Schiedamsche Courant.
MELAN1E.
Werkzaamheden in den
Volkstuin.
TWEEDE BLAD
Ebbe Wulfs Jong.
Zaterdag 16 luli 1921. No. 16719).
BIJ oï krachtens wetten of verordenin
gen voorgeschreven en andere offieleele
af- en aankondigingen en kennis-
geringen van het Gemeentebestuur.
De kolderen nos 12 en 13 der plaatse
lijke directe belasting naar het inkomen
dienst 1919'20 en 1920—-'21, door "den
gemeenteraad vastgesteld in zijn vergade
ring van dep 24 Juni 1921 en den 4 den Juli
daaraanvolgende door lieoron Gedeputeerde
Staten dezer provincie goedgekeurd, zijn
aan den ontvanger der gemeente ter in
vordering uitgereikt en in afschrift gedu
rende vijf maanden te rekenen van heden
op de secretarie der gemeente voor een
ieder tor lezing nedergelegd
iWiordende voorts oen ieder aangemaand
zijnen aanslag op do bepaalde termijnen
te voldoen., op straffe van vervolging vol
gens de wet
Schiedam, IC Juli 1921
BUITENLAND.
De nieuwe koei> ia Bnsland.
Reeds lang was' het Jiekend, dat do Sov-
jetrogeering meer en oneer ging afwijken
van hot doctrinaire communisme Vooral
Lenin schijnt de paan Ie zijn, die inleen meer
rose getint bolsjewisme heil zoekt, voclr den
hopelozen toestand, waarin, de heilstaat
zoo "langzamerhand jras geraakt. Trotski
do man van liet streng orthodoxe sovjetre
gime, is Mijkbaav minder practised aange
legd en zoo moet 't dan meermalen tol bot
singen tpsschen de b'eidc leidende staatslie
den zijn gekomen, welke zelfs reeds aanlei
ding gaven tot de nog onlangs zoer over
dreven geruchten, dat Lonkt Tro'ski" zou
hebben gevangen genomen.
Op het onlangs plaats gehad hebbende
congres van de derde Internationale van
Moskou, heeft Lonin, naar men weet, do
ovenvinnig behaald en liet congres, dat
toestemming verleende om hot kapitalisme
weder doe to laten, gaf Lenin do handen
vrij tot verdere maatregelen, welke hij noo-
dïg acht, om het Sovjetbewind, zij het dan
in veel gematigder, meer kapilalistischen
vor'm in stand te houden,
Yolgens to Berlijn thans rul TlelMngfors
ontvangen berichten men hemde in "het
öog, dat lang niet allo berichten vair die
zijde ontvangen, evenmin als die uit ltcval,
betrouwbaar zijn gebleken zou de Sov-
jetregoering thans een decreet hebben uit
gevaardigd, waarbij ieder staatsburger we
derom gerechtigd wordt, om kapitaal te ver
garen en wel in onbeperkten cmv ang.
De banken mogen weder spa ai sold en in
ontvangst nemen en aan dit geld mag met
worden geraakt zonder uitdrukkelijke toe
stemming van een Sovjetreohter.
Mol een schoenen toekomstdroom wordt
dan. liet communistische geweien in slaap
gehouden. Do gioote wereldrevolutie, die
ten leste toch komen moot, zal 't verschil
lusschen liet communistische Rusland en de
kapitalistische landen erom heen Ion slotte
opheffen. Tot dien tijd is het, ten .einde
het ""zwaar getroffen economische leven in
Rusland weer op do been te helpen, dan
maar beier, dal Rusland voolioopiq nok
maar een beetje kapitalistisch blijft.
Do groot-industrie moet het hom doen en
reder dio dit vergeet, zegg'cn de b'olsjewisti-
s'ehe bladen, is geen góed communist. Na
tien jaren zullen we weer zien. Dit js zoo
ongeveer de gedaclitengairg, welke ontwik
keld wordt, om dc kapitalistische pil gemak
kelijker té laten slikken.
