De Onsterfelijken
fy^^t Km.^f«ff^® WfTm"^w
laaien wan de resinning- gebruik wordt
gemaakt uit een naast de arboidslgst op
gehangen geschrift op duidelijko wijze van
de regeling van arbeids- en rusttijden blijkt
«4
Geinenird Nieuws.
Een veiUqhmdspetd in zijn keel.
Gisteren werd een kind van 11 maan'
den naar het Gemeenteziekenhuis te Den
Maag, vervoerd, waar een veiligheidsspeld
uit zijn keeltje verwijderd weed
Het vermiste knaapje
Naar aanleiding van de vermissing van
dien achtjarigen Gerrit Haas, te Den Haag,
flie thans i4 dagen zoek is, vernemen
wij van bevoegde zijde, dat de vader van
het kind f 250 uitlooft, voor hem of haar
die aanwijzingen doet, waardoor het kind
levend teruggevonden wordt.
Een alartneerend bericht
Het Persbureau Var. Dias meldde ons,
dat door onbekende oorzaak brand was
uitg-oroken in de kerk te Elsslljo bij Beek
(L.) De toren stond in volle vlam en ook
het kerkgebouw brandde reeds. Nadere be
richten ontbraken nog.
Op informaties (te Maastricht werd aan
do „Maasbode" meedegedeeld, dat van een
kerkbrand geen sprake was. Wel is een in
de nabijheid van de kerk gelegen boor.
rijtje afgebrand.
Het wegbrengen van schepen.
Als verdacht van het opzettelijk doen
stranden van de sleepboot „Neeltje" zijn
doir He Centrale Recherche te Pen Haag
van uit Rotterdam gevankelijk overgebracht
de 28-jarige A. V d. \V„ kapitein, en de
'26-jarige F. V',, machinist van genoemde
sleepboot, beide woonachtig te Amsterdam.
Na den storm.
Van Texel meldt men:
Met het laatste stormweer heeft de dijk
van den polder de Volharding het kwaad
te verantwoorden gehad. Het strand, er
voor is ongeveer vier meter afgenomen.
Man is thans bezig een slaperdijk op te
wierpen.
Geen oplichting.
Naar aanleiding van een gerucht, als zou
de notaris van der Heyden, te Leiden,
zijn opgelicht, door een voorzitter van een
bouwvareeniging. een aannemer en een
compagnon van dien aannemer voor een
bedrag van circa fSO.OOO, deelt men uit
Leiden aan het „HbL" mede, dat het hier
een formeele kwestie geldt, en dat do po
litie geen aanleiding heeft gevonden deze
personen na een verhoor te arresteeren. Het
geval heeft zich aldus toegedragen. De voor
zitter der Bouwvereeniging Eensgezinde
heid, de heer Stol, zou te rijnen huize een
bedrag van f 42000 uitbetalen aan den aan
nemer D'utz, zijnde een termirjh voor den
bouw van een blok huizen, waarbij ook de
cessiehonder, de bovengenoemde notaris
tegenwoordig was, evenals de compagnon
van den aannemer van Strien.
De man joelde hét geLd uit, waarop de
aannemer er f15.000 aan den notaris gaf
en dé rest in den zak stak. Hij beschouw
de den .notaris niet meer ate cessiehou-
der. Er ontstond daaruit een groot dispuut,
totdat de notaris er voorloopig in berustte,
omdat de aannemer zeide het geld weer te
zullen teruggeven, wat tot dusverre niét
is geschied, waarom de heer V. <L H. de
zaak in handen der justitie stelde.
yr.
Kasteel te Hoensbroek.
De aandacht te an de rijkscommissie voor
Monumenten is gevestigd. op het sloopings
gewaar dat het kasteel Hoensbroek be
dreigt
Geert' bolitrerd drinkwater.
In een deel der gemeente Bussutn, bij
de grens van Naarden, klagen de ingeze
tenen sedert 'de vorige week over een
carbolsmaak van 't leidingwater. Bij den
'directeur der Bussnmsche 'Waterleiding zijn
hierover veie klachten ingekomen. Men
weet niet met zekerheid wat de oorzaak
van dat ogsmd ikj- is. dat* zelfs te proeven
is in die theee.
