Schiedamsche Courant.
Uithef Indischs Is vm.
Kostsehooidagen.
TWEEDE BLAD
na
(Zaterdag 7 Februari 1920, Na. 16280;.
XXII.
Verhuizen is in het goed© oude Holland
een evenement in oen monschenleven. Som-
jnige ambtenaren en officieren hebben
daar het meest me© te maken, maar van
gèn Jndiscli standpunt bekeken, heeft dai
toch zoo heel veel niet te bettekenen. Meh
is hier to lande nogal hokvast en als men
eenmaal gezeten burger is geworden, toen
eigen gezin heeft, dan komt het niet zo-i
Iieel dikwijls meer voor, dat men van de
cene stad of het cene dorp naai* een andw
verhuist. Een predikant met huigen dienst
tijd kan ecnige standplaatsen aanwijzen, oen
officier ecnige garnizoenen, een rechter r-
ook wel eens van het eeno einde dos lands
naar het andere getrokken, doch over hol
algemeen heeft men daarin zelf wol ©tin
woordje mee te spreken. Men hoeft te solli-
citeoren, op beroep uit ie gaan, te vragen,
of iets dergelijks, en doet men dat niet,
dan blijft men eenvoudig zitten waar men
zit. Particulieren hebben het heelemaal in
eigen hand. Ze verhuizen 'niet, als ze niet
willen.
Dat gaat in Indië wel wat anders.
Als ambtenaar of officier heeft men niets
ia te brengen cm het aantal over plaatsin
sen, waarvan men het slachtoffer is, word!
na een diensttijd van oen twintigtal jaren
aangeduid door een aardig cijfer. Mij zijn
voorbeelden bekend van officieren, die in
9 jaar tijds tienmaal van garnizoen verwis
seld hadden en zelf reisde ik na 4j/2 jam
dienst naar mijn 5de standplaats. In dien
tijd had ik al verwerkt Pontianak, Soera
baia, Ternate en Banda en vertrok toer
naar Salatiga. Dat was wel wat heel er?
en bracht sommigen in de mooning, dat ik
een lastig zeeschip was om zee mee 1-.
houden, zocdat men overal moeite deed
om me kwijt te raken.
Toch was dat niet zoo. Schrijver dezes
is de meest gemoedelijke monsoh, dien men
zich denken kan, doch aan de gemoedelijk
heid van hen, die op de departementen de-
personeel© zaken 'hebben to behandelen,
heelt hij wel eens getwijfeld.
Ik-moet echter dadelijk erkennen, dat dc
kwestie van plaatsing wel eens groato moei
lijkheden meebrengt.
B.v.: Er zit een ambtenaar in Tjilatjap
en de man kan het daar niet uithouden van
ée malaria. Hij noch zijn gezin. D-o men-
schen verzwakken -en zo zullen or onder
door gaan, wanneer ze getin gezonder plaats
krijgen.
De arts geeft -een certificaat voo-r over
plaatsing, natuurlijk naar een bergklimaat,
waar een verblijf van ©enige jaren tot vol
komen herstel kau leiden. Het dopar tenten l
wil "helpen en gaat nu tra, welke ambtena
ren van hetzelfde corps reeds ge-ruimen tijd
op zoo'n plaats zijn geweest. Er wordt er
een gevonden, die geheel hersteld is tin
dus wel plaats kan maken. Voor hem moei
dan natuurlijk elders een plaats optin ge
maakt wo-rden, wanneer men hem tenmin
ste niet naar Tjilatjap stuurt, wat wel cons
ongewenscht kan zijn met het oog op zijn
constitutie. Dikwijls loopt er dan ook nog
een ander© kwestie onder door, h.l. van
promotie, spoedig met-verlof gaan cf pen
sioneering. Enfin, er kunnen vele invloeden
bij zoo'n geval medewerken, die veroor
zaken, dat één noodzakelijk geworden over
plaatsing tal van andere tot gevolg heeft.
Men kan de zaak het best vergelijken mei
de raderen van een machine, die in elkan
der grijpen.
Ik was eens op reis in de Molukken tin
roor zoover ik kon nagaan, wareln er op
hetzelfde oogenblik beoosten Makassar on
geveer 6 booten onderweg in verschillend--*
richtingen en elk had ecto of meer van mijn
collega's aan boord.
Yooval Lij het corps onderwijzers is in
sommige tijden van het jaa,r bet aantal
overplaatsingen legio. Dat is vooral hel
geval in de maand Juni.
Om dat te kunnen begrijpen, ditint men
te weten, dat cr in Indië vier cursussen zijn
voor do studie voor de hoofdacte, n.l. op
■jte plaatsen, waar* zich een H. B. School
Mvindt, dus te Batavia., .Bandoeng, Sema-
en Soerabaia.
