«(-hifldamsche Courant,
TWEEDE blad
Uit de Tweede Kamer,
^dS5thel>bers'..Waarbii da*
Ingezonden.
0*
Vrijdag 12 November 1920, No. 16514)
gestie der to«n pog
b,
BD.XUNLAXO.
SKI
dat
Het is natumüjk overbodige mede-loding
rj^eedo Kamer zeer onder don in
l was van bet overlijden van 7>r. Kuy
,r j] kwam dat dan ook niet onverwacht
jn 'ademiooze, om niet te zeggen ontroe
«„de stilte, waarbij alle leden zonder uit
zondering zich van-hun zetel verhieven
erd het kort, maar passend woord var
den voorzitter van do Tweedo Kamer aan
gehoord, waarhij do heer Rnys do Beoren
irouck zich namens do Regeoring aansloot
B waarbij hij het zoo wolgekozen woon
sprak, dat jaron zullen verstrijken voor,ia
do man, dio thans ten,grave daalt, nam
juistheid zal kunnen worden gericht. Zo-
het; daarvoor heeft hij te lang te mul
m vail den felsten strijd gestaan.
Dr, Kuypcr. Wie dien naam noemt, breng
ons 'het beeld voor oogen van den man
dio voor duizenden, meer dan een. halv,
eouw lang, do profeet, do ziener is ge
wst, wiens leiding zij in volledige ovei
aanvaardden, omdat zij wisten, da
bonder dio het binnentreden van het be
loofde land een onmogelijkheid zou woi
den, die hem in hun haium droegen me
al de liefde, die een kind aan zijn vadn-
foedraagt, wiens stem te hooren reeds dei
dag, waarop zulks geschiedde, tot fees'
dag maakte. Jaar in, jaar uit werd in d<
huishoudens der kleine anti-revolutionnai
ren gespaard, om de reis naar Utrecht t<
tarnen bekostigen, en de Reputatenred-
uit den mond zelve van den van God ge
geven Leider te kunnen opvangen. En zijl
schrifturen in en buiten do door hem ge
redigeerde bladen, die op zichzelvo eer
bibliotheek vormen, waren van die duizen
den de boven allo andere litteratuur ge
wilde spijze, die alle hunne behoeften be
rredigde.
Maar daartegenover stonden andere dui
zenden, voor wio deze man, ondanks d«.
hem gegeven talenten, waarmede hij z'
alle opzichten woekerde, de koning
verschrikking was, van wiens persoon zi
geen goed wilden hooren, die vaak
naar de kleinste middelen grepen om hur
laat aan hem to koelen.
Reeds het feit, dat hij oven geliefd al
gehaat was, en- dat hetNi eet excès d'hon
neur ni cette indignité, nooit voor hen-
van kracht is geweest, stempelt hem ah
een buitengewoon man. Wie zóó de lïefdt
van duizenden wist te veroveren, en daar
raast niet ontkwam aan den haat van an
dere duizenden, geeft reeds daardoor hel
bewijs,, dat hij als een reus boven het ge
rvone menschdom heeft uitgestoken.
De liefde, die hij van zijn Christenvolk
verwierf, was het loon voor hun uitlei
uit het diensthuis, zooals hij zelf d<
spkomst van do vergeten en niet in te'
gereformeerden tot krachtige poli
ïeke partij placht ie betitelen. Jsa 181.;"
ras ons gereformeerd volk, dat eens ii
tee republiek de lakens had uitgedeeld
®jvel quantité négligeable geworden, c>
had zich daarin geschikt. Het zat me'
Pje boekje in een hoekje, en vooral hc'
keu aan politiek beschouwde het als he'
ipte wat er was. Groen van Prinstere'
ssett getracht aan deze geestelijke nazate'
Calvijn (issus de Calvin) nieuwi
waskracht te geven, maar het is hen
aet gelukt; hij stond als geboren aristo
en als in de eerste plaats geleerd
dat gereformeerde volk te ver, om vee'
daarop te krijgen, hoe best zijn bedot-
ea ook warendaarenboven lagen zijl
erdiensten elders dan op het gebied vai
8 organisatie. Toen hij dan ook in 187-
raai te sterven, is zijn heengaan wellioh
Is ^oinig verzwaard door de vrees, da
5 ajn Elia-mantel kon laten vallen "o*
®a-Kuyper.
