DE BLINDE
Veeleer moet liet Hoor de gemeente wm-
den gcAvaardeend, d$tt in dekten tijd haar
deze nieuw e uitgaaf is bespaard gebleven.
Het achterwege la.-eu van dergelijke ingrij
pende werken ligt trouwens in den. lijn der
bezuinig.ng, die hij den 1 kijfcsgebouw-en-
diens t wordt toegepast.
"Volga, 715. Kosten van de opleklaig van
P. C. Rosauu tot toonkunstenaar.
Wanneer men vraagt, of de opleid,ag van
den clarinettisi Rosman voltoo.d is, dan
moeten wij deze vraag ontkennend beant
woorden, da at hij nog een jaar noodig zal
hebben om te trachten het diploma van
Toonkunst te verwierven. Waar hij echter
dezen zomer als le clarinettist aan liet Rot-
tardanische Stedelijke Orkest, is jverkzaam
geweest, «as hij in do gelegenheid zichzelf
eenige middelen voor de verdere studie te
verschaffen.,Dtt was de reden, dat men geen
vrijmoedigheid vond om veilen gng van de
bijdrage te vragen. Vlet voldoening mag wor
den geconstateerd, dat de gemeentelijke
hulp alleszins veoLeud is geweest, daar de
directeur der Rotterdamsche .Muziekschool
zeer tevreden over zijn leerling is.
Volga. 73S. Jaarwedden van ambtena
ren en beambten bij "de werkloosheidsvoor
ziening.
Het is gelukkig waar, dat de weiHoos-
lieid aanzienlijk is verminderd. Ontegenzeg
gelijk is daardoor de betrokken dienst ver
licht geworden; wat dan -ook reeds aan
leiding heeft gegeven om, een tweetal tij
delijk in dienst zijnde personen, <i'e loop-
en onderzoekingsd-ensten verlichten, teoni
slaan. Op inkrimping van tijdelijk perso
neel, dat 'ifiet strikt, noodig meer is, zijn
wij dus wel degelijk bedacht Iets anders
is, dat de practijk leert, dat de over
gangstoestand, waarin wij thans verkee-
ren, de speciale controle in de vraag be
doeld, eer meer dan minder noodzakelijk
maakt. Deze controle is niet alleen noodig
in het bellang der Gemeente, doch ook
tegenover het Rijk, dat ons zoo krachtig
te hulp komt, zijn wijf daartoe verplicht
Gaarne geven wij echter uw Raad de ver
zekering, dat, evenals wij het ander tijde
lijk personeel niet langer hebben gehou
den tja11 noodig was, wij 'ten aanzien van
deze controle in gelijken zin zullen han
delen.
Yolgn. 743. Uitoefenen van controle op
de echtheid van Schiedamsche jenever
Kaar aanleiding van de betrekkelijke
vraag mogen wij n in herinnering bren
gen ons antwoord van vorige jaren op
een vraag van gelijke, strekking, waar wij
schreven:
„Afgezien daarvan, of men voor of tegen
„een dergelijk etiket is, is het, wanneer
„men het eenmaal heeft ingevoerd, tegen
over hen, die dit in den handel hebben
„gebracht, zeer bezwaarlijk daarmede op
„te honden.
„Overigens js er thans, in verband met
Riet belang van Schiedam bij den export
„van gedistilleerd, minder dan ooit reden
„om tot afschaffing over te .gaan."
AFZONDELIJKE BERRIJYEK.
Grondbedrijf.
Peil Kieuwland, Deze kwestie is nog hij
de betrokken diensten ia behandeling. Waar
het pen zeer lastig en veel studie ver-
eischend onderwerp is, dat tot uiteenloo-
pendo meeningen aanleiding geeft, 'is het
vraagstuk nog niet opgelost.
Uitbreidingsplan ten Koorden spoorbaan.
Gelijk mt het zooeven medegedeelde ten
aanzien van het Peil Kteuwland wederom
kan blijken, zijn uitbreidingsplannen en
peilkwesties altijd moeilijke en langdurige
zaken. Wat de omvangrijkheid van dit
onderwerp betreft, mogen wij ook venvij
zen naar de desbetreffende artikelen van
de Wet en den Algemeenetn maatregel van
Bestuur. Wij hebben de firma Korsten,
die daaromtrent zeer optimistisch gestemd
scheen, .daarvoor dadelijk gewaarschuwd.
