Maandag 19 Juli !®2Q
zich.me' '"emS 7° 1 A"f i. S n^SaUnl;
GRAAF HANNIBAL
73»*' jaargang
16415
Intercomm. Tel. No. 103 en 617.
BUREAU l LANOK HAVEN 141 (HOEK KORTE HAVSN>
BUITENLim
Nabetrachtingen.
Reisalioniieineiiten.
Aangifte Tan leerlingen voor
den gemeentelijken handels-
avondcursus.
45 Burderavond school-
h.
BiTersen.
BIMENLAm
D««e MïMni Teraehyni d«g«I8kï,~lriit tttt-
«adering- van Zon- on Fe«td»g«.
Prik «er kwartaal 1 2.—; franco per poat
f 250. per week: 15 cents. Afzon-
derlyke numtnora 3 centa. Abonnementen
„orden dagelijks aangenomen
Adferlentian vo<* het ecsalrolgeud num
mer molton ?6ór twaalf uur aan bet Bureau
fjjargd ryn. 's Zaterdags vóór O'/s uur.
Z Een bepaalde plaats ran advertentien
7ordt niet gewaarborgd.
Tl Grift lit. lc8en vermijtiteirt sdheoigolU,1 te Woi-Tert
toegelaten tot klem a. s1 du|tjsus 'vjan:
a.s. voor minstens 3 maanden op de| den Gomieeintelijlktefn H^elsavonü',
gdiiedamsche Courant" abonnceren, Cursus.
ontvangen de tot dien datum verschij
nende nummers gratis.
Prija der AdvertentiênTan 15 regeli
i 1,55' ledeie regel meer 30 cents, -n bet
Zaterdagnumuier 15 regels f l.SO, iedere
regel meer 35 cente. Reclames 75 cents per
regel. Incassokosten 5 cente; postkwitan-
ties 30 cents.
Tarieven van advertentiên bij abonnement
zijn aan bet Bureau rerkrygbaar
Dagelijks worden Kleine Advertentiên op
genomen A11.per advertentie van hoogstens
30 woorden; ieder woord meer 10 cent, btj
vooruitbetaling aan bet Bureau te voldoen.
SdhieWaan
929:7d
15 Juli 1920.
ZatenJng zijn «te tteoüneiiks aan do cten-
De Administratie van de „Schiedamsche
Courant" is gaarne bereid om tegen ver- fpoipufêp vasi Spa mar bun J a m l teruggo-
goeding van porto's aan haar abonné's, die kwnl. 'sAl'crgrt/iibl 11 uur veiftet «te
voor korten of langen tijd op reis gaan, delegatie de vfon feu Cnt te-steil1. Y©v de trein
de courant aan hun tijdelijk adres te zenden.zAfli in beweging ze!te, klampten jeu ma,i
- i«--3listen Idcin Frans-dhiem jueimter neg evm
aan om te infcirnxwren. nf hiijt nog oj
vraten teas over de ibtóreifcte r©»u'itate|a.
71 Tm 1 TV rt t T.W teT
Ook abonnementen voor den tijd van een
heelo of halve maand worden gedurende
hst reisseizoen gesloten.
De Administratie.
Miifk'ira.nid zei„ïk bjclti vbHaun over tte
Itesulfnten Idled dctn'tenefntiie. (Evenwel zal
mijn voldoening! pop geheel zijn na Gönève.
InJeidpaU' heeft de donfonentie te Spa,
voornamelijk als 0,öd! gehapi, tfie te Gerieve
voor te bereiden. Natuurlijk in de oplossing1
van de kokinkw-jestie van dien aairti dut'
zij ons voMoening Böhankt, maar de kwes-
tie der sdterde'onssteljtengm iis| niet mriniter
Bij of krachtens wetten of verordenin- belangrijk. De «nfe-entie te Spa Shiseft
gen voorgeschreven enandere officieel© die kwestie op zeer gelukkige wijze voor«
af- en aankondigingen en kennis- herei'il De kwestie dar schaf l'el aossfeöïiin-'.
gen zal zeer langdurig; zeer moeilijk en
zonöerr twijfel hietetig1 zijn. Al de wijsteitl'
der gealliëeBden zlal riöotJ'ig zijn csmi dat
gircote proMeem oj>! jbjMfjTlqe: wijze op te
lossen.'"'