betere keuze had nooit kunnen ge
.wordendeze machtige kunstenaa-
e pen, de2e meester in het bespeler
het klavier der volksconscientïe, dit
woorden wist te brengen wat onbe
rjL ^^onderbewust in het gereformeerd-
eerde, deze prediker des Woords, on
,men z'th verdrong, dezo goleerdr
bjiV 'eeI°mvattende kennis, bleek eer
ii JwL™11 den eer3ten raug te zijn
»ns n> 2Üns geleken jn Ne
tuet had, en geen 16 jaren na he.
■ran „Re Standaard", dio de ge
»en op do hoogte moest steller
Heraiu^f1 V°0r de P°iitiek' terwi!
i.- mzictd m de Calvanis
pyattmg van de Schrift versterkte
no eme Gideonsbende tot zóó groo'
'gegroeid, dat één van hen, Baroi
•ll T°r de Kroon belast werd mei
e Tan een ministerie,
succes ligt meteen het antwoord
hoe het mogelijk was, dal
m* i i°?n baa' op zich heeft ge
b^dat het een succes was van een
I tevsn 'j *°en ze heg on, lijnrecht in
ssielci.1 fiuvoelens van do grootc
ak m,' ,T,an ons Nederlandsche volk
wam. Jj' waar T°or zijn beginsel
hd Ba,r M8, °"tzaS> en des te krasser
d?n huisje, dat hem daar
üehmJ^ Siond) Ineer Toor heilig
fifti T «5a voortdiv
un
den geloovnn in do serieuso overtuiging
van den Calvinist, dio zijn predikersloop
baan als modern predikant was begonnen.
Wij leefden toon nog in don vellichten
tijd, dat liberalen niet wilden aannemen,
dat een man van geleerdheid van harte
„fijn" of „Roomsch" kon zijn. Dr. Kuyper
heeft dat dan ook in ruime mate onder
vonden, en teekenond is het voorval, door
hem. zelve indertijd in de Twoodo Kamer
medegedeeld, n.l. dat ecen hoogleeraar aan
ile Loidsche Universiteit, niet wien hij in
-Ie eenzaamheid der Zwitserscho borgen
een eind had opgeloopen, en met wien lnj
op do aangenaamste, wijze had geconver
Seer-1, direct hem den rug toedraaide, toen
hij merkte met wien hij te doen had. Ihd
.s jammer, dat die hoogleeraar niet moei
'eelt, anders zou hij van liet sterfbed vai
Dr. Kuyper, van zijn geduld tg liggen, w ai h
ten op het scheiden uit dit leven, van he
ontroerende verhaal van Idcnburg's goliei'
aan zijn legerstee, zoo alles in „He Man
iaaril" door den hoer Ti. Vroon jyck
medegedeeld, een gansch an-leren indruk
hebben verkregen. Jammer voor hom, we,
te verstaan.
Wij zulten niet zeggen, dat Dr. Kuypoi
geheel zonder schuld was, als -Ie heMrij
ling, dio hem ten deel viel, zoo vaat
'en persoonlijk karakter droec. liet lagvoo
'en dool daaraan, dat hijzelf in den «f rij-
voor geen krachtmiddcl terugdeinsde ab
het er om ging; dat hebben do anti-revo
'utionnairen ondervonden, die in 1894 team
zijn advies in, de kieswet-Tak bleven be
strijden, en daarbij werd zelfs Lobman me
ontzien, eens de trouwe Jonathan vandezci
Ravid. Waarbij men echter goed zal doei
det te vergeten, dat hij, al wat hij deed
'ot tiiomf deed van het beginsel, waar In
.-oor streed, en dat deze man van d-
Xapoleonsnatuur in zijn aanleg tot het: sic
vola, sic jubeo, wel moest versterkt wor
len, doordat hij door het leger, dat hen
volgde, als do veldheer werd beschouwd
viens woord, reeds in het belang van d-
larlij, wet moest wezen. En als het per
soonlijke aan Rr. Kuyper niet is gespaard
komt het, omdat hij aan eiken strijd, dier
Mj medes treed, zoo'n persoonlijk cache*
drukte, dat het een strijd tegen Kuy
-er werd. Bij heel dc campagne van 190.'
