ij:" ÈMB
Landbouw en Maatschappij,
Wil'
ft!
J jili1 iJ lfUl
t 60
II-5.-
De verdediger.
HUMOR TTIT HET BUITENLAND.
m rite
Koloniën.
- - Sè"
lijk „aardigheidje" uitgehaald, toen hij
trachtte op den vleugel van de niacin nu
te klimmen, terwijl 'deze over Iwl Kanaal
vloog. ÜLey, da piloot, zag liet plotseling
op liet kritiek© oogenblrk, toen de pas
sagier zijn armen en boenen iveds uit de
cabine bad gestoken om op den vleugel to
klimmen. Olioy besefte wat ging gebeuren,
keende mini' d'e kud terug en maakte een
landing op liet vliegveld St Inglevert in
de nabijheid van Calais.
Olley vroeg don Amerikaan zijn gedrag'*
te verklaren. De onderwijzer vertelde, dat f
*t een „aardigheidje." was om za zuster:
te laten zren, boe een filmster werkte.
Olley bleef nog ©enigen tijd op lx. t vlieg,
veld en vertrok met vóó< de Amerikaan
de plechbge verklaring had afgelegd, zulke
„aardigheidjes" niet te herhalen.
De hitte te Berlijn
De reeds eenige weken durende en nog
immer grooter voidende hitte dreigt te
Berlijn, wat de watervoorzienig betreft,
in vele stadsgedeelten tot een catastrophe
te zullen leiden, in de meeste huizen in
het 2. en \Y. der hoofdstad is geen water
meer.
De hitte in Engeland.
Gister was het de warmste dag van Juni
in Engeland van de laatste acht jaar. Chan-
tGuham leidde bet record met een tempe
ratuur in de schadu,w! van 9S°, terwijl
de temperatuur in de schaduw1 m Londen
84° bedroeg. Verscheiden gevallen van uit
putting en enkele doodan worden gemeld.
Sedert elf dagen hoeft hot niet geregend.
ppzendt naar het proefstation voor zaad-
controle te Wageningen. Hoe grooter de aan
te koopen partij graszaad is, hoe eerder
men tct het laatstbedoelde onderzoek za!
kunnen besluitendaarom is er veel voor
te zeggen, dut enkele personen gazamontijk
hun benoodigde hoeveelheden zand best 1
ten. Kan dat niet, dan dient men zija gras
en klaverzaden bij s oliede zaadhandelaien
te koopen.
1\ elke grassooiten men z d dienen aan te
koopen hangt af v an den aard en do lig
ging van den grond, van het gebruik, dat
jnen van het land ia hoofdzaak wensckt
te maken en/. Bovendien zal men voor
een regelmatige graspicdueüe hebben te
zorgen dat zoovel -vroege als Irte gassen
in het mengsel worden opgenomen. Uil
een on ander blijkt wel, dat men voor het
doen van een goede keuze van de belang-
njkste grassen de eigenschappen dient te
kennen. In onderstaande tabel I zijn van
verschuilende grassen de beluigrijkste ei
genschappen in het kort aangegeven.
Overvallen en beroofd.
Vier bandieten hebben den banklooper
van Barclays iBfmk beroofd van lö-X) pond
sterling, terwijl deze fietste tnsschen 111-
ferd en Sevenkings m Essex (Engeland).
Dojr zijn schoenen zich verraden.
Zondag heeft te Londen de 17-jange b,y
diende, ten liuize van Sn- George Lloyd, den
buisknecht m zijn slaap vermoord. Ach't-eu-
veertig uur later was de jongen, Arthur
Bishop, reeds gepakt eu gisteren bekende
luj zijn misdrijf voor den lijkschouwer met
zulk een ijzige kalmte, dat deze na afloop
van het verboor uitnep„Er schijnt een
nieuwe generatie van volkomen onverschil
lige jongens te zijn opgegroeid, die ter
bemanxeLung van een germg vergrijp niet
tegen den beestachtigsuen moord opzien!"
