Zaterdag 19 Juli 1924 Zonderlinge Kameraden. Sentimentaliteit. 77m Jaargang, Ne. 17639 EERSTE BLAD. BUITENLAND. Be conferentie te Londen. DiTerseiL fntercomm. Tei. No. 103 en 617. BUREAUi LANGS HAVEN 141 (HOEK KORTE HAVEN}. Postrekening No. S9332, De plenaire zitting van de, Londensetie conferentie zal heden 1105 niet plaats heb ben, omdat de commissies neg niet me hun werk gereed zijn. De grootste moei lijkheid is tot overeenstemming te ka men op dit punt; wat gebeuren moet, a,ls Duitschland in gebreke blijft aan zijn verplichtingen, zooals die in biet plan- Dawes zijn geregeld, te voldoen. Terzake van de Engelsche voorstellen in zake de in. gehrekestellingen en sancties, kan de Fiansche afvaardiging geen inmen ging toestaan van een vertrouwensman en betalmgsagent, die niet voorzien zijn m het verdra?, al moge de Commissie van Henstel hen ook metterdaad raadplegen, zegt Havas. Frankrijk ziet echter volkomen de noodzakelijkheid in om waarborgen te verstrekken aan de inschrijvers op' de Duit- sche leaning van 800 miliioeu goudmark. Dienovereenkomstig zullen de Fransche des kundigen, gesteund door de Belgen en Amerikanen, 'een tussehepweg voorstellen, volgens welken voor het nemen van sanc ties wegens een mogelijk in gebreke blij ven van Duitse hl a net, zal worden over eengekomen, dat de m beslag genomen out vangsten in de eerste plaats zullen die nen voor liet betalen van de rente van de leening. Ook Owen Young, de Annerikaansoh© ge delegeerde, heeft een voorstel tot oplossing van de moeilijkheden aan de hand gedaan. Dit was van Young persoonlijk afkomstig en hij alleen droeg de verantwoordelijkheid daarvoor. Hij stelde voor, dat in geval/-an oneenigbeid over |de sancties, de regee rin gen hun vrijheid van handelen hernemen, op, conditie, (dat dit 'de werking van h$E plan-Djawes niet onderbreekt Den Fransch militair de-kundige leg de den journalisten uit, dat dus wel fiscale en economische sancties, maar geen mili taire actie verboden zou zijn en dat het voorstel derhalve aannemelijk leiek. Dit voorstel is echter door de commissie verworpen. Owen. Young verklaarde, dal hij oen eventueel© bmoeming in verband met de uitvoering van het rapporfc-Dawes, slechts voor drie maanden kan aannemen. Ka een lange conferentie tusschen God- ley, den Britsdhen opperbevelhebber aan den Rijn, en de Engelscjhe deskundigen, werd besloten, dat de Engelscheu aangaan de de Geallieerde controle op de spoorwe gen in het Rijnland, iden terugkeer tot den toestand van vóór de Ruhrbezettingeischen zullen. De voornaamste besprekingen van de .conferentie te Landen worden gevoerd bij ontbijttafel, lunch of avondmaal, zegt de corr. van het Hbld. Die eerste minister had gistermorgen voor 8 uur Herri oh Thfeu- nis en Stefani reeds bij zich aau het out bijt. Dezelfde personen hébben gisteren mef den Amerikaan Kellogg het middag maal gebruikt in de Atheneumdnb, terwijl Donderdagavond een groot diner plaats had, waaraan, behalve ministers, ook leiders der oppositie in het Engdschfe parlement en vooraanstaande persoonlijkheden deel namen. De belangrijkste zitting zon gister die der tweede commissie zijn, welke zich met het herstel van Duitschlands economische en fiscale souvereiniteiit bezighoudt Reeds Donderdag werd deze zitting .afgelast, daar, bij de particuliere besprek'ngen, geen over eenstemming tusschen de gedelegeerden kon worden, bereikt en de Franschen Kun voor stel op het laatste