groeide de strijd tegen zijn ministerie tel
kens meer tot een Kuyperstrijd aan, or
al zijn daarbij uit den aard der zaak ooi-
spaanders gevlogen, die men beter god aar-
had niet los te maken, het was in dei
grond niets apders dan een erkenning, zi
het dan ook een onwillige, van zijn grootc
gaven, die zóó die van zijn mede-ministers
overschaduwden, dat het was alsof hel
dleen tegen hem ging.
hm miBxatarsdiap van dir. Kuyper in
1901, zijn optreden al-s ptreanier van een
Kabinet, dat de Coalitie noodzakelijk noem
de, om op to komten voer do core Gods
was bet logische gevolg van die uitspraak
van de stembus van dat jaar, en word
toen beschouwd als de kroon op zijn1 wrak
m zelfs onder hian, die hem vroeger, nie
hadden. gewaardeerd, al had hij danj oo1
Xappoyne en Tak van Poortvliet yecds|on
Ier zijne vrienden geteld, waren er du
hans de opgaand® zon aan hapten, ion ir
ixtase geraakte over den pfgc legden wee
•an de dorpspastorie naair het Toontje"
vVij meenen dat dit niet juist gezien) was
Irooter ongeluk is dr. Kuypar nnait ti
leurt gpvallon, dan dat hij niinisteir| word
^ek|er, toen hij aan bot hoofd van hel
ninisterio kwam, heeft lijj zich, zooals|hi
dies wat hij aanpakte, groot a|anpaikl
rich aangegord om Nederland, zooa's ii.
Selgië het geval geveest avasf, oen p.ia-
leoeimia te geven van Cbrist olijke poli
iek, maar dat liij het niet, gozochtjlieef1
s zeker, en wenzeer dat hij er me,
chroom tegen opzag. Rat blijkt wel hier
jit, dat hij, toen in 1901 het eerste treffer
>ij de stombus, de meerderheid reeds aan
techts vozierkerd liarl, en de anti-Uevolu-
ionaire pers reeds jubelde ovejr he
tochlsche nTÏr.isterio, waarvan dr. Kuypa
latuurlijk de Premier moest worden, da
lelijk sourdine op dien juichtoon zette
n waarschuwde tegen hot aana'aardenvan
le regeering door do Rechterzijde-, zoo
ang deze niet over zoo'n mecaderhvid ba
chikte, dat ze z-iiker was haar doel t
'lereiken, eeno w-oaiking noajorify, zcoals liij
het uitdrukte. Zoo spreekt niet do oöp
•.uchtigo, die op het ministcrsaimbt ge
wand i.s. En Koezeer hij voe'de, dat het
niniisterie van Binn-enlruidsche Zaken, in
iien lijd nog het buitengewoon omvang
-ijke depaxtement, op hem zou drujkken
i.e noch juridische noch adminislratiove
ipleiding had gehad, is wel gebleken ui.
zijn verzoek aan Heemskerk, om zich mo
le portefeuille te belasten, terwijl hij dar,
zelf aan het hoofd zou kamen van een
nieuw departement van arbeid. Heemskerk
.s niet op dat verzoek ingegaan, zooals
men weidt; hij had zelfkennis genbeg om
niet te wielen, dat dit to-t oen oonflict zou
leiden, wat nu eerst later en Wol in 1908
;cktomon is1.