Onderwijzers 1 zonder hoofdacte kunnen
plaatsing aanvragen naar die steden en zijn
an verplicht dien cursus, die drie jaar
te volgen. Daar wordt streng oon-
ole op gehouden, want zoo er een onder
ls> die niet ernstig van den cursus gebruik
moet bij ruimte maken voor een
«ader, 4je wel ernstige bedoelingen heelt.
is niet meer dan billijk. In dc maand
„heeft het hoofdondcrwijzorsexam-en
r&us eh dam slagen cr tal vaja' onderwij-
'ere%essen), die dan natuurlijk overgeplaatst
telen worden om anderen wetir in de
^tegenheid t© stellen van do gielcgetaheid
|es nomen te profiteerem. Na zulk och
wofdondenvijzersexamen regeint hot dab
Overplaatsingen bij onderwijs. Ecu
j t deel van het corps is dan ook tijdens
groote vacantia, di-e don laatsten Zater-
van Mei begint en dri© weken duurt.
'P reis.
2ooals de lezers al .weten, is in (de
aWa gevallen bij ©on overplaaising do
■n f'1! oude standplaats verkocht
foiut ©p de nieuAvte wieer ingekocht.
bnT d® !ds zéIf' Hns in 's lands
geschiedt, dcolanoert men. D© docfa,-
mti© is tdet voor 'allen 'dcaelHo. Tot aan
een traktement van 500 gld. por maand
reist men 2o klasse por spoor en l|o jyl,
per boot, (vanaf 500 gld. 'smaands decla
reert men ook per spoor lo (klasse. Men
declareert fltat niet alleen voor zich ztelf.
maar ook voor zijn gezin, terwijl men ho!
rooht heeft ook oen of meier bedionid-em
(,3de klasse) meo (o nem^n. (Ret aantal
hangt af van de grootte yan het gezin.
•Voorts declareert men fG ol 18' diag-
geld, doch alleen voor zichzelf. M-enhtjofl
hot recht een zeker aantal dagjon over) eer.
traject te doen, nl. 200 K.M. per dag per
spoor.' Over zee reizende, Hoeft men 'da-
niet in zijn macht. Zoo kan men, als men
wil, over het traject Batavia('Somabana
drie dagen doen, hoewel hot dén dar
kan afgelegd (worden fogjenwOordig.
Bij ver!rek laat men door hot Koofd var
plaatselijk bestuur zijn reisdeclaratie aftoc-
kencu en (hij aankomst evenzoo. Mcahieef
dio ingevuld met de verklaring op dei
eed aan (den hinde dat zo juist is.
Wat ze nooit is. 1
AA'ant men zoekt do bepalingen op ei
gaat na, (waarop men recht beeft en zo.
vult men in.
Zoo kan hot gebeuren, dat iemand in
vult le klasse spoor, terwijl bij 2e Klasse
gereisd heeft, twee bedienden, terwijl hij
zonder bedienden jbeeft gjereisd.
Oneerlijk? Een va'schc eed?
Ja, zegt |U, dat wel. En toch hebben die
menschen gelijk, .want oen overplaatsin;
kost veel smeer, dan de declaratie ooit kar
bedragen.
[Stel u yoor, een ambtenaar reist me'
vrouw en 'vijf kinderen. IHij declareert f8
daggeld en (moet krap bereikend twjee dager
over het (traject doen. Dat beddekent dari
een nacht -op een tus-tehenstatioa overblij
ven. Meestal is dat Djokjakarta of Dan
loeng. Dan trekt hij met vrouw en vijf kin
deren, dus zeven personen, in een hotel en
mag blij zijn, als hij er met veertig gul
den afkomt. Zijn de kinderen heel k'iein
Ian is bet minder, maar zitten ze mier
aan tafel, betaal dan maar goed. Dan zi
men toch droevig te kijken togen zijn Sgf.d
daggeld en .tracht do schade in te balen
door wel le klasse te declarejeren, maa:
2e te reizen.
Baat do regeering verstandiger btepaün
gen maken, .en do zaak ie gezond. Nu
dwingt ze 'de lui tot een oneerlijkheid, die
door niemand .als zoodanig gevoeld Wordt.