oogenbiik eenigsianp wijzigden. Gisteren werd de zitting weder om afgelast, daar de Franschen irTden loop van den nacht een nieuiw memorandum hadden uitgewerkt, dat de andere gedele geerden rustig wenscheti te bestudeeren, Kaar het Engeisch van LEONARD MERRICK. Geautoriseerd© vertaling van Mej. E. H. 49) Die Zwitser kwam haastig terug, en ter wijl hij enkele vreemde lettergrepen pre? velde ging hij den bezoeker voor naar den salon. Diaar was niemand en de etenslnciht hing er ook niet zoo zwaai'. Na enkele mi. nutem kwam Ownie binnen. Haar haar was nog blond, maar het blond van een middelniet het blond van baar jeugd, en. onder die dwaze parodie op het verleden, leek haar verouderd gezicht nog ouder. Dte 'jaren hadden haar gebréken tot caricaturen gemaakt en Kaar bedrijf had er zijn stempel op gedrukt. Ownie was een groote zware vrouw, met ©en lange boven lip en een ontevreden leeiijken moWd. On. der het praten haft ze den rusteloozen blik en dm werktuiglijken glhnlach van de pen sionhoudster, die iederen dag, gedurende drie maaltijden, zich! inspant om een luch tig gesprek gaand© te houden, al afschil derend de voordeden, van het stadsgedeel te, waar haar wormig; gelegen is, terwijl ze in tusschen roet onzekerheid, let op bet antwoord Idat de bediende krijgt, die acte ter een stoel vraagt of de gast van 'dit of dat gerecht soms nog iets gebruiken wil. Yam het jonge meisje, dat eens iu de schonwliurg-ves(ibufe zoo'zegeviSrcnd. iegteh haar eigen beeltenis had geglimlacht, was daai het 25 bladzijden maehinesclnift om vat In dit document Wordt voorgesteld de ontruiming van het Ruh.rgeb.ed geleidelijk in etappen te doen plaats hebben, waarbij als laatste stad, die zou worden ontruimd, Essen wordt genoemd Gedurende de week-end, .wanneer een deel der delegaties bij den premier, en een ander deel bij Lord Parruoor te gast is, zal nog getracht warden tot eeii com promis te komen. De Pruisische Landdag De Pruisische Landdag is tot 23 Sep tember met reces gegaan De noodtoestand van den Duitschen landbouw Te Berlijn hebben Vrijdagmorgen onder voorzitterschap van den rijksminister van volksvoeding, de ministers van landbouw der Djuitsche landen vergadeid, om te be raadslagen over de invoering van een uni form economisch program voot den land bouw. Een nieuwe putsch in voorbereiding? De „Hamburger Echo" weet uit betrouw bare bion mede te doelen, dat Verschil lende rechlsradicale organisaties in den Iaatsten tijd weer druk in de weer zijn om een putsch voor te bereiden. Ze zou den in samenwerking met de nahonaal- socialislen in Beieren zeer binnenkort eau nieuwe poging willen wagen om. de regee ring met geweld ten val te brengen. Dreigend© staking in Engeland. Een over geheel Engeland gehouden re ferendum onder de arbeiders der dectri- sche centralen, spreekt zich met groote nteerderhekl uit vóór een stakingsactie tot hjot doorzetten van den edsch tot ver. hooging van de looneu met tien shilling per week. - De werkloosheidsverzekering in Engeland. Het Lagerhuis heeft de wet op dewark- loosheadsverzékering in derde lezing, met eenige wijzigingen aangenomen. Het voor stel om bmderen van 14 jaar op te nemen, werd geschrapt,, maar toegevoegd werden waarborgen voor de uitbetaling aan werk lieden, die door een staking getroffen wor den, waarbij zij niet rechtstreeks zijn be trokken. Bij de behandeling van deze wet is nog een tegen de regeeoring gericht amen dement aangenomen. Het