JDt. Kuyper's ministerschap tnioge dan
t>-)k het glanspunt van zijn loopbaan ge
woest zijn, wat mlonumentale Todpvoeringeu
bclreft, ctie aan Burke en Sheridan her
mneren, het was in zooveiTe eene faillure,
dat het niooh den bondgenooten noch den
hoofdofficieren -van eigen par-ij naar eon
da capo deed verlangen. De machtige volks
tribuun Week voop- o-onsn! pïinder jfesclpkt,
eenstonüning mot de Lettor, maai' ïn f 1'a-
granton strijd met den geest van dn
Grondwet, ontlxmd, hebben vele van! zijne
iToogoro inodesfanders verschrikt, en niet
weinig tot zijn a-al in 1905 bijgedragen,
<lic a-oor Komzelvo ca-en ona-erwacJit als
onverklaarbaar was, maar dion liij man
moedig lib.-ft gc-lragj'n, en waarbij hij,z.icli
aan de lamentaties van ons Christenvolk ont-
troK door zijne omzavmrv in.gen om de oude
Worcl-lzoe.
llanr na zijn ami in 1905 hoeft hij, zoo
als wij do zaak zien, W-1 degelijk het mi-
nislorschap voer begeerd als politieke Iro-
hnbilitatio. Hoogst begrijpelijk e-i gerecht-
vaardigd was diui ook zijne omlstemming
over liet fiiit, dat Heemskerk, geheel buiten,
hom om, in December 1907 eeno crisis
aan Ooriog uillolito, waarvan ied'itr, ha-
lialve hijzelf dan, lnoeft ingezien, dat ze,
op eene Kabinetscrisis moest uitloopeni
Itaar toen de verkiezingen in 1909 dd min
de iheiil, avaarmode iïeemlskerk in 1908 de
Regoering had minvaarl, haddon omgezet
in eeno meerderheid, gróoter dan eonig
Kabinet \-oorhecn had gekend, scliecn zijn
tijd om dc teugels zelf ovec-r in handen
le nemen, gekomen, en Re Stichtscho Cou
rant, toen onde.r redactie van den lieer
-le "Waal Jlalefijt, h,x>ft na do uitspraak
van stembus van 1909 met hare uiting:
Nu -1 tat niets meer de terugkomst a'an
dr. "Kuyper aan rlo Regoering in deitaveg,
-ledits uitgesproken wat in hdt hart van
ons Christelijk volk leefde. Rat Heemskerk
aan dte 'ogischc consequenüo \-an de stem
bus leeft kunnen óntkomen, heeft voor
-•en g-oot d-cel gelegen aan hot feit, da't
de om opzichtigheid do-Or da'. Kuypetr in
de befcenite uecou riezaak, hem niet zoo'n
korten tijd buiten gevecht heeft gesteld,
want na -lea knieval m den leider in No
vember 1908, die deze in cMat spldehet
Kamet lidmaatschap voor Ommen te aan
vaarden, liad het geen zin meer de teugels
zelf in handen te houden.
Die tijdelijke buiten-gev-echt-is.'telling £s do
moeilijkste tijd a'an dr. Kuypc-r's lea-en ge
veest, waarbij hem minder de felle aan
vallen van zijne tegenstanders dan de be-
laclitzaamheid a~an zijne naaste avienden.
heeft gedeerd. Aan hot eerste ovas hij 'ge
wend; van hem is het woordHoon sterkt
m smaad hardt, en leidt tot zelfonder
zoek en het verbeteren aan eigen fouten,
Maar dat zoovele, die hij groot had ge
maakt, en die altos aan hem hadden te
danken, toen op zien komen speelde, en
gereed avarea hém in den steek te laten,
,ds hij het spel verloor, in plaats van zich
ais cén man om hem te schanen', moet
den toen reeds 70-jarige diep Webben ge»
griefd, en zal hem, Caesar als 'hij was)
wel het: „Ook gij, mijn-zcfoii Bnft'us'?^'
de lippen hebben gebracht.
