Schiedamsche Courant.
Van planten en tuinen.
Adveptentiën»
DE WAARHEID.
TWEEDE BLAD
Oemengd Nieuws.
ra»
(Vrijdag 9 Januari 1920, No. 16255).
STASIA
Reeds vroeger hebben wij er op gewe
zen, dat door de gewijzigde arbcidstoo
standen, ook in het courantenbedrijf de
noodzakelijkheid is ontstaan maatregelen te
nemen om dit bedrijf aan den gewijzigden
toestand te doen aanpassen.
Wij willen er nog eens aan herinneren,
dat wij daardoor genoodzaakt zijn gewor
den des Zaterdags geen adveT
tentiën voor het nummer van dien dag
jneer aan te nemen na 10 uur. Zeer
gewenscht is het, dat de adver tentiën voor
het Zaterdagsnummex réedsVrij-
daga aan ons bureau worden bezorgd.
Ter voorkoming van misvattingen willen
wij hieraan nog toevoegen, dat ad ver-
tentiën voor do aummeïs die op de
andere dagen dof week verschijnen,nog
steeds tot 12 uur bezorgd kunnen worden.
Bijzondere regelingen.
Verkrijgbaar £n cfo Waak van, 8 tod én met
"11 Januari:
R jjks-ShJkerkaact.
Boln 11', vah, 611 Jan.
Bon 15, van 1218 Jaö.
Vetk aarten.
De 17e week der vetkaart loopt vaa 6
ïbt en met 13 Januari.
Broodkaarten.
De broodkaart van het 124ste tijdperk,
groene kleur op paarsen ondergrond, loopt
van 5 tot en met 13 Januari.
Voor verloren gegane worded geen nieu
we verstrekt.
Voor elk kind beneden èén jaar kan op
vertoon van éen trouwboekje of geboorte
bewijs en do domiciliekaart het gezins
hoofd een aanvuliingswittebroodkaart krij
gen, echter ontdaan van 400 gramaan bons. melddo "ietegoods^vto ferTT Ï.TI
vroiMven, die volgens de gebruiken van bet
land, aan den nieuwen regeerder overgaan.
Mc. Lean is voornemens den harem te
verdoelen onder de sultans der naburige
eilanden, die haar mochten willen hebben,
terwijl hij de slavinnen, verbonden aan den
harem, in vrijheid zal stellen.
Hij verklaart nadrukkelijk, dat hij, al?
getrouwd man, er niet over denkt de er
fenis to (aanvaarden, maar voegt er bij,
dat zijn echtgenoote met hem mede zal
gaan om do venleeling van den harem
bij te wonen.
Gelukkig land.
Do staat Broeuei, een sultanaat van
Noord-Borneo, onder BriLsch protectoraat
is, zegt de „Daily Mail", te oordeefen naai
zij n fmandee'e positie, een gelukkig land
Ilat land heeft een oppervlakte van 4000
vierkante mijlen met een Levollring van
30.000 mcnschca.
Een juist uitgegeven, officieel rapport
vermeldt, dat do inkomsten van don. staal
in 1918 bedroegen 14.672 pond sterling,
dö uitgavten 14.345 pond. De staatskolen
mijn bracht 'op 29.565 ton, die verkocht
"werd tegen 30 sh. per ton. De gozondhe'ds-
toestand was uitmuntend; van infiuema
Was daar geen sprake. Do politie had e,
een. gemakkelijke taak; bij het einde d«
jaars zaten er slechts 16 persojnen ,iu de
gevangepis. 1
DomicïJiekaar ten.
Bij verhuizing naar een andere Gemeente
kunnen Domiciliekaart, bonboekje enz.j wel
ke door de Gemeente Schiedam werden uit
gegeven, tegelijk met de aanv.age om een
verhuisbiljet aan het Bureau Bevolking
Worden afgegeven.
Menxbehoeft zich daarvoor dus niet
meer aan het Levensmiddelenhureau le
vervoegen.
Eoloiilëö.
