TWINTIG JAAR.
Mast en Wetenscliap.
Ctemcngd Hienwau
-*«
- to-
uiteenzet hei aandeel dat Nederland nan
dB T.C.A.R-, hetoft gehad De schrijver be.
antivocerrft do vraag of desa tentoonstelling
aan do algemeen gestelde verwachtingen
beeft voldaan, ontkennend. Doch wel is
tijdens do I.C.A.R bmezen dat do Ne-
cfraiands» he vliegers a oor geen bintenlai 1
sriie behoeven onder te doen, terwijl, lank
zij de IC.AR. in wijden kring d> aan
dacht is gevestigd op de mooie mime lucht
haven. van Rotterdam
De heer AA*. Graadt van Roggen geeft
eon nabetrachting op de 7de Noderlandscho
Jaarbeurs en behandelt in het bijzonder
de deelneming van Nederland in zijn ar
tikel: „Het Nederlandsch element op de
Nederiandschö Jaarbeurs, waarin hij con
stateert, dat deze Jaarbeurs de kleinste is
geweest die in Utrecht tot nu toe is ge
houden oetn gevolg van de tijdsomstan
digheden en helaas veroorzaakt door den
splijtzwam, die zich ook van het Noder
landscho Jaarhenxswezen heeft meesterge
maakt. Als resultaat vermeldt de schnj.
ver echter dat te midden van de neerslach
tigheid waarm de Nederlandsche Industrie
en handel vtrkeeren, de 7de Nederlandsche
Jaarbeurs een verrassende opleving heeft
gebracht, een blijmoedige stemming en de
bemoedigende hoop op nieuwe lelaties.
Do schrijver stelt ten slotte de vraag o£
op en rondom de Utrechtsche Jaar-
^beurs voor de A'creeniging „Nederlandsch
-Fabrikaat" met een prachtig arbeidsveld
openligt.
,,Eenige gegevens over Vakonderwijs",
bevat het slot van het zoo belangwekkend
overzicht over het Nederlandsche vak-on
derwijs met een beschrijving op welke wijze
het hoog er technisch onderwijs hier te lande
is ingericht
Do bijdrage: „De Nijverheid in en om
Eindhoven", geeft een vervolg op het vlot
geschreven overzicht van de belangrijkheid
van dit centrum van vaderlandsche
industrie.
Ten slotte vermelden wij nog de a-a1,
trekkelyke rubrieken „Van alles Wat" en
„Van en voor de Vrouw", terwijl de ver.
schillende officieele rubrieken zooals Het
Contrölemerk Arbeidsbemiddeling, export
rubriek, enz, de aandacht van den lezer
kragen."
Jubileum Andrê Spoor.
Do heer Ahdré Spoor, die dezer dagen
zijn 40-jarig jubileum als musicus viert,
zal Donderdag 19 October in „Pulchra
Studio" te 's-Gravenhage, 's middags van
.55 uur receptie houden voor zijn leer
lingen en vrienden.
es
W'
'gfto
De -verlichte verkeersagent
Donderdagavond heeft de lichtende ver.
keersagent van 6 tot S uur op de ffee-
fetebrug bij het Bezuidenhout te 's-Graven-
hage gestaan. De heer J. H. C Wallaart,
van het Installatiebureau op het Alexan-
derplem 16, die het toestelletje bedacht
heeft, heeft inmiddels den kwikschakelaar,
welke den eersten avond niet voldeed, ver.
vangen door een vingercontact De ver
keersagent krijgt nn om wijs- en middel
vinger .veertjes, als van een vulpenhouder.
Hoeft hij geen teekens te geven, dau houdt
hij zijn vingers eenvoudig van elkaar. Zoo
dra d© veertjes elkaar raken is er contact,
en branden de vier lampjes, in de mouw
van den agent, waardoor de witte hand.
schoen verlicht wordt.
Ho© do agent zijn hand het best kan
houden, en hoe lang hij contact moet ma
ken is eenvoudig een kwestie van oefening
De accumulatoren zijn reeds in Duitsch-
lanèt besteld. Ben polsband met lampjes
Vervaardigt de beer AVallaart zelf. Op
enkele politiebureau, waar eem'ge posten
hij in de buurt staan, zooals op de
Nieuwe Haven, komt een Hst met reserve-
accumulatoren. De volgende posten znüen
1 November van 48 verlicht zijn Rijn
straat, Heerenbrug, Lange Poten, Prinses-
straat, Spui, Anna Paulownasiraat, Loos-
duinsche brug en Stationsweg.