De roofmoord tmschrn Aken en Vaals
In verband met den roofmoord van Vrij
dagnacht tusschien Aken en Vaals kan nog
het volgende gemeld worden:
Be vermoorde is 'n zekere Klein, Van
Vaallerquartier. Genoemde persoon dreef
"n Smokkelhandel in wild en ging Vrij
dagavond naar Aken met het doel om
door te reizen naar Keulen, om hazen in
fe hoepen. Op deze reis raakte hiji in ge
zelschap van verschillende personen. In *n
.café vertelde hij, dat hij veel geld hij zich
had. Hij' miste den trein naar Keulen en
fo-erde vermoet lelijk vergezeld van een paar
lui naar huis terug. Op deze reis is hij
vermoord en beroofd van, zijn geld Ver
schillende arbeiders dit 17'ris, die om
streeks half twee naar hm gingen,
vonden hem stervend n verwittigden de
paters aan het kerkhof. Reeds twee per-
,T -Vry sonen zijn door de politie te 'den in ver-
bSnd met dezen moord aangehouden. Ver-
Idére inhochtenisnemingen zouden gisteren
1 volgen. Dp vetslagene was gehxrwjd en had 2
Mnderen.
"Mn"
YaiütloopjcmQen tot miUionair.
Het isiiYdé Amerikaansche politiek al-
een- groote" voorsprong, indien men
lerikaari geboren wordt in een
cand'idaat voor het
*stw;
stemmen f<> verkrijgen dan door hot ar
gument, dal hij „evenals Jackson cm Lin
coln in een stammenhut geboren werd'."
lu bet zakenleven zijn er in de linie tuee
Uvrieke manieren ara te beginnen, pil
men bet tot multi-miüionajr brengen: als
k'opjongen op kantoor of in pakhuis of als
krantenjongen. John Wanamaker, de )k-
ïterade Pbiladelphische kwaker, filantroop,
warenhuBbezittor en millioioair thans
op Kf-jarigen leeftijd.1 gestorven deed zijn
ifi-sto schreden op den weg naar den rijk
ilom langs het 1 oopjomgemspad, en wel in
een boekwinkel. Hij stierf als de eigenaar
an twee. der grootste warenhuizen ter
wereld Toen hij zijn winkelzaak te Phila
dcij te a logon, beurde hij de eersten dag
c.a 20 dollar, waarvoor hij bijna alles
besteedde voor adverrtenties. Een
deel van zijn fenomenaal succes als' win
kelier in alles moot worden toegeschreven
aai s.ijr. schetrp inzicht in de macht van
de ie. la me: maar toch niet minder dankt
lm /dja succes aan rijn (reusachtig organi-
mtv vermogen, zijn ongelooflijke werk
kracht, ei zijn spaarzame, innig-godsdiens-
dge ."evenswijs. De Wanamaker- stores Je
New-York, aan Lower Broadway, en te Phi-
kiddptea zijn inrichtingen waar alles te
krijr<<'a is wat men in een winkel koopen
kan. Het publiek wondt er op uiterst voor
komende wijze ontvangen, vindt er alle
tegemoetkoming en gemakken, en leetrt er
duizenden dingen kennen, die het welnie!
ncocn» heeift, maar die het riet, aardig
vindt er koopt.
Het I choord-e tot de eigenaardigheden van
Wanamaker's warenhuizen, zegt de N. R.
Ct, dal de verkoopers er het publiek en-
gemotes i' lieten, en men is ook zonder te
uop. a vrij in de reusachtige gebouwen
rond te gaan, en brieven te schrijven, naai
ito grammofoon- of andere concerten te
luisteren, zonder dat er de minste koop-
ilwang bestaat Ook vindt ieder er cou
ranten en tijdschriften.
In de politiek was Wanamaker een vu
rig Republikein; dat verklaart rijn opt
den als minister onder president Harrison
Tot de stichtingen, die meer in het bi
zonder de belangstelling hadden van
Wanamaker behoorden de kmder-te-
huizen en kinder-ziekenhuizen.
