Werkzaamheden in den
Volkstuin.
Gemobiliseerde Tentoon
stelling.
De verlatene,
tijd to Parijs ön Brussel geschiedde. Tij
dens onweer werd een winkelruit inge
gooid en voor 75.000 francs ju wed en me
degenomen. Een der daders moet zijn ge
wond, daar bloed is gevonden.
Een ambtenaar van het station ver
klaart, ongeveer te half vijf 's morgens vier
mannen In hot station te hebben gezien.
Men vermoedt, dat deze de daders zijn.
Verbrand.
'Aan den Harman Jansweg te Haarlem
gemakte een vierjarig meisje, dat met luch
ters speelde, in brand. De kleine is over
leden.
Geen spelen maar brood.
Te Arnhem heeft zich een comité ge:
vormd voor ontspanning der werkloozen
Donderdag werd in Musis een muziekmiddag
gegeven, maar twee derden van de aan
wezigen verlieten na hot openingswoord
van den voorzitter van het comité de zaal
onder het roepen„Wij willen geen mu
ziek, maar eischon broodl" Een honderd
tal wcrkloozmi bleef in de zaal.
De emmansWaqen te Arnhem.
De prooi met don eenmanswagen hij het
gemeentelijk trambedrijf te Arnhem op een
der stadslijneüi (lijn lil) heelt zoo goed
voldaan, dat de dienst op deze lijn thans
volledig met eenmauswagens wordt onder
houden Zoodra een voldoend aantal mo
torwagens zijn omgebouwd, wordt do een-
manswagen ook op lijn 11 ingevoerd, het
geen einde Februari of begin Maart zal
kunnen geschieden.
JForsf >'ergifti j ing
Te Arnhem hebben zich bij een gezin-
wonende op liet Johannaplcin, na liet ge
bruik van worst vergiftigingsverschijnselen
voorgedaan. Alle leden van het gezin wa
ren des nachts ongesteld geworden; een
terstond geroepen geneesheer constateerde
vergift'gingsveaschijnselenEen restant van
de genuttigde worst is in beslag genomen
en bovendien bij den slager waar men in
gekocht had een gehecle partij worst. Een.
en ander wordt aan bet gemeen teslacht-
hnis onderzocht'. Hat braaksel der patiënten
wordt aan liet gemeente-ziekenhuis bacte
riologisch onderzocht.
De melkprijs.
Te Waganingen hebben de melkboeren
den prijs der melk met 3 cent verlaagd
en gebracht op 15 cent por Liter.
Dit een vliegmachine gevallen.
Te Steenbergen is eOn monteur uit Brus
sel, dia aan een vliegtuig werkte, dat daar
was verongelukt, bij den storm uit des
machine gevallenHij is in het ziekenhuid
opgenomen, waar hij is overleden. Hij laat
te Brussal een weduwe roet zeven kin
deren achter. 1
Benauwde (lagen
Het gezin van den fabrikant E. uit Ter
Aar. heeft enkde benauwde dagen doorge
bracht. Een der kinderen had namelijk kans
gezien in het bezit te komen van oen fiescdi-
je met vocht. Dit vecht was oogwater voor
een der leden van het gezin en hieruit had
dit kind een hoeveelheid gedronken. Dit
oogwater bevatte vel'gifdeelen, zoodat al
spoedig bij dit kind vergiftigingsverschijn
selen vooikwamen. Dood spoed'ge genees
kundige hulp in te roepen is het te danken
dat dit kind in het leven kon worden bejhou-
den. Het is op dit oogenblik redelijk wel
en het gevaar is vrijwel bezworen.
Fraude
Uit Groningen verneemt het Vidk dat er
in de kas van de Algemeene Werkhedenvetr-
eeniging fllOO te "kort is. hetwelk zou ge
poogd zijn weg te moffelen onder onvoor
ziene uitgaven". De administrateur is ge
schorst en de voorzitter, hst Kamerlid de
heer Aibaxda presideert niet meer, meidt ge
noemd blad. De justitie heeft den directeur
van een der'fondsen gehoord en een accoun
tant (onderzoekt de boeken.
Oplichter.