Overigens moet men zich niet voorstel
len. dat een wettelijk uitbreidingsplan en
het plan, dat een grondeigenaar voor zijn
grond maakt, begrippen zijn, die elkander
dekken.
Slechts is het de vraag, of thans ge-
gronde aanleiding is het geldende plan
door een nieuw te vervangen, zoo ia,
hoe dit "dan moet geschieden. t
Openbare Leeszaal en Bibliotheek.
Aan de Openbare Leeszaal wordt een
zoo zuinig mogelijk beheer gevoerd. Uit de
begrooting blijkt, dan ook, dat verschik
lende posten Jager zijn uitgetrokken dan
het vorige jaar; o.a. is 'de post „aan
koop van. boeken" van f5000 op f3500
gebracht, een bedrag, dat zeer waarschijn
lijk te laag zal blijken om in het aller-
noodigste te voorzien.
Indien ondanks de betrachte Jmzuiniging
het verlies-satdo hoogetr is uitgetrokken,
is dit aan tweeërlei .oorzaak te wijten:
le. Aan de verlaging yan het Rijkssub
sidfe en als gevolg daarvan ook van het
Provinciaal subsidie;
2e. aan de daling der abonnementsgel-
gelden, welke van f 2650 op f 1700 moes
ten worden terug gebracht Door de ver
hooging van het leesgeld van fO.öQ op
f 1, waartoe het vorige jaar door uw
Raad is besloten, hebben velen hun abon
nement opgezegd.
In <jc tweede Sectie is gevraagd, of
Burgemeester en Wethouders maatregelen
willen nemen, om bepaalde boekwerken
uit de Openbare Leeszaal en Bibliotheek
te deen verdwijnen.
Wij moeten er echter op wijzen, dat
de hier aan het woord "zijnde leden op
ons College een taak willen laden, die
bij ons niet behoort.
Vooraf moeten wij opmerken, dat de be-
oordeeling der boeken geen eenvoudige
zaak is. jMen komt daarbij 'dadelijk te
staan voor de belangrijke vraag: indien
men een dergelijke censuur gaat uitoefe
nen ten aanzien van (wat men niet uit
het oog moet verliezen) een Openbare
bibliotheek, waar de grens van het toe
laatbare en ontoelaatbare getrokken moet
worden. Persoonlijke meeningen kannen
hier niet als richtsnoer gelden.
Doch, wat de hoofdzaak betreft, 'de Com
missie- voor de Openbare Leeszaal heeft
een afzonderlijke subcommissie gevormd
voor de beoordeeling der boeken, terwijl
de leden dier Commissie b'j afwijkende
meeniug de beslissing kunnen inroepen van
de Commissie voor de Leeszaal in haar
geheel,
liet kan nu onmogelijk juist worden ge
acht, deze taak van de deskundige Com
missie, die bovendien door veelzijdige sa
menstelling alle waarborgen biedt vooreen
npartijdige beslissing, over te brengen op
ons College
G emeentew erken
Uitbesteden van werk De hierbij gestelde
vraag, om zooveel mogelijk werk te doen
uitbesteden, kan overbodig geacht wor
den, omdat allo nieuwe werken woirden aan
besteed en de raadscommissie ten aan
zien van alle onderhoudswerken van eeirg
belang oordeelt of het gemeentebelang
medebrengt, dat een dergelijk word wordt
aanbesteed.
Wanneer niet tot aanbesteding wetrdt
overgegaan, geschiedt dit op grond van
de overweging, dat uitvoering in eigen be
heer voordeeïiger is
Verhouding vast en los personeel. Wat
dn punt aangaat, kan worden medegedeeld,
dat de verhouding tusschen vast-"en los
personeel voortdurend wisselt, zoodat alleen
gemiddelde cijfers kunnen worden gegeven
Een denkbeeld van de verhouding ver
krijgt. men uit de in 1923 uitbetaalde
loonen, in welk jaar aan het vaste per
soneel is uitbetaald 84 pet van het tptaal
der loetvm.