Öe landvoogd en delalandsehe Yerfenigingeu*
Uit goede bron verneemt een carrés
pöndent van h!ct „Soex. IDA" het Volgtp.ie
omtrent bet besprokene op tien 'twtewkb
dag der tóonicxenUo van don Landvoogd
den R,aad van Indië en do rosutelnten over
dien politteken, toestand.
-'dn de teerste plaats kwam ter sprak© een
Brochure van ©en Iiilundschqn, asnb'eaaau
over de slechte behandeling, welks In-
landsche ambtenaren van hoogeren moeten
ondervinden.. Deze brochure was reeds cei
del' aan de residenten toegezonl-.n; men
meent, dat deze Machten voornamelijk ge
richt zim tegen pudere en hoogere In
landsche ambtenaren -van den ouden stem
pel. i
Bij de bespreking van de Inlandse ha ver
oeaigingen en baar leiders worden vrij ai
gemeen ongunstige modoJeslimgen over Jon
S. I. gedaan. Alleen do resident vanKediri
ter
Een waanzinnige.
Iemand uilt Almelo, diq bij familie1 to En
schedé vertoefde, weid, toen hij onder
don invloed van sterken drank verkeerd©,
- te bed gebracht. De logé kreeg oen aanval
van deleriium ein .wist, door ©enig© ruiten
te verbrijzelen, buitenshuis te komen. Ilalf
gekleed rende hij de straat op. In de Lang©-,
ghaat, waar juist e>eja lijkstoet passeerde,
sprong do .waanzinnig©, tot grootq ontstei-
-fenils van pil en di© het zagen, op de
'lijkkoets en ging boven op de lijkkist zit-
gen en jjende hij d© ibifalnenplaats bij bot huis
der Weid. BI., aan Je Langes'raat, op. Toen
hij daar poor ©en poliiia agent tot kalmte
Werd gebracht, had hij Idaar ter plaatse
met zijn hoofd ©h handen redds een vijftal
glasruiten vernield. Een agent cn ©enig©
Bui-gas brachten den ,w;aanziinnige toen
naar hot politiebureau.
Da zaak Landru.
In de zaak van den Franscbc-n blauw
baard Landrui zfjln nieuw© ontdekking cajj
gedaan, Men heeft n.l. in de buurt van
rijn woning te Gambais 7 5.8 K.G. mcnsöhe-
lijk© beenderen gevonden. Ai deze bctejn-
deaen waren mat een handzaagje 'dooirge-
„zaagd, dat in eaa vui'lnisbak is terugge
vonden.
De instructie tegen,' d© vrouw en den
koon van Landru maakt vorderingen. Me-
"vrfonte Landru wist van alles af, naatr
gebleken is. De Mncteirén hielpen het piriu-
öilait verhtezen, 'dpt papa su,ccessic»v|elij!k
bad '„veXwiolvm''.
Een erfenis van veertig vrouwen.
Uit San Francisoo woadt aan de Lon-
densche „Chronicle" geschreven, dat ©er
lang Robert A. Mc. Lean, die tol voor
korten tijd sergeant was in het mariniers-
corps der Vereenigdo Staten, dien Stillen 0_0av
Oceaan zal oversteken om een zonderlinge j marang drie, van Mcdau vijf ien yan andere
erfenis in ontvangst te nemen. j kantoren een onbekend aantal Leidenaars
Mc. Lean is de zoon van een overleden jin particuliere over. Alle kantoren wer-
Medisch professor aan de hoogeschool te'J*8?™* incompleet person^]. Van Soera
San Francisco. Zes jaren geleden, toenhijmoct(f 1920 kovendien vier pan,
-T J.-- 6 J nuezen onder de wapens. Do ppleiding van
zake van de hulp bij de Voedseldistributie
verleend, pver welk gunstig oordeel hij na
afloop ider vergadering door diverse
collega's vriendselcappe i ijk werd ondorhou
den; zij wezen hem op bet feit, dat dank
zij de actie van den S, I. juist Ivcdüi yg\
troepen was.