De laatste dagen lieeit een net uitziend
persoon langs den AalsmeeïdeffSdijk te Haar
lemmermeer gecollecteerd vcor de noodlij
denden in de Drentsche venen. Hij had de
vereischte stukken bij zich en met allerlei
praatjes wist hij den mensohon. geld af te
zetten i
Do politie vermoedde mot .een oplichter
te doen te hebben en liet den man arres
teeren.
Het bleek, te zijn de 24-jarige C. A. S.
uit Amsterdam, die bij het thans opgeheven
ReddingsCeger is geweest cn dam) oen lijst
was machtig geworden, waarop de noodige
vereischten stonden om te mogen collec-
tecren. De lijst was echter al oud eu S. (had
hem. gebruikt om z.g. te callecteeren voor
het bekende doel.
'Het geld wendde hij ten eigen bate aan
S. Ss voor den officier van justitie te Haar
lem geleid. v
Fe moord in den sneltrein.
Men zal zich herinneren, dat in verband
met den mo-oid, gepleegd op mr. Wijsman,
op Oudejaarsavond, in den trein tusschen,
Haarlem en den Haag, bij de politie aan
gifte was gedaan, dat een der zich op het
perron bevindende personen een man zon
der hoed uit den trein had zien springen;
blootshoofds en gekleed in een donkere
getailleerde jas. Deze man, die, terwijl de
trein nog in volle vaart het station bin
nenreed, reeds op het perron sprong en,
daarbij de deur van zijn coupé achter zich
dicht wierp, begaf zich met grooteu spoed
'naar* den uitgang. Aanvankelijk heeft men
geineend dat dit verband kon houden met
den moord; en dat deze persoon de da
der zou kunnen zijn, die trachtte, nog,
vóór het stoppen van den trein, zich uit
de voeten te maken. Echter leverdo het
signalement van dezen persoon een groot
verschil op met dat, gegeven door de dame
die geruim on tijd met het slachtoffer en,
den dader in één compartement heeft ge,
zelen en. die dus allen tijd had haar me?
deixnzigers op te nemen; vooral daar zielv
tegenover haar een spiegel bevond.
Dit verschil is nu geheel duidelijk', wanf,
thans heeft zich bp de politie een mam
gemeld die zegt do bewuste persoon te,
zijn die hij aankomst in dm Haag uit den,
nog in vollen vaart zijuden trein is gcsproiut
gen. Bedoelde persoon, van beroep muzi
kant, reisde tusschen den Haag on Ann
sterdam, vice-versa en speelde viool in do
de nib klasse wagons van de op dat traject
rijdende treinen. Op dien 'Oudejaarsavond
was hij met dctn trein van 7.15 uit Am-,
sterdam var trokken em had in oen doorn
loopende wagen der derde klasse gespeeld.
Bij aankomst in den Haag hoopte hij de
onmiddellijk daarop naar Amsterdam terug-,
keerenden trein weer te kunnen neuron,
waarom hij zijn viool aan een haak ouder
zijn jas nam en met zijn hoed onder den
arm, uit de coupé spreng; daarbij liet por-,
tier achter zich dicht werpende. Toen be-,
merkte hij echter dat zich op het perron
oernige controleurs bevonden en om deze,
te ontloopein, begaf hij zich haastig naar,
den uitgang; daalde de trappen af, doch
steeg, ma beneden in den tunnel ongeveer,
eon minuut gewacht te hebben de trap
aan do andere kant weer; op, om wedei
op het perron den naar Amsterdam ver-
trekkanden trein te nemen. Dit klopt dus
geheel met de bewering der controleurs,
die verzekerden dat zij aan den uitgang
niemand hebben zien passeeren, die bloots-,
hoofds voor de andore reizigers uitliep. De
bedoelde persoon droeg inderdaad de klee^
ding zooals die opgegeven word en bad
bovendien dicht achterover gekamd haar,
hoewel dit donker van kleur was. De te
genstrijdigheid in signalement is dus hier
door opgeheventerwijl de politie boven
dien niet moer haar aandacht behoeft te
besteden aan het verdwijnen van de hoed,
den dader.
van
Eieren.
Te Wijk bij Dnurstede zijn gisteren op
de weekmarkt de eierprijzen gedaald lot
27e en IH/s cent per stuk.
