chiedamsche Courant.
r
v
tweede blad
Jit de Tweede Kamer.
Weer een winter van sport.
Voor Hoenderhouders.
Vrijdag 9 Maart 1923, No. 17224
t Kamer is, na do verwerping van
Jjoscoopwet en de afschaffing van den
ertifd, weer gegaan aan de Hónrcom-
.iewet en do Huuropzeggii igswet, en de
sters van Arbeid en van Justitie zijn
tegenstanders van die ontwerpen heel
tegemoet gekomen door hun conci
se houding tegenover de amendementen
de heeren Oud en Deckers. Het eer-
amendement, de mogelijkheid van een
tigere verheuging van de huur, dan het
pronokelijke ontwerp toeliet, bij ónvoi-
ide onderhoud van het huis, werd meit
legen 16 stemmen aangenomen. De
nstenuners waren alle Christelijfc-Histo-
tien, Jrehalve Mevr. Frida,Katz, 6 ka-
[eken' en de heer van Gijn, die, he! is
;t vervelend er op te wijzen, zich ook
er bij deze gelegenheid van zijn partij
Vrijheidsbond afscheiddeMevr. van
p. was -niet aanwezig,
et amendement-Hermans (katfi.j gaf den
ister de bevoegdheid bepaalde gemeen-
aan te wijzen, waarin voor het huur-
dat de Huurcommissie regelen moet,
speciale regeling gevorderd zal zijn,
speciale regeling zal twee jaar gei
en dan worden de 50 procent boven
juuari 1916, en de 37p2i procent hoven
anuari 1918, respectievelijk 37%j en 25
;ent. Alleen als de verhuurder heele
ite kosten gemaakt heeft, zal voor hem
gpeeiale regeling niet golden. Die spe-
regeling zal er dus wel alleen voor
sterdam en Haarlem komen, waar de
iiig van de huur nog verre van 50
icnt is.
e voorsteller maakte op aandrang van
istör Aalbeïse van de 35, 40 procent,
had er heel weinig lust in, maar be-
»p na herhaalde aandrang, dat hij toch
d deed zijn amendement niet doorhals-
jigheid in gevaar te brengen, en dat
half ei, wij kunnen hier wel spreken
drie kwart ei, altijd heel wat lieteT
km een leege dop. Hij zag zijn amende-
ït m!et 43 tegen 27 stemmen aangeno-
nadat de Minister verklaard had van
hem te geven bevoegdhheid slechts zeer
arzaam gebruik te zullen maken. Tegen
nden 9 Katholieken, waaronder de voor-
er, 6 van de aanwezige Chïistplijk-Histo-
•hen, ttófwijl mevr. Frida Katz vóörstem-
ditmaal geflankeerd door haar partij-
ooten Bakker en Wedkamp, 2 anti-revo-
onairen, de 7 vrijheidsbonders, mevr.
i Dorp, die onderLiisschen verschenen
s, en de heeir Braat.
h heeir van Rappard had een amende-
nt, dat, hetthaaldelijk gewijzigd, tenslotte
wgde woningen van werkgevers ver-
ad .aan. atrbeïders, wier dienstbetrekking
digt, buiten de Huriiröommissiewet to
ï'len, indien de werkgever de woningen
dig heeft voor nieuwe arbeiders. Dat
i de zoogenaamde fabriekswoningen. De
gering was er tegen, en nam hetzes#
she standpunt in, dat een industrieéle
lemeraing, die fabrieks- of arbeiders-
öingen heeft, het aan zichzelve te wijten
•ft, als zij in deze moeilijkheden komt;
behoeft toch niet de woningen bijhuur-
itract vast te stellen, maar kan dit bij
«Msc-ontract dloen. De heer Smeenk van
aad-rovblutijonairen bestreed ook het
endement, daar onder de bestaande orn-
adigheden de economische macht van
ondernemer zóó zou worden versterkt,
groote onbillijkheden daarvan het ge-
g zonden zijn.
h heer J. ter Laan nocnule dit een der
nerigste" amendementen, die nog ztjn
ediend, omdat de ondernemer dan bij
arbeidsconflict beginnen kan met de
tegging van de woningen. Het amende-
nt werd met groote meerderheid verwor.
