Schiedamsche Courant,
Neb dan altijd oaedeu moed.
tweede blad
Gemengd Nieuws.
ftiêÊ3
to
Vrijaas 31 December 1920, No. 16555)
Ooi sprenkel ijke schels
door Af S.
ijicoilijk brandde in de huiskamer van.
1 de familie Sterreman het vuur in den in-
stecldiaard, een behaaglijke warmte ver
spreidend. De electrisch© lamp, omgeven
,'door een kJokimodel zijden lampekap, ver-
lichtte de rustig, ietwat ouderwetsch ge-'
eieulnleei'de kamer.
Vader Stemman zat in een gomakkehj-
ten leuningstoel, de voeten in de richting'
■ran den haaid gestoken, zijn krant, het
numïner van 31 December, te lezen Zijn
vrouw, een dame wier sympathiek gezicht
omlijst was door bijna zilverwit haar, was
bezig met een handwerkje Er was het'
laatste half uur niet veel gesproken, want
altijd, ah Sterreanan zich m het nieuws
van 'den dag verdiepte, was hij weinig
spraakzaam. Maai- vanavond was hij toch
jl bijzonder stil, meende zijn vrouw, die
bovendien opgemerkt had, dat haar man
reeds veel langer dan gewoonlijk één' en
dezelfde advertentie-pagina van de krant
'scheen te bestudeeren, terwijl hij anders
dit, gedeelte, sedert hij zich uit de zaken
teruggetrokken had, maar vluchtig doorj
keek. t,
'-Dat die ongewone belangstelling van haar
,-rutn voor de adverteatie's liaaT opviel,
."had oen bepaalde reden. Zij, vermoedde ml,,
laf, wat haar op dezen Oudejaarsavond he
tzij jrield, ook zijn gedachten geheel ver-1
vulde en het zou haar zoo goed doen, 'in
dien. hij het eerst begon te spreken over
"het leed, dat zij samenj moesten dragen. De
enkele keercn dat 'them; te machtig werd,
én bij zijn smart niet; langer verbergen kon,
hadden ze samen wel eens- over Jack ge
sproken, en dan was zij het, de zwakke
,veouw, die haar man weer opbeurde en
trachtte hem den vrede te doen vinden
en de berusting die zij? "bezat Er zelf over
"beginnen, wilde ze.niet, omdat zie niet ze
ker wist, dat zijn gedachten vertoefden
bij hem, hun eenigem zoon, die voor 'teerst
in de laatste tweeëntwintig jaren niet
op Oudejaarsavond onder het ouderlijk 'dak
vertoefde en'dit ook nirnjmer meer
'"zou doen
1
'j .Steireman legde zijn krant weg en keek
-zjjnrvrouw tersluiks aan. Zij' zag plotseling
,op en hun blikken ontmoetten elkaar.
Dat bijna ondeelbaar oogetohhk was ge
noeg om beiden te oVei tuigen, dat ze met
hetzelfde onderweip bezig waren geweest:
lade i
-,,'t Is de, eerste keer, vrouw1, dat hjj niet
thuis is met Oudejaarsavond. O, God, vaar-
,'wa is hij ook naar Indië gegaan.
Hier waren voois hem, met zijn kennis en
jjeptand, toch betrekkingen genoeg open
geweest. Ik kan. diet me zélf maar., niet
vergeven, dat we hem'" hebben laten gaan,
"urant als hij hier gebleven was, zou hij hu'
hij ons zijn geweest, en niet in dat
ytrvk
(C.pSlaar als bij hier was gebleven", viel
'mevrouw Sterreman baar echtgenoot in de
rede, „zou hij missoien ook" niet rneeï
fijlons zijn
vZe had <jCrst ongeveer hetzelfde met an
dere woorden willen zeggen, maaif 't woord
fdood" klonk haar zoo hard,i "zo-e vreeselijk
jmrd irv d e ooïen, dat ze het niet, /vooral
nu niet, durfde gebruiken.