Van 1910 gaat het eigenlijk met Dr. Kuy
per bergafwaartshet bleek, dat hij en een
deel der partij elkaar ietwat hadden over
leefd, avaarbïj vooral niet arergeten moet
worden, dat er onder dc anti-roa-olution-
mairen een generatie was opgegroeid, die
zijn weergalooze a-erdiensten voor de partij,
lio geheel het werk zijner handen was,
Mechts a-an hooren zeggen kenden, en hem
oegonncn te beschouwen als de roemrijke
veldheer, wiens taak was afgedaan. Dat
told amoral a-oor de intellectuals in de
partij, jongeren en ouderen, en met de
aatsten hiervan kwam het weldra tot con-
.lict. Had Dr. Knvper in 1913 nog met
üle kracht het ministerie-Heemskerk ge
deund, na de debacle bij do stembus van
lat jaar, die de anti-revolutionnaire partij
le zwaarste slagen toebracht en hala-eerde,
paarde hij zijn critiek niet, die in tal van
ixterisken in „Dc Standaard" verschenen
•n naderhand in een aparte brochure onder
len naam aun Slarrentritser izijn uitgegeven,
-leemskerk bleef het antwoord niet schul-
!ig, en later kwam de brochure van de
hceren, Prof. Bavinck, Prof. Anema, Prof.
Jicpenhorst, Mr. Heemskerk en Mr. S. de
-fries, den tegenwoordigen minister van
financiën, over Leiden en Leiding; de Vrije
Universiteit, het dierbaarste geesteskind van
Jr. Kuyper, toekende zelfs protest aan
'egon de aanvallen van den leider op haar
juridische faculteit, en Dr. Kuyper's klacht
vas dan ook gerecht, dat do tijd, dat men
n de anti-rea-olutionnairo partij goed en
liefelijk als broeders samenwoonde, %'er tc
zoeken was. En aandoenlijk was het avoord
ait den mond van den toen bijna reeds
zO-jarige, dat men 'tmaar had te zeggen,
tls men een anderen leider wenschte, dit
woord uit den mond van hem, die de 1
dichter a-an do partij was, zonder welko
leze niets zou geweest zijn. Daarop is
nooit anders dan een ontwijkend antwoord
egeven, ook al omdat een bbevestiging dei
bevrijd. Mag ik or nog ov n op \aij/rn. d t in
Een groot man is van ons heengegaan, dezelfde bijeenkomst epen d« -b'to-ff niet
al waren zijn wegen do onze niet; wij heb
ben altij-l buitengewone bewondering voor
hom geluid. Ilij heeft het avoord a-an Lukas
begrepen: „Wee u, als alle de memclieu
wel van u spreken", en is met niets ont-
zienden moed afgegaan op het doel, dat
vraag de Vi'ethou-lor V.m V-dzi n ons ved.'
doelde, dat do ('ommL-de voor L -t Grond-
bedrijf roods lang-n tijd lo vorim ei a gum
«tig advies had inf;vz- udon, om aan ,Oii3
Huis' den gr- nd 11 i -1 - a n -1 run t, S R
Liduina s t ra ,t t in -rfju-Iit un to go.
avn, dat ij Stellen M.i'u'cu tnj ouzej
hij voor oogen had met do omiitpultelijke nnnvrag-n hadden .moegd.
kracht a*an een genie, dat ver-ter kt wordt
door eer. onverwoestbaar Godsgeloof, en
de oa-ertuiguig van eigen roeping.
Niet aan ons, zijn tijdgenooten, en vooral
niet aan lien, die tegenover hom stonden,
zal het toekomen of gelukken thans reeds
de juiste Jteteekenis aan tc geven, die lui
a-oor betl'Nedorlandscho volk gehad heel'
of den invloed, dien hij daarop heeft ge-
oefend, maaf aan den historieschrijver van
1920
.-iitzs.
Rat in bijlage 50,i -1 d. 3> Augn-tiis
(schrija-en van B en W. aan den Ge m
raad) staat:
Het terT'in is L'sli ml a-ooïi
het bebouwen met 38 .arbeiders av o-
ningen
In oa-eilog rot de Commissie
a-oor het Grondbedrijf is <-n caneuft
piijs lnslongru van onz."