Teen was hpt viun" valn vertrekken daar.
Men riep: „Leve Fcdh, leve AIi«lera|n{d^
leve Frankrijk."
Om 4 uur 's middags vertrokken de Iaat-
geyingen van het Gemeentebestuur.
Ouders voogden of verzorgers, wélke
M'„g« vof <1» HMDELSAVONW „rtïetem' MtoT'SjSSl
■PTTDGTlC atrkincji-dhiEiin Qü.rt Ttv freiAr^an ttrrmnAn v -m *i i i' V»-
van de Duitsche afvaardiging, s Morgens
4 uur was Fehrenbach reeds in een auto
CURSUS wensdhen aan te gevenv worden
verzocht vóór 1 AUGUSTUS a. s. zich, aan
'^1-<^8?" ,1 vertrokken, terwijl ook Wirth, de minister
HOüfJBN die daarvwr z<& ho vau finan.cièix al naar Berlijn was terug-
den m de ALU.L.O. Sdhoolv 'Outte Kerkhof „evPf>rfl J
no. 13, op 22, 23, j29 ete 30 Juli j'a. H
telkens des" namiddags van 7 tot 9 uur.
Beiaagll'ebbeind■en, worden er opmerkzaam
Van de Dnitschers, die 's middags ver
trokken heeft de minister van levensmid-
-ö,etenvcorzi«#nng: zidlf laten inteaadewen.
op_ gemaakt da,t er aan gemelden csursut om yj },ujgen voor het onvermijdelijke," zei
derwajs wordt gegeven m Ute navolgendef Hermes. „Evenwel Jdou ik, ate minister van
ievensmiddelenvoorziening, den GeaJlieer-
vakken:
a. Nederl. taal en !UindeIs<ion1e3ponj
dentie, Algemeen© Handetekannp.
h. Rekenen en Harudelsrekenen',
<1 Hmdelsaarda-ijtskutóte.
Boekhouden. -•
Schooaisohrijven.
Stenografie,
Duitsdie taal en Hafadelstorrespon
dentie.
Fransdhe taal en Hanldiel^cioiktesiwn-
öenti©,
i Engelsdhe taal en Handefscorrespon
Bentte.
Prospectus vmkïijgiblaaï ten Sta|dhulzle
(Afdeeling Algemeene Zaken) en Dij (den-
Directeur den heer S. HOUTMAN, Veeplant-'
straat 11. te Sdhiedam."
Schiedam, 15 Juli 1920.
e.
I
De inschrijving van nieuwe leerlingen
zal plaats hebben op Woensdag 21 en
Donderdag 22 Juli a.s., telkens des avonds
van 7 tot 9 uur in diet sdhoolgjelbjcutte
der Ambachtsschool, St. Lïduïnastraat 15.
Om toegelaten te worden, moeten de
leerlingen de zes jaarklassen eener lagerje
school doorloopen en den leeftijd van 12
jaar bereikt hebben.
Burgemeester en Watfhoaudelrbi va)n Sdhiej
dajn brengen, ter openbare kennis, dat voor
1 Augustus a. bij hun College ïnoetetn
worden ingediend!, aanvragen om kc^'ieioos
Roman uit het Engelsch, door
STANLEY J. WEYMAN.
;>Hij heeft zijn volk uit de wildernis geleid,"
zei La Tribe „buiten de troebelen van Parij-(,
«uiten de i-oebelen van Angers en steeds, steecis
voort in zuidelijke richting.. Indien ge hierin
zgn hand niet ziet, monsieur
,,En Angers?" viel Tignonville hem. in de
re™ met een spotlachje. „Heeft Hij Angers
ook uit de moeilijkheden gered? Een paar dagen
geleden liadt ge alles willen wagen om do
stad te redden, mijn vriend. En nu ge veilig
®a wel den rug naar de stad hebt toegekeerd;
hL®e <:'at a^es m orc'c' is." I
«"if hebben ons best gedaan," antwoordde
de predikant nederig. „Vanaf het oogenbhk, dat
r ,e'®filar 'n Panjs heblren ontmoet, zijn wij
slechts werktuigen geweest."