Er wordt nog overwogen 's avonds, als
de schouwburgen uitgaan, enkele posten,
zooals dier op de Heerenbrug, ook te be
zetten. Ze zullen dan natuurlijk ook
hchtend zijn.
Konden de nacbtwachts uit den goeien
ouwen tijd! onze verlichte verkeersagenten
maar .eens' zien!
Beroofd.
Een varensgezel bemerkte gisternacht,
dat hij op de kamer van een vrouw aan
dfe Gedempte Binnenrotte te Rotterdam
was beroofd' van twee bankbiljetten van
- f 60. Toen hij zijn verontwaardiging teken-
1 nea gaf, kreeg hij' van die vrouw één bank
biljet terug. Zij sprong daarna uit een
kaam op straat en verdween, nadat zij,
- zooals de varensgezel zag, het tweede bank-
Mljet aan een andere vrouw had over.
handïgd. Be varensgezel wilde van deze
vrouw het bankbiljet terug hebben, doch
zij en een man gingen hem te lijf, sloegen
hem op het hoofd en het gelaat en ver-
dwenen vervolgens. Bedden zijn later in
den, nacht aangehouden. Het verdwenen
L, bankbiljet van 60 is niet teruggevonden
kj Aanrijding.
Do>- r onoplettendheid van den chauffeur
DÏIs op dien Nieuwen Binnenweg te Rodett
?''.''daxu' een auto tegen een stilstaand en mo-
t torwagen van de eleci rische tram gere-
D .den. Be auto is belangrijk beschadigd, en
'de beer C. N. J. H. uit Delft, die er in
_|to*zat, is boren bet rechteroog verwond';" hij
jAPjlwörd ia het ziekenhuis verbonden.
gf "to f Gevallen.
bouwvakarbeider J. van der V. is in
flJfetoBeer KdrStantstraat te Rotterdam uit
redd tweede verdieping van een in aanbouwt
d huis gevallen. Met een. gebroken sche-
zwahe inwendige kwetsuren is de"
SSogriongs man, naak het ziekenhuis ge.
'^hfcDZijn toestand' "is zorgwekkend,
C. L. H is aan de Lekhaven te
Rotterdam van een spoorwagen gevallen.
AVet een bokken- en schedelbreuk is de
mail ia het ziekenhuis opgenomen.
Op het hoofd qitioffen
Op liet terrein, van de Rotteïdamseho
Droogdokmaatschappij aan do Bovein Ileij.
plaat te Rotterdam is de werkman Th
T. door eon vallende pijp op hot hoofd ge
troffen. Met een gebroken schedel is hij
naar het ziekenhuis gebracht.
Hei kastekort bi) iV. V. Ohefibriek
Tymstra.
De Naamlooze Atennootschap Oltefahrio-
keu Tijmstra t© Kalium meldt, dat het
bericht, als zou bij de voorgekomen on
regelmatigheden bij haar een kastekort van
f 200.000 zijn ontdekt, gïootcndeels over
dreven is.
IJdelheid der ijdelheaen.
Er werd een bekend Hagenaar begiaien
vertelt, het \rad., en een onzer vetrelagge-
aers vertegenwoordigde er de pers bij.
Na do plechtigheid informeerde tuj bij
v evschülende menschea naar de namen der
sprekers Een der aanwezigen, die in de
gaten had gekregen, dat er iemand van de
peis was, ster ende op hem toe, stelde zicih
voor, maar maakt© den verslaggever niet
wijzer, daar ook hij de namen niet jwist.
De heel- X. liet het er met bij, maar ging
op kondschap uit, zonder resultaat evenwel,
Hij deed zeer geheimzinnig 'Hij wilde
per se, dat de verslaggever een sigailat van
hem zou opsteken. Yegv'olgens vertelde hij
op Lmsterenden toon:
„Ja, mijnheer, ziet n, ik zon ook [wel
gcspToken hebben, maar eh, ik dolst niet
goéd, want'het is de gewoonte, dat men
eerst permissie aan de familie vjraagt. Ziet
u. ilc heb den overledene nog heel goed
gekend en ik zou zoo graag gesproken
hebben Ik spreek dikwijlsu zult me wel
eens gehoord hebben
Jammer geuoeg had. de Verslaggever den
goeden man nog nooit gehoord.