ép Haar man zonk weer inj de peinshoudingj
terag, teiwijl zij voortging: „Hip had hier
joch ook ziek hunnen worden en indien'
1® niet in indië gestorven was, zou hij tuig
jteh ook niet bij onsf feutonan zijn. ,We kun
nen de kinderen toch niet altijd bij ons(
.houden en mogen ze toch niet de gelegen-
héld benemen hun eigjen vleugels 'uit te
S1 En, we hebbeto! hier toch Lies© nog.
rp'V"
gla maar", onderhr'ak 'thans Sterrëmain'
p vrouw, „hls hij niet jmar Indië was
paan, zou, hij waarschijnlijk'geen toaa-
?5la .gekregen hebben en zouden vve nu
pet bet verschrikkelijk zelfverwijt hebben,
'0 ^J' toegestemd hebben, dat "de jongen
•jja, dood zocht, want dat was het en an-
IUet' hij hier), niet kuhnen blijven
Jfevrouw Sterrcman stond op en legde
f|kr hand op den schouder van baar zoo
SfP geschokten man, die zijn leed niet
sieer verkroppen kon en zijn gelaat met
ïl handen bedekte. Zij jjng op de stoel-
ewnng zitten en vlijde haar hoofd tegen
c® voeger zoo sterken man, die de mo-ei-
pdioden in zijn druk zakenleven zoo moe-
f.tegcmoet getreden was.
ipfan," sprak rij Zacht, „zoujdrn we niet
»er doen mot onzen Jack in liefde te ge-
op dezen avond en dankbaar te
«voor hetgeen hiji steeds vooir ons ge
il is? "W© mogtm ons- n'iet verzetten'
hetgeen ons ös opgelegd. Als onzcj
hoa zien, dat wijl ami zijn verlies)
pwP'..<)0S'e;nhlLkszoo terneergeslagen zijn,
'J|- dan nipt zijgenVader, paoedeh,
||g niet om mij? Is er dan geen TIoop'
|p? En dan, zijn we niet olnbjllijk tegeh-
fw,?Se' '^i01 steaks, met haair, man jenl
l^hfoloien Bob komt? Tegenover ben
,w© toch ais oiwlërs ook veïpiich-
l bad onide'r, het spitekfen Vain zijn
de handen Voor zijn ooglen wegge-
blikte i!n het rustige gelaat ipet
U^delijfe oogen, waarin een teaalnl
„Zou, je wekkélijjk ineenen?
r-tóf, rooi denken .aan Jack en
pet niet goed' zon' Ketoren, als hg
zoo'n droevige Oudejaarsavondstem-
"•'iw' S^d&slaan't fa liardj "dat wtcf
^raarvan we zoovfeel' verwachtingen
g", OfizCn ©etoigeto) zOoiri, daar In dat
gland hebhfete moeten, vófhpzên, maak
afvaar, {gesnoven LS-cse om haar wan'
twb ook verpKchtingfen. Wie mogen'
ofcfadoor hot onvermijdelijke laten'
mmfr _'t fa* zoo- moeilijk,- zoo
eig moeilijk, te gelooven dat een foogete
Macht alles bestiert." IQ nam het hooft
van zijn vrouw tusscluai zijn hanJejn en
ucuen keken elkaar aan, zooals ze v'roe-
•ger, lang. lang geleden wel vaak gedaan
hadden.
De lwl ging over en even latei stormdo
uo kiomo Bob de kamer binnen „Dag opa
ik mag vanavond laat op blijven!" „Zoo
jongen, en vinl je dal zoo fijn?" Slerrev
nun was opgestaan om zijn dochter en
schoonzoon te begroeten, die te gelijk met
zijn vrouw, die opengedaan lmd. binnen
kwamen. De begroeting was zem hartelijk
en na een kwartiertje naren Sterremanr
en \an Voorde, de man van Liese, in druk
gesjuek Tetwijl de hoeren over liet con
flict met Servië, over hooge loonen en de
malaise spraken en de dames hot dienst
boden viaagstuk en de uitverkoop behmdet-
den, was Bob de kamer aan 't mspcctee-
ien, of er niet iets interessants of nieuw.d
voor hem te vinlcn was Eerst lud hij
zich vermaakt met het bekijken van ptaat-
-jes in een geiEu-itreerl weekblad, maar
daar had hij spoedig gmoeg van. liy klom
nu op een stoel ojn de portretten op de'
piano le bekijken en nam daar oen af,
van een jongen man m een vv-it pak.