Bishop bekende in de kamer van den huis
knecht te zijn gekomen, met heL doel om
eeiug geld, te stelen voor zijn vnjaa Zon
dagmiddag. Toen hij ook een paar nieuwe
brume schoenen meenam, meende bij den
butler zach in zijn slaap te hooren bevve-
gjen en kortberadsn greep hjj eten kolen
schop en sloeg den man de hersens m
Toen trok hij de bruine schoenen aan ten
verliet het huis, maai' vergat zijn eigen
schoenen mee te nemen, due de politie
onmiddellijk op het juiste spoor brachten.
Een liefdesdrama.
De droevige roman van een jeugdige
Parijsehe mannequin is eergisteren voor het
Assisenhof van de Seine beëindigd, Hij
rsvas zes jaar geleden met fox-trots en
one steps begonnen, toen Marise Periet,
destijds als achttienjarig meisje in een
modemagazijn te Parijs werkzaam, kennis
maakte met den Italiaanschen mecanicien
Luigi D ugoni.
Vigf jaar duurde de idylle tusschen de
beide gelieven, daarna brak Marise de
verhouding af. Luigi echter liet baar met
met rust, achtervolgde haar gestadig, zoö-
dat zij besloot Parijs te verlaten. Den
23en November jH. stond zij aan het sta
tion Saint-Lazare op den trein te wach
ten, toen zij Luigi wederom zag nade
ren Uit angst haar vrijheid wederom niet
te zullen herkrijgen, loste zij benige scho
ten op haar minnaar, die ernstig, doch niet
levensgevaarlijk werd gewond.
Het "proces trok wegens de crime pas-
sionnel, die er in werd behandeld, groote
belangstelling en de zaal was met een
hoogst mondain publiek gevuld, waar
onder de mannequins, verkoopsters en an
dere collega's der beklaagde m de meer
derheid waren. Maiise Perret verdedigd
zich zoo goed als ze kon, klaagde over
de dreigementen, waaraan ze van de zijde
van Luigi Dugoni had blootgestaan. D'u-
goni zelf verscheen als getuige, moeilijk
sprekend doordat hem een long doorscho
ten is. Herhaaldelijk intemimpeeaxle Ma
rise haar vroegeiren minnaar, die kalm
antwoordde, haar tutoveerend, telkens zeg
gead: „Maar herinner je dan toch"
Slechts één verwijt richtte hij tot haar
ni. dat hij niet meer kon werken, omdat
zijn gezondheid was verwoest. „Dat ver
hindert je niet toch le leven," voegde
Maiise hem vol haat toe
Het requisitoir was zwaar, eu de manne
quin werd tot 18 maanden gevangenis
straf veroordeeld.
Het Veranderen van bouwland
in grasland. III.
Door H. IV.
Thans zijn We gekomen tot het samen
stellen van een geschikt mengsel Van gr@s
en klaverzaden. Hier zijn twee wagen te
beantwoorden, n.L in de eerste plaats dient
men te w'eten welke gras- en klavers oor
ten men zal hebben te Hezen en verdei
dient dan nog bepaalt te worden, hoeveel
kilogrammen zaad men Van elke soort za'
hebben te bestellen. Alvorens die vragen
te beantwoorden, willen >we er op wijzen,
dat men goed doet de gras- en Haver
zaden steeds afzonderlijk te bestellen: er
is dan meer kans dat men werkelijk datgene
krijgt geleverd wat men wenscht te ont
vangen. Zekerheid daaromtrent heeft men
alleen, indien men de zaden van de ver
schillende grassoorten uit elkaar kent, of,
indien men -van iedere soort een monster
s
1° §>l
=§1
g 5^5^
Alet liehulp aan bovenst uur le fabel kan
men nu uitmaken, welke grassooiten voor
ieder speciaal geval het meest gewvnscht
zijn en bovendien kan men Voor zichzelf
bepalen, welk percentage iedix> soort zal
uitmaken van het geheele mengsel. Heeft
men bijv. uitgemaakt, dat het mengsd.