„Maar ik lieh toch nog een palmtakje op
het graf gelegd," fluisterde hij, eu nam
den v ers'aggever nu mee buiten het bek,
hem steeds vasthoudende, bang, dat hij
hem kwijt zou taken. En h'u kwam het
groot© woord er uit:
„Zoudt u mij ook met in de courant
willen zetten?" Vroeg hij op een nog fluis-
terender toon dan Zoo even, „bijvoorbeeld
dat ik, ehern, een palmtakje op het graf
heb gelegd, ehem, en ook wel had willen
spreken, maar
0, ijdelheid der ijdelheden.
Knoeien met banderolles
Naar aanleiding vian de berichten in de
pers over 't verhandelen en om de siga
ren plakken van reeds gebruikte banden
rolles teneinde aldus de tabaksbelasting te
ontduiken, heeft een medewerker van de
Msb. te bevoegder plaatse geïnformeerd,
welke maatregelen tegen deze knoeierij zul
len worden genomen!. 1
Men wees er op, dat de Tabakswet
reeds hierin voorziet. Artikel 64 dier wet
bepaalt, dat Hf, die opzettelijk gebruikte
zegels (bandenrolles) te koop aalnbiedt, af-
le\ ert of verkoopt, gestraft zal worden met
dne jaar gevangenisstraf. De overtreder kan
er dus niet met een enkdie boete afkomen.
Verder Jjepaalt art. 45 Van de Tabakswet,
dat reeds het in den winkel Voorhanden
hebben van gebruikte zegels strafbaar is.
De boete daarvoor bedraagt ten minste
f 100 tot ten hoogste f 1000.
AATanneer de koopers en verhandelaars
van gebruikte banderolles zich deze straf-
bepaangen herinneren, zullen ze zich Wel
tweemaal bedenken, Voordat zij voor een
in verhouding Heme ,wj nst zulk een groot
risico wallen beloopen.
Toen de Tabakswet pas in werking was.
heeft men wegens onbekendheid dter be.
Irokkenen met deze nieuwe wet, het toe
zicht op de naleving ervan niet zoo heel
schelp uitgeoefend.
Thans is hierin echter Verandering ge
bracht; de ambtenaren hebben opdracht
gekregen nauwlettend op de naleving der
Tabakswet toe te zien en bij overtreding
procesverbaal op te maken Zoo zijn reeds
eemge processen verbaal opgemaakt Wegens
het verkoopen en afleveren van gebruikt©
bandenrolles. Ook zal er tegen het Ver
handelen. Van gebruikte bandenrolles op *t
Alja'eriooplein te Amsterdamkrachtig wor
den opgetreden. Men Verwacht dan ook,
dat de gesignaleerde knoeierij spoedig uit
de wereld zal zijn.
Uitlotingen.
LOTEN BRUSSEL VAN 1905.
Trekking van 1 Sept. 1922.
De hoofdprijzen zijn gevallen op de volgen
de nummers:
S. 49272 n. 12, uitbetaalbaar met fr. 10.000.
S. 37960 n. 1, uitbetaalbaar met fr. 2.500.
S. 93929 n. 22, uitbetaalbaar met fr. 1.000.
S. 9933 n. 12, uitbetaalbaar met fr. 500.
S. 54028 n. 9, uitbetaalbaar met fr. 500.
Nummers uitbetaalbaar met fr, 150;
154578 10 125796
37605 24 127516
23891 24 8001
46646 5 46646
125796 6 847
135586 16 67308
37389 7 165035
De overige nummers
fr. 110.
HONGAARSCHE ROODE
van 1883.
17
18
19
10
13
4
25
uitbi taalbaar
54028
111177
122921
130429
117554
55188
6
19
25
13
5
11
met
L.RUISLOTEN
Premiën:
Ser.
No. Kr.
Ser.
No.
Kr. Ser.
No.
Kr.