Daarmcle kwam hij bij zijn moeder en
nocg: „Ma, is dit oom Jack'"
Plotseling stokte het ge^piek .Ier ho ten
fen moviouw Sterrcman keek met een Lhk,
waaruit bezorgdheid sprak, haar min aan,
maar haar vroas, dat het groo'te verzet
tegen het verlies weer in hem zou op
bruisen, bleak ongegrond. Kleine Bob besef
te vaag de oorzaak te zijn, dat allen opeens
zoo eimstig keken en hj Was daarom big,
dat grootvader hem hij zich riep en het por,
trct uit zijn kleine handjes nam. Sterrenian
bekeek do foto lang en aandachtig en
stond toen op, om haar weer op haarplaats
te zetten. Van Voorde had den kiemen!
jongen tusschen zijn knieen genome i en
streek zijn rechterhand door de blonde
krullen. Mevrouw Sterrcman keek haar
dochter voel betceLonend aan cn plotse
ling herinnerde deze zich, dat haar moe
dor in ld© gang bij het binnenlaten iets)
gezegd had over het gesprek, tusschenj
haar ouders ever liaar broer. 1
„Waarom is u eigenlijk niet naar do
kerk geweest vanavond, vader?" vroeg de
jonge vrouw om Se gedachten vandSterre-
man hij een ander onderwerp dan dat
pijnlijke te bepalen. i
„Och, ik had. geen zin Ik houd ook niet
van dien jongen dominee," zei Sterreman
vrij lusteloos. t
„Hij heeft anders heel mooi gepreekt^
hé man," vervolgde Eiese. „Heetemaal geen
sentimenteel© Oudejaarsavondpreek. 't Kon
haast even good een Nieuwjaarspreek ge
weest zijn. Waar sprak hij ook maar weer
over-
„Heb dan altijd goeden moed", hielp Van
Voorde zijn vrouw, en nu hij toch één keer
aan 't woord was vervolgde hij- „Ja, die
jonge dominee hoeft nog de ouderwetsche
manier zijn tekst in drieen te verdeelen.
Eerst had hij het over de wenschehjkheid
moedig op het verleden te kunnen jerugzien,
daarna over de noodzakelijkheid het lieden
moedig aan te ■vatten en eindelijk over
de kracht de toekomst met moed tegen
te gaan."
„Zoo, zoo," zei mevrouw Sterreman, „Je
schijnt goed geluisterd te hebben".
.,.,Ja, 't was ook zoo'n mooie pieek,"
nel Liese in, en als wou ze bewijzen, drgfc
haar man niet alleen goed het gesproken©
had opgenomen, begon ze te vertellen, wat
dominee zooal gezegd bad. Haar vrouwe
lijke tact en haar wetenschap, van wat ©r
even voor hun komst tusschen haar ouders
was voorgevallen, doden haar het gehoor
de in de kerk zóó vertellen, dat het gc-Jieei
als berekend was, om haar vader te troos
ten en te bemoedigen.
Sterreman luistei-de dan ook met aan
dacht en toen zijn dochter uitgesproken
was, bekend© hij eerlijk, dat Jiij spijt had,
de Oudejaarsavondpreek te hebben ver
zuimd. Zijn vrouw zeide niets, zat maar
met ©en tevreden uitdrukking op haar ge
laat beurtelings haar man en dochter aan
te kijken en toen Sterreman zijn spijt uit
drukte niet in de kerk te zijn geweest,
dacht ze, zonder het te zeggen Ja, maar
als ik niet eerst een preek gehoiulea bad
voor jou alleen, -zou j© wellicht niet zoo
veel aan deze uitlegging van: „Heb dan
altijd goeden moed," gehad hebben.