(De vraag omtrent, toezichthoudend per
soneel is boa-en reeds beantwoord.)
Ziekenhuis.
.Op 1 September 1923 werden de tarie
ven voor de 1ste en 2e klasse, respec
tievelijk bedragende f 15.—* en f 7.50 per
dag, verlaagd en gebracht op resp. f li-
en f 6.50, verhoogd met f 1 voor patiënten
niet ingezetenen.
In vei gelijking met de tarieven, welke in
de ziekenhuizen van omliggende gemeen
ten gelden (bijv. Rotterdam Goolsingel en
Bergweg, le klasse f 15 en 2e "klasse
f 10.per dag) kan een tarief van f 11.
(le klasse) en f 6 50 (2e klasse) als
men daarbij in aanmerking neemt, dat in
het ziekenhuis te dezer stede de werke-,
lijke kosten per patiënt gemiddeld bedra
gen fGSO per- verpleegdag niet zoo
boog genoemd worden.
Tcch kunnen wij toegeven, dat het gel
dende tarief voor velen in deze tijden be
zwaarlijk valt te betalen; vandaar, dat wij
bereid zijn aan de betrokken Commissie
in overweging te geven, te onderzoeken
of tot verlaging der tarieven zou kunnen
worden overgegaan.
Sport»
Gymnastiek
O nd. er 1 i ng Concours T. h. o..r.
Ook Zaterdagavond zijn de onderlinge
we] strijd en van de adspiranten vui P'ro.r
weer vlot verloop-en. Ze hadden thanspiai.s
in het gymnastieklokaal aan jen Ruueaha-
vmweg, waar het niet zoo gezellig is a's
aan het Oude Kerkhof, terwijl ook de ver
lichting wel iets te wenschen overlaat
Zaterdagavond waren alleen jongensklas
sen aan de bebrt. Dje adspiranten van 912
jaar openden de rij met een driekamp (Vrije
oef. op en van des plaats en ringen). J)e
prijswinnaars waren Iv. v. G. Bos Sols punt,
Plooy 25 p., Koeten 24Vs p., 'A. Timmer
man en M- v. d. Mark elk 24 p., G. Duike
laar 23 V> p.. Rorijo 23 p. en H. v. Wie-
ringen 22 p. Het aantal deelnemers was 30.
Als extra nummer kwam nog hoogsprin
gen. Dte beste sprong was 1.35 M. "(met
springplank en touw). Die waarde van de
gymnastiek, ook voor de zedelijke opvoe
ding, bleek "weer eens, toen de jongens har
telijk applaudasearden, na deze mooie,
prestatie, waartoe zij zelf niet in staat ble
ken te zijn. Dia prijswinnaars in "dit extra
nummer waren M. v, d. Mark en K. v. d
Bos.
Voor de jongens vlan 1214 jaar. aan
tal deelnemers 27, bestond de driekamp
uit vrije oef., ringen en rek. Die uitslag
was A. Buijs 27Va p, Ten Hope en A. Dael-
never elk 25 p., K Ge Koning en G. Voogt
elk 24tv p. en W. Been 24 p. Ook voor
deze adspiranten was een extra-nummer
hoogspringen ingelascht Die hoogste sprong
was ook thans 1.35 M. efn weer volgde een
applaus van Ge kornuiten van Seegers-,
ld ie des© hoogte bereikte. Tm ede werd
Kamp met 1.30 M
De 19 oudste adspiranten jongens van
14—17 jaar, moesten elkaar de prijzen be
twisten in een vierkamp (vrije oef., brug,
ringen en rek). Als overwinnaars werden
aangewezen: Ife graad G. Suttorp cn M.
Verveen, elk 36 p., Rebers 33J/2 p, en
Beukers 31'J p. 2e graad F Marks, A.
v. d. Mark en Louis Ouwendijk, 'elk 33 p.
en Cr. Boekhoven 32V-' pt.
Bij een gelijk aantal punten werd geloot,
wie het eerst een keuzin uit Ge beschik
baar gestelde prijzen mocht doen.