103
73 50
2998
16
100
5227
53
50
301
52 50
3119
14
20000
5294
6
200
356
6 100
3134
98
50
5310
62
100
427
51 50
3386
40
100
5547
91
50
690
54 100
3537
83
100
5603
81
100
911
21 50
3667
7
100
5920
88
1000
'1059
55 100
3759
44
100
6304
45
50
1125
6') 50
3771
27
50
6351
90 1000
1200
45 100
3944
77
50
6535
48
30
1512
f6 100 3951
22
100
6758
98
50
1711
58 100
4086
49
50
6870
16
50
,1772
19 50
4222
69
200
6997
53
100
1786
92 100
4850
6
100
7436
65
100
1973
92 100 5017
87
100 7934
44
50
914 915 1002 1039 1172 1208 1444 1455 1809
2001 2050 2075 2079 2112 2323 2500 2515J3009
3023 3122 3208 3487 3498 3499 3539 3608j3704
3817 3846 3984 4124 4137 4143 429S 4375Ï4420
4702 4740 4805 4885 4943 5009 5071 5076 5108
5344 5403 5460 5489 5492 5972 6161 6164 6213
6316 6502 6696 6722 6782 6789 6941 6981 7234
7318 7359 7382 7504 7689 7768 7863 7914 7925
Met kr. 18 de ovorige nummers, vervat in
bovengemelde seriën.
Betaalbaar 2 October 1922.
LOTEN BRUSSEL VAN 1905.
Trekking van 15 Sept. 1922.
Uitgekomen seriën
300 361 681 S47 1086 2712 6179
8001 9742 9902 99S3 10300 12445 13383
19167 21457 23891 27110 27565 28721 31898
32388 32735 33187 37043 37389 37605 37960
39187 39611 41326 43451 46646 47047 48704
49272 49759 50889 51762 52746 54028 54841
55188 57366 60687 61342 61575 61670 62687
64186 64227 65965 66637 66751 67308 68707
68913 69100 73303 75396 76335 76616 77279
79208 79612 81823 87136 87250 91020 91256
93559 93929 94086 94485 97290 98901 100530
105724 108690 109416 109465 111015 111163
111177 111480 111728 111764 112436 114877
115233 115637 116964 117554 117803 120019
120774 122082 122610 122760 122921 125796
126214 127516 130429 131518 133760 134151
134725 134858 135343 135586 135942 136001
136419 139315 139509 139544 140880 141461
143574 143939 144061 144536 144607 144696
145426 145580 146913 147100 147913 150344
151142 151531 152079 152306 153125 154578
157911 161476 164561 164638 165035 165513
1G60S2 166603 168099 168763
2371 61 50
Ter amortisatie, 81 senën:
20 64 181 197 201 316 322 356 '826
"V£;
rj» v
Vx ;e-
-»v
(Nadruk verboden j
Hett meisje stond heelemaal aan het einde
van de kleine haven, haai' haren, de ein
den van een goedkoop boaaitje en haar
rokken fladderden om haar heen in den
scherpen wind.
AVat iemand 'er voor pteizier in had
daar juist te staan op een kiften Decern
bermorgen, was voor een op zijn gemak
gestelden ouddren man als ik, een raad
sel, dat ik trachtte op te lossen, gaande
de schuine helling' af, de zee tegemoet
„Het zal 'niet anders zijn," overlegde
ik, „dan jeugds oer-Hachtig behagen in
lichamelijke sport"
Een paai' stappen nog, daar zag ik
haar gezichtje, half en profiel, en ik
merkte op, dat zij geen notitie nam van
wind en schuim, maar ernstig-peinzend de
zee inluuide. Een kromming van het pad
nam haar profiel weg. Ik liep haastig
door, totdat ik het haventje had bereikt
en riep toen, nog op verren afstand, luid
keels:
„Pauline."
Zij keelde zich bliksemsnel om en met
een luiden kreet rende zij naar me toe.
Haar gezicht straalde van hoop en vreugde.
Zoodra !zaj mij echter herkende, verdween
de fvreuglde ontstellend duidelijk.
„O, bent u het," zei ze met bevende lip.
„Het Spijt me, kind," zei ik, haar hand
vattend, „maar ik kan er niets aan doen.
Ik gaf er wat voor als- ik iemand, anders
w<as.