1, 52 tegen 21, waarbij1 de voorsteller.
Jen den Vrijheidsbond on de meest con.
vatieve elementen van Rechts meekreeg,
natuurlijk ook Mevr. van Dorp.
ïen poging van den heer van 'Gijn, om
der te gaan' dan het ontwerp, en In de
t het perspectief te openen op eetn vrije
"hooging met 60 procent met 1 Jan
14, en ze lis 70 procent met 1 Juli 1924.
rd ingetrokken. Wjij achten "het eene 'be
dde fout van den Vrijheidsbond, dat bij
ke amendementen steunt en mede onder
kent; dit is een verkeerd begrip van
idariteit. Daarenboven staat hij tegen,
er den heett' van Gijn toch zeker iets
per dan tegenover een ander; dat Ka-
rlid ontziet zich toch niet te stemmen
;en amendementen ,van den Vrijhei ds-
nd, nog wel door hemzélve mede onder
kend. li
Dn" wet is ten slotte met 51 tegen 19
mmen aangenomen; onverzoenlijk ble-
a de sociaalrie matraten en de rrijzirmig-
mocratendat Mevr. Frieda Katz zidh
dat gezelschap voegde, is voor ons het
vjjs, dat deze zeer sympathieke figuur
de Kamer nog met de juiste visie heeft
de politieke verhoudingen. i
D|e Kamer Hééft zidh toen gezet aan
w^a^ing van de Radenwet, die niets
ders dan bezrainigjng bedoelt. Thans krij-
4 de mannen van Links de kroon op
1 hoofd, die altijd tegjen lajma hebben
Dgevoerd, dat de Radenwet veel te groote
sten met zich zou meebrengen, op welke
jecde de Rechterzijde om politieke re
ien niet verkoos te latten. D|e Verzeke-
igsraad te Arnhem'Wordt opgedoekt, zoo-
l wjij er nu' ma|ar één in het land
erhouden, nL die in* den Haag; de plaats-
rvangjende vo orzitters van de Raden van
b«lvervallen, evenals de piaatsvervan-
ide leden van den Verzekeringsraad, en
elk 'gebied, dat de Raden bestrijken,
bezuinigd. En daar er Raden van Arbeid
geweest, die zoo hooge salarissenheb-
K' vastgesteld, dat de Kroon de desbe-
'de besluiten moest vernietigen, is in
t ^zigingsbesluit een artikel, dajt het
^gelpk maakt bij Algem'eenen Maatregel
Mé*- v, v v
van Bestuur voorschriflett te geven voor
de saliirüsregeUng' van het personeel. Ieder
vei-standig mengch zal dat billijken.
Alaar niet do heer Rulgers. Voor hem
is Talm» een heilige, die volmaakt (f) werk
heeft geleverd, on in zijn oog is het heilig
schennis daarin wijzigingen te brengen.
Hij kwam dun ook vinnig tegen Minister
Aalberse in verzet, de autonomie der Raden
van Arbokl werd door dezen aangetast
De Minister, die zich zoor kalm hield,
had gemakkelijk spel, toen hij gr op wees,
dat het toch niet aangaat, dat de Raden
van Arbeid salarissen vaststellen, die de
salarissen van andere overeenkomstige rijks
ambtenaren verre overtreffen. Het desbe
treffend artikel moest echter de stemmen
van do anti-revolutionairen missen, waarbij
zich ook do Christelijk-Historische heer van
Boetzclaer van Dubbeldam voegde, en tot
onze verbazing ook de voorzitter. Was het
misschien hij vergissing? Het ontwerp is
toen zonder hoofdelijke stemming aangeno
men.
De Kamer is toon aan een zeer eigen,
aardig wetje gegaan, dat den Gemeentera
den do bevoegdheid wil geven aan onder
wijzers, die buiten, de gewone schooluren
andere werkzaamheden, hebben verricht of
werkzaam geweest zijn aan scholen van bijt
zonderen aard, eene toelage te verleen en
over de jaen 1919, 1920 en 1921, en het
eerste kwaartaal, van 1922.