dat men wil mtzmiien, zal bewrften lö pok
Engelsch Ifa-ugras en 10 pet. Timothee,
«lan kan men met behulp wan de laatste
kolom van tabel I berekenen hoeveel gras
zaad men Zal noodig' hebben van iexler
dezer soorten, l'oor Engelsch raiigras is
aangegeven dat er 50 K.G. noodig is om er
1 II.A. mede te bezaaien. Wil men later
dus 15 pet. van het aantal planten zien
bestaan uit Engelsche Hanig ras, dan zal
men 15 pet. van de 50 K.G. of 7V-' K.G.'
zaad moeten nemen. Evenzo» leert de be
rekening, dat men ter bereiking Van het
voor oogen gestelde doel van limotheegras
10 pet van 19 K.G. of 19 K.G. zaad zal
moeten nemen. De vraag is nu nog slechts
c L deze berekening met do toekomstige
werkelijkheid ©enigermate zal kloppen. Er
zijn twee bedenkingen te maken, n.l. in de
eeisbe plaats heeft men te bedenken, dat de
cijfers in de laatste kol. Van tab. I betrek
king hebben op de hoeveelheden zaad, be
ucodigd om bij afzonderlijke uitzaai een be
hoorlijken stand van het gjewtis to zerzeke
ion. Zaait men de grassen niet afzonderlijk,
maar in mengsel rut dan is het Wel dui
delijk, dat men aan de opgegeven hoeveel
heden niet genooeg heeft. Men zal bovfen de
berekende hoeveelheid een toeslag moeten
gexen, welke toeslag grooter dient te zijn,
na smiate ei meer veischiheiide grassoorten
met elkaar- worden vea-mengd- Doch niet
alleen het aantal soorten oefent zijn in
vloed uit bij de bepaling van de grootte
der le nemen toeslag, ook vele andere fac
toren zrjn in aanmerking te nemen In het
algemeen kan men zeggenhoe minder
g'unstig de groeivoorwaarden in den aanVang
voor een bepaalde soort zijn, hoe g-ooter
toeslag men boven het berekende» zaadkwan-
Lum dient te geven. Er zijn b.V grond
stukken. waar witte klaver zeer goed groeit.
Geeft men op zoo'n gjrond boven het be
rekende klaverzaadkWantiuni denzelHen
toeslag als noodig wordt geacht voor de
g tassen, dan is er zeer veel kans, dat de
klaver veel te sterk in het grasland maar
voren komt. Het is dus denkbaar, dat men
voor de Verschillende zaadsoorten, welke
men van iedere soort zal aankoopen bij
verschillende personen verschillend zal uit
vallen, ook al wenschen die personen het
toekomstig grasland van g|elijke plantkun
dige samenstelling. Hoe beter men. de eigen
schappen Van zijn grond kent, hoe meer
kans men zal hebben, dat men het doel dat
men voor oogen had, zal bereiken.
Een rweede bedeaMng is de volgende
Zijn de getallen in de laatste kolom van
tabel I betrouwbaar? Het is moeilijk daar
op een antwoord te geven, Vooral ook, om
dat men veelal niet wteet hoe de vierschili-
Jende schrijvers aan deze getallen zijn ge
komen. Maar als men de opgaven Van ver
schillende deskundigen met elkaar verge
lijkt, dan kan men toch Wel zeggen, dat
ook hier de inzichten sonrs vrij" sterk uit
elkaar loopen. Zeer sterk komt dit b.v.
naar Voren voor Fioringras. Hiervan is noo
dig' om er bij enkel uitzaai 1 H.A. mede
te bezetten.
a. volgens Strecker 17 K.G.
b. Volgens Rauwerda 17 KG
c. volgens Kramer 5 K.G.
d. volgens Kamps 10 K.G.
Men ziet dus, dat althans voor Fiorm-
gias de meenigen no|g al zeer sterk uit-
eenloopen en de waarde van onze bereke
ning Wordt daardoor zeker niet vergroot.
In een Volgend ai'tikeltje zullen we een
voorbeeld geven van een graszoadmengsei
en zal de tijd en de wijze van uitzaai wor
den besproken.