wetsontwerp be let, dat een arbeidsovereeiikonnst wordt aangegaan onder uitsluiting van de bepa lingen" van de verzekeringswet. Het be doelde amendement, dat clooir het liberale lid Harrey werd ingediend, beoogde de bevoegdheid van de ministers te beperken om bijzonder© maatregelen te treffen voor bvereenkoinsten buiten de verzekeringswet om. Hoewel de regeering zich tegen dit amendement verklaarde, werd het, dank zij den. steun der conseivatieve n en van vele liberalen, met 171 tegen 149 stem men aangenomen. Dit is de achtste neder laag van de Lahourregeering tijdens haar bestaan. Zagloel Pasja, Uit Kaïro wordt gemeld, dat Zagloel Pasja het ziekenhuis, waar hij tot dusver werd verpleegd, heeft verlaten. De botsingen tussclhen Hindoes en Moslims in Britsch-Indië. Volgens een officieel© mededeeling uit Dlalhi. zijn, voor zoover bekend, bij de jongste botsingen tusschen Hindoes en Mos lims, een Mohammedaan gedood en 50 gewond, 11 Hindoes gedood en 89 gewond, 4 politieagenten ernstig gewond en liepeln verscheidene politieagenten en inspecteurs lichte kwetsuren op. De kabinetswisseling in Koorwegen. Die linkerzijde van het Storting hfeeft in niets over; in plaats daarvan was al de zwaarwiqhligheid van een menschenleeftijd getreden, in <1© zware vrouw vid. slechts een gelijkenis waar te nemen met bet jonge meisje. De natuur had die nagenoeg afge worpen, al zag ze ook niet zichzelve, zoo als za was. Tegenover haai- lag het blanketsel op de wangen er niet zoo dik bovenop waren de rimpels niet zoo diep. Geverfd, geblanket en al zeer weinig opgewekt, zat ze in een stoel en geeuwde met wijd-open mond, met de handen in den schoot: „Ik dacht, Rat je nooit weer kwam.", zei ze. Hij verontschuldigde such door druk werk: „En ik ben buiten geweest, sinds ïlq u zag. Hoe gaat het u, moeder?" „Nu niet' om op te "bluffen; de hitte is ontzettend vermoeiend geweest hè? Ik zou ook graag eens een verandering hebben ge hadIk ben nog niet eens in He gelegen-, Keid geweest om je boek in te kijken. Ik kan ook niet lang achtereen lezen, dat vergt te veel inspanning Van mijn oogen, ik moet weer een nieuwen bril nemjen. Nu, maak; je eir een fortuin mie©?" ,,'t Gaat uitstekend van |d)e hand, voor poëzie. Jat, ik zal eir heel wat me© ver, dienen, hoe vreemjd dit ook klinken moge. Als u nu verandering noojdïg heeft, waar om gaat u dan niet eens een paar weken naar Brighton? He," hij was er verlegen onder, „kan u het geld gewen." „O, dat is het niet," lichtte z© toe,-, am demnaal geeuwend. „Ik kan hier niet weg gaan. Wie zal op 't Kuis passen, als ik er met ben. Je bent verschrikkelijk ver. houden, als je geen bbrshouscföter hebt. Enj al Keb je er een, dan kan je nog rniaar nief' de gisteren gehouden vmgadering Johann Ludwig Mowincfcel aangewezen als as. mi- nister-president De fascistische militie. De italiaansche fascistisch© militie zal den eed van trouw aan den koning op 20 September, den Italiaajischen nationale® feestdag, op 28 October afteggen. Na de reorganisatie zal d© militie onder de beve len ran den minis ter-president staan. Do Spanjaarden in Marok.ko. Primo de Rivera, de president van het Spaaasche directorium, brengt een bezoek aan Marokko. In ©en telegram aan de regeering spreekt hij zijn groot© tevredenheid uit over de ontvangst, die hem bereid, is. D(0 revolutie in Brazili.e. Yolgjems berichten uit Rio de Jandra Loeft de Bxaziliaanscheregeering de twee telegrammen te