m r in
O
Uit de 'Tweede Kamer.
¥oof oize |©ugdfg®
De misdaad alle eeuwen door.
De lezer heeft er niet veel bij verloren,
dat wij verleden week niet alle sprekers
hij 'de Alge meene Beschouw11 gen over
Lager Onderwijs de rcrae konden lalen
passeeren. De heer Ketelaar herhaalde
slechts, vrat hij reeds hij de Aigemeeno
Beschouwingen over kle geheele begroe
ting van M.nister de Visser had gezegd,
n.l. dat hij diens mcU ode van bezuinigen
afkeurde, al erkende ftij dan ook, dat
bezuiniging op Onderwijs noodzakelijk is.
Daar de heer Ketelaar echter in gebreke
Weef aan te toonen, hoe het dan wèl
moest, bleet hij beboeren tot flat soort
steeds vee! voorkomende ürt'.c:, dij nie.u'
in afbreken dan in opbouwen hun kracht
zoeken. De heer Rutgers wij aan de be
zuiniging meedoen, mits men niet tornt
aan de vrijheid van het Onderwijs en
aan de flnanaeele gelijkstelling. Zeker zijn
recht, als hij dan maar niet de tnancieelc
gelijkstelJng zóó opvat, dat ieder zijn ogen
schooltje moet hebben, zelfs als er geen
enkel beginsel mee gemoe.d is. Het voor
beeld van Hoogeveen, waar wij twee Ned.
Hervormde scholen hebben, is op dezen
verkeerden weg todh zeker nuttige waar
schuwing? Hij vond de hoofdoorzaak van
de duurte van onze Onderwijswet het te
groote getal onderwijzers.
De heer Snoedk Henkemans kwam er
tegen op, dat op de vergoeding van de
salarissen, welke aan besturen van bijzon
Üere scholen toekomt overeenkomstig het
leerlingental der school, sommen, zelfs
zeer belangrijke sommen, worden gekort
op grond, dat aan het Departement zou
zijn gebleken, dat de lesrooster van die bij
zondere scholen met volkomen kopte met
het voorgeschreven aantal leunen in de
Onderwijswet.
Ie heer Gerhard toonde aan, dat de wet
herziening behoeft, omdat deze de auto
riteiten, hij had dat in zijne kwaliteit van
lid van Gedeputeerde Staten van Noord-
Hofland ondervonden, dwingt tot het ne
men van de meest dwaze beslissingen, tot,
zooals in Noord-Holland gebeurd is, het
toestaan van de oprichting d.ditbij eene
bijzondere school van eene nieuwe school
van precies dezelfde richting, waarvan Óen
van beiden altijd half leeg zal blijven. Hij
verweet den heer Rutgers, dat deze tot
eene dergelijke wetswijziging met wil-mede-
werben.
Ce heer van Wijnbergen noemde alle dis
cussie met wie niet werkelijk op On
derwijs bezuinigen wil, wat volgens hom
niet uit woorden, maar uit daden moet
blijken, hopeloos. Hij zoekt de bezuiniging
in de vermindering van de salarissen van
de o-ngehuwden in de eerste plaats, tot
welke groep dan van zelf ook de klooster
lingen, die onderwijls geven, zullen bekno
ren. In de tweede plaats zoekt hij die op
den scholenbouw1, waarbij onnoodige ver
splintering moet worden tegengegaan. De
heer Bulten wees er op, dat die versplin
tering niet alleen bij Rechts voorkomt, en
hield verder éen klaagled over het onver
mijdelijke van de bezuiniging op Onderwijs,
benevens, de tijden veranderen, eene
vurige lofrede op de Leerpl chtwet, waarte
gen de heer van der Holen fel in (het ge
weer kwam, die tevens eene crlt'ek op de
bureaucratische uitvoer.ng daan-aa het hoo-
ren, die niet zonder grond was.
Het was onderlifaschen ha.f zeven ge
worden, maar men wist, dat de voorzitter
zou blijven doorgaan tot de Algemeene Be
schouw, n gen over Lager Onderwijs zou
den zijn afgeloopen. De anti-revolutionaue
heer Heuhels zag daarom van het woord
af en de heer van Ravesfeijn vas reeds
vóór dien tijd dn arrenmoede weg ge
loop-en.