Rat in bijlage 3Li (sciinjrui aan B. on
W, aan d-n (Pf, «i-utera.t 1) i.c-t vj!g<-mla
later, die al zijn (laden in het juiste licht voorkomt:
en in het juiste verband zal kunnen bezien.
Maar die tijdgenoot, al is hij ook tegen
stander, brengt eerbiedige hulde aan don
groote, dio is heengegaan, en denkende aan
rlezen rusteloozen strijder voor zijn ideaal,
aan dien welspreketvlon mond, a-oor .alii,-L
gesloten, aan die pena-aanlïge hand, voor
altijd verstijfd, neemt ook lnj af-clieid rm-f
een diepgea-ocldBequiese.at in pace.
Bhjk-'im h-t bi jbj rergo-
logd gunstig luidend rappi ri v n d'n
Directeur ana d- n Got'ifonti<jjjk'''i R rndngf.
dienst enz
R'.iar de Cocnmiss'.io a-cor -1, n Ge >,n-
tel ijken Winiugd'enst en de ridioouii'c-iiLss
co-riuiss..-' teg, n hit plan geen bezwa-
avij u\a-en
Met opneming wordt geen instemming der Re
dactie bedoeld. Copy wordt nimmer teruggegeven.
DE INTERPELLATIE COLLfi IN DE
RAADSZITTING VAN VRIJDAG
5 NOVEMBER. 1920. f
Geachte Redactie,
Het RaadstvKrshig in uw blad a-an gis
tenen,' waan n ik veronderstel, dat hoi
werkelijk ave geeft, avat door Mothouder
Van Velzm in boaxaigonoeimd® zitting over
d® a-erecnj.g:ng „Ons Huis", haar aanvra»
go en haay Voorzitter is gozegd, ^cftma,
aanleiding, u beleefd oonige plaatsmiimU
te aierzoeken, tenieinde eeai on ander
recht te zotten.
Vaar de heer Van Velzön mijn [persoon
in het debat meende te moeten ,betrekkq.i,
zal ik Z.E.Achtb. niet volgen. Het igeel'.
m.i. geen pas dat mön in 'don Raad
iemands mentaliteit bespreekt, als deze zich
daar ter plaatse niet kan a-erdedigen. flk
had 'dit dan ook van 'don beer Mr. Van
Vel zen, die toch zeker wej voor een be
schaafd man ovil doorgaan/"niet verwacht.
Nu ter zake.
De Wethouder beweerde* dat de Voor
zitter van „Oüs Huis" eeafKtóe^iad ge-
schreven, waarin hij m-cdtMéefi^, dat zijn
verceniging zooveel mogol ijk middenstands-
woningen wilde maken, terwijl bij Wo-
ningdienst en Grondbedrijf dientengevolg-y
meeninjg bestond, dat de grondaainvrags;
geschied avas, mot de bedoeling, day mi J-
^l.deiist.andsw oimuaein. te bouwen. j.
fl?i JIiertij wil ik even ojnmer^nj dat van
mij nooit zoo'n schrijven is uitgegaan. Hoe
komt de ovtethouder er dan aan? ;In de
Raadsvergadering vaU 9 Juli j.l. aa-as er
een andere wethouder, diiq stemming maak
te mtet een zelf bedachten brief. Heeft ftcze
kwaadaardige ziekte besmettend op he,
College van B. en W. gewerkt? tDan
dient er toch operatief ingegrepen te
avoiden. 1
Bovendien, al had ik oen dergelijk-
brief, als dé wethouder bedoel do, averk
lijk geschreven, dan nog zou die geen ver
warring "hebben kunnen stichten. Immers
tot heden kunnen in: Schiedam alleen piid-
dens landsw-oningen worden gebouwd dooT
to goeder naam' en) faam bekend staan
de particuliere bouaato.nd.e.riniC'
mers", Alen mag toch vercnderstellen, dat
de commissies van die omstandigheid op
de hoogte zijn?
Verder had do heer Van VeLzen het over
en brief, avelko door den Voorzitter arm
„Ons Huis'' aan den Minister gebonden zou
zijn. Kan de arethouder dien brief of toe
afschrift daarvan oa-erleggen? Weineten.