Alleen de ïedeneenng, dat hij die niet in
't kapitalisme en'dan nog wel T .groot
kapitalisme, zonder hetwelk oen grootin
dustrie (och niet wel denkbaar is, het ,heü
van Rusland ziel, geen goed communist is,
klinkt wonderlijk.
Doch in bolsjewistisch Rusland zijn meer
wonderlijke dingen gebeurd
Uit liet Fransch van
A NA TOL li' FRANCE.
Omstreek» dien lijd trof mij een gtool
verdriet. Mólanio werd oud. Tot nu too
had ik het verschil in leeftijd der tmen-
schcn alleen als een giappig verschijnsel
beschouwd. Ik hield van den ouderdom
tffli Zflijn schilderachtig vooikomen, soms
een beetje dwaas en belachelijk eibij; nu
moest ik ervaren, dat oud worden laslig
en droevig is. Mélanie werd oud; haarmand
woog zwaar aan haar arm, en als zij' van
do markt thuis kwam, kon men haar hoo-
ren "hijgen van beneden aan de trap (tot
achter in onze woning. Haar oogon, nog
'doffer* dan haar altijd doffe bril legl azen,
gingen achteruit, en die slcchle oogendeden
haar telkens vergissingen begaan, waarom
ik in het begin moest lachen, en die mij
weldra Veronti usten door haar aantal en
haar omvang. Zij zag de boenwas aan
voor een stuk brood en haar vaatdoek
voor do kip, die zij juist geplukt piad.
Eens wou ze gaan zitten op haar krukjo
en kwam terecht op mijn poppentooneel,
dat, ik van mijn peet had gekregen pix
dat ze met een geweldig lawaai verbrijzelde,
zonder zich zelfs to voiontsehuldigon, zoo
was zo geschrokken.
Zij verloor haar geheugen, ze raakte in Re
,war met don I.yd, sprak als over gebeur
tenissen, dio onlangs hadden plaats gegre
pen, ovor het dorpsbal, gegevon ter eero
BESNENLJlND.
Uitkoering O. W.-belasttng.
De Commissie, samengesteld uit afgevaar
digden der Colleges van Gedeputeerde Sla
ton van alle provincies, belast met hei Ont
werpen van een voorstel tot verdeeling dei'
laatste uitkeoring uit db'-O. AV.-belasting'
aan de gemeenten, hc-efthaar werkzaam
heden beëindigd en haar' verslag vastge
steld. Dat verslag zal binnen een paar dagen
aan den minister van financiën, wordenV
toegezonden.
Het geselienk van don heer Deterding.
In de Staatscourant van gisteravond
wordt het volgende medegedeeld
„Bij gelegenheid van zijn 25 jarige verbim
tenis aan de Koninklijke Maatschappij tot
Exploitatie van Petroleumbromien in No-
derlandsch-Indió, heeft do heer if. W. A.
Deterding aan het Nederlandsche volk ter,
geschenke gegeven, ter plaatsing inhei)
Rijksmuseum te Amsterdam, de schilderij
„het Straatje", van Vermeer, door hem
van den heer prof. dr. J. Six gekocht. Dn
verkoop van dit kunstwcik zal de heereil
jhr. dr. J. Six en jhr. J. W. Six, in staaf
stellen gevolg te geven aan hun voornemen
om een groot aantaf familieportretten, vaar»
onder dat van burgemeester Jan Six door
Rembrandt, te schenken aan een door hou
in het leven te roepen slichting, waardooi'
verzekerd wordt, dat ook deze stukken in
liet land blijven.
Voor zijn vorstelijk geschenk, dat vaij
grooton national er zm getuigt, is den lieert
Deterding de zeer bijzondere dank der Re
geering hetuigdk
WerelOperscongras.
Do heer D. Hans, voorzitter van den
Nederlnndschon Journalisten Krmg, is door
het Uitvoerend Comité van hot AVeicldpers-
congres, dat in October a.s. te Honolulu
wordt gehouden, uitgenoodigd als één der
vice-presidenten van het congres op te tre
den. Van deze benoeming werd den beer
flans mededceling gedaan in een schrij
ven van don congrespresident, Walter Wil
liams, leider van de journalistenschool, ver
bonden aan de Universiteit van Columbia
(Missouri).