Het geheel stond weer onder leiding van
dan heer B. Florijn, directeur van T.h.o.r,,
wat een vlot verloop waarborgde, terwij]
als jury fungeerden de heeren Th. van
Woerkom, W. Moerman en M. Sluyters.
Gemengd Slews.
Circus Schouwburg.
Er zullen maar weinig menschen zijn
die niet één of meerdere malen het be
roemde hoek „Dia Negerhut vian 0o|:n Tom",
van Harriet BeecherStoute, gelezen heb
ben, en daarbij" meegeleefd hebben in de
moeilijkheden die Elise te overwinnen had
om haar zoontje Harry uit de handen der
slavenhandelaars te redden, of meegevoerd
hebben het lijden van den bra.ven Oom
Torn, als deze, door zijin meester, Mr.
ShelbJ, verkocht, in handen geraakt Van
een raeedoogenloos mensch, die hem zijn
Gods-vertrouwen uit het lijf tracht te ran
selen, waarbij hij hem wel het leven be
neemt, doch zijh Vertrouwen in God niet
kan Verminderen. Of pok wel genoten heb
bed van de leuke toon «eitjes, welke zich af
speel den in de hut Van tante Chloé, de
vrouw Van Tom. die zulke heerlijke koek
jes kon bakken. Waar het drama, dal
Z,iteulagu\ oml in den Circus-schouwburg
voor hol ernst ging, ecu bewerking in
zeven tafereeleu is van A. d'Ennery naar
dezen roman, behoeven we hier geen na
dere beschrijving Van den inhoud le ge
ien en kunnen we voldaan met de mede-
d-eelmg, dat dit tooneehverk den roman
op den oet volgt, al zijn er dan verschil
lende igedeeliten, als b.V. Eiise's Vlucht
over de ysschotsen, die wel beschreven,
doch niet op liet tooneel weer ge neven kun
nen worden.
Yan de décors en de costuunis is dit
maal veel wterk gemaakt, terwijl het ge
heel vlot igespeeld wordt. De zwaarste
rol is wel die van Eli&e, en werd. deze
op uitstekende wijze weergegeven -door
Minny van 'Ollefen, waarbij zij met veel
temperament de moe.Ier uitbeeldde die alles
en alles waagt om, de vrijheid vim haai'
kind. In Diaan van Ollefen. Jr., die haai
man, Georges, den begaafden mulat weer
gaf, vond zij "een uitmuntenden partner.
De lieer G. Eijlders gaf een 'devoten Tom,
terwijl de heeren Joh. v. Weert en Piet
te Nuijl oen goede creatie gaVen van hot
minderwaardige menschen-type slavenhan
delaars. De heer HL Spree vervult in dit
drama don rol van Mr. Bird, den senator,
die, hoewel hij' in het parlement gestemd
heeft vóór de wet die aan een ieder vgr-
biedt een ontvluchte slaaf hulp te bie
den, bij <le eerste gelegenheid dat zoon
ongelukkige aan zijn deur Hopt, al het
mogelijke doet om liet leed te verzacht'ca,
en daarbij zichzelf telkens Voorhoudt dat
hij toch eigenlijk tegen de wet zonjliglS.
Deze roil, die Veel tooneelspeelkunst Ver-
eischt, werd door den heer Spree op zeer
natuurlijke wijze vortoilk't. Dan dient nog
genoemd te worden me], Caha Kinsbefgen,
die als de negerjongen Bengali. het publiek
herbaalde malen hatte'ijk deed lachen.
DoCh ook de overige rellen zijn in goede
handen en maken het drama, dat nu Wel
niet juist meer bearütjwoordt aan 'de eischen
Van den tegenivoordigen tijd, tot een 'ge
heel, waardoor een bezoek aan dit cir
cus wel is aan te bevelen.
Als steeds oefent het orkest, onder lei
ding van Gen heer M. Spree Jreen niet
geringe bekoring uit.
Opruiing
Tegen den heer Jos. Gieren, secretaris
van «den 'Intern. Anti-Militaire Rond te
De Bilt, heeft Donderdagavond na afloop
eener door hem te Tiet gehouden rede,
de commissaris Van politie aldaar, wfegens
opruiing en majesteitsschennis procesver
baal opgemaakt.