En toch knoopt Z.E.Achtb. daar aan be
schouwingen, vast. Evenals do Burgcmecste
de oa-cvigo -wethouders en alle Raadsleden,
heeft ook Mr. Van Volzen een (resumé 5nt
vangen van hetgeen ten behoea-c aaan Cr
met de bouavpüaimen a-an „Ons Huis"
geschied, dus alleen een opeomming van
feiten, door ieder, dio daar lust Ifoe ge
voelde, to controleercn. Datzelfdo resumé
is door mij ook) gezonden aan het Jtinisterie
aun Arbeid. 'Onze aeroeniging a-fermoedde],
flat "do Raadsleden niet a-oldoendo a-an
een dn ander op de hoogte waren. Van
daar de beleefdheid a'an me, hen „pp
de hoogte to stellen. i.
Nu deed do avcthou-dcr htet vooikdmen
dat „Ons Huis" eischte, dat de Baad on
middellijk na indiening haar aanatagen in
behandeling zou namen. Niets is echter
minder avaari r
Voor „Ond Huis" haaij a-erzoeketn inzond
had zij oa-erleg gepleegd mtet allo Gemeente,-
en Rijksautoritoiien, hadden al dio autori
teiten, de gelegenheid gekregen, de teeke-
niagen te zien en aanmerkingen te maken.
Toen wij dus onze -verzoeken den 16
iepst© verontwaardiging bij de kleine luy-
ilen zou hebben gcavekt.
Zoo heeft de Voorzitter a-an de Tweede
Kamer het zoo juist gezegd, dat ook Dr.
Kuyper groote teleurstellingen niet zijn ge-
Juli indienden, mochten penigeu
grond verwachten, dat de beslissing van
den Raad niet zoo lang op izich zou laten
wachten. i r i
Verder lees ik in het aierslag, flat dc
wethouder de opmerking maakte, dat niefs
spaard. In dat opzicht zou het gelukkiger Van worden toegezegd dan door den iRaarl,
voor hem geweest zijn, als hij weggenomen dat bespSrefcinge!\ 'kunnen worden gehouden,
waren op den leeftijd, dien de Psalmist den maar dat een awreemiging, als zij daa.rojv
mensch in doorsnee toekent, dan ware hij voruit loopt, dit doet op eigen jisioo.
met krijgsmanseer in het harrenas gestor- j Kot lijkt (me yieeund, dat de iWelhouder
en, nagestaard en beweend, zooals geen j ^e volkshuisvesting dit beweerd kan
Nederlander van onzen tijd ten deel vic,. lebben. Ten eerste zegt de Raad mets
A 1 n itoe, maar boslist dezo, en tm
m de tragiek oran zijn heengaan wordt tc;aj3 een ^eeniging nietj teéelijk teekoningen
snerpender, omdat hij de langzaam uitgaan- indiende, kroeg zij nooit den voor bouaaien
de lamp is geweest, aan ovie telkens een b-enoodigden grond m zou mm vau harir
deel van de olie ontnomen werd, zoodat verzoeken go® kennis neuten. Nog tigtn-
hij stuk voor {(tuk &eh deel van zijn arbeid awdigef, jyojdtj jdie pitwgktkfc {m pis
reu li-l.hn ge ipp rj, stellen
It.iad a-oor, enz?"-
Welko officieelo advheuis heeft de
giv-'nte nog racer dan deze? t
Do Vorz a-an „Ons (Huis',
C. a'. pYINGERREN.
Zuiaelexport.
Naar aanleid ng van rcoeklijl-lÊ.den welkj5
een deel van onzen Kaas exp art in Neord-
Amorika Iio.ft ond-T\ onden, liéoit dc Mi
nister van Landkiuav, Nijverb.e.d ea Han
del, aan het hoafd van de afdeling Zui-
a-claangelagenli'den avan zijn 1 fepariement,
den heer dr. A. G. Swaving o. in. opgedra
gen te AVashington nader uiteen fo ae'ten,
de avaarborgen welko a-an NedeTlandscWo
zijde voor de zuivorhAd cn de echtheid
\an onze zuivelpr ïducten worden gegeven
aooavel als de gronden waarop die waac-
Uorgen berusten.