En de Minister heeft toen de zaak in
telegramstijl afgehandeld, als men ten m'n
ste dat woord mug horigen, waar hij bijna
alles onbeantwoord liet, en dat verwees
naar de wetsontwerpen, die nader zullen
worden ingediend, en die wijziging van. de
L. O.-wet van 1320 ten doel zullen heb-.
hen. Het was zeer gemakkelijk, maar van
de strekking van die ontwerpen had men
toch gaarne iets vernomen. Nogmaalswerp
Z. ,E. het verwijt, dat hij van uit het De
partement liet heele onderwijs vilde re
gelen, van zich af, en bewees uit het
geen de heer Zadelhoff gezegd had, dat
de S. D. A 'P. eigenlijk geen bezuiniging
j op onderwijs uil, wat dan ook wel uit de
meeting op 9 Maart in den Haag gehou-
I den, waar de hoeren Ossendorp en Kleere-
I koper als spreker-s optraden, ovcrvlo-edig
is gebleken. Het ©enige van ïielang, dat
de Minister mededeelde, was, dat hij niet
j van plan is een tweede paclf-icatiecora-
i missie bijeen te roepen, en hierbij nemen
wij van de Algemeene Beschouwingen af
scheid, en tevens van de artikelen; het is
waarlijk met do moeite waard daarbij stil
te staan. Genoteerd zij, dat de heer J. ter
Laan hel noodig vond een interpellatie aan
j te v>agcn over den stand van zaken in
de commissie van georganiseerd overleg
ten aanzien van de salaris regeling en de
I arbeidsvoorwaarden voor do ambtenaren.
Verder hebben de communisten nog eens
goed willen uit laten komen dat zij als
voorstanders van de verplichte neutrale
Staatsschool, onverzoenlijk blijven staan
tegenover de financ.ïeelo gelijkstelling. Daar
om vroegen zij stemming over art '203 van
ilo Begiooting, waarbij de vergoeding
wendt uitgetrokken aan de bijzondere scho
len voor de salarissen van de onderwij
zers, daaraan verbonden.
]>e vraag om stemming over dit art kei
ua« op zichzelf reeds geheel in de lijn van
hen, wien naar hun eigen zeggen „niets
'e '.lol is", want art. 203 geeft slechts uit
voering aan wat de bestaande wet op het
Lager Onderwijs uitdrukkelijk voorschrijft.
Het artikel werd dus met algemeene stem
men op Lwee na aangenomen.
Is Minister De Visser hij zijn begroeting
au Onderwijs naai' eigen getuigenis niot
voor zijn pleizier uitgeweest dat was ook,
zij hel dan ook in mindere, mate, voor
hen hel geval toen de laatste aJaeeling van
de geheele begroeiing, n.l. flie van Kunsten
en Wetenschappen aan de orde kwam.
De heer Kleerekooper, die het debat in
leidde, begon Lerechl met de uiting van
blijkbaar anti-revolutionair© zijde in het
Voort oopig Verslag te bestrijden, dat kun
sten en wetenschappen door |de belangheb
benden moeten worden bekostigd, en dat
steun aan kunstenaars armenzorg is. Ja.
dat is eenmaal zoo; de Calvinist erkent
nu eenmaal niet de hooge cultuurwaarde
van kunst; hij was beeldenstormer en
blijft beeldenstormer, en heeft eeuwenlang
de schoonste kunstwerken door den wit
kwast aan 'smenschen oog onttrokken. En
het is ontstellend de uiting to hooren, dat
wie Mengelberg of Jan Musch wil hooren,
Toorop's of Konijnenbuig's schilderijen wil
bewonderen, wie in leeszalen of volksuni
versiteiten wil komen, daarvoor maar zoo-
voel moei betalen, dat al die kunstpraestra
lies en wetenschappelijke praestataes daar
uit kunnen worden betaald. Want wie zich
op dat standpunt plaatst, sluit niet alleen
een groot, een zeer groot deel van ons
volk van de kunst af, maar brengt deze
zelve op den duur den doodsteek. Steun
aan noodlijdende kunstenaars zou armen
zorg wezen? En daL wordt gezegd in bet
land van Rembrandt, Vondel, Sweelinck en
Jeilgerhuisl Wat meer eèrbied voor onze
historie, heeren anti-revolutionairen; wat
meer dan de Plattelander De Roer in de
Kamer ten beste gaf, die zich tegen onze
monumentenzorg verklaarde, omdat bet
niet zoo erg is als een oude ruiïne of
oude waknuur van den den aardbodem
verdwijnt".