£en oplichter
Te Antwerpen is, naar bet „Laatste
Kieuws" meldt, een zoogenaamde wonder
dokter aangehoujden, die o.a ooik te Maas
tricht en Temeuzen „geWerkl" had en de
menschen onder voorgeven van zoogenaam
de behandeling geld afzette en dan niets
meer van zich liet hooren, Hij moet tal
rijke slachtoffers hebben gemaakt.
Van een ladder gevallen
Yiijdagmiddag zijn in de Valeriusslraat
te Amsterdam twee glazenwassclieis van
een ladder gestort. Beiden zijn naar bet
Wilhelm nagasthuis overgebracht. Hun toe
stand was vrij ernstig.
De valsche bankbtljiitenWerkplaats ie
Ni'U i land
Men zal zich herinneren, dat in October
bij het zoeken naar een geheime distilleer
derij, ten huize van de Wed. van B., te
Kieuwland, bij Leerdam, toevallig een in
stallatie tot vervaardiging van valsche bank
biljetten gevonden weid, benevens een
greote partij onafgewerkte valsche bank
biljetten van £25 lot f300.
Bij genoemde boerin Van B., woonden
destijds YV. B. uit Rotterdam en W. S.
uit Alblasserdam, die verdacht werden van
het maken van de valsche bankbiljetten,
terwijl' de beide zoons van de wed van
B. pnan verdacht werden, die biljetten
in jiun varkenshandel aan den man te
brengen.
Het viertal werd toen gearresteerd en
is nog m het huis van bewaring te Dor
drecht opgesloten Zij bleven ontkennen,
maar thans hebben alle vier een volledige
bekentenis voor den rechter van instruc
tie afgelegd.
Tegen de ratte,
In Engeland is een boek uitgekomen,
dat de vraag behandelt hoe men het best
ratten L.n verdelgen. Mark Hovel 1: „Rats
and how to destroy them.'" Het „British
Med. J." neemt er uit over, dat de bollen
van Scilia matitima, de zeeajuin, een
hyacintlxachtige plant, het beste vergift zijn
ter verdelging van de ratten. Deze pliant
kan zeer goed in Engeland en dus Ver
moedelijk ook bij ons, gekweekt worden.
Dp boll en moeten gedroogd Worden. Iedere
landbouwer kan id'us zijn eigen vergift ma
ken ter verdelging van deze schadelijke
dieren en ze daarmee bijna -zonder kosten
bestrijden.
Iets over bent.
Tot de grootste vijanden van het b'ont
behooren ook de mist en de moerasdamp
De meeste menschen weten dit 'niet, of
vergeten het, wat trouwens heel begrijpe
lijk is, want des Winters is er bijna altijd
wel iets in de atmosfeer, dat op damp of
mist lijkt en men zon daarom dus niets
aan bont hebben. Maar zoo is het nied
bedoeld, alleen het beslist mistige weer is
schadelijk voor bont en eveneens moet
men geen bont gebruiken jn streken waar
het moerassig is.
Door den mist wordt een bont of een
bontjas natuurlijk nat en de h'aroa gaan'
plakken en omlaag hangen jMen mag iiu
liet drogen niet forceeren, door bijv, het
klecdmgstiik vooir de kachel te plaatsen,
i.f zells maar in een warme kamer. Het
beste is een sehoone borstel ter band te
nemen en door Moppen zooveel mogelijk
dnippels weg te slaan. Het slaan moet ge
schieden met den draad mede en niet
daartegen Wanneer er geen water uitliet
bont spat, moet men het verder laten dro
gen door goed uithangen jn een tochtigen
gang of op een plaats waar veel wind is.
De mist laat wel al een niet onbedui
dende hoeveelheid vuil achter pp liet bont,
dat ei" dan ook altijd later vies en kleve
rig uitziet. Het bont jnoet tijdens het
winterseizoen geregeld worden schoonge
maakt. Men doet dit door eerst met. oen
rotting goed te kloppen en daarna heete
zemelen door het 'haar te wrijven. Dit
wrijven geschiedt het beste piet de han
den. Ten laatste schudt pien het bont
,p.oed uit en schuiert jiet zachtjes na met
een zachte borstel.
