„sismp".
I
Kerk en SeliooL
Ned. H e rv. Kerk
Bero epen be Monlfoort (to-ez.) ds. H
J. van Schuppen te Groot-Ammers; to ^Yil-
nis ds. A. Meijeis re Woubrugge
Aangenomen het beroep te Niouv.
land (bij Leerdam) door ds. P. V van Stein
Callenfelds, te Bossen.
Bedankt voor het beroep te IJsehnui-
muiden ds. J. H Koster te \Vo uters woude
Geref. Kerken.
Beroepen te 's-Gravenmo-er ds. P
A. Z?ilstra te Nieuwvcea; te Achlom ds
E. Buurma te Hindeloopen.
Chr. Gerei. Kerk
Beroepen te Yeenendaal ds. J. Jon-
geleen te M aars sen. te Zwolle ds. B. Dries-
sen te 's-Gravenzande.
Geref. Gem.
Beroepen te Moercapelle ds. \V. den
Hengst te Leiden.
De 55-jarigv tl- B 8. te Alkmaar.
Gisteren heeft de Alkmaarsche H. B. S.
met de opening van haar nieuwe gebouw
haar 55-jarig bestaan gevierd. Het 50 jarig
jubileum is in de mobilisatie zonder feest
betoon voorbijgegaan.
Be heer G. Bolkestein, inspecteur van
het middelbaar onderwijs te Amsterdam,
hieW een rede als vertegenwoordiger van
den minister. Hij herinnerde er aan, dat
in de laatste jaren menige H. B. S. haar
50-jarig bestaan min of meer feestelijk heeft
herdacht. De H. B. S. heeft baar taak
gevonden om, met het onderwijs in de wis-
en natuurkundige wetenschappen als mid
delpunt, de leerlingen' in te leiden in de
kennis van het moderne leven in zijn veel
voudige uitingen. In die taak is de H. B. S.
veelszins uitnemend geslaagd. Wel beeft
de H. B. 5. nog tal van fouten, maar
haar eigen vertegenwoordigers erkennen die
bet meest en het allereerst Eeii der hoofd
gebreken is, dat er te veel'geluisterd moet
worden.Er' behoort pi eer gelegenheid *e
zijn "voor 'waarnemen en zelf wëiken, en
dat" niet* alleen in de natuurwetenschappe
lijke' vakken. Dat het nieuwe Alkmaarsche
schoolgebouw daartoe de gelegenheid geef,
noemde spreker een verheugend feit Hij
hoopte, dat er een nauwer kontactzal
komen, tusscheh school en leeraren eener-
zijds en de ouders der leerlingen ander
zijds. Be afstand tusschen beiden is nn
meestal te groot
Verschillende heeren voerden daarna nog
bet woord. 1
Stof den aan christelijk i schelen.
In een Woensdag te Utrecht gehouden
vergadering van. de organisatie van hoof
den aan christelijke scholen is besloten tot
oprichting van een Unie van hoofden aan
christelijke scholen.
Deze organisatie zal staan op denzelfden
grondslag als de Unie van christelijk» on
derwijzers en. onderwijzeressen in Neder
land, .Zij stelt zich ten doel de behartiging
van de belangen, der hoofden in de richting
van democratiseering dar schoolverhondin-
gen, zooals dit tot uiting komt in het stre
ven van de Unie van christelijke onderwij
zers.
Ter bereiking van dit doel zal getracht
worden, een nauw federatief verband te
leggen tusschen beide organisaties. Het
hoofdbestuur van de Unie van christelijke
onderwijzers staat zeer sympathiek tegen- j
over de nieuwe organisatie.
Koloniën.
Be Jogjasche redacteur van Be Loc.
schrijft:
In Jog ja, dat over het algemeen geen
slecht figuur maakt in crimineel opzicht,
valt, naar wij van politie-zijdo vermmen,
een verhoogde criminaliteit to constatee-
ren; vooral het aantal diefstallen, grootere
en kleinere, met of zonder braak, is de
laatste weken vrij belangrijk toegenomen
Ieder jaar, verzekerde men ons, is in de
maand Maart een stijging van het crimina
liteitscijfer op te meiken als gevolg meestal
van verhooging der rijstprijzen vlak voor
den nieuwen padi-oogst Zoo duidelijk merk
baar als dit jaar is de toeneming echter
nog zelden geweest, en men mag dan ook
aannemen, dat ook de invloed van de ma
laise zich in de criminaliteitscijfers van
Jogia en, naar men in politiekringen meent,
van heel Indië, weerspiegelt.