Ret best merkt men dat, a's men hot'Hoofd
van Plaatselijk Bestuur vraagt om even t
helpen bij het invullen der doolarati'te. fïjj
zoekt de bepalingen op, vraagt alleen:
•Hoeveel kinderen .en hole oud? en vult
in. Ejet laat hem volkomen Jtoud boe go
gereisd hebt. Dan zet men zijn naam er
onder en vraagt 80 pet. voorschot'op die
declaratie. Die fwordt direct uitbetaald en
de za,ak gaat dan tor verificatie naar 'dc
(Rekenkamer. Eenige maanden later komt
ze. terug en krijgt men de irest, Vermeer
derd of verminderd met een mogelijk ge
maakte fout.
Ja, laat bet wereldkundig zijn, ook Wed
vermeerderd. Ik had eens een declaratie
ingediend van V150 en er f120 of 80 pet
op ontvangen. Mij bw'am nog te goed 30
gld. Maai' ziet, daar kwam een mandaat
groot f40 cn het zaakje luidde: liet restee-
ronde van ieen declaratie van f 150, yielke
rechtens moest zijn f 160.
ïk Was don koning te rijk.
j A. v. W.
i'
Voetbal.
Het programma voer a.s'. Zondag is
als volgt samengesteld
,W es te 1. fde Ding.
i lste klasse. t
DordrechtD.F.C.—U.V.V.
Rottendam: Y.O.C.Blauw AV.i't.
Jen HaagIl.V.Y.Sparta,
Amsterdam: A.F.C-li.F.G.
-Overgang-sdompc-liliie. I
AVormciveer: AV.F.C.—V.V.A, i
IJmuiitLen: Stornnvog-etoALU.G. i'
helft: Concbr-diaItonues-D.V.'-S.
Schiedam.: ~S.V.Ar.Ftiijenoord.
Rotterdam: lt.F.C."LGooii. i
Utredht: IlereiulesSpadiaan. f
HesitirVe Isto kla,sse A.
Rottendam: S.parta IIDuF.C. II
Schiedam: II.-D.V.S. IIQuick II.
2de klasse! O.
Rottendam': Nep-'1 (mus"V.C.S. i
C.V.V.—Foituna. f
Den Haalg: AJD.O.Dordrecht.
3de klasse B.
Rotterdam: U.S.C.Emmaf
I 3de klnss'd O.
Ylaardingen: V.F.C-.T.O.P.
RotterdamTransValiaS't. Jloo^iir,
ResieaVo 2de klasse C.
Delft: D.H.C. II— -Y.U.C JE
Rotterdam: Excfedsicr IIIlniSbs TL
Lac-nHnk .IIFortulna! II.
jRksei'tvv 2IJ©i klasse Ei.
RotterdamSt TL-o-r-r II—S V.V. II.
Xcw; IIConti nHn, II.
Soar la TIT—II-Di Y.S. III. -
Dordrecht: D F.C. III—IiB.S, III.
Öfiiurg^ NfevTTS.
- Bandieten in smoking.
Vroeg m den ochtend is te Parijs een
dansgelegenheid in de rue Berlioz doo-r 10
jonge bandieten in avondkleeding overval
len. Een Amerikaansche, miss DoaiisGaul-
tir, werd beroofd van een diamanten ring
ter waarde van 1000 gulden en de andere
gasten moesten al hun geld cn kostbaar
heden afgeven, waarbij een FraUsche actrice
een bontmantel va'n 25.000 gulden kwijt
raakte. In drie ka,merg, Oojterach gemeu
bileerd, dansten de leden van de grooto
schouwburgen sinds eenige weken na mid
dernacht, als de gewone dansgelegenheden
op bevel van de politie gesloten waren,
dronken er champagne van 40 gulden de
Hescli en jazzlen er op de muziek van oom
Amerikaanscb negerork.-st. 's Morgens om
2 uur kwamen cle 10 jongelui binnen, be
stelden champagne, dansten een half uuren
toen floot cr plotseling ©en, haalden alle 10
een revolver voor den dag en zetten z© de
gasten op een rijtje langs den muur. De
bandieten traden uiterst beleefd op, tot er
een, die een beetje aangeschoten was, op
'.iet idee kwam om alle vrouwen te dwingen
haar kousebanden als souvenir af te geven
om zoo te maken, dat er niet verder ge
haast kon worden, daar dan natuurlijk d©'
cousen zouden afzakken. Twee vrouwen
werden met oen pistool vcor het gelaat go
Iwongen haar kousebanden, af te geven en
wilden ook de anderen or toe dwingen,
oen dc kameraad, die buiten op unchl
,tond, floot er, het geheel© stel wegrende
jn den boel in een auto gooide. De politie
.vas onderwijl gewaarschuwd door het gar-
lerobemeisjc, dat doo-r een raam ontsnapt
■vas, en arresteerde twee der kerels meteen
jjL'Cot deel van den buit.