Op de cpufexentie wielden divers© ai-
goden van de Inlandsoh© Bcfwegihg vol
maakt afgebroken; zoo Werd van Tjokiro-
aminoto gezegd, dat Jiij' eên aartsdobbeLaax
was enz., terwijl 'ogk omtrent Tjip'to enz.
divms© staal5 jes Werden 'gemjcllk, DÉRarid
voogd maakte o.a. de opmerking: „Isdat
alles nu wol waar!" 1
De algemeen© indruk is, dat de larid-
rogd inzake <2© Irilandscho VeTeelnigingen,
ondanks de duidelijke taal der residenten,
zijn eigen inzicht blijft handhaven,
liet Soer. „Handelsblad' bedft gepubli
ceerd de aui'lienlLake weerlegging van bei1
Hazeu-rapport inzake bet Garoet-incident,
waaruiit blijkt, dat de hoogste magistraat
in 'Indië den landvoogd ernstig beeft "ge
waarschuwd, aan het rapport niet te veel
beteekonis to b echten, in verbapd met do
verkregen resulta'©D_van het rechterlijk on
derzoek van mx. Filet. Uit alles is gebleken,
dat de bevolking van het Garoclstahe zeer
ingenomen is met de regeling van depadi-
inkoop, welke zoo goed is, dat zij aan an
dore aOdedingica ten voorbeeld is gestold.
Thans is gebleken, d,nt Hassan's verzat
niets uitslaande Jiad met de padi-leveling,
want de wedana van Leles, bojug voor
Hassan, ontsloeg dezen clandestien van de
verplichte padi-Jeybringiein stelde dien Looj
rah van Tjifccndal een bedrag yap. 168
gulden ifetr hand om, van anderen in dessa
42 picol padi te koopen, Welke Hassan
moest leveren. Hij hoefde dus geen pad>
mees aan bet gouyernoimient af te s'taajn.
Op den 24 November tc Soerabaja ge
houden vergadering van den JLirinebond
werd, een motie aangenomen, waarin bij
de regeering wordt aangedrongen op toe
kenning van duurtetoeslag aan onderoffi
cieren, korporaals, en, manschappen vanjde
zeemacht in Indië.
(Bij den P. T. en T. dienst heersdht
algemcene ontevredenheid. Te Soerabaja
zijn successievelijk zes commiezen, waar
onder twee afkomstig van den Leidschen
cursus, in particuliere betrekkingen over
gegaan. Van Makassar ging één, yan Se-
zijn gear-
warsilo en Wongsodimcdjo, mede promotors
in de samenzwering. Allen
resteerd.
Uit Bandoeng d.d. 29 November aan de
Sum. Post: Een week geleden is een ser
geant-majoor bij de vlieg,'ifdoding ia arrest
gesteld, wegens liet vei koopen van mag
neten uit Amenkaanscbo toe-tollen. Min
stens vier magneten worden vermist. Bij be
kende, den diefstal te hebben gepleegd we
gens geldgebrek, daar zijn echteooote lang
sukkelt. Hij zal voor den krijgsraad terecht
staan. De sergeant-majoor had het volgend
jaar pensioen verdiend.
Het planten van ËoomSn fin plan-
len langs muren en schut
tingen.
Het is ongetwijfeld wel nuttig, eens te
opreken over het planten van hoornen on
planten tegen muren en schuttingen.
Iedereen, zal hot met mij eens zijn, wan
neer ik zeg, dat ©en muur, bekleed met
een jboen bebiaderd en bebloemd pak, het
oog veel aangenamer aandoet, dan een
muur, waarop in schrille Meurqa, te lezen
is„reclainevlakte' te buur"
Voor een leek echter, zal do laatste ma
nier van muurbckleerling praclisch'or sehij'
uen teui de eerste en daox w© eieïunaal
levm in éen tijd waarin do „struggle far
life" do alles behecrschendo zinspreuk is,
zou or voor de laatste manier meer te zeg
gen zijn dan voox; do eerste. Gelukkig
zijn er echter nog vbiien dio niet alles
aan het .nuttige willen offeren en er prijs
op ntoljon hun omgering zoo prettig mo
gelijk te maken eb alteen dan hot nuttige
to laten meespreken als het aangenam©
daardoor niet in 't gedrang komt. En dat
kan hier.