Disnsttelffonen.
De Bandoengsclie hoog» bezuinigings-
commissie stelde voor, dat amh.enaren me
een traktement van f 700 en meer, de
diensttelefoon zelf betalen. Het voorloopig
onderzoek wees uit, dat minstens 500 aan
sluitingen in particuliere woningen dooi
den lande betaald weiden, hetgeen een
jnaruitgaaf is van omstreeks f 100 000. Na
dat .fie autoriteiten advies hadden ui ge
bracht, noodïgde de landvoogd dadelijk de
diensten uit, na te gaan in hoeverre een
beperking der telefoons mogelijk is zonder
dat de landsdienst daardoor schade he
komt, terwijl verzocht werd voor 1 April
advies te geven op het voorstel, dat de
dienst'elefoons ten deele door betrokkenen
betaald worden.
Ond#rw(jsstudIe.
Uit De Loc.:
Ook in ons blad zijn meermalen Indi
sche jongelui aangespoord de onderwijzers
studie te volgen. Het verheugt ons dan
ook dat blijkens mededeeling in Onze Stem,
het orgaan van het I. E. V., zich voor het
examen voor opleiding tot onderwijzer in
Nederland opgegeven hebben 38 Indo-jonge-
lieden, waarvan helaas één werd afgekeurd
één zich terugtrok en vijf niet in aanmer
king konden komen, zoodat thans over
blijven 31 adspiranten.
Onze Stem zegt, dat dit inderdaad een
fraai resultaat is en het spreekt een woord
van dank uit jegens het departement van
onderwijs, dat een verreikende tegemoet
komendheid aan den dag legde t a. v. de
nakomers, dus van hen, die zich later
opgegeven hebben dan 'den eenmaal vast-
gestelden datum.
Rampokkcrs.
In de afgeloopen week, aldus het Bat
Nbl. van 15 Maart, werden door de mare
chaussee te Bekassi en de gewestelijke re
cherche in het district Tiibaroessa zes ram-
pokkeis aangehouden, verdacht van Verschil
lende xampokpartijen te Mr. Cornelis- en
Eiawang. Onder hen bevond zich o. a.
de langgezochte rampokker Gepoek van
Kampong Pasir Koentji.
Allen bekenden volmondig. In beslag wer-
aen genomen 1 parabellum- en 1 brow
ning-revolver, die aan den in don nacht
van 2 op 3 Maart doodgeschoten ram-
pokaanvoerder Samin behoorden.
Douanen-fraude.
Be recherche heeft huiszoeking gedaan
bij' een der douane-ambtenaren, die onder
In de Knk's'terw^k, "zal" op nader te be-J verdenking vandiefstal in preventieve becb-
palen plaats en datum een vergadering be
legd worden tot vaststelling van statuien,
werkprogram, enz., en ter verkiezing van
een definitief bestuur.
Aan de universiteit te Freiburg (Zwit
serland; is benoemd tot hoogleeraar in de
wbkunde, dr. J. G. van der Corput, thans
assistent van prof. Dorjoy, hoogleeraar in
de wiskunde te Utrecht.
Gemengd Nieuws.
Hun laatste rustplaats.
Op de aigemeene begraafplaats te Vlis-
singen zijn gisteren de lijken, van 5 En-
gelsche krijgsbeden, die in den oorlog op
Scbouwen zijn aangespoeld en daar voor
loopig ter aarde besteld, bijgezet op dat
deel van bet kerkhof waar reeds een veer
tig Geaikeerde militairen rusten bij bet
-voor ben verdeden jaar opgerichte monu
ment i 1 1
De bortng te Bocholtz.