Samengevoegd© bladeren uit bet dagboek
van een jongs dame.
(Vervolg ©n Slot.)
liet Hefst had. üüuleïn EiMnsgon, toes^
©nmaal dit stadium van de waudJ'u? be-
-oikt was, zicih willen Verdub bei-en. Het is
lan ook gccin kleuygbteM oator vieivaddrtig
jongo meisjes, Van wie -elf reeds dansk|stt-in
©nieten, 'fc'foezi-tlit te houden. Da,u sfcrom-
ivelde zjf a,an 'het b'oo-fd yttn den, stcet iom
-ich daar allea'pLteobngst tot de algemee-
ae ontsteltenis om to draaiea om te z'toa
of er niets verdaidhls vGcrvral. Dan ïvee-i'
iug zij in Vriendelijk osnderhouid naast hot
ïjlfdo paar voelt, ten laatste bloef zij stil-
bam c« liet alb »eve>n,tim dis parea,, aan
•idh. voorbijiirtikken a,!s coa generaal, die
mspecti© houdt. „Waarlijk, -net als ©en her-
iersbond, die ue kudde bewaakt," meondfei
'wta Blomeijcr, diep geërgerd. Nog een
>wartier later verandersle zij plotscliing de
volgorde der rij, liet het voorlaatsl'e paan'
vooraan! copcm en het derf© als laatste paan
i'ungcieireln ön (daarbij Lrtffea de zwartej
gestalten der onwelkome begeleiders ziilkio
donkere, vcmieligendo blikfoctn, dat zij 'daar-
loor zeker in den grond zoudiün zijn ge
boord als zo niet (roods ztoo vfegdotven wa
ren geweest.
„Niet omzijen Katie, dat pasit niot voor
jonge dames tinu wat hebt g© Lorhaj
waarom blijft go staan? "Middeln onder did
wandeling stilstaan, is in. Ruitschlainid gioeni
gebruik v'ocr jonge danies".
Dit toornig© gezegd© trof,het boosaa&ligo,
Engel stilte vriendinnenpaar, d© regtipnatig
o'cihoon©, 'voonnaam koiele Katte KoimiMlq
1© koningin dar dainslesscn, tin Lowna Hu
ghes, die met haar moer naar hot ondeu
gend© straatjongens-typ© zwemend© doukcr-
loklcig gelaat hora vriendin djikn;ijh>- zwana
ooncuri'tiatio aandeed. Zij jokte' met ©cin
zelfbewustzijn, dat zijliis gelijkcsn niüt bad,
cn bedacht de ongelooClijklste gcscibfedfb
nic-isan ui>L ©nkcl lust 'tol fabaleu vtirtelkjaj
Geloofd© men baar, dan was hot goed en
sleed w<m hot niet, 'dan kon het baar npg
niets schieten. Bij d© jonget© gaaeiraïti© vaia
bet pensionaat was zij beroemd door een
verhaal om van La rillen; een Kalf jaar
lang Was iiedoron middag', waihnoclr zij lp
Londen uit school kwam iep, met dm tredu
naar Fore Hill, waar 'hape ouders een lairnlt
goed hadden, stcomjde, cein imatx Van duiveh
aahlig© sohoonhaiid i|n hare ooupé birtucb.'
konven stappan, die, zond-ar te*" spiretep,,1
tegenovter haar was gaap zitten, haar ca-i
ophouidcliijk aangezien cn daarbij da h'anld
op de linkerzij de Van zijn jas had gelegd,
zoodat juist nog het handvol van ©en dolk
mes ziclhtbaar bleef, dat hij in zijn. borst
zak droeg. Na ©on wijten twintig mijnnteja
lang, varsdhi ikbclijfc sprakeloos elkander fi-
xoaren, aaide hij dan 'telbejünalö, draigcniJ
bij bet uitstappen: „Balt tnes hiier, pas daar
voor op als ge met een enkel Wooa'd ver
raadt." Zoo do een© dag na d»> andera.
W,al het vreesoiijk© was, dat zij nitit modht
verraden, kwam ham nooiL over d© lippear.