5,Om Angers te redden?"
Di een overblijfsel te redden."
Plotseling hief de gravin de hand op. „Hoort
go geen paarden, monsieur?" riep zij. Zij had
geluisterd naar de nachtelijke geluiden en wei-
mg acht geslagen op hetgeen zij zeiden.
„Een. van onze paarden bewoog zich," ant
woordde Tignonville onverschillig. „Waarom gaat
ge met liggen, madame?"
M plaats van antwoord te geven, vroeg zij)
sAVaar gaat hij naar toe? Weet ge dat?"
tefc wou,dat ik het wist," antwoordde di
i Pp mau gemelijk. „Misschien naar Niort. Of
misschien keert hij terug en gaat de Loire
weergever."
,Hü zou. over Cholet naar Niort zijn gegaan,"
i-.,, Tribe. „De richting is eerder die van
cneuo. !God gave, dat dit het doel was van
onze reisl"
Vrillac," riep de gravin, haar han-
!,.l;„ ,tknbpentte in de duisternis. „Kan het
"ezen, dat hij naar VriUac; gaat?" i
t Bijkant schudde het hoofd.
;,Ach, ging hij maar naar Vrillac 1" riep zij
den dankbaar, dat zij hebben besloten le
vensmiddelen te verstrekken aan onze mijn
werkers. Als men wil, dat zij werken,
moeten zij gevoed worden."
Op een vraag, of hij al berichten uit
het Roergebied had ontvangen na de on-
derteekening van het verdrag, betreffende
de kolenlevering. antwoordde de minister:
„Geen énkel. Als ik in Duitschland ben,
zal ik mij in verbinding stelten met de
mijnwerkers om hun den toestand uit tt
leggen. Ik hoop, dat zij dien zullen be
grijpen, en dat zij zulten blijven voortbren
gen. Wat ons betreft, wij zullen alles doen,
wat wij kunnen, opdat de verbintenissen,
waartoe Dmitsetiiand zich zoo juist heeft
verplicht, eerlijk worden nagekomen."
Viijdag heeft Lloyd George aangc/.efen
aan een maaltijd van Engelsche journalis
ten. In een rede Reeft hij gezegd, dat Spa
de i'echte weg naar de werkelijkheid was.
Verder zeide hij: „Wij zullen spoedig we
ten, welke de resultaten zijn". Hij voegde
eraan rtoe, dat het grootste succes van
de conferentie was, dat zij een werkelijke
stap in de richting "der bevrediging had
gedaan. Lloyd George bracht hulde aan
de bekwaamheid en den moed van Simons.
Hij verklaarde, dat de ontwapening veel
meer een kwestie van levensbelang wras
dan de kolen. De ontwapening was, vol
gens hem «te groote moeilijkheid in de
toekomstige verhoudingen tusschen de Dnit
schers en de Geallieerden. Ook zeide hij,
dat men goed was gevorderd in zake de
kwestie der schadeloosstellingen.
met .trillende stem. „Daar zouden wij in veilig
heid zijn. En hij zou er ook veilig wezen."
i„Veilig?" herhaalde een vierde, diepere stem.
En een lange gedaante doemde in de duister
nis op.
De predikant keek op en sprong overeind.
Tignonville stond langzamer op.
Het was de stem' van Tavannes. „En waar
zou ik veilig zjjn?" herhaalde hij langzaam,
met een flauwen klank van sombere vreugdcj
in zijn toon.
„Te VrillacI" riep zij. „In mijn huis, mon
sieur I"
Hij zweeg een oogonblik. „Uw huis, ma
dame? In welke richting is dat van hier?"
(,,In westelijke richting," antwoordde zij da
delijk; haar stem trilde van ijver en aandoening
en hoop. „In westelijke richting, monsieur
aan zee. De pier, die naar het landgoed leidt,
is lang, lien personen kunnen hem tegen hon
derd verdedigen."
„Westwaarts? En hoe ver westwaarts?"'