Be boring der Rijksopsporing van Delf
stoffen te Bocholtz bij Simpelveld, waar
van kort geleden bericht werd, dat op t7t
M. d.epte een goed ontginbare steenkool
laag werd aangetroffen, beeft hij 189 M
diépte weer kool aangeboord. De laag bij
171 M. diepte was een regelmatige mooie
dikke koollaag van 108 a 112 c.M. dikte,
welk soort lagen het gunst gste zijn voor
ontginning. Be helling van de laag be
droeg circa 25 graden, welke ook in ver
band met ontginning zeer gunstig is.
De bij 189 M. diepte aangetroffen kool
is niét in geheel normale ligging gevon
den. Zij werd aangetroffen in gedeeltelijk
gestoord gesteente, waaraan een plaatse
lijke helling van circa 50 graden kon
geconstateerd worden. Aan deze storings
verschijnselen is het toe te schrijven, dat
een abnormale dikte van circa 7 M. steen
kool (j'ulste 7.74 M.) gevonden werd. Van
welken aard deze verschijnselen zijn zal
t dé voortze t'ng der boring waarschijnlijk
kunnen leeren. In elk geval is uit verschil
lende aandu.dingen met zekerheid te be
sluiten, dat hier een zeer dikke kolen-
laag van enkele meTers dikte, dus nog
beter dan de vorige, aangetroffen werd.
De boring staat in het gebied welke
niet in concessie gegeven werd en niet
voor het Staatsmijn veld gereserveerd is,
doch de grenzen van bet Staatsmijnveld
en van de concessie Sophia (mijn Willem
Sóphia) liggen zeer dicht bij, zoodat voor
beide velden het aantreffen van desa la-
renis is gesteld. Hij hehoort tot de groep
van. ambtenaren, die betrokken is bij de
tweede serie van douanefraudes, de ontdek
king waarvan ingeluid weid met de ar
reatatie van Ktofer, en die verder leidde
rol de aanhouding van de ambtenaren Law;
en Wouters.
Be recherche heeft bij deze huiszoeking
een goeden slag geslagen. Zij bracht een zoo
goed als complete uitstalling van een goed-
ingericht magazijn te voorschijn.
De recherche tracht thans aan de firma's,
aan wie de achterhaalde goederen recht
matig toebehooren, op te sporen, hetgeen
ongetwijfeld niet zulk een gemakkelijke taak
is, aangezien blijkens de beschikbare aan
wijzingen de diefstallen gedurende een ge-
numen tijd zijn gepleegd, terwijl schijn
baar daarvan niets uitlekte.
JEaiilissein enten.
M. Ph, Spier, Den Haag. Rechter-comm.
mr. E. Jellinghaus; curator: mr. J. G.
Bergsma.
Mej. A. M. Berenbak, Beu Haag. Rech
ter-eomm.mr. C. J. J. de Joncheere; cu
rator: mej. mr. A. G. Franr;ois.
J. v. d. Meijde, Amsterdam. Rechter-
comm.: mr. P. van Regleren Altena; cura
tor: mr. S. Bromberg.
G F. von Meijenfeldt, koopman in hor
loges engros, Amsterdam. Rechter-comm.
mr. P. van Regleren Altena; curator: mr.
E. J. Korthals Altes Jr.
H. M. M. Thofe, Hilversum'. Rechter-
comm.mr. P. van Regteren Altena; cu
rator: mr. P. H. F. v. Vloten, Amsterdam.
B. Du.n, koopman, laakt bekende woon
plaats Amsterdam. Rechter-comm.: mr. P.
van Regteren Altena; curator: mr. P. A.
Voute,
S. Koperberg, te Amsterdam. Rechter-
comm.: mr. P. van Regteren Altena; cu
rator: mr. E. Vogels.
A van Mugden, koopman, handelende
onder den naam A. van Muijden en Zonen.
Amsterdam. Rechter-comm.mr, P. van
Regteren Altena; curator: mr. G. F.Haase.
Be N. Venn. Scheepvaart Maatschappij
Koningin Wilheimina, Ben Haag. Rechter
comm.: jhr. mr. H. 6. Feith; curator: mr.
H. Veens tra.
Uitgesproken:
H. Boelen, metaalbewerker, Amsterdam
R.-c.mr. J. Wiarda; cur.mr. W. C.
van Houven.