Voor de kalihemesüng van onzen tuin ge
bruiken we in de eerste plaats paloutkah,
een gezuiverde kal soort, die bereid wordt
uit kaïniet (oen delfstof). Wel kunnen in
sommige gevallen de ruwe kali houdende
stoffen als kaïniet. cn kahzout gebruikt wor
den, maar daar deze een hoog percentage
chloor bevatten dat een schadelijken invloed
uitoefent op den plantengroei, zijn we ér
voorzichtig mede. Wel gebruikt de plant
veer haar opbouw ©enig chloor maar dat
is van zeer geringe beteekenis.
Overdaad werkt als een planiengif. Hu
zijn de ruwe kaliheudende s.often belang
rijk goedkooper dan de gezuiverde, wat aan
leiding kan zijti tct gebiuik van eeristge
noemde.
In dat gevalpL'coi.0 men deze roods bijtijds
in liet najaar uit en boude er rekening
mede dat oen kulknjke bodem vo"ï een
dergelijke bemesting het meest geschikt is
daar chloor zich. verbindt met kalk en als
chloorkalk naar beneden zakt en de chloor
zoodoende buiten bereik der plantenwor
tels komt. Daar nu pater kali 26 pCt. kali
bevat legen lfé pCt chloor en deze cijfers
voor kaïniet 1315 pCt. kali en "32 pCt
chloor, voor kalizout20 of 30 of *-10 pCt.jkali
legen 43 pCt. chloor zijn, is liet begrijpelijk
waarem wo patentkali vooral voor kle.neio
tuinen op den voorgrond stellen.
Van de ruwe kalihoudende s'offen is 40
pCt- kabzout liet beste. We gebruiken van
patentkali 812 K.G. per Aire, van do an
dere stoffen een hoeveelheid 'die, wat het
kali gehalte betrefb op hetzelfde neerkomt.
Nu rest ons nog do bespreking van kalk.
Deze stof dient eerstens als plantcnvoedscl
verder tot ontzuring van gronden en ten
slotte speelt zij een voorname rol bij de om
zetting van andere meslsloflen. We dienen
er wel rekening mede te honden dat een
te sterke of te dikwijls herhaalde kalkbemes-
ling den grond verarmt.
Reeds eerder werd ©r hier op gewezen,
dat kalk niet tegelijk of kort voor 6£ na stal
mest, zwavelzure ammoniak en ahdeïe am
monia kverbindingen bevattende sloffen uit
gestrooid mag worden. Ook mogen we het
niet vermengen met superfosfaat, daar dit
dan in directe bemestingswaaïde terugloopt.
Meest wordt gebruik gemaakt van kalkmeri-
gel. dit bevat 50—-95 pC-t. koolzure kalk.
Alleen op zure gronden gebruiken we lie
ver veïsch gebluscihte kluitkalk. We gebrui
ken van kalkmengsel 25—40 K.G. per Are
eenmaal in de 2 of 3 jaar. Alle opgegeven
cijfers zijn middelmatig, men bedenke wel,
dat mesten is: geld op interest ze'.en. G.
i Onlangs lazen wij, dat de (hygiënische
tentoonstelling, die te, Amsterdam is ge
houden, mobiel gemaakt zal worden.
Dat bericht heeft ons zeer getroffen.
Wij hebben al verscheidone jaren geleden
te dezer plaatse aangedrongen op decen
tralisatie op het gebied van tentoonstel-
J ings wezen, op h'et doen rondgaan in „de
provincie" van belangrijke gedeelten van
(of reproducties naar) openbare verzame
lingen en ook van vak- en nijverheidsten-
toonstellingen, die groot nut zouden- kun
nen stichten.
Doch men voelde niet voel voor ons idee.
Het soort practici, dat ep zijn kracht in
zoekt alle nieuwe dingen „in de practijk
onmogelijk" te verklaren, was ei" tegen.
En de behoudzucht van museumdirecteu
ren en vakonderwijs minnen was eveneens
do grooto sta-in-den-weg, al moeten wi;
een uitzondering maken voor den helaas
te vroeg gestorven gróotsten van deze kaat
sten, die er veel voor gevoelde.
Het was dus onmogelijk.
En zie, daar gaat men nu ineens h'et
idee verwezenlijken voor een hygiöne-ten-
toons teil ing.