Tignonville antwoordde in haar plaats; in
zijn toon klonk dezelfde ijver, dezelfde spanning
als in de ham (Graaf JIaimih.il toonde zich
niet doof voor die stem.
„Over Challans dertien mijlen," zei hij.
„Van. dissou?"-
„Ja, mijnheer de graaf."
„En over Commeguiers minde]." riep da
gravin.
„Neen, dat is een slechte weg," antwoordde
Tignonville snel, „en langer."
„Maar wij zijn gekomen
„Op ons gemak, madame. Indien wij er met
spoed willen zijn, is de weg over Challans d(J
beste."
„Zool" zei graaf Hannibal. In de duisternis
was hht onmogelijk de uitdrukking van zijn
gezicht te zien en te weten hoe hij het op-
ham. „Afaar als ik daar eenmaal ben, heb ik
weinig manschappen tot mijn dienst."
.„Ik heb er veertig, die op mijn roepstem
zullen opkomen," riep zij vol trots. .„Als wij
een woord tot hen spreken, zullen ze in vier
uur of een weinig meer
„Ze zouden in verhouding slaan tot mijn
mannen als vier tot een," antwoordde graaf Han
nibal koel, met een stem, die hun als ijswates
9
„Goddank, dat do conferentie voorbij is," op zij gezet hebben en do moeilijkheden
roept Theodor Wolff uit in het „Berliner aanvaardden, welke hun bij 'thuiskomst in
Tageblatl", en hij hoopt- dat de geschiede- i hun vaderland zullen wachten.
nis later van het misdadige Spa niet als
van een conferentiestad zal spreken, want
dan zou nipn ook <lo plek in het woud
zoo kunnen noemen, waar de moderne Ri-
naldo Rinaidini den reiziger heel beleefd
uitnoodigt zich tot op het hemd teontklec-
den, terwijl hij op dc aanwezige gewapei le
.roovers wijst.
In enkele dagen tijds hebben de Geallieer
den tweemaal Foch ontboden; tweemaal
hebben zij den Duilscheis de revolver op He
borst gezet. Vooral volgens sommige Parij-
sche bladen, voor wie de icvolver om
zoo te zeggen dagelijlcsch speelgoed is,
ging dat nog niet snel genoeg. Zij vonden
dat de overwinnaars nog veel le vdtl
onderhandelen.Alen Meft op internatio
nale conferenties reeds moeilijker vraag
stukken dan het kolenvraagstuk behandeld,
maar waar heeft ooit eene partij zich
zoo vernederd en een dergelijke afpersings
methode gebruikt, nadat,zij verklaard had
de vraagstukken in gemeenschappelijk over
leg te willen oplossen? Deze vernedering
bewijst slechts, dat de staatslieden geen
vertrouwen 'in hun éigen wijsheid hebben
en dat zij met hun gebrek aan denkbeel
den maar niets anders kunnen vinden, dan
het toepassen van brutaal geweld. In de
conferentiesalons hebben zij Europa's mili
tarisme vereeuwigd."
Als het Berliner Tageblatt zoo schrijft,
kan rnen zich voorstellen, hoe de meer
rechtsche bladen over de conferentie van
Spa denken, t,
,De Börsen Kmier schrijft b.vf.De over
eenkomsten van Spa zijn dezelfde als die
vjan Versailles. IHfet is de in paragrafen!
vastgelegde en plechtig orkterteekende Euro-
p'eesche anarchie, waarin het Frarische mi-
ïjtarism'e de ^voornaamste rol speelt.
D'e Kreuzztg- eindigt een artikel met deze
woorden
„De Rijkskanselier en dr. Simons hebben
de laatste rustplaats bezocht van de Duit
sche helden van 1914, die te Spa begra
ven liggen. Aan het einde van da confe
rentie, die ons nog dieer in de knecht
schap vim onze vijanden, heeft gedreven,
denken ook wij aan al diegenen die eens
piet trots oprukten om Duitschland te gaan
Verdedigen, en die thans in het graf rus
ten. Wij benijden hun hun lot."
De Fransche Waden zijn ook al niet tevre
den met de bereikte resultaten. Zij wijzen
tejr bp, dat de belangrijkste kwestie, de
schadevergoeding, zelfs ndt is aangeroerd.