G. WL Sellink, landbouwer, Haard onder
van der Eist, curator mr. !Hi. Wj Joidens,
Aalten. Rechter-commissaris mr. ibipkens
Deventer.
Mej. T. Kappe, zonder bekoop, Eip- Rech
ter-commissaris mr. W- Umxnels, curator
gen van belang is. Over de uitbrreiding
van de lagen in andere richting is voer- j jhr. mr. G M O van Nispen tot Sevenaer,
-loopig nog weinig te vermoeden. 'e-ffifertogenbosch.
J. Turlings, vergunninghouder, Oss. Redh-
ter-commissaris mr, Wi. Ummels, curator
mr. J. Camps, 'siflfertogenbosch
J. van IHteijningen, Woelden, iiiechk-r-com-
missaris mr. E. iiluvelaar, curator mr P
II'. Veis en, Woerden.
A. Th Kilsdonk, fabrikant, Loosdredht
Rechter-commissaris mr. E. Uhvelaar, cu
rator mr. C. Vervoorn, Utrecht
Mr. Uitslag, winkelier in suikerwerken
Almelo. Rechter-commissaris mr. A C
Leendertz, curator mr. IH. G Vet!:. Al
melo.
E. Licht, koopman in kaas en viscih
Apeldoorn. Rechter-coinmissaris mr. J !lï
de Vries, curator mr. J. J Uijtwerf Ster
ling, Apeldoorn.
Wred. C. van Dongen, handelende in fou-
rage, Raamsdonksveer. Rech'er-commissa
ris mr. Ch. Roebroeck, curator mr Jos
Maeijer. Breda.
L. Wetzels, koopman, Iverkteuift Onder-
speckholz, Rechter-commissaris dr. Fr
Janssen, curator ,dx. M. L G Schous,
Maastricht
W. G. Kuppens, landbouwer, Horssen
Rechter-comniissans mr. Kortonhout van
der Sluijs, curator mr. J. J Tilanus, Tiel
J. Tempen, landbouwer, Geeserveld, gem.
Oosterhesselen. Rechter-commissaris mr. G
M. Doornbos, curator mr. W C Roeken,
Emmen.
J. Kan, graanhandelaar, Nieuw-Ruinen,
gem. Borger. Itechtar-commissans en cu
rator als voren.
L. G. L Feirabend, kassier ein commis
sionair in effecten, handelende onder de
firma Feirabend en Co., Dordrecht. Rech
ter-commissaris mr. R. de Gaaij Forman,
curator mr. A. A -Moll, Dordrecht
M. van Veggel, Nijmegen. Rechter-com
missaris mr. J. ilï M v. d. Grinten, cu
rator mr. L M Ch Banning, Nijmcgeni
M- de llf-ond, koopman te Amsterdam.
Rechter-commissaris mr. R. M de Vos,
curator mr. Leo Rolak.
'Opgehev en:
R. RHiizinga, Utrecht
S. Roeper, te Amsterdam.
I. Scholte te Amsterdam.
G ei ndigd:
M. Meulders-van der Ven, vroeger koop
man te (Htoensbroek, thans mijnwerker te
Eteerlen (Passart), Nieuwenhage.
SH'. J. Shekel, koopman, Siitard
E. Licht, koopman in kaas en viscih,
Apeldoorn.
Wijlen J. van üFeeswijk, vroeger snid,
te Someren, later gewoond hebbende te
Helmond.
J. de Vos, winkelier en. schildersk'rlecht,
Oostenvolde.
L. Zmderveld te
E. Kieneker te
(Nadruk verhalen).
Ik stond in He machinekamer van de
boot; boven mijn hoofd, b iji't traliewerk
zag ik den 'likken kop van den mann met
den poetsdoek pn. den zwabber; de drup
pels oliewater tikbelden, meer of mmder
in aantal, af van zijn stokdwed, al naar
mate het pchip op en neer deindje.