De Minister van Buitenlandsehe Zaken,
Jhr. Mr. Dr. van Kamebeek, heeft tot het
Bestuur van den Ned. Journalistenkring een
schrijven gericht, waarin bij, op verzoek van
de Ametikaanschc Regecring, van'thouden
van liet congres officieel inedodeeling doet.
Jlet heeft plaats van 4 tot 14 October.
Hot Kringbestuur is uitgenoodigd do deel
noming van Nederlandsche journalisten aan
hot Congres te willen bevoideren
Do Nederlandsche gezant bij den Ranse
lijken Stool, Jhr, O. van Nispen lot Seve
nner, is met verlof te 's Gravenliage aange
komen in hel Paikhotol le Schevoningen',
waar ook intiek heeft genomen de Neder
landsche gezant in Zvwtseiland, Jhr. van
Panlmijs, wiens komst reeds gemeld is.
De aanstap >au (ten ex-kuizor In (1 n H, O,
Naar aanleiding van den aanslag van den
gewezen Keizer van Duitschland in den
Iloofdolijken Omslag der gemeenlo Doorn,
is een bezwaarschrift bij den Raad dier
gemeente ingekomen.
Dit hezwaaiscln ift i» nog niet in den
Baad behandeld.
Inmiddels is overeenkomstig liet desbe
treffend wettelijk voorschrift aan de ver
plichting tot betaling voldaan.
Ponken.
Naar ons van offieleele zijde wrndt mede
gedeeld, komen er op het vaste land van
Europa hier en daar gevallen van pokken
koor.
Het is daarom voorzichtig zich Ic lalen
menton (of heiinenlen), alvorens een bni-
tentandsehe eis te ondernemen.
Het is zomer. In onzen bloementuin
fnerken wo dit het beste; daar is hol
één bloemenweelde, zoodat onze volkstuin
geworden is oen hoekje, waar we onze
vrije uien gaarne dooibrengen. Nu juist
biet met niets doen, want Floia's kin
deren vragen telkens weer onze hulp.
Thans zijn het weer verschillende uiige-
van de kroning des keizeis en waar zij
mol den burgemeester gedanst had, en over
den kus, dien zij tijdens den inval Idcr
Kozakken, niet zonder gevaar, aan een van
hen, die op de boerderij was ingekwar-
-tieid, geweigerd had. Zij vertelde dikwijls
dezelt'do verhalen en kwam eindeloos terug
op do koude, die den Ion December 1840
geheeischl had, toen men den keizer naar
Parijs terugroeide. Zijn steek en zijn degen
lagen op do haar, zij bad ze gezien en
toch geloofdo zo niet, dat hij dood was.
Haar geest weid minder helder; zij kon
geen oogenhlik uit de keuken gaan zonder
in angst te zitten, dat zij vergeten had de
waterkraan tc sluiten en dc vrees dal or
een overstiooming zou plaats hebben, bo-
dieif onze wandelingen, voorheen zoo zon
nig en rustig.
Deze toestand vtin mijn oude kmdoimeid
verl aasdo mij, zonder dat ik mij ongerust
maakte, want ik begreep niet, dat het
steeds erger zou worden.
Eens op een avond echter hoorde ik
vader on moeder zacht met elkaar spreken
„Beste man, Mólamc gaat bij 'den vlag
achteruit. Het is een lamp, 'die geen o'lie
moer hoeft. Is het wel vertrouwd haar
te lalen uilgaan met Pieirol?"
„Lieve Antoinette, zij 'houdt zooveel van
het kind, dat zij altijd nog genoeg kracht
en verstand zal weten te bewaien om hem
te beschermen."