Alvorens tot de bespreking van dit on
derwerp over te gaan, acht ik het dan noo-
digj ris© boomen ea planten, die langs een
muur of schutting geplaatst kunnen worden,
:e verdeden in: boomen on planten Bi©
vruchten voortbrengen, en iu zulke die ons
slechts met bloemen verheugen. Dezo
twee groepen kunnm weer onderverdeeld
worden in boomen en planten di© het ver
mogen. bezitten om te klimmen, en in zulk©
die het klim vermogen missen. Onder-de
eerste groep zullen we hok onderbren
gen die planten die wel rankende -takken
maken, doch die nfet eigenlijk klimmen.
Goede vruchtboomen voor nxuurLeplan
ting (die klimmen) zijn b.v.druiven, bra
men (HoUandsch© en Amerikaansebe), Ja-
pansche Vijnbesson, enz.
Do vruchtboomen die' niet klimnfen Wor
den voor mum-- of schuttingbepJanting in
ieiboomvorm in den handel gebracht, bijna
allen zijn geschikt om langs muren geplant
te worden. Als de besten noemen wij: per
ziken, abrikozen, pruimen, appels en pe
ren, vijgen, moerbeien" en inorellm. f
Het spreekt wel vanzelf, dat Be zonnig
ste muren het meest geschikt zijn, vooral
voor vruchtboomen, alleen morellen en en-
kete perensoorbön gedijen ook langs de
noordzijde van con muur of schutting,
mits de standplaats niet te' donker is.
Sierboomen en planten, dio klimmen cn
die zkh langs een muur of schutting laten
leiden, zijia er ontzaglijk veel. Het meest
bekeno zijn wel de klimplanten en vooral
de klimop, wilde wingerd' kamperfoelie,
ckmaiïs cn de blauwe regen. Minder be
kende maar des te mooiere klimplanten zijn
zijn o.a.: de wilde wingerd van Veitck (Am
pel opsis Vcitchi) ©a do Puitsobe pijp (Aris-
tolocliia Sipbo).
Zeer bekend© en mooie bejestets, die zich
gemakkelijk langs een muur laten binden
zijn o.a,: dc gele jasmijn (Jasminium nudi-
florum), ©an mooie' ouderwietsche heester
met 5-anko talcken, die in. dein winter prach
tig bloeit tegen de muur vim een verwarmd
gebouw, verder Lauro cerus (prunus lauro
af. Enkelen zongen, dat haar haren golf
den gelijk de rijpo korenaren op een hel
deren dag vol zonneschijn; dat zij haar
naakte schouders als schitterend goud dek
ten en neervielen tol op haar sierlijke
voetjes; dat haar oogen liehttc-n als koren
bloemen in het rijpe koren; dat de kleur
harex wangen was als hel eerote morgen
rood aan den hemel, on dat gelijk de
eeuwige bloemen, die nooit ophouden te
bloeien, was het lachen van haar koraal-
roode lippen. Maar andere dichters zon
gen, dat zwart gelijk de nacht waren de
haren, dat gelijk de biiksem glansden de
zwarte oogen, dat bleek was het schoone
aangezicht en dat slechts den uitverkore
nen een glimlach gewerd van de dreigende,
schoone vorstin Waarheid, die daar zetel-
do achter de hoog© bergen, achter de
eeuwenoude bosscüen; ver weg, ver weg.
En de jonge prins Hasir besloot de
edele vorstin te gaan zien. Hij zadelde zijn
braaien Arabischen volbloed-schimmel, gor-
de zijn kleed vast om de slanke gestalte
en hing zich een verguldo sabel aan de
zijde en een ouden, van zijn voorvaderen
geëerfden. boog over den schouder.