Reeds n aren door den heer AL G. Hum-
nmlinck te Vlaardngen in dit a-oorjaar, met
behulp oer NedeilandschLegato te Was
hington, inlichtingen omtrent de Neder-
landïche aioh-otte kaas avrstrokt en wa
ren daardoor a-ooiloopig inoeklijklivdenuit
den aa-eg geruimd.
liet kwam evenwel den Mini Mor a-an
Landbouw in het belang van onz ui zu'i-
vel-export wonsclirijjk voor, dat imvenge-
noemdo Hoofdambtenaar op dezelfde w ijrjo
als zulks in België, Duilsclilaud, Engeland
én Frankrijk het geval is geavce.-t, óók in
Aaferik.q met de betrokken autoritei jen in
ivchlsfxeeksch, contact zoude komen, om
te trachten de gronden van hot NeAerlaml-
sche slandpunt ten aanzien van de in
voer van zuivelproducten aldaar ingang te
dewn vindon cn voorts om in geval a-an
voorkomende n.o ieiijvheden bij iFen ina'oer
vari onze zuivelproducten, eeno snelle ea
dioellreffonde afdoening van zaken moge
lijk 'tc maken.
Re lieer Swaaing is deze wc pk awn
zijne reis naar Amerika teruggekejecd. en
is er in geslaagd het gewensclite contact
te verkrijgen-
Men stelt te Washington vertrouwen in
onze Rijksmerken; de wcderzijrlscliboa-ep-
tniging dat men van avoerskanten hei. goedo
en het juiste wil bereiken, maakte dat do
besprekingen op aangename en zakelijke
wijze werden gevoerd.
Hij had gelegenheid aan het Departement
\'an Landhouav eene lazing met lichtbeel
den te houden botreffendb dc NedeiLand-
»cho zuivelbereiding, inzonderheid wat be
treft de waarborgen welke omtrent de echt
heid en de zuiverheid van ouzo zuivel
producten worden gegeven.
In verband hiermede deed de Ameri-
kaansche minister van landbouw door hot
departement van Buicenlandsclie Zaken te
Washington aan dc Ncderlandscbe Legatie
aldaar zijn dank betuigen voor hetgeen doop
dr. Savaving en de Legatie te dezer zaken
hebben verricht.
Rederlandsehc kinderen caar Tmiten.
In de to Utrecht onder voorzitterschap
van jhr. mr. VRöell gehouden aigeemeene
vergadering der centrale commi-sio voor
uitzending van Nederlandsche kinderen naar
huiten, zijn de aan dc beurt van aftreding
zijnde leden van het dagelijksch bestuur cn
van do centrale commissie herkozen; in
ilo vacature, ontslaan door het bedanken
van mej. P. S. Gransberg aicrd gekozen
mevrouw L. Carp—Lucardie, te Rotterdam.
Het voorstel van hut dagelijksch bestuur,
om de centrale commissie met 4 leden uit
e breiden cn daartoe te benoemen do bee
ren G. Oostcrbaan en R. N. AI. Eykel,
ioofdinspecteurs der volksgezondheid, en,
mej. dr. II. J. Schagen van Soelcn en da
heer A. Th. Dover, inspecteurs belast met
e zaken, betrekking hebbende op de he-
irijding van de tuberculose, averd bp ac
clamatie aangenomen.
Hoewel, dank zjj onverdroten propagan
da, een vrij groot aantal Nederlandsche kin
ieren in gezinnen op het platteland werd
ondergebracht, stelde het dagelijksch be
tuur toch tot zijn groot leedwezen vast,
at wel eens avat uitsluitend aan buiten-
landsche kinderen averd gedacht, terwijl
toch, vooral door den schrijnenden woning-
DQod. jja. de groote -"ekbleekneus^4