Die woorden openden mijn oogen; ik
begreep en schreide. Do gedachte, dat liet
leven als water voorbij vliedt_ en henen
snelt, kwam voor hot eerst in mij' pp.
bloeide planton, die we helpen moeten.
Zoo snijden we uitgebloeide Delphiniums
spoedig af; op eenigszins voedzamengrond
zullen ze dan straks voor den tweeden keer
weer aardig bloeien, zij 't dan ook met min
der krachtige scheuten, O dezelfde wijze be
handelen wc Anchusa italica, Lupinen, Cen
tauren mout ana, en dergelijke. Hoog-
groeiende vaste planten en Dahlia's wor
den, nu ze weer wat grooter zijn, nogmaals
kan de erbij geplaatste slokken verbonden;
Verder worden van de Dahlia's dc zijknop
pen weggenomen, opdat we straks de be
schikking krijgen over groote, langgesteelde
Dahlia-bloemen. Zeer mooi snijmater.iaal
leveren thans de leeuwenbekjes (Antirrhi
num). Om zc. een volgend jaar reeds vroeg
-in bloei te hebben, zaaien we straks, eind
Juli. Da plantjes zullen in een zacliten
winter buiten kujmen overblijven; bij oenig-
zins strenge winters behoort dit in den kou
den hak te geschieden.
"Waar vergeetmijniotjes (AHosotisj ston
den, zullen deze zichzelfgezaaid(jjigbhcn
en kunnen we ;nu een gedeelte dezer jolige
plantjes verspeenen en {verder op (een rabat
tot stevige planton opkwoeken; inflict !na-
iaar komen zo dan weer op de plaats waar
ze bloeien moeten. Voor voorjaarsblo ei
Zaaien we nu ook viooltjes, die vrijwel
op dezelfde wijze behandeld worden. Men
zaaie op een beschaduwd goed vochtig
gehouden plekje. Is de grond slechts een
maal goed droog geweest tijdens liet kie-
raingsproces, dan is dc kans van mis
lukking reeds zeer groot. In den loop dezer
maand zaaien we verder Papaver nudicaulo,
P. umbrosum en P. Rhoeas voor voor-
jaaisbloei, Een zoor mooie vooijaaisbloeicr
is" „Choiranllius Allioni", eon muurbloemen-
soort met oranjekleurige bloemen. De tijd
van zaaien is voor deze plant eind .Juni
begin Juli, wanneer we ons haasten,
kan bet echter thans nog wel. G.
kerk en tfckool.
Ne tl. Uietv. K otic.
Beroep en te Kim'swerd (Fr.) en
Niouwveen (Z -111tooz., de heel' Blink,
ca rul. te Oost edit lens; le Borne (0.) ds. I).
Kuilman te Hui/inga (ring Middelstem), to
lJmuideii ds. W. A. Doek te Laven ((Geld.).
A a n g e n o in e n liet beroep te Am ei de
en Tienhoien (toe?.) door den heer L \G.
Briiijn, cantl. te Zeist; le Brock in Water
land door ds. C. de Jongli te Nieuvvcen
G e r o f. K e r k e n
Beroepen te h'ledum (Gi.) ds. Joh.
Jansen te Den Boer (Gr).
Aangenomen het beroep te Amster
dam (vacature wijlen ds. J. O. Sikkel) door
ds. B. A. Knoppeis te Almelo.
Be dan kt voor het beloop te Hen
gelo tls Wijinenga le Di onrijp.
14oog ei Onderwijs.
Vecartseuijkundigc Hoogeschool. Be\ or-
deidtot doctor in do veeartsenijkunde op
proefschrift getiteld: Een studio over Ta-
mifieleolt in de rundveetokkerij!, de hoor
D. AI. Hoogland, veearts te Breukelen.
Gemengd
Haagsch Iramktel je.
Toonoel: een wagon van lijn 3.
Inhoud van den wageneen achttal passu,-
giers, waaiondcr één ierendo dame. Wat, zij
leest, is van do plaats waar de schrijver
dezes zich neergelaten heelt, meldt de Ned.,
niet te zien, maar dat ze met alle aan
dacht leest, slaat voor liem vast.