„Ma," zei kleine Bob, die weer geheel
van zijn verbouwereerdheid bekomen was
en zieh nu ging vervelen tusschen vaders
knieën, „Ma, speel u eens wall" Liese
keek haar moeder tersluiks aan, want se
dert Jack's dood was de piano bijna onaan
geroerd gebleven. De bijna onmerkbare knik,
die mevrouw Sterreman kaar gaf, deed haar
dadelijk op staan en zonder de goedkeu
ring van haar vader te vragen "zette zij
zich voor de piano. Zacht gleden haar
vingen- over d© toetsen en ontlokten aan de
snaren zachte, zangerige tonen. Bob was
eerst zeer aandachtig bij zijn moeder gaan
staan maar toen liet wat lang duurde en
ïiij moe werd, had hij zich makkelijk in een
crapaud genesteld. Van Voorde sloeg voor
zijn vrouw de muziek om en vader Sterre
man was achter zijn dochter komen staan,
i „En nu nog," zei *0e oude man, toen
Liese aanstalten maakte om met spelen op
te houden; omdat do wijzers van de pen
dule elkaar reeds vrij plicht naderden in het
zenith van de wijzerplaat, „en nu nog:
Jack's lievelingslied." En met een devotie,
als Liese nog nooit gedaan Iiad, speelde ze
t I
Frisch als de morgen, zrjte kracht bd-
.wust,
Stroomt door mijn ad'ren de levens
lust.
Ontroerd stonden alle drie om Liese en
toen het lied uit was hoorde men een zach-
ten snik en drukten twee menschen, zoodat
niemand hot zag, elkaar innig de hand.
Do handdrukken, die "kort daarop 'volg
den, toen do klok op den schoorsteen had
aangekondigd, dat "het" oaidg jaar voofbij
was en men".een nieuw tijdperk was inge
treden, zeiden, ofschoon z© buitengemeen
hartelijk waren en ze vergezeld gingen van
ojweclit gemeende woorden, niet zoo- kershond met een afdeeling Schiedam
veel als die gewisseld bij het spelen van De heer Houtman: Van 5 leden
Jack's lievelingslied, tusschen vader en De heer v. d. Mos t: en nemen»we he.t
moeder. voorstel van B. en >Wi. aan, dan zetten |we
de deur open voor meer .categorale or-'
Toen de kinderen een half uurtje later ganisatie. e
reeds lang thuis waren met hun kleinen De heer v. d. Toorn: Dat voorbeeld
jongen, stonden Sterreman en zrjn vrouw hebben we ook onder de oogön gezien.
nog in de huiskamer to praten, ,,'t Wordt
tijd om naar bed te gaan, vrouw, ga jij
alvast maar naar boven. Ik zal nog even
kijken, of ik de deur gesloten heb.
De slraa(makers zijn ook met allemaal
ni gemeentedienst; onder de leden dier
afdeeling zijn ook particuliere Werklieden.
Bij oveileg met de organisaties hebben
Toen Sterrcman, even later terug we er ook over gesproken
van zijn inspectietocht, di© absoluut over
bodig was geweest, omdat hij zeker wist, de
deur bij het uitlaten van zijn dochter en
haar man in 't nachtslot gedraaid te heb-
Wij rneenen dat het georganiseerd over
leg er me© gehaat is, als wie niet het
administratief peisoneel uitschakelen
De lieer Swartjcs kan niet geheel het
ben -- de veilaten kamer weer binnen- bezwaar van den heer Duikelaar doelen-
kwam, ging hij naar de piano, nam daar- Het toelaten van die ambtenaren kan niet
van het porti et van dan jongen man m verkeerd werken omdat de commissie
Indisch costuuni en terwijl hg aandachtig de slechts een commissie voor overleg fa.
foto bekeek, prevelde hij„Ileb dan altijd Het resultaat van het overleg wordt aan
goeden moed1 Ja ja. ook op dezen Oude- B. en W„ gezonden; dio nemen dit over of
jaarsavond!"
STADSNIEUWS.
üit den Gemeenteraad.
X. (Slot)
biengen daarm wijziging en dan komt het
College met een voorstel bij den Raad di©
dit beoordeelt "en daarover beslist.