Pe Geallieerde pn Djutgche technici zulten
dit over 14 dagen te "Genève_doen. Alen
vraagt zich af, waarom Zwitserland voor
de conferentie is gekozen.
Aren zoekt daarachter een drijven van
Lloyjd George, die hoopt, door de confe
rentie op neutralen bodem te doen hou
den, zïch te verzekeren van den steun der
internationale financiers.
Eigenaardig is, wat de „Daily Chron.",
het blad van Lloyd George als nabetrachting
van de conferentie geeft. Het blad noemt de
kolenovereenkomst een vernuftig© regeling
en veronderstelt, dat het grootste deel van
het geld van Engeland zal moeten komen,
wat een afdoend antwoord geeft op de
kwaadaardige praatjes dat Engeland zijn
Franschen bondgenoot niet zou steunen.
Werris, de correspondent van de „Chro
nicle" te Spa zegt": Het x-esultaat van de
conferentie is heel wat beter dan een
opgedrongen verdrag. Het is een zuivere
overwinning voor den geest van goede
trouw en gezond verstand. Hoewel zij pas
te elfder ure er toe gekomen zijn, moeten
wij Simons en zijn ambtgenooten de eer
geven, die hun toekomt, omdat zij 'Stinnes
in het gericht trof. „Dank u, madame, ik be
grijp u. Het is geen groole afstand naar Vrillac
maar wij zullen dien kant met opgaan, op 't
oogenbhk." En hij keerde zich £en»klaps om
en verwijderde zich.
Hij was geen dertig schreden weg of zij haal
de hem in, midden op een breede plek maan
licht en raakte zijn arm aan. Hij draaide zich
haastig om, met de hand halverwege aan zijn
gevest. Toen zag hij wie het was.
,;0," zei .hij, „ik was het vergeten, madame.
U komt
„Neenl" riep zij op heiligen, hartstochtelijken
toon, en terwijl zij daar voor hem. stond, schoot
zij de kap van haar mantel achteruit, zoodat
hij haar in de oogen kon zien. „Go behoeft, mij
vandaag geen slag le geven. Ge hebt mij reedg
betaald, monsieur. Ge hebt mij reeds geslagen
en onbillijk, ;i!s een lafaard. En," ging zij
voort, „herinnert ge u het uur na ons huwelijk
en wat ,ge toen lot mij hebt gezegd? Herinnert
go u wat ge mij gezegd hebt? En wien ik
vertrouwen moest en wien te verdenkenwat
in ons belang was en wal in liet belang var»
onzo vijanden? Toen vertrouwd© ge mij nog!
iWat heb ik gedaan, dat ge nu durft ja
durft, monsieur," herhaalde zij onbevreesd, met
doodsbleek gelaat en oogen schitterend van op
gewondenheid „dat ge mij durft beleedigen? Dat
g© mij behandelt als Javette? Dat ge niij
tot 2oo iets in staat acht? U in een val te lok
ken en in mijn eigen huis, of het huis, dat
het mijne geweest is, u
„Te behandelen zooals ik anderen behandeld
heb."
„Ge hebt het gezegd!" riep zij uit. Zij be
greep zelve niet waarom zijn wantrouwen haar
zoo gegriefd had, zóó scherp, zóó doordringend,
dat alle vrees, die zij voor hem had, geweken
was. „Ge hebt het gézeg«l en iets tusschen
ons geplaatst, dat niet weggenomen kan wor
den. Een slag kon ik vergeven," ging, zij voort,
ademloos in haar opgewondenheid, „dat hadt
ge wel van mij gedacht. Maar nu zult ge er
goed aan doen u voor mij te hoeden! U zult
er goed aan doen Vrillac te vermijden. Want
als ge daar eenmaal waart en de hand tegen
mij ophief niet dat dit mij schelen kan,
maar wel anderen en ik zeg u, dat ze u
Aan beide kanten zijn prikkelende en
weerbarstige factoren aan den gang geweest
lieden, die nooit goed overwogen, wat
de gevolgen zouden zijn van het toevlucht
nemen tot gewe'l maar aan beide kan
ten heeft ook de standvastige goede luim,
de volharding en de vindingrijkheid van
den Engelschen eersten minister geleidelijk
al die invloeden van de uitersten weten
te overwinnen en do gematigden bijeen
weten te brengen.