Gelijk de .wind vloog hij over het veld
en door dc dalen op zijn ©del paard. X;
een week van rusteloos rijden kwam cl
ruitec aan den uitersten rand van een
woud cn zag eenige tenten daar op eten
weg staan. Hier loefden de wijzen, die
zich van dc wereld afzonderden om zich
aan hun gedachten over to geven; zij noem
den zich dc eerste wachters dpr Waarheid.
Toon zij paa*.d:-ng>'i.rappel vernamen, kwa
men zij naar buiten en begroetten den
naderbij komenden jongen vorst. „Zij de
komst van een jongeling bij do wijze man
nen gezegend. De hemel was mot u, toon
ge uw paard zadel Jet."
Hasir boog zich op ecu knie en sprak:
„Do gedachten zijn de grijze lmren van
het verstand. Ik begroot uw grijze haren."
Don grijzen mannen deed de hoffelijk©
begroeting van den jongeling aangenaam
aan en zij zeiden: „De homel geleidde uw
paard, anders hadt ge langs de gevaarlijke
paden, welke naar deze plaats voeren, niet
to-t ons kunnen doordringen. Welk ede!
verlangen brengt u tot ons?"
„Ik dwaal om do vorstin Waarheid zelf,
van aangezicht tot aangezicht tegenover-
te staan. Geheel de wereld dicht liederen
over haar schoonheid, enkelen, bezingen
haar goudglanzende haar; anderen mee
nen, dat het zwart is gelijk do donkere
donkere nacht. Maar allen weten het, dat
zij schoon is gelijk een droombeeld. Ik wil
baar zelf aanschouwen en dan haar schoon
heid alom verkondigen, opdat alle men-
schen haar mogen beminnen en haai
dienaren worden."
„Een goed, lofwaardig voornemen," sprak
eon der wijzen, „en gij hadt geen beter
denkbeeld kunnen hebben dan ons met dit
dool to komen bezoeken. Stijg af van uw
paard en kom in onze tenten. Wij zullen
u alles van de schoone vorstin nauwkeu
rig vertellen. Uw paard kan inlusschen
uitrusten eu gij zult allen kunnen verkon
digen van de schoone, edele waarheid."
„Ja, maar hebt gij dan do Waarheid
aanschouwd?" riep de jongeling én zag
den grijsaard verdacht aan.
Deze haalde do schouders op en glim
lachte.
„Wij wonen hier aan den zoom van
het woud en do Waarheid troont ginds,
hoog achter de bergen. Do berg daarheen
is gevaarlijk en bepaald onmogelijk be
gaanbaar. ïfaar, waartoe is het voorgons
noodig de Waarheid te zien, daar wjj~ haar
corasus) gTOcnbJijVend,, ootoneasteay liori- i j^ocj1 pcnn<3n"Wij zijn wijze mannon. Kom,
z on talis, met mooie oranjekteungo bessen, 2u] u verle]te„ van haar!"
b.V, voor Kerstmis, on last pot least dp J
klimrozen in allerlei kLeuren.
m - nuezeu ©naer ue wapens, no ;opieraing van
irnrv i- -Manilla, werd hij meteen! Lcpjenaars kost de regeerrng ongeveer tietn
P dieko zending naar de Zuid-1 hüippijnen duizend gulden per man. 1
nelast. Hij kwam toen op een eiland Leang-
Leang, waar hij zeer bevriend werd mot den In verband met het kastekort bij de B.