'tBoekje ziet er keuiig uit; veiguld op
snee, klein elegant foimaat, smaakvol
handje, liet lijkt veel op het gebedenboek,
dat wo laatst ook in dc Irani zagen
in do hand van een man, die. daaruit
prevelend, latijnsche gebeden las maar de
dame ziel er zeer mondain uit en haar
gelaat glanst vioolijk. Dc lectuur moet grap
pig zijn.
Zc heft even het boekje opThelees
ik mei inspanning van ver, maar meer zie
ik niet. En dan wal naar onderen iin klei
nere letters nog by nus.... ik weel nu
dat het een Engelsch hoekje is.
't Plein. Do wagon stopt. Binnen slapt
een heer, klaai blijkclijk een vreemdeling.
Hij zakt neei naast de chique dame, die
Engelsch lecsf. In zijn oogon leeft een
vraag, maar welke9 En aan wicn of wie?
Hij kijkt i ondom zich, ook naar de dame.
Vluchtig ziet hij neer op hot kleine, kosl-
baro bock. Dan vlougt over zijn gelaat
een verheugingssehijn.
En onmiddellijk, zich terzijde buigend
Vanaf 'dat oogenhlik hechtte ik "mij nog
inniger aan de hoekige armen en de ver
eelto handen van mijn lieve Mélanie; ik
sloeg niyn armen om haai heen, maar
ik had haar reeds veiloren.
Gedurende den zomer, die bizonder mooi
was, herkreeg zij haar krachten en zelfs
luaar geheugen; zij bloedei weer op to
midden van haai potten en pannen, en. ik
begon liaar weet te plagen. Zij ging weer
ah vroeger dagen naar de niaikt, zij hijgde
met meer zoo ah zc lemgkwam en jliaar
mand woog niet moer zoo zwaar aan haar
arm. Maar toon het logonachlig weer werd,
weid, begon ze over duizelingen te klagen.
„Ik ben net een dionkon vrouw," zei ze.
Eens-op een ochtend, dat ze als naar
gewoonte was uitgegaan, Werd er aan do
voordeur gebeld. IHjot was meneer Ménage,
die Mélanie bewusteloos beneden, aan do
trap gevonden bad en baar in zijn armen
boven bracht. Zij kwam spoedig hj ken
nis en mijn' vader zei ons, da,l zd v'oor
ditmaal gered was. Ik bekeek meneer Mé
nage met meter nieuwsgierigheid en aan
dacht dan by mijn leeftijd, paste, wajrt ik
had grooter vorderingen giemaakt in be-
glip dan in gediag. Menger Ménage dioeg
werkelijk ecu rossen, gespleten baard, een
slappen', vilten Itc-iubromU-hoéd en cenwy-
de broek, die aan de pijp,en nauw toeliep'.
Maai' hij leek niet op «en malt», die bran
dende punch drinkt uit dan doodskop1. Na
dat hij Mélanie op de canapé had, ader-
gelegd, steunde hij haar hoofd en deed
'niet groote hoffelijkheid, stelt hij zijn buur
vrouw een vraag, vanwege zijn gedempte
stem, niet geheel te verstaan. Where
vang ik op en Office. Hij moet dus een
bureau hebben. Maar wolk bureau? Maar
de dame zal het hem zeggen.
Zij zegt echter niets, maar bloost, en
doet verward.
Eenige verbazing bij den ■vreemdeling, die
nog eens repeteert,. Dan antwoordt de dame,
die nu het boek in den schoot heeft laten
zinken, ónder haar handt,'mch, dio enorm is,
mot timide stom in het Jlollnndsch, dat zij
hem niet begrijpt. AVaarop nog grooter ver
bazing zich afteekent op liet gelaat, van den
vrager. Do dame, die het Engelsch niet
verstaat, schoon zij mei gioote vlugheid
een Engelsch boekwerkje las en daarbij
scheen te genieten, heeft zich nu tot een
burgerjuffrouw naast haar gewend, die zij
al verontschuldigend toevoegt: ik ken geen
Fransch. Daar do tram nu weer stilstaat,
nu op de Heerengracht, rijst zij omhoog en
verlaat ietwat schutterig en geagiteerd don
ijjragety terwijl enkele ooggetuigen niet kun
nen''nalaten even le glimlachen. Waarvan
éaii dan vrijwillig den Engelschman op
dreef helpt. 1
Het hmscH in het openhaar te Berlijn
verboden.