Het spreekt vanzelf, dat de plaatsen,
welke het meest bewerkt moeten worden,
zijn de kraag, de mouwen cn den onder
zoon)
Doodmoe en bleek zat. Bpuno op den di
van met het lioöfd scheef. Zijn vader kon
deze eigenaardige, afwezige houdmg niet
goed uitstaan, die de blindhe.d van den
knaap zeer deed uitkomen. Maar vandaag
bemerkte hij er niets van. Bru.no hooide
hoe de anderen om de tafel zaten en ont
beten. Hij" .kon niet begrijpen, hoe Zij dal
Haar speelden. H.et scheen hem toe, alsof
•Zij niDt het Bonzo zich vereonigdien, hel
goedkeurden, eir in toestemden
Hij verzette zich, toen men ook hem
wat ten eten bracht en weerde af met tril
lende lippen. Maar toen zijn. vader even
later nog eenmaal met hem de slaapkamer
wilde binnen gaan, voordat bet lijk werd
weggedragen, schreeuwde hij luid op, maak
te zach uit de voeten en boirg zich achter
den divan weg als vreesde hij' geweld,
Het hoofd van den weduwnaar zonk! die
per near op -de borst en hij duwde Mei Li
bijlna driftig terzij1, toen zlij met een bij
beltje naar den jongen wilde gaan.
Beneden, bij den concierge, verzocht de
vader, toen hij' uitging, dat men één der
kinderen naar hoven wilde sturen, om Brii-
no wat af te leiden. Maar de kinderen be
dankten er voor, ondanks dreigementen .en
beloften. Zij voelden zich onbehagelijk ,bij
Bruno. 'Alleen Annie, op wie juist de yader
doelde, legde haar schoolboeken terzijde en
liep naar boven.
Bruno zat alleen aan de tafel Vóór hem
lag zijh speelgoed, de bouwdoos, de kaart
met de rdiefplalen zijjn dierbare doos
beweegbare tinnen soldaten, hel dvverg-
hu is je vol snoeperige tafeltjes, bankjes en
stoeltjes. Maar niets raakte hij" aan. Hij zat
het hoofd scheef en met krom rugje
geheel iu zijne onbarmhartig opdringende ge
dachten verzonken. .Hoe komt 'tdat men
plotseling niets meer weel, van wat er toch
is, van wat er was. Alles blijft zoo, is niets
veranderd. Waarom eet men niets, hoort
men niets en wil men niets meer, en dat
alles opeens, niet langzamerhand? Mis
schien zijn mijn oogen reeds gestorven en
daarom is het juist zoo merkwaardig dat ik
tocli weetik' bezit |z|e, ik voel ae, als zje'pre-
cies zoo waren als mijn hand. als mijn oor,
en toch zeggen de menschen, dat de hoofd
zaak' er aan ontbreekt, dat elk ander mensch
ze liedt anders bezit. Wie weet wal moeder
van ons allen nu niet begrijpt. Misschien
kan ze alleen maar niet spreken, niet zich
bewegen, om te zeggen, dat ze nog hoort
cn ruikt."
Annie trad binnen. „Bag"', zei ze schuch
ter. Bruino schrok. Hij hetkerfde haar niet,
meende deze liooge, ietwat zingende stem
nooit gehoord te hebben. Misschien was
luer moeder weer, die alleen maar oen
andere stem gekregen had. omdat de eigene
gestorven was. Hij was heelemaal in de War
over de raadselachtige vragen in her.die
naar verband zochten.
„Wat heb jij' mooi speelgoed," sprak' An
nie dapper verder, haar blik' langs de tafel
richtend om het afhangende hoofdje van
't jongetje te ontwijken, dat zoo droevig
met die uitgebluschle oogen en toch zoo
veelzeggende gelaatsuitdrukking eruit zag.
Bruno opende den mond, maar zei nog
niets. Hij legde de handen op het speel
goed Wie k'wam daar tot hem
„Vandaag heb ik' geen plezier in spelen",
sprak hij eindelijk.