IHij stond een oogenblik tegen zijn stok
geleund en toen hij mijn Blik opving, gaf
mj mij een teeken m de richting van
„fomp", den olieman- van beneden, wiens
bezigheid hem dicht bij den luchtkoker
bracht, waar ik oevallitg aan stond te ha
meren. Ik wist precies wat Ik zou zien en
tochik keek. „Snip" greep weer eens
naar -de leuning, het gericht met 't scherpe
profiel lijkbleek in het schijnsel der electri-
sehe lampen, en in de houding van iemand
de zee-offerende, gebogen over een grauw
tinnen meubel, dat hri met rijn vettige
linkerhand vasthield. En naarmate hij mce-
zwiepte met de onverwachte bewegingen
van 't schip, zwollen de aderen onder de
olie-huid van zijn magere hand op de leu
ning; zijn blauwe kiel ging me tde bewegin
gen van het lichaam mede. Eindelijk richtte
hij den blik naar omhoog en keek naar mij
met 'n knipoogje.
,'0m de twnnig minuten, zoo zeker als
nklok,'1 zei hij, met 'nlonk, die voor ,n
grijns moest doorgaan.
,Je eerste peis?" vroeg,ik, terwijl ik
met hameren ophield.
,Neeik ben al vier jaar lang op zee,
en altijd heb ik 'tde eerste vijf dagen van
elke reis te pakken en kan ik niet buiten
daten hij wees op het tinnen meubel
„Is 'tniet een ellendig iets voor 'n man
om daarmee geplaagd te worden, dat te
moeten verduren?ajuus, daar hoorde
ik het signaal.
IHiij gree pnaar zijn oliekan en haastte
zich naar stuurboord.
„Waarom ga je dan niet weg?" riep
ik hem achterna, maar wat ik ais antwoord
ontving, was de glans van een twieelen
grijns en het schemeren van een blauw-ge-
mouwden arm boven een reservoir.
Ik zei fw&s verplicht mij nu bij mijn 'werk
te bepalen en me te wurmen in den lucht
koker, en terwijl ik me als 'n hond in de
nauwe opening wrong, sloeg ik nog even
tegen den kant door de verraderlijke slin
geringen van 't schip. Het weer was zoo
har, dat zelfs de zenuwen van ingenieurs
van streek zouden raken. De boot trachtte
zich door de wilde zee baan te breken.
Maar San Francisco zou stelllig toch met
n dag vertraging bereikt worden, zonder
dat de ondervonden tegenspoeden zouden
gelden éls excuus b ijd© maatschappij.
Uit mijn verwarmden cylinder kon ik het
breede bakkes van Tony zien, die met de
hand op den hefboom Maar stond dien om
te gooien, zoodra de kop van 't schip te
hoog boven 't water uitstak. De machines
stonden reeds op halve kracht, maar het
stamepn van 't schip bleef geweldig.
„Geen „Frisco" vóór Donderdag", riep
Snip me toe op weg naar de ladder, r
Toen ik met mijn karwei klaar was,
„Voel je je nu weer in orde?" vroeg- ik,
„Ja, dat gaat; meestal den vierden oi
vijfden dag."
„Maar waarom zoek je geen werk aan
land?'
,,'tls niet poo gemakkelijk om de zee
vaarwel te peggenals u zoudt denken
Fk heb 't geprobeerd. Vorig jaar was ik
nege nlmaanden aan wal en zocht er naar
werk, maar 'tlukte niet. Er was altijd
iets, 'n kleinigheid, maar dat todh voldoen
de was om me kwaad te maken, zoodat
ik ten slotte toch weer scheep ging, oak em
haar te .voldoen."
„Te voldoen, jvie?"
„Nou, de zee natuurlijk. Die mag me,
maar ze behandelt me niet eerlijk."
IHij spoog over de verschansing.
„Kijk nou eens naar mij, vijf dagen van
de vaart ziek. Kan een man dat uithouden?
Kijk me nou eens aan
Ik deed 't. Ik weet niet hoe lang hij den
bijnaam van Snip reeds droeg, maar die
scheen me juist gekozen. Zijn lange neus,
die aan een mes deed denken, stak van
onder het smalle voorhoofd over een krm-
gebogen mond met dunne lippen en over
een wijkende kin als een snavel uitstekend.
