Raadselhoekje.
De verrassing.
5k nooit vergeten. We hebben alle drie onzen
ketting aan"
,,Ik vind het nog heerlijker, dat wij' vriendinnen
gebleven zijn", zegt Cathrientje, want dat was
mijn verjaarswensch. Moeder hexiinneide mij daar
vanmorgen nog aan".
„Op je gezondheid", roept Liesbelh vroolijk
lachend en zij brengt haar kopje aan de lippen
„Ja, op je gezondheid" voegt Rosa er aan toe.
terwijl zij haar hand in die van Cathrientje legt
De andere as niet vrij, want Liesbeth heeft die
gegrepen.
Ik geloof, dat dit een goed oogenblik is om
alscheid te nemen van het Klaverblad.
EINDE.
Door C. E. DE LILLE HOGERWAARD.
Moeder was ziek.
Dat was heel naar.
Want nu moest moeder in bed blijven.
De dokter kwam.
Hij zei, dat moeder wel gauw beter zou worden.
Maar moeder moest toch in bed blijven.
Ook gai hij moeder «eir drankje.
Dat moest moeder maar trouw innemen.
Wlm vond het erg saai in de hu skamer.
Hij was daar alleen.
Yader was naar kantoor.
Loesje en Mien, de twee groote ziusjes, waren
naar school. .V
Rika was in de keuken aan het ivérk.
Zij had hot heel druk, nu moeder ziek was.
Och, wat verveelde Wim z'cli,
Hij had zijn prentenboek al zoo dikwijls bekeken.
Zou hij eens een huisje bouwen?
Maar als moeder het niet zien kon, was er
niets aan.
En hrj rnuJut niet bij moeder spelen.
Due was te druk.
Daar werd gebeld.
Rika deed open.
En wie denk je dat binnen kwam?
Tante Coba.
Wat was Wlim nu opeens blij
Tante Coba wist altijd prettige spelletjes.
En zij. kon zoo mooi vertellen.
„Zoo, Wim", zei Tante Coba, „Ik kom je halen."
.Heerlijk", riejp Wim uit.
»WSj gaan samen wandelen".
„Hoera", juichte Wim.
„Maar nu ga ik eerst even bij moeder kijken",
zei Tante Coba weer.
En pij ging naar boven.
Wim vond, dat het lang duurde, vóór Tante
weer beneden kwam. 4
Maar het waren nog geen vij 5;mi amitjes.
Toen Tante weer beneden kwam, kleedde zij
Wim aan.
Samen gingen zij nu op stap.
Diat werd een prettige wandeling.
Z'ij plukten bloemen vooi moeder.
Boterbloemen en madeliefjes.
Wat zou moeder daar blij meer zijn.
Moeder hield zooveel van bloemen.
Hel zou een echte verrassing ziijn.
O, wat hadden zij al een groote» bos.
Wim wilde de bloemen graag zelf dragen,
had er zij'n heide handen voor noodig.
Toen zij thuis kwamen,, nam Tante Coba een
groote vaas uit de kast.
Zij zulde die met water.
Daarna zette zij de bloemen er in.
Wat was dat mooi.
Wóór de deur van moeders kamer gaf Tante
de vaas aan Wim.
Op de teenen gingen Zij naar binnen.
Voorzichtig zette Wim de groote vaas op het
tafeltje vóór moeders bed.
Wat was moeder toen blij.
„Dat is een eobte verrassing", riep Moeder uit.
„Hebben Tante Coba en jij die allemaal ge
plukt. Wim?" v
„Ja m'oeder", antwoordde Wim.
Zijn gezicht straalde van plezier.
„Dank je wel. vent", zei moeder.
Eb zij gal hem een zoen.
Toen gingen Tante Coba en Wim weer naar
beneden.
Tante moest nu naar buis.
Maar vóór zij1 weg ging, beloofde zij Wiim den
volgenden dag weer te komen halen.
Zij zouden dan weer samen gaan wandelèt) en
bloemen plukken voor moeder.
Was dat geen pre'lige afspraak?
Oplossingen der Raadsels uii 't
vorige nummer.
VOOR GROOTEREN
1. Mei den lioed in de hand komt men door
bet gansche land. Gems, generaal Rolde,
den, er! salade, dolk, mol en bol, Dielden,
schoon. Ilotlentotten, mond. trefn.
2. Muiderbcrg en D'iemerbrug.
3. Ier, fier.
4. Marlus, Darius.
VOOR KLEINEREN.
1. SLEUTEL.
S
a L p
v 1 E r k
S L E U T E -
a s T e r
m E s
L
2. Zaag, maag waag laag.
3. In klokhuizen,
4. Pik, kip.
Óm op te Jossen.
VOOR GROOTEREN.
1. Welke klok wijst nooit den tijfd aan?
2. Mijn geheel wordt mal 12 letters geschre
ven en noemt de plaats, waar mijn eerste
gedeelte gemaakt wordt.
Een 12, 4, 3, 11, 5 maakt deel uil van
een spel.
Een 3, 9, 10, 11, 6 kan zoowel goede als
slechte lijding bevatten.
12. 7. 5, 12 Wordt door den metselaar
gebruikt.
Sen 12, 9, 2. 4, 1 is een ander woord
voor gil, uitroep
Een 3. 7, 6, 6. 4, 5 is een hooivork.
Een 8, 11, 9, 12 is een boomsoort.
3. Met B als derde letter noean ik een-'edel-
gesteenie, met Z eten gedroogd zuidvruchtje.
4. Mijn eerste komt van het varken, mijn twee-