De heer Wjinformans, die de discussie in
leidde het wetsontwerp is een gevolg
van het adres aan de Tweede Kamer van
0. L. Veerman c.s., hoofd der leerschool
van de Christelijke Kweekschool te Leeu
warden, die voor dergelijke werkzaamheden
een toeslag op hun salaris! over J.919 had
den gevraagd begon met de Kamer te
verzoeken, zich er van te doordringen, dat
het hier niet gaat om eene gunst, maar
om een recht, althans om rechtvaardig
heid. Dc betrokkenen hébben dadelijk wat
hun opgedragen werd, volvoerd, in de volle
gerustheid dat het loon voor hun arbeid
irun zou geworden, en zich natuurlijk wei
nig geïnteresseerd voor de vraag of het
Rijk of de gemeente hun zou betalen. Ein
waar nu art. 26 novïes van 'de Lageronder.
wijswet den gemeenten verbiedt, ma hei
verloopen van een bepaalden tijd, extra-be-
looningen aan do onderwijzers nit te kee-
ren, moet het Rijk bijspringen, waar de ge
meenten. zelfs als dit wetje is aangenomen,
niet meer zullen kunnen of willen voldoen
aan hunne verplichtingen, waartoe deze
gelegenheidswet deze in staat stelt.
Do heer Wintermans was buitengewoon
fel. Het Het hem koud, dat de Minister
de mogelijkheid voor de gemeenten schept,
om als Uog aan hare verplichtingen té
voldoen. Afgezien van de vraag, of som
mige gemeenten bij het betalen va,n het
verschuldigde door hel Rijk moeten wor
den geholpen, moest het vast komen te
staan, dat de onderwijzers de hun toeko
mende vergoeding zullen krijgen. Het ont
werp leek hem dan ook een gebouw met
een geheide fundeering een slapped op
bouw en een lok dak. Want het dak moest
zijn, dat de onderwijzers hun vergoeding
zullen krijgen, en in dat opzidht is het
dak lek. De Minister hoorde deze felle
rede van een lid van de Regeeringsparüj
niet met die buitengewone zelfbehe-trsdhing
aan, waarin hij zoo excelleert; eenig on
geduld, dat hij dezen spreker niet dadelijk
onder handen kon nemen, was bij hem
merkbaar.
Zijn zclfbeheersohing zou op nog zwaar-
deron proef worden gesteld Dp heer Ger
hard wees er op, dat het gemakkelijk is
om te zeggen: clan hadden dc gemeenten
maar op den fatalen termijn moeten letten,
maar dan wilde hij er toch op wijzen,
dat in deze bij geen enkele genre, nte kwa
de trouw in het spel is geweest, zooals
ook de Commissie heeft erkend, die over
het verzoekschrift-Veerman cs. heeft ge
rapporteerd, zoodat deze dan ook voor
stelde alle aanvragen, die niet vóór 1
Januari, zijn -ingediend, als binnengekomen
te beschouwen vóór dien fatalen termijn
Spreker eindigde met de niet zeer plea zie
lige conclusie voor de Regeering, dat ze
het voorbeeld volgt van den absoluten mo
narch, voor wien geen moraal-standaard
bestaat, omdat hij zijn eigen moraal maakt.
Niet veel beier maakte het de lieer Bul-
ler, die beweerde dat het ingediende wets
ontwerp de onbillijkheid met wegneemt
maar vergroot. Waai- het toch slechts de
bevoegdheid geef! aan de gemeenten om
als nog aan de onderwijzers recht te doen.