begeerenden sultan, die hém volgens de O. W. te Scmarang, zijn huiszoekingen ge-
gewoonten' van zijn land adopteerde. j daan bij Prawilok'oesoemo en Wiijowinoto,
De sergeant keerde later naar Amerika. ïespec'ievelijk Iniandsch boekhouder en, bo-
terug en was de geheel© geschiedenis na,- taalmeester, henevens hij een"ge trawanten,
genoeg vergeten, tot hij onlangs berichtGenoemdepersonen zijn de hoofdleiders
kreeg, dat de sultan was everloden ten hem van de gevaarlijke samenzwieiing, genaamd
zijn geheele rijk, omstreeks vier riiijlea in j Tjiptojoewono. Zij is gericht togen h,ot ge-
oppervlakte en bevolkt door 2500 zielen, j zag cn reeds geruimen tijd door de politie
had nagelaten. De erfenis was van betoo-bespied. Bij Prawitokoesoemo iwjerden ach-
scnis, omdat het eiland kostbare paarl-J terhaald een kist revolvers, een kist pieken,
visscherijen heeft. Do erfenis omvat ook een Hst krissen, etd
-Ben harem van den sultan, syjaarin veertig Beiden zijn gearresteerd. De huiszoeking
spuwen, die ge®, glayjnnen zjjnt doch Ü3, jreortgezet bij Pr.aj^wtraojajo, jM^gooa-
Van de planten, die in het voorjaar
door den liefhebber zelf gezaaid kunnen
worden, zijn de voornaamsteOost-Indische
Iccrs, kanarie kers en ten laatste de ver
schillende eetbar© boonensoorten, als:
prankiboonen, snij- dn piinsessehoondn en
ook do erwten niet tó Vergeten.
jHet spreekt vanzelf, dat hot vooir de
meeste der opgeinoamdo boomjed en planten,
noodzakelijk is, dat etr in de muur of schut
ting spijkers, latjes of ijzerclraad bevestigd
wordt, om do weerspannige takjes bij te hin
den. Voor klimop en de wilde wingerd van
Veitch is dit echter absoluut niet noodig.
Dit is voorloopig een goed lijstje voor
bon, die er over denken om hun muren,
of schuttingen to versieren. Bij' do bestel
ling zullen de ibijïgevoegde wetenschappe
lijke namen dienst kunnen doen. Voor het
planten is het nu do besta, tijd, dus wachte
men cx piet te lang moer mee.
FLCR1STO.
1 Naar ©en Oostersoh© sage
van
D ORGS CHEW1TSCH/
f
Achter hooge bergen, achter dichte, dichte,
bosschen leefde de vorstin Waarheid. Ge
heel de wereld was vol van verhalen over
haar. Niemand had haar ooit gezien, doch
ieder minde haar ten zeerste. Van haar
zongen dichters cn profeten. Bij de ge
dachte aan haar ontvlamde het bloed in
de aderen en des nachls droomde men van
haar. Dien eenen verscheen zij in den droom
als een jonge maagd mót goudglanzende
haren, goed, liefelijk en zacht Anderen
Maar Hasir maakte een diepe buiging
en zette zijn voet weder in den stijgbeugel.
„Ik dank u, wijze man," sprak hij. „Maar
zelf wil ik de Waarheid zien, zelf en met
eigen oogen. Daartoe ben ik uitgegaan eu
zonder dat bereikt te hebben, keer ik"niet
weder." En reeds zat hij te paard.
Do wijzen sidderden allen van woede.
„Niet van hicrl" riepen zij, dreigend de
vuisten schuddende. „Wat, gij gelooft onze
wijsheid niet? Gij waagt het te denkon
slechts, dat wij ons konden vergissen, kon
den falen in onze wijsheid? Gij wilt ons
niet uw vertrouwen schenken? Domme kwa
jongen! Kind met illusies, wat weet gij
van de wereld ten haar raadselen?"
Toornig lichtte Ilasir zijn rijzweep op.
„Weg van mijn pad," riep hij uit. „An
ders zult ge mijn zweep voelen, die zelfs
op mijn paard nog nimmer is nederge
daald I"
Verschrikt vlogen de wijze mannen uit
elkander en onverhinderd zette Hasir nu
zijn weg voort. Zware vloeken der grijs
aards hoorde hij nog lang achter zich op
klinken. Onbezorgd reed hij echter door.
Steeds dichter en dichter werd het woud.
Na een afmattende dag reizens bereikte
Hasir eindelijk een prachligon tempel, ge
bouwd ter Acre van Allah. Geea' sterveling
had ooit zoo iets wonderschoons gezien.