„Hèzichtte het meisje hedroetd,en
ik ben naar je toe gekomen om juist wat
met je te spelen. Dun zal ik maar wem-
gaan
„Keen", riep Bruno uit eu ging rechtop
zitten, „neen. ik wl heelemaal met treurig
zijn. Blijf toch".
Annie zou ook' heelemaal niet weggegaan
zijn. Zij stond vol ontzag voor ztoo'n massa
verrukkelijk speelgoed.
„Wat is dat?" vroeg ze en wees naar een
kleinen Zebra.
„Wat?" vroeg hij verwonderd, omdat ze
hem niets in de hand gegeven had.
„Ach, dat daar," riep ze ongeduldig, vol
van eigen nieuwsgierigheid, meteen naar
alle andere vreemdsoortige gestalten uit het
beestenspel kijkend.
„Dat daar, met die zwarte en gele stre
pen." i
„Strepen", dacht Biruno na eu zei, zacht
voor zich heen, uit vrees, de toover-veltechij
ning schuw te maken:
„'Wie ben je?"
„Ik?" Zij ïwhte. Hij Was toch Kouder
den malen op de trap langs haar geloopien.
„Ik1?"
H ïjknik'te even aarzelend omdat hij! uit
den toon van haar stem voelde, dat hij een
domme viraag had gedaan.
„Weet je heuscli niet wie ik ben?"
„Wat zijh dat: strepen?" vroeg hij haas
tig, om haar aandacht van zijn schijnbaar
domme vraag af te leiden.
„Neen, maar, wat jij allemaal niet vraagt"
lachte zij.
Bruno liet het hoofdje zakken. Wat kon
hip eigenlijk met haar bepraten.? daichl. Iiij
bij zichzelf.
Kee, maar, wat is dut een schattig ding1'
En haai* handje wees naar epn kippenhokje,
waarin eieren lagen weggestopt; „alles is
zóó mooi gemaakt, alsof het leef.,"
„Wat?" dacht Bruno. Maar hij had geen
durf genoeg verder te vragen. Steeds weer
ontdekte het meisje nieuwe fraaiigheden.
Heelemaal buiten zieli zelve van bewonde
ring, vergat zij', dat zij bij vreemden was
en deed zich te goed aan alle schatten.
Bruno spande Zich tevergeeEs in te raden
wat z'ij precies deed.
- „Maar wat is dat een dolje"j riep jze
opnieuw,
Biruno voelde zich als uitgestooten, niet
waard eenige aandacht te verdienen. Zijfver-
wij derde zich heelemaal van hem.
„Hneir, lioud dit eens oven vast,. Ik wou
liet opzetten,"
Haastig sprong Annie op hem toe. Bruno
strekte hulpeloos de hand uit. opeens
werd het hem te machtig. Woedend sdhhof
bij z'iju stoei op zij-, maar baretilö, tegelijk in
tranen uit, waarmee hij" reeds eeu tijdlang
geworsteld had.
Aarde liet de groote doos uiit. de hand
vallen, die zij juist wilde opstellen. Yer-
scbrik't Zag ze om zich heen en h'aar liairK
Hopte luid en verwijtend, want immèrs
zij had, door al 'die heerlijke dingen om Zich
heen, heelemaal vergeten de reden waarom
Zij naar boven was gdztomden.
„Bruno", zei ze zacht en ging vlak naast
hem staan, „ben je erg boos op me?"
Znj w'iMe de handen van zijh gezicht weg
trekken,
„Toe kijk nu eens eveu -mij aan".
Maar h'ij' scihudid'a aldoor harder, naai' ma te
zij probeerde hem met haar te verzoenen",
„Je hebt me niets gedaan," sitotiterde
hij eindelijk, „tniaar wtiarpim ben ik nie't
zooals jij? WaarounWjaarom toch niet?"
stiet hij schreiend ujit, met den Voet
stampend.
Radeloos zat Annie erbij', zag naar hem
en wist niet precies, wat zij zeggen moesl.
Opeens pakte Bruno liaor ruw bij1 Ide
armen, zijn -«gezicht haid «een Vastbesloten,
bijna slechle uitdrukking, waarbij! de
«enigszins vochtige wimpers en wangen
uk-L meer pasten.