De Voorzitter: Het fa werkelijk ge-
we nacht deze zaak naar de plaatselijke om-
sfnudragheden te regelen en de vereani-
ging van admiusitiatiev© ambtenaren heeft
haar sporen reeds verdiend, zoodal het
jammer zou zijn, wanneer deze van de
Georganiseerd overleg
Voojstci van B. en "VV, tot vaststelling samenwerking werd uitgesloten.
eem r verordening, regekmde d© w ïjze, De V o o r z i t t e r brengt nu in stemming
waarop door bel Gemeentebestuur met d© art. 2 zooals dit door "B,. en V. Wordt voer-
vakvoreenigingen van ambtenaren ©n work- gesteld.
bbtm overleg wordt gepleegd. Dit wordt aangenomen' met 10 tegen
tan die gelegenheid tot liet houdeu van' stemmen,
algemeen© beschouwingen, wordt geön go.
bruik gemaakt.
Art. 1 vorit goedgekeurd.
Art. 2.
„De commissie zal Ixte-iaan uit vertegen.-
v'oordigers van hot Gemeentehieuluur pn
Yóór stemmen, de heeren nir. Kavelaars,
i Houtman, mr. v. Yelzen, Boddeüs, v. d.
Tempel, L. v. Pelt, Collé, v. d. Schalk,
Swartjes, Scheffers, v. d. Toom.
Tegen stemmen de heeren Sclircudelr,
.1 -M. v. Pelt, Duikelaar, de "Bruin, mevr.
uit vertegenwoordiger» van algemeen© lam KoetenOoms en d© heer v. d. Host
ile! ijko organisaties van ambtenaren Pu De heeren v. (L Hoek, Hijroans en Kor-
werklieJon, benevens landelijke; organLsa- pel hadden de vergadering reeds verlaten.
ties, die tenminste 25 ambtenaren of werk- Art. 3.
lieden der gemeente Schiedam tot hard De heer v. d Most: tn dit artikel (wordt
leden teilen." gesproken van een commissie van bijstand.
De lieer Duikelaar stelt voor achter Is die commissie er reeds of fa die fhog
d© woorden ambtenaren en we,rk]j©Jeia©en onder handen'
parat te zetten en de rest van he*, arhkej! De Yoorzit ter. Die zal nog worden
te laten vervallen.
Spr. heeft zich steeds verziet tegen toe
lating van categorale vereenigingeh. WilLom
w© icon goed georganiseerd overleg, dan!
moeten geen groepsbelangen gaan voor aJ-
gemeene belangen. Nu worden special^
benoemd. i
Artt. 4o woiclen goedgekeurd
Art 7
De heer mr. Kavela ars kan zich
met dit voorstel niet vereenigein
De leden der Commissie zouden zicli bij
organisaties uitgesloten, maar de catego- de bespiekingen kunnen laten bijstaan door
rate Veaeenivinven trwi.mft'ntrin Als «-In rniwm
rate vereonigingen toegelaten Als edngiraep een hondsbostuurder.
arhbtenai'en in 't hoofd haaide om in een Maar als die in d© vergadering aainwezig
aantal van 25 Iaden zich aan te sluiten zijn, zal dan inlet het streven zijn de l»e-
bijf leen landelijke organisatie, zoulden zij langen der ambtenaren te doen zegevieren,.
opk ©en vertcgenwoordigar in da Cormnis- terwijl toch aan ieder voorstel oen finan
si© krijgen. 1 cieel gemeentebelang verbonden is?
aar van d© 5 organisau as er zich 4 Spr. vieest, dat de Conimissie die zoo
tegen de opname van categorale leiwni- 'zal zijn samengesteld dat de hoofden van
gingen verklaard, hebben, zou sp,r. zich' takken van dienst, die hun ambtenaren
achter ili© 4 organisaties willen plaatsen! gaarne zooveel mogelijk willen laten ver-,
©n dus laten vervallen het 1 mts te gedeelte, dienen, van dien kant weinig!'tegenwerking
van het artikel. i zullen ondervinden hij hun voorstellen tot
Da heer v, d. Toorn: Helt is te be- verhooging van loc|n en als dan nog de
treuren, dat de SaLuisconwiissie met oen- hondsbestuurders er bij komen, wordt het
stemmig deze verordening kaa vooivteLiciti. nog erger. - i
Spr. wil hot standpunt der nicerdei heid Spr vindt het daar om wcnschelijk, de
in de Salarisconunissi© naar voren hren- hondsbestuurders niet toe te lateh-
gen, die steun vindt hij de meerderheid Als hier een voorstel gedaan Wordt, dat
in het College van B en \V. Zij staat op heC geld kost, hoeft het alle kans om' aangeno-'
standpunt, dat we moeten hebben I unde-' men te worden en. waad sjir- van de(ixHKfa<
lijke organisaties. hestunrdei's niet het tegendeel yexwachh
Spr. deelt het standpunt van dm hem' zal hij tegen dit arlikel stemmen
Dinfeelaar principieel wel, maar Je prariijd De heer v. d. Toorn: Iemand als ik,
gaat boven de leer.