maar haar niet de verplichting daartoe op
legt. zullen wij nu de onbillijkheid krijgen,
dat de eene gemeente wèl, en do andere
niet haar plicht vervult. Daarom was er
volgens spreker maar één oplossing, de
bevoegdheid moest een verplichting wor
den. i
De heer van der Molen zou met het
wetsontwerp met even weinig enthou
siasme meegaan, als waarmee hij dacht
dat de Minister het had ingediend, ver
trouwende op het rechtvaardigheidsgevoel
van de gemeentebesturen. Mevr Westoir-
man voelde veel voor het standpunt van
den heer Gerhard, dat het Rijk althans dat
verschuldigde aan de onderwijzers over
1919 en 1920 zou betalen,, eu de heer
Ketelaar gaf den heer Bulten een niet on
aardige les. Zie, zeide de heer Ketelaar,
gij hebt op 10 Mei 1922 uw stem ont
houden aan de motie-Otto, waarbij1 de Re-
geetring uitgenoodigd werd de onbillijkhe
den op te heffen. En dat deed gij opgrondl
van de toezegging van den Minister, dat
hij de onbillijkheden zou opheffen, en nu
komt deze met een ontwerp, waarvan gij
zielf moet erkennen, dat het de onbillijk
heden nog zal vergrooten. Laat tl dit een
les zijn, om niet te gauw te wijken voor
ministerieele beloften. Dje heer Bulten had
zeker deze les van een parlementaire,? vete
raan als den heer Ketelaar noodig. Hij be
gint toth al te Vaak met tamelijk felle op
positie, om direct mót blijdschap terug te
krabbelen voor de minste beloften van
eeri minister. Minister de Visser had zeer
zeker gelijk, toen hij er op wees, dat ook
de motie-Otto indertijd niet meer wilde,
dan de betaling mogelijk te'maken. Maar
daar ging het niet om, het ging om de
vraag, of de" 'bezuiniging zóó verre mag
gaan, dat de billijkheid in het gedrang
kom!, die don arbeider techl geeft op het
loon voor zijn arbeid.
Dat de Minister in deze rijn consciën
tie stopt met de overweging, dat de onder
wijzerssalarissen zooveel zijn verbeterd, is
zijn zaak, maar dat heeft niets met liet
geval te maken. Laten wij Z. E. echter
niet to hard vallen; hij was blijkbaar ge
bonden door do voorwaard® van rijn col
lega van Financiën, dat de .zaak het Rijk
niets zou mogen kosten, cni'dreigic dus mot
intrekking van het ontwerpt als ér wijzi
gingen in zouden worden gebracht. Dit
was beslissend. Do amendementen wer
den toen ingetrokken, en het wetsontwerp
zonder hoofdelijke stemming aangenomen.
Toen heeft men nog over de conclusie
der Commissie over het adres Veerman
c. s. gepraat, die facto reeds verworpen
was. De Linkerzijde, plus de heer Bulten,
meende, dat de Regeeriiig toch nog wel
eens uitgenoodigd kon worden de zaak
te overwegen, maar de conclusie weid
met 48 tegen 24 stemmen verworpen. Voor
Links en de heer Bulten, tegen de Rech
terzijde en de Plattelandspartij"
En toen ging de Kamer aan de behande
ling van de Jachtwet De tijden van voor
de Fransche revolutie zajh voorbij', dat
een stoet jagers te paard het wild straffe
loos kan vervolgen over de velden der
boeren en hun oogst vertrappen, terwijl
deze ter dood gebracht werd, als hij een
konijn, dat zijn gewas schade deed, op
eigen veld strikte of doodde, maar nog
altijd heeft de jbfoer niet onbelangrijke schade
van het jachtrecht, en om herziening daar
van is reeds sinds jaren gevraagd Reeds
in 1902 kwam het sociaal-democratische
Kamerlid Helsding'en mei een m'otie daar
toe.
De Regeering heeft nu een ontwerp* Inge
diend, dat na wijziging, op verzoek van de
Kamer aangebracht, het .jachtrecht als heer
lijk recht opheft, tegen schadevergoeding
wel te verstaan, 'en h»t jachtrecht geeft aan
den grondgebruikerVerder wordt on
derscheiden tussohen wild en schadelijk
gedierte, terwijl wat, wild is in de eene
streek, in de andere tot de schadelijke cate
gorie kan worden gerekend. Naast de alge
meen e regelen komen in het ontwerp vdle
bijzondere regelen, die dienen moeten om
aan den overlast een einde te maken.
Dc vier sprekers, die AVjoensdag 1.1 aan
het woord kwamen, de Plattelander de
Boer, de s o c ia a 1 d e m oöra at Hiemstra en cle
anti-revolutionairen van Ren Heuvêl en
Duymaer van Twist, verhieven ""het ontwerp
tol in de wolken. En waar het ontwerp! in
de jagerskringen felle oppositie heeft ge
wekt, spraken zif de hoop uit, dat de Re
geering daartegen pal zou staan.