De heer Kleerekoper vond, dat de Mi
nister te veel bezuln gd had op deze afdee-
iing, en had gaarne op de Monumentenzorg
nog waf meer bespaard, waardoor dan de
leeszalen en volksuniversite ten zouden
kunnen worden geholpen. Dit bracht den
lieer van ltrjckevorsel, lid van de commis
sie voor de monumentenzorg in het ge
weer, die niet onvermakelijk den heer
K'aeiekoper vciwcet, niet meer eerbied
veor onze monumenten te hebben dan de
I' attolnnder den Roer, eene beschadiging
die den sociaal democrat «eren spreker zoo
diep trof, dat hij zich met heftgheid daar
tegen verdedigde, en daarvoor zelfs zijn
stenogram van het gesprokene opvroeg.
De heer ran Ravensteijn vond in het p'at
materialisme dat vooral aan kerkelijke zij
de de kunst doet verwaarloozen, een voeg
teeken, een bewijs, dat wij rijp 'er voor
zijn, om door éen ander land te worden
geannexeerd, bij welk land zelde bij niet.
Rusland zal wel het bedoelde land zijn
Maar, scherts ter zijde, wij gaan geheel
met den heer van Ravensteijn accoond, als
hij het eene schande vo-or ons land noemt,
dat wij, die niet in den oorlog geweest
zijn, en wier galden gaaf is, de kunst
geheel of zoo goed als geheel verwaarloo
zen. Terwijl Frankrijk dat wèl in den oor.
log was. en waarvan de franc met groote
snelheid steeds dalende is, zooveel voor
de kunst ear dus voor de kunstenaars doet.
Maar het helpt niet er over te praten, ook
een zoo goed willend minister als de Visser
is, kan in deze niet oproeien tegen de tegen
woordige in het mmisterie en aan de Rech
terzijde tamelijk wel almachtige anti-revo
lutionairen, d.e nu oenmaal tegenover de
kunst als platte material s.en staan, waar
bij zij zich kunnen beroemen de boeren in
het gevlij te komen, zooals wel Week ,uit
wat de heer AVeitkamp zeide.
Er is zoo waar hoofdelijke stemming ge
vraagd over 's Minister's begroeting, en die
is toen met 57 tegen 13 stemmen aangeno
men. Tegen de 9 aanwezige sociaal-demo
craten en de 4 aanwezige vrijzinnig-demo
crart-n waarbij niemand minder ontbrak
dando heer Ketelaar, de grootc be
strijder van den Minister. Reeds uit die
slech'e opkomst van do partijen der tegen
stemmers ziet men dat het geen ernst was.
Waar men toet. moet aannemen, dat
ieder Kamerlid zóó s'emf, als hij hoopt,
dal het eindresultaat zal wezen, zou een
goedmoedig mensch allicht gaan denken
dat S. DL A. P. en Y. D. niets liever zouden
willen dan Minister D'e, Visser wippen, en
dat ze daarbij niet zouden terugdeinzen
voor een porlëfeuülecirisjs, dre in dit sta
dium van de politiek zeer gemakkelijk op
een Kabinetscrisis zou kunnen uitloopen.
Maar niets van dit a! lezer, het was een
zeer ongevaarlijke en goedkoope manoeuvre
om als „©enige" tegen'-.landers van de On-
derwijsverslecihtering te boek tc komen te
staan.
De verhooging van den bieraccijns en
van het invoerrecht op thee is mei Rechts
tegen Links aangenomen. Iemand, die niet
meer weet dan dat stelt zich natuuilijk
tweeërlei vraag. De eerste is, of Links den
mooien mnn heeft willen spelen, door zich
te verzetten tegen een maatregel, die door
den financïeelen nood wel genomen moest
worden, dan wel of Üo Regeoring haar
medewerking onmogelijk heeft gemaakt. Het
laatste is, ten minste wat de V. D. en
den Vrijheidshond betreft, vrijwel het ge-
wal geweest
Wij behoeven onzen lezers niet voor te
houden, dat indirecte belastingen niet mooi
zijn, vooral niet, als ize geheven worden
van een eerste levensbehoefte als thee.
Mniister Colijn moge beweren, dat thee
geen eerste levensbehoefte is, en dat men
zoor goed iets anders kan drinken, maar1
hij had dat toclT maar liever niet moe
heid, dat ze niet zeker met de draag
kracht, de m'iü'ona'r betaalt daarin even-
vee' als de arbeider, do laatste doorgaans
iet.-» meer, omdat ju den regel zijn gezin
grooter is dan dat van den milllonair.