Wij leven lner in bijzondere omstandig
heden. Men wilde hier georganiseerd over
leg, idat ook zal omvatten de werktijden,
den dienst, enz
die veel m overleg met organisaties treedt,
kan boter beoordeelen do Waarde van bonds-
bestinirders bij eenig overleg.
Do bondsbestuurders zijn moestal des
kundigen cn in den regel ook vergaderings-
Xu Cloet tïch hier het geval -voor, dat fahig, menschen waarmee men zaken kan
een gi'oote groep van admmistra'ier© aml> doen.
fenaren niet tot ©en algeme Ine la'iJiehjikPBij ernstige zaken is hun tegenwoordig
organisatie behoort; dit zijninberecftieelen, heid nuttig en gewenscht.
wier mioening wij voor ©en gooi o.PtlcgNiet bij iedere vergadering zijn bondsbe-
wil'jon kennen. situurders tegenwoordig, alleen m bijzondere
Stelten wij ons nu op het princijiiceld gevallen zullen zij komen,
standpunt, wat de beer Dinkelaar verdeiigt; Door den heer Kavelaars mag niet uit 't
dan zal di© groep met gehoord wardeoog verloren worden, dat wat de commissi©
•m zal hot overleg met II© Volmaaktheid krijl^ bepaalt, slechte een advies is en B. enIV,
gen di© wij wenschen. j cn de Raad hebben te beslissen. I
Be Comnussei moot waken voor de bp-j Wel 'heeft de heer Kavelaars gezegd dat
langen der gemeente Schiölam en friet voorhel een eigenaardige geschiedenis is, Waar
die der organisaties. Wij zonden in den!reeds d© chefs van dienst prijs stellen op
geest van de landelijke honden nerkeln, afalhooger salaris voor hun ambtenaren, dat
we een groep van a Inunfatiafaeve ambtenaiook de hondsbestuurders in de vergadering;
ren, die bij het overleg ook* letten zuHeri zullen komen, di© hetzelfde voor allen
op de belangen dor Gemeente, zouden uit
sluiten. 1 1
De vereeuiging dier ambtenaren telt
hier 3G leden cn nu heeft d© meerderheid
in dio Commissie het jammer gevonden die
bacle categorie uit to sluiten.
Daarbij 'kwam, dat het Nationaal Ver
bood geen bezwaar had tegen huh toelating
cn daarom, meenden wij, dait ai't. 2 zoo
moest worden geredigeerd, dat di© ambt©,
naren daarin ook zouden woirdeh opge
nomen.
En mi, wordt Wel gezegd, dat, als men!
wtegoripén gaat toelaten, men dafl veiV
snipporing zal krijgen door het parsoneeJ
m kleine afidoolingea t© veadieialcin, maar'
|Jat zijn dingen, dio maar zielden zulleinl
kimnien gebeuren, omdat het moeten zijn
bestaand© vergenigingcin IEbt iluSchie
dam: is het geheel ondonkbaair en ho©
zouden z© een categoiale veiteenigingdajiv
ktinnen maken.
Het komt spr. voor, als w© con zoo
groot© groep ambtenaren, die bestaat uit
intd'.cctueelen, zou'rèa ui slufa, hjdf.t schadq
zou' doen aan het g©organisceidr owedog.
De heer Dinfeelaar meent ia 'talge-
meen het gomeentebolalng te dienen, als
de categorale vereenigingeh niet in de
Comimiss-ies worden toegelaten.
Spr. ziet het georganiseerd ovfedeg als
een "gemeentebelang.