De Berlijnsche politie staat bekend voor
haar ijver niet alleen in haar optreden
tegen de misdadigers van Atoalnt en Ber
lijn Oost, doch ook In lmar streven mai
llet voorkomen van kleine vergrijpen tegen
do strenge wotton. Een en ander voert, in-
tusschcn dikwijls tot eigenaardige uitingen
van plicht sberel. Zoo hield onlangs een
politie-agcnt een jonge dame op den be
kenden bonlevaul Untor den Linden aan,
en begon haar lokken le meten, die iets
te kort bleken te zijn, en than, is er
een ander kunststuk verricht. Een Bcrlijn-
sehe kanlooiklork stond n.l. dezer dagen
terecht, er van beschuldigd, dat hij dt>
openbare orde verdoold had, door' een
typistetje, met wie bij op het kantoor ken
nis bad gemaakt, verscheidene malen onder
do boomen van dcnïiergaiten teknssèn.De
politie agent, die proces vet baal van het ge
beulde had opgemaakt, bekende ter recht
bank echter, dat hij een half "uur jlang
achter het paartje had moeien aanlooopen,
om het op hcoteidaad le kunnen betrap
pen. Do verdediging was aan niemand min
der dan den Onafhankelijken afgevaardigde
dr. Oscar Coiin loeverti omvd, cl te optrad
voor do vrijende paartjes in 't algemeen, en
botieftcnde dis bijzonder geval met veel suc
ces bepleitte, dat er in dozen geen sprake
van verontrusting der openbaie orde kon
zijn, daar de politieagent lil kwestie een
half uur op den loer" had moeien liggen,
voordat hij een overtreding van 'de veror
dening helt effende liet kussen in het open
baar luid kunnen const,aleeren. De be
klaagde, weid van iecbtsvcrvolcing ontsla
gen,
Een nieuwe waardemeter in Bovjet-Hudand
Tengevolge van de volledige desoiganisa
lio van bet geldwezen is thans de handel
Jil Sovjet-Rusland >1 echts op de basis van
ruilverkeer mogelijk. In vei band .hiermede
lieoft do Raad van Folkscommissaiis&en
te Aioskou een decieet ui'gcvaauligd, vaar
in een poed rijst als oen nieuwe wanidc-
meter wordt bepaald. Tevens weid de prijs
van verschillende artikelen op grond van
dezen nieuwen waardemeter geiegold. Dit
is een. "interessante poging tot het over
gaan van een papieren standaard tot een
„rijststandaard", doch men dient, niet
uit het oog le verliezen, dat de Sovjet-
decreten op een papiei basis beraden, zelfs
wanneer zij op oen rijstbasis betrekking
bebben.
Een vreemde woning.
De politie van Lens (België) was ei
mee in kennis gesteld, dat z.ich sinds een
zevental dagen een persoon in do kruin
van een enk in bet bosch van Jnrbise,
vei borgen hield. Zij ging er naar toe, om
den man te veiwijdeicn, doch deze wei
geide naar beneden to komen, ook toon de
agenten met los knul op hom begonnen
to schieten. Ten Motte weid een houthakker
in den arm genomen, dio den boom begon
om te hakken. Do man in den boom deed
daaiop een regen van velschillende voor
werpen, waaronder dc materialen voor den
bouw van een luit, op dón houthakker en
do agenten neeikomen. Do boom weid cch
ter omgehakt, en de man, die, niettegen-
geheel ate de barmhartige Samaritaan1, Hij
zag er schrander en vriendelijk uit. Zijn
oogen, mol lum ctenigozins acamoeidcuit-
drnkking cn hun droefgecstigen ion zoch
ten blik, kok'en alle, dingen welwillend aan,
cn ik verbeeldde mij, dat ik er een glim
lach in onldekle, toen zij" rust ten op mijn
moeders mooie baar. Mij bekeek bij met
zooveel b clang's telling als oen heel' gewoon
kind hem kon inboezemen en beval mijn
ouders aan mijn natuurlijken aanleg vrij
spel tc lalen, daar hierin een bron van
kracht gelegen te.