Hier leefden de derwischen, die zich be
scheiden aanduidden als de honden der
Waarheid, i
Toen de derwischen paardengetrappel
vernamen, ijlden zij buiten den tempel, om
den zeldzamen aankomende te begroeten.
„Gezegend zij uw intrede in den tempel
van den Almachtige," prevelden zij.
„Bidt voor den reiziger," vroeg Hasir.
„Van waar komt ge on waarheen wilt
echter zagen haar als ©en zwartoogigo,
hartstochtelijke en dreigende schoonheidge gaan?" vroeg de derwisch.
met schitterend zwart haar,
Pat lung van dé lifidem dei 'dichters van haar schoonheid dê wereld te ver- Jtea weg af, alleen om, v 1e aanschouwen.
kondigen 1" En, Hasir verteld© van zijn ont
moeting met de wijze mannen.
De derwisschen lachten toen hij zeide,
dat hij hen met z'j't :.jz *,x y had moeten
dreigen en de opperste dei mubaX spiak:
„Slechts Allah kan u tol lubben ge
zonden. Wat koui'-n u de w jz_- mannen
\an de Wmuhod zeg.© te V, t hebben zij
met hun versland here,kt .1! es leugen.
Wij hebben echter inn de V«Vcui e.dzrbwe,
ontwijfelbare gegwens. Want wi| hebben
ze ommdd'd'ijk van den lm iel. Wij w.jton
u alles vei tellen en g i „uit di waarsie
berichten ontvangen."
„Ik dank u, vader," aulwooi lue llisir.
„Maar ik heb deze verre ies net onder
nomen cm mij van de Waarinnd te ia'en
vertellen, of to vernemm v.at au haar
in de 1L ilige Boeken g-^hrireri shut. Dit
kon ik thuis ook hooi n c:i daartoe be
hoefde ik noch mijzelf, ntrh mijn pand
te vermoeien."
De mullah fronste de n edkb'auwen en
sprak weder: „Wees niet o-igeuzmrug, ion-
geling. Ik ken u reeds lang, vanal dal go
nog een kleine jongen vaart. Ook uw valer
Hafas kc-n ik. En eveneens uw grootvader
Amine lek. Ook zij allen droomden van de
vor^lin Waarheid. Uw vndrr hal thuLden
Koran. Maai' nooit bladerde hij diarin. Hij
geloefde datgene, wat hem de denvlscben,
de lullige priesters van dat boek vertel
den. Hij wist, dat dit ook in den Ivoren
te lezen was. Waarom zou hijzelf dan daarin
bladeren? Maar gij wik nog meer weten.
De boeken van den Koran s t -l;en u niet
tevreden. Ge kwaamt daarom tot ons. Dat
prijs ik in u. Ge zijt een dapper, edel jon
geling. Ga met ons en wij zullen u ver
halen, al wat ge slechts wilt."
Maar Hasir glimlachte slechts. „Ik ga
verder dan inijir vader, zegt gij, en dus
zou hujn zoon verder gaan dan ik'. Mijn
zoon dan eerst zou. zich op vreg hegeven,
om de Waalheid te vinden. Dan doe ik'
het toch liever dadelijk zc.'f." En tot verder
rijden gaf hij zijn edel ros ue tporen,
„Halt! Eigenzinnige! Waagt go het ver
der te gaan? Gij gclooic dm, dat er koo-
ger Waarheid is don de onze'' Onguioovige
hond, go gelooft niet aan den Koran?"
Maar Ilasir as reeds v er weg, over vele
beigcn was als met vleugels zijn paard
gestormd en nog slechts zaak vvcergx'm-
de do edio„Wees vc.vloekt, ongeioovige
hond. 1 Riidt ten doedel" D.ui boorde Ilasir
niets meer en vvcor vjoog hij voort.
En steeds moeilijker werd de v.eer, steeds
ondoordringbaarder het woud. Motoelingj
hoorde de jonge, onverschiokken ptins zich
toeroepen: „Halt!" en zag tegenover zich
oen krijger staan, die zijn boog ge-pannen
heild om ieder oogenb.ifc gmeJd te zijn
den doodehjken pijl op den iudimger los
te laten.