En nu kan men wel zeggen, zooais de
heer J. ter Laan deed, leg 10 opcenten op
do vermogens-, 'inkomsten en dividend
belasting, dan hebt ge de b'eraccijns en
het invoerrecht op thee riet noodig, maar
dan rekent hij toch niet het fet, dat de
directe belastingen reeds zoo hoog zijn
dat ze tot aanzienlijke kap'taa!vlucht heb
hen geleid. Een kapitaal vlucht van niet
minder dan 830 mihoen deelde Minister
Coliju mede. En nu kau men wel aandoen
lijke preeken houden over het gemis aan
vaderlandsliefde en aan gemeenschapsz.n,
waarvan deze be lasii ngvluch t el. ngen blijk
geven, maar daarmee heeft m-en ze niet
terug. En dan, de Staat heeft er niets aan
uit te spieken, hoe tie mensdhen eigenlijk
ploerten wezen, maar heeft er slechts mee
te rekenen, hoe zo zijn.
Mei htrt oog op de buitengewone omstan
digheden waar-in wij verkeeren, waxen V.
Di. en Vrijheidsbond dan ook bereid hunne
stem aan het ontwerp te geven, mits het
als noodmaatregel en niet als blijvende be
lasting zou komen; dns slechts zoo lang
ais do nood van de schatkist hel gebood.
De heer Owl kwam dus met een amende-
rnen', om de wet sleed) ts van kracht te
doen zijn Lot 1 Jan. 1926; als haar voort
bestaan Janger noodig was, dan kon de
.Minister, die er dan was, verlenging vra
gen. De heer Van Gijn vond dien termijn
la recht te kort, omdat dan zeer kort na,
de verkiezingen van 1925 een eventueel©
opvolger van dan heer Colijn voor de nood
zakelijkheid zou komen le staan, dadelijk
een aequivaienl voor meer dan 10 millïoen
le vinden En daarom stelde hij als sub
amendement voor, op het amendement van
den heer Oud, om in plaats van 1926 te
lezen: 1927. Minister Colijn wild© echter
van geen van beiden welen, omdat hij
juisL door indirecte belastingen de directe,
zij hel dan ook in een verre toekomst, ver
lagen wil. En al werd hel sub-ainendement
Van Gijn aangenomen, doordat tal van
RechLscke leden daaraan hunne stem ga
ven. hel beteekende niets, omdat Rechts
daarna in haar geheel haren s tem aan het
aldus gewijzigd© amendement onthield. Het
ministerie kan genist zijn, het heeft weer
een gewillige Rechterzijde achter zich, en
de uitspraak van den Premier, dat de Re
geering prijs stelt op overleg* met de g e-
heel© Kamer is holle fraze gebleken.
Als het ontwerp wet wordt, en dat is
zéker, zal de thee 25 cents per pond, en
het bier 7 cents per liter; duurders wor
den.
fWordt vervolgd.)
Gemengd Nieuws.
Loopt er met in!
Het jaar 1924 is een „kritiek en on-
heilspellend jaar". Voor wien? Voor ieder,
ten zeggen, omdat 'het niet zoo is. Wij die^ hoor één zhh „professor in de astro-
weten allen, van den hoogste tot den laag- logische berekeningen noemenden Haar-
ste, wat het geweest is, toen er in den lommer uitgepikt wordt en een circulair©
oorlogstijd geen thee te krijgen was, en ontvangt, waarin hem wordt aangeraden
wij 'het met Ersatz moesten doen. Maar van „do „zienersgaven, van den professor
de heer Colijn, zeker van zijn meederheid ParUl te trekken. Wie zoo geluldagi is a©
achter zich, gaf zich niet veel moeite aandacht van den professor te trekicen,
rijn argumenten to wegen. j krijgt de - blijkbaar in gro-ote hoéveei-
Wat b.v. er van te zegcen, dat hij ont-bob-11 getypte waarschuwing, dat „be
kende, dat de afname van Jebrcik van thee langrijke en verbazingwekkende voorval®
ue hand zal werken, omdat tuee Linnens-, architect van toekomsdghoid"„Uw
hrus en di e dranken buitenshuis gedron- leven Irangt aan een zijden draad"
ken worden Heeft hij niet eens nage- j dat heeft hij "al gezien, voordat hij iets
dacht over de vraag wat het gemis aan meer van u weet, dan wat hot 'adresboek
thee of verslapping daarvan voor het ar-hem weet te vertellen maar als gij
beidersgezln zou, kunnen beteekenen? Men wm zij11 „verkwikkende levensdruppeÉ''
zou zeggen, van neen, en het ligt toch gebruik maken, dan zal er „een glo-
zoo voor de hand, dat, wie tot nog toe "«uze dageraad aanbreken over uw ge-
vclaogd pev po*
een geur.g kop thee, bij- gems daan an eenden, niet per brief, want
genengid zal worden daarvoor elders Ciorn-j fjUH brengt men de beambten in verzoe-
pensatie te zoeken. En van alle ind.reoie king (en professor krijgt het geld niet en
belastingen bl.jft het daarbij treurige waar- komt zelfs in de verdenking dat liij het
geld opsteekt zonder er iets voor te
doen).