Eindelijk kwaanqa zij bij d© Eul-cirsêlb©
bergen aan, celn niooi park, dat v'oor meer
dan hondead jaiïen do hp oen rijlk buife'cW
in het teve'n geroepen, i®. later aalnj dial
stad. vermaakt was 'goworden. Eein kkirj
bergadïtig terrein, docjr d© (natuur ge-boden,
was hier meur pradtisch geibrujilkt en meiug-1
\mldig verfraaid geworden. Er was ©eaï
be-lvfcrlère, diti den gehecldn omtedk bei-
hcrareclhte en walks haaxlste® muren zich-,
bij na.uWkeui ig© navorsdhing overdekt toon-
d-cu miet (allerlei griezelig giedilejrte, 3dk-
v'orsehcn, padden, (slakken, wurmm. door
pijoboom-au 'half verborgen in ld© ste©-
ri-cn tngehoumilo grotten, niet ui'lgentetseldo
[c-v-ensboomen, waarin all© vogelen van den
p armlijs tuin zidh ©en sch'uilpïaats hadden
gezocht. Hier zag men toen opstaande obe
lisk, daar ©en re© uit zandsteen vlarvaari
-di'igd in liet gras. Dmarbij een sl-ot iln aar
dige stijl, 'in welks kelder cm roïtóepivat,
-een kleineren jbrcedicK van het. beroemd©
Hciiidellbergeir Ya,L, naar men zoude, rustte.
En teinslo-Eie kwam uien door een laap van
Lreurwilligen vtil stemimiing bïjf h©'t ma,ui-
solcum rfn don sLidhter.
In zulik ©qa inridhEng met zoo-vloei Ite-
zicnswaardiig3;©den van alkrtoii ajabd, kon
een pensionaat van vierendertig personen
natuurlij!: piet iln paarsgewijze volgobd©
voortwandtiten; men blijft ©nrfüaknuKiigf
sLaan, loopt door elkander, Vraagt dit en
do,t.i
„O fraulcin Brensgen, ziet u eens, wat
ik heb gieVonden. Wat voo-r ©an ^xnjdétrlJt
bloempj© is daf wit u mij gesdhten
denis, d© afkomst Van dit bLoempj© Vtiir-
Lelfen? AYaar groeit hotWat gebruikt het?-
Behoort het tot de UmbeHitearen of tot ©en
ander ^o-ort? L^tejn we «tens fföUiejp., TrojqvjQel
toetilbladeren! teder© blom? afzonderlijk
heeft en zijn de bladeren niet geveerd?
Frauleiin Bncasgen is ten zoerste ver
heugd over miss Hughes plotx-Lnge Leky''g-
sleiling. Natumlijke historie is haar sp'ci
alitcit en zij derft gaarne Van haar kunte
mede. „liet is goed, dat ge eindelijk uvc-ot
de bohmick gaat i a feiveseeiiqn, itevo Lor
na,", zegt zij prijzend. „Die zidh verdiept
in het boek der naiuur, di© zal wendte
op wondei' aan ©Ikon kant o-p zijn weg
vinden", en dan begint zij <te eigenschap
pen -en bet uiterlijk aanzien Van, het be
wuste blo_-mpje uit to leggen tin ver
diept in do wonderen der natuur, bemerk!
zij daarbij in bet geheel niet, dat in den
buigen iepenlaan, geheel afgezonderd van
de anderen, miss Kali© KenricZc met een
slank© gymnaiiastcngestalre proinenevrt.
zoodat zij weldra aüht.r een groep Sruik-
gewassen ,a-ui bot ojg worft on'Jrolckn.
Nauwe'ijfci vijf minuten later d-e vo- r-
dradhL ov-cr bet blcempjo is nog piet geheel
ten ein-le komt miss Konricfc rr.ei e-n
lief on-ciliul lig© u.tdi'ukking cp lid opge
wekte gezicht nad© bij: „O, filtutela Bre'iis-
g-en ,wal mij daar nu. roer mijn© voeten
over den weg liep, ziet U, hier is bet
o, bet is zoo aardig Ze houdt de we
tenschappelijke darn© de gesloten handen
der de neus cn opent di© dan V^cuz.f 0>tig.
In de holte, die d© met gor.1 gl'tii bi>,i-
sdho-en bc-kleote bajud fcècut, kruip, te's
donkerblauws.
„Ziel u maar, ricejn nipt oppikk.n, daa
wondt bet bang ©a krab. liet Lalt ui.j'al
gebeten, hior i,n mijn L"pJsdhiAm. I ike c.,r/-
Jiev© fraul: in Drcnsgea. Kunt u in© Oi k
z-cggcn, wat bet vloor «pea dier i{>? AA'aaV
toeft hel? Is hal hier zeldzaam? Is bet
niet soli ad c-I ijk?"
„Da,t is pon cIiutonue'|e", teert früleiM
B.reasgen wijs, maar innerlijk varii-eugd, dal
zij oo-k dit wonderlijke dier dadelijk woel te
kkvrffkxerca. „EenI-Lnese".
„Een olicteiretj©dat zuigt dus
olie, da,l lieve, ktjne toiYöjj©? Of wordt
uit dit dier.jo dc olia gemaakt?"