Wanamaker had' een vast vertrouwen ia
het nut der levensverzekering; hij had al
leiriei polissen op zich zelf loopen, tot "en
totaalbedrag van ettelijke millioenen dol
lars. Die zullen wegens den hoog m
leeftijd; die hem bereikt een heel aar
dig voordeel rijn geweest voor de ver
zekering-maatschappijen.
Als rechtgeaard' kwaker had Wanama
ker nooit sterken drank gebruikt en nooit
gerookt; hij was nooit naar iets pik in
ters geweest dan naar een concert of e-m
lezing.
In den oorlog bekostigde hij "uit eipvn
zak en op (ruime schaal hulp aan de
Belgen, verstuurd' in twee schepen, noor
hem gecharterd'. Zelf heeft deze merkwaar
dige man eens verklaard, dat zijn levens
beschrijving nit het volgende korte zin
netje zou kunnen bestaan:
„Thinking, trying, toiling and! trusting
in God1.
Maat! ngast en behalve zakenman, was
Wanamaker ook door rijn belangrijk werk
op filantropisch-godsdienstig en opvoedkun
dig gebied een der vooraanstaande figuren
in het Am-eirikaansche openbare leven.
De richting, waarin V anamaker's be-
moedïngen rich vooral bewogen, was het
stichten en steunen van. Zondagsscholen
en het bouwen van verblijven voorchris
telijks Jongeraaunen-vereenigingen, het
laatste speciaal ook in het Oosten. Hoewel
spaarzaam uit gewoonte en beginsel had
Wanamaker toch ook soms een milde hand
van uitgeven. Zoo kostten enkel de bloe
men bij het huwelijk van zijn zoon, die in
1909 in Londen trouwde 2000.
Yan 1889 tot 18893 was Wanamaker
Amerikaansch minister van de posterijen.
Wij hébben in de litteratuur van voor
den oorlog toen menschen van. ver
schillenden landaard nog waardeering en
genegenheid voor elkaar konden icoeste
ren. een beschrijving van Wanamaker in
den hxtiselijken kring, zooafe hij zich voor
deed aan een Fkanschen- profestanLsehen
predikant, Ch Wagner, die in 1903 waar
blijft de tijd! Wanamaker bezocht op
diens buiten Lindenhurst bij Philadelphia
John Wanamaker heette ons -op den
drempel van zijn woning welkom. Met den
rouest mogelijken eenvoud en vriendelijk
heid werden wij ontvangen. Dienzelfien
dag maakten wij kennis met een gedeelte
dier familie en den volgenden dag kwam
mevrouw Wanamaker van een badplaats
terug Be ontmoette allen voor de eerste
maai, en eigenlijk was het alsof ik ze
na eein lange afwezigheid terugzag. Geen
stijfheid; geen gedwongenheid, wij behoef
den bijna geen kennis te maken. De ver
wantschap onzer denkbeelden en gevoelens
maakte, dat we al heel spoedig geen vreem
den meer voor elkaar waren.
Den volgenden morgen las het hoofd,
van het gezin, volgens dagelrjksche ge
woonte, voor uit den bijbel, waarbij alle
huisgenootem, familieleden en dienstperso
neel tegenwoordig waren. In zijn kort ge
bed' gedacht hij de nieuw aangekomenen
en wijdde een enkel woord aan hun „ho
mes" in 't vetrre land. 1
Toen ging ieder aan rijn werk. De ge
woonte om huiselijke godsdienstoefeningen
te houden komt an de Vereenigde Staten
nog zeer veel voor. t
Jk houd haar voor een van de meest
waarachtige en heilzaamste uitingen van
godsdienstig leven, wanneer men Mar ten
minste weet te vrijwaren voor sleur en
vaste termen en zij steeds weer de spontane
uit het eigen hart opwellende uitdrukking
is van gevoelens en gedachten, die wor
telen in het leven van iederen dag en dat
leven verheffen en louteren. En telkenmale
als ik er aan deelnam, kwam over mij dia
heerlijke bewustheid, verwantezielen ge
vonden te hebben. In allen eenvoud en
waarheid samen bidden, zonder zich gehou
den te rekenen aan. eenig formulier, uit een
zuiver gevoel van wederzijdsche mensche-
Ubliek weel-méér lijke verwantschap, dat is wel, de meest'
■wssesaffl
verheven wgtee om ben broederlijke gezind
heid te kweeken.