Zijn vel was vaal, bijna wit; twee knoo-
epn van rijn hemd stonden open en men
zag hoe zijn borst geler was dan het vei
van zijn gericht. Zijn ceintuur hing hem
los, afgezakt om et middel en zijn met
olie besmeurde broek viel neer op 'n paar
schoenen grijs en zacht als handschoenen,
van de olie gedrenkt.
„Waarom ging je naar zee?" vroeg ik
Zijn oogen knepen spotbend toe,
„Waarom blaast de wind?" antwoord
de hij.
„Je ging jong aan boord?"
„Zestien was ik. Ik had et altijd naar
veilangd, maar vader hield me terug. Hij
was zelf een oude zeeman. Maar toen hij
gestorven was, nam ik mijn draai, leende
vijf en twintig dollar van mijn broer en
scheepte mij als olieman aan boord van
den „Isis" in."
„En ben je er sedert altijd bij gebleven
„Na den eersten tocht liet ik de zee
voor wat ze is, maar ik kon het aan wal
niet uithouden; ik kon het niet „zij'
wou me niet loslatendaarom pro
beerde ik het maar opnieuw. Ze lachten
me uit, de meeste lui en ze zetten me
aan het werk zonder ophouden... en ziek...
lieve tijd, wat heb ik soms gesnaJfct naar
de verdraaide bel, die me eindelijk zou
bevrijden. Ik was blij, toen we aan land
kwamen. Na den tocht, trachtte mijn broer
werk voor me te vinden in „Frisco", maai
het gaf niets. Ik keerde toch weer terug,
ditmaal op een schip met een machine
als een koffiepot En het was weer de
oude geschiedenis
„Is je broer ook zeeman?"
„Neen, sjouwerman. Daarom leende hij
mij het geld, hij is eT zelf nooit bij ge
weest Hij heeft alleen maar de beman
ning aan boord zien gaan, als hij dertig
uur lang goederen aansjouwde. Hij dacht,
dat het heel gemakkelijk werken was. En
drommels, ja, het is gemakkelijk voor vele
kerels, maar die zijn anders gemaakt dan
ik. Velen van hen kunnen zich' ook weer
vrij maken als ze dit begeeren. Ik zal n
eens vertellen hoe ik "den laatsten keer
de zee verlaten heb. Ik kreeg een be
trekking in een garage. Het was een plot
selinge breuk tusschen haar en mij. Zij,
de oude, hield niet op met mij te pesten.
Het scheen me toe, of ik in den nacht
liaaa- hoorde rommelen, zooals rij adem
schiep, zacht en regelmatig, en ik lag
uren wakker en ik dacht aan de eilanden
en aan de zee als ze blauw is en wil
en glad. Altijd dacht ik aan haar. En
ik miste de piklucht van het dek, in mijn
kamer bij het op en neerloopen
Jij dwaas," placht ik tegen mezelf te
zeggen; „nu heb je een goie betrekking,
waarom blijf je nu niet, waar je bent?"
Toen liep ik langs de dokken op mijn
weg naar mijn werk. Ik mocht altijd graag
kijken naar de Australische booten. Ik
weet niet waarom; alleen dan, omdat rij
over de zee gaan, die blauw is en wit
en glad Hemel, hoe jaloeïsch was ik op
de bemanning. Ik had Re gewoonte om
inijn schaftuur 's middags bij de werven
door te 'mengen. „Die schuit komt uit
Sidney te V' wees ik mezelf aan. Hoe
graag had c haar even aangeraakt, maar
ze lag te ver-af gemeerd.
En ik jnoest weer terug naar mijn
werkplaats en er vele uren blijven, altijd
op een en dezelfde plek. „Ik ga weg,
wat dondersik ga," placht ik tegen
mezelf te zeggen, maar ik wist altijd wa
er dan zou gebeuren als ik ging. „Zij"
hield maar aan met te lokken, mij te vér
leiden en mij uit te lachen, telkens als
ik mij weer keerde naar haar duivelsch
mooie gezicht en ik verbeeldde me dat
ik haar liefhad en 'rij mij terug had...
Ja, en zij heeft me terug ook," voegde
hij 'er jia een pauze aan toe, „en dat
is de reden waarom ik weer naar zee ben
gegaan."