„Gc-cn van beid© is hot geval, Katte, bet,
is s!cchls de iiafuunvtiJciirscbappelijkc- be
naming voor zulk© diertjes" en fr.tulein
Bremgen 'grijpt do geto^enb-eid. aan om
zich L& versiaven aan ©en evenzeer ver
velende als -doorweekte en lang van stof
zijnde verhandeling ovtar li-et we!» fn ©n do
levcasgewoojilo'i der in het gesprak he
trokken dimm. En de arme nntuurhlH Joii-
ciënna bemerkt ook tlians niet, dat op baie
beurt Lorna Hughes met ©en opgeschfj [n
jongeling afgezonderd van d© aad-eron dcox
den langen manooleutrislaan wandelt.
Constantiu Bóttcber, de betoovcreudc pri
mus, wiens lippen reeds docr ©en donzig
zwart werden oVeredhafluwd, zoodat men
hem he-el good voor ©en jong gaproimo-
voeade dokt-a.- in d© philosophte had kun-
neu houden en miss Lóxina Tlugbes, hadd-en
elkander zeer "veel' to verteilön. Grilie-cjl
verdiept in hun gespnek zichzelf vergeten,
sdireden zij naiast elkandeir v-oort, 'iaklat
op eens fraulcin Bronsgen, op wier hand
het li-ave kevertje ©en poging 'tot vluchten
önaid. gewaagd, zich daarbij omdraaide cn
hot paar gewaar werd. "Nog vele- maanden
later wanen wij allen van do meaning, dat
do sneilheid, waarmede Mule-ilu Biensgcn
zich bot interessan'fiei dier vain do liala-l
slingerde en door ©en langen treurzang
op het misdadig© -hvotitoL to-estoomde, ge
woonweg hcwenmensdbelijk wras gewcr-sL
De èdboona primujs en zijn© geze-Uijn liari-
den althans nog geen tijd gebant aan red
den ie denken of reads stond zij voor hen.
Zij slikte -een papr maal alvoraas zij kon
spreken. „Dat is'dut is eenvoudig per
fide, dat is een©AYicer kon zij ntot v-eii"-
der gaorr, maar -e-i-ndelijk voiud zij woorfein,,
zelfs zeer vijfc-Jijk in aantal. „liet is onge
hoord, boe kunt g-e u vcsrstoufdn mijn
voltrouwen zcot te misbriaifccin hier omd-er
mijn o-ogein, aiuder de oogtia d-ea* aiddeivaij
dat is ©en schandalig iets, dat heb ik aiiog
nooit beleefd. Behoort tLaifc soms in Enge
land to-t de,ti goeden toom, dat jouug© dames
in het openbaar met... uneP.met
schooljongens wandelen?"
„0, in Engeland d,chkt men gdrecl an
ders oven zulke dingen, da,ar worden jonge
ni-ciisj-es niet imcer behandeld als k;,nderen,"
gaf Lormi slagvaardig ten, antwoord. „Men
h,ce£t daar mea- vrijheid,dat zult u 7-elf
zien, Miuleia Brensgcln, als u eerst maar
eenmaal door Emgeiand gereisd hebt." Dai
friiuk'in Brcjiisgtin nooit in Engeland ge
weest was, werd haar door de jonge dames
bij i-odare gel-ogcnluaid atei «sn, gohrek aan
ha.ro opvoeding voor de voeten geworpen.
Zij lioord© hol spotachtig gezegde boos aan
esnj avteeiddo zich daarop tot liet jong©
monsch', wlcins gevoel van, xitddeilijikbeid
hean ven-boden had «1e vluch' te n-cmen, ge
lijk Iiij hoL liefst zou hebban gedaan,.
„En gij, hoe kunt go u veroorloven niet
oen jonge dame, die- onder mijn toezicht
staat.-..? Ik zal u bij 'don. directeur 'deen
aangeven, dat zeg ik,u. Nu, Mjaax-op wacht
go eigenlijk?"
Plotseling greep bet jomgti mtinsdi in zijn
zak pn met ©on gluw lach ja ein va'n. on
deugendheid flikkerende oogtin, baalde bij
daaruit ©en led-eren voorwerp te vooibchijiu.
„!k wilde mcjufiTouw ailoen maar haar vi-
siteb'ockje overhandigen,dat ik zooevein
gevonden bob. Ik geLoof er zeker van te
zijn, dat het do jongedame toebehoort." Het
oudste en meest Loautte reddingsmiddel bij
dergelijke gelegcnjhbil-Qn, daf «tohka- steells
hem, dton het invalt, als (nieuw] ©,a hepaald
geniaal gevonden voorkomt 1
„Zoo, zoo was bot anders biet?, Gieoft
u maar hior. Is dat bot uwe, Lorna?"