De „Journal des Débals" meldt, dat men
zich in Zwitserland ongerust heeft gemaakt
over de'kotenlevering, waartoe Duitschland
zich jegens dat land had verplicht. Het
Fransche blad merkt op, dat de Geallieer
den oorspronkelijk 2.400.000 ton hadden
geëischt en eindelijk genoegen namen met
2 millioen ton. Van die 400.000 ton kun
nen de neutralen bediend worden, zegt het
blad, waarbij het van de veronderstelling
uitgaat, dat Duitschland ook wel aan den
oorspronhelijken eisch der Entente had kun
nen voldoen, iets, waarvan nog niet ieder
overtuigd is.
Prins Joachim van
Pruisen f.
De jongste zoon van den ex-keizer, prins
Joachim van Pruisen, heeft Zaterdagmor
gen, in een vlaag van zwaarmoedigheid,
te Potsdam zelfmoord gepleegd.
Aan de „Courant" wordt nog nader ge
meld: Zaterdagmiddag werd te Berlijn het
bericht ontvangen, dat de jongs' zoon
van ex-keizer Wilhelm, prins Joachim van
Pruisen, zich in zijn villa „Liegnitz" te Pots
dam heeft doodgeschoten. Het was reeds
geruimen tijd bekend, dat prins Joachim
zeer was teneergeslagen door de gebeurte-
|§n der laatste jaren. Hoewel hij, te zamen
met prins Eitel Friedrich, tot de meest
beminde zonen van "den ex-keizer behoor
de, vertoonde hij zich nooit in de hoofdstad.
Hij wijdde zich geheel aan ae stadie der
rechten en was assessor bij het Kamerge-
.ncht te Potsdam.
Prins Joachim is niet oïüniiddeliijik: aate
de tvemvondiing ges to rvetn;. Hij p'eegde fte
(daad Zaterdagtnixliag «tn vier uur.
Toen zijn kamerdicinaai* helt schot hoonde
en da "kamer van den pains binnem-aae'de,
vvlond hij dezrin geheel bedekt miatModdop
den grand liggen. OnnHidldallijiti wenden .pro
fessoren uit Postdam (etn Berlijn ontboden,
dje slechts. Mj nfachto waren het lijden van
den prins cptnigis'zins te verlichten. De hoo-p,
hejm in het teven te houden, moesten, zij
opgevfen. Na \een doodstrijd van verschei
den© ïnm stiert de prins- ota één uur
's nachts.
Omtrent het gebeurde kunnen thans nog
geen details worden versi'iekt, daar (deilta.
door de po' i tie fe afgezet en er gieen ei-
zoebeirs worden toegelaten.
'Het neerhalen van «le Fran
sche vlag te Borlijn.
De Lok. 'Anz. heeft 't blijkbaar mis gehad
toen zij vertelde, dat de man, die de vlag
op het Fransche gezantschapsgebouw te
Berlijn op 14 Juli neerhaalde, omgekocht
was. "Llij houdt tenminste vol, dat hij op
eigen initiatief heeft gehandeld.
De Fransche autoriteiten hebben gepro
testeerd tegen de houding dar Duitsche rijks-
weertroepen, die hij het a {marches ren ver
leden Dinsdag, ,na de orde op den Pariser
Platz te hebben hersteld, „Deufschtand
Deutschland über alles" hebben gezongen.
De commandant, majoor Uaupt, zou naar
panleiding daarvan .ontslagen zijn.
De Deutsche Tagesztg. houdt een inza
meling voor hen, die bij het incident het
van den toren naar beneden zouden slingeren,
indien ik hun daaxloe bevel gaf.
„Waarlijk?"
„Ja waarlijk! Waarlijk, monsieur." Haar ge
richt was door de maan verlicht., het zjjne met
„En dit is uw laatste woord, madame, niet
waar?" zei Tavannes langzaam, na een druk
kende stille. „Heeft het overtrekken van een
rivier zulk een groote verandering in u tot
stand gebracht?"