Lindenhuvst is een mooi buiten en be-
staat uit verschillende vleugels, dio alle ge
groepeerd liggen om ven zeer groote oen-1
tra te hal, van waar een breedo trap naar
een tweede hal, op do eerste verdieping j
voert. Het meerendoel dei- bewoonde ver
trekken komt uit in deze halten, die, voor-1
zién van planten, comfortable meubelen,
mooie schilderijen, beeldhouwwerken en de
smaakvolste kunstvoorwerpen, zelve als
woonvertrekken dienst doem Ter halver
hoogte van de trap staaf een orgel. In de I
benedenverdieping zijn zeer groote schil
derijengalerijen die allerlei meesterwerken
bevatten. Een mooie groote zaal aan *t
einde is speciaal voor de beide groote doe
ken van Munkaczy: Christus voor Pilatus
en Christus aan het kruis, gebouwd. Men
z^u de inrichting van dit huis bezwaarlijk
weelderig kunnen noemen, wanneer men
daarmee wilde aanduiden een opeenstape
ling van schatten, die den indruk maakt
van overdreven pracht en overdadige leef
wijze, maar waaraan alle ziel, dus ook,
alle ware schoonheid ontbreekt.
'j.mdenhurst is een woning, waarvan èn I
het uitwendige èn het inwendige den bewo
ner eer aandoen. Zij bevat kunstschatten, i
maar haar grootste aantrekkelijkheid ont
leent zij voor mij hieraan, dat zij een man
herbergt, 'die zijn leven werkelijk geheel
en al wijdt aan het goede, aan estelijker:
arbeid, anderen ten steuneen man, die, I
al beeft hij in New.York, en in Philadelphia 1
twee kolossale magazijnen, waar de voort-
brengselen van de geheete wereld verkocht
worden, iemand is uit één stuk, die slechts
één verlangen kent, zijn geid en zichzelf
te geven voor het grootst mogelijke welzijn
van allen." t
Een vrouw veroordeeld.
Dinsdag is in de Old Bailey een vrouw I
ter dood veroordeeld, met name de 45-ja-
rige Ellen Jones, die zich te verantwoor
den had wegens moord op 'n weduw-* een 1
zekere Tïorena Stevens. Mevr. Jones had
reeds sedert jaren met haar echtgenoot
overhoop gelegen, omdat deze betrekkingen
onderhield met mevrouw Stevens, die" hij
12 jaren geleden had teer en kennen en
wier echtgenoot in 1919 was overleden.
Den 17en November was mevrouw Jon.es
naar het huis van mevr. Stevens gegaan,
waar tusschen de beide vrouwen een woon
denwisseling plaats had, die tot gevolg had
dat eerstgenoemde laatstgenoemd© met 'n
mes een steek in de borst toebracht, welke
den dood van mevrouw Stevens tengevolge
had. i
De jury, waarin vier vrouwen zitting
hadden, odhtte het beklaagd© ten laste ge-1
legde moord bewezen, doch beval
haar ten sterkste aan voor genade. De
rechter, die het doodvonnis uitsprak, zei- j
de toe, nog denzelfden avond de aahbeve-1
iing naar den minister van Rinnenland-
sche Zaken te zullen doorzenden.
^uun't van La, Ttirbi© ©om klein meisje raetl
een dame voorbij ging, van wie ik ditl
verbijsterend compliment opving, dat mijn f
ziel eenskla'erkilde:
„Wat ouwe meneer, hé|
mania Y"
Ai! Hadden alle kwaadaardige critici enj
de menschen, di© mij niet mo-|
gen om mijn succes als dichter, deze cri-
twk, m volle onschuld uitgesproken, kun
nen
ken hebben gevoeld'!
En nu over mijn dwaasheid.
Je weet, althans je kiuit veronderstel
Ion, hoe dichters blootstaan aan allerlei
geschrijf, hoe rij anonieme brieven vol
'ritiek ontvangen, of brieven van men
schen, die jacht maken op autographeri;
ook brieven van lieve menschen, bijna al
Hot was een koele, mistige morgen en
toen hij door de halfvergeten stnitrn i'van
ilé groote stad reed, die hein tot 'deon
sterfelijkheid' had geroepen, viel een kil-.-
licid, een andere dan die van het vroege
morgenuur, op hem eu dood hem huive-
ren.
