,
regimenten is volkomen vernietigd," zegt
het stafbericht, „en onze zegevierende rui
terij" zet haar snellen opmarsch voort"
In een ander legerbericht (van 21 de-
zerl erkennen de bolsjewiki eerst thans
de ontruiming van Kief.
Joedenitej staat nog altijd op een afstand
van ongeveer 13 K.M. van Petersburg. Mis-
odiien dat de 'forten, die nog onder bet
tsarenbewind tijdens de eerste periode van
don oorlog (om Petersburg zijn gebouwd, Joe-
dentisj opmarsch belemmeren. Hij beschikt
trouwens maar over een betrekkelijk klein
legertje, dat bovendien zeer slecht is uit
gerust. Er schijnt nu echter hulp voor hem
onder weg te zijn in den vorm 'van krijgs
behoeften,
De bolsjewiki blijken wel vrede te wil
len sluiten.
Terestsjenko heeft aan den raad van
state van de sovjet-regeering te Moskou het
vredesvoorstel ter hand gesteld, dat hij
voornemens is aan Ruslands vijanden te
overhandigen. Volgens berichten uit Fin
land vertoeft te Moskou een gevolmach
tigd vertegenwoordiger van de Ver. Sta
ten, die genegen is het voorstel aan de
geallieerden over te brengen. Er is een
voorstel ingediend om eerst onder het leger
aan het front een stemming te houden over
de vraag of het vredesvoorstel verzonden
zal worden.
Kolonel Awalof-Bermondt heeft aata. maar
schalk Foch' verzocht tusschehbeiden te
komen om onnoodig vergieten van Russisch
bloed te voorkomen en tegdijkerüjd drin
gend gevraagd om het ztendeh van een com
missie naar Zijn leger. Hij voegt er een be-
rohp op Frankrijk aan toet, hem! te hiélp<tei
bij de definitieve verdrijving der bblsjewiyp
en bet redden van Zijn Vadeirland. ixiti
anarchie en ellende.
Diversen,
Duitseh-Pooische overeen
komst.
Over de DuitscH-Poolsche Onderhandelin
gen wordt, volgens bericht uit Berlijn, in
de pers bekend gemaakt, dat -tot stand zijn
gekomen overeenkomsten op een basis van
aanzienlijke kolcnleverancics aan Duitsch
land aan de lot dusver Duitsche streken,
welke aan Polen zijn toegewezen, in ruil
voor levering van petroleum en aardappelen
door Polen, en over het behouden van de
ambtenaren, die tot nog toe hun ambt ver
vullen in de streken, welke door Polen
worden overgenomen. Slechts de hoogcre
politieke en bestuursambtenaren worden
van dit in dienst houden uitgesloten.
De Beiersche verliezen.
Volgens 'n officieele mededeeling hoeft
Beioren lot het eind van 1918 ongeveer
160.000 man in den strijd en bovendien
70.000 burgerlijke personen door de uit
werking van de vijandelijke hongerblokkade
verloren, terwijl liet aantal geboorten met
400.000 verminderd is.
Een samenzwering in Turkije.
II. N. meldt uit LondenVolgens Griek-
schc officieele kringen te Konstanfinopel
is de toestand in het binnenland van Tur
kije zoo slecht, dat er een breuk 'is geko
men tusschen den sultan en de Jöng-Tur-
ken, welke laatste een samenzwering heb
ben gesmeed om den sultan af te zetten
en prins Ilehmed in zijn plaats op den
troon te zetten.
De Roemeniërs nog steeds
to Boedapest.
De Rocmeniërs hebben Woensdag Boeda
pest verlaten. Zij zijn echter des middags
die in jaren niet gebruikt yerd; hij kon
het lijk zoolang in den kelder leggen, tot
dat 'hij het naar een Veiliger schuilplaats
kon overbrengen.
Met den kandelaar in zijn hand deed hij
do kelderdeur open en ging Üe trap,af.
Een rat, verschrikt door zijn komst, vloog
door do halfduistere ruimte. Tegen den
muur stond 'n spade, die vroeger gebruikt
word voor brandstoffen, de kelder was
leeg op enkele kapotte kisten na. Hij groef
een gat in den voehtigen g|rond. Aan der
gelijk werk ,was hij niet gewtend, zijn haat
klopte er luid van en hot bloed stroomde
door zijn verstijfde aderen. Wat haid hij
nu eigenlijk to vreezen? Hij kon hot huis
precies zoo laten als het w|asniemand zou
deze "piek ontdekken. Hij werkte voort, met
koortsachligen spoed en groef oen gat van
drie voet diepte; toen ging hij naar boVen
en langzaam, dimverendj, rillend bij lederen
voetstap, nam ihij het levonlooze lichaam
ifh tzijn tomen, het half dragende, half
trekkende, naar den kelder en legde het
neder in zijn graf. Daarna maakte hij liet
gat dicht, feleepte edn paar kisten naar de
plek ten ging langzaam naar boven,.
Toen 'zonk (hij in zijn stoel neer en be
dekte !zich hel gelaat met de haind. Maar
afschuwelijk tvisitai ofschoon hij
het lijk (weggebracht had, het scihedn daar
mog 'op (ien vloer te liggen, in de iStiHe
kamer 'scheen haar stem nog te weerklin
ken. r
(Wordi vervolgd.)
X)wê Mnrust ver»«!>9nt dagelglre, met «ft.
«oBderin^ v»a Zon- en Feestdagen.
Frj» pen kwartaal t 3.franco per post
f 2.50. Prgs per week15 cents. A&on-
dsrlgke nam men J cents. Abonnementen
«orden dagelfika aangenomen.
Adrertentiën roor het eorstvolgend nnm-
aei moeten vWr twaalf nor aan bet Boreau
beaorri spn. Een bepaalde plaats Tan
sèTsrtentiën wordt niet gewaarborgd.
SCHIEDAMSCHE COURANT
Prga der AdTertentiëntob 15 regelt
f L30; iedere regel meer 25 cents. Eeelamee
60 cents per regel. Ad verten tién en
Reclames met 10 in het Zaterdagavond-
samnser met 20 verhooging. Incasso
kosten 5 cents; poetkwitantiee 10 cents.
Tarieven van advertentiën bij abonnement
rijn aan hot Boreau verkrijgbaar.
Dagelijks worden Kleine Advertentiën op
genomen 4 40 cents per advertentie van
hoogstens 30 woorden; ieder woord meer
2Vi cent, bij vooruitbetaling aan hot Bureau
to voldoen.
"87,31