AIcncer Ménage word hartelijk bedankt
Alijn moeder was bizoncler getroffen, dat
hij ook ca- aan gedacht bad de mand bo
ven te brengen.
Alle'en Alélanie zelve was den, schilder
Volstrekt niet dankbaar voor zijn hulp Hpj
had baar een» diep bteloedigd door den
liefdegodje op haar deiir te teekenen, dat
begeerde binnengelaten te worden, en zij
vergaf liem die onbeschaamdheid niet,, zoo
steak is hel eergevoel bij een fatsoenlijke
wouw.
Gelijk onze arte voorspeld bad, her-
stekte de oude dienstmaagd, maar hot
bleek hoog lijd dat zij rod. nam.
Pet woul voor mij Verborgen gehou
den; er word gefluisterd, onderdrukt ge
zucht, cr werden allerlei pakjes geiteed
gemaakt, er werd in' bedekte trnlmjen
over de nicht van Méïaine gepraat, die
slaando hij een val van verscheidene me
ters deed, ongedeerd op den grond was
gekomen, gearresteerd. Hij bleek te zijn
Frans van der AVaelon, 40 jaar oud, afkom
stig uit 'Denderleeuw. Het parket te Ber
gen heeft hem, in afwachting van nadere
bijzonderheden, wegens landïooperij doen
gevangen nemen.
Een gevaarlijke tocht.
Een sportten an uit Halifax Houghton ge-
hcetou, 'zal trachten in een klein zeiljacht
van slechts 13 ton den Atlantischen Oceaan
over te steken.
Behalve hijzelf, zijn drie zijner kennissen
en een kok aan boord.
In twee maanden hoopt Houghton hef
waagstuk te volbrengen.
Bij een vorige gelegenheid moest hij aa
een 1000 mijl gevaren te hebben terug, om
dat de zeilen niet groot genoeg waren ge
bleken. Dit gebrek is thans verholpen.
(Nadihk "verboden).
Thies Alóller, de dijk'weïker, pakte lang
zaam ijzerdiaad en hamer en vei Ier gereed
schap bij elkaar, lei do dikke palen, die>llrij
van het karwei had. overgehouden, over do
schouders en keek mg eens onderzoekend
naar de gerepareerde beschoeiing. Daarop
haalde lnj behoedzaam zijn kort pijpje uit
den zak, stopte het, stak een lucjiJ'er aan
en keek een oogenhlik met volle aandacht
naar hel helder vlammetje in de holte van
zijn hand. Toen do pijp goed brandde, gi|ng
iuj met zwareii lied m de richting van den
dijk, die als een uitgestrekte, donkere golf
\oór het land lag.
Vanuit de zee, die in grijze strepen van
onder de kim loerde, woeien veilangendo
voorjaaisvmdvlagen, weliswaar nog pche'rp
doch lenteblij en jong als dei jonge meeuwen.
Thies 'Atelier voelde den wind, die hem
warm langs 't gezicht streek, en voelde ook
zijn bloed stijgen in wannen golfslag haar
de slapen, Hoppend en hamerend. En Thies
Möllci verzonk m nadenken en verwonderde
zich over de meeuwen, die wild on druc
over de ondiepe plaatsen heen fladderden,
als konden zij om dc nieuwe lente geen iruM
vinden.