Ztj rukte den jongeling het étui uit die
handen, bij dez© htiffdg© beweging ging
iitit op-en en een half dozjjm cigarelton
ro!dt<_op h©L kiez-elzand van dem bodem.
De pnmus liad zicli bij lie-t taston naar
de voorgewendtcn vondst d-oor h-et plot
s-tibngo dei liaudeling itorgrepqn. Flraulein
Breusgen's gelaat (nam d© uitdrukking van
ee-ü Aleilusa aan, haar Bppaa weiden ld ad;
cn sidderden. „Zoo-, zoo, nu ziet mem wear
eens, boe elka Teug-en aan dea dag komt
ja, Gods molens maltin langzaamj maa:
zeker. Dat zul u slecht bekomen, uw "di
ree tour zal van all-es in -jedanis gesteld
gorden gti u -nfci niirvlar, Lorna. Nog,
heden zal Dauleia Rümer aan uw ouders
schrijven, opdat zo u kornoa afhalen. Mijn
hemd, al< men daaraan de,Jet, uw arme
ouders. De dochler van e«i schoolraad,
«ie wan k! -in kind af sdeebte het goede
rn brave werd voorgeh uwen ea di© ta.
zulke zorgen rner bet hoofd liarer fa
milie brengt. Sdian.ou moed ge u, scha
men tol in hrt diepst uwer z'c-1 Eu dat eqne
zeg ik u, tot op den dag, dat mevrouwj
Hughes aankomt, blijft ge ep ;iv kar er,
ge v-rzet g:-©n stap buiten do deur. 0,
ge zult zien, dat wij dc* kuns' vv-tanu om
met jongedames van uw s'ag om te gaan.
\Ye hebben wal ino-r o:ifi',=-2euijk© meis
jes klein gekregen."
„Noemt u mij niet kva'.'p."," viel ©ens-
kl.ars de primus de booze stioadiaito in
de rade eu mini daiu j-j cm z'-cr vtirbevcn
houding aan, „ik g. loof nu toch, dat u
-zich veigist in de c* d-ar jong© dames
irr frauloin Itotn-u's pen ionnaat. Yo-jrzoo-
v-er mij b.kenri te, i-eef, men daar toch
geeu bewaar.-clio.i van kivl kinderen."
Een onmog bjk te n orliouJou baitciijk
guJ Juchen uit vire.-l'-tg jongt*iames-
mondon LMooiide- dit n.oe-l-g go-piokenl
nooid van don h idhaf-igeu Don fu.in. Ta-
uen hem, die Ue incheis o- zijn zijda
hccfi, valt nu oenmna! niets uit te
rithien, dat zag oik fiauleiu Bxe-u-goa in
,n oud-r bedrukt zuijger Werd daarom d©
ïerugwer aanvaard, 's Avo.i Is wa» er in ons
liet kasteel natuurlijk algemeen strafgo-
icdil cn zago.i wij roodg m. eendo oogen.
Die behooiden fiauilöiii Romer toe. Yoox;
haar zachte natuur waren dergelijke slraf-
kn, die men toch tric-t irnmor kon ont
gaan, ©cn gruwel en zij leed daaronder niet'
minder "dan de schuldige zelf; soms kwam'
het. voor, dat zij dagen achter olkaider
ziek daarvan was. Dat maakte ©igeuRfk
op de bete1" geaarden onder oas dun m.-es-
ten iitdn'K c-n werkte heler ear treffend-ei;
dan overdreven stioughejd.
Nog een uur later toen werd Lorna
Hugbiv voor do twee-Je maal bij frauiein.
Bomer geroepen, nu voor tlechts enkel©
minuten. AYij wachtten baar o» den gang,-
af, town zij naar buiten kw,,ui. .(Nu, boti
siaat het, wat vdldo frauiein Rómor nu,"-
vioe'gt-n wij haar ademloos, vol sprauning
naai wat komen zou iui deze voor ons zco
gewichtige huiselijke tragedie.
Lorna haaide schouders op en lach!©.
„Wat zou zij wi'lan?" vroeg zij. „Zij hoeft
mij een brief aan mij'a oud-eis iatoa zien."i
„AYeik.Lijk? Dus Let iis ernst. Arm©
Lorna. Alaa- dat afschuwelijk vervel-end
voor ons, als je weg meet."
Nu iach.o zij hart iijker. „AA'to zqgt dat?
ik sprak toch van een biief."