AVjïj, die noch boer noch 'jager zijin, wil ien
gaarne erkennen, dat wij de zaak in hare
practische zijde niet kunnen overzien. Maar
wTj ontkomen toch niet aan den indruk, dat
genoemde heeren de schade, die de land
bouw van de jacht lijdt, zeer overdreven.
Als die zoo groot was, zpu de landbouw
toch nooit in streken waar veel gej'aagd
wordt, tot'bloei hebbed kunnen' komen. .En
als de heer Duymaer van Twist .zelfs geen
matigen wildstand wil. omdat' die een'belet
se! is voor het wegnemen van wTldscha'de,
vergeet hij toch te vee', dat ook de jacht
a'te lecht van bestaan heeft.
(Wordt vervolgd).
Een onzer medewerker? schrijft uit Ce-
Nadagen,
lerina (Engadin)
Maa,r nog volop de moe Je waard.
Het lijkt zelfs, alsof sneeuw en ijs nog
eens willen laten kijken, wat ze kunnen
doen, voor ze er toe overgaan de ,,neiges
d'antan" te worden.
Leeraars in het ski loopen en schaatsen
rijden 'verzekeren, dat hunne „leermidde
len" nooit beter aan de eischen beant-
woori" len.
Oncterlusschen pakken de leerlingen vlij
tig hunne koffers, hetgeen men hun ook
niet kwalijk kan nemen.
Andere menschen, reeds aardig op leef
tijd, beginnen nog danslessen te nemen.
Het is nu eenmaal, wat men plechtig
een toeken des tijds noemt, die uitgelaten
heid van peirsonen aan de verkeerde zijde
van de veertig.
Hoewel het als bekend mag worden aan
genomen, dat iedereesn de zoogenaamde
„kracht des levens" om en nabij zijn eerst-
komen-den verjaardag stelt, is het ópmer %-
lijk hoe men thans, aan deze en aan g e
zijde van den ALlantSschen Oceaan, n
overschot van die kracht gebruikt.
Ik heb het van een hoogst be trouw ens-
waardig „globe-trotter", zelf niet mes4 van,
de jongsten. die meedoet als het er op
aan komt. Overal dezelfde geschiedenis,
of -je in Nice of Nape's van nit de Ver-
eenïgde Staten belandt. Men kaïi niet zeg
gen grijzie menschen want nooit te vo
ren is zulk een zondvloed van haarverf
over het mensdhdom neergestreken, als in
de jaren na den oorlog maar toch lie
den, die men aan andere, lastiger te ver
heugen verschijnselen, als zijnde op zeke
ren leeftijd herkent, dansen er als dollen
op los.
Aan de Rivièra bloeit nevens het nobel
vak, dat in beauty-parlours" oftewelf„aca-
démies de beauté" (geen kleinigheid,) wordt
uitgeoefend, de dansles als rijkelijker brood1,
winning van mannelijke schoonheden,, die
met de krultang in snor en hoofdhaan
aangezet zijn.
Bejaarde dames schreien dikke tranen,
als 'Apollo wat te lang rnetk een andere
danst. „Omgekocht door die kat
Ook hier in het Engadin merkt men
het bejaarde, en zelfs oude element op,
dat het terrein beheerseht -
Kakelbonte Heeren, een fiksch laagje
verf en lippen, die met behulp van een
rouge den bevalligen vorm van Aimorsbopg
aannemen, zijnhij oude dames, die de
hoop maar niet willen opgeven, aan de
orde van den jjiag.
Heetten, al een heel stuk ovejr de vijftig,
daar zij, de dames, natuurlijk niet eens
naar kijken, oefenen zich in de zwatto
Vraagstukken door de kunst van schoon-
rijden op schaatsen gesteld Ook al om in
eens een heel stuk jonger te lijken, dan
ze werkelijk meer zouden kunnen zijn.
Wijsgeerig aangelegde personen peinzen
over dit verschijnsel na.