verzenden of te on. tvan, gen onder voorgeven dat zij onjuiste in lichtingen omtrent den toestand versprei den. Het was heel vreemd, maai van het oogen blik al dal Richard moest dienen, veranderde mijn vrouw van houding tcgeh- ovei hem. Het leek wel of keerden de dagen van wmeer terug, waarin zongen voor zijn on der goedje, zijin cape en alle kleine ge beurtenissen vau de kinderkamer het voor naamste waren. Een paar keer sprak ik met haar daarover. Ik vind het n.L belachelijk om een jog te vertroetelen. Maar zij schonk aau mijn woorden niet veel aandacht. „Ik vind t prettig", zei ze „en ik kan met anders". Richard's compagnie lag op ettelijke mij len afstands van onze woning, zoodat wij hem veel zagen. Bij één zrjner bezoeken zei ik tegen hem: „Ik ben nooit soldaat geweest, maar Ket verheugt mij dat mijn men het is," Op ziekeren avond, precies op het oogen- blik dat mijn vrouw en ik aan tafel gingen, hoorden we lawaaiig aan de voordeur mor ïelen. „Kijk toch eens naar je moeder", zei ik, toen we met Richard de eetkamer ingingen, 'e hebt haar met je drukte heelemaal van streek gebracht," wat inderdaad de waar heid was. t Maar de jongen scheen dit feit onbelang rijk te vinden, hij kuste haar echter on stuimig, zoodat ik KerfT- terecht moest wij zen." „YVat zou u zeggen van een flesoÈje wijn?" zei hïj, terwijl blij zich tot mij richtte. ji „Niets noodig", antwoordde ik. Maar zjjta moeder kwam tussch'enbeide en zei: „Laat een flesch" wijn komen, lieve man, juist vandaag. Ik voel dat 'tmij goed zon doen. En Richard's klankvolle stem comman deerde „Ordonnanoe." L" „Ik moet je verbieden den knecht aldus toe te spreken." De oude bediende zelf scheen echter in 't minst niet beleedigd en glimlachte. „*n Flesch van 'tfijnste merk," beval Richard. „In dit huis is het aau mij om te beve len", zei ik. Maar dö oude man ging zacht glimlachend het vertrek uit. „Je gedraagt je al Keef slecht, Richard, ik begrijp (je niet. Ik denk, moeder, als jij eens een paar woorden met«Kem sprakV Maar zij strekte alleen maar kaar hand uit en streek zacht langs zijn arm. „U is mijn lief goed moedertje, niet?" „Dat i» nu alles heel aardig," mompelde ik, „maar al vod je dan niet de verplichting om j© ouders te respecteeren, denk ten minste eraan, dat de uniform, die je draagt, een zekere male van wellevendhéd etscht" Zijn oogen kekeu oolijk in de mijne. Op dit monieait weid, de wijn binnengebracht en liet gesprek brak af. Het speet me toegestaan te hebben.-dat de flesch wend geschonken, want de wijn schoen Richard's vroolijken luim tc \er- hoogen Hij sprak druk en veel over de kleins le vroegste herinneringen ttit zijn jeugdjaren. „Moeder, weet u nog wei hoe ik m de zamerracanfie ntij ziek a.an kersen heb ge geten?" J „.Wordt nu asjeblieft niet onsmakelijk," viel ik in de rede." Maar mijn vrouw antwoordde„Ja zeker, ik herinner me 't best. lieveling, natuur, lijk herinner ik mij dat (alsof liet hier een belangrijke gebeurtenis gold), je was nov heel klein." „Ja, ik weel nog best hoe we buiten aan 't pie-nic zaten en ik plotseling „lk verbied eenvoudig over verdere dé tails uit te weiden." kwam' ik geërgerd tusschen Ixade. Na het eten ging hij voor de pjano zitten en hamerde er op los. Maar opeens ging hij over in een paar acieoorden van een kin. dei-melodie, ©en klein wijsje, dat hem. als 'ifr me njet vergis, zijn moeder geleerd had. lang, lang geleden, toen er nog geen oorlog was en de: menscthen gelukkig leef den. Ik keek van mijn courant pp en zag tranen in haar oogen. „Speel niet zoo mahzoet, wij hooren niet meer in de kinderkamer thuis," zei ik. Hij brak af en lachte hard. „Neen, bij God, dat is zoo, ik daebt er aan, dat .allesenfin zooals je aan al lerkn kunt denken." Hij draaide wat op zijn stoel rond eu begon: „Yader. herinnert u zich, het was juist vóórdat ik naar Rathlmoral ging,... Ik echter, nieuwe onthullingen' vreezend, viel plotseling uit: „Neen, en ik prober 't ook niet. Kom nu bij ons „zitten en rook *n cigaret." Voor een oogenWik scheen het heuscli of hij gehoorzamen zon, maar opeens ver anderde zijn voornemen. „Heb ik een paar nette sokken boven moeder?" „Ik zal even moeten nakijken, lieveling.' „Neen, neen, ik weet waar ze zijn, ik zal zelf kijken. M Zal niet lang duren." Maar hij bleef lang weg en in een aanval van nieuwsgierigheid stondi ik op onder een of ander voorwendsel en volgde hem Op de gangen Lagen dikke lapijten, zoo dat ik geruischloos kon naderen. Zijn deur slond ©en beetje open, hij stond.' niet den rug naar mij toegekeerd. Ik weet niet waaromi misschien. 0111 zijn breede schouders te bewonderen maar ik verroerde mij niet Hij stond li ij zijn toilettafel en nam brieven uit een laatje ik herkende ze: het waren de brieven van zijn meisje. Hij maakte er een pakje van en stak za peinzend in zijn borstzak. Zijn oog werd geboeid door een klein poesje uil ebbenhout, dat zijn moeder hem eens ciadeau had, gedaan. Hij glimlachte (ik kon dit in den spiegel zien) het was een vreemde glimlach, half jongensachtig, half mannelijk Daarop ging hij met vlugge pas door d© tusschendeur naai- de rookkamer en hoorde ik ©ven later hoe hij, 'n fleurig deuntje fluitend, de trappen af liep. terug naar de huiskamer. „Halo. Hoe laat is 't eigenlijk ik moet weg," zici hij binnenkomend- De manier, waarop hij sprak, verstikte de eigenaardige gewaarwording, die ik ondervonden had eenige minuten teYoren. zoo gaan en alles aan haar overlaten!' Maar stel je voor, dat jij nu geld missen, kunt! Dat heib j© aan mij te danken, David j die bekwaamheid komt van mijn kant. Je vuder's stem heb je niet geërfd, als je nu niet geschreven had, zou ik niet hebben geweten wat je had moeten doen!" ■Djat wist hij ook niet, zijn leven zou hem ondragelijk zijn geweest, als hij niet geschreven had. Hij keek over baar been, met dwalenden blik en knikte. „Hebt u het huis vol?? vroeg hp. „Tamelijk wel. Het zijn meest allenieuwe gasten, Amerikanen en menschein, die maar voor een paar weken komen, de anderen keeiren op het eind van Ge maand eerst te rug. Er is een ander pension geopend, bier om den hoek; ze laten er den heel en avond in iedere kamer het gas volop bran- den." „Bij wijze van advertentie?" „Ja; dom hè? 'sAvonJds gaan er toch niet genoeg mansdhen. voorbij, om dat er uit te halen. Het is hier niet aan het strand. Wil je een. kop thee of iets anders "„Neen dank u." „Je kunt het gerust krijgen hoor. Ik ver lang zelf naar een kop thee; het zal mij wat opkwikken. Ik was juist van plan een dutje te doen, toen de bediende jne zei, dat je daar was." „Dfcft spijt me." Hij schelde. „Was lk dan maar op een anderen, tijd gekomen.'