Wij juichen dit plan ten zeerste toe. Er
kunnen zeker nog heel wat wanbegrippen
op hygiënisch' gebied bestreden worden en
men zal ongetwijfeld beter bes'rijden door
de onhygïbniscteen in hun „provinciale"
holen te gaan opzoeken, dan door te wach
ten tot zij een reis naar Amsterdam ma
ken om meerdere beschaving deelachtig te
worden. En nu wordt er ongetwijfeld in
naam der hygiëne heel voel kwaad ge
daan, de hygiënische „politiek" met name
is een kwaad ding, gelijk de onfeilbaar
heid van sommige iiygiöne-fanatici hier en
daar tot een bedenkelijk (euvel groeit dcclr
met dat al erkennen wij de groote beteeke
nis van de hygiëne cn begroeten wij dit
plan met instemming.
Doch tegelijkertijd rijst dan toch de vraag:
Waarom wordt alleen voor hygiënische ont
wikkeling gedaan, wat voor vak- en indus
trie-ontwikkeling, voor kunst- en koloniale
ontwikkeling toch zeker uiot minder noo-
dig is? Waarom wordt alleen die eene
tentoonstelling gemobiliseerd en waarom
niet ook andere', collecties uit musea, goedo
reproducties, afgietsels, enz., enz., en kleine
tentoonstellingen van vakstukken en in-
dustrieele werktuigen
De vraag klemt tegenwoordig meer dan
vroeger om twee redenen: eerstens p-m-
dat het re'zen zoo moeilijk wordt en twee
deus omdat de noodzakelijkheid van een
algemeene decentraliseering meer tot de
geesten begint door te dringen.
Do eerste factor spreekt voor zichzelf.
Nu de Nederiandsche Staat het goedvindt
om voor het spoorweg reizigersverkeer ta
rieven in te voeren, die een prohibitief ka
rakter beginnen te krijgen en -het reizen
op verre afstanden naar het centrum an
ders dan voor bepaalde, zeer dringende
zaken voor n'et ZeeT welgestelden bijna on
mogelijk maken, zullen alle tentoonstellin
gen, musea, cn dgl. in het centrum voor h'et
groote publ'-ek uit de provincie vrijwel ah
soluut onbereikbaar worden. Heeft dit pu
bliek dus eenig recht op de nationale rijk
dommen van kunst, kennis en wetenschap,
die ter voorlichting en ontwikkeling daar
bijeengebracht zijn, dan kan dit recht al
leen beteekenis krijgen, als men do din
gen naar dit publiek brengt, sedert men
dit publiek in feite verhindert naar die
dingen te gaan.
Daarbij komt dan als tweede moment,
dat men langzameihand begint to begrij
pen, dat do to groote centralisatie van Ne
dezland op allerlei gebied een euvel is,
dat moet worden tegengegaan. Op bo
stuursgebied komen die bezwaren dage
lijks duidelijker aan het licht, doch ook
op dit gebied begint de bewoner der min
der centrale streken eraan te twijfelen of
het wel goed is, dat hij, die in lasten en
belastingen bijdraagt als de besten, als te
verwaarloozen hoeveelheid beschouwd
wordt waar het de lusten betreft. In en
kele centra worden de schatten van kunst
en kunsthuiustrie opgehoopt. Laar kan
men zich naar hartelust ontwikkelen. Ter
wijl do „provinciaal" mag betalen.
Was het nu volstrekt onmogelijk al
thans iets van die groote schatten, al
thans goede reproducties van schilderijen,
beeldhouwwerken en vakstukken naar „de
pre vim ie" te brengen dan z>u men zijn
ziel In lijdzaamheid moeien bezitten. Doei
ziehier deze tentoonstelling, die bewijst, dat
het niet onmogelijk is als er maaï een wil
is En van liet oogenblik dat er die weg ia,
wordt het absoluut onbegrijpelijk, waarom
men milheenen en miljoenen besleecU aan
hot bijeenbrengen enjbowaxen van die groote
schatten in een paar centra en geen stuiver
aan het toegankelijk maken van die schutten
voor toch altijd ten minste 90 perdent der felei-
volking van het koninkrijk.