Misschien wordt" het nog, met andere
actueele problemen, bij den Volkenbond
in Genève aanhangig gemaakt, die voor
'niets staat, zoolang er maar geen werke
lijk belang op de proppen gebracht wordt.
Meestal is nuen geneigd het uit den we
reldoorlog te verklaten: de menschen wil
len den verloren tijd inhalen en vóórhun
de eerlijke begrafehis ten deel valt, die hun
toekomt, zicih nog eens eventjes schadeloos
stellen.
Aanderen beweren, dal men te veel de
droevige ervaring heeft opgedaan, hoe bij
het omdraaien van het terecht indertijd
voor die bewerkstelliging aanbevolen dub
beltje in dezen tusschentijd een stuivertje-
op-zjjn-kant geworden is.
Ondertussohen kan ik een Junonische
verschijning aanhalen van minstens bij de
zestig. Naar haai' uiterlijk te oordeelen
brengt zij den dag door nis buste in de
ramen van een kapperswinkel. Die rust
kuur stelt haar in staat tot diep in den
nacht als een jeugdig geitje rond te sprin
gen bij de muziek van een „jasz-band"
met een van binnen verlichte groote trom
en een diep mismoedig blaas-instrument
uit de dagen van Richard1 Wagner op
zijn best. Een slanke hand met de gebrui
kelijke ringen vleit zich om de kraag van
een onberispelijke smoking, dat hetjong-
mensch zeer jong utensch er ver
legen onder wordt, want nog herder in
Arcadie
Het is er maai' een van het stel, dat
je zoo langzamerhand van aanzien leert
kennen, wanneer je dag in dag uit, een
van de cbsmopilitische centra bezoekt, dat
Sankt Moritz. -heet, een goed half uurtje
wandelen van dit bij Hollandsche families
terecht zoo geliefde Celerina
Zeer vele dames loopen er, in Sankt
.Moritz, xn rij broekjes rond, dat het haast,
net als met het rooken van cigaretten,
weer gedistingeerd wordt het tegenoverge
stelde te pas te brengen. Behalve misschien
voor ski-loopen heeft het geen practisch
nut en tot de verhooging der schoonheid
draagt het warempel niet hij.
Aan pelzenen paarlen wordt er voor
ongelooflijke waarde gedragen.
Dezen winter zijn voor de dames truien
met een kubistisch mengelmoes van kleu
ren dn de grilligste patronen in de mode
gekomen. Mooi is anders
Voor werkelijk voorname kleedij, in het
genro „sweater", zorgen de Zwitsersche
modellen in tee re kleuren, het zoogenaam
de „sweateri'-costuum, dat bij personen
Aran smaak een hoofdrol speelt in de gar
derobe.
De heeren komen meer en meer van
het dragen van de semi-riding-breeches",
nauw ingeregen om de knieën en dan
aan beide zijden van de been en als groote
ooren wijd uitstaand, tot de, even Engel
schei korte broek uit den ouden tijd te
rug, die onder de knieën met veel ruimte
omkeert, als Ie Marker visscheri on
danks de aanwijzingen van alle mogelijke
mode-,.magazines" der laatste tien jaren
zijn blijven dragen. (Onze hulde aan deze
- tandvastigheid)
Men zegt echter, dat het een Londenscli
kleermaker vereischt om zoo iets, naai
stof en snit op de hoogte van onzen
tijd te brengen.
7eker is dit soort beter voor alle win
tersport geschikt, dan het andere, waarin
eigenlijk alleen menschen, die zich met
paardenspori afgeven, geheel thuis kunnen
vinden. En dat ze dan nog er in kunnen
omtuimelen, hebben de wedrennen op het
meer van Sankt Moritz zeker de grootste
gebeurtenis van het seizoen vertoond,
waarbij de amateurs in „ski jöring, d w.z.
op ski's zich laten trekken door een paard
in draf, bij bosjes omvielen, vooral aan
de hoeken van de baan.
Met al die gasten, waaronder het En-
gelsche element verreweg de overhand had,
maar ook de Nederlanders een aanzienlijke
plaats innemen of zij zwaar aan sport
doen of de wereld meer op hun gemak
meemaken, is het Hoog-Engadm, vooral
Sankt Moritz, tevreden geweest dezen win
ter.