Uit het Bulgaarsch vair Balabanoff
Bij het gerecht kwam de zaak tegen Mine
Muiun uit het dorp Goxessek, die een
poaid ran znjn buurman Petar Marun ge
dood luid, voor. Er heerschte een on
dragelijke hitte. Waahopig-sehel blakkeiden
doo-r de ramen van de gerechtszaal de wdte
muren dei gehouwen van den overkant.
Er waren nuuur twee, drie boeren getui
gen ru het proces; zoj zaten schuw en
onbeu egelijk op hun plaatsen en luisterden
met open mond.
De v eidedigpng was rn honden van een
kle.ir, kaalhoofdig advocaatje, wiens om
vangrijk lichaam rn sjofele kleeren stak.
Strak ineld hij zijta blik geacht op den
president, maar keek, als luj zijn hand
rutstak om naar den beklaagde te wij
zen, eren terzijde. Ook wierp hij zijn be
toog met verbazingwekkende kiacirt de
ruante in, als wilde luj' reeds van tevoren
allo bedenkingen overstemmen en hun-
slaan. Zijn stem was heesch en klein en
deed aan een gebroken trompet denken;
niettemin schreeuwde fnj <u' op los, sloeg
do oogen naar het plafond, als hij oven-
den hemel sprak, en blies zich hevig op
bij het e.nde van een clausule, tegelijkertijd
de armen wild uitstrekkend. Doch op de
onverschilbge, onbewegelijke gezichten der
rechters lag als altijd die onbea-oeide apa
thie, die geen hoop laat opbloeien.
De president zelf was ver weg met zijn
gedachten. Een der rechters toekende il
paardje; de ander, die muzikale talenten
scheen te bezatten, schreef op een akte-
vel ecaige maten muziek neer.
De beklaagde, Mitre Marum, een kleine,
blonde boer, zat Hootsvoerts en in -een
hemdblouse op zijn plaats en aangezien
hij geen woord van de speech begreep,
dne zijn verdediger hield, keek hij toe,
hoe een groote, zwarte vlieg zoemend tegen
de ruiten vjin een venstertje stiet, zon
der m vrijheid te kunnen komen. Op eon
oo-genblik, waarin de advocaat een kleine
pauze deed ontstaan, door het overtollige
speeksel naar ben-eden te sl.kken, draaide
MItre zich naar den veldwachter om, die
vol "toewijding bij de deur op zijn nagels
stond te bijten en zei luid:
„Vriend, jaag toch dien lammeling daar
ginds weg; die heeft nu genoeg gezoemd."
De rechters zagen hem glimlachend bijna
medelijdend aan. "De president drukte op
de bel èn sprak:
„Mitre Marun, ge nroet inzien, dat ge
u als aangeklaagde heelenratd niet in een
zeer benijdenswaardige positie bevindt; de
eerste regel van fatsoen verlangt, dat ge
u rustig houdt."
„Zie zoo, die is weg," zei Mitre, terwijl
hij naar het venstertje wees.
De rechters grinnikten opnieuw7. De ad
vocaat keek streng zijn dient aan, maar
glimlachte toen eveneens en vervolgde:
„Ja, mijne heecren rechters. Met deze
omstandigheden moet, om zoo te zeggen,
rekening worden gehouden. BL a. wi men
moet liet psychologische daarin belichten,
om zoo te zeggen, het voornaamste punt.
Stelt u. zich een nacht voor, zwart als
de duivel, een echte dorpsnaaht. Men kan
geen hand voor oogen zien. Mijn cliënt
ligt midden op zijn land, of ergens in
K
Tentoonstellingsbezoeker (een paar vreem-
dein gen aanhoorend): „Hare tea. vin je met?"
'tweede bezoeker: „Ja ze doen net ot ze
elkaar verstaan, maar ik geloof d'er geen
„U, üeorge, daar zijn ze van de waterleiding
en als je de rekening van het vorige Jaar niet
betaalt, worden we aige-r -ten
(Lornmi. opinion
wo.ord van."