Want men moet die ontoegankelijkheid
niet te gering tellen. Hpe weinigen hcbb'en
tegenwooidig het gdLd om de dure re's en
verblijfkosten naar Amsterdam of Den Haag
te betalen. En hoe weinigen hebben, dan
daar zijnde, genoog tijd, genoeg frischhcid,
genoeg vrijheid van geest om mei succes )een
bezoek te brengen aan de bovenbedoelde
schatten.
Er is tegenwoordig een museum-kwestie
in Nederland, diceen geweldigen srtij'l ija jde
kringen der deskundigen heeft veroorzaakt
Het gaat om de juiste rangschikking dier
schatten. Hier wil men het zus, ginds zoo,
hier trekken de nie's dun esthetici ten strij
de, elders de kunst historici. Als die strijl
is uitgestreden zal men om ettelijke miRioe-
nen komen om het nieuwe museum besef te
verwezenlijken.
Doch om de ö.OOO.OOO Nederlandets, voor
wie die schatten feitcüijk onbereikbaar zijn
voor wie de kwestie niet het minste belang
heeft, omdat zij! direct toch niets, aan die
schatten hebben, of ze nu zoo dan wol. zus
gerangschikt woi'den om die 5.000,000
Nederlanders bekommert zich geen van de
strijdbare heeren, hij moge „democraat" zijn
of iets anders. Die 5.000.000 zijn goed voor
het mee-dragon van de lasten. En om zelfs
maar het kruimpje van den rijken disdh te
geven, dat zou zijn een rondgaande repro
ductie-ten toonstelling, daaraan deukt nie
mand, nu niet, ten ook straks (niet als er, 'voor
zoo iels weer middelen zouden zijn.
G. Yao&'cln, koopman en fabrikant, Weert.
R.-c,mr. Smit; mr. J. Hermans, Wioert.
Th. 'Albers, directeur N. V. Anglo- Dutch
Tobaeot Company Ltd., gevestigd tel'Am 1
sterdam woncindo te Soest. R.-ö.jhr, mr.
T. J de Marnes van S,windoren; air.: Vr.
H. N. J, Bink, Utrecht.
W. H. A'. van Koppenhagen, handelaar
in bouwmatevialiein, Zeist. R.-o.mr. Ai.
E'. Havelaarcur. mr. Fr, A'. Bounk'c, Zeist,
J. de Jager en E. Blaschkfe, hand. o. d.
firma Jan de Jager en Co., Amsterdam.
R.-c.mr. F. B. Enlhoven, cur.mr. V.
de Bruine Ploos van Amstel.
G eë i ndigd:
W. Hukkcr Jr., bakker, Zelhem.
J. Bijlstra, laatstelijk grossier en winke
lier in schoenen, Leeuwarden.
Opgeheven:
D. Krommenhoek, te Schiedam'.
E A. Ra bi lid der birina Van Pelt en )Co.
Ie Rotterdam.
(Nadruk verhoden.J
Op het kerkhof voelde Marguérite zïctï
eindelijk week worden en kwamen de tra
nen haar in de oogen. Tusschen haar moe
der len ',t jonge zusje neergeknield, (liet
hoofd gebogen onder de zware rouwvolle,
vereen'gde zij haar vaag gebed met den
pleeht'gen treurzang rondom haar.
De doodvan haar broer André, ,van
den lieven makker uit den kindertijd, deea
hakr zich nog verlatener voelen, deed nog
sterker het gevoel van onbeschermd zijn
uitkomen,
André Lieutade was een dier zachte,
dier vredelievende wezens geweest, wien
hot koninkrijk der hemelen toebehoort. En
toch moest hij sterven in der. oorlog! On
danks zijn teere gestel was hij mee ten
strijde getrokken, doch, helaas, de zalig
heid der overwinning was hem niet boscho-
ron. Een hardnekkige ziekte werd een nieu
we vijand, wierp hom uit de gelederen en na
veel geworstel moest hij don strijd opgeven,
en stervenarme, dappere André f
Alarguérite begroef zich in het verdriet,
dat zij als zuster leed, als om tegenover
zichzelf de wanhoop van haar hart te recht
vaardigen. En toch, zelfs door- deze nieu
we smart heen, was het steeds de anjler e
smart, jlmrdnekkigj en wreed, cbo zij voelde
aangroeien, die haar-, sedert zes jaren, in
rouw dompelde over een levende Hoe
was haar jeugd, haar liefde striemend pe-
leedigd, verlaten als zij was door lunar on-
waardigen man, 'den zij nog steeds, onder
'n brandend schaabiroode zelfbekentenis
wist lief te hebbent
Wdk een onberstell aar leel haJPierr.