Het groot aantal bezoekers maakt het,
nii al de magere jaren, voor de hoteliers
mogelijk op hun verhaal te komen en men
kan zeggen, dat het er voor gezorgd heeft
dat de aantrekkelijkheid van de plaats weer
op het peil van vóór den oorlog terugkeert.
Voor landgenooten, die Sankt Moritz uit
die dagen kennen, is hét genoeg te ver
melden, dat de „big five", de vijfgrootste
hotels en de Cresta-run voor skelton-sleet-
jes weer geopend waren. D|at zegt voor
den kenner alles.
OVER RROEDEIEREN.
MSI men met de bro.ederij' behoorlijke re
sultaten behalen dan dient ieder onderdeel
tot in de puntjes verzorgd te worden. Ook
het bewaren der broedeieren moet dan mat
zorg geschieden.
Aangenomen dat voor pest eieren steenen
eieren worden gebruikt ,en men eiken dag
de gelegde eieren uit het hok haalt, dan kan
men de op dien dag gelegde ,eieren van den
datum en den rasnaam (voorzien.
Eieren irrixet algemeen, ook die ,vooir de
consumptie bestemd, moeten jn een zinde
lijke omgeving bewaard .worden. Sterk rie
kende stoffen, zooals preoJine en carboli-
neum mogen niet jn de nabijheid ,der eieren
worden geborgen, daar de eieren spoedig
voor gebruik ongeschikt gouden zijn-
jWjanneer een hen geboren wordt, heeft
zij een eierstok,welke wel 809 a 1000 heele
kleine _,dooiertjes bevat. Rondom den dooier
zit een vlies. Tegen den legtijd zwellen die
dooiertjes en het vlies berst. Alsdan valt
de dooier in de teechtervormigen mond van
den eierleidef. Die mond iigt vlak tegenover
de eierstok en zuigt (als het .ware de
vallende "dooiers op. In den eierleider treft
men vele plooien aan die het eiwit
afscheiden. Hier ro't de dooier al draaiende
doorheen, en het eiwit krijgt daardoor
cenigszins het voorkomen van epiraalvee.
ren. Zij zetten zich aan weerszijden van den
dooier vast en heeten jhagelsnoeren.
jWül men broedeieren een tijdje bewaren,
dan dient men die eiken dag te keeren,
want doet men dit nie., dan worden deze
snoeren te zieer pan één zijde gedrukt, ze
gaan doorzakken en verliezen de veer
kracht. Staande kunnen broedeieren niet
bewaard worden, daar1 de onderste snoer
dan in elkaar gedrukt en de bovenste
gerekt wordt. Er is dan geen evenwicht
meer, als het ei komt te liggen op dc lange
zijde.
Het is aan te bevelen de broedeieren niet
raw te behandelen. Het verzenden per
spoor of per post heeft daarom groote na
deden. Hét is dan ook aan te bevelen, de-
broedeieren als het eenigszins mogeLijk is,
zélf in de naaste omgeving te gaan'halen.
En er dan zeer voorzichtig mede om te
gaan Op e.en hobbeligen weg, tijlden zto zelfs
op de fiets al veel.
Hieraan is het voor een deel toe te schrijj.
ven dat vele kippenhouders van hun eigen
broedeieren veel betere uitkomsten krijgen
dan met die, welke van veine gekomen zijn.
De broedeieren mogen niet te warm ge.
plaatst worden; het "beste is b.v. in een
kelder. Een temperatuur bo\ „n 60 gr. en
beneden 50 gr. Fahrenheit is niet aan te be
velen.
Frissche lucht moet voldoende kannen
toetreden, doch er mag geen tocht zijn.
Bewaren van broedeieren in kisten of doa
zen die dan met den inhoud gelijk kunnen
gekeerd worden, lijkt mij met het oog op
tee!reding van vorsche lucht niet gewansciit
Men sorteere eerst de eieren alvorens
dozi ari broedeieren te bewaren.