Ill.i.ï hief zijn hoofd omhoog on tuitrdo
naar den beogen hemel, als zocht hij daar
den zëklzapien geest die hem vei Vulde, én
dien hij meende te zien en te kunn.cn giij-
epn, maar er trokken slechts witte wolken
voorbij. Die geleken op spelende kinderen,
terwijl de ivestewind een dansliedje floot.
De man wierp1 do stutten neer, bleef
slaan en rekte zich, als wikle hij den
wind dreigen. Doch die lachte hem uit,
wieip luchtig wat zand, en zeewier naar
zijn voelen en greep hem bij de haren,
zooclat Thies ernstig het hoofd sclmdda
en in gebogen houding orei de grijze,
uitgestrektheid tuurde.
lien eenzaam, peinzend mensch was deze
weikinan. Eenzaam als het werk, midden
in de oneindige ruimte. Een paar vis-
fcclioisvrouwen, die met haar hooge stroo-
hoeden 's morgens langs den dijk kuierden
en de getijen, die dagelijks stegen en vie
len waren zijn eenige biuirhu gebleven.
Stil en in zichzelvo gekeerd en toch vol
heimelijke venvondenng en verlangeps,
leefde hij rooir, zwaartillend vervuld van
de uitgestrekte wadden, de branding en de
onmetelijkheid.
Thies Aloller schrok plotseling op. Een
bolder lachen was onverwacht; tol hem
doorgedrongen Schuw keek hij om zich
en zag Ebbe AVulI's jong en jichter hem
Flits Las.-,on, die moederziel alleen naar
Bumskoog liepen.
Hij (lieigdo met den vinger en liep:
„AVaar gaan jullie heen?"
„Naar huis!" lachte Hans Wulf terug en
spreng als een wezeltje met bioote voeten
over plassen en goten, zoodat de gioo-
tere jongen moeite had, hem te volgen.
„Pas op, Hans, de vloed komt op!" riep
Atelier hem waarschuwend toe, maai' 't
jong was reeds voorbij en sloeg met heide
aimen rondom zich ais speelde bij met
den wind.
Thies Aloller raapte zijn vooiwerpon wec-r
bijeen en slapte met de zwaio laarzen doot'
stik en zand vei dei, gooide zijn hoofd ach-
terovei als om iets van zich af te schud
den, maar voelde toch, hoe langzamerhand
de rusteloosheid iu hem aangroeide.
Ebbo AYulf's jongen 1 Thies Atol lei's ge
mot een landbouwer getrouwd was, welke
Ténisot heette on een hoerclferij bestierde
te Jouy in Josas.
Op een goeden moigen kwam de nicht.
Zo wa.s onaanzienlijk en afstootend, eren
groote vrouw, donker e.n uitgedroogd, met
enkele bovenmatig lange tanden in haar
mond Zij kwam haar tante Alélanie halen
om liaar mee le nomen naar Jouy. Ik voel
de dat alle logenstand nuttkloos wasen
smolt weg in tranen. Wij omhelsden elkaar,
mijn moeder beloofde, om mij to troosten,
dat zij spoedig met mij naar Jouy zou'
gaau. De, oude Alélanie was mieer dood
dan levendmaar eon kleinigheid in haar
doen, onbeteokeuend en toch vol diepen
zin, Irof mij. Ik zag, dat terwijl' ze haar
boezelaar afdeed, zij daarmee tevens de
handen losmaakte, die haar aan Tofot bur
gerlijk leven hechtten ea dat zij"1 nu door-
taan een ander Wezen werd, dat mij vreemd
was: een boerin. Toon begreep ik, dat ik
liaar pnlieiroopelijk verloren had, mijn goe
de Alélanie.
AVij deden haar uitgeleide tot aan het
karretje, dat haai' wegvoerde, ami de zijde
van haar nicht. Do zweep ging over het
paard. Zij vertrokken en ik zag het vlak
van haar muts, Wit en rond als een kaas.
al verder en vierder weggaan, itljet was
mijn eerste verdriet. Nog altijd voel ik heli
CSS
li it «8
Onze gezar.t hg den Pauselgken Stoet.
ii i