Hij herinnerde zich zijn studenten/tijd; 1
mannen die hij sevleat .jaren vergetenAvas; 1
en die verdwenen waren zoirdor eenig
hooien, hoe zouden zij zich gewro-1 spoor na to laten in déze wereld ofeenigé
echo opriepen in deze stad, die hem nu"
riep ter viering van rijn eigen triomf. 0,
Ito deugniet van 'n Miriel, die Ime st>>
i Jent, die dolle jongeling, aangehaald door,
de meisjes o-m zijn knappe gezicht! Wat
I zon zijn wereld1 in stomme verbazing ge
staan hebben, had zij in hem kunnen zien
J meneer Miriel, den beroemden meneer Mi-
tijd' vrouwen, wiel' brieven als motten om j riel, den Académicion, meneer Miriel, grijs
dé kaars van den dichter vliegen, hem
soms verlegen maken, hinderen bij rijn
werk en eindigen met.. verbrand te
worden. t
Weinuleen jaar geleden ontving ik
ik een birief van een dame, zeer velschil
lend van al deze. Het was als kwam de
Lente-zelf tot mij, al kwam dé brief ook
uit Rusland'.
Zij was een bewonderaarster van mijn
werk en tevens de eenige criticus, dtemij
openlijk Critiseerde, zonider mijn ergernis
gaande te maken. Je kent mijn drift, Ar-
mand1.
Ik antwoordde haai-. Zij schreef me op
nieuw.
Zij bezatzij bezitdie onuitspre
kelijke gare van bekorend! te spreken in
geschreven taal; van een zin te doen
lachen, of schreien, of zuchten, juist naar I verdragen, dat hem met. 'n
dén toets van het woord. En de ziel, al-1 cent gegeven zou worden,
dus geopenbaard, ïs nieuw voor de we
reld; is frisch sis de knoppen, der viool-1 Zij had de ontmoeting vastgesteld opden
tjes, die zich nu openen in het bosch van J middag, vergetend, zooals jeugd deze din-
mijn dierbaar Bordigbera. Igen meest placht te vergeten, dat zij Jaar-
Wij hebben elkaar, sedert geregeld ge mee het uur van den lunch had gekozen,
schreven en die zekere koelheid, welke
over ons komt bij succes, is verdwenen,
is ontdooid door dien adem van de lente
uit Rusland'. Oude dingen, die -ik reeds
en bezadigd, op weg in den killen vroe
gen morgen, naar zijn glorie in een ge
woon huurrijtuigje! Hoe zouden ze ge
staard hebben, die jongelingen, prijs ge-
geven aan de vergetelheid; die meisjes,,
die nu waren, oude, oude vrouwen!
Het Hotel d'Italie op den Boulevard -St.
Michel was precies hetzelfde gebleven. Toen
hij uit het rijtuig stapte, bood' Je portier
hem zijn arm. Hij nam dien steun gedwee
ran en stapte de hall binnen, waar de eige
naar, een Duitscher, hem beleefd' tege
moet trad'.
Alboamo, dé vioegere eigenaar van deze
zaak, dé welwillende gastheer, die Miriel
wel geld' geleend had in zijn studenten
tijd; was nergens zichtbaar. Hg' vond geen,
moéd te vragen, waar bij zich verstopt
mocht hebben. Hg* kon het antwoord' piet
Duitsch ac-
Hij docht daar zelf ook .heelemaal niet
aan, toen hij in het park kwam, een half
uur vóór dén afgesproken tijd. Ja, werke
lijk, daar was de plek, gemerkt op hef
half vergeten waande, kómen mij weer in I kleine, duidelijke kaartjehet was eenptet
de gedachte; de fouten van de jeugd slui-l
pen opnieuw op me aan; die stijl waar-I
mee de Académie mij nu aanroept om I
naar Parijs te komen om mij als „Onster-j
lelijke" te kronen, schijnt mg" van minder!
waarde dan de viooltjes uit de olijfbos-J
schen in dé buurt van Sosso.