Nu ja, de brtef, wmirmole wij altijd
gedreigd woidcn." -
„De- brief, d© liekon-le brief, die zij mij
al zoo dikwijls heelt'vertoond. Ik kon bom
-ij-nö van huacn cn dat mag ook wei üql
,!-n-kibou,l van dc oeuu igbtid te onfrnkken,
-rant bij wordt at geel van bet lang©
liggen."
„Maar luj in fre'n g-"sclmev©n, ondieugd,"i
meende .Ejp-ij Ivamck o.igeiust, „zij zuil-ua
m-m jifztiudc'i en zullen je 'ouders j©
hui niet komen halen?"
„Neen, neen, Kinderen, dia brief wordt
.riet v-eiizo idea newer dat kennen we
nu al. ,Xk:i votzendt zulke hriisvesn niet, om
en te Ding© t© verliezen, die de decider
is van pau schoolraad; deze hoeft weer zijn
.daüies en kan het Roracifsche pcinsionnaafc
verdc-i aanbeveten. ,0ok niet, wanneer hij
nog ƒ,1 rie dochters (heart dio ook imar
DuiLchland knuieïi kernen om haar opv oe-
ding in dat poiisionnant te gciiieilon, om
dat men daar zoo tiitvtokond wordtgroot-
gebracht 0, (men, diie brief is zegt m-aa
dat ïüet zoo? maar een étui, goheof
teeg en daar zit 'niets in." Ea waarlij-k, do
toekomst gaf liaar gelijk. Noch de boer,
noch mevrouw Hughes slaken naar Duitech-
iand ©rev om hun omehoo. zame spruit
af te halm, maar in plaats daarvan kwam
in October Alii borough Hughes, Loma's
oudste zuster, haar plaatsje in ons p-ausion-
uaat innemen.
Zooveel echter als in dien nacht Went
maar zcldqa in de donkere slaapzalen ge
fluisterd eta gegiebeld. De gelieurtenis vah
don vorjgen dag, het voorval van h-eidecx
het was'ovcirvveidigead. Maar eerst den volk
gc-udcn morgen I As ven eigenaardig rui-
schcn ging het geheet h-'t stadje- d-oor, do
inaie van ie'- vvo'idorbaars. oi-'vgrijpo'ijks.
De gioon ton vrouw op baar kar, de bakkers
jongen, die liet wittebrood biacht, det bri-e-
veniiesteller, zij allaa- m&^stou ervan ver
tellen e:i lachten or om met spoitanden
hoon. De vvaschvrouw aan de tobbe, det
meiden in dc koukon, do dirtistin,Asjes in
do kamers, alleu girchehlon^ onder elkan
der; zoo iots was nog nooit gerfnei, hoe;
had dat kunnen gcibeur-au In oen der groot
ste wijkrm van het stadjo was in don af-
gUoop-en nacht op onverklaarbare wijze
aan een groot huis het vvj-tbö (naambord mot
do aanduiding d--a* beslienirning van het ge
bouw eensklaps vordweuon. En dan het
andere...
Ook tot frauiein Rumer drong hot ge
rucht door. Frauleitt Bernliardt, d© jougq
jiiano-onderwijzeics, di© boden in het ge-
hoel goon lioofdpijti luid, luid don moed
het baar verschoon oud te vertellen. Fr.'in-
teisi Rümeir moet ©orst bleek, dan gloeiend
rood zijn geworden cn daarop gevraagd
hebben om frauiein Bnansg-ön bij liaar te
ontbieden. Door d© ges loten deur hoord©
men toen e-an ijverig beraadslagen, daar-
iusscben friiut i-i Brc-nsgc-n'skra&sontle etcm
c-n teinsloLte friiuJ-ein lUim-cu' met mo-edig
besluit zeggen: „Het helpt niets, wij moe
ten er ons persoonlijk Van gaan overtui
gen."- I i
En daarop zijn zo allo dri© in ecu be
drukt zwijgen de straat opgegaan en. toen,
werd hnn de vorschrikkorijke waarheid ont
huld. Gonstauti'n Bottelier, de knappe pri
mus, had zich op het gchcei-o pcnsion'nant
bloedig gc-vvroken; de voorname in renaiis-
saiic-e-siijl vervaardïg<le roodkojcaran plaat
was van het hek vea'dwenen ea in plaats
daarvan straalde daar in voll© glorio een
tienvoudig witto pdaat, -dio ia duidel ijk
zwarte Ictieis het onbeschaamde opsclirift
droeg: „Bevvaai-school voor kkojnja kincto-
xm."- i i. ,j
,rps s.' r - i«66aeiejwïijiS»9iK