Voor 11.50, -hel ie geen geld.
Wedden, zegt het Hbld., dat er toch
dwazen rijn, die ©r in Joopen?
Ni^uw soort valsche sleutels.
De politie te Parijs heeft een zeer han
dig geconstrueerd dieven r „lument ontdekt
om valsche sleutels te maken. Eenige da
gen geledon weid een poging tot inbraak
ondernomen. De dief werd echter door een
waker ontdekt en nam de wijk, terwijl hij
een gecompliceerd koperen instrument
achterliet.
Een nauwkeurig onderzoek door experts
wees uit, dat het instrument automatisch
voor e!k sleutelgat pasklaar kon worden
gemaakt.
Een radio-s taking
Een radio-station bedreigt de A«reen%-
dc Staten ate gevolllg van beweerde over
schrijding van patentrechten, weifee aan
vcrscthj Bende broad-cart ng maatschappijen
wordt ten laste gelégd en door d©n eisch
tot betaling, van vergoed ng voor hel draad
loos uitzenden van mnz efe, waarop copy
right rast.
De maatschappijen, willen een ophel
dering. van den toestand hebben door een
staking en de IniJp. der regeering in te
roepen. Hoover; de Staatssecretaris voor
Handel, heeft verklaard, dat het open
baar belang geen broadcasdLng-monopcJIlo
toelaat.
De luidsprekende versterker.
Het komt. bij meetings en grootc verga
deringen meermalen voor, dat een terrein
of een zaal te grool is om door één
spreker besireken worden. Men is dan
wel genoodzaakt meer sprekers op ver-
schrllendc plaatsen te laten opaeden, het
geen veelal stoiend werka.
De N. V. Ingenieursbureau Rarfels en
van Nie te Amsterdam deelt mee, dat zij
aan dit euvel tegemoet kan komen.
Op eenige meters afstand van den spre
ker wordt een gevoelige microfoon ge
plaatst, welke bet geluid van de stem
opvangt, dat na duizenden malen versterkt
te zijn, door luidsprekende telefoons, ver
bonden met gro-ote gelurdtiechlera, word!
weergegeven.
Door deWestern Electric Co. is dit
systeem reeds in praetijk gebracht, o. a.
bij de rede vim president Harding bij rijn
ambtsaanvaarding in 1921, welke door
125.000 personen, die zich om hel kapr
iool verzameld hadden, werd aangehoord.
In ons land zal de luidsprekende ver
sterker het ec-rst in toepassing worden
gebracht bij het Eucharistisch Congres, dal
in Juli in het Stadion zal gehouden wor
den. De geluidtrechters zullen dan in het
midden van het veld worden, opgesteld.
Waarschijnlijk zullen dan ook buiten de
muren van het S.adion de sprekers ge
volgd kunnen worden.
DE AVONTUREN VAN HEER AAP.
*-v
"Verder was Heer Aap -op het schitterende denkbeeld gekomen om'
enkele dagen in het jaar te bestemmen voor groote volksspelen en
Wedstrijden. Eén der aardigste spelen daarbij was het gooien van
ringen om de slurf van den olifant, waaraan heel wat dieren tegelijk
konden deelnemen, omdat die slurf zoo lang was. Een kleine vroolijke
krokodil was daarin zeer bedreven en won steeds maar den eersten
prijs, wat geen wonder was, daar hij goed kon mikken, wanneer hjj
maar met één oog over de punt ran z'n neus richtte. Zelfs! de olifantj
aller mikpunt, had er pleizier in, hoewel al die ringen hem aardig
aan iz'n neus kriebelden, en hij danste lustig op rijn achterst© beenern,
rond, terwijl hij riep, dat hij nog nooit zo-o'n goede schutter had( gezien,
sinds hij den militairen dienst met pensioen had. verlafen.