Sergy haar berokkende
Voordat -zij hem h'ud leuren kennen, had
Marguérite zich geheel aan de muziek ge
wijd, in machtig enthousiasme en ziele-
warmle, De voortgezette studiën openden
een perspectief van veel succes, waarin jhaai'
vreugden ten deel vielen, ver boven liet
banale leven uittot den -dag, waarop
zij in een der salons don jongen dichter
ontmoette, die reeds met ro-em gekroond
was. Zij hooide hem dadelijk door haar vi
breerende persoonlijkheid, haar bekoorlijk
uiteilijk. Hij kreeg haar lieftenminste
zoo las zij dat in zijn haar opgedragen
verzonEn zij, zij liet zich meevoeren
op do Manken der lokkende betoovering. Zij
ook had lief met heel haar hart en jeugd
en werd zijn Vrouw.
Nog geen jaar later was zij bedrogen
verlaten voor 'n andere, waarvan Parijs
geheel vervuld was om de tentoongespreide
weelde, om do cosmopolitische "receptiën,
en die sedertdoodgeschoten werd als
spion
Tragischer had Marguérite niet gewroken
kunnen worden f
Als in' 'n visioen schoof 't verleden aan
haar voorbij", terwijl de begrafenisplechtig
heid van haar broer haar einde naderde
De laatste gebeden waren gezegd en Maar
guérite, gewekt nit .haar droevige herin
neringen, maakte zich klaar om mee den
stoet te vormen.
Zij 'had den langen sluier teruggeslagen,
die haar tijdens de ceremonie had omhuld
De bijna marmeren bleekheid, de triesto en
starre Uitdrukking van haar mooi, fijnho
sneden 'gezicht maakte haar tot een impo
sante Versclmijing van (rouw en droefheid..
Plotseling voer naafr. teen rilling dooi; de
1 n
Ift
Faillissementen.
U i tgesproken:
J. J. VcJtmeijer, ismid, wonende te Rot
terdam. Curator mr. W. J. Heisterkamp.
E, de Langen, koopman, wonende Ie Rot
terdam. Curator mr .J. A. AL Polt.
N.V. Alaaischappij tot Expfpitaüe van on-
£Cerendo goor]eren Beilegging te Rottendam
Curator mr. W. C. ttlj. van Dillen.
"W. II,. do Koning, drukker en koopman,
wonentlo te Rotterdam. Curator mï. Ar. Jffy
Kcderitseh.
N.V,. Erven Pi. J. Maas, zhkkonhandel en
vci'Tiuurderij, gevestigd en kantb.or houden
de t a Rotterdam ICuratoï! mr. J. \V. van
Zanten,
Rcchterjoommis'saMs in deze follisstem'en-
ten mr. A. J. 'Warren.
B. J. W, Slottelaar, koopman e|n café
houder. R.-ci.mr. H, W, van Tieiahovemi.
Cur.: mr. J. P. Coops, Doetinahem.
A'. Iley, sigarenfabrikant, Arnhem. R.-CU
mv. IL W. van Tienhowe|n; cur.jhr'. mr.
H. C. Al. yam Nispen tot Pannerdon, Am-
hem',
ledenWas het de koortsachtige ver
beelding van haar geest, die aldoor be
zeten wordt door dat ééno, onafwendbare
souvenir?
Die man, dien ze ginds meende te ont
waren, die jonge man, mot dat bleeke ge
zicht, was „hij" dat?
Zij meent in dat vermagerde gezicht "dien
nooitvergeten blik te herkennen, dien blik.
bestemd alleen voo-r haar op de geheelc
wereld, den blik, die haar ceni'go, bittori
liefde betockendo,
Alaar hoe was het mogelijk, dat hij hier
zou zijn?Durfde hij dan 't graf van
André bezoedelen mot zijn tegenwoordig
heid? Zij geloofde, dat zij zijn aanwezigheid
verafschuwde en toch'de enkele ver
onderstelling was voldoende om, na jaren
van ontmoediging en onrust, haar hart met
hernieuwde kracht ,to doen kloppen.