Een veertien dagen geleden schreef ikj
tige plaats, bij een bronsgroepi volop in
de zon. Want de wolken waren- wegge
trokken, uitgezonderd enkele fijne, vlok
kige scbapewolkjes, die nog stonden aan
den wijden, blauwen, Maartschen hemel.
Vogelgeluiden en kinderstemmetjes meng
den - zich met het doffe rumoer van de
groote stad'; de atmosfeer was doortrok-
haar van mijn a.s. bezoek aan Parijs, zon-1 ken van onontleedbar© eerste geuren dei-
der haar echter de directe aanleidingmeellente; cfcocusjes piepten uit het gras en
te deelen. Acht dagen geleden ontving ik I het scheen Miriel, die, gezeten in den zon-
haar antwoord'. Ineschijn, luisterde naar de aangenaam©,
„Hoe vreemd;" schreef ze, ,ik ook gal lichte klankjes, waarmee de tuinen ge-
naaï Parijs. Ik ben ér dien zevenden I raid schenen, alsof de Aarde zich her-
Maart. Voelt u er wat voor om mij 's mid1-1 steldé van den ophaar gepleegden aan-
dags in het Luxembonrg-park te ontmoe-1 slag door den Winter, en zij nu het leven
Ftiillisseiaea ren
Ui tgesprok en:
Uitge sproken:
M. van Someren, houthandelaar, Gemert i
Rechter-comm'.mr. C. baron van Ho veil
tot Westerflier; curator mr. J. Mulder,
Helmond.
A. H. van Laarhoven, letterzetter, Rot-1
terdam. Rechter-commissaris mr. S N. B.
Halbertsma, curator mr. J. Winkel.
Wi. A. F. Schwartz, koo-pman en schilder, I
Rotterdam, Rechter-commissaris mr. B. I-
Zijlstra. curator mr. A. J. AL Schuurmans.
L. van Baardwijk, wonende te Rotterdam,
en Maarten Noordhoek, wonende te Stihie-
broek, tezamen handelende onder de firma
Van Baardwijk en Noordhoek. Rechter-eom-1
missaris als boven, curator mr. VL F. Q.
Baars.
A. van der Hoven, wonende te Rotter
dam. Rechter-commissaris als boven, cu
rator mr. A. van Namen.
H. G. Jacobs, wonende te Rotterdam.
Rechter-commissaris mr. S. N. B. Balberis-1
ma, curator mr. A. E. van den Hoek-Kokt
S. Timmerman, zcfader beroep Groet,
gemeente Schoort, Rechter-commissaris mr.
ten; hierbij ingesloten ziet n het plekje
aangegeven, waar ik u zal wachten." In
gesloten was een schets van het park, dat
zij zelf gemaakt had1.
Armand'! vandaag is het de zevende
jweér inademde met hali-geopende oogen.
Hij had' de rekening, hem door Ouder-
I dom geboden, aanvaard, baar met een
zucht betaald en toen het document weg
gegooid!; rekeningen als deze vragen noch
Maart; al is dé zon nog niet gelezen cn|om kwitantie, noch om op bewaring. In-
al kan jouw Onsterfelijke, gezeten in com
partiment no. 16 van dé Groote Expresse,
in een coupé gelukkig alléén voor hem,
nog niet dé populieren onderscheiden van
de naaste omgeving.
Heden is 't de zevende Maart en binnen
enkele uren zal ik haar ontmoetende
derdaad, hij was een oud man, maar wat'
deed *t er toe? Zij ook zou op zekeren
dag 'n oude vrouw zijn. Alles wat jeugd-
was en bekoring zou eenmaal zichzelf ook
moeten bekennen: „ik ben zestig."
Hij was niet bang, dat zij hem zou uit
lachen, daarvoor was haar geest veel te
hartstochtelijke jongeling, wiens 'hart klopt I P;' maar hij vreesde baar medelijden. Het
in mijn gedichten, zal in het Luxembourg
park zijn, wachtende op haal-, die zal ko
men voor hemZij, die hem niet zien
in mij, ontsluierd1 als ik ben door Ouder
dom
MaaT om verder te gaan
Toen ik haaï brief gelezen had, kon
ik niet meer werken. Ik liep naar Café
Gentral, en ik dronk chianti als in mijn
vroegeïen studententijd en ik vroeg om
pen, inkt en papier en ik schreef aan
haar. Het was 'een grauwe dag, althans
gTanw voor Bordigheraen ik schreef
haar en*sprak haar over dé grijze luchten
en over het eeuwige azuiïr, dat leeft bo
ven de wolken uit.