De actie streeft al jaren lang tiaar oon-
cantrati©; als we hier in principe 'beslui
ten z, ooals spr. aangaf, dato. zullen we
die concentratie Krijgen. Doen Wh dat niet,
dan zullen ©r groepen arheidars zijn die
niet geheel tevreden zijn, en die "sluiten
zich dan aan bij een' landelijke organisatie.
De heer v. d. M o s t is het met jliet voor
stel van den laatster, spreker eens. (VVS)
hebben hier reeds een Ne dead. Straatima-
wensclien, maar dat gevaar is ni©t zoo groot
als de heer Kavelaars schijnt te meeneru
De lieer de_ Bruin wil deze vraag stel
len: Atermt, do'heer Kavelaars dat het door
de aanwezigheid der hondsbestuurders meer
aan de gemeente zal kosten?
De hem mr. Kavelaars: Jal
De heeir de Bruin gelooft dit juist
niet. Er geschiedt immers toch overleg tus
schen het Rondsbestuur en de vertegen
woordigers der organisatie in de commissie
voor overleg. Deze zullen zich houden aan
hot advies %ran liet Boodsbestu.ur, maar
do bondsbestuurder zal do aanvankelijke ge
stelde eischen verminderen als hem dui
delijk gemaakt wordt dat cht noodig is.
De heer mr. Kavelaars: Als do
bondsbestuurders er bij komen zullen de
arbeidersbelangen gaan boven de gemeente
belangen.
De Yo o r z i i t e rliet is de quintessence
van de verordening.
Art. 7 wordt hierna goedgekeurd.
De heet nir. Kavelaars verklaart er
zich tegen. 1
De art 815 worden goedgekeurd.
Do gcheele verordening wordt goedge
keurd.
De Voorzitter: Het voorstel der Sa
lariscommissie tot benoeming van de Com
missie van Bijstand zal in een volgende ver
gadering geschieden.
En hiermede; mjjne heeren, zal de Sala
riscommissie hebben opgehouden te be
staan.
Spr. zal niet roloveeren het vele dat zij
heeft verricht in de enkele jaren van haar
bestaan, maar hij wil zijn de overbrenger
van den dank der gcheele gemeente voor
het uitstekende werk dat zij met groot©
toewijding hooft verricht.
(Applaus.)
D© heer v. d. Toorn dankt voor de
vriendelijke woorden van den voorzitter.
De SalariseommiBsie beeft altijd getracht
goed werk te leveren en zij is dankbaar dat
haar voorstellen door den Raad altijd-met
zooveel welwillendheid rijn ontvangen.- Er
is geen commissie wier advies met zooveel
vriendelijkheid is behandeld.
De commissie kan met jgroote tevreden
heid terug zien op het succes van haar
werk. Do commissie is daar steeds zeer
dankbaar voor geweest.
(Applaus.)
De vlag van de Noordpool.
De vlag door admiraal Peary aan do
Noordpool geplant, is ton gevolge van ijsver,
schuiving \erplaatst, en door den Deen-
sehen kapitc-in Godford Hansen teruggen
vonden op G40 KAL afstand van d© plaats
waar Paery haar geplaatst had.
Een zerrooeer op de kusten van SibenF
en Alaska.
Het bericht, dat een kaper do onherbeig-
zame kusten van het hooge Noorden van
Alaska en Siberië onveilig maakt, heeft
daar selnik en ontsteltenis teweeggehracht
Een schoener, welke zich ophoudt in d-al
«treken der reusachtige ijsbergen van
Xoordw est-Siberië, doet overal van zich
spreken.
De kaper duikt plotseling op hij de om
of 'ander© nederzetting. Niets verraadt zijn
misdadig voornemen; het lijkt een schip
ais alle andere. De equipage, gaat aan Jand,
schijnt de meest vredelievend© bedoelingen
te hebben, gaat spoedig weer scheep, waar
na het schip zijn anker ligt en vertrekt
Te laat merkt men met een, kaperschip te
doen te hebben gehad.
Een der laatste operation dezer vrijbui
ters fa de diefstal van 30 ton stoeriipol
t eEuna Harbour. Het schip sta.k de Bering-
c raat over, maakte zijn buit te gelde tei
Home op Alaska en verdween weer. i
Aan dezen roover schrijft men ook den
aanslag toe op den post Andidir, schrijft
het „Journal", waar verleden winter eei>
bende kapers een geweldige hoeveelheid
koopwaar stal en de bewoners, die tegen.
stand boden, doodden. t
Alle pogingen, door Amerikaansch© kot
ters aangewend om het geheimzinnige schip
op bet spoor te komen, zijn tot dusver
vruchteloos gebleven.