Toen het ring-gooien op zekeren avond afgeloopen. was on verschil
lende dieren waren blijven napraten ovetr den geslaagden wedstrijd,
vroeg (Heer Aap, den krokodil, hoe het kwam, dat hij toch zoo'n
bolleboos Was in het ring-gooien. Do krokodil vertelde toen, dat iry
vroeger een rustkuur had moeten doen en toen met kop en staart
in ringen 'had gehangen, bij wijze van hangmat, en dat hij" zicht toen
veel bezig had gehouden met het j'ongleeren met ringen. Daar allen
er zoo sterk op aandrongen, liet de krokodil zich overhalen di© kunstjes
nog eens als toegift te vertoonen, en weldra hing hij op zijn rug, ter
wijl de ringen als het ware met zijn vier poot-en aan het! süuivertje
wisselen waren. Helaas had de krokodil de punt van z'n staart niet
ver genoeg in den ring gestoken en toen een windvlaag de takken der
boomen heen en weer bewoog, schoot zijn staart uit den ring en kwam
de krokodil met een smak op den grond terecht. Dat was het| onge
lukkig einde van -een gezelligen avond, want de krokodil gong vol
blauwe plekken naar huis, wat bepaald leelijk stond ,op zijn mooi©
groene huid.
Faillissementen.
Uilgesproken:
I. van Furfclr, koopman te Scheveningen,
Rechter-comm. jhr. mr. IF. Forth, cur.
mr. L. J. F. van'Meeverden.
G. II. Bolk, veenarbeider, te Barger C-om-
pascuum. Rechter-comm. mr. J. C. H.
Kaempff Prikken.
G. Dolmen, landbouwer, te Val the. Rech
ter-comm. als voren; curator mr. W. C.
Boel ken, te Emimen.
Opgeheven:
De wed. G. J. S. Raick, geb. J. AI. E.
Yercijeken, thans Wonende te Visé.
Iv. J. BJonn, vroeger pensionlioudc-r, Bei-
gen, Ürans zo-nder beroep. AVoubrugge.
Geëindigd:
C. VcensLra, winkeljer in hbishoiidelrjko
arlike'en. Helder.
J Timrnor, winkelier en schilder' te As
sen
JUSTITIEEL E DWALINGEN. VEROOR
DEELINGEN VAN DAfXGLADE
(1687) EN LEBRUN ƒ1689).
T© allen tijde heeft de Justitie dwalin
gen begaan, en zoolang mensdien met do
rechterlijke taak belast blijven, zullen wel
altijd dwalingen voorkomen. Zij zijn niet"
t© vermijden, zoolang d© wetenschap niet
het middel heeft gevonden om in de zael
van de m-enschen te lezen.' Alaar wel zijn
di© dwalingen, ten gevolge van nauwge
zet onderzoek én het aannemen van elke
mogelijkheid, ste-eds meer beperkt Daar
toe was men echter aan het ednde der
zeventiende eeuw nog niet -en in Frankrijk
minder nog dan elders, gekomen. Ongelijk
heid van behandeling, ai naarmate stand en
rang van de individuen, overheerschten. Als
wij' dan ook de rechtsgedingen zoo men
ze aldus wil betitelen tegen d'Auglade
en Lebrun aanhalen, geschiedt dit niet,
omdat de zaken, waarbij dezen waren be
trokken, zoo belangrijk waren en zoo
groote beteefcenis hadden of merkwaardige
verwarringen te aanschouwen gaven
doch veel meer, ja uitsluitend, omdat deze
waren van -een z-oodanigen eenvoud, dat
zelfs het meest oppervlakkig onderzoek
hier een justitieel© dwaling had kunnen
verhinderen. In een der beide ^gevallen was
men al dadelijk tevreden, althans een dief
te hebben, en zocht men niet verder. In
het andere geval echter spraken de hoogere
machten der samenleving, die belangheb
benden waren hij de veroordeeling van een
onschuldige, een woordje mede.
Vergelijk met deze rechtsgedingen onze
tegenwoordige rechtsbedeeling en zeg dan
nog, dat er geen vooruitgang is. Zeker,
ook thans blijven justitieel© dwalingen mo
gelijk, maar wanneer zij worden begaan,
is dit slechts na nauwgezet 'en uitgebreid
onderzoek; is dit ten gevolge ran der
gelijk verwarrende Omstandigheden, som
wijlen. ook t©n gevolg© van "daden van
den 'beklaagde, niet rechtstreeks met de
aanhangige zaak samenhangende,", welke
daartoe begrijpelijk aanleiding geven. Daar
wak bet bijna voor een ieder duidelijk? dat
PeUiJic Viwa/imJoH