Na de droevige ceremonie ontving zij
staande tusschen haar moeder en 't zusje,
de kussen, die familieleden haar gaven
schudde zij" zenuwachtig do haar toegestoken
handen, zonder precies de gezichten der
belangstellenden te onderscheden
De versohijnning van daar straks bij 'h'et
graf was er niet meer, althans niet meer
op die plaats, maar wat verder pp, geheel
aan 't einde achtor de rij heeren, en nog
op 'n eerbiedigen afstand daarvan, bemerk
ten verschillende personen, niet zonder ver
bazing, een vreemdeling in 't zwart
Misschien' 'n familielidmaar waarom
houdt hij zich dan van allen terug?....
„Een oud-strijder," fluisterde men elkaa'r
toe op sympathieken toon; het roode lintje
en dat van het oorlogskruis in zijn knoops
gat ontdekkend. Maar enkele oude vrienden
der familie fluisteren- op hun beurt met 'n
minachtend accent, in him stem: „Pierre
Sergy."
Geen hand wordt hom gereikt, moc-r d
één koude blik zegt hem genoeg, hoe
Ls herkend en verpoideeld:
Na den dood van haar broer, had
guérite er een gewoonte van gemaakt
regeld zijn graf te bezoeken en er voorbva
beminden rtnore te bidden. De jonge vroui
onderging de kalmeerende rust der gr(>Dlfl
stille tuinen; het zachte gmüsch dér bol
men w-eiklo vrcd'g op het vaak opstandri
harthet vond er de kracht tot huj
gen terug, tot een overgave aan uiil<LR
mijmeringen en gelouterd trad zij dan 0[.
nieuw in liet alledaagmlie leven terug,
moed bezield om den strijd waardig aa»
te binden. Langs haar heen gingen\'aaï
andere bezoekers, allen in 't zwart;'
stap van een enkelen, eenzamen wands,
laar schoof stil aan de knielende •voorbij..',
soms voerde 'n rouwdragende moeder Éaa
kinderen mee n,aa,i! 't graf van den vadeit..
en soms volgde Marguérite met een langes
blik die kindergestalten, zwaar voolcnd;
haar eigen eenzaamheid zonder kinderen.'.
Het was Juni geworden, reeds menig®
Zondag ontdekte Marguérite verrakkehh
roode rezen op het graf van jhaar 1
André't was als waren ze er neergre
voor een geheimzinnig rendez-vouz.
Waarom begon haar hart, zoodra zij de blos
men ontwaarde, fellei" te kloppen als ot
den dag toen zij" bet silhouet van Piert.
Sen-gy meende ontdekt te hebben bij Andh'j
begrafenis? Hoe kwam 't dat zij "bijna m
instinctmatige beweging ernaar wilde
pen om zo ver weg te slingeren, ver van
't graf? Toch had zij "zich aimiiddeilgff
beheerscht; welke hand ze ook had neen
gelegd, nu droegen zo een geheiligd ka
rakter. De bloemen behoorden den doodeff
niet den levenden.
Vanaf dien dag nam Marguérite bij ziel
zelf waar, hoe zij, als zij het ,^raf jnadeéii
kwam, 'loeide naar den blanken, witten
grafsteen, of er misschien '11 rood-puTparen
vlek gloeide De aanblik van die
bloemen oefende langzamerhand een won
dero, teere bekoring op haar uit.
Op een namiddag, nadat zij haar
beden bad gepreveld, bleef zij nog enkele
mniuten toevenst'l, nadenkend liet zij de
zachte zomerbries langs zich glijden, lid,
zij de stille, vredige rust van |liot kerkhbi
inwerken op de altijd open wonden,' yan
haar vermoeid, gepijnigd hart
Een onzichtbaar mesrellje kweelde erg®
zijn heerlijk lied en deed de melancholin
in 'haar ziel stijgen.