Zij barstte in tranen nit. Ik sloeg mijn
arm! om haar heen en drukte haar zacht
tegen me aan, haar sussend en Hapjes
gevend öp onhandige, man-achtige wijze.
Daar ik haar 1 win tig jaar geleden mee
in de wereld had geholpen, mocht ik mij
die vaderlijke privilegiën toestaan.
;bO, doHer," snikte zij, „vergeef het
mij maar. Natuurlijk hen ik "Blij u te
zien. Maar het was de schok. Ik dacht
dat u een geest was. Niemand komt er ooit
naar Rave tot."*
„Nooit?" vroeg ik kalm.
Opnieuw vloeiden de trane-, rijkelijk.
Ik stond tegen den havenmuuï aangeleund
om me een houding te geven en keek
fond, Ravetot-sur-Mer was zeer zeker niet
de plaats om vreemdelingen aan te trek
ken in December. Alles lag er verlaten,
enkele villa's, en alleen uit een oogpunt
van noodzakelijkheid was ik zelf hierheen
gekomen. Paulme en haak afgeleefde min
derwaardige vader waren door armoede
op Ravetot aangewezen, waar zij 's win
ters leefden van de rente, die het verhuren
van hun villa in de zomermaanden op
bracht. Met den pastoor en het visschers-
volk waren zij de eeuige bewoners van
het plaatsje. Een dokter woonde op twin
tig kilometers afetand te Merville. Toch,
ik kon het niet helpen, maar de laatste
zin van mijn vriendinnetje leek me niet
heelemaal zuiver.
„Ben je zoo zeker kind, dat er niemand
ooit naar Ravetot koont?"-
„Heeft vader u iets verteld?" vroeg zij
toonloos.
„Neen, ik raad het maar; ik bezit een
wonderbare- macht raadselen op te lossen.
En heeft die „Iemand" mijn Kef meisje
ongelukkig gemaakt?" 1
„Hij heeft mijn hait gebroken," zei Pau
line. i
Ik trok de kraag van mijn jasje wat
omhoog; de scherpe wind Mies me raak
genoeg en ik stelde voor om de haven
op en neer te loQpen, terwijl ziji zich
moest uitsprex -n aan haar ouderen vriend.
„AVïe was „hij"," Vroeg ik, „en wat "deed
hij hier?"
„O, dokter, wat geeft het," antwoordde
ze huilend; ik wil hem toch nooit meer
terugzien."
„Nou niet jokken," suste ik; „als de
ellendeling opeens hiér voor je stond..."
„Maar hij is geen ellendeling," barstte
zij uit „'Als hij hier was, kou ik niet zoo
bedroefd zijn. Be wil hem vergeten, m!aar
hij" is goed en lief en alles wat nobel is.
Be kon niet andere van hem verwachten
dan dat hrf aldus handeldehet was
afschuwelijk... en toen u mij bij mijn
naam riep, dacht ik niet anders dan dat
hij het was
„Eh, o, tegenstrijdig vrouwelijkheidje.
'dat je bent, voelde je nu erge behoefte
hem te ontmoeten?" i
„Be" geloof van wel," gaf ze eerlijk toe.
Be zag haaT in het lieve gezichtje, jdat
et mager en afgetobd uitzag.
„Je hebt heel weinig geslapen en ge
geten den laatsten tijd," zei "ik^quasi stkeng.
Het lieve ding drukte haar aïm vast
in den mijne, snakkend haar! wat '&ymL
pathie. 4 j f
„A\re moeten hierin verandering bren
gen," zei ik brommend. „Dat ellendige gat
is wel hel oord om naargeestig te worden.'"