Te kleine, misvormde, dunschaiige. aL-
inedo bevuilde eieren zijn niet g-esrhi it
voor hioedei. Ouder dan een dag of tien,
late men de broedeieren niet worden, atvu-
rans zonder de kip of in de broedmachine
te p'aalsen Bjj oudere eieren neemt de be.
vruchling af. terwijl deze bovendien latei'
uitkomen dan meer versche.
Dit ongelijk uitkomen werkt zoowel in de
broedmachine al onder de ldp zeer sstorend
en kan oorzpak zijin dat een broedsel ge
deeltelijk mislukt. S.
umnEFiiASD.
De nieuwe order voor de Spaansche Regie.
Naar wij vernemen is in de conferentie,
welke Dinsdag, op -uitnoodig-'ng van den
Bosscher wethouder, den heer Krijgsman,
te 's-Gravenhage is giehouden tusschen ver
tegenwoordigers van de gemeenetbesturen
van Amsterdam, Utrecht, 's-Hertogenbosch
en Culemborg en de bestuurders van de
werknemersorganisaties in de sïgiaren-in-
dustrie niet tot een overeenstemming ge
komen over de loonen, welke zullen wor
den betaald voor het maken van 50 mft-
lioei öenoritas voor Spanje. Zooais wij heb
ben gemeld, waren de gemeentebesturen
slechts - bereid een .bijslag op - het- voor
dit werk te betalen ioon te geven, als
de arbeiders genoegen namen met min
der dan zij voor de uitvoering van de
vorige order hadden ontvangen. Intusschen
zijin de besprekingen nog niet géëindgari
en naar een oplossing wordt alsnog ge
zocht.
Onze Gezanten.
De benoemde Nederlandsche gezant in
Griekenland, de heer G. D Advocaat, is te
Athene aangekomen en heeft de leiding van
het gezantschap aanvaard.
Uitreiking der Belgische enderscheidingen.
De Belgische gezant 'te 's-Gravenhage,
Prins de Ligne, zal a.s. Zaterdagmiddag
te 4 ure, in het Gezantschapsgebouw aan
den Langen Vijverberg, aan de te 's-Graven-
hage en omliggende gemeenten wonende
peraonen. die onlangs onderscheidingen van.
den Belgischen koning hebben ontvangen
uit erkentelijkheid voor de toewijding in
Nederland betoond ten opzichte van de
Belgische uitgewekenen, die onderschei-
dingsteckenen uitreiken.
Namens den koning van België heeft
Prins Albert de Ligne, Belgisch gezant in
Den Haag aan Jhr."Ernest, van Loon over
handigd de „medaille du Roi Albert", als
blijk van waardeerïng voor diens indertijd
verleende hulp aan Belgische vluchtelingen
en geïnterneerden.
Sport
Voetbal.
Neder la ndFttaakr jjk.
Voor den edslrijd Nederland!Frankrijk
is aan den Dleenschen Bond een scheids
rechter aangevraagd.
Voor den wedstrijd Nederland!Frankrijk
deriandsch elftal op 18 Maart in het Am-
sterdamsche Stadion tegen Willem II zul
ten 'de nieuwe tribunes gereed zijn.
De oude garde.
Naar verluidt zuilen Zondag a.s. de K r-
ver en v. d. Wolk bjj 3paria uitkomen
om tegen Haarlem te spe>n in Haarlem.
Gemengd Jfienws.
Staking
Naaraanleiding van door de directie
der Goudsche Machinale Gnrenspinnerij te
Gouda aan het personeel gjedame voorstel
len tot wijkaging der bestaande arbeids
voorwaarden van 48 uur met een loon van
f24.70 in 53 uur met f23.32 loon, heeft
de organisatie van het. personeel besloten
deze voorwaarden niet te aanvaarden. Con
ferenties met de directie hébben geen ver
gelijk mogelijk gemaaikt. De organisatie
stelde zich op het standpunt,* dot het ver
laagde ioon zou kunnen worden aanvaard
bij behoud 'der 48-urige werkweek, de
directie daarentegen hield aan haar voor
stellen Vast. Wel was zij bereid 48 uur
te doen Werken op het nieuwe uutfoon,
waarbij de gelegenheid openstond om door
stukwerk het weekloon te vergrooten, maar
v
i
Mil#
DBK
v i I4 t ft
5"