Hij grijnsde me aan, terwijl hij het hoofd
zijdelings boog. Ik heb die uitdrukking een
lonk genoemd, maar het was een lonk
zonder vroolijken glans; bitterheid, gram
schap lag er in om het noodlot, dat hem
had geplaatst, daar, waar hij nu eenmaal
was en waaivan hij zich 'duidelijk reken
schap gaf ook nog.
Het grommen van een geslagen hond
doet soms denken aan zoo'n. gsrijns.
„Ajuus, ik ga naar binnen," zei hij en
keerde zich van* mij aif. Ik zag hoe over
zijn gezicht een wonderlijk licht lag, alsof
er achter die oogen nog heel wat ge
dachten joegen.
Gedurende de eerstvolgende dagen spra
ken Snip en ik elkaar weinig. Hij knikte
mij toe en ik knikte terug, als we 's mor
gens aan ons werk togen'. Hij' grinnikte
met iets van heusche pret, toen het bleek,
dat we San Francisco met eerder "dan
Donderdagavond zouden bereiken' en hij
scheen wonderlik voldaan, toen wij
begeerig boven eens 'n vollen blik oVor de
golven te slaan, zag ik Sni pweer. De zee 's avonds laat aanlegden óm nog door den
was iets .kalmer geworden, maar het witte 1 dokter te worden gekeurd voor de qua-
schuim der golven sloeg ovetr ons heen. rantaine.
Die lachen ons nog uit aak" zei Snip Ik zag Snip den volgenden moTgen
kwaad en spoog naar de golven. slechts heel even, juist voldoende opa hem
goedendag te.zeggen. Maar hij was w
figuur niet naar om spoedig te
vergeten. Toch duurde 't volle drie
den, voordat ik hem terug zag 0i>
veerboot Hij lachte bijna, vroolijk, toen hK
mijn verbazing opmerkte. J
Ik ben vrij," deelde hij Inij triomfan-
telijk mee, terwijl hrj aan zijn stijf board»
trok, „en wat nog meer wil zezeer,
ik ben getrouwd."
In Jjet eerste oogenblik kon ik alleen
maar mijn verrassing 'uiten en hem felid
teeren. Ik had nooit kunnen denken dat
kleeren en eenige maanden gezond leven
een leehjken man zoo konden opknapnen
Maai' eindelijk overwon ik mijn verbaz™
en vroeg hem naar alles wat zijn éer
soonlijk leven betrof. Met vuur vertelde
hij mij, dat zijn vrouw typiste waa aan
de garage, waar hij werkte. Hij had haar
gekend gedurende de periode van werk
waarop zijn laatste tenighuhkeren naar dé
zee was gevolgd en de herinnering aan
haar was onverbleekt gebleven de laat
sle maanden in de machinekamer.
„Zij was het, die mij er toe overhaalde
de zee vaarwel te zeggen," legde hij uit'
„toen ik haar, na een reis weer aan land
aantrof. Het was de reis, die u ook deed
Ik vertelde haai-, dat het niets zou geven,
maar- zij hield aan en ten slotte deed ik
wat rij wilde dat ik deed. Twee weken
later trouwde ik haarik wou dat
u met ine mee kon gaan om kennis te
maken; we wonen wat buiten."
Laar ik niets te doen had en niet weinig
belangstelling koesterde in Snip's loopbaan,
was ik dadelijk besloten met hem meé
te gaan. En terwijl we naast elkaar 0p
een bus zaten, vertelde hij me, hoe goed
hij ervoor stond in de garage, hoe men
hem mooie vooruitzichten voorspiegelde
nu liij een zoo flink werkman bleek té
zijn En hoe Jessie ook nog aan de zaak
verbonden bleef, totdat er genoeg verdiend
werd
We verlieten den wagen en Snip toonde
mij de woning.
„Wij wonen op de derde verdieping,"
kondigde hij aan, „het is niet ver van onze
garage. Ook hebben we een mooi uitzicht
hier over de dokken, vanuit het keuken
raam."