* „O, het geeft niets. Ear is toch altijd wat voor mij te doen. Je hebt zieker niets ge hoord van Yivian?" „Ik hoor nooit iets van hem.. Het is nu al bijna, ©en jaar geleden, dat ik hem zag. "Wat voert Rij' uit?" „Hij heeft ©en uitstekend baantje. Hij is „Adieu, vadertje, tot"ziens; dag moeder, Lef, oud moedertje." Den volgenden keer hoop ik dat. je wat minder luidruchtig zult zijn," plaatste ik even spits. ..Misschien," zei hip Zijn moeder stond op en kuste hem, in niger dan anders. Zijn armen sloeg hij lan ger dan gewoonlijk om haar her-u, toen opeens, met '11 ruk, zei hij: „Drommels.... ik zou den trem uog missendag." De vazen op den schoorsteenmantel don derden onder den dreun dezer laatste woorden. Hij v achtte het verwijt niet meer af, maar liep op 'n drafje de kamer uil en stormde, de jas van de kapstok rukkend, de trappen af. Zijn moeder stond nog. lang bij de deur. Toen zij terug keerde, las ik in de courant Wat mankeerde die jangen toch van daag?" bromde ik Even duurde "t voor ze antwoord gaf, toen, zich een kruis slaande, legde zij haar hand op mijn schouder. /Onze jongen... mijn lieve, k'eïue ke relgaat morgen-naar Frankrijk. Ik liet de courant vallen. Haar gericht werd asehbleek; haar onderlip trilde. „Onzin," zei ik, „onzin. Heeft hij jou hm........ jou dit verteld?" Zij schudde haar hoofd, „tV at urengt jon op die malle ver moedens?" „Ik weet 't niet," zei ze eenvoudig. Ik stond op en zeide: „Belachelijk, malle, malle ourin. Je ver beeldt je maar wat Had de knaap het It och? wel gezegdmalligheid." Mijn kijken door de open deur, met al het smartelijke, dat ik had gezien kwam me voor den geest „Als je zóó praatL 't mij niet mo gelijk in dezelfde kamer» te blijven Jij Sk... jijt en ik sloeg de deur achter Naar FrankrijkIk lachte bij die malle veronderstelling. Ik wou me met door die voorstelling laten pijnigen, het was waar, bet waren ernstige tijden... Het vuur in de eetkamer was uitgegaan, ik wou niet in de kou. zitten: de slaap kamer opzoeken vond ik ook vervélend, want rij zou me stellig volgen en mij met haar Overgevoeligheid kwellen. En voordat ik het wist was. ik in de badkamer beland en herdacht den dag, waarop mijn zoon geboren was. In de badkamer* had de dokter mij gevonden, toen ik mijn hoofd onder een koude water straal hield. Hier deelde Mj mij het nieuwtje mee en ik... Maai- elke man heeft zijn zwakke oogen- blikken en als een gewoon oponthoudje in de badkamer mij zwak maakte, was het beter ergens anders heen te gaan. Ik be grijp eigenlijk fael, waarom ik het op een loopje zette, maar ik rende gewoon den corridor over, de eerste trap omhoog, die naar het dak leidt. Ik ademde moeilijk, toen ik boven was. De maan scheen door het schuine dakvenster en het licht viel op Richard's optie, stoffige en vergeten schooltasch' Die stof maakte me kapot; ik zat op een last en hoestte ;en hoestte en toen werd mij duidelijk, dat ik niet hoestte; ik schreide, schreide luid ;en heftig - schok kend als een kind. Mijn vrouw, van een zeD"7 instinct vervuld, dat onze jongen den volgenden dag naar Frankrijk zou gaan, kwam bij fnij boven. In haar lief japonnetje knielde ze fiaast mij neer op den onverzorgden vloer, legde de armen om mijn hals pn zei: „Ach, lieve vent, thail niet hij komt natuurlijk terug." bij het vorige gezelschap weggegaan, op het einde van de tournee, je wist toch wel dat hij op tournee was met een too- meel -gezelschap nietwaar? Nu is hij op een plaats gevestigd, veel aangenamer voor hem- dan (dat hij steeds reizen moet, een groota verbetering in ieder opricht". Het wekte haar geheel op, dat beetje ga bjuf op Vivian. „Niet veel jongelui van zijn leeftijd krij gen zoo