Eergisteren ging ik op reis en ontmoette
med ïjden van de jeugd voor den ouderen
man.
Hij ging nu Vragen overdenken. Waar
om had zij gevraagd hem hier alleen te
ontmoeten? Zij had' allicht een meer con-
vcntioneele manier kunnen bedenken. "Waar
om? Och, natuurlijk was 't een gril van
haar jeugd, fantasie van een jong, dich
terlijk meisje. Ann 'n andere bew egreden
dacht hij niet, wilde hij ook niet denken
en weer las hij in zijn verbeelding den
l^pef door, dien ze hem 't ladtst geschre
ven had.
Deze was kort en gemakkelijk te herin
neren, en nu hij misschien voor de hon
derdste maal dien overdacht, scheen 'fhem
toch of die verschillend was van 'al do
in Turin©, waar ik een nacht over wilde I andere brieven, alsof eenige droefl>pid er-
A. M. Ledeboer, curator mr. H. D. A. vanj blijven, in mijn eenvoudig hotel Jen uit-lm scheen te kampen en naaf- ..oorden
Reenen.
H. A. Jonker, bïandstoffenhandelaar en
caféhouder, Hattem. Rechter-commissaris
mr. AI. de Muinck, curator mr. H. J. Bou-
man.
(Op geheven:
H- Jansen en J. A. de Jong, heiden te
Amsterdam.
Th. G. A- van Rijn, wonende te Rotter,
dam, lid der Handelsvereen. Electro Tech.
Bureau Van Rijn en Rook,
IA- Posner, marktkoopman te Rotterdam.
!C. Stolk, .meubelmaker te Rotterdam.'
Geëindigd:
P. Massee, gehandeld hebbende onder
den naam N. V. Maasbank, wonende te
Rotterdam.
gevetr van een groot Engelsch blad. Wijl zocht, of zg" eenigen spijt had, spijt..-,
schoten samen goed op en hadden veel I Waatover?
plezieff; mijn opgewektheid' werkte aanste-| Het slaan van een uurwerk schokte hem
kelijk, dé wereld had mg nog nooit zóó luit zijn overpeinzing. Het was dé eerste
mooi geschenen! Samen déden we eenI slag van twaalf. Hij keek rond, de kin-
wandeling Dugs de heerlijke kust en tegen I déren waren nit het park verdwenen en
dén verren Uorizon lag als in een droom I badden de musschen alleen achtergelaten
Corsica. Een dame met 'n klein kindje lèn een gestalte, die langs het zonnig pad
kwamen we tegen op de Route Nati.o-1 hem in dé verte tegemoet kwam.
Miriel stond' op en legde zijn hand bo
ven de oog-en. Dat was zij Hij kende haaf
bij den eersten oogopslag, evepaJs zij hem
kendé. Hij vergat zijn jaren, vergat zijn
vrees, hg vergat de wereld, toen hij op
nale,nauwelijks waren we gepasseerd, of
ik hoorde heft kind zeggen:
„Wat een lieve, oudé meneer is dat.'
En één minuut tevoren was ik nog één-
en-twintig, en dé dag was zoo helder ge-
weest en het leven lag vóór me en metlhaaT toeliep en haar zijn hand'en toestak,
gemak had ik de Alpen beklommen. Ik I 'Ach ja, éerigk was zij geweest in haar
jongleerde met mijn stok en ik stapte mijn I brieven ten opzichte van haar wezen, dLat
'Aron Cats, koopman te Brussel, vroeger I uitgever af. Ik was jong, en I hem nn tegemoet straalde uit haar opeu,
wonende te Rotterdam. I ai! in één oogwenk was ik oud' gewonden. I grijze, lichtiende oogen.