Jessie opende de deur en glimlachend
naar Snip, die zij niet uit het oog ver
loor, liet ze ons Binnengaan. Het was een
klein persoontje, dit'vrouwtje, dat een mar.
aan de zee ontstolen had; klein en ma
ger, met een vraag in de oogen, alsof zij
tevergeefs trachtte de oorzaak der dingen
te hegrijpen. Toen we kennis hadden ge
maakt, maakte ze een beweging als wilde
zij heengaan, maar een paap woorden van
Snip en een behoorlijke waardeering mij
nerzijds over hun woning, deden haax blij
ven. En binnen enkele seconden babbel ie
zij' druk mee, terwijl ze niet afliet met
een vraag in haar oogen de goedkeuring
van Snip op te vangen.
,,'t Is nu zooveel beter hiep voor Alfred
dan het leven op die akelige boot," praatte
ze door; „hij heeft "het Mer zoo gezellig
en heeft toekomst in de garage. Is het
niet veel beter voor een man vast werk
te hebben dan dat onzekere omzwerven?"
En daarna, na een blik met haar glim
lachenden echtgenoot gewisseld te hebben,-
drong zij aan, dat ik ook de keuken en het
uitzicht zou bewonderen.
Yanuit het venster was de haai zicht
baar, en vlakbij het silhouet van de groole
weri, met ernaast de masten van eeu
Engelschen driemaster.
„Ze laden er geisl,' legde Snip me
even in het voorbijgaan uit.
„Is het hier niet aardig vroeg Jessie,
bij het teruggaan naar de kamer; en toen
ik. hen verliet, stonden zij arm in arm
in de deur, en vroegen me dringend hen'
weer eens te bezoeken.
Maar mijn zaken namen mij de eerste
weken zoo zeer in beslag, dat de her
innering aan Snip en zijn vrouw allengs
op den achtergrond geraakte.
Op een goeien moPgen echter, toen ik
haastig de Stocktonstraat doorliep, hoorde
'k mij bij mijn naam roepen en opziende
zag ik Jessie met een vel papier in haar
hand voor de deur van een garage staan;
Uiterlijk was ze nauwelijks verandeid, alleen
haar oqgen schenen mij hog vragender'
dan vroeger.
„U heeft er zeker niets van gehoord?"
vroeg zij na een haastigen groet en toen
zrj zag, dat ik onwetend was, zei ze: 1
„Alfred is vertrokken."
„Vertrokken? Toch niet terug naar zee?"
„Jaop die zelfde Engelsche schuit,*
welke u vanuit ons raam kon zien. HJ
vertrok juist een week nadat u ons had
opgezocht."
„Maar voor hoe lang, en wat heeft hij
gezegd
Ik vreesde, dat ze ging schreien, maar
zij beheerschte zich en zei haastig;
„Ik weet er niets van. Ik begrijp mris
van dit alles. Hij had het zoo goed.
zei zelf, dat hij het nog nooit zoa goed
had gehad. Maar hij ging toch Ik lette
wel op, dat hij heel veel uit het keuken
raam naar "huiten staarde en op zekeren
dag heb ik hem daarover aangesproken.
Maar toen lachte hrj me uit en zei, dat
het alles „in orde" was."
Zij hield een oogenblik op en slikte.
„Op een dag kwam hij vroeg thuis en
was zenuwachtig. Hij deed biets dan ijs
beren, sprak geen woord, maar opeens
komt hij op me af, omhelst me woest en
zegt, dat hij me innig liefheeft. Den vol-
genden morgen was hij weg en in een -
brief, dien hij achterliet, was de ,naaiffi-.
van de boot vermeid en ook dat ik hem
niet terug moest verwachten. Maar waax--^-
om is hij gegaan? Had hij niet vast werk,-
volop eten,i enDenkt u dat hij
van een ander dan van mij houdt?'
Haar oogen hadden weer dien verlegen, c
vragenden blik, en stonden nu vol tranen.^
Toen we elkaaP verlieten, zag ik, boe to
haar best deed iets te begrijpen van wat c
ze absoluut onbekwaam' was te bevatten-^
En op mijn wandeling terug, kon
niet nalaten aan Spip te denken, zooais »-
ik hem het eerst had leeren "kennen V;1
Ziek en zwervende. I t
■*- - I .nvMn .IS Tin L n L n r. m! ll-rti W A nnnnr.