„Neen?" riep zij.
„Ja," zei hij. En, tegen haar wil deinsde zij
terug voor de grimmigheid van zijn toon. „Ge
hebt echter nog één ding te leerenik verander
niet. Ten noorden of ten zuiden van de rivier,
ik ben steeds dezelfde voor hen, die voor mij
dezelfde blijven. Dat wat ik gewonnen heb op
den eenen oever wil ik behouden op den an
dere, trots alles en allen, en hoewel Gods kerk
mij dreigend achtervolgd 1 Ik ga naar Vrillac
„Gaat ge?" riep zij uit. „Gaat ge?"'
,;Ik ga," herhaalde hij, „morgen". En. te
midden van uw eigen volk wil ik zien welke
taal gij spreekt. Terwijl ge in mijn macht waart
heb ik u gespaard. Nu gij in uw eigen land
zijt, nu ge de hand tegen mij hebt opgeheven,
zal ik toouen van welk maaksel ik ben. Indien:
slagen u niet temmen kunnen, zal ik. iets pro-
beeren, dat u minder zal aanstaan. Hal ge
krimpt weer, madame! Ge liadt er wèL aan
gedaan u eerst tweemaal te bedenken voordat
ge mij dreigdet en driemaal voordat ge Tavan
nes wildet bang maken met een troepje boeren
pummels en visschers. Morgen naar Vrillac en
naar uw gebied. Eu nog één woord, madame,"
ging hij voort, zich omkeerende, nadat hjj zich
reeds eenige schreden van haar had verwijderd,
„Als ik merk, dat ge plannen smeedt met uw
minnaar, dan zal ik niet u, maar hem laten)
ophangen. Ik heb hem nu al twintig maal mis
schien gespaard, maar ik ken hem en vertrouw
hem niet."
„En mij ook niet," zei ze, en met een bleek,
somber gezicht zag zo bega aan.
„Was het niet beter dat go mij nu {naar
liet ophangen?"
„Waarom.?"
„Omdat ik anders immers kwaad doe!" riep
zij opgewonden uit, en zij hief de hand op en
slachtoffer zijn geworden van Kun vader
landsliefde.
Vrijdag zijn op de Pariser Platz weer
betoogingen gehouden, waaraan voorname
lijk studenten deelnamen.
Dc vrede tusschen Rusland
I en de randstaten.
Rusla nrl heeft zich bij het vredesverdrag
met Lithauen verplicht aan dit land drie
millioen roebel in goud te betalen.
Gisteren zijn de Lettische en Russische
rfmtesdelega tie's 1e Riga aangekomen.
Bela Kun naar Rusland.
In verhand met de overeenkomst betref
fende de uitwisseling van krijgsgevangenen,
tusschen Oostenrijk en Rusland gesloten,
zijn de communistenleiders Bela Kun en
Levin (uit Aliinchen) naar Rusland vertrok
ken. i
Later meldt men;.
Bela Kun, die met den voormaligen Hon-
gaarschen afgevaardigde, dr. Waga, Den-
derdag uit Oostenrijk vertrok, is uit den
trein ontsnapt die lien over Oderberg naar
Duitschland en dan naar Rusland zou bren
gen. Waarheen de vluchtelingen zich bege
ven hebben, is nog niet bekend. Alen neemt
aan, dat zij zich niet op Tsjecho-Slovaaksch
grondgebied hebben, begeven, daar zij dan
reeds gearresteerd zouden zijn.
In den trein bevonden zich ook 'een
aantal Russische krijgsgevangenen.
Tot dusver kon niet ontdekt worden
wie voor de ontvluchting verantwoordelijk
is.
De boycot van Hongarije.
De arbeidersraad van Weenen heeft 114
wagons fruit, die uit Hongarije kwamen
en voor Duitschland waren bestemd, in
beslag genomen in opdracht van het boy
cot-comité. De in beslag genomen waren
zijn tegen goedkoope prijzen te Weenen ver
kocht.
Italië en Zuid-Slavië.