"Toen ze moe en gedrukt opstond pn
heen wilde jaan, ontdekte zij met diepe ont
roering, zonder groote verbazing echter,
het ontbloote, gebogen Ifootd 'van hem, die
ook aanwezig was bij de begrafenis ran
André. Zij hoorde hom zacht haar naam
zeggen: „Alarguérite". Even wankelde zij,p
begreep tegelijk dat zij niet weg kon vluch-i'*
ten enook niet wihle, want over rijn ld
heele wezen lag iets waars, aandoenlijk I:
plechtigs, dat haar gebood Te blijven.
„Marguérite," herbaalde bij mot een zooffe
zachte ootmoedige stern, dat al haar wrok la
in dat oogenblik als '11 broos en noodde
loos schild van haar gleed
„Wat is er, wat wil je?" stamelde zijp
met een bijna onhoorbare slem. jfe
„0, 'k iveet 't wel, ik had de verleiding p
behooren te weerstaan; ik had niet hierPj
moeten komen om je weer te zienfe
„Je,ha'*, mijn eenzaamheid, mijn smart|4
moeten icspecteeren na aJles wat jij mijy
hebt aangedaanI AYeet jij wel," en Mar-p
guérite barstte plo-tseling nit, en spiak meïjri
heesclio, trillende stem verder, 'n wrang
genot vindend om eindelijk eens uit tel'
zeggen de opgekropte misérie der laatste L,
jaren, „begrijp jij wol goed, wat jij gemaakt t/
hebt van mij, van mijn®jonge leven?Je
hebt alles in me gebroken, vleugelhun ge
slagenIk voel dat mijn gebed zelfs
niet meer vermag op te stijgen; de muziek,
die ik zóó liefhad en begreep, heeft voox
mij haar vertroostende bekoring verloren...
Alaar bovenal f.ach, bovenal, wat ben
ik nu, een vrouw zonder toekomst, die
nooit door 'n kinderstem! „moeder"- zal
worden genoemdWant mijn geloof ver
biedt mij me te lalen scheideno, m
dat alles wist jij f 'Jij hebt van mijn jeugd de
bloesems geplukt eu nu ik ouder ben ge
worden, sta ïk verloren als 'in 'n onmets
lijkc, dorre vlakte, waarin ik mezelf niet
meer kan terugvinden, waarin ik zelfs geen
tranen heb, alles is in me verdroogd
Plotseling hield zo op met een korten
snik.
Zacht, maar overtuigend antwoordde bij:
„Alarguérite, jij bent volkomen in je recht
om mij aan te klagen en tochbestaat
er één mcnsch, die op te gewijde plaats
als deze, onwaarheid zou durven spreken
Luister naar me: Even waarachtig als ik
hoogacht cn lewoador den man, die" onder
dezen steen slaapt, oven waarachtig lis 't
dat ik jou lot vertwijfolens 'toe bert cru',
ontbeer..
Midden in den oorlog is 't gebeurd, Alar
guérite, dat tusschen slijk en bloed en
rook, ik in mij voelde herleven mijn liefde
voor jou, en van mij glijden, de onzinnige
verdwazing, de mij gevangen hield
Ik heb jouw naam aangeroepen, Alar
guérite, jouw zoeten naam, midden in de
bitterste ellende heb ik aldoor maar jouw
naam gezegdin 't felste gevecht werd.
jouw naam mij als 'n verlossing; immens
mot jouw naam op mijn lippen wildo ik
sterven1, zocht ik den dood.
Maar do dood wilde rruj - niet, van mijn
wonden zou ik herstellen en ïk moest op:
nieuw het leven in
Alarguérite, luister goed, jij bént wed ge
wroken, want ik heb je waanzinnig lief f
Zij bedekte haar gezicht met haai" ha-
den. Zij wist, dat hij waar'was; ze voelde
't aan de trilling in zijn stem, ze wist ook
dat hij dapper was goweost, dat h'ij had
uitgehoudem.
Toen in. te plotselinge groote ontroering
stak ze haar beide handen .naar hem .hit,
en1 in zijn oogen lezende do brandende,,
heilige begeerte om te h'erslelien', .offerde
«ij voor de tweede maal dezen man al det
sscbatten vim haar warm®, rijke ziel, van
haar mooie jeugd envloeiden do tra
nen f,i
i
sy
Sd