(Passing Show)
';ëS2:
oi! Ufjfq T k: *r[
--
V/%m i1 )(i
Vriendelijk bezoekerrHet was zekei huise
lijk en financieel ongeluk dat je aan den
drank bracht
Drinkebroer„Nee, bet kwam zoo r op een
lezing heb Ik een microscopische foto van een
droppel water gezien." (Life.)
„Ik heb een droom van een boed gezien.'
„Heb ;e nem gekocbi 'I
JMog met, lk moet eerst nog eer duurdere
ontdekken om ttem aan m n man te vragen,
dan kunnen we bet over deze eens worden.
(London Mail.)
eon schuur en bewaakt, met het heilig
recht van den burger, zijn oogst, den sta
pel koreu dien hij met bloedig zweet lieeft
binnengehaald; bewaakt om zoo te zeggen,
de eigen inspanning. Ginds ligt hij, dood
moe van het dagwerk. Alles, ull-es is liaj
vergeten, zooals de dichter zegt (de rech
ters zien elkaar wanhopig aan)alles,
vrouw, kinderen, ja zelfs den hemel. De
oververmoeidheid lieeft hem doen inslub
meren
Maai' plotseling: Wat zien wij, mijne
heeren? Wat? Er zijn geen woorden, die
dat vermogen te beschrijven; de menscjhe
lijke tong verstomt opeens is mijn
client ontwaakt en HjktNiet mogelijk?
Boven zijn hoofd beweegt een enorm, mon
ster, ontzettend, en staat klaar liem te
verslinden. In zijn angst natuurlijk, mijne
heeren, verliest mijn cliënt, om zoo te
zeggen, het hoofd. Hij ziet vlammen schie
ten uit de neusgaten van het monster, hij
ziet de wilde oogen, die tintelen van bloed
dorst cn roofbegeorte. Mijn client beeft
van ontzetting. Hij weet niet waai' hij
is, hij neet niet, wat er met hem ge
beurt. PlO'tsekng grijpt hij naar zijn ge
weer en haalt over. Het monster stort tor
aarde, springt omhoog, springt over de
omrastering heen, vlucht het veld in, ziet
wat stroo, graaft zich er in en vindt
zijn einde.
Welnu, mijne heeren, daarom vraag ik:
hoe kan mijn cliënt schuld hebben, al is
dit monster ten slotte niet anders geweest
dan het paard van een zekeren Petar
Marun? Een paard? Ja, niet anders dan
een knol, die nauwelijks vijftig franken
gekost maghebLenmi- Waarin moet nu hier
het misdrijf gelegen z,ijn? Waarin?
Welnu, heeren rechters, velt nu uw
oordeel, maar bedenkt wel. Neemt wal de
beide wetten ia acht, tie goddelijke vei,
die ons elke minuut zegt, dat uij tuis
leven, moeten verdedigen, en ook de men-
sehelijke wet, die alle daden in rnistla
drge en niet-misdadige indeelt. En gij zult
vinden, dat mijn cliënt door deze beide
wetten vrij-uitgaat"
Do advocaat keek gewichtig om zlcli
liocn, veegde zich het zweet van bet voor
hoofd en glimlachte naar zijn d'.ient.
De rechters fluisterden geruim en tijd mof
elkander. Toen drukte de president op
hot belletje en riep:
„Aangeklaagde 1 Mitre Mariin."
„Ja," antwoordde Mitre kort-miJitair
„Wat kun je ons over de zaak vertel
len?"
„Wie? Ik?"
„Ja zeker, jij. Ik spreek toch tot jou."
„Wel, ik ook, ik ben het. er heelenia.it
mee eens..."
„Wat bedoel je? waarmee precies?"
„Nou, niet dat paard, zoo was liet,"
schreeuwde Mitre luid.
„Dat is toen indertijd op mijn lan'd ge
sp rongen. lk heb- het Petar dikwijls ge
zegd: „buurmannetje, fomd je paard vast,
anders hale 'je de duivel. Hij deed me
genoeg scha. Wat heeft hij mijn hofje
vernield. Zoodra het donker werd, sprong
hij over het hek. Het heeft me groen eu
geel 'geërgerd, meneer de rechter, die
mooie kalebas ook, dat het beest juist die
plat trapte. Ik heb me lang genoeg stil
gehcuden, toen dacht ik: wacht maar, jon
netje, ik zal j© wel vinden. Ik heb torn
mijn geweer geladen en ik heb gewacht
Tegen middernacht, nauwelijks wou ik
gaan liggen, daar was hij weer, Jxo»p lala,
netjes er overl"
„En toen?" vroeg de president.