„Waarheen wilt ge? Wie zijt ge? En van
waar komt ge?" vioeg de v. neb lei'. „Wie
z'j! SÜ'? En met welk recht vuoagt ge
mij dat alles?" klonk bi' .uituoord van
den trotselien Octelling, uu- thans in Ha
sir veer opkwam.
„Ik hen de dienaar v au den prooien
Padiodiah. Met mjae kameraden biwank
ik hier de heilige plaat?. licht ge da,t
begrepen? Ge bevindt u am de pooi ten
van het rijk der Waarïn-iu."
Toen zeide Ilasir den krijger, vanwaar
hij kwam, wam heen hij uiido en met vve'k
doel. „Ge wilt dus de Wnmhetd, gehjk:
zij inderdaad is, leeren kennen V" vxoeg do
stoere wachter en het den opgeheven hoog
zakken. „Goed dan. Mi;;ie_ ueuden en ik
zullen u nauwkeurig abeWvnn haar vertel
len." En te zamen nep hij zijn kameraden,
die allen kwamen cn in slide bea omleiden
het edele ros, het kodbaio zadel en den'
vergulden boog en sabel van den jongen,
schitterenden vorst.
„Ik dank u," zeide Ilasir. „Met elgeu
oogen moet ik de Waarheid zien."
„Halt," riep nu echter de opperste der
wachters. „Wij zijn geen v, ijze mannen, wij
zijn geen derw ischeu of mullah's. Wij ge-
biuiken niet vele voorden. Af van uvv
paardi" En woedend tiok hij zijn .sabel
en wilde het ros Lij den teugel grijpen. Ang
stig (spitste het dier do ooren en rich del
zich lioog op de achterpooton op.
Maar Ilasir gal het paard de sporen,
richtte zich op in den zadel cn donderde,
zijn degen trekkend„Op zijde, als uw
leven u lief is. De Waarheid wil ik (eu
niets dan de Waarheid. Aanschouwen wil
ik haar mot eigen oogl" En Hij jaagde
weg van de noodlottige plaats.
Steeds gevaarlijker werd dc weg, steeds
ondooidringbaardcr de rotspaden, liegioeid
met zware boomen. ïlet doodvermoeide
paard stoilfo te zamen en le voet moest
Hasir verder gaan. Wcldia werd het don
ker als de nacht in het eeuwenoude woud.
Mat en hulpeloos zwierf Ilasir dagen lang
langs bosch, dal cn water; dicht nabij
zich hoorde hij leeuwen, tijgers eu hyena's'
brullen en steunen, adelaars klapwiekend
hunne vleugels uitslaan. Zeo zwierf en
wandelde hij geheel een week en dwaal
de, zonder hef doel, het zoo vurig ver
langde, het gesmachte to bereiken. Dam
kwam hij plotseling uit het donkere kreu
pelhout op een hei door den gouden zonne
schijn verlichte vinkte. Daar stond een
wonderschoon paleis, welks drempel glans-
de van schitterend metaal. Het slot zelf
scheen in het ozuiuvdos hemels gedompeld
te zijn. De kleeren hingen den armen Ilasir
in fiarden aan het lijf. Slechts zjjn kost
bare sabel en boog waren onverlet geble
ven, Half naakt bereikte hij met wankelen
den tred den drempel van het paleis en
liet zich doodvermoeid daarop neerzinken.
Maar de frissche dauw, die als met
edelgesteenten de heerlijk riekende bloemen
bedekte, deed boni weder opslerken. Hij
vciliief zich en als hij de doorgestane
vermoeidheid geheel niet meer bemerkte,
begon hij le zingen, met zijn krachligon,
weUuidendcn rnanucstem„Ik kwam tot
U over berg cn dal, over breede wateren
en door dichte bosschen. Onder de vloo
„Ik wil de Waarheid aanschouwen om ken mijner vijanden legde ik den moeilii
I
«f