het verzoek de meid te vragen extra te
zoeken naar een twintig francsstuk, dat
hij had laten vallen op den grond. In
Och, het hindert me nu zoo erg met t den namiddag gaf haar vader haar een
meet'; het laat me onverschillig. Voordat j twintig francsstuk voor een postwissel;
hij kwam, kon ik Ravetot niet uitstaanheit was geld voor een nieuw mechanisme
ik verlangde zoo sterk naar wat vtoo- j voor zijn roulette. Everest ging met haai'
lijkheid, naar wat wereldseh© pracht enmede naar het postkantoortje. Samen lie-
dikwijls tuurde ik den horizon af in depen ze gearmd als een verloofd paartje
verbeelding, dat er iets zon komen datdoor het kleine dorp en ik denk, dat hij
verandering zou beteekencn. Maar eikenhaar dien middag extra lieve dingen moer
(Lig Opnieuw bracht zijn eigen roste poi-'
tie arbeid, huishoudelijke plichten en met
vader bij den haard aan zijn roulette-nnw
chine, met zijn eeuwige Monte-Garlo-h©
rekeningen een nieuw systeem van wins
opbouwend, waarmee wij ons een fortuin
zullen maken. Wij' zullen echter nooit vol
doende geld hebben om naar Montc-Carlo
te gaan, wat rust geeft. Men zou anders
gedacht hebben, dat hij nu wel zijn be
komst zou hebben van het spel
Mij, ouden vriend, verwonderd© die toe
speling niet. Tiaar vader had een fortuin
met spelen verloren; in zijn wanhoop had
hij valsche handteekeningen gezet, wath'em
in de gevangenis had gebracht De familie
had later alle relatien met hen afgebro
ken, daarom leefde hij nu veilaten te
Ravetot. Zijn vrouw was leeds lang ge
storven.
Om de jvrange wending van het gesprei
to wijzigen, zei ik:
„Zoo, zoo, en oj> zekeren dag (toen.
hot eenzame prinsesje tuurde over de verre
zee, kwam. er een prins uit het sprookjes-
verhaal haar achterop gereden bleef
juist lang genoeg, dat zij haai- hart kon
verliezen en reed toen weer weg."
„Ja, zoo iels is het maar vee® erger,'
Claus lende ze.
Toen opeens brak zo uit'
„Ik wil u alles vertellen, ik void gok
als ik het niet doe. Ik heb niemand voor
wicn ik me uit kan spreken. Ja, hij
kwam hij vond naj hier leunende aan
den havenmuur Hij vroeg, in het Fransch,
naar den weg naar het kerkhof, en dk be
greep dadelijk man rijn accent, dat hij
een Engclschman was. Ik vroeg hem,
waarom hij naar het kerkhof wenschte te
gaan en hij antwoordde, dat daar rijn
vrouw begraven was, die het vorig jaar
hier verdronken is. Hij vertelde verder,
dait hij met verlof was en in Indischen
dienst. Hij had verlangen naar rust, naar
stilte, ook omdat hij van plan was een
boek te schrijven.
Ik wandelde met hem mee naar de
begraafplaats. O, ik weet wel, een wel
opgevoed jong meisje behoorde niet maar
zoo mee te gaan met een wildvreemden
man
„Kind,' viel ik in, „in Ravetot-sur-Mer
zou zij met elk wonderlijk wezen meege-
kuierd zijn."
Zij drukte mijn arm.
„Heerlijk, dat u begrijpt doktertje."
„AVel, en toen, vaat gebeurde er na het
aangename kerkhofwandelingetje
„Hij vroeg mij naai' een of ander onder
dak, ik moest antwoorden, dat het hotel
gesloten was Toen vroeg hij naar een
mogelijk pension en doktertje, en om
dat hij zoo'ii lief gezicht had en wij vanaf
het eerste oogenblik vnendschap voor
elkaar voelden en ik erg bevreesd was
hem weer te zullen verliezen stelde ik
hem ons huis voor
„Be begrijp alles volkomen,' 'zei ik.
Zij glimlachte en ging verder met haar
onopgesmukt verhaal. Of een ander net
meisje ook zoo gehanJdeld zou hebben?
Ik antwoordde, dat, als zij evenveel als ik
wist van andere nette meisjes, zij ver
baasd zou opkijken.
Meneer Everest bleek erg blij met het
voorstel. Het is ook geen geringe bof voor
een jong en levenskrachtig weduwnaar om
oen onderdak te vinden hij een snoezig
jong meisje als Pauline. ïlij arriveerde
spoedig in dc villa, waar door Pauline
en de oude meid alles tot zijn gemak in
orde werd gebracht. De oude Wkldriiigton,
gezeten in zijn hoekje bij den haard, ver
welkomde Ben bezoeker echter niet Hrj
gromde wat en maakte Pauhne het ver
wijt, dat ze niet het dubbel© van den
pensionprijs had gevraagd Zij moest toch
weten, hoezeer zij eiken stuiver behoefden.