„Toen, hoe, wat toen? Ik lei mijn geweer
aan en op de plaats
„Toon?"
„Toen sleepten wij het cadaver uit het
dorp, mijn vrouw en ik. In wat hooi
hebben wij het begraven om liet te ver
stoppen, maar het..."
De advocaat, die hoorde hoe zijn cliënt
alles openhartig ©ruit bracht, telde van
kwaadheid. Hij probeerde met zijn oogen
Mitre's blik op te vangen, om hem te
verpletieren, maai' deze keek maar naar
den president, alsof hij glad ziijin verde
diger vergeten was.
„En hoeveel, denk je, was het paard
waard
„Wel, ik denk zoo ongeveer honderd
franken. Het beestje stond er goed voor,"
antwoordde Mitre.
Toornig ordende de veidediigjeir zijn pa
pieren, duwde toen Mitre de gang in. Wan
hopig brulde hij hem toe:
„Ezel, als je met begeert te liegen,
waarom, heb j"e dan toch een advocaat
genomen
En woedend redde hij de trappen af,
het gebouw uit.
Een vliegveld te Batavia.
De Jaw-Bode schrijft:
Naar wij geruimea tijd geleden mededeel
den, waien plannen in bewerking tot don
aanleg van een groot, modern vliegve!d_ ie
Batavia, dat in" de omgeving van Plniok
zou komen en aangelegd zou wonden op
een groot opgespoten terrein.
Intusschen is naar wij vernemen -
dit plan vrijwel van de baan in verband
met'het voornemen van de leger-autoritei-
tea oon Tjililitan, dat het grootste en best
gelegen vliegveld van geheel Indië "is, óm.
te bouwen tot een modern, groot vliegter
rein, dat voor de grootst© vliegtuigen vol
komen geschikt is tot landing en dat door
den houw van groote hangjare voldoende
bergruimte zal bieden. Met de voorberei
dende werkzaamheden werd bereids een
aanvang gemaakt en ©enig© groote han
gars verrezen ter plaats©.
Doch niet alleen Tjililitan zal geheel
gemoderniseerd wotrden. Ook Andir zal uit
gebreid worden, met een belangrijk stuk,
waardoor ook Andir voor vliegtuigen van
een grooter type dan tot dusver gebruikt
werd, geschikt zal zijn, terwijl te Andir
eveneens grooter hangars verrij'zen zullen.
Hier blijkt, dat de aanleg van een groot,
nieuw vliegterrein overbodig zal zijn, ter
wijl tevens een belangrijke kostenbespa
ring verkregen werd. 1 i
T
fe.
al ■I-Iimini
<3
kJ c o
O tfl
O
M O
tO~0
S'
j
O .5
tDC
O *-<
O
o
O
te tb
E-,
O O
r3
o c
O
-o
a o
Ï5
o» co oo
<N <M
O oo LO -
io <M
OjC
O
O
(S
- O
~~0
O
Sb
o o zo
"~o
c
3
X o o
a
c o SC2
■H
C o "o
"g O O
Z C
O
to
O ct O O O
CO <M (M CO C"?
c. O O O O O
<M CM CN M M
te
c:1-5 in *-?*
3 - 3 a
*~S O ^9
'U - C
*2 s *2 'Sb'
.5 c 52 5.S oj
C. O o pQ
to to te
O QJ o
2gS
._r u r *2
o o o> o
—i fi
.-TT
.S
O
COJ^OO
d si c c ss
O O O O <x>
V O O O O
e r e! r: c .rL
c: e-,
2 g S S
S O O
or O O
BO
fcfl"
s
C3
O j-
»S5 tb—j m o aj O
o c O o o
f.
tK.'A1 -i W