H. H. J. van Lummel, electncien te Z war-1 ]yjiem.ajWj Uad me tot nog toe ooit over I Zij lachte f -eds, voordat zg nog een
te waal. mHn leeftgd! gesproken. Ik wist 't zelf niet 8 woolrid! gesproken had en met de vroolijk-
J. Sjouw, steenkolenhandelaar te Nieuwe-1 jonge menschen I head van 'n kind, luisterde zg", dicht naast
ms erftmeenf» H«f>nirliet i I ^j. grgsj er zijn zelfs jonge I hem gezeten, hoe hg haar vertelde vari
menschen, die vrij wat meer rimpels heb-1 het meisje, dat hem op de Route Natio-
ben dan 0c. O, die niet omschrijfbaren steam I nale gepasseerd was en van de woorden,
pel van leeftgd; wat is 't? En waarom!die hem voor een oogenblik tot 'n oud
moet het hart jong blgven, terwijl al het I man hadden gemaakt
andere door den Tijd wordt geraakt? I Hg verteldé haar van zijn doorgestane
En nu zal ik haar binnen enkele uren 1 moeöijkhedien en zg vertelde van de hare
ontmoeten. Zg weef niets van mijn leeftijd'; I en, terwijl ze hun ouderdom recht in de
zij heeft zelfs nooit eenige foto van mij I oogen keken, namen zg' ef een loopje mee
sluis, gemeente Heenvliet. i
J. Oostenrijk, vroeger te 'Itijhsburg, thans
te Sassenheïm. I
(Nadruk verboden.)
Be schrijf dit in den sneltrein, 't is o__.woI
nacht; Lyon ligt (reeds ver-wegik ben. J zjj kent alleen mgn gedichten en jen toondén aan hoe belachelijk mindef-
op weg naar ParijsI Naar Parijs, waax I rnjjn brieven en dat zgn de gedichten en j waardig hg was in vergelijking met dé
sk m geen zestien jaren.'meer geweest I brieven van een heel jongen man. Een j onsterfelijkheid; die geleerde Académies ver
ben en ik voel me beklemd; omdat al de I joaig-en man van vijf-en zestig jaar, leeneu aan hen, die in. den rgkdom van
dwaasheden nit mijn jeugd bij-elk aar nog I door zijn hart, misleid door het hun hart dé onsterfelijkheiid der jeugd be-'
nzet opwegen tegen, de dwaasheid, de enor-1 3^1^' door de liefde. J zitten.
me dwaasheid, die ik nu bega. I -I Zij waren jong én blij eu hun lach fcla-
Je hebt mij in geen zeven jaaT gezien, j Vergeef beste Arinandi, terde op. En die lach had tot eenigetoe-
(of in anderen terin Léon Miriel).
Airmand; hoewel we elke maand gecor->
xéspondeerd hebben, hoewel, mijn ziel als
een open boek vootc je ligt, heb je mijn
oud-warden in mgn brieven niet aan-
hoorders, dé musschen van dit mooie plekje
in het Luxembourg-park, die kondervree^"
als straatjongens hun spel dreven - em?
Ahn hat Gate de Loyn nam meneer Mi-| jjgjjg "geen blik overhadden voor den ouden.'
schouwd; ik zelf heb 't ook niet bemerkt, I riel een rgtuig, dlat hem met zijn bagage mera0er bank en de dame met het'
ik heb er. niet over gedacht zelfs; wat I bïacht naar een hotel in het Quartier La-1 stteOTWwitte haar naast hem.' :i
wist ik van oudéridom tot gisteren, toer I tin, waar hij in vroegere dagen meermalen j
mij op de Route Nationale dicht in de gelogeerd had.
S -V S tpf
Sf8èSH8ï!9!ï!S!SSS!SÏSS!Ma^!i9ttÖf4^S5öWti5'%%#®,;,J?''r,':',^ïM«
-3 1
•J.yt f
fc&K -L Jl
ss 2 V.
'j&isH'Vör
~1 t J "L i TTT\\ I Lil. J.UIJ/1VI. >A CKU-L AA. V7V2U. AAtUlxUU. UUUl njiuu uuwciiv Wiiv> V«J «"Ju* v- v- ---
i.'»! ,/vnn lnïitw rr Jlnf- Ky>«« hom nCk I 0 1 .1 ~t_