iets, T is een h'eïl verantwoorde lijke posiLie om zaakwaamfemend directeur van een schouwburg te wezen. En dan is er voor het heele jaar een vast salaris aait verbonden, iedere week kan hij rekenen op zooveel. Dial is een voordeel, waar jrj niet op rekenen kunt, hè? Hel een© jaar zal je eens heel goed af zijn, en het volgende om zoo te zeggen niets hebben. Schrij ven. is zoo wisselvallig, je weet nooit, waar je aan toe bent." „Ik zal mijn weg wel vinden", zei Da. viR goedig. „O, ja," gaf ze toe. „Het is waarlijk ver wonderlijk, dat je zoo heelemaal op je zelf hebt kunnen staan. En 't is prettig, dat er van je boek gesproken Wordt Maar er is natuurlijk geen zekerheid in je ambt. je kimt er niet op rekenen." Ze Lachte ip. stilte. „De faam' is alles heel goed en wel, maar ik denk dat Vivian zou zeggen: „Geef mij maar liever een vast ipkomen." Hij is hier Zondag, als je helm zóu willen zien?" „Ja, dan kom ik ook. In welk© plaats is hij nuT „In Bectoeuhampton, aan het Theater Royal 1" „In BècfceinhaiaipLon Daivid keek haar aan met wijd-open oogen. ,;Ken je Jmt?" „N-een, zei hij, neen, ik ken lijet niet goed. Hoe lang is hij daar al ?f ,,0,. twee of drie maanden. Hij heeft er een heerlijken lijd geloof ik, hij is zoo po pulair waar hij komt; hij wordt er op soupers gevraagd en zoo". Ze aarzelde, spelend met den zegelring aan haar vinger, zooals hij zich uit zjjn kindsheid hennnerde dat rij met ringen, speelde: die schitterden, maar nu zat het ding neet langer los om haar vinger. „Ik geloof, daL er eeu attractie is'', ging ze leen langzaam voort „Ik hoop in fsKeonelsnaam, dat het en ernst wordt. Laat je niet uit in die est. of ikiefege'-t zegd zou hebben, als j- .n ziet; het was mijn plan niet, eir melding van te maken „Een attractie?" Ongeduldig haalde rij de dikke schou ders op. „Hei kan ook wel niets beduiden, maar jongelui rijn zoo weekhartig, ieder meisje weet den meest bij-de-haudten van hen rn te pakken. Het zou mij niks verwonderen, dal hij vertelt hoe hij verlóófd, is als hij komt. Ik h!ad een sentimenteelen brief van hem, waarin hij mij schreef, dat hij het aardigste meisje Traicl gezien, dat hij ooit ontmoette. Ik weet wat dit beduidt H(j zou niel zoo over Kaar geschreven hebben, als Kg niet verliefd op haar was. En hg •antwoordde niet op mijn vragen. Hij stelt zich vrijwel dwaas aan!" (Wcrdt vervolgd,) Dei» eonrant vei-echiint dag-elijka, m«t oit- rondertcg «m Kon- «h feestdagen. Prga per kwartaal f 3.—; frsneo per post t!.SO.,— Prijs per week: IS cents. Afzon- derlijke nummers I cents. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend num mer moeten v<54r »U uur a»a het Bureau betorgd ajn 'b Zaterdags vóór 9 nor. Een bepaalde plaat» ran adrertentiën wordt niet gewaarborgd. SCHIEDAMSCHE COURANT Prijs •'•r Advertent-ën rsa t—-J resel» 11.5b; iedere regel meer ft C.Sfl; in het Zatordagnumraer tregels t LtO. iedere regel meer f 0. i'. Reclames 10.1'" pc egel. incassokosten 5 -t* posiktrttaauef 15 «ts. Tanereu v&n aiHertentiSn tiu iCwanemAnt lijn saa hel Boiaar terinuHw Uageigks worden hleine Mvertemiin op genomen i 11.— pei odvertuntie van hoogstens SO woorden, ieder woord meer 10 cent, bg reernitbetaUne aan bet P.nreec ie voldoen. ^USAAI1 rocxle plekken, huidabvbülenn, uitslag verdwijnen soil me' Akker's Kloosterbalsem, die Uw puistjes huid zuiver en gezond maakt 'i 111e toe.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1924 | | pagina 1