Een jeugdig talenkenner
Een twaalfjarige knaap te New-Yoik, Ed
ward Rochie, beeft volgens de Amerikaan-
scho bladen kans om een waardig opvol
ger van kardinaal Alezzosantïe, dcu be-
roemdsten talenkenner ter wereld, le wor
den. Hij spreekt nu reeds zooveel talen,
als hij jaren telt, en studeert aan de Co
lumbia universiteit, waar hij de jongsfe'stu-
dent is. Vooral legt hij zich, behalve op
talen, toe op de Assyrische en Babyloni
sche geschiedenis. Hij leest vloeiend hv-
rogliefen- en spijkerschrift.. t
De waterkracht in onderscheidene landen
Volgens het rapport van oen Fransch co
mité van onderzoek taxeert men, dat de
Vereenigd© Staten 30.000.000 P.K. in wa
terkracht bezit, Canada 25.000.000, Noor
wegen 7.500.000, Zweden G.750.000, Oost-
Ilongarije 6.450.000, Italië en Spanje elk
ongeveer 5 5O0.D0O. Duitsehlands water
kracht wordt geschat op slechts 1.500.000
P.K. en die van Engeland is ongeveer 1 mil-
lioen P.K.
Een opUcldsier.
Eeii juffrouw uit Angörls is. et in geslaagd
niet minder dan tweehonderd Parijsch© fir-_
ma's voor een totaal bedrag van vijfhon
derd duizend francs op te lichten' Zij bad,
te Angers een 'winkeltje geopend in een
krot waarvoor zij per jaar 600 francs huur
betaalde. f i
De firmanaam „L© Bon Alarché de
1' Ouest" was echter klinkend genoeg.
Een peisoonlijk bezoek van de oplicli-
sler aan een aantel Parijsclra whifedijefes
bleek voldoende te zijn, om dc.re toch waar
lijk niet zeer lïehtgeloovige zakenlieden te
bewegen tot het zenden van belangrijk©
partgen goederen aan haair adres te Angers.-
Zooals het gewoonlijk gaat, versprak de
handige dame zich, namelijk bij" een ham
dolaar in textielgoedenen. Hij Kreeg arg
waan en liet haar volgen door een zijnirij
bedienden, die tijdens don oorlog detective-
was geweest.
Dit leidde tot de ontmaskering eta, do
arrestatie van de juffrouw eu vaö! haar,
„vriend", di© reeds t'en maal wegens dieft
stal was veroordeeld
Vosscn-farms.
Pet klein© tot Canada behoorend© Prins-
Edward-cilanddankt zijn tegenwoordigeu
bloei taan de Kooge (prijzen, die die houthan
del aais fte Londen betalen; voor blauwvos-
en 'zilvervoshuiidcn.
In 1910 bracht ©en penvoudig handelaar
(do 'th'ans jn den pidelstaud verheven) Sir
Charles Dalton, 25 Vosse-nhtólen van het
eiland op een Loudens che veiling. Een van
die huiden bracht 540 pond op, later weid
er een verkocht voor ,660 pond. Tijdens
den oorlog Konden er (mafautrlijlk slechte
weinig vun die buiden' verhandeld wonden;,
maar in de laatste jaren meldden er zich
koopers hit alle landen', izolfs jijt Ö.osten-
rijfe len Rusland, voor pan.
Et zijn tegenwoordig moer dan 200 Vos-
senfaiTns op het Pxius-Edwaidciland, op
vel© daarvan worden 300 vossen gehouden.
In 'naburig© streken van 'Amerika m oofe
In 'Japan biedt men' groot© sommen rq«r
de levende dieren1. i
De eilandbewoners, die vroeger arm wa
lton imaar thans zoo welgesteld zgn dat
j bun (gemiddeld vermogen bet hoogste is
van geheel Canada, s,taan zé echter, niet
gaajrne. af. j L i f
is""'
W""'V T j