Iets haperde er aan de roulette-machine,
die voor reparatie naar Parijs opgezonden
moest worden. Mam* hoe aan het noodige
geld te komen? Pauline's vader is wel
de meest egoïste, de meest gewetenlooze
gierigaard uit mijn kennissenkring.
Natuurlijk volgden er, naar het soms
wat onsamenhangend éh onderbroken ver
haal van mijn jong vriendinnetje, verruk
kelijke dagen. Zij babbelde met hem in den
morgen, wandelde met hem 's middags,
deelde met hem de maaltijden en speelde
's avonds Voor hem piano. Het onvermij
delijke gebeurde. Nog nooit tevoren had, ze
een dergelijk iemand ontmoet; hij kwam
haar voor als de prins uit haar droo-
men ,en dat die man ook wel een beetje
verliefd op haar werd, lijdt geen twijfel.
Ik ben vast overtuigd, Bat hij een overval
van regen of wintt hij haar op een schuil
plaats gekust zal hebben. Het vertrouwen,
dat een jong meisje je schenkt is vol
détails, maar, waar het op aan komt, blijft
dikwijls achterwege. Het laat zich echte'
wel raden door de ouderen en meer er-
varenen. In ieder geval was Pauline uit
bundig gelukkig en meneer Everest scheen
haast te maken met zijn vertrek.
Tot zoover was haar verhaal dus dood
gewoon. Gegeven de omstandigheden, was
het zeer natuurlijk, dat Pauline zich, in
hem verliefde en dat het Hart van den
man er door geroeid wet'd. Bleken de
gevoelens van het mieisje hem edïïter te
machtig en was hij plotseling met de noor
derzon vertrokken, met de vage gedachte,
dat hrj hiermee ©en eerbare daad tegen
over haar pleegde, men zon het verbaal
banaal kunnen noemen. Maar de oorzaak
van zijn onverwacht vertrek was van bij'-
zonder pijnlijken aard.
Hoe ook, hem veroordeelen zou ik niet
kunnen, ^en toch, ik hen ijdel genoeg om
me te kunnen voorstellen, dat ik anders
gehandeld zou Eebben.
,Op zekeren morgen deed Everest haat
gezegld hebben, want bi] dit deel van haar
verhaal schreide zij. Toen zij den louis
voor het loketje neerlei, merkte zij op,
dat het een Spaanschfe mUnt was. Spaansch
goud js zeldzaam. Zij toonde het geld
aim Everest en las in rijn oogen ©enige
verbaring. Ze vergat spoedig dit kleine
voorval en blijmoedig wandelde ze met
hem' huiswaarts. Eenige dagen gingen er
voorbij. Everest werd gedrukt en in zich
zelf gjekeepd. Ejen heelen langen dag keek
hij niet naar Kaar- om en rij verdroeg
deze stemming in pijnigende verwondering
en scHeide zich; 's nachts in slaap. Had
zij hem dan beleedigd Ben volgenden dag
kondigde hij met grooten ernst zij'n ver
trek aan, voorgevende, dat belangnjke za
ken hem te Parijs wachtten.
Verbijsterd van verdriet, nam ze van
hem het pension-geld aan, waarvoor ze
hem een kwitantie toekende. Zijn gericht
was als een masker en de koude, bar-
sclio uitdrukking zijner oogen verschrik
ten haar Hevig. Op bedeesde wijze- vroeg
ze liem, of hij heen zou gaan zonder
één vriendelijk woord 'ten afscheid.
„Er zijn oogenblikken, juffrouw AVid-
drington," zei hij, „waarin geen enkel woord
het vriiendeKjkslbe is."
„Maar wat heb ik gedaan?" schreide ze.
„Niets dan wat goed is en recht. U
naoogt over me denken, zooals u wilt,
adieu."