Te Fiume en Pola zijn opgewonden be
toogingen tegen de Zuid-Slaven gehouden,
die gepaard gingen met plunderingen en
brandstichtingen. Naar 't schijnt staan deze
relletjes in verband met het afbreken van
de onderhandelingen tusschen Italië en Al
banië. Sommige Italiaansche bladen zeggen
dat dit het gevolg is van de kuiperijen van
Frankrijk, Griekenland en Zuid-Slavië.
Naklanken van den oorlog.
Gisteren had te Arlon de bijzetting plaats
van de 117 inwoners van Rossignol, die
tijdens d© bezetting door d© Duitse hers
weiden gefusilleerd. Afeertig lijkkisten oj>
affuiten werden cp de Place Leopold op
gesteld,. waar een défilé plaats had. De
plechtigheid werd o. at bijgewoond dooi;
koning Albert, minister Wauters, de voor
zitters van Kamer en Senaat, een giioot
aantal volksvertegenwoordigers en senato
ren, eenige Fransche generaals, onder wie
de oud minister van oorlog, Alessimy, de
bisschop van Verdun, de Fransche gezari
te Luxemburg en do Luxemburgsche pre
mier Reuter.
Koning Albert hield een toespraak.
Hofberichten.
Alen schrijft uit Zurich:
Sedert enkele .dagen is de Prins dar Ne
derlanden voor ©on kort oponthoud in
Zurich afgestapt Het eigenlijkè daal van do
Zwitserse he reas is deze kear een bezoeüq
aan het vriendelijke UnterwaMener Landj©
met het beroemde Encelbe: g, van waar uit
de Prins den Titlis en de beide Spaanörter
wil hestijgen.
wees naar het noorden. „Anders dood ik u
misschien den een of anderen nacht, monsieur 1
Ik zeg n, duizend man, die u op de hielen,
zitten, zijn minder gevaarlijk dan de vrouw
aan uw zij'de indien ze u haat"
„Is dat zoo?" riep hij. Zijn hand ging reeds
naar zijn gevest, hij trok zijn dolk. Maar zij
verroerde zich niet, zij sloeg de oogen niet
neer; alleen klemde zij de mnden vast op
elkaar en haar oogen, geboeid door het staal,
werden grooter.
Zijn hand daalde langzaam neer. Hij hield,
haar het wapen voor, meL het gevest vooruit,
zij nam het werktuigelijk.
„Ge denkt u zelf dapper genoeg om mij te
dooden, nietwaar?" spotte hij. „Neem dit dan
en stoot toe als ge durft. Neem het aan —K
stoot toe, madame I Het wapen is scherp en ik
Hoe mijn armen open." En hij wierp ze open
en stond vlak voor haar. „Hier, boven he|
sleutelbeen is de zekerste plek voor een zwakke
tand. Wat? hang?" ging hij voort, toen zij
met het wapen vast in de hand geklemd, hem
bevend en verwonderd stond aan te staren.
„Bang! en dat vgpr een VrillacI Bang, en 't
is maar één stoot! Kijk, mijn armen zijn ge
opend. Een flinke stoot en go zult nooit in dio
armen liggen. Bedenk dat. Eén flinke stoot en
ge zult u, in 3e armen van hem kunnen wer
pen. Denk daaraan! Stoot, dan toe, madame,"
ging hij voort, hoon op hoon stapelend, „als ge(
durft en als ge mij haat. Wat, nog altijd hangt
Hoe zal ik u moed inspreken! Zal ik u een
slag geven? Het zou de eerste keer niet wezen,
lang niet. Jk heb ze geteld, 't zijn er al tien,',
ging hij spottend voort. „Of zal ik u een kus
geven? Ja, dat zal helpen. En het zal niet
tegen uw wil wezen ook, want u hebt een
middel in de hand, dat er in een oogwenk voor
kan behoeden- Zells" hij kwam een voet
stap nader „nu(! Zelfs En hij boog
zich tot haar over, totdat zijn lippen bijna da
hare aanraakten.
Zij sprong achteruil. „O, doe dat niet," riep
zij. „O, doe dat niet!" Zij liet den dolk vallen,
bedekte haar gelaat met de handen en barstte
in tranen uit. i
i i i i t j t ri
(Wordt vervolgd.)