„Ik laat je niet meer los, Voordat jij
ntiji allies hebt Verklaard wlat ik niet bei-
grijp. Alles, alles, hoor je!"
Het meisje werd bleek en trilde oiver
allo leden.
„Is het w'aar, dat jij' een Hein meisje
bent?"
Annie Werd bang. Wat wou liïj? Hij
was misschien gek geworden en wat dan!
„Lieg me niet voor," begon hij" opnieuw
met 'dreigende stem, toen zij zweeg, „an
ders houd ik je Zoolang 'vast tot mijn
vader komt, al zou het tot vanavond duren.
Die zal wel alles uit je krijgen. Of Jien
je misschien een booze geest, die over pij)
macht heeft, omdat moeder gestorven is?
Maar ik wil toch eens kijken, of ik jnij zal
laten kwellen."
En hij" sloot zijn vingers nog stijver om
haar armen heen.
Toen zei Annie zacht:
„Je moeder hield heel veel van miij en
heeft mij heel vaak choclolade gegeven, als
zij van haair inkoopen thuis, kwam en an
ders kreeg ik ook wel nootjes of zuurtjes.
Weet je dat niet meer, B|rnuo? Jij 'was
er toch bok wel bij, je moeder hield je
dan bdj de hand vast!"
Toen liet Bruno haai- los; een vluchtig
rood Meurde zijn wangen: even tnoik hij
hoogmoedig de schouders o-p en zei:
„Hoe moet ik je kennen, je hebt toen
heelemaal niet „dank u, mei-rouw" ge
zegd."
Aunie stond onbehagelijk op en wilde
heengaan; Bruno, die zich schaamde grof
geweest te zijn, wilde haar zoo niet laten
gaan. maar zij mocht dit niet bemerken,
anders zou zij hem verdenken bang voor
straf te zijn
„Jij krijgt nu ook nog wat chocolade
en wat fruit. hoor. al ïs moeder br niet,'
zei hij hooghartig, „ik zal het Melili Vra
gen. Wacht maar even."
Annie, wier gedachten nu zeer met liet
gebrek van dezen heel bijzonderen. jongen
bezig waren, verwonderde zich, hoe flink
pn zeker hij nu heen en weer rende:
in dc eetkamer, in de keuken. Eu toen
lrij terugkeerde was hij als omgedraaid.
'Hij sprong vrooljjk rond, lachte en plaagde
haar en haalde" dolle dingen -u.it om haar
het .voornemen om weg te gaan te doen
vergeten Hij haalde een volslagen poppen
keuken voor den dag»em met hetgeen Melli
aan eetwaren bracht, werd een volslagen
maal gekneed en gebrouwen.
Toen zij eindelijk ging het was reeds
laat geworden vergezelde hij haar tot
aan „de deur. Hij kon heelemaal niet van
haar scheiden. En buiten zei hij) terwijl
hij haar hand greep ze was zeer ver
baasd, omdat nog nooit iemand zoo plech
tig van haar had afscheid genomen:
„NietwaaT, je komt gauw weer, Annie,
en je bent niét bang voor mij?" flij'Poleef
haar hand vasthouden en vervolgde:
„En nu, dat zul je wel begrijpen, zal
ik je stem altijd weer kennen, ooik al
zouden wij elkaar in Australië ontmoeten."
Hij lachte.
„Australië", zei Annie, in groote bewon
dering na, en beloofde hem direct ha het
eten terug te komen.
faillissementen.
Opgegeven door Van der Graaf en Co.
(Afd. Handelsinformatie).
U itg esproken:
fl. Raatsie, caféhouder te Amsterdam.
Rechter-comm. mr. A. J. van RjOyen; cu
rator mr. H. AYesterman.
H. de Jong, koopman te Amsterdam'.
Rechter-eomm. aks voren; curator mlr. C.
Verwey.
Geëindigd:
J. Van der Vorst, koopman te Helmond.
J. A. Schrijver, sigarenmaker, te Kami-
pen.
A. W. Dijkgraaf, te UtrecEt.
„Ja."