Hij greep zijn valies en door het ven
ster tuurde ze hem na. Hij verdween uit
het dorp, uit Haar leven De dikke, oude
meid kwam kort daarna bij haar binnen en
trachtte een gen troost te geven door Het
volgende te. zeggen:
„Het was wel heel hard voor made
moiselle, maar wat kon mademoiselle ook
verwachten Meneer Everest kon onmo
gelijk langer in huis blijven. Heel- begrij
pelijk natuurlijk, meneetr was niet heele
maal toerekenbaar', door dat eeuwig ge
reken op die roulette, hij was dus niet
verantwoordelijk voor zrjn daden. Maar1 toch.
meneer Everest vond. het niet prettig, dat
meneer geld uit zijn kamer wegnam
Maar goeie hemel. Wist mademoiselle dan
heelemaal niet, dat dit de reden was van
meneer Everest's verfatek
„Vader was het, die den Spaansohfen
louis had gestolen,' i'sniHe Pauline urt,
toen we nog eens weer geleund stonden
tegen den kade-muur.
„Hij stal ook een vijftig francs biljet
Ook werd hij op Heeterdaad betrapt, door
meneer Everest, toen hij zijn tab akskistje
plunderde. Jeanne hoorde door de deur hun
twistgesprek. O, het is gruwelijk, gruwe
lijk. Hoe moet hij mij Verachten. Ik weet
me geen raad en toch ik ben zoo
dol op hem en ik hfeh de heele week
niet geslapen en mijn hart is gebro
ken."
Tk vermocht weinig te doen om deze
uitbarsting te sussen, uitgezonderd dan dat
ik haar legen mijn jas aandrukte en mijin
arm om hagjr schouder sloeg. De vloed
stak op, en ik voelde het fijne sch'uim
tegen ons opstuiven. In de vallende sche
mer scheen Ravetot verlatener dan ooit.
„Moed houden, lief kind," zei ik, „je
bent nog jong, je ziel is blank en je
zult hier wel over heen komen."
„Nooit," steunde ze.
„Je zult Ravetot verlaten met al zijn
drukte en de blijheid van Het volle leven
zal alle schaduwen verjagen."
„Neen, dat is onmogelijk. Mijn hart is
gebroken en ik begeer niet anders dan
maar hier te blijven, Mer aan de zee,
totdat ik sterf."
„Ik sterf hier zonder twijfel, als ik
hier nog langer blijf in die opkomende
most, lief kind, merkte ik huiverend op;
„kom, laat ons naar huis gaan,"
Zij stemde toe en samen Kepen wij Ben
weg van het dorpje tegemoet Toen zei
dk, als terloops
,En hen jij nu heeLemaal niet nieuwte-*
gierig om eens te weten wat mij er, toe
bracht, mijn welverzorgd Huis in Londen
te verlaten om naar dit armzalig nest te
komen?"
Waarom dan deed u dat, doctet?"
vroeg zij mat
Om je meüedeeüng te doen, dat je
booze oude tante Caroline gestorven is;
dat zij jou drie duizend pond 's jaars
heeft vermaakt onder mijn voogdijschap,
totdat je vijf en twintig bent en dat ik
van plan ben de rijke en schoone mejuf
frouw Pauline AViddrington morgen naar
Eingeland mee te roeren."-
Zij stond "plotseling als door den blik
sem getroffen.
„Is dat waar?" hijgde ze?
„Zeker ,natuuifijk,"- antwoordde ik.
Haar glerichtje was plotseling van een
vurige bezieling. Verbijstering, verlrukHng,
jeugd—, de harteHop van twintig jaren
lichtte in Haar oogen. In haar opgewon
denheid trok ze mij hij mijn revers van
de jas en hijgde
Dokter doktertje. Heusch? Heuscb
drie duizend pond per jaai* Eingeland, Lon
den, theater, muziek. Alles, alles waarnaar
ik zoo vurig heb verlangd? Al de mooie
en heealijk© dingjen van Het leven
„Ja, 'ja, mïjh MnkL"
Zij nam! mij bij 'de handen en zwaaide
er mee vooruit en achteruit, uitgillende
„Maar dat is de hemel', dat is zalig
heid." 1
„En hoe nu, met je gebroken Hart?"
vroeg# ik ondeugend.
Zij liet mijn handen vallen, zliclHtte en
haar gezicht nam' plotseling een uitdruk
king van onheilspellende misère aain.
„Ik was het vergeten. Wat Heb ik nu
aan dit alles? Ik 'zal eüj nooit over been
komen. Mijn ha# is gebroken.'-!
„Houd er den mtoed 'maar in, mieisje,"
zei ik en tpoond© haar lachtend mee,
l
V
"V 1
:jLi?
a
j, A- «r
